same mistake.....again Commentโดนๆ...คลิ๊กที่นี่ เธอวันนี้ฉันฝันประหลาด ในความฝันฉันได้ยินเสียงสายฝนกระทบหลังคาพร้อม ความฉ่ำเย็น กลิ่นดินกลิ่นฝนยังติดจมูก จนกระทั่งบ่ายกว่าๆฉันออกจากห้องไปหาไรกินถึงรู้ว่าขณะฉันหลับใหลในห้อง ที่ปิดสนิทนั้น ข้างนอกฝนได้ตกลงมาจริงๆ อากาศวันนี้จึงดูแปลกไปเป็นพิเศษ เมื่อวานฉันไปเดินสีลมได้แผ่นเพลงของ jame blunt มาสืบเนื่องมาจากซาวด์ แทรกจากหนังเรื่อง p.s i love you หนังยังไม่เข้าฉายบ้านเราหรอก คงเดือนหน้า กระมัง ชื่อเพลง same mistake เพลงและดนตรีมันเศร้าว่ะ ฉันฟังแล้วยังรู้สึก โหวงเหวงเลย ฉันว่านะ คนเราสักครั้งหนึ่งในชีวิต คงต้องมีเรื่องที่เราทำผิด ทำพลาดมั่งแหละว่า ไหม? music vdo คล้ายๆกะทุ่งหญ้าแห่งหนึ่งที่ฉันกะคนรักเคยไปเที่ยวด้วยกัน นานมา แล้วหล่ะ มันเป็นเรื่องที่สวยงามที่สุดอย่างหนึ่งของฉันที่ได้รู้จักคำว่ารักกะคนคน นั้น แต่ก็เป็นความผิดเรื่องที่พลาดอย่างมหาศาลในเวลาต่อมาเหมือนกัน ฉันคงไม่เรียกร้องหาโอกาสแก้ตัวใหม่หรอกนะ แค่เราจากกันด้วยดี มีเหตุผลของ การจากลาไม่ใช่การเงียบหายไปเฉยๆ อย่างในเพลงที่บอกว่า give me reseon,but don't give me choices.... ฝนกำลังจะตั้งเค้ามาแล้วล่ะ ชีวิตใหม่ การจากลาของฤดู ความโหดร้ายเกรี้ยว กราดของสายลมอะไรต่ออะไรหลายอย่างยากเกินคาดเดา สำหรับฉันแล้ว ฉันว่าฉันพร้อมแล้วหล่ะกับเรื่องที่เคยทำพลาด และยิ้มรับมันด้วย ความเต็มใจ เพราะต่อๆไป ฉันจะได้เข้มแข็งซะที https://www.youtube.com/watch?v=4yi-eJ-vL3M ลิงค์ของยูทูปเพลง same mistake ฉันโง่เรื่องแบบนี้ ทำอะไรไม่ค่อยเป็นหรอก ลองคลิกดูละกัน Same Mistake Lyrics   Create Date : 30 มกราคม 2551     2 comment Last Update : 30 มกราคม 2551 15:25:52 น.     Counter : 310 Pageviews.   Share Tweet

น 13 และ น 15 บ่ายวันที่แสนวุ่นวาย นี่แก ชั้นว่านะ อะไรกันแน่นะที่เป็นตัวขับเคลื่อนชีวิต คนรอบข้างๆเรา คนที่เรารัก คนที่รักเรา หรือตัวเรากันแน่วะ เฮ้ย มึงดูดิ คนมาจองตั๋วล่วงหน้าหนังเรื่องรักแห่งสยามเกือบสามร้อยคนต่อวัน หนังฉายที่เฮ้าส์ รอบพิเศษแบบ original สามชั่วโมงเต็ม เรากำลังสนใจกันคนละเรื่อง ประโยคคำถามกับประโยคบอกเล่ามันสวนทางกัน