คีโมครั้งแรก ...เหลวไม่เป็นท่า... วันจันทร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2553 สามีออกไปส่งน้องทะเลที่โรงเรียนก่อน แล้วก็กลับมาทานอาหารเช้าก่อนที่เราสองคนจะไปตามนัด 10 โมงที่แผนก Onkologie เพื่อรับคีโมครั้งแรกตอน 10 โมงเช้า แม่สามียังอยู่ช่วยเราอยู่ก็เลยสบายไม่ต้องเอาน้องท้องฟ้าไปด้วย ไปถึงด้วยใจตุ้มๆ ต่ิอมๆ เพราะเราเกลียดเข็ม แค่เห็นหมอเห็นพยาบาลก็ซีดแล้ว ไม่ต้องทำไรหรอก เนื่องด้วยเพิ่งจะผ่าฝังพอร์ทที่เหนืออกซ้ายไปเมื่อวันจันทร์ที่แล้ว พอร์ทยังไม่พร้อมดี คุณหมอเลยให้คีโมเข้าทางเส้นเลือด ฮือๆ โดนเจาะอีกแล้ว บอกตรงๆ ว่าตั้งแต่ผ่าคลอดน้องท้องฟ้า จนถึงตอนนี้สามอาทิตย์ รอยเจาะ รอยกรีด รอยผ่า รอยสายน้ำเกลือ และอื่นๆ เต็มแขนไปหมดเลย ตอนหมอตีแขนหาเส้นเลือดขอบอกว่าเจ็บมาก เพราะแขนยังช้ำอยู่จากรอยตอนคลอด พอหมอใส่เข็มเสร็จ เราก็ถูกพาไปห้องให้คีโมค่ะ ดูๆ ไปแล้วก็เหมือนร้านนวดเท้าที่เมืองไทยเลย มีเก้าอี้วางเรียงกัน พร้อมกับที่วางขาค่ะ เราได้ที่แล้ว ก็นั่งรอให้พยาบาลเอาคีโมมาใส่ให้ ตอนมาเห็นแล้วตกใจเลยมันมีตั้ง 6 ถุงได้มั้ง ถุงแรกเนี่ยเป็นยาแก้อาเจียนค่ะ อันนี้ไม่เยอะเท่าไหร่ ประมาณ 250 มล. เท่านั้นเอง ถุงที่สองนี่เริ่มกลัว เพราะมันเป็นน้ำแดงที่เลื่องชื่อ คุณพยาบาลเริ่มปล่อยน้ำแดง พร้อมกับบอกย้ำเราว่า ถ้ารู้สึกผิดปกติ หรือรู้สึกไหม้ให้บอกคุณพยาบาลทันทีนะ มือเริ่มเย็น เหงื่อเริ่มออก พอได้ยินแค่นั้น แต่ก็ไม่มีไรเกิดขึ้นค่ะ ถุงนี้ค่อนข้างใหญ่ประมาณ 1 ลิตรได้ เมื่อไหร่จะหมดเนี่ย แต่แล้วความรู้สึกประหลาดที่แขนก็เริ่มมา มันรู้สึกคันยิบๆ ไงไม่รู้ ยังไม่ทันบอกพยาบาล เค้าก็เดินมาถามว่าเป็นไงบ้างโอเคมั้ยคะ เอ่อ รู้สึกเจ็บนิดๆ ค่ะ พยาบาลรีบเดินมาดู และจับแขนเราทันที แล้วก็หยุดการให้น้ำแดงแต่เพียงเท่านั้น จากนั้น คุณหมอก็มาดูค่ะ แล้วเค้าก็รีบเอาเข็มออกแล้วพันแขนเอาไว้ และบอกว่าต้องเจาะให้ให้สูงกว่าเดิม คือ จากครั้งแรกที่ประมาณข้อมือก็เลื่อนขึ้นมาเป็นข้อพับแขน ไม่เอานะ สยองเจ็บ แค่ที่ข้อมือ เราก็เกร็งไม่กล้าขยับแล้ว นี่ข้อพับแขน กลัวอ้ะ แต่แล้ว คุณหมอก็บอกว่า เดี๋ยวหมอใหญ่มาดู ไม่เจาะแล้ว ให้หยุดการให้คีโมไว้แต่เท่านี้ ตอนนี้เริ่มรู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่แขนมากๆ แต่เพราะว่าโดนพันแขนไว้ แล้วคุณพยาบาลยังเอาถุงเย็นมาวางไว้ให้อีก หมอใหญ่บอกว่า ไม่รู้ว่าเราแพ้อะไรจากคีโม แต่วันนี้ให้หยุดเท่านี้ก่อน แล้วให้ยาอีกตัวนึง เพื่อทำให้แขนหายไหม้ก่อน จากนั้นค่อยเริ่มนับหนึ่งใหม่กับการทำคีโมในอาทิตย์ต่อไป แล้วหมอใหญ่ก็ขอดูแขนเราค่ะ พอตัดผ้าพันแผลออก เห็นแขนตัวเองอยากจะกรี๊ดเลยล่ะค่ะ เพราะว่ามันพองบวมเหมือนโดนทอดในกะทะน้ำมันร้อนๆ เลยแหล่ะ แล้วคุณหมอก็พันแขนไว้ บอกว่าหมอโทรสั่งยาแก้มาแล้ว แท็กซี่กำลังมาจาก Erlangen (เมืองใกล้ๆ กับเมือง Nuremberg ห่างจากเมืองเราประมาณ 1.5 ชั่วโมงขับรถ) เราก็เลยลงไปหาอะไรกินข้างล่างกับคุณสามีก่อนจะกลับขึ้นมาหาคุณหมอตามเวลาที่กะไว้ งานนี้เป็นแค่น้ำใสๆ ค่ะ โดนไป 2 ถุงเล็ก กับอีก 1 