ส ง ก ร า น ต์ 2 5 6 8
เห็นทุกเรื่อง ใช่ว่าจะดีเสมอไป
ได้ยินทุกเรื่อง ใช่ว่าจะดีเสมอไป
พูดทุกเรื่อง ใช่ว่าจะดีเสมอไป
เรื่องบางเรื่อง ปล่อยวางมันบ้าง
กับ คำว่า " ช่ า ง มั น เ ถ อ ะ "
ก้อนหินไม่หนัก ถ้าเราไม่แบก
ทุกข์ไม่เกิด ถ้าเราไม่นำมันมาใส่ใจ . .
สงกรานต์ผ่านมา อิชั้นเผ่าแตกจร้าาาา 55+ เรียกว่าพังไม่เป็นท่า
เลยดีกว่า แต่สงกรานต์ปีนี้ สองแม่ลูกกลับบ้านที่ ตจว. กันมานะคะ
ออกจากบ้านนนทบุรีตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง รถติดตั้งแต่ยังไม่ออกดอนเมือง
ทั้งเส้นทาง ทำความเร็วเฉลี่ยได้ 80 Km/hr รถเยอะมว๊ากกก
มานั่งนึกดู นี่ฉันไม่ได้ขับรถกลับบ้านมานานมากจริงๆ . .
ยิ่งช่วงเทศกาลแบบนี้ด้วย ยิ่งไม่คิดออกจากบ้านเลย . .
วันนั้นรถติดตลอดทางจริง ติดไฟแดงที เนี่ยะคือ ต้องรอ
สักสี่ห้าไปแดงถึงจะผ่านแยกไปได้ ถึงบ้านประมาณเที่ยงครึ่ง
แวะบ้านเอาของลงหน่อย จากนั้นก็ขับรถไปอีกยี่สิบกว่ากิโล
ถึงจะถึงบ้านปู่ . . ไปถึงเจอปู่ที่ไม่เจอมาเกือบห้าปี อาก็วิ่งเข้ามากอด
บอกว่า นึกว่าหลานจะไม่คบอาแล้ว เนี่ยะ อาหลานก็พากันร้องไห้
โอ๊ยยยยย เราต้องรีบตัดบทยังมุขใส่เลย ไม่งั้นจะพากันร้องไห้ไม่หยุด
ปู่รอกินข้าวกับหลาน กินเสร็จก็คุยกันค่อ อาบอกว่าเค้าไม่ได้
นอนบ้านสองปีแล้ว เพราะไปซื้อที่มาใหม่ ปู่หลานเลยพากันขับรถ
ไปเที่ยวไร่ใหม่ของอาต่อ . .
ใดใด คือไร่อาฉัน ดีเว่อออออ . . อาบอกว่า คนรู้จักเขา
จะมาขายไร่ละแสน แต่พอจะซื้อกลายเป็นว่าที่ดินติดจำนอง
กับธนาคารไว้ เกือบไปแล้ว เค้าเลยได้ไปประมูลกับแบ้งค์แทน
จากไร่ละแสนเหลือ ไร่ละห้าหมื่น
ที่ทั้งหมดมี 35 ไร่ เราลองคำนวนเงินดู โอ้ววว คุ้มมากกกก
แค่บ่อน้ำที่เค้าขุดไว้ เราไม่ต้องมาขุดเองก็คุ้มมากแล้ว
อามาสร้างกระต๊อบไว้ใหม่ บรรยากาศดีมว๊ากกกกก ลมพัดตลอด
สระที่มาพร้อมกับที่ แบบว่าเค้าทำไว้ดีมาก ทำทางเดินอะไร
ริมสระไว้พร้อม มีบันดงบันได มีทางระบายน้ำด้วย