อีห่า มึงยังไม่ตอบคำถามกูเลยนะ ชั้นชักเริ่มมีอารมณ์ ก็ที่มึงพร่ำบ่น อยากให้คนสนใจฟังเรื่องราวของมึงนี่ไง กำลังขับเคลื่อนชีวิตห่วยๆของมึง มันตอบ สัดเอ้ย ทำไมมันยอกย้อนได้ตรงและเจ็บแสบนักนะ แล้วมึงอยากดูอีกไหม หนังเรื่องนี้นี่ เพื่อนตัวดีถาม ไม่ล่ะ เรื่องบางเรื่องดูครั้งเดียวจบ หรือถ้ามันจะดีขึ้นมาอีกกว่าเดิม ก็ให้มันเป็นความงามแบบใหม่ ล่ะกัน ไอ้นี่ กูว่ามึงจริงๆลแล้วนะ ไม่ใช่ตัวขับเคลื่อนให้ใครเลยนอกจากตัวมึงเอง มันด่าผม อีเพื่อนหน้าเหี้ยนั่น อ้าวเวร กูถามจริงๆเถอะว่า ก่อนที่มึงจะเป็นแรงขับเคลื่อนให้คนอื่น แรงขับของมึงเพียงพอให้กับตัวเอง หรือยังวะ ? เพื่อนปากกรรไกรเป็นฝ่ายเงียบบ้าง อ้าว ไอ้เหี้ย สูบบุหรี่อีกแระ มันด่าผม นั่นสิ ผมติดบุหรี่ตั้งแต่เมื่อไหร่วะนั่น เฮ้ยมึง เฮ้ยมึง คนนั้นแม่งโคตรน่ารักเลยวะ คนน่ารักสัดๆคนนึงกำลังเดินผ่านไป เรื่องจังไร เรื่องไร้สาระ บางครั้งเรื่องราวเหล่านี้ไม่ใช่หรือ ที่ทำให้ชีวิตมีสีสัน ตะกี้ผมกะมันยังคุยเรื่องดูจะมีสาระอยู่เลยนะนั่น อีเหี้ย คนนั้นมันเป็นเกย์ กูเคยอะไรๆกะมันมาแล้ว ผมบอกยิ้มๆ แต่เพื่อนสาวแทบจะกรี๊ดใส่หน้า อิอิ สมน้ำหน้า จริงหรือเมิง ไง หวานป้ะ รสชาดเป็นไง เสียงถามมาแว่วๆขณะผมกำลังล่องลอย   Create Date : 28 มกราคม 2551     0 comment Last Update : 28 มกราคม 2551 23:16:16 น.     Counter : 298 Pageviews.   Share Tweet

คืนอันเป็นนิรันดร์ 19 jan'08 ฉันเขียนเรื่องราวต่างๆขณะรถทัวร์กำลังฝ่าแดดและลมร้อนของปลายฤดูหนาวกลับไปสู่ที่จากมา ณ บ่ายวันหนึ่ง การเดินทางมาพักผ่อนเงียบๆที่นี่ของฉันทำให้ฉันได้รู้แล้วแหละว่าฉันได้ก้่าวผ่านวัยหนึ่งมานาน แล้ว ชีวิตที่เลยครึ่งชีวิตมาพอสมควร ฉันยังจะวาดฝัน และหวังถึงสิ่งต่างๆที่เหลืออีกได้มากแค่ไหน ไหมนะ? ลมร้อนพัดเอาเศษใบต้นก้ามปูร่วงกราวขณะนั่งทานข้าวเงียบๆคนเดียว มันปลิดปลิวร่วงกราวในยาม ที่ลมวูบใหญ่พัดมา หัวใจของฉันบางครั้งฉันยังวิตกและกลัวเหมือนกันว่าถ้าวันหนึ่งมีอะไรสะเทือนหรือกระทบแรงๆฉันยัง จะมีแรงต้านมันไหวไหม หรือสุดท้ายใจฉันต้องพ่ายกับมรสุมต่างๆที่ถาโถม ในวัยเด้กช่วงรอยต่อระหว่างเด้กกับเด้กหนุ่ม