ถุงใหญ่ สรุปวันนั้นกว่าจะเสร็จทั้งหมดได้กลับบ้านก็เกือบ 1 ทุ่มค่ะ ----------------------------------------------- กลับบ้านแล้วก็ปวดหัวค่ะ เพราะแม่สามีที่มาช่วยน่ะ พูดและคิดเหมือนว่าเราป่วยหนักกำลังจะตาย เค้าอยากมาอยู่ช่วยเรา แต่ทุกอย่างที่พูดและทำมันทำให้เราเครียดกว่าเดิม อีกอย่างท่านเป็นคนหัวเก่า หัวคอมมิวนิสต์ ฉะนั้นท่านไม่รับรู้อะไรเลย อยากจะให้แต่เราทำตามความคิดของท่านซะทุกอย่างไป เครียดมากๆ ค่ะ ลูกเราเองก็ไม่ได้แตะ เพราะท่านอุ้มเอาไว้ตลอด สามีเรารู้ดีว่าแม่เค้าเป็นยังไง เค้าเองก็ไม่อยากให้แม่เค้าอยู่นาน เพราะรู้ว่า เราต้องแย่ลงแน่ๆ แล้วพูดกับเราเหมือนเราจะตายวันตายพรุ่งทุกวันเลย เค้าเลยบอกแม่เค้าไปว่า เราอยากทำอะไรเอง ขอบคุณมากที่แม่มาช่วยในครั้งนี้ แต่ต่อจากนี้ ถ้ามีอะไรให้ช่วยเราจะบอกอีกที ท่านโกรธมาก เพราะอยากอยู่กับเราถาวรเลยน่ะ หาว่าเราไล่ ไม่ต้องการความช่วยเหลือจากท่าน แต่แม่คะ หนูเองก็ต้องการกำลังใจ อีกอย่าง ถ้าแม่มาช่วย แล้วทำแบบขอไปทีเนี่ย ไม่ต้องก็ได้ค่ะ หนูทำเองยังสบายใจกว่า แม่ก็เลยบอกกับสามีเราว่า คอยดูเถอะ เดี๋ยวพ่อแม่เกดมาอยู่ด้วยตั้ง 3 เดือน แล้วเค้าจะรู้สึกว่าอึดอัดขนาดไหน สามีเรานะยิ้มแป้นเลย เพราะอยูกับพ่อแม่เราสบายใจกว่าอยู่กับพ่อแม่เค้าน่ะ ------------------------------------------------ วันอังคารที่ 2 กุมภาพันธ์ เช้าเราทั้ง 4 คนพ่อแม่ลูกร่ำลาแม่สามีที่เดินทางกลับบ้านของท่านในเช้าวันนั้น แล้วก็ไปโรงเรียนอนุบาลน้องทะเล เพราะวันนี้ช่างภาพมาถ่ายภาพชั้นเรียนประจำปี พ่อแม่ที่อยากถ่ายภาพครอบครัว ก็มาขอแจมได้ อันนี้ชอบค่ะ แจมสิคะ เพราะถูกกว่าไปร้านถ่ายรูปตั้งเยอะ ทุกคนตื่นเต้นกันมากที่เห็นเรากับน้องท้องฟ้า เพราะตั้งแต่คลอดก็ยังไม่ได้มาให้ใครเห็นเลย ประมาณ 10 โมงเราก็เสร็จจากการถ่ายรูป ก็ไปโรงพยาบาลกันค่ะ มี๊เกดยังต้องกลับไปให้ยาเหมือนเดิม 3 ถุงเหมือนเดิม วันนี้ 3 ชั่วโมงก็เสร็จค่ะ แล้วเราก็ไปทำธุระเรื่องวีซ่าของมี๊เกดกันก่อนจะกลับบ้าน เพราะมีนัดกับคุณผดุงครรภ์ตอนบ่ายสามค่ะ เค้ามาดูแลหลังคลอดประมาณ 8 ครั้งค่ะ น้องท้องฟ้าแข็งแรงดีค่ะ น้ำหนักดีเหมือนเดิม วันนี้ชั่งได้ 4,680 กรัมค่ะ ------------------------------------------------ วันพุธที่ 3 กุมภาพันธ์ วันนี้วันสุดท้ายของการรับยาตัวนี้แล้ว แขนเราไม่เป็นไรแล้ว เหลือไว้แต่รอยไหม้แห้งๆ วันนี้ คุณสามีกลับไปทำงานปกติ ไม่มีใครช่วยแล้ว พี่อ้อย พี่คนไทยน้ำใจงามช่วยดูน้องท้องฟ้าให้ เราเองก็รีบเดินไปโรงพยาบาลไปรับยาแต่เช้า เกือบเที่ยงก็เสร็จพอดี จากนั้นก็รีบเดินกลับไปหาพี่อ้อย น้องท้องฟ้าหลับปุ๋ยเลยค่ะ ก็เลยนั่งทานมื้อเที่ยงกับพี่อ้อย คุยกันนิดหน่อย ก่อนที่พี่อ้อยจะขับรถพาเรามาส่งที่บ้านค่ะ นัดหมายการทำคีโมครั้งต่อไป คือวันจันทร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ค่ะ สู้ๆ   Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2553 26 comments Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2553 15:38:51 น. Counter : 4588 Pageviews. Share Tweet