อาเลี้ยงห่านไว้ 2 ตัว บอกว่าเอาไว้กันขโมย เวลาคนแปลกหน้า
หลงเข้ามาห่านมันจะได้ร้องเรียก นี่คือ ตั้งแต่ไปอีห่านสองตัว
ร้องกันระงมไม่หยุดปาก 555+
วันนี้แม่ชวนป้ามาด้วย ตั้งแต่ที่นางทะเลาะกันตอนนั้น
เรื่องที่แม่ไปกู้เงินมาถอนหนี้ให้ป้าสามแสน นางก็ไม่ได้
คุยกันดีๆ แบบนี้มานานแล้ว ตอนที่เราไปรับป้ามาเที่ยวบ้านปู่ด้วย
ป้าดูซึมเศร้าดูไม่ค่อยอยากให้ชีวิตเท่าไร นางบอกอะไรก็ไม่อยากกิน
2 เดือน น้ำหนักหายไปสิบกิโลฯ แต่พอมาไปหาพานางออกมา
ข้างนอกบ้านก็ดูสดใสขึ้น เทก๋วยเตี๋ยวให้กินก็กินหมดชามเลย
อาเรามาถึงก็ตัดมะละกอสุก สับๆ เอาไปเทให้เป็ดให้ห่านให้ปลากิน
เป็ดที่นี่เป็นเป็ดที่ดูสุขภาพดีมาก ตัวงี้ขาวผ่อง ปลาในสระ
นี่ตัวอย่างกะปลาอภัยทานที่วัด เวลาโยนมะละกอลงไป
ว่ายมากินกันเพียบ คือ อาเอาปลามาเลี้ยงได้สองปีแล้ว
ไม่ได้เอาไปขายที่ไหน เอาจริงๆ สองคนนี้ ขยันทำงานกันมาก
หมายถึงน้องสาวพ่อเรากับอาเขย ที่ทางก็เยอะมาก ทำไร่ทำสวน
กันหลายที่เลย ปลานี่ก็คงเอามาเลี้ยงไว้ แต่ท่าจะไม่มีเวลาเอาไปขาย
เราชื่นชอบเป็ดของอามาก ที่นี่น่าอยู่มาก เรายิ่งต้อง
ฝากเนื้อฝากตัวเกาะขาใหญ่ของอาไว้แล้วว่า . . ที่นี่ . .
หลานคิดว่า น่าจะต้องเหนือระดับน้ำทะลเยอะมากแน่ๆ
ถ้าบ้านหลานน้ำท่วม จะขอมาอาศัยอยู่ด้วยนะคะ 555+
แต่แม่ชอบห่านสองตัวนี้มาก แม่บอกว่ามันดูสวยกว่าห่านปกติ
คอก็ดูยาวกว่าห่านปกติด้วย คือ ถ้ายาวอีกนิดนึง
จะดูเหมือนหงส์แล้วนะแม่ว่า
มาถึงปู่ฉันที่อายุแปดสิบกว่าปีแล้ว โน่นนนน เดินไปฝั่งตรงข้าม
นางไปหาฟันกล้วยเอาให้หลาน ป๊าดดดด แปดสิบกว่าปีนี่คือ
ไม่มีโรคอะไรเลยนะจ้าา ส่วนฉันกับอาก็คุยกันว่า เราจะรักษา
โรคเบาหวานกันยังไง แน่นอนว่าหลานขิงอาสุดๆ เพราะตอนนี้
นน. หายไป สามสิบโลฯ แม้ยังไม่ผอม แต่ค่าน้ำตาล
ก็ดีขึ้นเยอะแล้ว สามารถคุยอวดได้นิดหนึ่ง . .
กล้วยสุกงอมเต็มไปหมด อาไม่มีเวลามาดู ปู่เลยฟันโยนให้ปลา
ให้บรรดาแก้งค์เป็ดกะห่านสองตัวว่ายไปกินกันเมามัน . .
