แล้ง..ฝน..หัวใจหม่น..หัวใจงาม ฉันออกเดินทางในวันที่หัวใจหายจากอ่อนล้า นอกจากความเหงาแล้ว อะไรอีกนะที่ชีวิตชาชิน ที่พุกาม ที่นี่ทำให้หัวใจฉันสงบลง ในวันที่ดินเนอร์ลำพัง กับเพื่อนใต้แสงเดือนแสงดาวและลมหนาวต้นปี แดดร้อนกำลังมา พัดพาเอาความหนาวไกลออกไปทีละนิด เพื่อนเคยถามว่า ทำไมเป็นคนเซ้นสิทีฟขนาดนี้? นั่นสินะ...ทำไม สายฝนมักมาพร้อมกับความงดงามและชุ่มชื่น ดอกจำปาหน้าที่พักที่หลวงพระบางตอนเช้าหลังฝนตก ใครบางคนเลือกเดินทางเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับบางคน แต่บางคนการเดินทางเพียงเพื่อการจากลาและสร้างความ ทรงจำดีดีร่วมกัน เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เราจะเจอกันอีก แล้วใยเราต้องมาคร่ำครวญเหมือนจะไม่ได้เจอะเจอมันอีกนะ คนบางคนบอกอย่างรำคาญ จริงๆแล้ว เราไม่ได้อาลัยอาวรณ์กับเหตุการณ์ซ้ำๆนั่น หรอก แต่เราอ้อยอิ่งกับความทรงจำดีดีต่างหาก> ความหมายคงคล้ายๆการมาถึง และการจากลา ใช่ จริงๆแล้ว ทุกอย่างมันก็เป็นของมันอย่างนั้นทุกๆวัน ชีวิตก็ดีตรงที่มีเรื่องให้ค้นหาแล้วเฝ้ารออยู่ทุกๆวันนั่นเอง วันหนึ่งเราอาจจะได้กลับมาที่เก่าที่เดิมๆอีกครั้ง เคยไหมที่บางทีเราอยากย้อนไปในวันเก่าๆ ที่เดิมๆ แต่ความจริงก็คือ กลับไปยังไงก็ไม่เหมือนเดิม แต่บาง ครั้งเราก็ยังอยากจะย้อนกลับไปอีกสักครั้งอยู่ดี สำหรับฉันแล้ว คงไม่ใช่กลับไปแก้ความผิดพลาด แต่ไปซึมซับเอาความสุขอย่างเต็มที่ เพื่อลบล้างกับความทุกข์ที่กำลังตามมาต่างหาก...   Create Date : 07 พฤษภาคม 2550     2 comment Last Update : 7 พฤษภาคม 2550 2:17:55 น.     Counter : 517 Pageviews.   Share Tweet

รักแรก..รักเดียว..รักเธอ "ช่างเสียดายความรักและวันเวลาเหลือเกิน..." ฉันได้แต่รำพันและถามตัวเองหนักหนาถึงวันเก่าๆ ความรักที่จบลงและกำลังผ่านไปแต่ละปีๆ อะไรนะ ที่ทำให้ความทรงจำและภาพวันเก่าๆกำลังแปรเปลี่ยนไปเป็นความเกลียดชัง และน่าขยะแขยงได้ถึงเพียงนั้น คนดีของฉันจ๊ะ ฉันรักเธอไปได้ยังไงนะ ไม่ใช่เพราะเธอด่าฉันด้วยคำที่เจ็บแสบ หรือไม่ใช่เพราะเธอแอบไปมีอะไรกับพี่ที่ฉันรู้จักและนับถืออีกคนหรอกนะ เมื่อคืนก่อนฉันดูหนังไป 2 เรื่อง สองเรื่องที่ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันเหลือเกิน ฉันอยากให้ความรักที่จบลงของเราเป็นอย่างหนังเรื่อง