|
สันดานกับเจตนา
ตอนนี้ที่นี่ตีหนึ่งครึ่งแล้ว พรุ่งนี้มีเรียน แต่ถ้าไม่เขียนแล้วกลัวจะลืม
จริง ๆ คิดว่าจะไปนอนตั้งนานแล้ว แต่แม่ส่งหนังสือไมเคิล ไรทมองโลก (ทั้งเล่มหนึ่งและสอง) มาให้ เลยอ่านเสียหน่อยก่อนนอน แล้วเลยอ่านยาวมาเรื่อย ๆ จนจบเล่มหนึ่ง เจอบทความสุดท้ายเป็นไมเคิล ไรทคุยกับคนอ่านคนหนึ่งที่ตั้งคำถามกับเจตนาของแก คุณไรทแกจึงปรารถขึ้นมาว่าตัวแกมอง "ตะวันออก" ด้วยความสับสน เพราะพ่อแม่ของแกเป็นคนเกิดยุคจักรวรรดินิยม ส่วนตัวแกเองนั้นเกิดหลังสงครามโลก และเห็นกระบวนการโพสต์ทั้งปวงมาเต็มสองตา เรียกได้ว่ามี "สันดาน" (การเลี้ยงดู) กับ "เจตนา" (การเรียนรู้) ที่ขัดแย้งกัน ยกตัวอย่างเช่นว่าเจตนาเป็นสังคมนิยม แต่สันดานนั้นเป็นอนุรักษนิยม หรือเจตนาอยากจะสนับสนุนสิทธิสตรี แต่พอเห็นผู้หญิงชักจะมาชิงดี สันดานก็บอกว่าไม่ค่อยจะชอบ
จะว่าอย่างไรดี บอกว่ามันอ่านแล้วตรงใจก็แล้วกัน บางทีคนเขียนก็มีเวลาที่รู้สึกเหมือนจิตเภทเหมือนกัน ซึ่งบางทีก็ทำให้เกิดความรู้สึกไม่ดีชั่วร้ายขึ้นด้วยประการต่าง ๆ เป็นต้นว่าอยากจะเสรีนิยม ประเภทที่ว่าใครจะทำอะไรก็เป็นสิทธิ์ของคนนั้น อย่าเหยียบเท้าคนอื่นแล้วกัน แต่ที่จริงสันดานมันพึมพำอยู่ข้างในว่าอย่างน้อยมนุษย์ก็ควรจะทำอย่างโน้นอย่างนี้บ้าง จะได้สมกับที่เกิดมาเป็นคนกับเขา เมื่อเจตนากับสันดานมันขัดกันแบบนี้แล้ว ก็เลยเกิดความรู้สึกผิดขึ้นมาว่าทำไมใจเราไม่เป็นไปตามเจตนา (ซึ่งเราเห็นว่า) "ดี" วะ และในเมื่อควบคุมไม่ได้แม้กระทั่งสันดานของเราเองแล้ว แบบนี้จะบอกได้อย่างไรว่าอะไรเป็นอะไรกันแน่ จะ "เชื่อ" ในสิ่งที่เรา "อยากเชื่อ" ได้อย่างไร
คำของคุณไรททำให้เกิดอาการ "ตระหนัก" ขึ้นมา คือมันเป็นความรู้สึกที่วน ๆ อยู่ที่ไหนสักแห่งลึก ๆ ในใจอยู่แล้ว แต่มันถอดออกมาเป็นคำพูดแบบนี้ไม่ได้ มันทำให้รู้สึกโล่งใจที่มีคำอธิบายสำหรับอาการบางอย่างที่ตัวเองเป็นหรือไม่เป็น แต่ในขณะเดียวกัน ก็ทำให้รู้สึกชัด ๆ ดีว่ามนุษย์มันเป็นสิ่งที่ไม่สมบูรณ์เนอะ เป็นสิ่งเล็กน้อยที่บางทีก็ควบคุมอะไรไม่ได้มากเท่าที่ตัวเองอยากจะควบคุม แม้กระทั่งความเชื่อของตัวเอง คุณไรทแกถามลอย ๆ ว่าหรือว่าความสับสนใจแบบนี้เป็นลักษณะของคนรุ่นโรย แอบอยากบอกแกว่าก็มีเราเป็นอยู่คนหนึ่ง แต่ตอบช้าไปหลายปี เพราะหนังสือออกมาตั้งนานแล้ว บทความยิ่งลงมานานกว่า