ชีวิตของฉันแคบและถูกโดดเดี่ยวมาก่อน แต่ฉันก็สนุก และมีความสุขกับสิ่งใหม่ๆแปลกๆที่พัดผ่านเข้ามาในชีวิต ชีวิตที่รอการเจริญและงอกงาม ไม่น่าเชื่อความรู้สึกต่างๆนั้นกฃับหวนกลับเข้ามาอีก ต่างกันเพียงเวลาและสถานที่ ความสนุก ความสุข นั้นมันไม่เคยย้อนกลับมาเป็นเหมือนเช่นเคย ฉันกลายเป็นนักมองโลก เฝ้าดูท่ามกลางความหดหู่และทำใจ และพยายามอย่างยิ่งที่จะเข้าใจและเรียน รู้มัน ดอกโมกข์ ดอกราตรี ดอกไม้หอมต่างๆที่ส่งกลิ่นหอมยามค่ำคืนทักทายฉันเงียบๆขณะเดินเล่นเตร็ดเตร่ กลางดึกท่ามกลางความเงียบสงบ และอึกทึกสลับสับเปลี่ยนกันไป จริงๆแล้วฉันว่าเราต่างสามารถเลือกที่จะเพลิดเพลินชั่วคราว หลงใหลชั่วครู่หรือเลือกที่จะอยู่เงียบๆคน เดียวสักพัก แต่ความจริงที่ต้องประจักษืคือ หลังจากนั้นล่ะเราก็ต้องกลับมาเป็นเช่นเดิม เหมือนที่ที่เราเคยเป็น หญิงสาวคนหนึ่งแอบเช็ดน้ำตาเงียบๆขณะฉันบังเอิญสบตา อะไรนะที่ทำให้เธอเศร้าหรือเหงา การจากลา หรือสูญเสียใครบางคนในชีวิตไป โลกน่าอยู่ขึ้นในยามที่เจอคนอ่อนแอหรือแย่กว่าเรา แต่ก้โหดร้ายและทรมานในยามที่เราอ่อนแอ หวั่น ไหวง่ายกับทุกเรื่อง ท่ามกลางคนรอบข้าง คนสนิท คนไม่รู้จักมีความสุข มีเสียงหัวเราะเคียงข้างความเหงา เรื้อรังของใครบางคน " คนเราจะไม่มีวันตาย ตราบใดที่ใครคนหนึ่งยังรักเรา" จากวรรณกรรมเยาวชนเรื่อง" ตาผมเป็นต้นเชอร์รี่" ฉันว่าแท้ที่จริงแล้ว มีคนแค่หนึ่งคนที่รักเราไปจนตาย ขึ้นอยู่กับว่าใครจะตายก่อนหรือตายหลัง แล้วเราอยาก ให้เป็นใครดีละ คนคนนั้นหรือ เป็นตัวเราเองดี? ฉันคงไม่รักใครไปได้ตลอดชีวิตหรอก แต่ฉันมั่นใจว่าจะจดจำทุกคน ทุกสิ่งอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตได้จนลม หายใจสุดท้ายของชีวิต เพราะฉนั้นแล้วอย่าว่าฉันใจดำเลยนะ ถ้าฉันเลือกจะไม่รักใครเลย ในวันนั้น การค่อยๆเงียบหายไปจากชีวิตของ กันและกันบางทีมันอาจจะโหดร้ายน้อยกว่าการลาจากที่ยังมากด้วยความรักและหอมหวาน ว่ายังงั้นไหม?เธอ?   Create Date : 23 มกราคม 2551     3 comment Last Update : 23 มกราคม 2551 22:14:31 น.     Counter : 282 Pageviews.   Share Tweet