ฝนเข้ามาให้กำลังใจค่ะ อ่านแล้วก็ได้แต่เห็นใจมี๊เกดนะคะ ตอนนี้มี๊เกดต้องการกำลังใจมากๆ แต่ถ้าแม่สามีเค้าหัวคอมมิวนิสต์ขนาดนั้น คงจะยิ่งทำให้มี๊เกดเครียดนะคะ แต่ถ้าพ่อแม่เราก็คงจะรู้สึกดีกว่า ฝนขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยนะคะ เพื่อนของมี๊เกดน่ารักมากๆ ฝนฝากชมด้วยนะคะ คนเราจะเห็นอก เห็นใจกันก็เมื่อยามลำบากนี่ล่ะ จะได้รู้ว่าจะมีซักกี่คนที่เป็นเพื่อนแท้จริงๆ สู้ๆ ค่ะ   โดย: CeciLia_MaLee 7 กุมภาพันธ์ 2553 16:12:00 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆๆคะ   โดย: puyphay 7 กุมภาพันธ์ 2553 18:38:29 น.

สู้ๆๆๆๆนะเกดนะ เรามาอ่านแล้วเกดเข้มแข็งมากๆ อย่าท้อ คนให้กำลังใจเยอะแยะเลย ใครพูดอะไรไม่ดี ก็ไม่ต้องเก็บมาใส่ใจเน้อ   โดย: asita 7 กุมภาพันธ์ 2553 19:46:42 น.

whenever you felt that your heart is going to breakdown feel it with the love of God ask for his and then you will find out what is the truth love in Your life as he does for me!   โดย: da IP: 203.144.144.164 7 กุมภาพันธ์ 2553 20:45:20 น.

