Bloggang.com : กู่ฉิน - กู่ฉินกับ อ. หวังเผิงในรายการ "เสียงใหมของกู่ฉิน" ภาค 2

Group Blog

กรกฏาคม 2551

28 กรกฏาคม 2551

กู่ฉินกับ อ. หวังเผิงในรายการ "เสียงใหมของกู่ฉิน" ภาค 2

All Blog

กู่ฉินกับ อ. หวังเผิงในรายการ "เสียงใหมของกู่ฉิน" ภาค 2

บรรยาย : ภาพความเมตตาของอาจารย์แสดงออกมาอย่างเด่นชัด เพื่อให้หวังเผิงลงมือทำกิจการนี้อย่างจริงๆจังๆ แต่หวังเผิงในตอนนี้ก็สามสิบสี่แล้ว ตั้งแต่สำเร็จการศึกษาถึงปัจจับัน เป็นเวลาเกือบสิบกว่าปีที่ไม่ได้สัมผัสกู่ฉินเลย

หวังเผิง: ที่จริงผมคิดอยู่ในใจมาตลอดว่าต้องทำกู่ฉินให้ได้ คิดอยู่ตลอด แต่ตอนนั้นปัจจัยมันไม่อำนวย ไม่มีปัจจัยตัวนี้ก็ไม่มีปัญญาทำ

พิธีกร : หลังจากนั้นหลายคืน หวังเผิงก็นอนไม่หลับ คำของอาจารย์กับความฝันของตัวเองก้องไปมาในหัว แต่ก่อนไม่มีเงินทุน ก็เลยต้องจำใจยอมแพ้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างพร้อมแล้ว ก็เหลือเพียงแต่หาตลาดกู่ฉินเท่านั้น วันต่อมาเค้าก็เอาเรื่องนี้ไปบอกแก่ภรรยา

ภรรยา: ต่อมาชั้นก็ตำหนิเค้าไปว่า เธอบ้ารึเปล่า

หวังเผิง: ตอนนั้นภรรยาผมเธอคิดว่า การดำรงชีวิตแบบครอบครัวควรสงบเรียบง่าย ดังนั้นความสัมพัมธ์ของสามีภรรยาแค่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรมก็ใช้ได้ มีความมั่นคง ความสงบ ไม่อยากให้ผมต้องไปเสี่ยงในสังคมแบบนั้น

บรรยาย : ถึงแม้จะถูกต่อต้าน แต่เรื่องการทำกู่ฉินของหวังเผิง ก็ยังไม่ล้มเลิก เห็นหวังเผิงวางมือจากกิจการเก่า ลงมือหาอุปกรณ์และวัสดุการทำกู่ฉินอย่างจริงจัง ภรรยาที่ไม่เคยมีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกับหวังเผิงมาสิบกว่าปีในตอนนี้

ภรรยา: ทะเลาะกันจนใหญ่โต ชั้นร้องไห้เค้าก็ไม่ยอมล้มเลิกความตั้งใจ ยังไงก็กู่ฉิน ตั้งใจทำงานหาเงินก็เพื่อเอามาลงทุนกับกู่ฉิน

พิธีกร : เพื่อกู่ฉิน ทำให้หวังเผิงกับภรรยามีปัญหาจนมองหน้ากันไม่ติด ภรรยาคิดยังไงก็คิดไม่ออก ทำไมถึงวางมือกิจการดีดี เพื่อมาทำกู่ฉินที่ไม่เห็นอนาคตนี้ บรรยากาศในบ้านตึงเครียด และวันนี้เองที่มีจดหมายพิเศษส่งมา ทำให้สถาณการณ์ในบ้าน ผ่อนคลายลง

บรรยาย : จดหมายฉบับนี้ส่งมาจาก The University of Nottingham ภรรยาได้รับการตอบรับเพื่อไปเรียนคอร์สเพิ่มเติมภาษาที่อังกฤษครึ่งปี

ภรรยา: ก็เท่ากับว่าไม่มีคนรบกวนผมแล้ว เหมือนกับว่าให้ช่องว่างสำหรับผม ผมก็เริ่มลงมือทำฉินตามที่ใจอยาก แต่นอนว่าชีวิตก็ลำบากไปนิดหน่อย ไหนจะต้องเลี้ยงลูก ไหนจะต้องทำฉิน แต่ตอนนั้นผมรู้สึกสบายใจมาก ก็ไม่มีคนมาวุ่นวายนี่นะ

