The power of an authentic movement lies in the fact that
it originates in naming and claiming one's identity and integrity
-- rather than accusing one's "enemies" of lacking the same.
- Parker J. Palmer, The Courage to Teach
Group Blog
 
All blogs
 
The Fox and The Hound (1981)



(รูปนี้มาจาก wikipedia)

หนึ่งในการ์ตูนรักจากดิสนีย์ (ถัดจาก Robin Hood และ The Sheepish Lion Lambert)

วันก่อนไปริชมอนด์ เห็นหมาจิ้งจอกขาเป๋ตัวหนึ่งเดินข้ามถนนตอนดึก ๆ เลยนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา

ในวิกิเขียนไว้ว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องแปลกจากเรื่องอื่น ๆ ตรงที่ไม่ได้ "จบดี" อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่เป็นหนังดิสนีย์ การไม่ได้จบดีจึงไม่ได้หมายความว่าจบเศร้า แต่หมายความจบแบบกึ่ง ๆ การ์ตูนดิสนีย์อีกเพียงเรื่องเดียวที่เป็นแบบนี้คือโพคาฮอนทัส ซึ่งตาจอห์น สมิธลงเรือเล็กจากไป ไม่รู้เฮียจะกลับมาหรือเปล่า (แต่ในใจคนดูคงอยากให้กลับสินะ)

เรื่อง fox and hound เป็นเรื่องของทอดด์ ลูกหมาจิ้งจอก กับคอปเปอร์ ลูกหมาล่าเนื้อ แม่ของทอดด์ถูกยิงตาย แต่ก่อนตายทิ้งทอดด์เอาไว้ใกล้บ้านคน ทำให้มีคุณป้าใจดีเก็บไปเลี้ยง ปัญหาคือคุณป้าใจดีแกมีเพื่อนบ้านเป็นนายพราน (จะเป็นคนที่ยิงแม่ของทอดด์หรือเปล่าไม่ได้บอก) นายพรานคนนี้เองเป็นเจ้าของคอปเปอร์ คือใกล้ ๆ เวลาที่คุณป้าเอาทอดด์มาเลี้ยง นายพรานก็เกิดอยากได้หมาตัวใหม่ขึ้นมาเหมือนกัน เลยไปหิ้วลูกหมาหน้าย่น ๆ มาตัวนึง (ไม่แน่ใจชื่อพันธุ์ แต่เหมือน ๆ จะเป็นบลัดฮาวน์)

ทอดด์กับคอปเปอร์เจอกันโดยบังเอิญ และกลายเป็นเพื่อนรักกัน เรายังจำได้ว่าสองตัวพูดกันว่าจะเป็นเพื่อนกัน ตลอดไปและนิรันดร แล้วทีหลังทอดด์ึถึงได้ถามบิ๊กมามา (นกฮูกตัวเมียที่เป็นเหมือนแม่อีกตัวของทอดด์) ว่า "นิรันดร" แปลว่าอะไรฮะ บิ๊กมามาบอกว่านิรันดรหมายถึงเวลาที่นานมาก ๆ ...นานมาก ๆ

แต่ว่าในเมืองของฝรั่ง หมาจิ้งจอกมันเป็น pest คือเป็นสัตว์ที่ก่อกวน อาจจะขโมยกินไก่ หรืออะไรทำนองนั้น ด้วยเหตุนี้ พอทอดด์โตขึ้นมาแล้ว คุณป้าใจดีก็ชักจะเลี้ยงต่อไปไม่ไหว (รู้สึกจะเป็นตานายพรานข้างบ้านนั่นแหละมาโวยวาย บอกว่าเจอเมื่อไหร่จะยิง) ในที่สุดเลยต้องเอาทอดด์ไปปล่อยป่า ช่วงแรก ๆ ทอดด์ซึ่งอยู่กับคนมาตลอดไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตในป่าเลย ก็ออกจะแย่ ๆ เหมือนกัน ดีแต่ได้จิ้งจอกสาวอีกตัวคอยช่วย พอไป ๆ ก็เลยโอเค

ถึงอย่างนั้น ตานายพรานข้างบ้านก็ยังออกล่าหมาจิ้งจอก ถ้าจำไม่ผิด ช่วงแรก ๆ คอปเปอร์จะพยายามช่วยเพื่อน แบบไม่ได้ไล่จริง (คอปเปอร์รู้ก่อนทอดด์นานแล้วว่าสองตัวเป็นเพื่อนกันไม่ได้) แต่ว่ามีอยู่คราวหนึ่ง ทอดด์ไปทำอะไรสักอย่าง ทำให้หมาอีกตัวของนายพรานขาหัก คอปเปอร์นับถือหมาตัวนี้เหมือนรุ่นพี่ จึงโกรธทอดด์มาก หลังจากนั้น คอปเปอร์ถึงได้ตัดสินใจว่าตัวเองเป็นหมาล่าเนื้อ มีหน้าที่คือล่าหมาจิ้งจอก จะเรียกว่าตัดเพื่อนกันไปเลยก็ได้

