เดิน เดิน เล่น เล่น บนพื้นโลก
เรื่องรัก พิลึก
Laung prabang
ลืมใครไม่ค่อยเก่ง
ฝากรักมาทักทาย
สวัสดีความรัก
คนที่รักเรา
ETERNAL SUMMER
เริ่มจากหนึ่งหรือร้อยดี
take course
ล่องลอย
A love that will never grow old
หอมไอดิน กลิ่นฝนพรำ
สวัสดีพระจันทร์
เที่ยวพม่า ก่อน นากีสน์
เที่ยวพม่า ก่อน นากีสน์
เที่ยวพม่า ก่อน นากีสน์
เที่ยวพม่า ก่อน นากีสน์
เที่ยวพม่า ก่อน นากีสน์
เที่ยวพม่า ก่อน นากีสน์
เที่ยวพม่า ก่อน นากีสน์
เราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรกันแน่
ตำนานคนโชคไม่ดี
FORGOTTEN
คำมั่นสัญญา
เดียวดายกลางสายลม วัยฝันวันเยาว์
เชียงใหม่-ขอนแก่น ดินแดนแห่งความรัก
ศาลาคนเศร้า
เรียกเธอว่า ความรัก
รัก ในเดือนมีนาคม
ความสุขของน้องกิ่ง
hi !dear stranger....
Love is a special way of feeling
same mistake.....again
น 13 และ น 15
คืนอันเป็นนิรันดร์
เราต่างเป็นคนรัก คนเกลียดของกันและกัน
รัก...บนสายรุ้ง ตอนจบ
รัก,,,,บนสายรุ้งตอนที่ 13
รัก....บนสายรุ้ง ตอน 12
รัก,,,,บนสายรุ้งตอนที่ 11
รัก...บนสายรุ้ง ตอนที่ 10
รักบนสายรุ้ง ตอนที่ ๙
รักบนสายรุ้งตอนที่ ๘
รัก....บนสายรุ้ง ตอนที่ 7
รักบนสายรุ้ง ตอนที่ 6
รัก..บนสายรุ้ง ตอนที่ 5
รัก....บนสายรุ้ง ตอนที่ 4
รัก..บนสายรุ้ง ตอนที่3
คนที่อีกขอบฟ้า....
รัก..บนสายรุ้ง ตอนที่ 2
รัก..บนสายรุ้ง ตอนที่ 1
สวน.....สนุก
Beginning of the end..
หยดน้ำในทะเล
เขียนถึงคนเพศเดียวกับแม่...
Can u c my love??
สะพายเป้ ไปเหล่พม่า
ฤดูที่แตกต่าง..
สะพายเป้...ไปเหล่พม่า
สะพายเป้...ไปเหล่พม่า
สวัสดีห้วงเวลาดีดีของชีวิต
หมดเวลาให้หัวใจไปรักใคร
แล้ง..ฝน..หัวใจหม่น..หัวใจงาม
รักแรก..รักเดียว..รักเธอ
Love you...complete Me....
