@>.....^.^..... ผู้ชายกลางสายฝน...; ซักวัน ซักวัน ฉันจะรอคุณ
เขียนคำ มีน กุสุมา
ผู้ชายกลางสายฝนคนนั้นวิ่งวนอยู่ในควาามคิดคำนึง
วันนั้นฝนตกตั้งแต่บ่าย ทั้งที่ไม่ใช่ฤดูฝนสักหน่อย
คงจะตกชะช่อมะม่วงอย่างที่คนเก่าๆเคยพูดกัน
เพราะเมื่อเช้าหมอกลงจัด จนมองไม่เห็นทาง
รถยนต์จอดอยู่ที่บ้าน จักรยานที่เอามายางแบน
โทรศัพท์มีเงินแต่วันหมด โทรออกไม่ได้ ร่มก็ไม่ได้เอามา
เอาไงละทีนี้
ฝนก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ก็ไปทั้งตกๆก็ได้เนอะ บอกตัวเอง
กระเป๋าใส่ในถุงใบใหญ่วางไว้ตะกร้าหน้าจักรยาน
เดินมาทั้งอย่างนั้นแหละ เย็นดี
,,,สายฝนโปรยปราย,,,
เงยหน้ามองขึ้นไปสายฝนปะทะผิวหน้าเย็นชื่นใจ
เดินมาตามทางมีรถชลอหยุดมอง
โบกมือให้
ไม่เป็นไร ฉันสบายดี
คนเราพอโตเป็นผู้ใหญ่
ไม่บ่อยครั้งหรอกนะจะมีโอกาสได้ทำแบบนี้
เมื่อตอนเด็กอยากเล่นน้ำฝน
ผู้ใหญ่ก็กลัวว่าจะเป้นหวัด ฉันแอบเล่นอยู่บ่อยๆ
เหมือนจะลืมไปแล้วว่าตัวเองรักฝนเพียงใด
แม้มันจะชื้นแฉะ
แต่ต้นไม้ก็สดเขียว
สายฝนนำพาความทรงจำเข้ามามากมาย
มันมีทั้งเสียงหัวเราะและหยาดน้ำตา
,,,สายฝนหลั่งริน,,,
ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มฟังยายเล่านิทาน
,,,สายฝนสาดเป็นสาย,,,
พ่อจูงมือเดินฝ่าสายฝนมองไม่เห็นทาง
หลงเดินไปไกลแต่ใจชื่นบาน
,,,สายฝนพรำละออง,,,
ยามเย็นเลิกเรียนเดินตากฝนเย็นฉ่ำ
วิ่งไล่ตามกันมา หัวเราะเริงร่ากลางสายฝน
,,,สายฝนหล่น,,
ฝนตกจั๊ก จั๊ก ซุกตัวอยู่มุมห้อง คิดถึงบ้าน
,,,สายฝนสาด,,,
เดินฝ่าสายฝน เดินเบียดกันในร่มสีสวย
,,,สายฝนพรำสวย,,,
เคยนั่งมองที่ปัดน้ำฝนกับใครบางคนจนฝนซา
,,,สายฝนโปรยปราย,,,
คิดถึงใครบางคนที่เคยบอกว่ารักหนักหนา
,,,สายฝนสาดเป็นละออง,,,
เดินร้องไห้ตากฝน ไม่อยากให้ใครบางคนรู้ว่าฉันต้องเสียน้ำตา
,,,สายฝน,,,
นึกถึงบุหรี่ยี่ห้อสายฝน คนหนอคน กำลังซึ้งซึ้ง อยู่เลยนี่นา
..ฝนเอยทำไมจึงตก .. ...ฝนมันต้องตกเพราะว่ากบมันร้อง...
..กบเอยทำไมจึงร้อง.. ...กบมันต้องร้องเพราะว่าท้องมันปวด...
..ท้องเอยทำไมจึงปวด... ...ท้องมันต้องปวดเพราะว่าข้าวมันดิบ...
..ข้าวเอยทำไมจึงดิบ... ...ข้าวมันต้องดิบเพราะว่าฟืนมันเปียก...
..ฟืนเอยทำไมจึงเปียก.. ...ฉันมันต้องเปียก เพราะว่าฝนมันตก...
ฉันร้องเพลงเบาๆ อมยิ้มบางๆ น้ำตาคลอตา..
,,,, คนเดียว.. กลางสายฝน
^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^
^ ^ ^ ^ ^ ^ ...
...
...
...
...
เอี๊ยดเสียงรถเบรคดังอยู่ใกล้ๆ เรากระพริบตาถี่ๆหันไปมอง ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งผิวเข้มตาคม เดินดุ่มอ้อมมาจากอีกด้าน ตรงมายกจักรยานไปวางไว้ท้ายกระบะ ไม่พูดไม่จา
.....
