" IT'S TIME FOR HAPPY RETURNS "
Group Blog
 
All blogs
 
กาลครั้งหนึ่ง ..

“ม่าม๊า ทำไมป่าป๊ามาช้าจัง” เสียงเด็กเล็ก ๆ ดังขึ้นด้านหลังของพนักเก้าอี้ตัวยาวที่นั่งอยู่ ปลุกให้ฉันหลุดจากภวังค์

“สงสัยป่าป๊ายังหาที่จอดรถไม่ได้ลูก หนูหิวล่ะสิ เอ้า..นี่ไงไข่หวานของโปรด หนูกินก่อนเลยลูกไม่ต้องรอป๊าหรอก” เสียงเล็ก ๆ แบบคนใจดีของคนเป็นแม่ตอบ

“แล้วม่าม๊าล่ะ”
“เดี๋ยวม่าม๊ากิน ม่าม๊ารอป๊าก่อน”

“งั้นหนูก็จะรอป่าป๊าเหมือนกัน” เสียงเจื้อยแจ้วของคนเป็นลูกกับเสียงยิ้ม ๆ เย็น ๆ ของคนเป็นแม่ยังคงดังมาเป็นระยะ





“ม่าม๊า หนูอยากฟังนิทาน”
“เอ้า มาอยากฟังอะไรตอนนี้ แน่ะไม่เอา นอนลงมาได้ไงลูก ไม่อายพี่คนมาเสริฟอาหารเหรอ”

น่าแปลกที่ในยามที่อารมณ์กำลังไม่ปกติไม่ได้ถูกทำให้ขุ่นมัวขึ้นด้วยเสียงของสองแม่ลูกด้านหลัง หากทำให้รู้สึกว่าการต้อง “รอ” เพียงคนเดียวก็ไม่โดดเดี่ยวเกินไป

“อ่ะ ๆ ก็ได้ งั้นวันนี้ม่าม๊าจะเล่าเรื่องพิเศษให้ฟังเลยน๊า ” ฉันนั่งกอดอกพิงพนักอมยิ้ม ราวกับถูกหลอกล่อด้วยน้ำเสียงเย็น ๆ นั่นไปด้วยอีกคน



..
.



กาลครั้งหนึ่ง..นานมาแล้ว ปราสาทอันไกลโพ้นเป็นที่ประทับของพระราชาผู้ใจดีและเจ้าหญิงองค์น้อยที่น่ารัก

วันหนึ่งขณะที่ทั้ง 2 พระองค์กำลังเดินเล่นชมสวน มีทหารคนสนิทอุ้มเด็กทารกหน้าตาน่าเกลียดเข้ามาคนหนึ่ง

เขาบอกพระราชาว่า “เด็กทารกนี้ถูกทิ้งไว้ที่หน้าวังพระเจ้าค่ะ” คนเล่าทำเสียงให้ใหญ่ขึ้นสมกับเรื่องอย่างคนเล่านิทานมืออาชีพ

เด็กทารกที่พระราชาได้เห็นนั้นมีปานสีแดงที่หน้าไปครึ่งหนึ่ง
“ อ๊ะ..เหมือน..” เสียงเล็ก ๆ ขัดขึ้นก่อนจะเงียบลงเนื่องจากคนเล่ายังคงเล่าต่อ


ด้วยความสงสารพระราชาจึงตัดสินใจเลี้ยงเด็กคนนี้ไว้ โดยไม่ฟังคำทัดทานของบรรดาขุนนาง ที่ว่าเด็กคนนี้เป็นแม่มด เป็นตัวกาลกิณี


และก็คงเป็นเช่นนั้นจริง เวลาผ่านไปไม่นานหลังจากนางแม่มดน้อยถูกเก็บมาเลี้ยง เจ้าหญิงองค์น้อยที่เป็นที่รักยิ่งของพระราชาก็มีอันเป็นไป


หลังจากนั้นแม่มดน้อยถูกเรียกว่าตัวโชคร้าย ไม่มีใครอยากเข้าใกล้นาง ไม่มีใครอยากพูดด้วย มีเพียงพระราชาพระองค์เดียวเท่านั้นที่ไม่โทษว่าเป็นความผิดของนาง


“เด็กคนนี้เป็นลูกของเราอีกคนหนึ่ง อย่าให้เรารู้ว่าใครเรียกนางว่าแม่มด หรือทำร้ายนางด้วยวิธีใด ๆ อีก” ถ้าฟังไม่ผิด คนเล่าไม่ได้ทำเสียงของพระราชาให้ทุ้มห้าวใหญ่เหมือนเสียงนายทหารเมี่อกี๊นี้เลย เพราะมันดูเบา และสั่นเครือในตอนท้าย หากคนเล่าก็ยังคงเล่าต่อ ..