เพราะคิดถึง..หัวใจจึงออกเดิน
เช้าวันงดงาม
รัก..บนสายรุ้ง ตอนที่ 5
"เฮ้ยเมื่อวานได้ข่าวเด็กคณะแพทย์น๊อคคารถ เป็นไรมากหรือเปล่าไม่รู้" เสียงนักศึกษาผู้ชาย3-4 คนที่นั่งจับกลุ่มคุยกันบนโต๊ะหน้าคณะของกระรอกแว่วมาให้ได้ยิน
"พี่ต้นน้ำมารอผมนานหรือยัง?" กระรอกน่ะเอง หน้าเขาดูซีดๆแต่แววตาขี้เล่นนั้นดูดีใจจนนอกหน้า
"มีเรียนไหม"ผมถามเขา
"ไม่มีครับ "
"งั้นไปหาไรกินกะดูหนังกันไหม?" ผมเสนอ
"ไปสิครับ โคตรคิดถึงพี่ต้นน้ำเลยรู้ไหม?" กระรอกออเซาะผม
"ไอ้ขี้โม้" ผมตบหัวเขาเบาๆและเดินออกจากคณะไปยังศูนย์การค้าไม่ไกล
"เออ พี่ต้นน้ำ กระรอกจะได้ไปดูงานที่ฝีรั่งเศส 3เดือนแหละกลางปีหน้า"เขาบอกผมหลังจากดูหนังจบที่ร้านไอสครีม
"หือ ได้ไงกระรอกแค่ไปฝึกงานเองนี่นา"ผมถาม
"แต่เกรดผมสูงนี่นา อีกอย่างพี่โชคเขาช่วยเชียร์ผมด้วย"
"หยี เด็กเส้น" ผมล้อเขา
"แล้วรักไหมล่ะ" กระรอกถามยิ้มๆ
"รักสิ มากด้วย " ผมตอบ
"งั้นก่อนไป เมืองนอกเราไปเที่ยวทะเลกันนะ" ผมชวนเขา
โห ตั้งสามเดือน ถ้าเขาไปจริงๆผมจะอดคิดถึงเขาได้ไหมนี่?
งานของผมยุ่งจนไม่มีเวลาได้เจอกับกระรอกบ่อยๆเหมือนที่เคยแถมไม่รับโทรศัพย์ผมด้วย จนผมอดรนทนไม่ไหวโทรไปหาเขาที่ที่เขาฝึกงานอยู่
"พี่โชคหรือครับขอสายกระรอกหน่อยครับ " รุ่นพีมหาลัยและเป็นหัวหน้าที่เขาฝึกงานอยู่เป็นคนรับสาย
"กระรอกไม่สบายมา 4-5 วันแล้วครับนอนอยู่ที่บ้านแน่ะ"ทางโน้นตอบมา
กระรอกมักไม่ค่อยสบายบ่อยแต่ผมก็ไม่เคยเอะใจอะไรเท่าไหร่ คิดว่าเพราะเขาเรียนหนักพักผ่อนน้อยซะมากกว่า แต่ถเาเจอกันผมต้องถามเอาความจริงให้ได้
"พี่ต้นน้ำไม่ต้องห่วงหรอกครับ ยังไงพี่โชคก็คอยดูแลอยู่"เขามักจะบอกผมอย่างนี้เสมอ
กระรอกเอ๊ย เป็นอะไรใจคอไม่เคยคิดจะบอกกล่าวกันให้รู้เรื่องเลยใช่ไหม?
เอาไว้ให้หายดีเมื่อิไหร่เถอะ จะลงโทษให้สาสม
.............................
"เฮ้ยไอ้ต้น วันวาเลนท์ไทน์นายจะซื้ออะไรให้กระรอกดีวะ?" รุจน์ถามผมขณะที่ผมนัดเจอมันที่ร้านกาแฟแถวๆสยาม
"ไม่บอกโว้ย "ผมแกล้งมัน
"เออ นายนั่งอยู่นิ่งๆนะ " รุจน์บอกกับผม
"ทำไมวะ" ผมถาม
รุจน์ไม่ตอบพน้อมยกมือถือมาถ่ายรูปผมอย่างรวดเร็ว...
"ก็นี่ไงของขวัญวันวาเลนไทน์ที่เราอยากได้จากนาย" มันตอบ แต่หน้าผมกลับแดงด้วยคาดไม่ถึงว่ามันจะพูดแบบนี้
เหมือนหลงผิดไปแล้ว เมื่อมีครั้งแรกก็มีครั้งต่อๆไปผมกับรุจน์ยังแอบมีอะไรกันเรื่อยๆโดยที่ริวและกระรอกไม่รู้...
"ไม่รู้ ก็คือไม่ผิด" รุจน์ตอบแบบหน้าตาเฉยแต่ผมสิรูสึกผิดกับกระรอกยังไงไม่รู้
แต่ยังไงก็ตาม ความรักที่ผ่านมามันสอนให้ผมอย่าไปทุ่มเทให้กับรักแบบนี้นมากนัก รักของชายกับชาย
แต่ความรักก็ทำให้โลกของผมสดใส อยากมีชีวิตอยู่ในแต่ละวัน...