อาปลูกมะละกอไว้เจ็ดแปดต้น เป็นมะละกอต้นเตี้ย
บอกให้เราเอากลับไปกินที่บ้าน แต่ว่าบ้านเราก็มีแต่
นุดเบาหวานเนอะเลยไม่ได้เอามา แต่แม่เอามะละกอดิบ
มาสองลูก นางว่าจะเอากลับไปทำตำส้ม
ดินแถวนี้น่าจะเป็นดินดี ปลูกอะไรก็ดูงามเต็มไปหมด
อาปลูกถั่วแระ ไว้ริมสระต้นหนึ่ง เห็นแล้วคิดถึงสมัยเด็กๆ
บ้านปู่จะมีต้นถั่วแระไว้หน้าบ้าน แล้วย่าจะพาเรามาเก็บ
ไปกินกับน้ำพริกทุกวัน
แหม่ . . เห็นแล้วอีป้าก็นึกถึงสมัยวัยละอ่อนจริงๆเลยนะ
ที่ทั้งหมด 35 ไร่ อาไม่ได้ปลูกอะไร นอกจากอ้อย
เค้าน่าจะไม่ได้มีเวลามาดูแล อาบอกอ้อยปลูกทีนึง
เก็บกินได้สามปี จากนั้นถึงจะเปลี่ยนไปปลูกอย่างอื่น
การได้อยู่บ้านติดเขากับปลากับเป็ดกับต้นไม้ใบหญ้าแบบนี้
มันก็ดีคะ สงบดี เห็นบรรยากาศแบบนี้แล้ว แทบไม่อยากไปผจญ
รถติดที่กรุงเทพฯ เลยอ่าาาาา
สองพี่น้องเขาถ่ายรูปร่วมกัน แม่บอกว่าไร่อ้อยอา
ตัดกับวิวภูเขาแล้วสวยมากกกก
ลูกสาวก็เอากับเขาด้วย แอคท่าคิตตี้วัย 40+ กร๊ากกกก
แม่ฉันนี่เริงร่าสุดๆ ไปเลย
กล้วยที่ปู่ตัดมาให้
ขากลับนางบอก แวะถ่ายรูปข้างทางหน่อย
นางอยากถ่ายรูปที่เห็นเนินดินแดงๆ ฉากหลังเป็นภูเขา
เราถาม เดินกันได้ใช่ไหม .. รุ่นนี้นี่คือ เริงร่ายิ่งกว่าอะไร
แอคท่ากันแบบไม่แคร์แดด
ก็อยากจะบอกว่า เห็นใจฝ้าบนหน้าลูกสาวด้วย
แต่พูดไม่ด๊ายยยยย ฉันมีหน้าที่ปฎิบัติตามคำสั่งเท่านั้น
เอาน่ะ ปล่อยให้เค้าสองพี่น้องสนุกันไป . .
เย็นวันนั้น ไปกินบ้านป้า ลูกพี่ลูกน้องแม่
ตอนนี้ถือว่านางสนิทกับป้าคนนี้ที่สุด กลับบ้านทีไร
ก็จะมาสังสรรค์ร้องคาราโอเกะกับบ้านนี้นี่แหละ
เรียกว่าเป็นมื้อตะบะแตกมื้อแรกที่จริงจังสุดของเรา
เริ่มกินผลไม้ ในรอบ 150 วัน คือ ชมภู่ 2 ชิ้น หวานมาก
เช้าวันถัดมา เราไปวัดป่า วัดที่เก็บกระดูก ตายายญาติๆ
ตระกูลเราไว้ ที่ตั้งใจกลับบ้านมารอบนี้ เพื่อมาอาบน้ำกระดูก
ที่วัดนี้แหละ มาถวายสังฆทาน และอาหารคาวหวานด้วย
ที่วัดป่าตอนนี้มีพระจัดวัดอยู่ 2 รูป
ถือโอกาสนำโกฐของพี่สาวคนกลางของแม่ที่เสียไปเมื่อ
4 เดือนก่อน เอาใส่รวมไปด้วย งานศพรอบนั้นเราไม่ได้มา
เพราะเป็นไข้หวัด A อยู่ที่บ้านนนทบุรีพอดี
หลังจากที่สวดถวายของต่างๆ แล้ว พระก็จะสวดให้คนที่ล่วงลับไปแล้ว