..
..


คำกล่าวของพระราชาไม่ได้ช่วยนางได้เลยในยามลับหลัง ถ้อยคำและการกระทำร้าย ๆ ต่าง ๆ ล้วนยังคงประดังประเดเข้าใส่ ในขณะที่แม่มดน้อยที่เติบโตขึ้นก็เริ่มรู้จักที่จะใช้การตอบโต้อย่างร้ายกาจขึ้นพอกัน บางที..หัวใจนางตอนนั้นก็อยากจะเป็นแม่มดขึ้นมาจริง ๆ


และในบ่ายวันหนึ่ง หลังจากนางกำนัลคนหนึ่งเอาชุดแสนสวยของนางไปทิ้ง “ชุดของเจ้าหญิงแม่มดไม่มีสิทธิใส่” แม่มดน้อยเอาก้อนหินเขวี้ยงเข้าใส่นางกำนัลจนหัวแตกก่อนจะวิ่งหนีมาหลบร้องไห้ทุบตีตัวเอง 'ฮือ ๆ ข้าเป็นแม่มดไปแล้วจริง ๆ '


นางร้องไห้จนไม่รู้ว่า มีใครบางคนยืนดูนางอยู่นานแค่ไหนแล้วถึงได้ยินเสียง “อย่าร้องเลย”


แม่มดน้อยเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะรีบก้มหน้าหลบด้วยความอายหน้าอันอัปลักษณ์ของตนเอง “ท่านเป็นใคร” แม่มดน้อยถามด้วยเสียงสั่น ๆ


“เราเป็นเจ้าชาย ท่านพ่อเรามาเยี่ยมท่านลุง ตามประสาเพื่อนเก่าแก่ เจ้าเป็นเจ้าหญิงที่ท่านลุงให้เราลงมาทำความรู้จักไว้สินะ เราชื่อ ..” เจ้าชายไม่ทันพูดจบประโยคก็ถูกขัดด้วยเสียงเล็ก ๆ


“เราเป็นแม่มด เจ้าหญิงที่ท่านหาที่นี่ไม่มีหรอก”
“เจ้านะหรือเป็นแม่มด ไม่เห็นเหมือนตรงไหน” เสียงตอบอย่างงุนงงออกมาจากใจแท้จริง


แม่มดน้อยเงยหน้าที่อัปลักษณ์ขึ้นช้า ๆ “ท่านดูข้าชัด ๆ แล้วบอกข้าอีกทีว่าข้าไม่เหมือนแม่มดตรงไหน”


“ตรงที่เจ้าร้องไห้ไง เป็นแม่มดชั่วร้ายน่ะ จะโหดเหี้ยม ไร้ความรู้สึกและไร้จิตใจ แต่ที่ข้าเห็น เจ้ายังมีหัวใจ เจ้าไม่มีวันเป็นแม่มดหรอก”


“แต่หน้าข้า ..” คนตัวเล็กเอามือลูบใบหน้าฝั่งที่มีรอยปาน
“นั่นคือสิ่งภายนอก มันไม่อัปลักษณ์เท่าใจคนที่โกรธเกรี้ยว เคียดแค้นและชิงชังหรอก อย่าให้ลมปากของผู้อื่นทำให้เจ้าต้องเป็น


สิ่งที่เจ้ามีมาแต่เกิดคือสิ่งที่เจ้าเลือกไม่ได้ แต่สิ่งที่เจ้าจะเป็นต่อไปยามมีลมหายใจนั่นต่างหากคือสิ่งที่เจ้าต้องกำหนดมันเอง


ถ้าอยากให้คนอื่นรักตัวเรา เราต้องรักตัวเราเองก่อน เรียนรู้ที่จะทำให้คนอื่นใช้ใจมองเรา แล้วเจ้าก็ไม่ต่างอะไรกับเจ้าหญิงเช่นกัน”


เจ้าชายรูปงามพูดช้า ๆ ก่อนจะก้าวเข้ามาก้มลงจูบที่หน้าผาก ..บนปานแดงของแม่มดน้อย






“ ฮ้า แม่มดน้อยก็หายน่าเกลียด กลายเป็นเจ้าหญิงเลยใช่ไหมม่าม๊า” เสียงเล็ก ๆ ถอนหายใจเฮือกก่อนพูดขึ้นมาอย่างด่วนจี๋แบบคนที่ลุ้นอยู่นานแล้ว


