|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | |
|
|
|
|
|
|
|
@.....^..^.....วาเลนไทน์แห่งความทรงจำ...หวาน
วาเลนไทน์แห่งความทรงจำ
วิภาวีสะดุ้งตกใจตื่น น้ำตาอาบสองพวงแก้ม ฝันนั้นเสมือนจริง จนต้องมานอนสะอื้นต่อ พี่ทัพขยับต้วหันมากอด ลูบหลังเบาเบา เพื่อปลอบโยน เธอซุกเข้าไปขอไออุ่น
ภาพในฝันเธอเจอพี่ภีร์ เขาเดินมาหาที่ทำงาน เธอเดินเลือกของอยู่ในมินิมาร์ท เขาเดินผ่านไปไม่ได้หันมามอง เธอแกล้งเมินเฉย แต่ในหัวใจกลับเต้นรัว
รอให้เขาเข้ามาทักก่อน เขาเดินกลับออกไป หยุดยืนที่หน้าสำนักงาน ชะเง้อมองเข้าไปในออฟฟิศ ไม่มีใคร ปิดแอร์ ปิดไฟ ภายในเงียบทุกคนออกไปทานกลางวัน เขาเดินจากไป วิภาวีถลาออกจากมินิมาร์ท ไปถึงลานจอดรถ ไม่เห็นเขาแม้แต่เงา
นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่มีข่าวคราวจากเขา มันเป็นเรื่องเศร้า ถ้าเธอทักเขา เราคงได้เจอกันแล้ว ตกใจตื่น ยังเศร้าไม่หาย ดีนะที่พี่ทัพไม่ใช่คนขี้หึง ตื่นเช้ามาก็เล่าให้เขาฟัง เขาอมยิ้ม เอามือยีผม แล้วบอกว่าคิดถึงเจ้าภีร์มันละสิ เลยเก็บไปฝัน
....
....
....
....
....
เธอคบกับพี่ทัพมาตั้งหลายปี ช่วงมัธยมได้เรียนที่เดียวกัน เขาดูแลตั้งแต่รับไปเรียนด้วยกัน เย็นกลับบ้านพร้อมกัน เพราะบ้านอยู่ใกล้กัน เสาร์อาทิตย์พี่ทัพก็มาขลุกสอนการบ้าน ช่วยคุณพ่อทำสวน คุณแม่เอ็นดูพี่ทัพเหมือนลูก ฝากให้ดูแลน้องด้วย เพราะมีลูกสาวคนเดียว
พี่ทัพเรียนจบมหาวิทยาลัย เขาได้ทำงานก่อน แต่ก็ยังมีเวลามารับมาส่ง ชีวิตเธอช่างง่ายดาย เรียนจบได้ทำงานบริษัทเดียวกับเขา ไม่ต้องดิ้นรนขวนขวาย มีความสมบูรณ์พร้อม
วันหนึ่งพี่ทัพมาเอ่ยปากขอแต่งงาน เธอจะปฏิเสธทำไมก็มันของตายอยู่แล้ว พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็ยินดีเห็นกันมาตั้งแต่เด็ก
ช่วงนั้นพี่เขาไปดูงานแถวชายฝั่งทะเลอันดามัน เขารู้ว่าวิภาวีชอบทะเลอยากตามใจเธอ ขอจัดเลี้ยงเพื่อนๆแถวชายทะเล ถือโอกาสไปเที่ยว เลี้ยงฉลองสมรสและฮันนีมูนไปพร้อมๆกัน
วิภาวีรอเคลียร์งานให้เสร็จก่อน แล้วจะตามไป เธอขอนั่งรถทัวร์ เพราะอยากสัมผัสบรรยากาศการเดินทาง นานครั้งที่จะได้ทำแบบนี้ ไปเที่ยวกับทางโรงเรียนก็ไม่เคยได้ไป คุณพ่อรักปานแก้วตาดวงใจ ปล่อยได้ไง เพราะมีลูกสาวกับเขาคนเดียว
เธอนั่งไปชมวิวไป แล้วก็ให้เพลียเผลอหลับ ลืมตาขึ้นมาอีกที เจอคางของใครบางคน มีเคราเขียวครึ้ม เธอซูกอยู่ตรงซอกคอเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ ถอนตัวออกมาได้ ก้มหน้าก้มตา กระซิบเบาๆว่าขอโทษค่ะ
เขาหันมายิ้ม "ไม่เป็นไรค่ะ ยินดีครับ" เธอใจหายวาบ หัวใจเต้นรัว เสียงดูดีมีเสน่ห์จัง ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอชอบผู้ชายที่พูดกับผู้หญิงว่าค่ะ จะว่าหล่อก็ไม่เท่าไหร่ แต่ทำไมทำให้เลือดสาวสูบฉีดได้ถึงปานนี้ พูดตะกุกตะกัก จนเขาหัวเราะ "ไม่เป็นไรจริงๆครับ"
หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง หยิบหนังสือเล่มโปรดขึ้นมาอ่าน หยิบเม็ดอมขึ้นมาอมซะหลายเม็ด เออหนอความมั่นใจ หายหน้าไปไหนเนี่ย อ่านยังไงก็ไม่รู้เรื่อง ทุกครั้งที่เขาขยับตัว เฉียดมาใกล้ ขนแขนลุกซู่ หายใจไม่เป็นจังหวะ เธอต้องโดนของหรือไม่เขาต้องทำเสน่ห์ ดูสิใจนะใจคิดไปได้
ไม่ใช่ครั้งแรกนะที่ได้สัมผัสผู้ชาย เพื่อนๆที่มหาลัย ทั้งทุบทั้งถอง กอดคอ ตีเข่า เผลอมีกระโดดกอด ก็ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้ เขาเริ่มชวนคุย เธอเริ่มคุ้น เขาถามว่าไปเที่ยวไหน จะบอกได้ไงว่าไปฉลองสมรส อีกไม่นานต่างคนต่างแยกย้ายขอใช้เวลาตรงนี้ เพียงเดี๋ยวเดียว ไม่เห็นเป็นไร
เขาคุยไปจ้องเธอไม่วางตา เธอก็ยิ้มไปอายไป มีอะไรมากมายที่ค้านอยู่ในใจ ว่าเธอมีพี่ทัพอยู่ทั้งคน ยังจะมาอ้อล้อ ต่อกระซิกกับหนุ่มแปลกหน้า และเธอก็ลืมไปชั่วขณะ ยอมลงไปนั่งกินข้าวกับเขา ระหว่างที่รถจอดให้พักระหว่างทาง เดินคุยกัน รู้สึกคล้ายรู้จักกันมาแสนนาน
เธอขึ้นมานั่งประจำที่ เขาหายไปสักพัก มีกุหลาบติดมือมาให้
"แฮปปี้วาเลนไทน์ครับ เที่ยงคืนพอดี วันนี้ผมคงมีโอกาสให้คุณก่อนใครใคร"
ใช่สิ วันพรุ่งนี้เราจะเลี้ยงฉลองวิวาห์กันที่ชายหาดนั่น ซึ่งตรงกับวันวาเลนไทน์พอดี
เราคุยกันจนหมดเรื่องคุย เขาหลับแต่เธอกลับตื่น นี่เธอเป็นอะไร ให้รู้สึกเสียดายมิตรภาพที่ก้าวกระโดดนี้ ทำไมตั้งนาน คุณไปอยู่ที่ไหนมา ในใจให้รู้สึกว่างโหวง รู้สึกเหงาจับใจ
เธอสลัดความคิดออกจากห้วงคำนึง ท่องชื่อพี่ทัพไว้ จะได้ไม่หลงลืม เขาก็แค่คนแปลกหน้า เชื่ออะไรกับผู้ชาย เขาแค่หว่านเสน่ห์ ไม่ได้จริงจังอะไร เธอผลอยหลับไป จนรถวิ่งมาถึงปลายทาง
เอาละ เราจากกันตรงนี้ คงจะดีกว่า แค่ให้หัวใจลัลล้า เพียงเท่านี้ หันไปสบตาเขาอีกที จะประทับไว้ในความทรงจำ เขาลงมาช่วยขนกระเป๋าลงจากรถ พี่ทัพยืนรออยู่ก่อนหน้า ไม่เป็นไรก็แค่บอกไปว่า เพื่อนร่วมทาง
"อ้าวไอ้ภีร์ แกมาเที่ยวเดียวกับวิเหรอวะ ดีดีกูจะได้ไม่ต้องขับมารับสองรอบ รู้จักกันยังวะ นี่วิเมียกู วินี่พี่ภีร์เพื่อนพี่ ที่พี่เคยเล่าให้ฟัง มันจะมาถ่ายรูปให้เราด้วยไง"
วิภาวียืนนิ่งงันอยู่ตรงนั้น ทำไมนะทำไม เราต้องมาเจอกัน ในวันแบบนี้
เขาหันมามองสบตาเธอ ความรู้สึกยากที่จะบรรยาย เจอคนที่ใช่ แต่ในเวลาที่สายไป ช่างน่าเสียดาย แสนเสียดาย
ห้าวันที่หาดนั่น ต่างคนต่างเก็บงำหัวใจ เขาไปมาหาสู่ ดูแลใจ มันนานแสนนานแล้วสินะ เจ้าความรู้สึกนั้นก็ไม่เคยจางหาย เขากุมมือที่ร้านนั่น ลูบแผ่วๆทีละนิ้วทีละนิ้ว ยังทิ้งรอยวาบหวิวไว้ในหัวใจ วาเลนไทน์ ผ่านมาคราใด ให้คิดถึงคุณ
เคยไหมแม้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เมื่อคิดถึงคราใด ว่ามีใครบางคนยังวิ่งวนคอยรักคอยห่วง แค่นี้ก็ดีไปถึงไหนไหน พี่ทัพคนดี ไม่เคยระแวงแคลงใจ เพราะความรักที่เราให้ไป มีแต่ความหวังดี
สุดท้ายเขาก็มีคนของหัวใจ เธอแอบยิ้มดีใจหายห่วง อยากให้คนดีของเธออีกคนมีความสุข นานแล้วที่เขาจากไปอยู่แดนไกลคนละฟากของโลก นานๆครั้งจะมีโปสการ์ดส่งผ่านความคิดถึงมาให้
วันนี้อีกปีแล้วสินะ
.... วันวาเลนไทน์แห่งความทรงจำ.....
