สวัสดีครับพ่อพเยีย ผมไม่ได้แวะเข้ามาเสียนานเลยครับ

รูปสวยดีครับ น่าไปดูจัง

คุณแม่ศิลปินดูน่ารัก ท่าทางใจดีและมีความสุขจังเลยค่ะ
ภาพวาดก็ดูน่าชมมากๆ

อายุไม่ได้มีอุปสรรคกับงานสร้างสรรค์เลยนะคะ
ภาพที่ท่านลงสีสดใสจริงๆค่ะ
กล้าหาญมาก

สวัสดีครับพี่โดม


อยากรู้ว่าูลูุกเก่งยังไง
ดูที่แม่ได้เลย

คุณแม่เก่งมากครับ
วาดจนเปิดนิทรรศการไ้ด้เลย

เปิดเข้ามาเจอ
แอบลุ้นว่าคุณยายคนนี้คือใคร
แล้วก็ร้องอ๋อ...หายสงสัยเลยแม่

แม้นไม่ได้เป็นศิลปินแต่ขอเรียกแม่ด้วยคน เจ๋งจริงๆ
จำได้ว่าแม่เคยวาดรูปลิงแล้วทำหน้ากากให้

ทั้งคุณแม่ คุณลูก ดูใจดีจังนะคะอาโดม ความเป็นศิลปินคงจะถ่ายทอดกันมาทางสายเลือดได้ส่วนหนึ่ง ที่เหลือต้องแสวงหา ใช่ไหมคะอา

สวัสดีค่ะ
แวะมาขอบคุณที่ไปให้กำลังใจที่บล็อกนะค่ะ

งานศิลปะน่าสนใจ ถ้ามีโอกาสจะไปเยี่ยมชมค่ะ

แวะมาอ่านค่ะคุณโดม

ชื่นชมจังเลยค่ะ รู้เลยว่าภาษาเพลงงาม ๆ ของพี่ศักดิ์ศิริ มาจากไหน

คุณยายน่ารักๆๆๆ
(ร้องแบบเพลงของParadox)

ขอบคุณแทนศิลปินด้วยนะคะที่พ่อพเยียช่วยกระจายข่าว
น้องเลเตบอกว่า วันที่ 3 เมษาจะไปค่ะ
น้องบูญ่าก็ไปค่ะ ไม่ไปไม่ได้ร๊อกกกก.....

เพิ่งทราบว่าคุณแม่ชุมสายอยู่จังเดียวกับผมเลย

ชอบผลงานทั้งคุณแม่คุณลูกเลยครับ

คิดถึงแม่ของคุณนิรมลค่ะ
เคยดูงานของแก...ใส...สะอาดของคนอยากเขียนรูปจริงๆ
อายุคงพอๆกันกรัมังคะ

เหมือนงานเงียนของเด็กที่มีเรื่องราว
กล้าเล่นสี เล่นเส้น เพราะเป็นเรื่องอารมณ์และความรู้สึกล้วนๆ
ไม่ต้องมากลัวเรื่องทฤษฏ๊สี องค์กอบศิลป์

งานบริสุทธิ์มากของคนเขียนรูปวัย 60 ที่หัวใจใสกว่าวัยเยาว์
ภาพจึงใส...สดที่สี แต่มีเรื่องราวมากมาย

ก็คงเสมือนภาพที่เห็นวันนี้
เขียนอะไรก็ช่าง...เขียนมาจากข้างใน...เขียนสิ่งที่ใช่ตัวเรา

แต้มสีต่อไปหรือยังคะพี่....สีที่ปาดไปคราวที่แล้วอาจจะไม่ได้ดั่งใจ
ล้างพู่กันแล้วจุ่มสีปาดใหม่สิ
หน้ากระดาษชีวิต มีไม่จำกัดแค่เราอย่าหยุดกำพู่กันตวัดเท่านั้นเอง

สวัสดีค่ะลุงโดม

เรื่องศิลปะหนูไม่ค่อยรู้เรื่องสักเท่าไหร่ค่ะ
แต่หนูมีข้อความที่เพื่อนส่งมาให้อ่าน
หนูรู้สึกชอบ เพราะสื่อออกมาตรงๆและสื่อความหมายได้ดี
อ่านแล้วเข้าใจเลยไม่ต้องคิดมาก