ส่วนฉันได้แต่ไม่กล้าเดา ..เรื่องนี้จะจบง่ายๆ อย่างเจ้าชายกบนะหรือ
“ไม่ใช่ลูก จูบของเจ้าชายไม่ได้ผลที่กายของแม่มดน้อยเลย นางก็ยังคงเป็นแม่มดที่อัปลักษณ์เช่นเดิม


หากถ้อยคำของเจ้าชายต่างหากที่มันทะลุลงไปถึงหัวใจนาง แม่มดน้อยเริ่มเรียนรู้ที่จะรักตัวเอง และรักแม้แต่คนที่เกลียดเรา


เรียนรู้ที่จะอภัย เรียนรู้ที่จะพอใจและเข้าใจในสิ่งที่ตนมี เท่านี้เอง ต่อให้นางมีปานแดงครึ่งหน้า หากสิ่งที่เห็นชัดกว่ากลับเป็นดวงตาที่ใสกระจ่างและ รอยยิ้มที่สดใส นางได้เป็นเจ้าหญิงจากหัวใจ”






คนเล่าเงียบไปนาน จนคนแอบฟังอย่างฉันแทบจะแอบถอนหายใจ จบแล้วงั้นเหรอ แค่นี้ ??
เจ้าตัวเล็กด้านหลังคงไม่ยอมเช่นกัน เพราะมีเสียงประท้วง “แล้วเจ้าชายล่ะม่าม๊า”


“เจ้าชายเหรอ ...” คนเล่าทอดเสียง ให้ทั้งคนตัวเล็กและคนตัวโตที่แอบฟังอยู่อีกฝั่งลุ้นตัวโก่ง


“เจ้าชายบอกกับแม่มดน้อยในวันหนึ่ง เห็นไหม ข้าบอกแล้วว่าเจ้าคือเจ้าหญิง ..สุดท้ายทั้งคู่ก็รัก และแต่งงานกัน มีเจ้าหญิงน้อย ๆ ออกมา 1 พระองค์ชื่อว่า เจ้าหญิงน้อยเมนาไงล่ะจ๊ะ”


“วู้ .. ชื่อเจ้าหญิงเหมือนหนูเลยม่าม๊า” คนตัวเล็กกรี๊ดกร๊าดชอบอกชอบใจก่อนจะบอก
“นั่นป่าป๊ามาแล้ว เย้” ด้านหลังเบาะไหวยวบยาบ สะท้อนสะท้านมาให้อีกฝั่งรู้สึก ฉันยกมือดูนาฬิกา อีก 2 นาที จะครบชั่วโมงพอดี


ครึ่งชั่วโมงหลังที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วและเพลิดเพลิน ทำเอาอารมณ์ที่หงุดหงิดของฉันหายเกลี้ยง ฉันยืดตัวที่เริ่มเมื่อยขบขึ้นตรง ๆ ก่อนจะมองตัวเองในกระจกและเลยไปถึงเงาสะท้อนของผู้ชายอีกคนที่เดินยิ้มกว้างมาแต่ไกล


สองแม่ลูกไม่ต้องรอแล้ว ฉันเอง..ก็เหมือนกัน ฉันวางเงินเป็นค่าเกี๊ยวซ่ากับชาเขียวที่แทบจะไม่พร่องก่อนจะลุกขึ้นหมุนตัวทันเดินสวนกับชายหนุ่มตรงกลางทาง เขาหลบให้อย่างสุภาพ ส่วนฉันได้แต่เอ่ยขึ้นเบาๆ “ ขอบคุณค่ะ เจ้าชาย”


.
.


บ่ายวันนั้นรอยยิ้มจาง ๆ ยังคงติดอยู่บนริมฝีปาก
คงจะดีไม่น้อยที่วันหนึ่ง ฉันจะมีโอกาสได้เล่าเรื่องราว “กาลครั้งหนึ่ง” ของตัวเองให้ใครซักคนได้ฟัง










Create Date : 03 สิงหาคม 2552
Last Update : 3 สิงหาคม 2552 17:46:46 น. 49 comments
Counter : 721 Pageviews.

 
คราวนี้มาแนวน่ารักเชียวนะ
นึกว่า เพรพิณ กับ เพลงพิณ จะมาด้วยซะอีก อิอิ
เขียนได้น่ารักดีครับ อ่านจบแล้วเลยทำให้รู้สึกว่า...

อยากมี "กาลครั้งหนึ่ง" เป็นของตัวเองเหมือนกันครับ


โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:12:15:13 น.  