เธอปล่อยให้ความคิดถึงส่งผ่านสายลมไหว ไปหาคนที่อยู่ห่างกันแสนไกล แต่ใจไม่เคยห่างกันเลย
....,,,,,....,,,,,....
สวัสดีค่ะพี่ภึร์และสวัสดีวันวาเลนไทน์ที่แสนหวาน
....
.....
....
.....
ท้ายเรื่อง พยายามอยู่หลายรอบ ผ่านไปได้หนึ่งเวอร์ชั่น แต่ดุเดือดเลือดพล่านไปหน่อย มานั่งบิ๊วอีกรอบ มีคนแอบมาให้กำลังใจ เลยได้เวอร์ชั่นหวานออกมา
.....
ในงานส่งท้าย "ถนนสายนี้มีมิตรภาพ"
ใครต้องการอ่านเวอร์ขั่นหวิด เชิญอีกห้อง ถ้าหวานก็เชิญห้องนี้ มีให้เลือกค่ะ
งานหน้าเจอกันใหม่โครงการสอง
"ถนนสายนี้...มีตะพาบ"
ขอให้มีความสุขในวันแห่งความรักที่จะผ่านมาอีกรอบ
ขอบคุณค่ะ
แอมอร
Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2553 |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 9:31:38 น. |
|
56 comments
|
Counter : 2521 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:12:53 น. |
|
|
|
โดย: nulaw.m วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:23:44 น. |
|
|
|
โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:59:09 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:01:10 น. |
|
|
|
โดย: so^s]jv (nulaw.m ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:53:13 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:55:22 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:06:46 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:17:28 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:36:36 น. |
|
|
|
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:49:50 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:03:35 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:06:32 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:33:55 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:56:06 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:36:18 น. |
|
|
|
โดย: Suessapple วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:4:53:44 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:10:13 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:04:25 น. |
|
|
|
โดย: Paulo วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:44:27 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:56:21 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:30:14 น. |
|
|
|
โดย: อ้วนforest IP: 124.120.160.80 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:53:20 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:53:31 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:07:42 น. |
|
|
|
โดย: อ้วนforest IP: 124.120.160.80 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:23:09 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:24:57 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:32:21 น. |
|
|
|
โดย: biotech_girl วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:58:43 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:04:30 น. |
|
|
|
โดย: biotech_girl วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:15:49 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:17:00 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:55:00 น. |
|
|
|
โดย: พี่นู๋อ้อ (pinuaoo2006 ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:49:28 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:35:39 น. |
|
|
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:47:06 น. |
|
|
|
โดย: Suessapple วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:5:24:35 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:01:25 น. |
|
|
|
โดย: coji วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:12:24 น. |
|
|
|
โดย: Nicky IP: 117.47.65.153 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:41:49 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:44:23 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:33:16 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:34:25 น. |
|
|
|
โดย: Nicky IP: 117.47.65.153 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:40:17 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:02:48 น. |
|
|
|
โดย: biotech_girl วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:36:56 น. |
|
|
|
โดย: manopetchara วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:42:24 น. |
|
|
|
โดย: lastmoon วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:37:45 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:52:06 น. |
|
|
|
โดย: biotech_girl วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:24:19 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:34:28 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:38:48 น. |
|
|
|
โดย: BeCoffee วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:41:07 น. |
|
|
|
โดย: BeCoffee วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:43:12 น. |
|
|
|
โดย: Pormaid วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:02:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^.... และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
|
|
|
|
|
|
เพียงเพราะเจอคนที่ใช่ ในวันที่สาย โดนซะ
ปล. อยากอ่านเวอร์ชั่น "หวิด" อ่ะครับ แต่เปิดไปไม่เห็นมีให้อ่านเลย