|
เขียนถึงคนเพศเดียวกับแม่...

ในโลกนี้ถ้าจะจำแนกกลุ่มคนที่เราเจอะเจอและมีเรื่องที่จะให้มีปฎิสันพันกันด้วย ผมคงแยกได้ 3 จำพวก 1.พวกที่รักและหวังดี 2.พวกที่เฉยๆ ไม่รัก ไม่เกลียด 3.พวกที่คอยแทงข้างหลังและเอาเปรียบอยู่ตลอด ในระยะ 2 เดือนที่ผ่านมา ผมพัวพันกับคนกลุ่มที่3 แบบไม่รู้ตัวเอง ถ้าเป็นการสู้รบผมคงเพลี่ยงพล้ำตั้งแต่จับอาวุธแล้วหล่ะ เพราะจริงๆแล้วโลกของผมน่าจะมีแค่จำพวกแรกและจำพวกที่สอง.. คนพวกที่ 3 เป็นผู้หญิงเพศเดียวกับแม่ผม และต้องเจอกันแทบทุกวันด้วยหน้าที่การงาน ผมไม่เข้าใจว่า การอิจฉาริษยาเป็นนิสัยหรือสันดานอย่างหนึ่งของเพศหญิงหรือเปล่า แต่นั่นมันก็ทำให้ผมลาออกจากงานที่กำลังไปด้วยดี คุณจะเจ็บปวดหรือเจ็บแค้นไหมถ้าวันนึงคุณมารู้ที่หลังว่าคุณถูกใส่ร้ายและใส่ไฟมาตลอด และคำที่เราใช้เรียกผมมาตลอดคือ "มัน" โดยผู้หญิงขี้อิจฉากลุ่มหนึ่ง "แค่นี้นะๆ มันมาแล้ว " คำที่ได้ยินเต็มสองหู ขณะผมกำลังก้าวเดินเข้ามาในห้องทำงาน ผมไม่ใช่คนมองโลกในแง่ดีและสวยงามขนาดนั้น แต่ผมก็ไม่เคยเอาเวลาว่างหรือเวลางานมานั่งจับผิดหรือนินทาเพื่อนร่วมงานคนอื่นโดยเฉพาะเด็กใหม่ หลังจากเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อย ความรู้สึกแรกคือเสียใจว่าทำไมเขาคิดได้แค่นั้นนะ ก่อนที่จะตัดสินใจลาออก ใช้เวลานั่งทบทวนตัวเองเงียบๆ ก่อนเดินออกจากที่ทำงานไปอ่านหนังสือเงียบๆคนเดียวที่ร้านกาแฟ ฝนข้างนอกกำลังตกพรำๆ รู้สึกสบายใจยังไงไม่รู้ แต่ในส่วนลึกๆความแค้นก็แว้บๆเข้ามา " สัพเพ ธรรมมา นาลัง อภินิเวสยา " การไม่ยึดมั่นถือมั่น เป็นสิ่งประเสิรฐสุด ขอขอบคุณหนังสือธรรม และคติที่ท่องติดตัวเสมอ.. ผู้หญิงเพศเดียวกับแม่อีกคนของผม ตายขณะกลับไปเยี่ยมพ่อที่ป่วยอยู่โรงพยาบาล ทุกครั้งเธอจะเลือกนานๆกลับบ้าน หรือลาไปอีกจังหวัดเพื่อความปลอดภัยในชีวิตของเธอ แต่วันนึงพวกเลวๆพวกนั้นก็ตามมาปลิดชีพเธอได้สำเร็จหลังจากกลับมาจากเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาล อะไรหนอที่ทำให้ผมร้องไห้นำตาคลอเมื่อเห็นบทสัมภาษณ์เธอ ขณะยังมีชีวิต " หนูไม่กลัวหรอกที่เลือกอาชีพนี้ แค่อยากทำหน้าที่ของตัวเอง ปกป้องแผ่นดิน ตอบแทนแผ่นดินเกิดและพระเจ้าแผ่นดินที่เป็นที่รักเท่านั้นเอง" ร่างของเธอถูกฝังตามพิธีทางศาสนา ในบ้านเกิดทางใต้ นั่นคือข่าวคราวของทหารพรานหญิงที่อาสาปกป้องแผ่นดินจากเหตุการณ์ความรุนแรงทาง 3 จังหวัดภาคใต้... หดหุ่ รันทดกับสิ่งต่างๆเหลือเกิน ผู้หญิงเพศแม่กลุ่มหนึ่ง วันๆเอาแต่อิจฉาริษยา กลัวแต่คนอื่นจะดีเด่นกว่าตัวของตัวเอง กับผู้หญิงเพศแม่อีกจำนวนนึงที่ยอมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อเกีรยติและศักศรีย์และบุญคุณของแผ่นดินที่ต้องตอบแทน วันนี้ผมได้ซึมซับความรู้สึกและรับรู้ข่าวสาร 2 อย่างในเวลาไร่เลี่ยกัน ผมไม่กังวลหรอกนะว่า ผู้หญิงคนที่ตายไปเขาจะสวรรค์หรือนรก แต่คนที่ยังมีชีวิตอยู่อีกกลุ่มนี่สิ เขาจะมีความสุขกับชีวิตในแต่ละวันไหมนะ?? หรือแท้ที่จริงๆแล้ว การเหยียบย่ำให้คนอื่นตกต่ำเป็นความสุขในแต่ละวันของเธอๆทั้งหลาย... ...สัพเพ ธรรมมา นาลัง อภินิเวสยา
Create Date : 06 กรกฎาคม 2550 |
Last Update : 6 กรกฎาคม 2550 1:01:29 น. |
|
0 comments
|
Counter : 584 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
Bear leader |
 |
|
 |
|