เราอ้าปากค้าง กำลังจะพูดว่า ไม่เป็นไรค่ะ ขอบ....คุณ เขาก็เปิดประตูรอ เร็วสิเปียกหมดแล้ว เขาเร่ง เราก็เลยตามต้อยไปนั่งแบบงงงง เขาปิดประตู วิ่งอ้อมมาประจำที่คนขับ หันมายิ้มเห็นฟันขาว ตาคนนี้เวลายิ้มก็ดูดี เราคิดในใจ เมื่อตะกี้คิดว่าจะมาปล้น
.....
เขาหยิบผ้าขนหนูส่งให้ เช็ดหน้าเช็ดผม "จำผมไม่ได้ล่ะสิ ก็เคยแวะไปที่ทำงานคุณตั้งหลายครั้ง" เรานิ่งมองหน้า รับผ้ามาเช็ดผม
"อ๋อ..จำได้แระ คุณน่ะเอง แล้วไปไหนมาละคะเนี่ย" "ว่าจะไปออกรอบซะหน่อย ฝนมาตกซะได้เบื่อจัง"
เราพยักหน้า เขาชวนคุยโน่นนี่ ฝนเริ่มซาเม็ดแล้ว เขาถามว่าหนาวไหม เราก็ว่านิดหน่อย เขาลดความเย็นของแอร์ลง
.....
เขาเปิดเพลงเบาๆ เพลงเพราะจัง เราชวนคุยบ้าง เราคุยกันเรื่องเพลง เรื่องดินฟ้าอากาศ เรื่องต้นไม้ใบหญ้า เรื่องกีฬา จิปาถะ คุยกันกำลังออกรสเชียว น่าจะองศาเดียวกันนะวันนี้ เราอยากนั่งต่ออีกสักเดี๋ยว รู้สึกไม่อยากให้ถึงบ้าน แต่ต้องจำใจบอกว่าเลี้ยวขวาข้างหน้าค่ะ
.....
รถจอดสนิท เราหันมาสบตากันโดยไม่ตั้งใจ ต่างคนต่างไม่รู้จะพูดอะไร ต่างคนต่างยิ้ม
" ว้า..ไวจังครับ กำลังสนุกเชียว ต้องขอบคุณฝน ที่ทำให้มีโอกาสมาส่งคุณ" เขาส่งยิ้มหวาน
เราอมยิ้มออกจะเขิน เขาเดินไปยกจักรยานลงให้ เรายกมือไหว้ขอบคุณ เขายกมือรับไหว้ หัวเราะเสียงใส
"ยินดีรับใช้คร๊าบบบ" หันมาโบกมือแล้วขับรถออกไป เรายืนโบกมือ มองเขาจนลับตา
.....
นึกขึ้นได้ ยังไม่ได้เอาผ้าผืนนั้นคืนเขา แล้วเขาชื่ออะไร อยู่ที่ไหน ทำงานอะไร ก็ไม่รู้ ว้าแย่จัง คงมีโอกาสเจอคุณอีกครั้ง จะเอาผ้าผืนนี้ไปคืน ซักวัน ซักวัน
ท้ายเรื่อง ไปรื้อบล๊อคเก่ามาปัดฝุ่น แต่งเติมเสริมต่อ ประสาคนไม่มีเวลา แต่ว่าอยากร่วมโครงการ
.....
อีกครั้งกับโครงการงานเขียนของสามสาว
......
~ ถนนสายนี้มีมิตรภาพ ~
น้องแจง แห่งบล็อก nikanda น้องอ้อน แห่งบล็อก BeCoffee และน้องปอย แห่งบล็อก นางสาวดุ่บดั่บ
ท่านใดสนใจร่วมโครงการ ฯ ครั้งต่อไปของสามสาว ลองเข้าไปดูรายละเอียดที่บล็อกของน้องๆทั้งสามคนได้เลยนะคะ
อยากบอกใครบางคนว่าคิดถึง และขอให้มีความสุข Happy birthday to you
แอมอร
Create Date : 17 มกราคม 2553 |
|
62 comments |
Last Update : 18 มกราคม 2553 16:42:21 น. |
Counter : 4467 Pageviews. |
|
|
|
พล็อตนี้อยู่เลย งัยล่ะเนี่ย 555 หรือ
เราไม่ใช้ปู้จายไร้สาย กลายเป็น
ปู้จายกลางฝนคนนั้นหวา
เอิ๊กๆๆ ซ้ากกวัน ซ้ากกวัน อิอิ
ทำงานแล้วครับ แล้วค่อยมาใหม่