เดิมเพลงนี้คือเพลง 高山流水 (เขาสูงน้ำไหล)
ในยุคชุนชิว มีอาจารย์ฉินมืชื่อผู้หนึ่งนามป๋อหยา บรรเลงฉินได้เยี่ยมยอด เมื่อเวลาบรรเลงฉิน แม้แต่ม้ายังหยุดกินหญ้า ชะเง้อฟัง แต่ป๋อหยากลับช่างเหงาหงอย เหตุเพราะไร้คนเข้าใจเนื้อหาในเสียงฉิน อ๋องได้ยินเรื่องของป๋อหยา จึงให้คนเชิญป๋อหยามาบรรเลงให้ฟัง ฟังไม่ทันไรอ๋องก็พูดกับป๋อหยาว่า เล่นอะไรติงติงตังตัง ไม่สู้นารีฟ้อนรำ แล้วจึงให้นางรำออกมาแสดงแทน
ปรมาจารย์ฉินน้อยใจ จึงเดินทางไปดินแดนอันไกลโพ้นเพื่อนบรรเลงฉิน คนตัดไม้นามจงจื่อชีฟังออกถึงอารมณ์และเนื้อหาในเสียงฉิน ตระหง่านดั่งเขาสูง ล้นหลามดั่งน้ำไหล ป๋อหยาตกใจ กว่าวว่า ประเสริฐแท้ ใจท่านแลใจข้าเสมอเหมือน หลังจากนั้นทั้งสองก็แยกย้าย ต่อมาป๋อหยาก็ไปเยี่ยมจื่อชีที่บ้าน แต่จื่อชีจากเสียแล้ว ป๋อหยาขาดผู้รู้ใจ รื้อสายทุบฉินแตกกระจาย ต่อแต่นี้จะไม่แตะฉินอีก
แต่พอมาถึงสมัยราชวงศ์ถังเพลงนี้ก็ถูกแบ่งออกเป็นสองเพลงคือ เขาสูง และ น้ำไหล เพลงน้ำไหน นี้ ได้รับการพัฒนามากกว่า มีการเพิ่มเติมท่อนสายน้ำกรรโชกอย่างรุนแรง ลีลาโดดเด่น ทำให้เพลงนี้ติดอันดับหนึ่งในสิบ ของดนตรีจีนอีกด้วย
เวอร์ชั่นนี้บรรเลงโดย 赵烨
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
ได้ฟังเรื่องกินเนื้อย่างเกาหลี แล้วน้ำลายไหลเลย ไหนจะชานมอีก