หนังสือภาพ: ความรักของต้นไม้ ผู้แต่ง : เชล ซิลเวอร์สเตน ผู้แปล : ปลาสีรุ้ง สำนักพิมพ์ : บ้านบนต้นไม้ อ่านเนื้อเรื่อง Eng ได้ ที่นี่ เรื่องราวของการรับและการให้ระหว่างเด็กชายกับต้นไม้ตลอดชั่วอายุของทั้งสองฝ่าย เป็นเรื่องที่เหมาะทั้งสำหรับเด็กและผู้ใหญ่ * * * * * * แว่บแรกที่อ่าน อดถอนใจไม่ได้ เพราะมันชวนให้นึกถึงสันดานมนุษย์ที่เป็นฝ่ายรับ รับแล้วก็รับจากธรรมชาติ (ต้นไม้เป็นตัวแทนของธรรมชาติ) แต่มองลึก ๆ แล้ว นิทานเล่มนี้สะท้อนให้เห็นถึงนิยามของคำว่า “มิตรภาพ” มากกว่ารึเปล่า? ถ้าระหว่างเพื่อน 2 คน มีแต่การนั่งจดนั่งจำว่าใคร “รับ” และใคร “ได้” ไปมากกว่าใคร ความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนั้นคงไม่ใช่มิตรภาพที่แท้จริง มิตรภาพที่แท้จริงน่าจะเป็นอย่างในเรื่องนี้ ฝ่ายไหนให้ได้ก็ให้ ฝ่ายที่ต้องการก็ขอและรับไป ยามเดือดร้อนก็กลับมาพึ่งเพื่อน และท้ายสุด เพื่อนก็ยังอยู่ด้วยกัน ถึงจะอ่านแล้วเศร้านิด ๆ แต่อยากสรุปว่า “นี่เป็นเรื่องราวของมิตรภาพ” มากกว่า “เรื่องของการรับและการให้” ค่ะ ทำความรู้จักกับผู้แต่ง: Shel Silverstein เป็นนักเขียนหนังสือเด็กชื่อดังที่ชาวไทยหลายคนคงรู้จักดีจาก "การเดินทางของส่วนที่หายไป" (The Missing Piece Meets the Big O) - อ่าน The Missing Piece คลิก ที่นี่ - อ่าน "การเดินทางของส่วนที่หายไป" คลิก ที่นี่ แต่ Silverstein ไม่ใช่แค่นักเขียนนิทานภาพประกอบสำหรับเด็ก เขายังเป็นนักเขียนการ์ตูน นักเสียดสีสังคม นักเขียนเรื่องสำหรับผู้ใหญ่และกวีด้วย ผลงานเพลงกว่า 800 ชิ้นของเขาถูกนำมาขับร้องโดย Dr. Hook, Bobby Bare, Johnny Cash, Waylan Jennings, Marrianne Faithful, Joni Mitchell, Loretta Lynn, Kris Kristofferson, the Serendipity Singers, Brenda Lee, Pat Dailey ฯลฯ ก่อนเขียนนิทานเด็ก Silverstein เขียนการ์ตูนในกองทัพสหรัฐ ฮิวจ์ เฮฟเนอร์ เจ้าของเพลย์บอย เกิดสะดุดตาผลงานของเขาเลยจ้างเขาวาดภาพและเขียนเรื่องให้นิตยสารเรื่อยมา จนช่วงยุค 1970 เขาถึงลงมือเขียน The Giving Tree เป็นหนังสือเด็กออกมาเล่มแรก ผลงานชิ้นนี้ได้รับการปฏิเสธเพราะเป็นงานที่เจาะทั้งตลาดเด็กและผู้ใหญ่ บ.ก.ไม่คิดว่าจะขายได้ ...ซึ่งกาลเวลาก็พิสูจน์แล้วว่าบ.ก.คิดผิด อ่านข้อมูลโดยละเอียด และความเกี่ยวเนื่องของผลงานทั้งในตลาดเด็ก ตลาดผู้ใหญ่และตลาดเพลงได้ ที่นี่ ค่ะ ชวนคุย 1 ถ้าพูดถึงการรับ-การให้ จะนึกถึงเรื่อง แมวน้อย 100 หมื่นชาติ อีกเล่ม เล่มนี้ก็สนุกค่ะ ชวนคุย 2 อ่านนิทานเล่มนี้แล้วนึกถึงนิทานอีกเรื่องในการ์ตูน “เสน่ห์สาวข้าวปั้น” เล่ม 3 เป็นเรื่องที่ประทับใจ (ทั้งการ์ตูนและนิทานในการ์ตูน) ชื่อเรื่องคือ ”นักเดินทางที่บ้าที่สุดในโลก” นักเดินทางคนหนึ่งถูกใคร ๆ หาว่าบ้าเพราะโดนหลอกจากคนในท้องถิ่นต่าง ๆ เขาโดนขอเงิน ขอเสื้อผ้าและรองเท้าไปตลอดทาง แต่นักเดินทางบ้าจริง ๆ ถึงจะรู้ว่าชาวบ้านโกหก แต่ก็คิดอย่างเดียวว่า “นี่คงช่วยได้” เขาจะร้องห่มร้องไห้และพูดว่า “ขอให้มีความสุขนะ” แล้วในที่สุด เขาก็เปลือยเปล่าและอายมาก เลยตัดสินใจเดินทางกลางป่าแทน จากนั้น เขาพบกับพวกผีในป่า พวกผีอยากกินร่างกายของเขามาก เลยพูดจาหว่านล้อม แน่นอน นักเดินทางถูกหลอกให้ยกขา 1 ข้างกับแขน 1 ข้างให้ สุดท้าย นักเดินทางเหลือแต่หัว เขายกดวงตาให้ผีตัวสุดท้าย ผีตนนั้นเคี้ยวอย่างอร่อย แล้วก็พูดว่า “ขอบใจนะ เดี๋ยวจะให้ของเป็นการตอบแทน” แต่นั่นก็เป็นการโกหกอีก ของที่ว่าคือกระดาษ 1 แผ่นที่เขียนคำว่า “บ้า” แต่นักเดินทางคนนั้นกลับร้องไห้ใหญ่ “ขอบคุณ ขอบคุณ” “ขอบคุณ ขอบคุณ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ของ ดีใจจัง ดีใจจังเลย” แล้วน้ำตาก็ไหลไม่ขาดสายจากร่องดวงตาที่ไม่เหลือลูกตานั้น และนักเดินทางคนนั้นก็ตายจากไป   Create Date : 17 มกราคม 2549 10 comments Last Update : 30 พฤศจิกายน 2549 23:50:32 น. Counter : 1528 Pageviews. Share Tweet