บทสวดเหมือนเวลาเราฟังในงานศพอ่ะ จากนั้นญาติโยมก็จะกรวดน้ำ
อุทิศบุญกุศลให้ญาติและเจ้ากรรมนานเวรทั้งหลายเป็นอันเสร็จพิธี
แล้วก็เริ่มสรงน้ำกันได้
เป็นประเพณีที่บ้านเราต้องกลับมาทำทุกปี ซึ่งก่อนหน้านี้
เรากับแม่ไม่ได้กลับมาสักพักละ ให้ป้าอีกคนพาญาติทำแทน
แต่พอป้าที่เป็นพี่สาวคนกลางเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุตายไป
พี่สาวคนโตป้า ก็ไม่ค่อยอยากใช้ชีวิตเท่าไร ต่อไปแม่ลูก
น่าจะต้องพากันกลับมาทำแบบนี้ทุกปี ปู่จะได้เจอหลานทุกปีด้วย
ขากลับแวะไปชมบ้านเพื่อน นางเพิ่งทำบ้านใหม่
แบบหมุนบ้านใหม่ และตกแต่งเพิ่ม
มองจากตรงระเบียงบ้านของเพื่อนเราจะมองเห็นบ้านเก่าเราด้วย
ตอนนี้กลายเป็นร้านขายของไปแล้ว เอาจริงๆ ก็แอบใจหาย
ตอนนี้ แม่ฉันขายบ้านประชดลูก เพราะลูกสาวไม่ยอมกลับมาอยู่บ้าน
ลูกอยากจะใช้ชีวิตอยู่ กทม และสุดท้ายก็ไปซื้อบ้านอยู่นนทบุรี
นางเลยขายทิ้งไปเลยจร้าาา ที่เห็นนั้น สองหลังติดกัน ด้านหน้าและหลัง
แต่นะ สมบัติเงินทองมันก็เป็นของนอกกาย ไม่ตายก็หาใหม่ได้
เพียงแต่ ถ้าปี 73-75 น้ำมันท่วม กทม. จริงๆ อาจจะต้องทำใจ
กับเงินที่ผ่อนบ้านไปนิดหน่อย เอาละ ถ้ามันถึงขั้นนั้น ฉันจะ
ออกจากงานไปเกาะอาที่ไร่ริมเขาก็ได้ จะหอบผ้าผ่อนไปอยู่
กะเป็ดกะห่านแก้งค์นั้นมันเสียเลย
ออกจากบ้านเพื่อนตอนประมาณเที่ยงวัน สองแม่ลูกยิงยาวกลับ กทม.
แต่ก็เป็นการเดินทางแบบชิวๆ เจอดอกไม้ดอกไร่ที่ไหนก็แวะถ่ายรูป
บ่ายสามกว่าๆ ถึงบ้านที่นนทบุรีโดยสวัสดิภาพ
ปู่ก็ถาม อาก็ถามว่า . . ทำไมกลับมาแพร่บเดียว
ก็กลับกันไปแล้วเล่า ไวเกิ๊นนนน . . ฉันก็ได้แต่บอกทุกคนไปว่า
ที่บ้านมีลูกสี่ขาอยู่ห้าตัว มาหลายวันไม่ได้ เป็นห่วงแมวเหลือเกิน
แต่ดูมันดิ ไม่เห็นว่า มันจะคิดถึงเราเลย 
ของฝากจากบ้านปู่ มีมะขาม 1 กระสอบ มะนาว 1 กระสอบ
มะม่วงน้ำดอกไม้ด้วย อีกประมาณเจ็ดแปดโล ปู่เหมือนจะสอย
ทุกอย่างที่มีใน้บ้านมาให้เรา ส่วนมะขามน่าจะไปซื้อมาเพราะว่า
มันเลยหน้ามะขามมานานแล้ว ของที่บ้านอาขายไปหมดแล้ว
อาบอกว่า มะขามตอนนี้แพงมาก แต่ก็ต้องซื้อมาให้หลาน
ใดๆ คือ หลานดันเป็นนุดเบาหวานกินไม่ได้ . .
