May your New Year be filled with joy and happiness

ขอให้เทศกาลวันปีใหม่ของคุณเต็มไปด้วย ความสดชื่น ความสุข

สวัสดีครับ

สิ่งดีๆอย่างหนึ่งของปีใหม่ ก็คือลูกหลานได้กลับบ้านนี่ล่ะครับ

ทำไมต้องเป็นอย่างนั้น ก็ไม่รู้?

สวัดดีปีใหม่คะ ^^

สวัสดีปีใหม่ครับ...

ตาบุ๊ค เป็นลูกป้าแอม

ให้ยายแพนเค้กเป็นลูกเป็นหลานอีกคนน่ะ..แม่อร
ยังขาดทั้งสมุด ดินสอ ปากกา หนังสือ กล่องออมสิน แล้วก็ผงซักฟอก .. 55

อ่านแล้วลื่นไหลดี อ่านเพลินเชียว ..

สองพี

ปล.เจอกันแล้วนะ คู่กันก็ต้องคู่กันสิ เน๊อะ ๆๆ .. ไม่มีทิ้ง

ปล.1 น้อยใจไปหลังบ้านหลังไมค์อะไรกะยัยลูงลิงอ่ะ ..

แวะมาหา
ว้า.. ม่ายอยู่
เหลือบตาดู
เห็นชื่อเรา

อุ๊ย...แอดแล้วเหรอ
เธอใจอ่อน
บอกงามงอน
... เจ้าจงนอน..ฝันดี

... เฮียคนนี้ ขอแอดด้วยเช่นกัน....

ยัยป้าแอม ทำไมไม่ อัพบล็อกในหมวดงานเขียน/บทประพันธ์

ตามกฎกติกามารยาทเค้า แห๊ ๆ ห๊า ๆ - -

ถึงว่าชั้นหางานเธอไม่เจอ ..

... .....

หลับแล้วเหรอ วันนี้เหนื่อยมากเหมือนกัน
ว่าจะลาไปนอนแล้ว เพราะเหนือย ต่อมความขยัน
ยังไม่เข้าที่ แถมคนขาดไปหนึ่ง มือเป็นระวิงเชียว
พักแล้ว .. ดีกว่า

ชั้นเอง

เราอัพบล๊อคตั้งกะไก่โห่
เลยไปอยู่คนละที่ละทาง ตะเองหาดีดีจิ
แล้วก็ยังมะได้อ่านของใคร
แวะไปแจ้งไว้ตอนบ่าย
....
เมื่อวานเกือบกินผู้ใช้บริการ
มันฟุ้ง อารมณ์กรุ่น เช็คตัวเองดูว่าเกิดอะไรขึ้น
กินของหวานจัดตอนท้องว่าง ทองหยอดน่ะ
ร่างกายหลั่งสารอดลีนารีน สู้หรือถอยออกมา
ควบคุมแทบไม่อยู่ ยิ่งเจอแรงกระตุ้นจากภายนอกด้วย
เมื่อคืนนอนหมดแรงเพราะภายในมันต่อสู้กัน
.....
เพิ่งไปอ่านเจอ บวกกับกำลังเลือดจะไปลมจะมา
โดนรุมเร่งเร้าเอาแต่ใจ ถาโถมมีแต่คนรีบ
เราคนเดียวไม่มีผู้ช่วย มือเป็นระวิงเหมือนกัน
ทนฟังหน่อยนะยัยเป็ด บ่นแต่เช้าเลยเรา

แอมอร

ปล.สายสายค่อยไปตามอ่านบ้านเพื่อนๆ

เฮียเทียนเห็นจนได้นะว่าเราใจอ่อน
ก็เวลาคิดถึงไปหาลำบากจัง
อย่าแอบเลยอ่ะ แอดก็แอดเหอะ555


แอมอร

สวัสดียามเช้าครับพี่แอม

แวะมาอ่าน "สวัสดีปีใหม่" ของพี่แอมแล้วนะครับ
ไม่อยากบอกเลยว่าผมก็หางานเขียนพี่ในหมวดงานเขียน-งานประพันธ์ไม่เจออ่ะ