บรรยาย : หลังจากส่งภรรยา หวังเผิงก็ลงมืออย่างจริงๆจังๆ แต่ว่าผ่านไปไม่กี่อาทิตย์ หวังเผิงก็กำลังแย่แล้ว

หวังเผิง: ตอนนั้นหน้าบวม ตานี่กลายเป็นเส้นเดียวเลย จะมองคนมองอะไรก็แหงมองแบบนี้ ที่จริงก็ถือว่าแทบมองไม่เห็น แล้วก็คันไปทั้งตัว ประมาณนี้　　

บรรยาย : ใช้ยางรักแท้เป็นครั้งแรก คนทั่วไปมักจะแพ้ ถึงแม้ว่าหวังเผิงตอนเรียนอยู่ในวิทยาลัยจะผ่านการทำฉินมามากแล้ว แต่เนื่องจากยางรักแท้มีราคาทีแพง การเรียนในสถาบันจึงใช้ยางรักสังเคราะห์แทน แต่หวังเผิงก็ไม่ย่อท้อ ก็ยังทายางรักต่อไป ทาแต่ละครั้งก็ไม่ต่ำกว่ายี่สิบรอบ

หวังเผิง: ถ้าผมไม่ได้ทำฉินแค่อาทิตย์เดียว ก็จะรู้สึกว่าใจมันโหวงเหวงพิกล ผมว่านี่ก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของผม ความรู้สึกมันเบาสบาย ถ้าไม่ไม่ได้ฉินจะรู้สึกว่าชีวิตมันมีความหายแม้แต่นิดเดียว สำหรับผมแล้วการทำฉินมันก็คือชีวิต

บรรยาย : ลงแรงมากว่าครึ่งปี หามรุ่งหามค่ำ ในห้องทำงานที่ต้าซิง กู่ฉินตัวแรกของหวังเผิงก็เป็นอันเสร็จสมบูรณ์

หวังเผิง: กู่ฉินตัวแรกออกแนวนามธรรม แบบเปลี่ยนแปลงรูปทรงทำนองนั้น ผมทำสีสวยมาก มีเปลี่ยนแปลงของสีสันที่ผิวด้านบนอย่างงดงาม ถึงแม้ว่าจะออกมาในอารมณ์ใช้เขากวางบดกับยางรักแท้ แต่ผมที่ออกมามันโมเดิร์นมาก อย่างกับภาพนามธรรมของมิโรอย่างไงอย่างั้น แน่นอนว่าตอนนั้นตัวเองภูมิใจมากๆ เพราะว่ากู่ฉินรูปทรงภายนอกความงามต้องมาก่อน

บรรยาย : แบกกู่ฉินที่ตนเองภูมิใจไปคาระวะปรมาจารย์กู่ฉินท่านหนึ่ง แต่คำวิจารย์ของอาจารย์ท่านั้น ทำให้หวังเผิงถึงกับอึ้งพูดไม่ออก

หวังเผิง: ท่าพูดว่า ไอ้หยา ไอเครื่องนี้ไม่ใช่กู่ฉิน ผิดไปหมด กู่ฉินจะหน้าตาแบบนี้ได้ยังไง ไม่ได้ ใช้ไม่ได้

บรรยาย : แม้ว่าคำตำหนิของอาจารย์จะทำร้ายจิตใจมาก แต่คำตำหนินี้ ทำให้หวังเผิงกลับพยายามมากขึ้น แก้ไขตามคำวิจารย์ของท่าน หลังจากผ่านการแก้ไขหลายต่อหลายครั้ง ในที่สุดก็ได้รับการยอมรับจากท่าน มองดูผลงานกู่ฉินอันวิจิตรของตนหลายตัว หวังเผิงก็พอใจมากขึ้นเรื่อยๆ

หวังเผิง: ผมพอใจมาก ไม่ว่าจะวิธีแบบโบราณผสมสผานกับแนวคิดของผม บวกกับความงามในจุดจุดนี้ ถือว่าผมค่อนข้างพอใจมาก