แอบเจ็บตามไปด้วยเลยค่ะกับสิ่งที่ต้องเจอ แต่ว่าเราก็ยังแวะมาส่งกำลังใจให้แม่น้องทะเล กันต่อไปเรื่อยๆ นะค่ะ สู้ๆ ค่ะ กำลังใจจาก เพื่อนฝูงทางนี้ทะยอยส่งให้กันเพียบเลยค๊า   โดย: JewNid 7 กุมภาพันธ์ 2553 20:45:52 น.

สู้ ๆ ค่ะ วันนึงต้องหายดีแน่นอนเป็นกำลังใจค่ะ   โดย: erk-erk 7 กุมภาพันธ์ 2553 22:02:32 น.

ฮิวโก้มาเป็นกำลังใจให้ครับผม   โดย: ผู้หญิงใจดี 8 กุมภาพันธ์ 2553 11:51:22 น.

โดย: ผู้หญิงใจดี 8 กุมภาพันธ์ 2553 11:51:50 น.

สู้ๆ เป็นกำลังใจให้นะคะพี่   โดย: น้องผิง 8 กุมภาพันธ์ 2553 12:10:46 น.

มาให้กำลังใจเกดจ้ะ น้องท้องฟ้าสุขภาพแข็งแรงโตวันโตคืนแบบนี้ ทำให้มี๊เกดมีกำลังใจเยอะขึ้นเป็นกองเลย   โดย: LittleBlueTwingo 8 กุมภาพันธ์ 2553 13:56:21 น.

อ่านแล้วเจ็บแทนเลยค่ะ อยากร้องไห้จัง แต่ยังไงขอให้ทำคีโมสำเร็จนะคะ ปล พี่เกิดเคยตรวจแมมโมแกรม หรือ ultrasound มาก่อนรึปล่าวคะ คือหนุ่ย ultrasound มาปลายปีที่แล้วตอนให้นมเทย่า ตอนนี้หยุดให้นมมาเดือนนึงแล้ว ยังมีก้อนแข็งๆเจ็บๆอยู่ใต้อกซ้าย อยากจะทำแมมโมแกรมอีกจังค่ะ   โดย: talentedpink 8 กุมภาพันธ์ 2553 22:50:34 น.

เกด เก๋นึกภาพออกเลยล่ะ เพราะเก๋ก็เป็นคนกลัวเข็มขึ้นสมองเลย อ่านไปเกร็งไป เก๋ส่งกำลังใจไปช่วยนะเกด สู้สู้   โดย: หมาน้อยไกลบ้าน IP: 91.50.209.13 9 กุมภาพันธ์ 2553 3:14:48 น.

มาให้กำลังใจค่ะมิ๊เกด ขอให้ทุกอย่างราบรื่นไปได้ด้วยดีนะคะ สู้ๆค่ะ   โดย: LoveParadise 9 กุมภาพันธ์ 2553 17:30:02 น.