 
อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ
โห เมื่อไรหนอ หนูจะแต่งได้อย่างนี้บ้าง
เล่นเอาคนแอบอ่าน ก็ลุ้นตัวโก่งเหมือนกัน
แต่แอบเดาว่า คุณแม่ ต้องมีปานด้วยแน่เลย
เพราะคุณลูกอุทานว่า อะ เหมือน ...
อ่านเพลินค่ะ

หลังไมค์นิดนะคะ


โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:12:32:35 น.  

 
จากเรื่องนี้
คุณแม่ต้องมีปานแดงที่หน้าแน่ๆ หึหึ
สงสัยอยู่นิดนึง ว่าคนที่แอบฟังแม่ลูกคุยกันอ่า
ไปนั่งเซ็งในร้านอย่างเดียวเหรอฟี่ หุหุ
แหม ตอนแรกก็นึกว่าจะนั่งรอเจ้าชายบ้างง่า

เรื่องของฟี่อบอุ่นดีนะ ชอบๆ


โดย: oanotai วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:12:59:56 น.  

 
อุ๊ยตาย เรื่องราวน่ารักมากมายค่ะ
อ่านแล้วยิ้มตาม เขินตามไปด้วยเลยนะคะ
ชอบที่ว่า "สิ่งที่เจ้ามีมาแต่เกิดคือสิ่งที่เจ้าเลือกไม่ได้
แต่สิ่งที่เจ้าจะเป็นต่อไปยามมีลมหายใจนั่นต่างหาก
คือสิ่งที่เจ้าต้องกำหนดมันเอง"
เขียนได้ดีเลยค่ะ

แถมยังเอาเรื่องราวของแม่ลูก มาผนวกกันเข้าได้ดีจัง
น่ารักมากมายค่ะ น่ารักมากมาย ๆ ๆ ๆ ชอบ ๆ
แต่ติดใจนิดหน่อย ตรงที่ว่า แล้วเจ้าชายคนนี้
ทำไมผิดนัดไปตั้งสองชั่วโมงละคะ ค้างคานิดหน่อยนะคะเนี่ย

จริง ๆ ที่คิดหัวข้อนี้ขึ้นมา อยากฟังนิทานแบบนิทานจริง ๆ
แบบมีปราสาท มีพระราชา มีเจ้าหญิง มีเจ้าชายแบบนี้น่ะค่ะ
เท่าที่อ่านมา ยังไม่มีใครเขียนนิทานจริง ๆ เลยสักคนนะคะ
เพิ่งจะมีคุณฟี่คนแรก มาเติมความฝันปอยให้เต็ม 5555
ขอบคุณนะคะ คืนนี้ท่าทางจะนอนหลับฝันดีแล้วล่ะค่ะ อิอิ



โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:14:46:45 น.  

 
น่าอ่านมากเลยครับ มีข้อคิดเตือนใจดีด้วย



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:20:46:14 น.  

 
น่ารักจัง....


โดย: นัทธ์ วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:22:13:14 น.  

 
หวัดดีค่ะ..ฟี่ ผิดคาดดิดหน่อย
ไม่นึกว่าจะมาแนวนี้..เหมือนไม่ใช่ฟี่เลย
แต่น่ารักค่ะ เอาไว้ขอเลียนแบบเก็บไปเล่า
ให้จาดาฟังบ้าง..ว่าตำนานรักของแม่แจงเป็นไง


นอกเรื่อง..
ไม่ได้เข้าบล็อกหลายวัน
แต่อ่านเรื่องพี่เกื้อคุณแล้วนะ
อิจฉานิดหน่อยที่ฟี่ได้ยลโฉมก่อนแจง
เป็นไงคะ..สมการรอคอยไหม..

ตอนที่แจงอ่านวาวพลอย
เก็จ..นางเอก แจงจึกถึงได๋ ได้อาน่า
ส่วนพระเอก นึกถึงเคน..ส่วนเกื้อคุณ
แจงนึกถึงผู้ชายที่ขาว หล่อ ยิ้มบาดใจ
ดูสะอาด ใจดี และอบอุ่นแบบ นาวิน ตาร์

แต่ว่าเห็นในกระทู้ที่เฉลิมไทย
เขาบอกว่า..พระเอกเหมือนอั้ม อธิชาติ
บางคนก็บอกว่าจินตนาการเป็นเคน ธีรเดช
แต่นางเอก ทุกคนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นเบนซ์
แจงก็เลยอยากถามว่า...ตอนฟี่อ่าน จินตนาการเป็นใครคะ?

แหม..บอกว่านางเอกเหมือนเบนซ์
ความอยากอ่านของแจงลดลงไปเยอะเลย
ชอบการแสดงของเบนซ์นะคะ แต่ว่าไม่ใช่ลุคนางเอกในใจเลย


โดย: nikanda วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:22:32:36 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่


พี่ก๋าเข้ามาอ่านจนจบครับ
เป็นนิทานที่น่ารักดีครับ

คนอื่นเค้าเล่าน่ารัก
ไหงพี่ก๋าลากไปซะการเมืองได้ก็ไม่รู้นะครับ 5555









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:7:37:58 น.  