เข่าเรื่องดีกว่ายังคงเขียนได้เป็นเอกลักษณ์ดีเหมือนเดิม
อ่านแล้วไหลลื่นและน่ารักเป็นที่สุด
ขำไป ยิ้มไป อิอิ


ปล. เจอกันอีกครั้งในหัวข้อหน้าครับผม

เรื่องฆ่าตัวตายนี่ติดอยู่ในใจมาก
ในคณะที่ไปอินเดียหลายคนสงสารขอทานอินเดีย
และบอกว่าเค้าคงทุกข์

แต่ผมกลับคิดว่าเค้าไมไ่ด้ทุกข์เหมือนกับที่เราคิด
อย่างน้อย
ขอทานเหล่านี้ก็ไม่เห็นมีใครคิดฆ่าตัวตายสักคนครับ

หวัดดีปีใหม่นะตะเอง ขอบคุณที่ยังแวะเวียนไปเยี่ยมอย่างสม่ำเสมอ

อ่านเอนทรีนี้แล้วคิดถึงเมืองไทยขึ้นมาเลยเชียว

....อ่างเลี้ยงปลาหน้าบ้านหลังบ้านอีกสอง
ต้นกล้วยไม้แขวนไว้ในโรงเรือน ต้นว่านต่างต่าง
มะนาวในกระถาง เฟิร์นข้าหลวง หมากเหลืองหมากแดงและบรรดาพืชผักสวนครัวที่ปลูกไว้ในสวนหลังบ้าน.....

อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นดีจัง

คิดถึงนะ จุ๊บๆ

วันนี้เป็นแจ๋วหัวฟูค่ะ
มีแต่งานสุ่มกองอยู่บนโต๊ะ
อิอุ อิอุ

สวัสดีปีใหม่ครับคุณแอม


ป่วยข้ามปีใหม่น่ะครับ เหอะๆ ตอนนี้ยังไม่หายดีเลย ตอนแรกนึกว่า Virus หวัดธรรมดา กินน้ำร้อนแล้วก็นอน แต่ไหงไม่หายซักที สงสัยจะโดนแบคทีเรียร่วมวง ทานยาแก้อักเสบหน่อยเดียวดีขึ้นตั้งเยอะ... ดื้อซะนาน

คุณแอมสบายดีนะครับ



555 แวะมาทีไร ได้เรื่องทุกที...



ผมเคยไป count down ที world trade (ตอนนั้น) กับเพื่อนสมัยประถมครั้งนึง (ใครอ่านก็อย่าโกรธกันเลยนะครับ) พอนับถึง 0 ผมรู้สึกว่า "แล้วไง(วะ)" ไม่เห็นมีอะไรเลย ทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิม ต้องเรียน ต้องใช้ชีวิตในวันนี้พรุ่งนี้เหมือนเดิม

รู้สึกว่า เป็นอะไรที่ไร้สาระซะเหลือเกิน

แต่ของขวัญกับคำอวยพร ก็พอรู้สึกดี รู้สึกว่าเป็นเวลาที่เอาไว้นึกถึงเพื่อนฝูงญาติมิตรที่อาจจะเจอหรือไม่ค่อยได้เจอกันบ้าง ถามไถ่อวยพรพอให้รู้สึกว่าไม่ได้จากกัน หายไปไหน... แต่มันก็เป็นภาระพอดู จะไปเดินซื้อขอ หาทางส่งให้ เงินทองน่ะไม่เท่าไร(เพราะซื้อไม่แพง อิอิ) แต่เสียเวลากับพลังชีวิตเอาการทีเดียว... เหนื่อยอะครับ อีกส่วนหนึ่งก็ทำเพราะเกรงใจที่คนอื่นๆ เค้ายังนึกถึงเรา ไม่ตอบแทนเค้ามันก็กะไรอยู่...