ผมเจอกับกระรอกหลังจากที่เขาหายป่วยแล้ว แต่หน้าตายังดูโรยๆอยู่ผมยื่นถุงเสื้อสีชมพูไซส์ M ยี่ห้อดังให้เขามันเป็นของขวัญวันวาเลนไทน์ที่ค่อนข้างจะผ่านมาหลายวันแล้ว กระรอกให้กระเป๋าสตังค์ผมเป็นของแลกเปลี่ยน
"พรุ่งนี้หยุดไม่ใช่หรือ"ผมถามเขา
"ครับใช่" เขาตอบ
"งั้นคืนนี้ไปค้างห้องพี่นะ" ผมถามยิ้มๆแบบกรุ้มกริ่ม เวลาเขาอายดูน่ารักดี หน้าตาดุเป็นสีชมพูออกแดงๆ
ผมหลงรักกะรอกเข้าให้แล้วแหละ แล้วกับรุจน์ล่ะผมรู้สึกยังไงกับเขากันแน่นะ หรือว่าเราสามารถรักใครสองคนได้ในเวลาเดียวกัน
"ต้นน้ำ ชนแดนเขาอยากขอโทษนาย" พี่สองพี่ที่นับถือโทรมาหาผมในบ่ายวันหนึ่ง ชนแดนคนรักแรกของผมและทำความเจ็บปวดให้ผมมากมายจะครึ่งปีแล้วที่ผมทำใจได้ แล้ววันนี้ตอนนี้เขาอยากจะมาขอโทษผมเพื่ออะไร
"ฝากบอกเขาให้มาขอโทษด้วยตัวเองนะครับพี่ ไม่ใช่ฝากคนอื่นมาบอกอย่างนี้" ผมตอบพี่เขาไปยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ความดีความผูกพันธ์ของเขายิ่งน้อยลงทุกทีๆ ผมมาสืบรู้ทีหลังว่าเพราะตอนนี้พี่บีแฟนของเขาต้องไปประจำงานที่สาขาต่างประเทศสิงค์โปร์ถึง 3 ปี เขาคงจะเหงา
แหงล่ะที่ผ่านมาจะมีใครยอมเขาได้ทุกอย่างเท่ากับผมล่ะ
แต่นั่นแหละเพราะผมรักเขาหรอกนะถึงยอมได้ขนาดนั้น
แต่ตอนนี้มุมมองความรักของผมเปลี่ยนไปแล้ว ความรักของผมมันไม่ใสบริสุทธิ์เหมือนครั้งแรกๆอีกแล้ว ที่สำคัญผมมีคนที่ต้องแคร์อยู่ก็คือกระรอกนั่นเอง...