อย่าไปค้นหาความรัก ...
ปล่อยให้ความรักค้นพบคุณเอง
นั่นแหละถึงจะเรียกว่าตกหลุมรัก
เพราะคุณไม่ได้บังคับตัวคุณให้เป็นไป แต่มันเป็นไปเอง

เมื่อคุณยอมรับใครบางคนในตัวตนและสิ่งที่เขาเป็น
คุณจะประหลาดใจเมื่อเขาดีกว่าที่คุณคาดหวังไว้มาก
ความรักคือการรักและยอมรับในทั้งข้อดีและข้อเสียของเขา

โชคดีคือผู้ชายได้เป็นคนรักคนแรกของผู้หญิง
ที่โชคดีกว่านั้นคือผู้หญิงได้เป็นคนรักคนสุดท้ายของผู้ชาย

คุณจะได้รับรู้ว่าคนๆ หนึ่งมีความหมายกับคุณมากเพียงไร
ก็เมื่อคุณตื่นขึ้นและพบว่าคุณได้สูญเสียใครคนนั้น
ที่คุณเคยคิดว่าไม่มีความหมายกับคุณเลยไปเสียแล้ว

รักคือการมองตัวคุณผ่านสายตาของคนอื่น
และค้นหาตัวคุณในหัวใจของคนนั้น
เมื่อคุณรักแล้ว คุณก็จะรักตลอดไป
สำหรับสิ่งที่คุณอาจจะคิดหลบหนี
แต่หัวใจคุณเก็บมันไว้ตลอดเวลา

จะไปชมวันเปิดเช่นกันค่ะน้าโดม เคยไปงานแสดงภาพถ่ายที่นี่ คราวนี้จะขอไปชมภาพวาดบ้าง เย้ๆๆ

ชอบมาดคุณยายวาดรูปจัง
เท่ห์มาก
ทำให้บอกตัวเองว่า
อายุและวัยไม่ใช่ปัญหาใหญ่ที่จะเริ่มหัดทำอะไร
อยากหัดถ่ายภาพให้ดีกว่านี้
และหัดวาดภาพดูบ้าง

ว่าแต่แวะไปบลอควีดวาดทีเถอะ
เค้าอยากให้รับรู้ความรู้ด้วยจัง

พกยาแก้หมั่นไส้ ก่อนไปหาวีดวาดด้วยนะเจ้าค่ะ

ช่อชบาอิจฉาตาร้อน เจ็บตามาแย้ว

ชอบเพลงนี้จัง

เก่งจังเลย บ้านอื่นเค้าศิลปินกันยกบ้าน แต่บ้านหนู "เถื่อนยกบ้าน" ค่ะ เอิ๊กซ์

เห็น "ห่างไกลไม่ห่างกัน" เข้ารอบรักลูกอะวอร์ด ดีใจด้วยเน้อ...อออพี่โดม เพิ่งหาชวัญเรือนมาอ่านตามคำชวนของเจ้าชายสัญจร โดนอย่างแรงค่ะ แต่ไม่รู้จะเขียนอะไรส่งดี ง่ะ...ที่ไหนมีจิตนาการอัดกระป๋องขายมั่งเน้อ หนูจะรีบไปซื้อ ^__^ งุงิ...งุงิ

เป็นผู้สูงอายุที่ดูมีความสุขจริง ค่ะ ท่านยังดูแข็งแรงมาก ๆ แถมยังได้ทำงานที่รัก

....แหม...ถ้ายังอยู่เมืองไทยก็อยากไปให้กำลังใจจัง อยู่ไม่ไกลจากอนุเสาวรีย์ฯ เอง

ไม่เคยรู้เลยว่าแม่คุณศักดิ์ศิริเขียนกวีกับเขียนรูปด้วย
ว้าวๆๆ

สวัสดีครับ ผมชื่อต้นครับ
เปนเหลนของทวดผ่อน สังข์อินทร์ครับ ผมได้เห็นทวดชุ่มบ่อยๆตอนเด็กๆที่งานวัดมะปรางค์ได้ดูรายการครอบครัวเดียวกัน ที่ออกครอบครัวทวดด้วย ผมออกได้หนังสือของทวดกับปู่ไวท์จะหาได้ที่ไหนครับ อย่างไงช่วยเม้นต่อด้วยนะครับ