อย่างไรก็ตาม .. ถึงกินไม่ได้ แต่ก็ฟาดไปประมาณ 10 ฝัก
อร่อยมากกก หวานมากกก น้ำตาจิไหล ส่วนที่เหลือ แจก!!!
ภารกิจสำหรับวันสงกรานต์ของบ้านนี้คือ เลาะไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์
ประจำหมู่บ้าน ทำกันทุกวันปีใหม่ไทย บางครั้งช่วงปีใหม่ก็ทำด้วย
ไว้ทั้งพระพรหม ทั้งศาลตา ศาลยาย และศาลฤาษ๊
ถวายอาหารคาว อาหารหวานและผลไม้ที่เราหอบมาจากบ้านปู่
อีกวันเราก็สรงน้ำพระที่บ้านด้วย
ลูกๆ เหมือนจะไม่ค่อยกล้าขึ้นชั้นบนบ้านเท่าไร
เพราะว่า ก่อนไปเราขังแมวส้มกับลูกมันไว้ในห้องนอน
พร้อมอาหารและกระบะทรายยยยย . . แต่ พอเรากลับมาถึงบ้าน
ปรากฎว่า . . อีสองพ่อลูก มันดันหัวดันเอาแพ็คน้ำดื่มแปดขวด
ที่เราเอาวางกั้นประตูแมวไว้ แล้วพากันหนีลงมาอยู่ชั้นล่างหมด
ป๊าดดดดดด . . ลูกตูนี่มันพลังกายเหลือล้น อุตส่าแยก
กลัวมันจะพากันทะเลาะกันเอง . . สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ
แต่ว่ากลับมาถึง ไม่เห็นซากอารยธรรม ว่ามันทะเลาะกันนะ
มันอาจจะอยู่ในสภาวะสงบศึกก็ได้ แบบว่า อยู่ดีๆ
แม่กับยายก็หายไป ไรแบบนั้น . .
วันหยุดที่เหลือ อีกสามวัน . . ถ้าไม่นับเรื่องที่ออกมากินชาบู 1 วัน
กับพาแม่มากินบุฟเฟ่ต์ขาหมู ร้านที่นางเจอใน ตอตอ แล้วมัน
ห่างจากบ้าน 12 กิโลเมตร (ระยะทางนี้สำหรับนางคือใกล้)แล้ว
เวลาที่เหลือ คือ นอนจร้าาาาาาา
ฉันนี่นอนตุน อย่างเดียวเลย . . นอนตุนที่อีกนิดนึงก็จะเป็นนอนตุยแล้ว
ฝนก็ตกทั้งวันแบบไม่แคร์คนเล่นสงกรานต์เลย บรรยากาศน่านอนมาก
แต่หน้าหมู่บ้านเนี่ยะ การจารจรพัง มีคนเล่นสาดน้ำกันหนักมาก
ฉันไม่สามารถเลี้ยวขวาได้ ต้องเลี้ยวซ้ายแล้วอ้อมโลกออกไป
ไม่งั้นนะ ระยะทาง 1 กิโลเมตรหน้าหมู่บ้านเนี่ยะ ครึ่งชั่วโมงจะถึงหรือเปล่าไม่รู้
และแน่นอนว่า .. แม่มันนอนตุน ลูกฉันก็นอนตุนตามแม่มันนั่นแหละ 
วันหยุด จะต้องทำอะไรมากมาย เราต้องนอน นอนตั้งแต่เช้ายันค่ำ!