เราต่างเป็นคนรัก คนเกลียดของกันและกัน วันที่ท้องฟ้าโปร่งใส สีของฟ้าเป็นสีน้ำเงินเข้ม พลันเสียงประกาศจากกัปตันเครื่องบินกลับบอกว่า ขณะนี้จราจรทาง อากาศหนาแน่น ทำให้ต้องล่าช้าต่อการลงจอด แม้แต่บนฟ้าที่ดูโล่งนั้นบางทีเรายังต้องรอ และเฝ้าคอยจริงไหม? เพื่อนนักจัดรายการคนนึง ถามว่าอยากฟังเพลงอะไรขณะกำลังจัดรายเพลงเพลงออกอากาศ เอาเข้าจริงก็ไม่รู้ เหมือนกันว่าอยากฟังเพลงอะไรดี ด้วยความที่เพลงที่อยากฟังมันมีเยอะเหลือเกิน ผมบอกเขาไปว่าจะไปเที่ยวพักผ่อนที่เชียงใหม่สักอาทิตย์ เขากลับเข้าใจผิดและคงหวังดี พูดออกอากาศออกไปว่า มีใครบางคนอยากไปค้นหาและอยู่เงียบๆกับตัวเอง ทบทวนเรื่องความรักที่เพิ่งสลายลง ขอบใจแต่มันก็ไม่ใช่ทั้งหมดหรอกนะ สำหรับความห่วงใยนั่น ใครบางคนหัวเราะ เมื่อผมบอกเขาไปว่าเมืองไทยตอนนี้อยู่ในหน้าหนาว ขณะที่กรุงเทพตอนนั้นอุณหภูมิแตะที่สี่สิบ องศาของเดือนมกราคม นั่นมันทำให้ผมคิดถึงลมหนาวและฤดูกาลที่แท้จริงของมัน ดั้นด้นฝ่าของร้อนของเมืองใหญ่ หาใช่สาเหตุเรื่องรักใคร่อย่างเพื่อนผู้หวังดีแนะนำหรือมันจะใช่ก็คงไม่ทั้งหมดซะทีเดียว พี่เจ้าของห้องพักบอกว่าร้านเปิดนานแล้วแต่ตัวห้องพักเพิ่งเปิดได้ไม่กี่เดือน มีสามห้องเอง อยู่กับแบบสบายๆ แถวๆ ถนนนิมานเหมิน ถนนอาร์ตๆของเมืองเชียงใหม่ ชั้นล่างที่พักเป็นร้านหนังสือดีดีหายาก อุตส่าดีใจนึกว่าให้หยิบอ่านฟรี ที่ไหนได้ต้องใช้เงินซื้อ เซ็งเลย พี่คนสวยหยิบแผ่นพับการจัดแสดงงานศิลป์ที่ชั้นสองให้ดูพร้อมรายละเอียด เฮ้อนี่พีเขาจะไม่ให้ผมก้าวย่างออกไปไหนเลยหรอกรึไงนะ ไฟตามร้านรวงเริ่มรอมแวม สายลมหนาวพัดมาทักทายให้รู้สึก เป็นเมื่อก่อนคง เหงา เป็นเมื่อก่อนคงอยากมีใครบางคน ร้านกาแฟร้านนั้นยังเปิดอยู่ พลันที่เปิดประตูกำลังจะก้าวเข้าไป สายตานับสิบคู่ ก็เพิ่งมองผู้มาใหญ่อย่างใคร่รู้ เราต่างต้องการพื้นที่ของตัวเอง คาวมเป็นส่วนตัวแต่บางขณะเราก็ใคร่รู้ความเป็น ไปของคนอื่นกลัวที่จะอยู่แบบเหงาๆ เก้าอี้ตรงข้ามยังว่าง แน่ล่ะเราคงอึดอัดที่จะมีใครบางนั่งแชร์ด้วย แต่เราเองในใจ ที่ภาวนาให้คนมาใหม่นั้น อย่านั่งไกลเกินไปนัก เรารักอิสระ ท่ามกลางคนแปลกหน้า ว่าไหม ???   Create Date : 18 มกราคม 2551     1 comment Last Update : 18 มกราคม 2551 13:11:49 น.     Counter : 321 Pageviews.   Share Tweet