ปีนี้ผมพึ่งแต่งงาน และย้ายออกไปอยู่ต่างจังหวัด เพื่อนฝูงญาติมิตรใกล้ตัวน้อยลงไปเยอะ แต่กลับรู้สึกโล่งโปร่งดีที่ปีใหม่ก็แค่วันใหม่ ไม่ได้ทำอะไรให้พิเศษกว่าทุกวัน ผมแทบไม่ได้ให้ของใครเลย แทบจะไม่ได้อวยพรใครเลย (มีแต่แจกของที่ร้าน พอให้เค้ารู้สึกว่าเราไม่งกเท่านั้นเอง อิอิ)


ส่วนตัวผมเอง ผมรู้สึกว่าเวลาทุกวินาทีนั้นสำคัญกว่าแค่วินาทีที่เปลี่ยนปี ผมพยายามตลอดเวลาเท่าที่นึกออกและมีแรงพอที่จะพาตัวเองให้พ้นไปจากความไร้สาระของชีวิตคนธรรมดา

การแสดงออกถึงความรักความห่วงใยกับคนอื่น ที่มีสาระที่สุดในมุมมองของผมคือ ทำให้เค้าเข้าใจถึงสิ่งซึ่งสมควรทำที่สุดของชีวิตมนุษย์ ไม่ใช่เพียงทรัพย์สินเงินทองลาภยศสรรเสริญ ซึ่งมันมีแล้วเดี๋ยวก็ไม่มี เดี๋ยวก็หายไป เอาแน่ไม่ได้ ไม่ได้มีสาระอะไรเลย

ให้เค้ารู้ว่าความสุขถาวรของมนุษย์นั่นมีอยู่จริงๆ เป็นไปได้จริงๆ

ซึ่งไม่ใช่ทุกคนจะเข้าใจได้ง่ายๆ ยังไม่ถึงเวลาของเค้าทำอะไรให้ พูดอะไรไป ก็ไร้ความหมาย...


ครั้นจะอวยพรอย่างคนทั่วไป ก็ทำไม่ลง...


ขอให้โชคดี... ไม่มีใครรู้ว่ากรรมดีกรรมชั่ว จะมากระแทกเราเมื่อไร่

ขอให้ร่ำรวย... ถ้าคุณทำสิ่งซึ่งทำให้ร่ำรวย คุณก็คงจะร่ำรวย แต่ถ้ายังฟุ่มเฟืยเกียจคร้าน อวยพรไปก็ป่วยการ

ขอให้สุขภาพแข็งแรง... ไม่ดูแล กินแต่เหล้า หาแต่อาหารซึ่งเสี่ยงต่อการเป็นโรคมาทาน ก็ตายเร็วอยู่ดี


ทำอะไรไว้ ก็รับผลกันไปตามสมควรแล้วกัน ผมว่านะ...


ฮ้า เครียดอีกแระ... โทดทีครับคุณแอม

ระลึกถึงเนืองๆ ครับ

สวัสดีครับคุณแอมอ่านแล้วยิ้มเหมือนเดิม
ม่ายช่ายปัญญาอ่อนนะเอิ๊กกก
ให้ความรู้สึกอบอุ่นนะแม้จะเป็นงานประจำวันก็เถอะ
ไม่ได้วิลิศมาหราก็อบอุ่นได้บรรยากาศไม่ต้องแพง
ขอเพียงพอเพียง5555ไปนอกประเด็นได้ไง
พูดถึงแพงไม่แพงสมัยก่อนมีคนขายความสุข
เค้าบอกบาทเดียวก็เสียวได้พอซื้อมาฮาตรึม
เป็นขนไก่ที่ใช้ปั่นหู หึหึ

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณแอมอร ขอให้ประสบแต่สิ่งดีๆในปีใหม่นี้ มีสุขภาพแข็งแรง เงินทองไหลมาเทมาค่ะ

มาช้านิดนึงเพราะมัวทำใจจากการต้องกลับมาเมืองไทย กำลังสนุกๆอยู่แท้ๆ แค่เพียงข้ามคืนเราก็ลัดฟ้ากลับมาสู่ที่เดิมของเรา

สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่แอมอร...
ขอให้พี่แอมมีความสุขในทุกทุกวันของชีวิตเลยนะคะ เป็นสุขและยิ้มได้ คนที่พี่แอมรักทุกคนด้วยนะคะขอให้มีความสุขและความรัก...

พี่แอมอร...ภูติ...blog ของเค้าก็น่าสนใจดีนะคะ แต่แปลกดีเนอะ ที่อยู่ดีดีก็โผล่ออกมาเลย สงสัยคนจะได้เป็นเพื่อนกันน่ะค่ะ เลยต้องมีเหตุการณ์แบบนี้มา surprise ซะเลย...

