ฉันคงบอกได้เต็มปากว่า กว่าที่ฉันจะรีวิวร้านนิวย่งฮั่วโภชนานี้ฉันได้กินมาหลายร้อยชามแล้ว บะหมี่เป็ดเจ้าประจำที่เด็กท่าพระจันทร์อย่างฉันฝากท้องไว้บ่อยที่สุด เพราะว่าอร่อยและอยู่หน้าประตูท่าพระจันทร์ เดินออกประตูมาก็จ๊ะเอ๋ แม้ว่าจะเรียนจบไปแล้วคราใดที่แวะเวียนไปแถวนั้นก็ยังไปกินบ่อยๆ เพื่อรำลึกความหลัง 

สมัยก่อนตอนเป็นนักศึกษามักจะนั่งกินชั้นบนเพราะชั้นล่างแน่นตลอดยามพักเที่ยง อาแปะคนขายเห็นหน้าค่าตากันมาตั้งแต่ฉันยังเป็นวัยแรกรุ่นจนเข้าสู่วัยกลางคน หลายปีก่อนก็ยังเห็นอาแปะอยู่ แต่ล่าสุดที่ไปนี้ไม่เห็นเสียแล้ว ไม่อยากจะถามกลัวจะได้ยินเรื่องเศร้า 

ท่าพระจันทร์เงียบเหงากว่าเคย ฉันเป็นเด็กรุ่นสุดท้ายที่ได้เรียนที่นี่ตลอด 4 ปี จึงผูกพันกว่าเด็กรุ่นหลังที่แทบไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรอีกแล้ว ร้านเก่าๆ แทบจะหายไปหมดเหลืออยู่น้อยร้านมากๆ เดี๋ยวนี้ไปท่าพระจันทร์ต้องบอกว่าไม่รู้จะกินอะไร แทบไม่มีอะไรอร่อยให้กินอีกแล้ว

เป็ดย่าง หมูแดง หมูกรอบดูน่ากินไปหมด

สั่งบะหมี่แห้งเป็ดซึ่งเป็นเมนูประจำของฉัน ยังอร่อยอยู่แม้ว่าจะไม่เท่าเดิมในความรู้สึก บะหมี่เส้นเล็กนุ่มเหนียว

ตามด้วยหมี่เกี๊ยวหมูกรอบ เมนูประจำเช่นเคย น้ำซุปใสๆ หมูกรอบก็กรอบดี เนื้อชุ่มไม่แห้งแข็ง
ฉันไม่เคยสั่งข้าวเลยเพราะเป็นคนชอบกินเส้นมาก แต่เห็นคนอื่นๆ สั่งก็ดูน่ากินมาก

ถ้าร้านนี้เลิกขายอีกร้าน นี่เรียกว่าปิดตำนานร้านอาหารที่ท่าพระจันทร์เลย แต่ฉันคิดว่าคงไม่เกิดขึ้นหรอกน่า