"ผมสละสิทธิ์ไม่ไปดูงานที่ฝรั่งเศสแล้วครับพี่ และคงไม่ได้ไปฝึกงานที่บริาทของพี่เอกอีกแล้วหล่ะ" กระรอกบอกกับผมในวันหนึ่ง
"ผมจะสอบชิงทุนไปเรียนต่ออังกฤษปีหน้าแทน" เขาบอกผม
นั่นมันไม่นานกว่าไปดูงานแค่3-4 เดือนหรอกหรือได้ยินแล้วก็ใจหาย
"อย่าทำหน้างออย่างนั้นสิพี่ต้นน้ำ ผมอาจจะไม่ได้ไปก้ได้ถ้า...." เขาหยุดพูดอยู่แค่นั้นพร้อมทั้งสีหน้าฉายแววกังวลอย่างเห็นได้ชัด
"ถ้าอะไรหรือกระรอก" ผมถามเขา
"เปล่า ครับ เปล่า แต่ทริปทะเลเรายังจะได้ไปด้วยกันใช่ไหมครับ" เขากอดผมแน่นพร้อมถอนหายใจแรงๆ
นี่กระรอกกำลังมีเรื่องปิดบังอะไรผมอยู่หรือเปล่านะ ผมต้องสืบรู้ให้ได้สักวัน
จะครบสองปีแล้วที่ผมกับเขาคบกันแต่โอกาสเจอกันแทบนับครั้งได้ถ้าเขาไม่ติดเรียนก้ไปฝึกงาน ถ้าไม่ฝึกงานหรือเรียนเขาก็มักจะไม่สบายนอนซมอยู่ที่บ้านเสมอ
"พี่ต้นน้ำ ถ้ากรรรอกเป็นอะไรไป พี่ต้องอยู่ให้ได้นะ" เขาเปรยกับผมครั้งหนึ่งเมื่อไม่นาน แต่ผมก็ไม่เคยฉุกคิดว่าจะมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น
ช่วงหลังๆงานของผมเยอะขึ้น เพราะจะสิ้นปีแล้ว ประกอบกับกระรอกเองก็อ่านหนังสือเตรียมสอบชิงทุนไปอังกฤษ ทำให้ผมกับเขาไม่ได้เจอกันเลย แต่ผมก็มีความหวังว่าหลังจากทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว การไปทะเลคราวนี้ด้วยกันจะทำใมให้ผมกับเขาได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ก่อนที่เราสองคนจะห่างกันเกือบ 3 ปีเต็มๆหากเขาสอบชิงทุนได้
..... .................
"เฮ้ย ไอ้น้ำ ศุกร์นั้ว่างเปล่าวะ" บอมพ์เพื่อนสนิทอีกคนของผมโทรมาถามตอนเย็นวันหนึ่ง
"มีอะไรหรือ" ผมถาม
"พี่โจ เจ้าของโมเดลลิ่งเขาหาคนไม่ทันงานเปิดตัวสินค้าคืนวันศุกร์นี้ว่ะ เขาอยากได้มึงไปช่วยงานเขาหน่อย" มันบอกผม
"ต้องทำอะไรมั่งวะ" ผมถามมัน
"ไปเป็นพริตตี้ บอย 555" .. มันเป็นงานเปิดเหล้าตัวใหม่ สไตล์งานเป็นแบบชาวเกาะ มึงต้องแต่งชุดแบบชาวเล เปลือยอก หุ่นมึงดีแบบนี้ขายดีแน่ๆ" มันหัวเราะ
"ได้เท่าไหร่วะ"
"3000 บาท ทำ 1 ทุ่ม ถึง 4 ทุ่ม โอเคไหม" มันถามผม
"อืมมน่าสนใจ โอเคตกลง" ผมบอกมันและนัดเจอพี่โจวันพรุ่งนี้ตอนบ่ายเกี่ยวกับรายละเอียดงาน
Create Date : 29 สิงหาคม 2550
Last Update : 29 สิงหาคม 2550 1:05:17 น.
1 comments
Counter : 480 Pageviews.
Share
Tweet
มาแอบอ่านค่ะ
โดย:
ผุ๋งผิ๋ง
วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:18:00:00 น.
Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
Bear leader
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ทานตะวัน - ธนิศร์ ศรีกลิ่นดี
เดินๆ เล่นๆ บนผืนโลก
ในเช้าตรู่ของวันหนึ่ง
หลังจากหลับไหลมาแสนนาน
ฟ้ากำลังเปล่งสีส้มอ่อน
เมื่อคืนความฝันได้พาผมไป
หลากที่มากมาย..
คำถามหนึ่งผุดขึ้นมาในความคิด..
ผมสงสัยว่า..
ผมมีชีวิตก่อกำเหนิดขึ้นมาเพื่ออะไร??
เช้าที่แสนมหัศจรรย์ของวันนี้
ผมรู้แล้วหล่ะ
ผมเกิดมาเพื่ออะไร...
..เพื่อ...ได้รู้..ได้เห็น
HHG
Webmaster - BlogGang
[Add Bear leader's blog to your web]
ทานตะวัน - ธนิศร์ ศรีกลิ่นดี
Bloggang.com