คิดถึงค่ะ ...chance...

เรื่องสั้นสมัยเรียนมีเพียบครับ ประเภทตลกโศกเศร้า
เคล้าน้ำตา เฮ้อทำไมต้องลงท้ายน้ำตาบ๊อยบ่อย
ก็ม่ายรู้555อกหักประจำ
ที่เขียนจะบอกว่าวัตถุดิบพอมีแต่อ่านคนอื่นเขียนดีกว่าเอิ๊กกกก
จะโดนตีหัวมั้ยเนี่ยไม่สำแดงยังกวนเค้าอีก5555

อ่านสนุกดีค่ะ
คิดถึงอดีตเสมอ ยิ่งเวลาที่เราไม่มีอะไรจะเขียน ก็ต้องคุ้ยเอาอดีตมาปัดฝุ่นเคาะสนิมค่ะ

ของแม่ไม่มีอะไรจะเขียนเลยบ่นอย่างเดียวค่ะ

ว้าว ว้าว อ่านแล้วนึกถึงภาพน้องที่เอามาฝากเลยน้า

ดีปีใหม่จ้า นู๋แอมอร

บทนี้อ่านรื่นมากเลย ชอบที่การพัฒนาของน้องบุ๊คกับการทำหน้าแปลกๆเพื่อให้น้องยิ้ม

สวัสดีปีใหม่ๆค่ะ
เราก็หาบล็อกนี้มะเจอ อิอิ

สดใสรับวันใหม่กับเช้าวันพุธ
สดชื่น แจ่มใสรับสิ่งดี ๆ ตลอดวันค่ะคุณแอมอร

สวัสดียามเช้าครับพี่แอม

เอาขนมมาฝากค่ะ
พี่แอมคะ ตอนนี้ไม่ค่อยว่างเหมือนกันค่ะ
เพราะงานเข้าตั้งแต่กลับมาจากบ้านไม่ยอมออกซักกะที แง..

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

ขอให้สุขภาพดี
ขอให้มีความสุข

ขอให้รวย
ขอให้รักกันด้วย

ขอให้สวยยิ่ง ๆ ขึ้น
ขอให้คุณแอมค่ะ

ชอบเรื่องเล่าจังค่ะ
เข้ามาอ่านตั้งแต่เที่ยงแน่ะค่ะ
เพิ่งจะอ่านจบ
ขอบคุณนะคะ

เทคะแนนได้ IP ละ 2 คะแนนค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ อิอิ

หนูหล่ออยู่ในบล็อกแก็งค์เนี่ยได้เป็นทั้ง
พี่ ลุง ตาทวดมาซะจนไม่ค่อยแน่ใจแล้ว
ว่าคนที่คิดว่าตัวเองเป็นป้าเนี่ย ที่จริงเป็น
น้อง น้า ยาย ย่า หรืออาเนอะ อิอิ เป็นอะไร
ก็เป็นละกัน แล้วก็เป็นเพื่อนกันไปนานๆด้วย

สวัสดีปีใหม่อย่างเป็นทางการอีกทีนะครับ
เน็ตบ้านป่ามันทำให้มรรยาทช่วงเทศกาล
ของพี่กระเจิดกระเจิงไปหมดเลย

เขียนหนังสืออ่านเพลินดีครับ

เอ๋ พี่กลับบ้านก่อนดีกว่า หิวแล้ว
ค่ำๆถ้าเครื่องที่บ้านว่างจะแวะมาใหม่
ขึ้เกียจหอบโน๊ตบุ๊ค แบตมันเก็บไฟไม่ค่อยอยู่
ต้องหอบสายหอบอุปกรณ์พะรุงพะรัง
ทิ้งไว้ที่ทำงานซะเลย

แอมอร

555 คุณหลวงยังอึ้ง แล้วหนูหล่อจะ
เหลืออาร้ายยย

ไม่รู้จักจริงๆครับ ไปถามห้องต้นไม้
ได้เรื่องแน่ๆ ไม่อีกทีพี่ว่ารอให้ออก
ดอกใหม่ก่อน ค่อยมารวมภาพตาม
วัฏจักรของเค้า น่าจะทำให้บล็อก
น่าสนใจมากขึ้นด้วย