บรรยาย : พกกู่ฉินอันแสนภูมิใจที่ตัวเองทำ หวังเผิงก็เข้าไปคาราะวะปรมาจารย์กู่ฉินอีกท่านหนึ่งด้วยความมั่นใจ หวังว่าจะได้การชี้แนะมากขึ้น แต่พออาจารย์ท่านนั้นลงมือดีด ก็พูดออกมาว่า นี่มันไม่ใช่เสียงกู่ฉิน นี่มันกู่เจิงชัดๆ

พิธีกร : ฉินที่ตัวเองทำออกมาด้วยความภูมิใจ ปรมาจารย์กลับบอกว่าไอนี่เรียกว่าฉินไม่ได้ นี่มันอย่างกับกู่เจิง รู้ๆกันอยู่ว่าหวังเผิงจบปริญญาด้านนี้มา อาจจะเพราะว่างานฝีมือไม่ถึงขั้น แต่คงไม่ถึงกับแยกกู่ฉินกับกู่เจิงไม่ออกหรอกมั้ง

บรรยาย : อธิบายกันแบบง่ายๆ เสียงของกู่ฉินจะฟังดูโบราณ นุ่มลึก แต่เสียงของกู่เจิงจะไหวพริ้ว ดังกังวาล และกู่ฉินมีเพียง 7 สายเท่านั้น แต่ในสายเดียวสามารถเล่นเพลงได้ทั้งเพลง สำหรับกู่เจิงที่มีถึง 21 สาย แต่ในสายเดียวเล่นได้มากสุดก็แค่ของเสียงเท่านั้น กู่ฉินแบบดั้งเดิมยาว 3ฉือ 6ชุ่น 5เฟิน แทน 365 วันในหนึ่งปี แผ่นหน้าแทนฟ้า แผ่นล่างแทนดิน ดังนั้นกู่ฉินถือเป็นเครื่องดนตรีที่เป็นตัวแทนของการรวมกันของ ฟ้า ดินและคนเข้าด้วยกัน ดั่งเขาสูงน้ำไหล พวกเรากลับไปดูหวังเผิงอีกครั้ง ทำไมนะ ทั้งๆที่เป็นกู่ฉินตัวเดียวกัน แต่ทำไมได้ถึงรับคำวิจารย์จากอาจารย์กู่ฉินระดับประเทศไม่เหมือนกันซักรายเดียว เดี๋ยวก็เป็นของล้ำค่า เดี๋ยวก็เป็นขยะ ทำเอาหวังเผิงงงเป็นไก่ตาแตก เพื่อหาเหตุผล หวังเผิงก็ได้เข้าคาระวะต่อปรมาจารย์หลายต่อหลายท่าน ในที่สุดก็กระจ่าง

หวังเผิง: ที่จริงแล้วศิลปะกู่ฉินแต่ละสำนักก็ไม่เหมือนกัน ดังนั้นความงดงามของเนื้อเสียงสำหรับแต่ละสำนักแล้วก็ย่อมแตกต่างกันเป็นธรรมดา ปัญหาหลักๆมันอยู่ที่มุมมองความงามคนแต่ละคนซะมาก

บรรยาย : จะผสมผสานจุดเด่นของสายสำนักแบบโบราณและแบบระบบวิทยาลัยเข้าด้วยกันเพื่อให้เป็นระบบของตนเองได้อย่างไร หวังเผิงได้ศึกษาจากตำราโบราณ ในที่สุดก็ค้นพบคำตอบ

หวังเผิง: ตั้งแต่นั้นมาใครพูดอะไรผมก็ไม่ฟังละ ก็เอาความงามในแบบของผมนี่แหล่ะเป็นมาตราฐาน

บรรยาย : จากการลงแรงถึงสองปี ในที่สุดกู่ฉินของหวังเผิงก็ได้รับการยอมรับจากสองสายสำนักในช่วงเวลาเดียวกัน คนที่มาขอซื้อกู่ฉินของเค้าก็มีมาแบบไม่ขาดสาย ในตอนนั้นเองที่ภรรยาของเค้ากลับมาจากอังกฤษ