NADA SOU SOU นะ ถึงมันจะเศร้าแบบที่ใครบางคนต้องตายก็ตามที แต่มันก็ยังจะดีกว่าจบลงแบบหนังเรื่อง HOLIDAY เธอรู้ไหมว่า ตลอดเวลาที่ฉันเสียมันไป เพื่อไขว่คว้าเธอคืนมา ฉันช่างไร้ค่าและรู้สึกผิดอยู่เสมอๆ ไม่ใช่เพราะเธอไม่รักฉันหรอกนะ แต่เพราะทำไมฉันถึงรักเธอต่างหาก และเฝ้าคิดเฝ้าถามตัวเองตลอดว่า ฉันขาดอะไรไป.. เธอจ๊ะ ทุกครั้งที่คุยกันฉันอยากบอกเธอตรงๆ และเลือกที่จะตัดเธออกไปจากชีวิตฉันสักที แต่มันก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องทำขนาดนั้น เธอจ๊ะ ฉันไม่ลืมเธอเพราะห่วงเธอหรอกนะ ไม่ใช่ความคิดถึง เธอจ๊ะ ฉันอยากเจอเธอไม่ใช่เพราะฉันอยากอยากเห็นหน้าเธอหรอกนะ แค่ฉันอยากดูความเปลี่ยนไปของเธอ เธอจ๊ะ ถ้าฉันจะขอกอดเธอก็ไม่ใช่เพราะฉันอยากมีเซ็กส์กับเธอหรอกนะแต่เป็นความอบอุ่นต่างหาก ถ้าฉันจะโทรหาเธอบ้างบางครั้ง ไม่ใช่เพราะอยากรู้เธออยู่กับใครหรอกนะ แค่อยากรู้และหวังว่าเธอคงสบายดี ฉันไปหาเธอถึงห้องดึกดื่นคืนเปลี่ยวไม่ใช่ฉันกระหายเซ็กส์หรอกนะ ฉันได้อยู่ใกล้เธอเพียงลำพังฉันก็สุขใจแล้ว สุดท้ายฉันคร่ำครวญแบบนี้ไม่ใช่เพราะฉันจมเจ่าวนเวียนกับเรื่องเดิมๆหรอกนะ ฉันแค่กลัวว่าเรื่องราวดีดีของเธอจะค่อยๆลืมเลือนไปจากชีวิตฉันต่างหาก มันเจ็บปวดอย่างที่สุดที่ครั้งหนึงฉันเคยรักอย่างมาก แต่ขณะเดียวกัน รักมากๆนั้นกลับทำให้ฉันต้องเกลียดเธออย่างสุดๆเช่นกัน เธอจ๊ะ เราจะเลือกดีต่อกันหรือเลือกจะลืมกันดีจ๊ะ...   Create Date : 03 พฤษภาคม 2550     5 comment Last Update : 3 พฤษภาคม 2550 1:39:39 น.     Counter : 592 Pageviews.   Share Tweet

Love you...complete Me.... ลมร้อนพัดเอาไอแดดและกลิ่นหอมอ่อนๆไม้ดอกหน้าร้อน กลิ่นอ่อนๆที่หล่อรวมกันเป็นกลิ่นแปลกจมูกดี นานเหมือนกันที่เลิกขีดๆเขียนๆอะไรมานานที ไม่ใช่ไม่มีเวลา และก็ไม่ใช่ไม่มีอะไรให้คิดให้เขียน แต่ไม่รู้สิ บางครั้งอาการเบื่อๆไม่มีความอยากกระหายมากพอจะคิดเขียนอะไร แต่ระหว่างที่หยุดคิดเขียน ขาสองข้างของผมกลับได้ออกเดินทางไปโน่นนี่ตลอด เหมือนกับว่า ขาของผมกับสมองต่างจ้องเวลากันและกันสลับกันไป ผมเกิดเดือนของหน้าร้อน วันเกิดเพิ่งพ้นผ่านมาไม่กี่วัน ชีวิตคล้ายกับรถไฟขบวนใหญ่ เคยสังเกต ไหมว่ามันจะเริ่มเคลื่อนออกจากชานชาลาช้าๆ เหมือนคนขี้เกียจแต่พอเครื่องเผาไหม้ได้ที่ มันก็จะห้อ ทะยานปานม้าเหล็กพละกำลังเหลือหลาย หยุดแวะชมความงามระหว่างสถานีมั่งก่อนจะสงบนิ่ง ณ.