แปลกอยู่อย่างที่พอตระหนักขึ้นมาแล้ว มันก็มี moment of self-doubt ตามมาทันทีเหมือนกัน บางทีเราก็อยากให้สันดานกับเจตนาของเราตรงกัน เพื่อที่เวลาที่ตะโกนอะไรออกมา มันจะได้ออกมาเต็มเสียง และออกมาด้วยความรู้สึกว่าฉันถูก แต่บางทีก็คิดว่าถ้าตะโกนออกมาว่าฉันถูกแล้วจริง ๆ มันไม่ถูกเล่า จริง ๆ แล้วมันก็ทั้งถูกและไม่ถูกไปหมดทุกอย่าง จริง ๆ มันก็แค่ต่างคนมองจากคนละมุม และต่างคนต่างพยายามเดินไปตามทางของตัวเอง
ที่จริงแล้ว ทุกคนในโลกนี้ต่างก็มีระบบที่สับสนและขัดแย้งกันเองหรือเปล่า เพียงแต่มีทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว หรือว่ารู้ตัวแต่บอกว่าไม่รู้ตัว หรือว่าทำเป็นไม่รู้ตัว เพื่อที่จะได้พูดอะไรบางอย่างออกไปเต็มปากได้เหมือนกับเวลาที่ไม่รู้ตัว อดคิดไม่ได้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ และทำไมโลกถึงถูกกำหนดมาให้เป็นแบบนี้ ทำไมไม่ให้มันง่ายกว่านี้ ทำไมไม่ให้มันดีกว่านี้ แต่คิดไปมากกว่านี้แล้วจะเริ่มไปสู่อจินไตยอันบ่มีความหมายใด ๆ เป็นแต่คิดไปก็ไม่มีคำตอบและไม่เกิดประโยชน์อยู่ดี
###
ป.ล. ดู House MD จบแล้ว ลังเลอย่างแรงว่าจะดูซีซั่นสองต่อดีหรือเปล่า (อาจจะเริ่มพึ่งของเถื่อน) ที่จริงแล้วสนุกมากนะ แต่รู้สึกอยู่ตลอดเวลาว่ายังขาดอะไรบางอย่างอยู่นิดหนึ่ง บอกไม่ได้ด้วยว่าเป็นอะไร บางทีดูแล้วก็คิดถึงแบล็คแจ็คขึ้นมา แน่นอนว่าแบล็คแจ็คมันเว่อร์ แถมยังเป็นการ์ตูน ทำอะไรก็ได้เกือบทั้งนั้น แต่เอาเป็นว่าเราชอบวิธีคิดของเทตสึกะ โอซามุมากกว่าก็แล้วกัน - -'
Create Date : 14 มกราคม 2551 |
Last Update : 14 มกราคม 2551 8:56:22 น. |
|
9 comments
|
Counter : 504 Pageviews. |
|
|
|
โดย: จินตานุภาพ วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:12:34:50 น. |
|
|
|
โดย: Orange~ IP: 125.24.154.89 วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:21:38:42 น. |
|
|
|
โดย: มม IP: 58.9.83.89 วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:3:40:55 น. |
|
|
|
โดย: romancer IP: 58.8.69.66 วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:15:30:26 น. |
|
|
|
โดย: แก้วกังไส IP: 124.120.183.67 วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:7:11:04 น. |
|
|
|
โดย: เคียว IP: 128.86.158.253 วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:3:59:13 น. |
|
|
|
โดย: momiji(FUKU) IP: 58.9.31.82 วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:15:15:14 น. |
|
|
|
| |
|
|
ที่แน่กว่านั้นคือ หน้าตาเหมือนกันจนแยกไม่ออก