ช่วงหลังจากตอนนี้จำไม่ค่อยได้แล้ว แต่ที่จำได้แน่ ๆ คือความรู้สึก bittersweet ของเรื่องนี้ ตอนเด็ก ๆ หมาสองตัวมันน่ารักมากนะ แต่ว่าพอพ้นช่วงนั้นไปแล้ว สภาพต่าง ๆ มันก็ดิ่งลงเหว เหมือนกับเด็กสองคนที่เติบโตมาจากคนละสังคม ในตอนสุดท้ายถึงคอปเปอร์จะเลิกโกรธทอดด์แล้ว แต่คิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีก ทอดด์ก็อยู่ป่ามีลูกมีหลาน คอปเปอร์ก็อยู่บ้านกับนาย

มีคนบอกว่าเรื่องนี้กล่าวถึงประเด็นการเหยียดผิว เพราะทอดด์มันไม่ได้ทำผิดอะไร นอกจากเป็นหมาจิ้งจอก แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า เท่าที่จำได้ มีเรื่องฝรั่งสองสามเรื่องที่พูดถึงประเด็นใกล้ ๆ กันนี้ แต่ไม่ได้ลากยาวไปถึงการเหยียดผิว แค่พูดทำนองว่าหมาจิ้งจอกมันทำผิดอะไร มันก็แค่ทำตามสัญชาตญาณของมัน

เราสงสัยว่าเรื่อง fox and hound คงไม่ใช่เรื่องโปรดของใคร ๆ หรอก ตัวละครที่โผล่ในเรื่องก็ไม่เคยเห็นถูกรีไซเคิลกลับมาใช้ในหนังสือภาพของดิสนีย์ด้วย อย่างไรก็ตาม ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะเรื่องมันไม่ถึงกับเด่นที่ตัวละคร แต่เด่นที่ประเด็นที่สื่อออกมามากกว่า และเพราะประเด็นที่สื่อมันเศร้า มันไม่มีทางออก "จริง ๆ" คนก็เลยไม่รู้สึกว่าเรื่องนี้เหมาะจะเป็นหนังเด็กมากนัก

มีคนพูดอะไรหลายอย่างเกี่ยวกับดิสนีย์ แต่เราคิดว่าความรู้สึกเศร้า อย่างตอนที่คนในละครสัตว์เอาแม่ของดัมโบ้ไปขัง อย่างตอนที่นายพรานยิงแม่ของแบมบี้ตาย หรืออย่างความรู้สึกในเรื่อง fox and hound แบบนี้ มันเป็นความเศร้าที่ healthy นะ มันสอนให้รู้จักเห็นอกเห็นใจ ทำให้รู้สึกอ่อนโยนน่ะ


Create Date : 12 ตุลาคม 2550
Last Update : 15 ตุลาคม 2550 14:45:14 น. 7 comments
Counter : 6090 Pageviews.
Share

 
เรื่องนี้ ริเวอร์มีฉบับวีดีโอ Beta ล่ะ
ไม่สามารถหาเครื่องBeta ดูได้แล้ว T^T


โดย: river (ริเวอร์ ) วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:22:23:39 น.  

 
หน้าตาคล้ายเรื่อง
"ทรามวัยกับไอ้ตูบ" อยู่ไม่น้อย
(ก็มาจากที่เดียวกนนี้เนาะ)

จะรออ่านต่อค๊าบ)


โดย: Orange~ IP: 125.24.38.132 วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:19:44:53 น.  

 
อ่า..ถ้าจำไม่ผิด ได้ดูสมัยเด็กๆ ค่ะ

ไปอ่านบล็อกเก่าๆ เรื่องข้าวแฝ่แล้วก็ให้สงสารเป็นกำลัง ไม่ทราบว่าได้รับข้าวแฝ่หรือยังคะ?