 
ใช่แล้วครับ เวลาได้ยินคำว่ากาลครั้งหนึ่ง เรามักนึก
โดยอัตโนมัติถึงนิทานเจ้าหญิงเจ้าชาย ความงดงาม
ของนิทานที่เราได้ฟังในวัยเด็กงดงามเสมอ และเรา
ก็คงอยากให้ชีวิตงดงามเช่นนั้นเหมือนกัน แต่ชีวิต
กับนิทานมักสวนทางกันครับ

เรื่องราวของคุณฟี่น่ารักมากนะครับ จะเป็นความประทับใจ
ที่ยั่งยืนมากๆ



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:8:27:36 น.  

 
ม่ายลืมน้า

ช่วงนี้ยุ่งๆเล็กน้อยถึงปานกลางเช่นกันจ้ะ

เข้าใจอารมณ์อ่านหนังสือแบบนี้อยู่จ้ะ มะก่อนเป็นอยู่ ตอนนี้มีแย้ว อ่านเนตแทน

งิงิ

เค้าจาเป็นเจ้าหญิงอ้ะ


โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:9:44:37 น.  

 
ฮะๆ พี่แซลลี่จะเป็นเจ้าหญิงเหรอ ฮะๆๆ

ฟี่หายไปกับกองนิยายนี่เอง เลยเข้าสู่โหมดเงียบ
เป็นไงๆ หนุกมั้ย

อ้อ ส่วนที่รมณ์บ่จอย มีคนมาเม้นท์ขอแพทน่ะ
แล้วมันมีบางประโยคเราแค่รู้สึกว่าเหมือนประชด
ส่วนแพทนั้นอ่ะ ก็แพทไอติมไง เราเอาไปแปะไว้ในกล่องคอมเม้นท์
เค้าไม่ดูเองอ่ะ แล้วก็พิมพ์ประโยคแบบ "พอดีลืมอ่านว่าเป็นทรัพย์สินทางปัญญา"
(คือเราพิมพ์ไว้ตรงข้างๆ บล๊อคไง แล้วเอามาย้อนเราอ่า)
แต่ตอนนี้ปล่อยๆ ไปแล้ว
ฮะๆๆๆ พอได้ระบายก็โล่ง


โดย: oanotai วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:11:05:48 น.  

 
พี่ก๋าเขียนแล้วต้องตัดทอนข้อความมากมายเลยครับ
เพราะร่างแรกนี่แรงมาก 55555
พาดพิงไปทั่วเลย 5555


ตัดไปตัดมา
โอเค -- คลุมเคลือและความหมายเบาลงเยอะเลย 5555


เสียวน่ะ --- กลัวบล็อกถูกปิดครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:11:17:51 น.  

 
แวะมาทักทายครับผม



ปล. ผมไม่ได้ใจร้ายเลยนะ แค่ใจดำเฉยๆ อิอิ
ปล.2 เจอกันหัวข้อต่อไปนะครับ


โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:12:58:38 น.  

 
เข้ามาอ่านกาลเวลาเวอร์ชั่น จขบ.
เขียนได้เห็นภาพมากเลยคะ





โดย: mutcha_nu วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:14:16:34 น.  

 
อ่านแล้วเคลิ้มตามเลยค่ะ แม่สอนลูกในแนวนิทาน น่ารักดีจังกับเรื่องราวในวันนี้


โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:18:25:29 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่







.gif>


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:7:20:32 น.  

 
ส่งจริงนะนั่น
ห้ามท้า 5555555

ภาพชุดนี้ตลกดีครับ
เดี๋ยวจะหาเวลามาอัพบล้อกให้อ่านกันครับ 555





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:7:55:16 น.  

 
อ่านแล้ว รู้สึกว่าตัวเองยิ้มอยู่ แล้วก็รู้สึกอิ่มๆแฮะ (เที่ยงนี้คงไม่ต้องกินข้าวแล้วมั้งเนี่ย)
นี่น้องพี่เก่งขนาดนี้เลยเหรอ เขียนเอาซะคนอ่านเคลิ้มไปตามๆกันเลยนะ
ยิ่งลงท้ายได้น่าประทับใจจริงๆจ๊ะ
แต่สำหรับพี่ คงไม่ได้มีโอกาสเล่า "กาลครั้งหนึ่ง" แบบนี้ให้เจ้าตัวเล็กฟังหรอกจ๊ะ


โดย: ชินโจมายุ วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:11:23:28 น.  