รัก...บนสายรุ้ง ตอนจบ ในบ่ายของฤดูหนาววันหนึ่ง ผมก็พาตัวเองมาเหยียบผืนแผ่นดินหลวงพระบางอีกครั้งหนึ่ง โรงแรมที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นวังของเจ้ามหาชีวิตที่นี่ตกแต่งหรูสไตล์ฝรั่งเศสและพรุ่งนี้ตอนเย็นแล้วสินะ คือวันที่ผมกับเรย์นัดกันไว้ที่ดูโอโม่ของผมกับเขา " aware kotoshi no aki mo in u meri" น่าเศร้าเหลือเกิน ฤดูใบไม้ร่วงปีนี้ล่วงเลยไปแล้ว กลอนสั้นโบราณ ในหนังสือเรื่องบลู รอสโซ่ ที่เขาท่องให้ฟังคราวนั้นยังจำได้ไม่ลืม ค่ำคืนแรกที่หลวงพระบางเย็นสบาย ผมพาตัวเองมานั่งเล่นริมสระน้ำด้านหลังโรงแรม ฟ้าคืนนี้ดาว กรัจ่างฟ้าดูพราวระยิบพร้อมกับความสงบเงียบ มีเพียงเสียงแมลงกลางคืนขับกล่อมเบาๆ แทรกมาให้ได้ ยินเป็นระยะผมแหงนหน้ามองท้องฟ้าอีกครั้ง ดาวดวงไหนนะที่คนรักที่จากไปได้ไปอยู่บนฟ้าโน่น เขาจะ มองเห็นผมตอนนี้ไหมนะ เขาจะโกรธผมไหม ที่ผมมาที่นี่เพื่อเจอใครบางคน แต่อย่างที่เก่งบอกแหละ ความรักมันไม่ถ่ายโอนจากคนโน้นมาคนนี้ได้หรอก ความรักของผมกับกระรอกก็ยังคงจะอยู่ในใจผใเสมอไป รอพี่ก่อนนะคนดี อีกไม่นานเราคงได้เจอกันอีกครั้ง แน่นอน และขอให้ชาติหน้าได้เกิดมาเป็นคนรักกันอีกครั้ง ภาพชายหนุ่มหน้าตาคมเข้ม สูงโปร่งอีกคนก็ผ่านเข้ามาในความทรงจำ เรย์คุณจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนนะ ยัง จะดูอบอุ่นและใจดีเหมือนที่เราได้เจอกันเมื่อ สาม ปีที่แล้วไหมนะ ถ้าเจอกันจริงๆผมจะเอ่ยทักทายเขายังไงดีล่ะ เขายังจะจำผมได้อีกไหม ความคิดต่างๆดูฟุ้งซ่าน กว่าผมจะข่มตาหลับลงได้สนิทจริงๆ เสียงไก่ขัดชุดแรกก็ดังมาเจื้อแจ้ว ไกลๆ ท่ามกลาง ความเงียบสงัดและมืดมิดของรัตติกาลแรกในหลวงพระบาง ผมตื่นมาอีกทีตอนสายๆของวัน รีบอาบน้ำแต่งตัวลงไปหาอะไรรองท้องกินมื้อเช้า ก่อนจะพาตัวเองไปเดินเล่นดูตลาด เช้าริมแม่น้ำโขง วิถีชีวิตผู้คนที่นี่ดูยังจะไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก ภาพผู้หญิงนุ่งผ้าสิ้น เกล้าผมยาว พระเณรเดินบิณฑบาตร เป็นแถวยาว ดูเหมือนจะเป็นเสน่ห์ดึงดูดให้นักท่องเที่ยวพากันมาที่นี่ แวะไหว้พระที่วัดเชียงทองวัดสวยแห่งหนึ่งของหลวงพระบาง ผมพยายามสอดส่ายสายตาหาเรย์ที่นี่เผื่อเจะเจอแต่ก็ไร้วี่แวว