ก่อนอื่นต้องขอชี้แจงกับพ่อแม่พี่น้องก่อนว่า
ทำไมช่วงนี้ไม่อัพเดทเลย หายไปไหนนะ
พอดีช่วงนี้ยุ่งๆครับ เพิ่งเปิดเทอมได้ไม่นาน
อาทิตย์ทีแล้วก็มีลูกศิษย์บินมาเรียนกู่ฉินหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ
วันๆเลยวุ่นกับการเตรียมสอนครับ
วันก่อนได้รับเชิญจากมหาลัยครูปักกิ่ง
ไปเดี่ยวหนึ่งรายการครับ
จัดโดย สมาคมกู่ฉินอุดมศึกษาประจำปักกิ่ง
วันนี้มีนักดนตรีมาจากต่างๆสถาบัน
หอแสดงเป็นห้องเลคเชอร์จุได้สามสี่ร้อยคนครับ
แน่นจนต้องยืน
ผลได้เดี่ยวเพลง อี้กู้เหริน หรือคิดถึงเพื่อนเก่า
ซึ่งผมคิดว่าเป็นการแสดงที่ดีที่สุดในชีวิตครับ
หลังจากจบการแสดงมีคนมีคนเข้ามาทักใหญ่เลยว่า
เรียนกับใคร ทำไมเล่นได้ถึงฟิวขนาดนี้ เรียนนานแค่ไหน
มีคนนึงถึงขนาดบอกว่า "จะร้องไห้ไปตามเพลง"
ผมตอบไปคำเดียว "เมื่อวานลูกศิษย์เพิ่งกลับไทย คิดถึง"
เห็นได้ว่า อารมณ์ปัจจุบันมีผลกับกู่ฉินเป็นอย่างมาก
นอกจากนี้ยังมีประธานขมรมกู่ฉินจากมหาลัยต่างๆ
มาติดต่อให้ผมไปแสดงอีกหลายรายการ
แต่ยังไม่รับปากครับ เพราะไกล้จะสอบแล้ว
ดูท่าการแสดงครั้งนี้จะทำให้พัฒนาการด้านกู่ฉินของผม
ก้าวหน้าไปอีกขึ้น
ลองชมเลยครับ ดูซิว่าจะมีคนร้องไห้กันบ้างมั้ย
อ่านบล้อกแล้วอดชื่นชมไปด้วย
นี่แสดงว่าฝีมือกู่ฉินของน้องชัชพัฒนาไปอีกขั้นแล้ว
ที่แน่ๆเป็นอาจารย์แล้วด้วยนะเนี่ย อิอิอิ
ไม่ธรรมดาจริงๆครับ