ฝนกำลังตก

มีเพื่อนคุยประจำไม่กี่คนนี่ครับ
ยังงัยก็พอติดต่อได้บ้าง แล้วพักนี้
ทุกๆคนก็คงยังเหนื่อยกับปีใหม่ 55
เงียบกันไปเยอะ

แต่ที่พี่เห็นแปลกก็ที่แม่ค้าตักไอติม
ให้สาวน้อยคนนั้นจนล้นถ้วยแล้วยัง
ไม่หยุดตัก 555 มัวแต่ยิ้มปลื้มค้างอยู่งั้น

อ่ะน้า ครายจะไปอยากแก่ ชิมิ
เห็นจาย แบบเอาใจเค้ามาใส่ใจ
เราน่ะครับ

เหลือบไปเห็นใครจะอยากแก่
แหม แหม รู้ใจ 555
ควันหลงมาจากบล๊อคเพื่อนค่ะ
เรื่องเพลง ยัยเป็ดเค๊าเหมาว่ายัยป้าแอมต้องรู้หมด
เพลงของเฉลียง ที่บ้านเพื่อนเอ๋
....
ก็เลยบอกว่ารู้จักนัทกับพัดชา AFเป็นอย่างดี
ลองเดาอายุดูสิ อิ อิ

แอมอร

สวัสดีค่ะพี่แอม

เขียนความเรียงได้น่าอ่านตามเคย
อยากเขียนบ้างแต่ไม่มีเวลาและขี้เกียจบิ๊วอารมณ์ค่ะ อิอิ

คิดถึงเสมอแม้ไม่ได้มาเยี่ยมบ่อยๆ

เกือบลืม...กลับมาบอกว่าผ้ากันเปื้อน
ที่ตากไว้ที่รั้วหลังบ้านเก็บให้แล้วนะก๊าบบบ
ซักแล้วสะอาดเชียว 555

ปั้นมากอดเราแล้วแหละ
แถมหอมแก้มอีก 2 ข้าง
ฟอดๆๆๆ

วันนี้ได้ฤกษ์อัพบล็อกแรกของปีขาลแล้วครับ...




....เป็นบ้านน้อย ร้อยฝัน รังสรรค์สวย

ใช่โชคช่วย ล้วนแรงฉุด ด้วยอุตส่าห์

เอาใจสู้ เอามือทำ ตรากตรำมา

เป็นชีวา เป็นรากฐาน เป็นบ้านเรา.....

สวัสดียามเช้าครับพี่แอม

พี่ไม่อยากเดาอายุใคร เหมือนๆกับ
กลัวคนอื่นเดาอายุพี่ด้วย อิอิ สยองครับ

แหะๆๆ เกรงใจน่ะครับ แต่ของคุณเฟื่องอะ
เธองอนไปรอบนึงแล้ว พี่กลัวเพื่อนๆเธอ
จะบอยค็อตพี่ซะด้วย เลยยอมรับความ
กรุณา เกรงใจมากเจงๆ รู้ตัวว่าไม่คู่ควร
กับน้ำใจของใครเลย ฮือฮือ

ปีใหม่ที่มีความสุขมากๆก็คือปีที่ได้ฉลองกับครอบครัวนี่แหละค่ะ

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังคะพี่แอม

มีความสุขมากๆนะคะ ขอให้พี่แอมร่างกาย

และสุขภาพแข็งแรง คิดสิงใดทำสิ่งใดๆก็สม

ความปรารถนาทุกประการคะ

ปล.ช่วงหลังๆตั้งแต่งานยุ่งๆเริ่มห่างหายไป

จากบล็อกพักนึง คิดถึงจังคะ

จุ๊บ ๆ - -

เดี๋ยวมา ๆ

ชั้นเพิ่งไปส่งงานที่บ้านคุณเฟื่องอ่ะ
ทีแรกคงอ่านไม่ละเอียด
เค้าบอกว่าให้โชว์ผลงานในบล็อกได้เลย
แล้วจะตามเก็บหรือจะเมล์ไปตามนี้ ๆ ก็ได้
เราเลยนึกว่าเค้าจะตามมาเก็บเอง .. แฮ่ะ ๆๆ
มาคิดตอนนี้ก็ ใครจะมาไล่เก็บงานกันเน๊อะ