ท้องไส้เริ่มร้องเพราะหิว เลยเที่ยงวันมานานแล้ว แวะกินเฝ๋อร้านข้างๆทางขึ้นยอดพูสี เอาแรงไว้ก่อนปีนป่าย ยิ่งเย็นอากาศยิ่งสบาย แต่ผมกลับรู้สึกว่ามันอึมครึมและดูอึดอัด เหงื่อซึมทั้งตัว ความกลัว และวิตกต่างๆกลับเข้ามาในความ คิดอีกครั้ง อีกไม่กี่ชั้นก็จะถึงยอดพูสีแล้ว เสียงกระดิ่งบนยอดเจอดีย์ดังกรุ๋งกริ๋งพร้อมกลิ่นของดอกจำปาลอยมาให้ได้กลิ่นหอมเป็นระยะ ในที่สุดผมก็พาตัวเองมายืนอยู่บนยอดพูสี บนยอดเขาไม่เห็นใครเลยนอกจากแม่ค้าขายดอกไม้ธูปเทียน และหมาสีน้ำตาลแก่ๆ อีกหนึ่งตัว ผมแวะเข้าไปไหว้พระพุทธรูปข้างในก่อนจะออกมายืนดูวิวข้างล่างของเมืองหลวงพระบางและแม่น้ำโขงที่ทอดตัวยาว เหมือนงูเลื้อยสีขุ่นโคลนไม่ไกล ลมเริ่มพัดแรง ฝนหลงฤดูกำลังก่อตัวขึ้นช้าๆ ผมพยายามสอดส่ิองสายตาหาใครบางคนแต่ก็ว่างเปล่าไม่มีใครสักคนขณะฝนเริ่มโปรยปรายช้าๆเบาๆ เอาเถอะอย่าไปเสียใจอะไรกับมันเลยอย่างน้อยผมก็ได้มา ผมไม่ได้ลืมสัญญาถึงมันจะเป็นแค่สัญญาลมๆแล้งๆก็ตามที แต่น้ำตาเจ้ากรรมก็ซึมออกมาโดยไม่รู้ตัว ความดดดเดี่ยวอ้างว้างนี่ใช่ไหมที่ผมต้องทำความรู้จักกับมันไปจนวันตาย เรย์คุณลืมสัญญาทีคุณสร้างมันขึ้นมาจริงๆหรือ ? ผมปล่อยให้ตัวเองเปียกฝนไปอย่างนั้น ภาพเบื้องหน้าดูเลือนลางด้วยสายฝนโปรย หนาวจนเผลอกอดตัวเองไว้แน่น "ตากฝนแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก " เสียงทุ้มๆดังมาจากข้างหลังผม ไม่ไกล ถึงจะมองไม่ถนัดแต่ร่างสูงใหญ่นั่นผมจำได้ดี "เรย์" ผมเอ่ยออกไปอย่างลืมตัว พลางจ้องดูหน้าเขาชัดๆ "คุณมาจริงๆด้วย" เขายิ้มพลางดึงตัวผมเข้าไปกอดอย่างดีใจ ร่างใหญ่ที่อบอุ่นนั่น กลิ่นน้ำหอมที่ผมคุ้นเคยหอมเจือจางมาจาก ตัวเขา "คุณร้องไห้นี่" เขาจ้องหน้าผมอีกครั้ง และสังเกตุเห็นคราบน้ำตาและรอยช้ำแดงของตาสองข้างของผมโดยบังเอิญ "ผมดีใจเหลือเกินที่เห็นคุณที่นี่" เขาพูด "ผมไม่เคยลืมคุณเลยนะ คิดถึงตลอดและรอวันเวลาที่จะเจอคุณที่่นี่อีกครั้ง " "แต่คุณก็มาช้า" ผมแกล้งแหย่เขา "เปล่านะ ผมแอบคุณต้งแต่ตอนที่คุณขึ้นมาแล้ว อยากแอบดูคุณก่อนสักพัก รู้ไหมผมน่ะลุ้นแทบตาย" เขาหัวเราะพลางทำหน้า เจ้าเล่ห์ใส่ผม "หือ เอาเปรียบกันนี่" ผมตอบแบบฉุนๆ "เปล่าหรอก