ร้านขาหมูที่แม่อยากไปกิน เป็นการฟาดข้าวมื้อแรกของเรา
จากนั้นก็ยาวเลยจร้าาา ฮืออออ ตอนนี้ ยังหาทางกลับเผ่าไม่เจอเลย
ชาบูร้านประจำ ที่ต้องอ้อมโลกมากินเนี่ยะ .. ชอบร้านนี้
เพราะมันมีน้ำซุปเตี๋ยวเรือ เวลากินกับเนื้อสไลด์แล้ว
เหมือนกินเตี๋ยวที่เครื่องแน่นแบบจุกๆ
ได้นอนพักผ่อนเป็นเวลา 3 วันเต็มอิ่มมาก วันฤหัสก็แว้นมาทำงาน
เหมือนเดิม ชีวิตต้องเดินต่อไป . . เสาร์นี้ก็ทำงานนะ
เสาร์หน้า มีแผนจะไปทะเลกับเพื่อนเลิฟ ไปนอน 1 คืน กลับมา
แล้วถึงจะกลับเข้าเผ่าใหม่ . . แต่ตอนนี้ตัวเริ่มบวมละ หลังจากที่
กลับมากินแป้งและน้ำตาล เหมือนร่างกายมันเอาแป้งน้ำตาลไปเก็บ
เป็นไขมันรัวๆเลย ก็ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี ที่ระบบตัดน้ำตาลในเลือดฉัน
มันทำงานดีขนาดเน้ เหอๆ 
เอาจริงๆ คุยกับแม่ไว้ว่า .. ปีหน้าอยากกลับบ้านสักหลายวัน
จะได้ไม่เหนื่อย แล้วก็เอาแมวกลับ ตจว ด้วยเลยทั้ง 5 ตัว
แต่ . . แค่นอนบ้าน ตจว. คืนเดียว มันคือร้อนมากเว่ออออ
แอร์ที่บ้านพัง การนอนพัดลมมันทรมานมาก แล้วคือเราสองแม่ลูก
ไม่ได้มาอยู่บ้านนี้เลย ก็เลยไม่ได้เปลี่ยนแอร์ตัวเก่า มันพังก็ไม่ได้ซ่อม
และก็เหมือนพวกเรากลายเป็นคนติดการนอนเปิดแอร์ไปแล้วด้วย เหอๆ
และ ที่พีคกว่านั้น คือ เรานอนไม่หลับใช่ไหม เลยอ่านนิยายในมือถือ
ตอนดึกแบตมือถือหมด .. เราลุกขึ้นมาชาร์จแบตตรงโต๊ะข้างหัวเตียง
แม่ฉันจร้าาา นางสะลืมสะลือ แล้วพูดขึ้นมาว่า . ." สวยยยย ทำไร อย่าปีนโต๊ะเครื่องแป้งสิ . . "
กร๊ากกกก คือ แม่นึกว่าเสียงกุกกักเพราะสวยปีนโต๊ะเครื่องแป้ง
ฮาเลย . . อีสวยมันจะมาปีนได้ไง ลูกฉันมันอยู่นนทบุรีโน่น
กลับบ้านได้เสื้อเก่าของฉันที่ติดอยู่ตู้บ้านนี่มาเกือบ 20 ตัว
เป็นเสื้อที่เหลือรอด ยังไม่ได้บริจาค เย้ๆ . . มีเสื้อใส่แว้ว แต่พอเผ่าแตก
เสื้อที่ได้มา ที่ใส่พอดีในวันแรก มาวันนี้ค่อนข้างคับแระ กร๊ากกกกก
ต้องรีบหาทางกลับเผ่าด่วนๆ เลยจร้า เหอๆ 
ลด นน. ครั้งที่ล้าน รอบนี้ เหมือนตัวเองจะหลอนกับเรื่องอ้วนพอสมควร
และไม่อยากจะกลับไปอ้วนเท่าเดิมอีกแล้ว บวกกับช่วงนี้มีข่าว
ดราม่าดารารายวัน แบบแม้ไม่อยากจะสนใจ แต่เปิดฟีดไปทางไหนก็เจอ
จนบางทีก็แอบ งง ว่าตูจำเป็นต้องรู้เรื่องชาวบ้านละเอียดขนาดนี้เลยหรอ
แล้วนะ อ่านไปอ่านมา คอมเม้นแต่ละอัน ไม่ได้พูดเรื่องชู้ๆรักๆเลิกๆ
อย่างเดียวละ มันด่า วนไปเรื่อย วนไปวนมา มีแต่เรื่องบูลลี่รูปลักษณ์
เดี๋ยวก็อ้วนมั่งล่ะ คอดำมั่งล่ะ คางยาวมั่งล่ะ นมยานมั่งล่ะ ทำอีนี่
หลอนเรื่องคอคาร์บอนไปพักเลย
ตูเนี่ยะ . . เหมารวมหลายโรคไปแล้ว นุดเบาหวานอดีตน้ำตาล 300+อย่างฉัน
ถ้าไม่อยาก มีคอคาร์บอนเป็นของตัวเอง ก็ต้องหาทางกลับเผ่าด่วนๆเลย
ให้ไว . . ว่าแล้วพลางส่องคอตัวเองก่อน อย่างหลอน เฮ้อออ 
จบบล็อกสารภาพผิดยาวๆ ของนุดเผ่าแตก (แต่ดูไม่สำนึกเท่าไรนะ 55+)
เอาล่ะ ไม่ว่าฝนจะตก น้ำจะท่วม นุดจะเผ่าแตก . . อย่างไรก็ตาม
ชีวิตยังต้องเดินต่อไป เคร่งบ้าง พักบ้าง แค่ภารกิจไม่ล้มเลิก และ
เดินต่อไป ถึงแม้จะช้า แต่เชื่อว่า . . มันจะต้อง มีโลกอันสดใส
รอเราอยู่ที่ปลายทาง อย่างแน่นอน . . 
 บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
| Create Date : 18 เมษายน 2568 |
| Last Update : 18 เมษายน 2568 17:05:27 น. |
|
36 comments
|
| Counter : 627 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณ**mp5**, คุณทนายอ้วน, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณดอยสะเก็ด, คุณnewyorknurse, คุณRain_sk, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณmcayenne94, คุณtanjira, คุณtuk-tuk@korat |
โดย: หอมกร   วันที่: 18 เมษายน 2568 เวลา:20:37:40 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 18 เมษายน 2568 เวลา:21:34:48 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 19 เมษายน 2568 เวลา:5:47:20 น. |
|
|
|
โดย: multiple  วันที่: 19 เมษายน 2568 เวลา:10:48:21 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 19 เมษายน 2568 เวลา:12:15:27 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 20 เมษายน 2568 เวลา:4:59:56 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 20 เมษายน 2568 เวลา:18:23:14 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 20 เมษายน 2568 เวลา:18:51:41 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 เมษายน 2568 เวลา:5:40:18 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 21 เมษายน 2568 เวลา:9:01:21 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 21 เมษายน 2568 เวลา:9:50:14 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 22 เมษายน 2568 เวลา:13:09:48 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 24 เมษายน 2568 เวลา:6:29:09 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94  วันที่: 24 เมษายน 2568 เวลา:18:48:32 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 เมษายน 2568 เวลา:4:58:32 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 25 เมษายน 2568 เวลา:12:23:13 น. |
|
|
|
โดย: tanjira  วันที่: 25 เมษายน 2568 เวลา:16:15:54 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 26 เมษายน 2568 เวลา:20:48:43 น. |
|
|
|
โดย: **mp5**  วันที่: 27 เมษายน 2568 เวลา:11:39:08 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 28 เมษายน 2568 เวลา:11:41:28 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 2 พฤษภาคม 2568 เวลา:6:51:27 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 2 พฤษภาคม 2568 เวลา:6:54:02 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 พฤษภาคม 2568 เวลา:11:17:17 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 พฤษภาคม 2568 เวลา:6:12:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [
ที่ไร่ละ 5 หมื่นเอง อยู่ กทม. ซื้อวาหนึ่งยังไม่ได้เลย
แหม่ ถ้าได้สักไร่หนึ่ง คงหนุกหนานน่าดู
กลับมาปัจจุบัน แก๊งแมวเหมียวน่ารักกันจัง
เอ็นดูท่านอนแต่ละตัว 555