น้องเกด ไม่ได้คุยกันนานมากเลยนะคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมพี่แนนนี่ที่บล๊อกค่ะ เข้ามาที่นี่แล้วตกใจกับเนื้อเรื่องในบล๊อกนี้ แต่ก็ดีใจที่ทราบแต่เนิ่น ๆ ค่ะ การรักษาจะง่ายขึ้น และโอกาสที่จะหายขาดก็มีมากขึ้น มีคนใกล้ตัวพี่แนนนี่ที่เป็นโรคนี้ และผ่านการรักษาไปได้ด้วยดี พี่แนนนี่เป็นกำลังใจให้น้องเกดนะคะ ช่วงนี้ดูแลสุขภาพมาก ๆ ออกกำลังตอนเช้า ๆ นะคะ รับไวตามินดี ซึ่งดีต่อการสร้างเม็ดเลือด เม็ดเลือกที่แข็งแรงจะช่วยให้การรับคีโมมีประสิทธิภาพ ร่างกายแข็งแรง จะต่อสู้กับตัวยาได้ค่ะ ทานอาหารที่มีประโยชน์ ทานเนื้อสัตว์ให้น้อยลง เน้นปลาเป็นหลัก แต่ช่วงการให้คีโม ร่างกายต้องแข็งแรงพอค่ะ เพราะยาจะทำให้ร่างกายอ่อนเพลีย ถ้าทานอาหารได้น้อย ให้แบ่งเป็นมื้อย่อย ๆ และทานบ่อย ๆ หลาย ๆ มื้อแทนนะคะ ทานผลไม้ น้ำคั้นผักและผลไม้เยอะ ๆ ร่างกายต้องการไวตามินซีค่ะ ไวตามินซีช่วยในการต่อต้านเซลล์มะเร็งค่ะ หมั่นบ้วนปากด้วยน้ำเกลืออุ่น ๆ นะคะ เป็นการฆ่าเชื้อค่ะ และที่สำคัญ กำลังใจค่ะ อย่าเครียดเด็ดขาด คนเราเมื่อเครียด ร่างกายจะสร้างชนิดหนึ่งขึ้นมา เป็นตัวเพิ่มเซลล์มะเร็งได้ดีเลยค่ะ เพราะพอเราเครียด ร่างกายเราจะอ่อนแอ พี่แนนนี่เป็นกำลังใจให้น้องเกดและครอบครัวนะคะ ขอให้ผ่านช่วงเวลาเหล่านี้ไปได้ด้วยดีค่ะ ขอพระคุ้มครองนะคะ   โดย: madam_ozzy 9 กุมภาพันธ์ 2553 18:17:58 น.

เกดเข้มแข็งมากๆเลยค่ะ ขอพรพระให้หายขาดโดยเร็วนะคะ ท้องฟ้าท่าจะเลี้ยงง่ายนะคะ มาป่วยไกลบ้านนี่ทรามาณนะคะ ดีที่คุณพ่อคุณแม่จะมาเยี่ยม ส่วนแม่สามีปล่อยเขาไปเถอะค่ะ สะบัดบ๊อบใส่ คิคิ   โดย: พริกน้ำส้ม 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:36:04 น.

น้องเกด พี่เพิ่งจะทราบข่าวจากที่มาเม้นท์ที่บล็อกพี่ เข้ามาอ่านย้อนหลัง อืม น้ำตาซึมเลย น้องเกดเข้มแข็งมาก พี่เชื่อว่าน้องเกดต้องชนะจ๊ะ พี่อยากแนะนำให้งดทานพวกเนื้อสัคว์ เน้นพวกพืชผักนะ พ่อพี่เคยเอาชนะมะเร็งลำไส้ระยะที่ 3 มาแล้ว เข้าปีที่ 10 นี่แหล่ะ มันกลับมาอีกครั้ง พี่เองตอนนี้แทบไม่มีกำลังใจแล้ว พยายามทุกวิถีทางที่จะช่วยพ่อ ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน   โดย: แม่น้องแปงแปง 9 กุมภาพันธ์ 2553 19:57:04 น.

ใช่แล้ว เห็นด้วย สู้ ๆ นะ ปุ่นจะคอยส่งกำลังใจไปให้จ้า เรื่องแม่สามี เข้าใจเลยแหละ ว่าถ้าอยู่แล้วไม่สบายใจ วันเดียวก็ไม่อยากอยู่ เอาเป็นว่าเกดทำถูกแล้วแหละ ทำอะไรที่เราสบายใจดีกว่า   โดย: Bananarumba 9 กุมภาพันธ์ 2553 20:57:15 น.

คุณเกดค่ะ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: Potato salad IP: 79.208.33.54 10 กุมภาพันธ์ 2553 1:46:21 น.

สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: ปัชชุน 10 กุมภาพันธ์ 2553 12:30:37 น.

เพิ่งเข้ามาอ่านบล็อกนี้ค่ะ คงผ่านการทำคีโมครั้งที่สองไปแล้วนะค่ะ ทุกอย่างราบรื่นหรือเปล่าค่ะ สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: Small town girl 12 กุมภาพันธ์ 2553 0:21:28 น.

