เดิน เดิน เล่น เล่น บนพื้นโลก
 
คืนอันเป็นนิรันดร์










19 jan'08

ฉันเขียนเรื่องราวต่างๆขณะรถทัวร์กำลังฝ่าแดดและลมร้อนของปลายฤดูหนาวกลับไปสู่ที่จากมา

ณ บ่ายวันหนึ่ง

การเดินทางมาพักผ่อนเงียบๆที่นี่ของฉันทำให้ฉันได้รู้แล้วแหละว่าฉันได้ก้่าวผ่านวัยหนึ่งมานาน

แล้ว ชีวิตที่เลยครึ่งชีวิตมาพอสมควร

ฉันยังจะวาดฝัน และหวังถึงสิ่งต่างๆที่เหลืออีกได้มากแค่ไหน ไหมนะ?

ลมร้อนพัดเอาเศษใบต้นก้ามปูร่วงกราวขณะนั่งทานข้าวเงียบๆคนเดียว มันปลิดปลิวร่วงกราวในยาม

ที่ลมวูบใหญ่พัดมา

หัวใจของฉันบางครั้งฉันยังวิตกและกลัวเหมือนกันว่าถ้าวันหนึ่งมีอะไรสะเทือนหรือกระทบแรงๆฉันยัง

จะมีแรงต้านมันไหวไหม หรือสุดท้ายใจฉันต้องพ่ายกับมรสุมต่างๆที่ถาโถม

ในวัยเด้กช่วงรอยต่อระหว่างเด้กกับเด้กหนุ่ม ชีวิตของฉันแคบและถูกโดดเดี่ยวมาก่อน แต่ฉันก็สนุก

และมีความสุขกับสิ่งใหม่ๆแปลกๆที่พัดผ่านเข้ามาในชีวิต ชีวิตที่รอการเจริญและงอกงาม

ไม่น่าเชื่อความรู้สึกต่างๆนั้นกฃับหวนกลับเข้ามาอีก ต่างกันเพียงเวลาและสถานที่ ความสนุก ความสุข

นั้นมันไม่เคยย้อนกลับมาเป็นเหมือนเช่นเคย

ฉันกลายเป็นนักมองโลก เฝ้าดูท่ามกลางความหดหู่และทำใจ และพยายามอย่างยิ่งที่จะเข้าใจและเรียน

รู้มัน

ดอกโมกข์ ดอกราตรี ดอกไม้หอมต่างๆที่ส่งกลิ่นหอมยามค่ำคืนทักทายฉันเงียบๆขณะเดินเล่นเตร็ดเตร่

กลางดึกท่ามกลางความเงียบสงบ และอึกทึกสลับสับเปลี่ยนกันไป

จริงๆแล้วฉันว่าเราต่างสามารถเลือกที่จะเพลิดเพลินชั่วคราว หลงใหลชั่วครู่หรือเลือกที่จะอยู่เงียบๆคน

เดียวสักพัก

แต่ความจริงที่ต้องประจักษืคือ หลังจากนั้นล่ะเราก็ต้องกลับมาเป็นเช่นเดิม เหมือนที่ที่เราเคยเป็น

หญิงสาวคนหนึ่งแอบเช็ดน้ำตาเงียบๆขณะฉันบังเอิญสบตา

อะไรนะที่ทำให้เธอเศร้าหรือเหงา การจากลา หรือสูญเสียใครบางคนในชีวิตไป

โลกน่าอยู่ขึ้นในยามที่เจอคนอ่อนแอหรือแย่กว่าเรา แต่ก้โหดร้ายและทรมานในยามที่เราอ่อนแอ หวั่น

ไหวง่ายกับทุกเรื่อง ท่ามกลางคนรอบข้าง คนสนิท คนไม่รู้จักมีความสุข มีเสียงหัวเราะเคียงข้างความเหงา

เรื้อรังของใครบางคน

" คนเราจะไม่มีวันตาย ตราบใดที่ใครคนหนึ่งยังรักเรา" จากวรรณกรรมเยาวชนเรื่อง" ตาผมเป็นต้นเชอร์รี่"

ฉันว่าแท้ที่จริงแล้ว มีคนแค่หนึ่งคนที่รักเราไปจนตาย ขึ้นอยู่กับว่าใครจะตายก่อนหรือตายหลัง แล้วเราอยาก

ให้เป็นใครดีละ คนคนนั้นหรือ เป็นตัวเราเองดี?

ฉันคงไม่รักใครไปได้ตลอดชีวิตหรอก แต่ฉันมั่นใจว่าจะจดจำทุกคน ทุกสิ่งอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตได้จนลม

หายใจสุดท้ายของชีวิต

เพราะฉนั้นแล้วอย่าว่าฉันใจดำเลยนะ ถ้าฉันเลือกจะไม่รักใครเลย ในวันนั้น การค่อยๆเงียบหายไปจากชีวิตของ

กันและกันบางทีมันอาจจะโหดร้ายน้อยกว่าการลาจากที่ยังมากด้วยความรักและหอมหวาน

ว่ายังงั้นไหม?เธอ?



Create Date : 23 มกราคม 2551
Last Update : 23 มกราคม 2551 22:14:31 น. 3 comments
Counter : 425 Pageviews.  
 
 
 
 
คิดถึงอ่างแก้วจัง

 
 

โดย: สหมิว (Be a good guy ) วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:22:25:39 น.  

 
 
 
กรูหยากเอาเพลงลง ทำให้เมิง ช่วยหน่อยดิคร้าบบบผู้รุ้
 
 

โดย: Bear leader วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:23:00:10 น.  

 
 
 
เคยสงสัยว่า...
จะมีบ้างมั้ยที่คนสองคนจะรักกันไปจนตาย
สิ่งไหนคือความรัก...สิ่งไหนคือความเกลียด
สิ่งไหนคือความสุข...และสิ่งไหนคือความเจ็บปวดรวดร้าว

"อะไรดำรงอยู่เนิ่นนานกว่ากัน?"

แท้ที่จริงแล้วเรารักหรือชังชีวิตมากน้อยเพียงใด

++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผมไม่รู้..
ได้แต่หวังว่าคุณทั้งหลายจะรู้
 
 

โดย: miragery วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:14:30:42 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

Bear leader
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







ทานตะวัน - ธนิศร์ ศรีกลิ่นดี

เดินๆ เล่นๆ บนผืนโลก

ในเช้าตรู่ของวันหนึ่ง
หลังจากหลับไหลมาแสนนาน
ฟ้ากำลังเปล่งสีส้มอ่อน
เมื่อคืนความฝันได้พาผมไป
หลากที่มากมาย..
คำถามหนึ่งผุดขึ้นมาในความคิด..
ผมสงสัยว่า..
ผมมีชีวิตก่อกำเหนิดขึ้นมาเพื่ออะไร??
เช้าที่แสนมหัศจรรย์ของวันนี้
ผมรู้แล้วหล่ะ
ผมเกิดมาเพื่ออะไร...
..เพื่อ...ได้รู้..ได้เห็น

[Add Bear leader's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com