เราเลยเพิ่งส่งเมล์รูปเจ้าไข่ป่าม (ที่คนอื่น ๆ ในเว็บเรียก) หรือเจ้าแพนเค้กของเธอ

ไม่ใช่ไร จะมาล็อบบี้คะแนน 55 กลัวม่างไม่มีคะแนน
อุตส่าห์เอาหน้าเจี่ยมเจี๋ยมของลูกไปขาย เอิ๊กกกส์
ขอหนึ่งคะแนนนะเฟ้ย .. ขอร้องแกมบังคับ หุหุ
ฉันกะจะขอเธอคนเดียวเนี่ยแหล่ะ ให้มีซักหนึ่งคะแนนตุนไว้พอ

ส่วนคุณป้าอรจะช่วยเชียร์หนูแพนเค้ก
กับใครยังไงก็ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ .. อิอิ

...... ชั้นเอง ..

ข้างบนนั่นเหมือนกำลังซ้อมสมัคร
ผู้แทนเลย อิอิ เอางี้ เดี๋ยวลุงไปช่วย
ให้คะแนนหลานแพนเค้กละกัน 55

ใช่แล้วครับ มีคำที่เราไม่มั่นใจเยอะแยะ
เลยพยายามทำขึ้นมาใช้ ใช้คนเดียว
มันก็จะไม่คุ้มแรงงานเลยเอามาแปะไว้
เผื่อเพื่อนด้วยครับ

หลังจากที่ไปเบียดฝูงชนอยู่เวิล์ดเทรดสองปีซ้อน
ผมกะไว้ว่าปีใหม่ปีนี้จะนอนดูทีวีเคาท์ดาวน์อยู่บ้านชิวๆ ครับ
แต่แล้วก็อดไม่ได้ ...

ก็แหง เพิ่งส่ง
ส่งทางเมล์อ่ะจ๊ะ กว่าคุณเฟื่องจะอัพให้ไม่รู้เมื่อไหร่เหมือนกัน

แต่เค้าจะเริ่มโหวตกันวันที่ 9-14 ม.ค.

ไงก็หนึ่งคะแนน เอิ๊กกส์

...

แต่แอบเห็นข้างบน

อิอิ อย่างน้อยก็สองคะแนน
ใช่ป่ะค่ะพี่ตั้ม .. หุหุ

... ..
.....

ยัยป้าแอม พี่หนูหล่อจะขอเปลี่ยนชื่อเป็นพี่ตั้มอ่ะ
เห็นบอกเผื่อมีอนาคต .. 55

แค่ไปอ่านงานชั้นนะเนี่ย แล้วประโยคนั้นบอก
"ผมก็ใช้ชื่อเล่นว่า ตั้ม แค่ชื่อก็การันตีความหล่อ ..55"

สองพี

อ่านแล้วอิ่มเอมใจมากเลยค่ะคุณแอมอร
แบบว่าเป็นปีใหม่ที่แม้ว่าจะมีหลายห้องไม่อยู่
แต่ก็ยังมีกิจกรรมที่เราสามารถทำได้และก็
ไม่ทำให้เหงาด้วยน่ะคะ ...


บางทีคนใกล้ๆ ที่เราอยู่ด้วยกันมานานแล้ว
มันสนิทยิ่งกว่าญาติจริงๆ นะคะ เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
เหมือนเพื่อนบางคนที่บางทีคบกันมานานปีแต่ว่าถ้าไม่ได้
อยู่ด้วยกัน ความสนิทก็มีไม่เท่ากับคนที่เราอยู่ใกล้ๆ นะค่ะ
เพราะสามารถคุยกันได้ทุกเรื่องและทุกวัน ..


ว่าแล้วน้องบุ๊คตอนนี้เป็นยังไงบ้างน๊อ

สวัสดียามเช้าครับพี่แอม

ภาพพระจันทร์ฝีมือผมเองครับ
ภาพในบล็อกส่วนใหญ่จะเป็นฝีมือผมนี่ล่ะครับ อิอิอิ