 

ย่องเข้ามาตอนหัวค่ำ ...

เข้านอนหรือยังคะคุณฟี่...ซัมบายดีนะ...

สีสันแห่งความสุข
แต่งแต้มลงในหัวใจ
เพิ่มสีสันแห่งความห่วงใย
กลายเป็นสีแห่งความอาทร

หลับฝันดีนะจ๊ะ


โดย: I_sabai วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:21:07:01 น.  

 
น่ารักค่ะคุณฟี่

นึกถึงเสียงใสๆ ของเด็กน้อย และแววหน้าแย้มยิ้มของคุณแม่
บางทีก็คิดนะ อยากจะมีโอกาสนั้นบ้าง 55

คุณฟี่เขียนเรื่องแนวนี้ได้อบอุ่นจังเลยนะคะ
คราวนี้เราสองคนเขียนเรื่องเกี่ยวกับคุณแม่ทั้งคู่เลย
ไม่แน่ว่าได้รับอิทธิพลมาจากเดือน สิงหาคมนะ ว่าไหมคะ


โดย: BeCoffee วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:21:34:06 น.  

 
มาฟังนิทานค่ะ สนุกจัง อ่านเพลินเลย


โดย: Roseshadow วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:23:29:02 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่


ไปดูภาพหมิงหมิงหลับคาเบนซ์กันครับ อิอิิอิ









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:7:52:34 น.  

 
เดี๋ยวส่งไปให้จริงๆนะ
เลี้ยงสัก 2 วัน
เบื่อแล้วส่งคืนมาเชียงใหม่ครับน้องฟี่ 55555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:8:10:16 น.  

 


มีแมงกาไซค์มาแจกอีกคันค่ะ


สวยๆแบบนี้อย่างมากได้แค่ซ้อนหลัง
ขับเองไม่ไหว …… เพราะแมงกาไซค์ตัวใหญ่กว่าป้าเยอะ

ว่าแต่เจ้าของบ้านนี้ชอบขับแมงกาไซค์ไหม ?????
คงไม่ชอบหรอกนะ
งั้นแค่รับไว้ดูก็แล้วกัน
…………………….


ถูกหลอกให้ฟังนิทาน
แล้วก็เลยพลอย ลุ้น ... ลุ้น ... ลุ้นอีกคน

จบแล้วหรือ..... เสียดายจัง


คมคำ : แมงกาไซค์นี่เนื้อหุ้มเหล็ก จะเก๊กเอาโก้
จะขับเผื่อโชว์ก็ต้องระวัง … ระวัง





โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:13:41:21 น.  

 
หนูจ๋า ไมเงียบ ๆ แฮะ ป้ากล้วยก็หายต๋อมเีชียว
รู้กันป่าวอ่ะว่าคิดถึง


โดย: ชินโจมายุ วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:15:37:32 น.  

 
เป็น
กาลครั้งหนึ่ง...ที่น่ารักมากๆเลยค่ะ

ปนะทับใจสุดๆเลยค่ะพี่ฟี่




โดย: บุยบุย วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:19:06:44 น.  

 
ฟีฟี่ ที่รัก

แวะมากู๊ดไนท์น๊าาา

ไม่มีเวลาอ่านเลยอ่ะ

ต้องไปนอนแล้ว

แต่คิดถึง
เลยแวะมาหาก่อนนอน

ดูแลตัวเอง และรักาาสุขภาพด้วยนะฟี่

รัก - คิดถึง เสมอเลย


จุ๊บๆๆๆๆๆๆ


โดย: unsa วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:23:25:43 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:7:20:38 น.  

 
ยังได้เห็นอีกนาน
เพราะพอพี่ก๋าหมดมุก
ก็ชอบพาหมิงหมิงไปเล่นเจ้าจระเข้ตัวนี้น่ะครับ 5555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:8:09:02 น.  

 
พี่ไม่พยายาม ไม่สุ้ ใด ๆ ทั้งสิ้นจ๊ะหนู เพราะพี่ไม่อยากมีบุตรแล้ว
อยู่อย่างนี้ก็สบายดี ไม่รู้สึกว่าขาดอะไร ถ้ามีมา อาจจะรู้สึกเกินก็ได้
เลยตัดปัญหา ไม่มีดีกว่า อ่ะ
อ่านนิยายก็คิดว่าตัวเองเป็นนางเอกงี้แหละ
ขนาดพี่อ่านแฮรี่ พี่ยังคิดว่าพี่ท่องคาถาได้เลย 55++
นี่ ๆ มีเบอร์นายกป๊ะ อยากบอกเขาเรื่องแก้ปัญหารถติด
แก้ปัญหาน้ำมันแพงอ่ะ
ให้เขาติดต่อแฮรี่ให้ได้ แล้วขอวิธีหายตัวมาบอกพวกเรา
ทีนี้รถก็ไม่ติด น้ำมันก็ถูกยิ่งกว่าน้ำซะอีกนะพี่ว่า
เหอ ๆ ฝันอีกและ ไปนอน เอ้ย ไปทำงานดีกว่าจ๊ะ
คิดถึงป้ากล้วยเน๊อะ


โดย: ชินโจมายุ วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:8:10:16 น.  

 
สี่เล่มที่ฟี่อ่านจบ ข้าน้อยมีหมดแล้วอ่า ฮะๆ
เอาไว้เดี๋ยวลิสต์รายการนิยายขึ้นบล๊อคดีกว่า
จะได้เลือกถูกเนาะว่าจะยืมเล่มไหน อิอิ
ได้เรื่องอัพบล๊อคแล้ว ฮะๆๆๆ แต่ขอไปจดรายการก่อนนะ

ตอนนี้ย่ายังอยู่โรงพยาบาล ดูอาการไปเรื่อยๆ
วันธรรมดาเราไม่ได้ไปเยี่ยมเลย
เพราะเค้ามีเวลาเข้าเยี่ยมล่ะ นอนเฝ้าไม่ได้ด้วย
เป็นห้องรวมแบบพยาบาลเดินกันขวักไขว่

วันหยุดนี้จะไปศิริราช ได้เรื่องอัพบล๊อคของกินแน่ๆ ฮะๆๆๆ

ตอนนี้กำลังถักตุ๊กตารับปริญญาให้เพื่อนอยู่
ยังไม่ได้เริ่มน้ำพริกผักต้มเลย หึหึ จะกลางเดือนแล้วนะเนี่ย

แล้วฟี่กลับมาทำมะหมาต่อ อย่าลืมทำเยอะๆ แล้วเอาขึ้นมาเลี้ยงในนี้นะ
อยากเห็นๆ


โดย: oanotai วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:9:28:50 น.  

 
ยังบ่เริ่มเลยก่ะเจ้า มีแต่อะไรถักๆค้างๆวางๆเต็มไปหมดเลยเชียว

คั่วกลิ้งพี่แซลลี่ก่ะชอบนะ 2 วันก่อนก้ไปกินมา อิอ ปลาทอดขมิ้นอีกด้วย

อยากกินข้าวราดแกงส้ม แล้มปลาสลิดทอดใหม่ๆร้อนๆเหมียนกานจ้ะ

หิวๆๆๆๆ



โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:12:46:14 น.  

 
อ่านจบ...
อยากเจอเจ้าชายแบบนี้จัง



โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:13:21:49 น.  

 
แม่ก็ยังไม่ได้เริ่มต้นเลยค่ะ

เพิ่งทำดอยลี่ที่จะสปอนเซอร์ให้เสร็จเมื่อวานซืนค่ะ

และคอยไหมของหน่าที่ส่งให้แม่ด้วย

เป็นเพื่อนกันน่ะ เสร็จเมื่อไหร่บอกกันมั่ง

เดี๋ยวผีหลอก

ยังไม่รู้ว่าจะออกมาเป็นหมู่หรือจ่าเลย อิอิ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:20:24:40 น.  

 
เข้ามาเม้าท์ทีละเรื่องเลย อิอิ

1. ไม่มีที่เก็บหนังสือเหมือนกัน ว่าจะไปดูชั้นหนังสือสักหน่อย เพราะที่บ้านเต็มไปชั้นนึงแล้วอ่า ทั้งการ์ตูนทั้งนิยายแน่นเอียด

หลังๆ เริ่มเอาไปวางที่มุมห้อง บางเล่มเก็บไว้ใน จำไม่ได้ก็มี ฮะๆ

2. อ่าน "มายาตะวัน" แล้วต้องตามด้วย "มนต์จันทรา" "ฟ้ากระจ่างดาว" เราชอบมายาตะวันที่สุดเลย แต่ฟ้ากระจ่างดาวเครียดไปนิด ออกแนวหนักไปทางปัญหาสังคมเรื่องโสเภณี อ่านแล้วหนักๆ แต่ก็หนุกไปอีกแบบ

แต่ในสามเรื่องนี้ เราชอบพระเอกเรื่องฟ้ากระจ่างดาวที่สุด สารวัตรน่ารักดี อิอิ



โดย: oanotai วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:20:49:09 น.  

