วันก่อนหลังจากติดฝนอยู่กว่าชั่วโมง ได้แต่นั่งรอคอยให้ฝนหยุด พลางดูความเปลี่ยนแปลงของท่าพระจันทร์ 

ร้านเก่าแก่คู่ท่าพระจันทร์ และอาจจะเป็นสัญลักษณ์ของร้านอาหารท่าพระจันทร์ร้านสุดท้าย “โรตีมะตะบะ” อยู่ในซอยแคบๆ ริมน้ำ เป็นร้านประจำอีกร้านหนึ่งที่เด็กท่าพระจันทร์อย่างฉันได้กินบ่อยๆ เมื่อก่อนขายดีมาก 

เดี๋ยวนี้ผ่านไปเห็นเงียบๆ ทุกที ความน่ากินก็ลดน้อยกว่าแต่ก่อน ร้านต่างๆ ที่ติดริมน้ำไปทีไรก็เห็นปิดกันหลายร้าน ซอยที่เคยคึกคักกลับเงียบสนิทอย่างไม่น่าเชื่อ

สภาพร้านเหมือนเดิมที่ต่างคือเมื่อก่อนรกน้อยกว่านี้ และคึกคักกว่านี้มากนัก จำได้ว่าเมื่อก่อนไม่ได้มีเมนูมากมายเช่นนี้ จำได้ว่ามีหอยทอด และขนมผักกาด นี่เห็นมีเมนูอาหารตามสั่งเต็มไปหมด

เมื่อก่อนมาท่าพระจันทร์ทีไรจะได้ของกินเต็มไม้เต็มมือกลับบ้านทุกครั้ง  เดี๋ยวนี้เดินวนหลายรอบยังไม่รู้จะซื้ออะไร เพราะร้านเก่าแก่หายไปเกือบหมด ร้านก๋วยเตี๋ยวแกง เนื้อสะเต๊ะ สลัดแขกเจ้าโปรดก็ไม่อยู่แล้ว ร้านขนมไทยที่มีถั่วกวน ข้าวตู ข้าวตอกอบเทียมหอมๆ แสนอร่อย อีกทั้งมันรังนก หายไปนานหลายปีแล้ว ยังเหลือแต่เพียงมะขามแอ๊ว

วน 3 รอบ เลยคิดว่าแวะซื้อโรตี มะตะบะกลับบ้านแล้วกัน เพื่อไม่ให้มือว่างกลับบ้านให้ผิดวิสัย

สั่งมะตะบะไก่ และโรตีกล้วยอย่างละ 2 ชิ้น ดูเขาทำเพลินๆ ไม่ต้องรีบ แทบไม่มีมนุษย์เดินผ่าน

กินแล้วก็ถือว่าอร่อยใช้ได้ค่ะ ต้องกินตอนร้อนๆ  การกลืนกินอดีตบางทีก็แทบติดคอ

โรตีกล้วยจะราดนมข้นหรือช็อกโกแล็ตก็ได้ ฉันเลือกราดนม ในภาพนี้ก่อนราด

มะตะบะไก่ บรรจงห่อมาอย่างเนี๊ยบ มีอาจาดใส่กระปุกมาต่างหาก 

อยากจะให้ขายดีๆ และร้านค้าที่ท่าพระจันทร์คึกคักเหมือนแต่ก่อนจัง