เห็นด้วยอย่างยิ่ง... จริงเสียยิ่งกว่าจริง เศร้า

หนักหนากว่าการอยู่เปล่าเปลี่ยวบนโลกใบนี้ คือ พลัดพราก

หนักหนากว่าการพลัดพราก คือ ความตาย

หนักหนากว่าความตาย คือ ถูกลืม
......
...
..
.
อ่านแล้วใจคอไม่ดีเลย ...กลัวถูกลืม

เรื่องอยากลืมนะช่างจำ

ทีเรื่องอยากให้จำ ก็ลืมจริง ลืมจัง อยู่ร่ำไป

.......................................ง


ปล. หากใช้สมองเพื่อจดจำเธอ แทนหัวใจ

อาจพอช่วยได้ เพราะสมองจะบกพร่องและเสื่อมสลาย
ไปตามอายุ ฮ่า ฮ่า

หนีไปเที่ยวมารึขอรับ....

เรางี้ยุ่งอยู่ยังไม่ได้ไปเลยเชียงใหม่ ว่าจะไปสิ้นเดือนนี้แหละ

อยากไปพบเจอประสบการ์ณที่ดี และ ไม่ดี มาสะสมไว้บ้าง

บางทีประสบการ์ณห่วยๆ มันก็ช่วยให้ชีวิตเราดีขึ้นได้ในอนาคตนะ
เพราะพอผ่านมันมาได้แล้ว ย้อนกลับไปดู จะรู้สึกว่า เรามันก็เจ๋งว่ะ ที่ยังอยู่ ยังยิ้มได้ ยังไม่ตายนะคร๊าบบบ


ว่าแต่ว่าทำงัยให้แม่หญิงจับไม่ได้ว่า ไม่ใช่ชายแท้ง่ะ

ชอคำแนะนำหน่อยจิ นะ นะ


ช่อชบาไปไหน กะใคร เค้าดูออกกันมดเลยว่า เราไม่ใช่ชายเเท้ เหอๆๆ