แค่ผมอยากพิสูจน์ว่าคุณยังคิดถึงผมอยู่ไหม และผมก็รู้แล้วหล่ะว่าคุณน่ะคิดถึงผมอยู่เสมอ " เขาหัวเราะเสียงดังพลาง โน้มตัวเข้ามาใกล้จนเกือบชิด " เฮ้ย ที่นี่ไม่เหมาะ" "ผมปรามเขา "แสดงว่ามีที่ที่เหมาะ?" เขาย้อนถามด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ "คุณสบายดีนะ" ผมตัดบท "สบายมากเลยแหละ คุณล่ะ" เขาถาม ฝนหยุดโปรยแล้ว ดวงอาทิตย์กำลังลับแม่น้ำโขงช้าๆ แดดส่องประกายอ่อนๆทำให้เกิดรุ้งกินน้ำสีสวยพาดโค้งขอบฟ้า นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่มีโอกาสได้เห็นรุ้งกินน้ำชัดๆแบบนี้เรย์กุมมือผมไว้แน่น เราสองคนเลือกที่จะเงียบและจ้องมองภาพข้างหน้าโดย ปราศจากการพูดคุย แต่ถึงกระนนั้นผมก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและอ่อนโยนนั่นที่ถ่ายโอนมาจากเรย์ที่ยืนอยู่ข้างๆผมตอนนี้ "ขอบคุณนะครับ ต้นน้ำที่คุณรักษาสัญญาของเรา" เขาพูดเบาๆ " ความรักก็เหมือนสีของรุ้งนะคุณว่าไหม มีหลากหลายสีสันรวมกัน เหมือนสุขและทุกข์คละกันไป แต่พอรวมกันแล้ว ก็สวยงามอย่างที่เห็น" ผมบอกเขา "อืมมใช่ครับเหมือนกับสายรุ้งจริงๆ ดูสิใครจะคิดว่าฝนจะตกตอนหน้าหนาวแบบนี้ บางครั้งเราก็ต้องรอเวลาและโอกาสจังหวะที่เหมาะสม กว่าจะได้เห็นรุ้ง" "คุณจะรักผมได้หรือยัง" เรย์ถาม "กลับกันได้หรือยังค่ำแล้ว " ผมตัดบทยิ้มๆพลางก้าวเดินลงจากยอดพูสีช้าๆ "คุณยังติดค้างผมอยู่สองอย่างนะ" เรย์บอกกับผมพร้อมสีหน้างอนๆ "อะไรหรือ" "อย่างแรกผมยังไม่ได้จูบคุณ สองคุณยังไม่ได้บอกรักผม" "เฮ้ย ใครบอกว่าผมจะรักกับคุณ" ผมถามเขา "งั้นสสงสัยคุณต้องติดค้างผมอีกข้อหนึ่งแล้วหล่ะ"เขาบอก "อะไรอีกล่ะ" ผมย้อนถามเขา "คืนนี้คุณต้องเป็นของผมถ้าคุณไม่บอกรักผม " เขาหัวเราะเสียงดังที่ได้โอกาสแกล้งผมคืน "ก้ได้ ก้ได้ รักก็รักวะ" ผมตอบเขากวนๆ "อย่าวะ สิวะ " เขาพูดพลางทำหน้างอใส่ผม "อือออ รัก" "รักใคร?".... "รักเรย์ " "พูดให้ชื่นใจหน่อยสิ นะ นะ " เขาอ้อน ผมเงียบ เสียงดังมาได้ยินข้างหูเบาๆ " และสองข้อที่เหลิอด้วยนะ ..คนดี" ........จบ..........   Create Date : 07 มกราคม 2551     0 comment Last Update : 7 มกราคม 2551 18:11:48 น.     Counter : 408 Pageviews.   Share Tweet