จุด หมายปลายทางสุดท้าย มันเป็นอย่างนี้จริงๆหรือเปล่าชีวิตของเรา มีใครซื่อสัตย์กับความรู้สึกและมั่นคงกับใครได้นานๆมั่งครับ รู้ไหมว่าบางครั้งในเวลาที่อ่อนแอ ความรัก เหมือนจะเริ่มจืดจาง คนที่เคยรักเหมือนจะเฉยชา ผมพบตัวเองกำลังตกหลุมรักใครบางคน ลุ่มหลงความ ปราถนาที่ยากจะเป็นไปได้ นั่นทำให้ผมพบว่าชีวิตมีเรื่องให้ท้าทายและลุ้นตลอดเวลา แต่พอเอาเข้าจริงๆผมก็เลือกที่จะซื่อสัตย์และมั่นคงกับใครบางคนที่คุ้นเคยมากกกว่าอยู่ดี ฝนตกตลอดบ่ายของหน้าร้อนวันนี้ นอกหน้าต่างลมพัดแรง แปลกดีเหมือนกัน จำเจมานานเจออะไรที่ไม่ได้ เจอมานานก็ทำให้สิ่งต่างๆรอบตัวผมแปลกๆไปหมด ต้นไม้ที่ผลิบานเพื่อหน้าร้อนจะทานทนกับฝนหลงฤดูแบบนี้ได้ไหมนะ มนุษย์ผู้ทนทานกับความเปลี่ยนแปลง มากกว่า บางครั้งยังอ่อนแอและอ่อนไหวกับเรื่องง่ายๆเหล่านนี้เลย แต่จะเอาอะไรแน่นอนกับธรรมชาติ มนุษย์ยังไม่มีความแน่นอน จะไปคาดหวังอะไรกับธรรมชาติที่นับวัน จะแปรปรวนไปทุกทีๆ... วันนี้สายลมไม่ร้อนอบอ้าวเหมือนเช่นที่เป็นมา แต่ใครจะรู้ว่าใจในใครบางคนร้อนรนจวนจะไหม้เป็นจุลย์อยู่ แล้วก็เป็นได้... แต่กับใครบางคนฝนในใจอาจจะตกจนเปียกปอนเหน็บหนาวจนร้าวรานใจก็อาจจะเป็นได้.. ชีวิตบางครั้งก็หลากหลาย บางครั้งเลือกไม่ได้ เอาเข้าจริงๆเราเลือกอะไรได้จริงๆบ้างไหมนะ แม้แต่แสงแดด สายฝน และความเหงา....   Create Date : 10 เมษายน 2550     0 comment Last Update : 10 เมษายน 2550 22:54:42 น.     Counter : 570 Pageviews.   Share Tweet

เพราะคิดถึง..หัวใจจึงออกเดิน เมื่อเยาว์วัยแค่การได้กระโดดโลดเต้นกลางแดดยามเช้า มันก็ทำให้ผมมีความสุขได้หนักหนา แต่ทำไมเมื่อกาลเวลาผ่านไปเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ความสุขเล็กๆน้อยๆมันหายากขึ้นทุกทีนะ เด็กน้อยลอยเรือกับพ่อที่ทะเลสาปอินเล ดูช่างแตกต่างจากรูปบนซะเหลือเกิน ความสนุกของเด็กน้อยถูกขโมยไปตั้งแต่เมื่อไหร่นะ เศษขนมปังที่โยนขึ้นบนฟ้า นกเป็ดน้ำแสดงความเก่งให้เห็นต่อหน้าต่อตาโดยการบินโฉบรับอย่างเร็ว แดดยามเช้าสาดส่องมาทาบบนตัวให้รู้สึกถึงความอบอุ่น คล้ายๆจะบอกว่าโลกยังมีแสงสว่างและความอบอุ่นรออยู่ ขึ้นอยู่ว่าบางครั้งเราอาจจะรอทั้งวันทั้งคืนท่ามกลางความเหน็บหนาวของการรอคอย แม้ว่าบางครั้งเราจะต้อิงชื่นชมความอบอุ่นของแดดยามเช้าแบบเหงาๆก็ตามที แสงแรกของวันที่พุกาม เงาสะท้อนไหวของสายน้ำ ทำให้ชายคนนี้และเรือดูตลกขบขัน แต่ในชีวิตจริงเขาอาจจะแทบนับครั้งได้เมื่อคิดถึงเรื่องหัวเราะ "มันเป็นภาพที่งดงาม แต่มันเป็นภาพชินตาสำหรับผม " คนขับเรือบอกกับผม ขณะหยุดเรือเพื่อถ่ายรูปนี้ ท่ามกลางความเวิ้งว้างของฟ้าสีคราม และน้ำใสๆความอบอุ่นและความห่วงใยวนเวียนอยู่รอบตัวเสมอ ชาวอินตาทักทายกันในระหว่างวันที่หาปลา เศษอิฐที่ผุพังลงทำให้เห็นภาพข้างนอกที่แปลกและสะดุดตาดี ข้างนอกหน้าต่างของผมครึ้งหนึ่งตอนเด็กๆ ดูไม่ต่างจากภาพนี้สักเท่าไหร่นัก เพียงแต่ภาพนอกหน้าต่างตอนนี้ของผมมีแต่ความเหงาเล็กๆหาใช่ความตื่นเต้นท้าทายไม่ เด็กหญิงคนนี้มากับแม่และน้องเล็กๆที่ยังเดินไม่ได้รายได้เล็กๆมาจากค่าถ่ายรูปด้วย บางครั้งทำแบบนี้ดูดีกว่าการแบมือขอเฉยๆนะผมว่า ขอบคุณชีวิตและขาสองข้างที่ได้ก้าวเดิน สักวันหนึ่งชีวิตคงเป็นเช่นนี้ เงียบสงบและรอการโรยลาอย่างช้าๆ ชีวิตก็เหมือนการออกหาปลา เราไม่อาจจะรู้ได้เลยว่าเราจะโชคดีหรือโชคร้ายสำหรับวันนนี้ แต่ยังไงชีวิตก็อยู่ได้เพราะความหวัง ถึงแม้บางครั้งแค่การได้ก้าวออกไปไหนก็ทำให้หัวใจแช่มชื้นโดยลืมความคาดหวังไว้ชั่วขณะ ขอบคุณ...ชีวิต   Create Date : 20 มีนาคม 2550     0 comment Last Update : 20 มีนาคม 2550 23:03:33 น.     Counter : 556 Pageviews.   Share Tweet

เช้าวันงดงาม บัวตูมในสระยามเช้า เมื่อคืนฝนตกหนัก ตื่นขึ้นมากลางดึกในคืนวันที่ไกลแสนไกล เช้าถึงจะงดงามแค่ไหน แต่ใจก็เหงาอยู่ดี ตั้งแต่....บางอย่างเปลี่ยนแปลงไป ถ้าการร่วงโรยแลกมาด้วยการเริ่มต้นบางอย่างใหม่ มันคงน่าเสียดายและใจหายน่าดู แต่เราคงได้แต่เฝ้าดู คืนวันเก่าๆ ชีวิตที่หยุดนิ่งแล้ว คงจะมีเวลาได้มานั่งทบทวนสิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามา ที่ยังวนเวียน และเลยผ่านไป เวลาที่เหลือคงมีแค่เฝ้ารอ และหวนคิดถึงคืนวันเก่าๆ เฝ้าฟูมฟักวันคืนที่เหลือให้ผ่านไปอย่างเร็ววัน เพื่อพรุ่งนี้ตื่น จะได้เป็นเช้าที่สวยงามอีกวัน สวัสดีปีใหม่ 2007   Create Date : 05 มกราคม 2550     0 comment Last Update : 5 มกราคม 2550 23:47:32 น.     Counter : 527 Pageviews.   Share Tweet