เราเองเลิกรากับข้าวแฝ่ไปได้เรียบร้อยแล้ว ก็เลยดีหน่อย แหะๆ

ทำให้ตอนนี้ถ้ากินกาแฟ จะกลายเป็นใจสั่นจะเป็นลมไปเลย (เอ่อ..ไม่รู้ว่าดีขึ้นหรือแย่ลง)

ล่าสุด ไปมีอาการที่สยาม หลังไปซ่ากินกาแฟเย็นที่แบล็คแคนยอน

ไม่รู้ว่าทำไมเป็นอย่างนี้เหมือนกันค่ะ แหะๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:16:47:27 น.  

 
อร๊าง~

ฟังดูดีจังนะฮะ "นิรันดร"

โหย...ฟังแล้วอยากกลับไปดูปีเตอร์แพน (หนังดืสนีย์เรื่องที่โปรดปรานมากทีสุด)

นับไปนับมา...ดิสนีย์มีเยอะนะเนี่ย นึกว่ามีไม่กี่สิบเรื่อง...

ใกล้งานหนังสือแล้วเนาะ
(17/10มีคอนเสิร์ตของอัศนีย์-วสันต์ด้วย)

ข้าวแฝ่กู้ภัยไปถึงยังค๊า?


โดย: Orange~ IP: 125.24.57.222 วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:18:17:02 น.  

 
ดูหนังดีสนีย์น้อยเรื่องมากๆ รู้จักแต่เรือ่งที่ดังๆเอง ได้รู้จักเรือ่งนี้ก็คราวนี้ล่ะ ^ ^


โดย: romancer IP: 58.8.244.212 วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:14:18:58 น.  

 
ไม่เคยดู
ตอนบ้าดิสนีย์ ดูแต่เรื่องเทพนิยาย
ประเภทนางเอกตัวบ๊างบาง
แต่เธอยกร่างพระเอกตัวปลิวได้อ่ะ



โดย: ยาคูลท์ วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:1:59:20 น.  

 
คุณริเวอร์ @ มีเว็บไปดูดตรงได้อะค่ะ จะเอาไปลองดูมั้ย แต่ไฟล์ใหญ่มากต้องแตกเป็นแปดไฟล์ แล้วค่อย ๆ ดูดมาน่ะค่ะ

น้องส้ม @ หน้าคล้าย ๆ แต่เนื้อเรื่องนี่ต่างกันเลยละ
ข้าวแฝ่ยังมาไม่ถึงจ้า ดิสนีย์ถ้าเรื่องยาวก็มีไม่กี่สิบจริง ๆ แหละ แต่มันมีพวกตูนสั้น แล้วก็แบบตอน ๆ อีกนะ

คุณสาวไกด์ @ ข้าวแฝ่ในถุงยังชีพยังไม่มาค่ะ แต่มีคนใจดีหิ้วมาให้นิดหน่อยแล้ว^^

พี่โร @ เรื่องนี้เก่าหน่อย ดูตอนโตแล้วอาจจะไม่อิน แต่ดูตอนเด็กแล้วอินมากเลยค่า

คุณยาคูลท์ @ นางเอกเธอมีพลังรักแอบแฝงขอรับท่าน


โดย: ลวิตร์ วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:0:34:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลวิตร์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]

ลวิตร์ = พัณณิดา ภูมิวัฒน์ = เคียว

รูปในบล็อค
เป็นมัสกอตงาน Expo ของญี่ปุ่น
เมื่อปี 2005
น่ารักดีเนอะ

>>>My Twitter<<<



คุณเคียวชอบเรียกตัวเองว่า คุณเคียว
แต่ที่จริง
คุณเคียวมีชื่อเยอะแยะมากมาย

คุณเคียวมีชื่อเล่น มีชื่อจริง
มีนามปากกา
มีสมญาที่ได้มาตามวาระ
และโอกาส

แต่ถึงอย่างนั้น
ไส้ในก็ยังเป็นคนเดียวกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินข้าวแฝ่ (กาแฟ ) เหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินอาหารญี่ปุ่นเหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบสัตว์ (ส่วนใหญ่)
ไส้ในก็ยังชอบอ่านหนังสือ ชอบวาดรูป
ชอบฝันเฟื่องบ้าพลัง
และชอบเรื่องแฟนตาซีกับไซไฟ
(โดยเฉพาะที่มียิงแสง )

ไส้ในก็ยังรู้สึกถึงสิ่งต่าง ๆ
และใช้ถ้อยคำเดียวกันมาอธิบายโลกภายนอก

ไส้ในก็ยังคิดเสมอว่า
ไม่ว่าเรียกฉัน
ด้วยชื่ออะไร

ก็ขอให้เป็นเพื่อนกันด้วย


Friends' blogs
[Add ลวิตร์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.