เมืองโพธารามเป็นเมืองแห่งของอร่อย ครัวนันทนาจะมีของกินที่อยู่ในใจอยู่หลายอย่าง อย่างหนึ่งที่ฝังใจมากคือ "โหล่วเทงก้วย" ที่มีชื่อไทยว่า "ขนมรังผึ้ง" หรือชื่อปะกิดว่า "วาฟเฟิล" 

ในตลาดเช้าโพธารามริมน้ำมีอาม่าขาย "โหล่วเทงก้วย" อยู่บนถนนริมทางเท้า ตอนแรกฉันก็แค่อยากลองเฉยๆ เพราะโหล่วเทงก้วยแบบนี้หายากแล้ว ไม่อยากจะนับว่าไม่ได้กินมากี่สิบปีแล้ว 

สมาชิกร่วมทริปสั่งไป 6 แผ่น ฉันถึงกับโวยวายว่าซื้อทำไมเยอะแยะ มันจะตัดกำลังเพราะเช้านี้เรามีเป้าหมายถึง 2 ร้านคือ บะหมี่เป็ด ต่อด้วยหมูสะเต๊ะ (ซึ่งอาเฮียร้านเจ๊เช็งหั่นหมู ไก่ เต้าหู้ มาให้ชิมฟรีอีก ทำเอาเช้านั้นท้องแทบแตก)

เมื่อได้ชิมแล้วก็ต้องตะลึงในความอร่อย ฉันขอบอกว่าเป็นโหล่วเทงก้วยที่อร่อยที่สุดในชีวิตที่เคยได้กินมาเลยเชียว เนื้อขนมนุ่มมาก มีความเหนียว และหอมมัน แทรกด้วยเนื้อมะพร้าวแก่ขนาดมีเดียมค่อนไปทางอ่อน ฉันถึงกับเสียดายว่ารู้อย่างนี้ซื้อมากกว่านี้ก็ดี

ก็อาม่าใส่กะทิเสียข้น แถมเนื้อมะพร้าวลอยอยู่ในหม้อแป้งเห็นเป็นลูกขาวๆ เต็มไปหมด อาม่าปิ้งขนมบนเตาถ่านอย่างคล่องแคล่วจนจับภาพไม่ทัน ปากก็เอ่ยชวนให้เราไปเที่ยวชมโครงการของในหลวงที่เขาชะงุ้ม ทำให้เราได้ไปตามรอยพ่อที่ไม่ได้มีอยู่ในแผนมาก่อน ซึ่งก็ต้องขอบคุณอาม่าที่แนะนำ

ไปโพธารามคราวหน้าจะซื้อกลับมาตุนกินให้สมใจอยากเลย