 
สวัสดีครับน้องฟี่..

เรื่องราวน่ารักเช่นเคย..
อ่านแล้วอยากมีตัวน้อยอีกคนจังเลย..อิอิ




โดย: Little Knight วันที่: 8 สิงหาคม 2552 เวลา:7:27:56 น.  

 
สวัสดีครับน้องฟี่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 สิงหาคม 2552 เวลา:11:46:46 น.  

 
วันนี้พี่ก๋าก็งานเข้าครับ
หมิงหมิงตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้าครับ 5555


เลยต้องเลี้ยงหมิงหมิงไปจนถึง 11 โมง
พอเล่นบล้อกไปได้หน่อย
ลูกค้าก็เข้า
หมิงหมิงเที่ยงกว่าก็ตื่น 5555

จากนั้นก็งานๆๆๆๆๆตลอดทั้งวันครับ

วันนี้พี่ก๋าปิดร้านทุ่มนึงครับ

หมดพลังเลย




โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 8 สิงหาคม 2552 เวลา:21:07:06 น.  

 


คุณจะใช้ชีวิตอย่างไรก็เป็นทุกข์อยู่ดี
แต่โดยแท้ที่จริงแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องเป็นทุกข์ก็ได้

ดังตฤณ


สุขสันต์วันหยุดค่ะ
วันนี้นู๋ฟี่มอบยิ้มให้คนใกล้ตัวแล้วหรือยังคะ


คมคำ : ยิ้ม เป็นสิ่งดีๆที่เรามอบให้กันได้โดยไม่ต้องซื้อหา





โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 8 สิงหาคม 2552 เวลา:21:27:49 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:7:48:17 น.  

 
หมิงหมิงช่วงนี้ชอบอมข้าวมากครับ
ถ้าไม่กินก็คาย
หรือไม่ก็อมไว้นานๆ
เสร็จแล้วก็คายเหมือนกัน




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:16:40:28 น.  

 
มาแอบอ่าน

เอ๊ย ตามมาแอบฟังด้วย


รอฟังกาลครั้งหนึ่งอยู่นะ

กาลครั้งหนึ่ง เราเคยเจอกัน

แล้วผลัดกันเจิมที่ บ้านหลังนั้น

555

..



โดย: U can call me anytime IP: 110.49.8.114 วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:23:00:36 น.  

 
อู้ว..ฟี่ดองบล็อก แอบอ่านหนังสืออยู่รึเปล่า


โดย: nikanda วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:5:24:03 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:7:46:57 น.  

 
พูดตรงๆดีที่สุด
แต่ก็อ้อมๆหน่อยให้โทษเบาลง

นี่เป็นคำแนะนำจากเจ้านายสุดหล่อครับ 555555





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:8:24:56 น.  

 
ยินดีด้วยนะครับ อิอิอิ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:16:07:21 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ำๆครับ..น้องฟี่



โดย: Little Knight วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:20:18:53 น.  

 
ที่แท้ก็เคยรอใครบางคนออนเอ็มเหมือนกันเลยนะครับ


โดย: Wo long วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:0:14:49 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องฟี่

มาส่งพร้อมสระถึงบล็อกน้องฟี่เลยครับ

มาอย่างด่วนเลย อิอิอิ











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:7:38:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Paulo
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




เค้าว่ากันว่า " สิ่งดี ๆ นั้นรออยู่และอาจพบเมื่อเราเปลี่ยนแปลง " ข้อความนี้คงจะจริง เพราะไม่ยังงั้น เราจะได้มาเจอกันเหรอ


Blog Update
"Paella ข้าวอบสเปน ที่เจ้านายสอนทำ"


"กุ้ง หอย ปู ปลา @ แดงโภชนา"


"กินลม ชมทะเล @ CHER Resort"


"แม่ปั้นดิน ชวนชิม "ไข่นายก"


"โฮมสเตย์ "แม่ปั้นดิน พ่อทำสวน" @ เชียงใหม่ (ภาค 2 )"

"โฮมสเตย์ "แม่ปั้นดิน พ่อทำสวน" @ เชียงใหม่"

"Anna & Charlie's Cafe"

"เมี้ยววว .. เค้าเรียกป๋มว่า "ลูกลิง"

"กระเป๋าน้องซู (ทรงหอยเชลล์) กับการหัดแอพพลิเคครั้งแรก "

"เงาเสน่หา .. นราเกตต์ "

"หมวกพระ.. บุญในหน้าหนาว "

"ตะลึ่งตึ่งโป๊ะ !!"

"โหมด : รำพัน"

<

Friends' blogs
[Add Paulo's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.