|
|
ชีวิตนี้มาจากไหน
ชีวิตนี้มาจากไหน
หลังจากที่ผมเกษียณอายุราชการ เลิกแต่งเครื่องแบบแล้ว เมื่อผมไปธุระตามที่ต่าง ๆ หรือซื้อของตามร้านค้า ผมพบว่าคนจีนมักจะพูดกับผมด้วยภาษาจีน ซึ่งผมต้องรีบปฏิเสธว่า ผมไม่ใช่คนจีนหรือคนไทยเชื้อสายจีน แต่ไม่ได้บอกว่าผมชอบเขียนเรื่องจีน
จนครั้งหลังสุดที่โรงพยาบาลตำรวจ มีอาซิ้มคนหนึ่งแกถามผมเรื่องอะไรไม่รู้ เป็นภาษาจีนยาวเต็มประโยค ผมต้องตอบเป็นภาษาไทยกรุงเทพว่า ผมไม่ทราบครับช่วยถามเจ้าหน้าที่ดูเถิด แกก็ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อว่าผมฟังภาษาจีนไม่รู้เรื่อง
เพราะฉะนั้นผมจึงไม่แปลกใจที่พ่อค้าแม่ขาย มักจะเรียกผมว่าอาแปะ
ด้วยเหตุผลดังที่เล่า ผมจึงลุกขึ้นหาที่มาของผมเพื่อบันทึกไว้ ใช้เป็นประโยชน์ในตอนที่จะไปจากโลกนี้ ในเวลาไม่ช้าไม่นาน ไม่เกินยี่สิบสองปีนี้
ผมเคยเขียนไว้แล้วว่า ผมลืมตาขึ้นมาดูโลกเมื่อ วันขึ้นหนึ่งค่ำ เดือนห้า ปีมะแม ตรงกับวันพฤหัสบดี ที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๗๓ ซึ่งเมื่อก่อนที่จะถึงวันนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรอยู่ที่ไหน
มารู้ความเอาภายหลังว่า
๒๔๗๓ เกิดที่จังหวัดกระบี่
๒๔๗๘ เรียนหนังสือไทย
๒๔๘๙ เป็นลูกจ้างประจำ กรมพาหนะทหารบก
๒๔๙๑ เขียนเรื่องสั้น นามปากกา เพทาย
๒๔๙๗ เป็นพลทหารกองประจำการ เหล่าทหารราบ
๒๔๙๘ เป็นนายสิบ เหล่าทหารสื่อสาร
๒๕๐๓ เขียนหนังสือลงใน นิตยสารทหารสื่อสาร
๒๕๑๑ เป็นนายทหาร เหล่าทหารสื่อสาร
๒๕๑๘ ประจำกองบรรณาธิการ นิตยสารทหารสื่อสาร
๒๕๓๐ เป็นผู้ช่วยบรรณาธิการ นิตยสารทหารสื่อสาร
๒๕๓๓ เป็น พันเอก ประจำกรมการทหารสื่อสาร
๒๕๓๔ เรียบเรียง สามก๊กฉบับลิ่วล้อ นามปากกา เล่าเซี่ยงชุน
สำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์นจัดพิมพ์ พ.ศ.๒๕๔๑
๒๕๓๕ เกษียณอายุราชการ
เรียบเรียง พระอภัยมณีฉบับเร่งรัด นามปากกา ฑ.มณฑา
เขียน เรื่องความหลัง นามปากกา วชิรพักตร์
เขียน เรื่องในอดีต นามปากกา พ.สมานคุรุกรรม
เรียบเรียง เปาบุ้นจิ้นผู้ทรงความยุติธรรม นามปากกา
เล่าเซี่ยงชุน สำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์น
จัดพิมพ์ พ.ศ.๒๕๔๙
เขียน บันทึกของคนเดินเท้า นามปากกา เทพารักษ์
เขียน ฉากชีวิต นามปากกา เพทาย
เขียน บทกลอน นามปากกา ปภัสสร
เขียน บทขำขัน นามปากกา จอจาน เจียวต้าย ห่อ.ปูเค็ม ฯลฯ
๒๕๓๘ เรียบเรียง ซ้องกั๋งวีรบุรุษแห่งเขาเหลียงซาน นามปากกา
เล่าเซี่ยงชุน สำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์น จัดพิมพ์ พ.ศ.๒๕๔๕
๒๕๔๒ เรียบเรียง ยอดคนแผ่นดินเหม็ง นามปากกา เล่าเซี่ยงชุน
เรียบเรียง คนดีแผ่นดินซ้อง นามปากกา เล่าเซี่ยงชุน
๒๕๔๓ เรียบเรียง นักรบสองแผ่นดิน นามปากกา เล่าเซี่ยงชุน
เรียบเรียง ปกิณกะสามก๊ก นามปากกา เล่าเซี่ยงชุน
สำนักพิมพ์เคล็ดไทย จัดพิมพ์ พ.ศ.๒๕๔๗
