นี่คือการรายงานวันนี้แม่โสมเปิดเข้าไปในบ๊อกเพื่อนคนหนึ่ง เห็นว่าเขาวาดรูปลายไทย แม่โสมซึ่งกำลังมุขตันอย่างแรงอยู่พอดี ฉวยโอกาสนั้นเอง เอาไอเดียร์วาดลายไทยมาลองวาดดูแม่โสมวาดจากจินตนาการ กะว่าจะวาดเทวดาแบบไทยๆ ที่ปวงชนอาจพบเห็นทั่วไปตามผนังของวัดวาอารามพอวาดหน้าเสร็จ กำลังคิดว่า เอ จะวาดมาลาอย่างไรทันใดนั้น แม่โสมก็เกิดมวนท้อง คลื่นเหียน พะอืดพะอม หมดแรง และเป็นไข้แม่โสมกำลังคิดว่า เออ จู่ๆ ก็เป็นหวัดกระทันหัน กำลังจะหยิบยาแก้ไข้มาทานแต่อีกใจหนึ่งไม่ทราบว่า อะไรดลใจ แม่โสมวูบขึ้นมาว่า หรือว่าการวาดลายไทยนี้มีครู !! เราต้องขออนุญาตก่อนหรือไม่ไวเท่าความคิด แม่โสมประนมกรน้อยขึ้นท่วมหัว และนึก... เอ๊ะๆๆ แล้วเราจะขออนุญาตจากใครล่ะเอาล่ะ ขอจากสิ่งศักดิ์สิทธิก็แล้วกันแม่โสมขอว่า ท่านสิ่งศักดิ์สิทธิทั้งหลาย ลูกขออนุญาตวาด...วาด...วาด...!!! ในสมองของแม่โสม Blank มากแม่โสมคิดไม่ออกว่าจะขอว่าวาดอะไร หรือวาดใครแต่แล้วการขอการผ่านพ้น โดยเชื่อไหมว่า หลังจากการขอ แม่โสมลืมไปเลยว่า ขอว่า วาด... อะไรพอขอเสร็จ อาการดังกล่าวก็หายเป็นปลิดทิ้งแม่โสมก็งงๆๆ มองหน้าภาพ และคิดว่า ฤ ข้ากำลังวาดใครหรือ ?ท่านคือใครหรือ ?แม่โสมวาดต่อแบบหวาดๆ แต่ก็วาดจนจบระหว่างวาดก็จะลองดูว่าตัวเองจะวูบอีกหรือไม่ก็ไม่ อาการปกติจนกระทั่งตอนนี้
หนูโสมจ๊ะ...แบ๊บ...แต๊ก..มัก..มาก....สวยทีเดียวจ่ะ เอ...ป้าว่านะ...หน้าจะเป็นเทวดาพม่าอ่ะนะตรงชฎาอ่ะจ่ะ หนูโสมวาดอีกเยอะๆน้า ป้าชอบตรงลายเซ็นก็สวยนะคะ
แสดงว่าเทวดา บอกว่า รำค๊าญญญญญญญญญ