เข้ามาให้กำลังใจคุณเกดด้วยคนค่ะ อ่านไปร้องไห้ไปจริงค่ะ เพราะนึกถึงแม่ตัวเองค่ะ ก็เป็นโรคร้ายนี้เช่นกัน เข้มแข็งไว้นะค่ะอย่างที่คุณเกดพูด ผู้ชาย 3 คนขาดคุณเกดไม่ได้ค่ะ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญค่ะ   โดย: ญา (Navinya ) 12 กุมภาพันธ์ 2553 6:15:07 น.

แม่เกด น้าฝนเพิ่งจะหายยุ่ง แต่ก็มีรายงานเพิ่มอีกสามตัว แล้วก็เตรียมตัวสอบ เหนื่อยมาก แต่คงเหนื่อยไม่เท่าแม่เกดเลยซักนิด อยากบอกแม่เกดว่า น้าฝนคิดถึง และเป็นห่วงแม่เกดเสมอ น้าฝนรู้ว่าแม่เกดเข้มแข็งพอที่จะผ่านสิ่งต่าง ๆ ไปด้วยความมีสติ น้าฝนจะเป็นกำลังใจอยู่ห่าง ๆ ดูแลตัวเองให้มากมาก รักเสมอ......น้าฝน ปล ฝากจุ๊บ จุ๊บมาวินจอมซน กะน้องเล็กด้วย Happy Valentine' s Day นะแม่เกดเพื่อนรัก   โดย: น้าฝน IP: 203.144.144.165 14 กุมภาพันธ์ 2553 0:16:27 น.

ตามมาให้กำลังใจทุก ๆ บล๊อคที่คุณเกดเขียนค่ะ สู้ๆๆค่ะ   โดย: Madame Kp 4 เมษายน 2553 3:48:53 น.

เข้ามาอ่านเพราะอยากอ่าน(ไม่รู้จะหาเหตุผลอะำไร) นุทไม่รู้จักคุณเกดเลย แต่อยากจะเข้ามาให้กำลังใจค่ะ พอดีว่ามีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เป็นมะเร็งเต้านมระยะที่ 2 กว่าๆ เค้ารักษาด้วยการฉีดคีำโมทั้งหมด 6 หรือ 8 ครั้ง (จำได้ลางๆ) แล้วต่อด้วยการฉายรังสี อีก 30 ครั้ง นับตั้งแต่เริ่มผ่าตัดเต้านม 1 ข้าง และทำการรักษาต่ออีก ทั้งหมดใช้เวลา 6 เดือน และก็ถึงวันที่หมอนัดไปฟังผล ปรากฎว่าก้อนเนื้อร้ายฝ่อไป ไม่เห็นแล้ว พวกเราและครอบครัวของเธอดีใจสุดๆ แต่หมอบอกว่าจะนัดให้ไปตรวจอยู่เรื่อยๆ จนครบ 5 ปี ถึงจะสบายใจได้ ตอนนี้เพื่อนเรามันเที่ยวอย่างเดียวเลยค่ะ เนี่ยมันไปพม่าแล้วต่อด้วยเมืองจีน พึ่งกลับมาได้ไม่กี่วันนี้เอง คุณเกดไม่ต้องเครียดนะคะ เพื่อนเราเป็นระยะที่มากกว่ายังหายเลยค่ะ สู้ๆนะคะ   โดย: GutZa IP: 118.175.66.167 4 เมษายน 2553 11:01:06 น.

คุณแม่ผมก็รับยาคีโม ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี   โดย: จู้ IP: 203.147.15.135 30 ตุลาคม 2557 15:47:40 น.

มาอ่านเรื่องราวที่น่าสนใจ ตัวดิฉันเองก็เป็นคนกลัวเอามากๆ เข็ม หมอ คลีนิค โรงพยาบาล ทำฟัน แค่ฟังแล้วก็หดหู่จิดใจค่ะ อยากฟังเรื่องราวต่อค่ะว่าจะดำเนินต่อไปอย่างไร เขียนไว้ที่ไหนอีกค่ะ จะได้ติดตามอ่านค่ะ ขอเป็นกำลังใจนะคะ   โดย: กนกพร IP: 192.99.14.34 20 กุมภาพันธ์ 2558 5:51:05 น.