๒๕๔๖ อายุครบ ๖ รอบ ๗๒ ปี
เรียบเรียง อวสานสามก๊ก นามปากกา เล่าเซี่ยงชุน
สำนักพิมพ์อินฟอร์มีเดียบุ๊คส์ จัดพิมพ์ พ.ศ.๒๕๔๖
๒๕๔๘ เขียนเรื่องลงในถนนนักเขียน ห้องสมุดพันทิป
เรียบเรียง เสี้ยวสามก๊ก นามปากกา เจียวต้าย
เรียบเรียง สามก๊กฉบับลายคราม นามปากกาเจียวต้าย
เรียบเรียง บุญคุณต้องทดแทน ความแค้นต้องอภัย นามปากกา เจียวต้าย สำนักพิมพ์บ้านหนังสือโกสินทร์ จัดพิมพ์ พ.ศ.๒๕๔๙
๒๕๔๙ อายุครบ ๗๕ ปี
พิมพ์หนังสืองานศพ ชื่อ สิ่งที่ยังเหลืออยู่
๒๕๕๑ รวบรวมเรื่องสั้นของ เพทาย พิมพ์แจกในงานศพ ชื่อ
เรื่องเล่าของคนวัยทอง
๒๕๕๒ อายุครบ ๗๘ ปี
๒๕๕๓ อายุจะครบ ๗๙ ปี
๒๕๕๔ อายุจะครบ ๘๐ ปี ถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็ถึงวาระที่จะต้องอำลาจาก เวปพันทิป ไปแล้ว
มีบทสวดมนต์อยู่บทหนึ่ง มีความที่แปลจากภาษาบาลีว่า
ชีวิตเราเป็นของไม่เที่ยง ความตายของเราเป็นของเที่ยง
ควรที่จะสังเวช ร่างกายนี้ มิได้ตั้งอยู่นาน
ครั้นปราศจากวิญญาณ อันเขาทิ้งเสียแล้ว
จักนอนทับ ซึ่งแผ่นดิน
ประดุจดังว่า ท่อนไม่แลท่อนฟืน หาประโยชน์มิได้.
และมีพระสงฆ์ทรงสมณศักดิ์รูปหนึ่ง เขียนไว้ในหนังสืองานศพของเพื่อนผม คนที่เป็นต้นกำเนิดคำว่า เจียวต้าย มีความตอนหนึ่งว่า
ไม่ทราบว่าที่เกิดมานี้ มาจากไหน และเมื่อตายไปแล้วจะไปไหน ไม่ทราบ ที่ทราบแน่ก็คือความตาย และที่ไม่แน่คือ ไม่แน่ว่าจะตายเมื่อไหร่
ท่านคือ พระรัตนเวที วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม เขียนไว้เมื่อ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๑๐ สุดท้ายเลื่อนสมณศักดิ์เป็นที่ พระธรรมราชานุวัติ และมรณภาพหลังจากนั้น อีกสามสิบห้าปีเศษ เมื่อ ๒ กันยายน ๒๕๔๕
สรุปว่า ชีวิตเราเกิดมาจากไหนไม่สำคัญ สุดท้ายก็ตายเหมือนกันหมด
ชีวิตของคนเรา ที่ได้เกิดมาครั้งหนึ่งในโลกนี้ เมื่อหมดเชื้อกรรมแล้ว ก็ไม่มีสิ่งใดที่จะติดตามตนไปได้ เหลืออยู่แต่เพียงความดี และความชั่ว ที่จะมีผู้กล่าวถึงบ้าง ก็ไม่นานนัก เพียง ไม่กี่ปีก็ลืมกันไปหมด
ผมจึงขอฝากงานที่ได้เขียนไว้ ในระหว่างที่ยังมีความคิดสติปัญญา และความสามารถอยู่ แม้ว่าจะไม่ใช่ผลงานที่ดีเด่นอะไร แต่เมื่อได้เก็บไว้ในคลังกระทู้เก่า หรือในบล็อกของ เจียวต้าย ตัวหนังสือเหล่านี้ ก็อาจจะยังอยู่ไปได้อีกนาน
ผมเหลือไว้ให้ท่านเพียงแค่นี้เอง ในชั่วชีวิตของผม
ผมจึงขอกราบขอบพระคุณทุกท่าน ที่อาจจะระลึกถึงผมบ้าง เมื่อได้เห็นตัวหนังสือเหล่านี้ เข้ามาอยู่ในสายตาของท่าน
เมื่อใดก็ตามที่ท่านระลึกถึงผม
ผมก็เสมือนยังไม่ได้ตายไป จากความทรงจำของท่าน.
ขอคารวะด้วยใจจริงจาก................เจียวต้าย
#########
| Create Date : 19 มีนาคม 2552 |
| Last Update : 19 มีนาคม 2552 20:34:50 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1959 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [