The power of an authentic movement lies in the fact that
it originates in naming and claiming one's identity and integrity
-- rather than accusing one's "enemies" of lacking the same.
- Parker J. Palmer, The Courage to Teach
Group Blog
 
All blogs
 
เหมือนเคยได้ยิน

นี่ เหมือนเคยได้ยินเรื่องพระ น่าจะมาจากพระไตรปิฎกหรือเปล่า เรื่องที่มีพระภิกษุพี่น้อง รูปหนึ่งอยู่ป่า รูปหนึ่งอยู่เมือง ต่อมาพญามารอยากจะล่อพระรูปที่อยู่ป่า ก็พยายามต่าง ๆ ท่านก็ไม่สะดุ้งสะเทือน

สุดท้ายพญามารเลยกระซิบบอกท่านว่า น้องท่านที่อยู่เมือง ได้เป็นเจ้าคณะอะไรใหญ่โตไปแล้ว

พระที่อยู่ป่าก็รัศมีเศร้าหมองไปทันที

อะไรประมาณนี้

...

วันนี้น้องชายเล่าให้ฟัง ตอนนี้น้องชายกำลังหางาน มีที่หนึ่งเป็นหนังสือพิมพ์น่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับการเมืองมั้ง พอไปสมัครที่นี่ก็รับอย่างง่ายดาย รีบเรีียกไปพูดเรื่องเงิน บอกว่าทำแล้วจะได้เงินมาก ได้ตำแหน่งดี ถามถึงพี่ถึงน้องว่ามีไหม ทำงานได้เงินเดือนเท่าไหร่ แล้วก็บอกว่ารับรองได้มากกว่า อะไรทำนองนั้น

น้องชายคงไม่ทำที่นี่ ดังนั้นที่อยากพูดจึงไม่ใช่ประเด็นว่าอิจฉาริษยากันเหมือนเรื่องพระข้างบน

แต่ประเด็นคือเกิดเห็นขึ้นมาแปลก ๆ ว่า "พญามาร" นี่มีจริงเนอะ

คนเราก็อยากมีสตางค์ อยากจะเด่นกว่าญาติเพื่อนพี่น้อง อยากมีหน้ามีตา

เพราะคิดว่าทั้งหมดข้างบนคือความมั่นคง คือการพิสูจน์ตัวเอง คือความรัก

ถึงแม้ว่าในระดับสติจะรู้ว่าไม่ใช่ แต่ในระดับจิตสำนึก ก็ยังรู้สึกว่า ต้องการอยู่ดี เป็นเราไปฟังเอง ฟังมาก ๆ เข้า กลัวมาก ๆ เข้า กลัวไม่มีเงิน กลัวไม่ทัดหน้าเทียมตาเขา กลัวไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วจะไม่มีคนรัก

หนักถึงขีดหนึ่งก็อาจจะไปเหมือนกัน

ไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่าถึงขนาดนี้แล้ว ข้างในองค์กรคงไม่ยั่งยืน ข้างในคงน่ากลัว

เรามีความเชื่อว่าคนที่กล้าพูดว่าตัวเองไม่มีความลุ่มหลงของมนุษย์ คือคนที่ไม่เคยเจอของจริง คนที่เคยเจอของจริง หรือมีจินตนาการสามารถรู้สึกถึงของจริงได้ จะไม่กล้าพูดอย่างนั้น เราคิดว่าทุกคนต้องเจอ แต่ว่าต้องเป็นคนที่เจ๋งมาก ๆ เจ๋งสุด ๆ ถึงจะผ่านไปได้

...

คิดต่อไปว่า "พญามาร" จะมีความสุขหรือเปล่า

แอบอิจฉาเหมือนกันนะ พญามารคงมีเงินถุงเงินถังใช้ไม่หมดแหง ๆ คงมีความสุข คงมีคนนับถือยกย่อง อย่างเลวที่สุดก็ในระดับที่เงินจะซื้อได้ (อย่างดีก็คงดีกว่านั้น)

คนเราเห็นอะไรสั้น ส่วนใหญ่จะคิดว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเป็นเรื่องที่จะเป็นอย่างนั้นตลอดไป แม้จะไม่ได้คิดในส่วนรับรู้ ก็คิดในจิตใต้สำนึก

แปลกดีที่รู้สึกสงสาร "พญามาร" และรู้สึกอิจฉาด้วยเหมือนกัน

ก็อยากเป็นคนรวย อยากได้ความรัก อยากให้คนนับถือเหมือนกัน ถึงได้อิจฉา

และถึงได้สงสารละมัง


Create Date : 29 ธันวาคม 2551
Last Update : 29 ธันวาคม 2551 20:50:48 น. 8 comments
Counter : 1175 Pageviews.

 
Happy new year ka.


โดย: CrackyDong วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:23:59:41 น.  