ภรรยา: ชั้นว่าเค้าดูแก่ไปเยอะ มันชัดเจนมาก ตานี่แดงทั้งวัน มันเป็นอาการของคนนอนไม่พอ แล้วสีหน้าก็ดูไม่ดี หนวดเคราผมเผ้าเริ่มหงอก ชั้นว่านี่มันเกินไปแล้วนะ เพื่อกู่ฉินทำเอาตัวเองสภาพแย่ไปได้ขนาดนี้เลย แถมเอาเงินที่ชั้นหามาลงทุนไปกับสิ่งนี้หมดแล้ว

บรรยาย : เงินก้อนในบ้านตอนนี้ ถูกใช้ไปเกลี้ยง ไม่เพียงเท่านี้ เพื่อจ่ายเงินเดือนให้คนงาน สร้างโรงงาน หวังเผิงยังกู้เงินมาอีกหลายแสนหยวน ทำเอาภรรยาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ภรรยา: ต่อมาชั้นก็บอกเค้าว่า มุมมองในการดำรงชีวิตของคุณมันไม่ถูกต้อง ถ้าทำกู่ฉินได้ดีแล้วไง แล้วเรื่องความเป็นอยู่หล่ะ ไม่เคยแยแสลูกเมียเลย สุภาพของตัวเองก็แย่ คุณค่าของชีวิตคนมันไปอยู่ไหนหมดแล้ว

หวังเผิง: แต่ละก้าวก็ลำบาก แต่ไม่ว่าลำบากแค่ไหน ผมก็ต้องผ่านมันไปได้ ไม่ว่าที่ไหนก็ต้องผ่านมันไปได้ ผมว่ามันเป็นโชคของผม นอกจากนี้ผมยังคิดว่า ไม่ว่าจะลำบากก็ดี ไม่ลำบากก็ดี เรื่องที่ตัวเองพบเจอทั้งหลาย ล้วนเป็นสิ่งที่ตัวเองอยากทำทั้งนั้น เป็นเรื่องที่ตัวเองชอบ จะให้ลำบากกว่านี้ก็ต้องผ่านไปให้ได้ ผมคิดว่ามันต้องลำบากล้วค่อยๆก้าวไปทีละก้าวจนไปพบความสุขสบายในที่สุด นี่แหล่ะชีวิต

พิธีกร : หวังเผิงทุ่มเททั้งหัวใจให้กับกู่ฉิน จากผมดำขลับกลายเป็นขาวแซม ก็เป็นลิขิตฟ้า งานของหวังเผิงดังระเบิดขั้นเทพ ทำให้เค้าได้กลายเป็นช่างทำกู่ฉินที่มีชื่อเสียงระดับประเทศไปแล้ว กระทั่งปรมาจารย์อู๋เจา ที่แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยเปลี่ยนฉิน ก็ยังต้องใจฉินของเค้า

อู๋เจา: ผมไม่ว่าจะไปไหน ไปหังโจว ญี่ปุ่น เกาหลี ใต้หวันสองครั้ง ใช้แสดงก็กู่ฉินตัวนี้ตลอด

บรรยาย : ไม่เพียงแต่เป็นที่รักชอบของปรมาจารย์เจ้าสายสำนักเท่านั้น นักบรรเลงฉินผู่โด่งดังจ้าวเจียเจินก็ยังสะสมฉินของเค้า เสียงกู่ฉินที่อาจารย์จ้าวเจียเจินบรรเลงในภาพยนตร์เรื่อง สามก๊ก ตอน ศึกผาแดงที่กำลังโด่งดังในตอนนี้ ก็เป็นเสียงของกู่ฉินหวังเผิงนั่นเอง

จ้าวเจียเจิน:พอเห็นฉินตัวนั้นชั้นก็แบบว่า อึ้งมากๆ รู้ป่ะ แบบว่างานเนี่ยสุดแสนจะเลอเลิศเพอร์เฟคที่สุด ทำให้ชั้นแบบว่านะ โดน มันงามจริงจนไม่มีที่ติ ชั้นว่าฉินตัวั้นเป็นฉินที่สวยที่สุดเท่าที่ชั้นเจอมาเลย

Create Date : 28 กรกฎาคม 2551
Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 18:20:32 น.
Counter : 1438 Pageviews.

14 comments