 
ก่อนอื่น สวัสดีปีใหม่จ้า

ตอนนี้กำลังศึกษาเรื่องธรรมะเหมือนกัน (แต่ยังคงย่ำอยู่กับที่เช่นเดิม)

มาร คือผู้ขวาง เขามาทดสอบเรานะ ไม่ว่าจะมาในรูปแบบไหน ถ้าจิตใจเรามั่นคง มองทุกอย่างด้วยความเข้าใจในความเป็นจริง อย่างพระอริยะเจ้า ก็จะละได้อย่างท่าน

คือ ทุกอย่างมันเป็นเหตุเป็นผล เป็นกฏแห่งกรรม เขารวย เขามีเงินถุงเงินถัง นั่นก็ต้องมีที่มา จะมาอย่างไรก็อีกเรื่อง

มองยาวต่อไปอีก ถ้าเขายังยึดติดอยู่กับเงินถุงเงินถัง กับความสุขจากเงินเหล่านั้น เขาก็ยังน่าสงสารอยู่ เพราะถึงอย่างไร สุดท้ายก็เอาไปไม่ได้ เขาต้องตาย เราก็ต้องตาย สุดท้าย เรากับเขาก็มีเท่ากัน คือไม่มีอะไรเลย แม้แต่ร่างกายที่เรารักนักหนาก็ต้องทิ้งให้เน่า หรือกลายเป็นเถ้าอยู่บนโลกนี่ล่ะ

เพราะฉะนั้นอย่าไปอิจฉาเขาเลย แต่สงสารน่ะดีแล้ว สงสารคือความเมตตา เป็นธรรมที่นำไปสู่มรรคาได้นะจ๊ะ


โดย: นักรบ IP: 74.193.243.254 วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:1:56:32 น.  

 
ไม่ได้กำลังศึกษาธรรมะหรอกนุ แค่คิดถึงเฉย ๆ

บางอย่างมันเข้าใจระดับความคิด อย่างที่บอกว่าทุกอย่างต้องเสียไป ถึงเวลาก็ต้องตาย

แต่ไม่ได้หมายความว่า "เข้าใจ" ในระดับจิตใต้สำนึกนะ

เพราะงั้นเลยคิดว่าก็ฟังเสียงแห่งความอิจฉาในระดับจิตใต้สำนึกดูบ้าง ปล่อยให้มันบ่น ๆ ก็จะรู้ว่าเราฝังอะไรไว้ข้างในละ


โดย: เคียว IP: 124.120.150.246 วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:7:48:06 น.  

 
เจ๋งอะ
การระลึกรู้นี่เป็นวิปัสสนาเลยนะนั่น


โดย: นักรบ IP: 74.193.243.254 วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:21:46:07 น.  

 
.. หวัดดีปีใหม่จ้า


โดย: แม่มดพันปี วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:23:18:10 น.  

 

หวัดดีปีใหม่ครับ


โดย: คุณม้าม วันที่: 1 มกราคม 2552 เวลา:3:31:16 น.  

 
สวัสดีปีใหม่จากทางนี้
แล้วก็อรุณสวัสดิ์กับวันแรกของปีใหม่ที่เมืองไทยจ้า


โดย: ทินา วันที่: 1 มกราคม 2552 เวลา:7:35:32 น.  

 
หวัดดีปีใหม่ทุกคนค่า ^^

ว่าแต่นั่นมันตัวอะไรอะคุณม้าม นกฮูกเหรอคะ - -'


โดย: ลวิตร์ วันที่: 1 มกราคม 2552 เวลา:14:20:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลวิตร์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




ลวิตร์ = พัณณิดา ภูมิวัฒน์ = เคียว

รูปในบล็อค
เป็นมัสกอตงาน Expo ของญี่ปุ่น
เมื่อปี 2005
น่ารักดีเนอะ

>>>My Twitter<<<



คุณเคียวชอบเรียกตัวเองว่า คุณเคียว
แต่ที่จริง
คุณเคียวมีชื่อเยอะแยะมากมาย

คุณเคียวมีชื่อเล่น มีชื่อจริง
มีนามปากกา
มีสมญาที่ได้มาตามวาระ
และโอกาส

แต่ถึงอย่างนั้น
ไส้ในก็ยังเป็นคนเดียวกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินข้าวแฝ่ (กาแฟ ) เหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินอาหารญี่ปุ่นเหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบสัตว์ (ส่วนใหญ่)
ไส้ในก็ยังชอบอ่านหนังสือ ชอบวาดรูป
ชอบฝันเฟื่องบ้าพลัง
และชอบเรื่องแฟนตาซีกับไซไฟ
(โดยเฉพาะที่มียิงแสง )

ไส้ในก็ยังรู้สึกถึงสิ่งต่าง ๆ
และใช้ถ้อยคำเดียวกันมาอธิบายโลกภายนอก

ไส้ในก็ยังคิดเสมอว่า
ไม่ว่าเรียกฉัน
ด้วยชื่ออะไร

ก็ขอให้เป็นเพื่อนกันด้วย




Friends' blogs
[Add ลวิตร์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.