งานของ เชล ซิลเวอร์สเตน นี่มีชื่อเสียงไปทั่วนะคะ เมื่อวานพึ่งไปเห็นเล่มนี้ เวอร์ชั่นภาษาจีน ที่คิโนฯ สยามพารากอน “เสน่ห์สาวข้าวปั้น” น่าอ่านดีนะคะ กี่เล่มจบอ่ะ   โดย: grappa 17 มกราคม 2549 10:27:37 น.

รักหนังสือเล่มนี้ เป็น ๑ ใน ๓ หนังสือภาพ (ที่คุณยาคูลท์ก็ยกตัวอย่างมาหมดแหละค่ะ แหะๆ) ที่เรามีเก็บไว้และชอบมาก ทั้งแมวน้อยร้อยหมื่นชาติ (เคยเขียนไว้ที่บล็อกแล้ว) และการเดินทางของส่วนที่หายไป เป็นความเรียบง่ายที่ตรงเข้าหัวใจในตอนจบจริงๆ ค่ะ นักเดินทางที่บ้าที่สุดในโลก อ่านแล้วเศร้าจัง นึกถึงหนังสือเรื่องก้างปลาเลยค่ะ ปลาตัวหนึ่งที่หวังจะได้กลับทะเล แล้วต้องแลกเนื้อหนัง ลูกตาตัวเองเพื่อที่จะได้เดินทางถึงทะเลในที่สุด แต่เมื่อถึงทะเล ตาก็ไม่เห็น ก้างก็แหวกว่ายไม่ได้   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 17 มกราคม 2549 10:33:05 น.

คุณ grappa เสน่ห์สาวข้าวปั้น (สยามสปอร์ตฯ) ยังไม่อวสานค่ะ ออกมา 15 เล่มแล้ว เป็นเรื่องของเด็กสาวกำพร้าตัวคนเดียวที่พลัดเข้าไปอยู่กับตระกูลใหญ่ ซึ่งมีอาถรรพ์คำสาป 12 นักฉัตรติดตัวมา และมีผู้นำตระกูลที่น่ากลัวคอยบงการทุกคนไว้ แต่คุณกรัปป้าคงอ่านไม่สนุกแน่ เพราะชุดนี้แปลได้ไม่ดีเลย คนอ่านการ์ตูนด่ากันระงม ปกติ เวลาอ่านเรื่องนี้ ต้องอ่าน มองภาพ แล้วประมวลความหมายที่แท้จริงอีกทีนึงค่ะ คุณสาวไกด์ฯ หนังสือเด็กที่เศร้า ๆ นะคะ ว่าไหม? บางทีก็สงสัยว่าเด็กจะเข้าใจความลึกซึ้งของเรื่องไหม เพราะตัวเราตอนอ่าน the missing piece ตอนแรกยังเฉย ๆ เลย รู้สึกแค่ "เปลืองกระดาษ" เหลือที่ตั้งเยอะ เพิ่งมาเข้าใจวิธีอ่านนิทานภาพเมื่อไม่นานนี้เองแหล่ะค่ะ   โดย: ยาคูลท์ 17 มกราคม 2549 16:25:50 น.

พูดถึงเรื่องการรับ การให้ คิดถึง แมวน้อยร้อยหมื่นชาติ เหมือนกันเลยค่ะ เป็นหนังสือนิทานภาพที่ชอบมากๆ จะไปหา ความรักของต้นไม้ มาอ่านนะคะ ขอบคุณคุณยาคูลท์ค่ะ ที่แนะนำหนังสือดีๆ   โดย: มัชฌิมา 17 มกราคม 2549 19:45:47 น.

ชอบนักเขียนคนนี้เหมือนกันค่ะ เขียนเรื่องได้น่ารักน่าชังแต่แฝงแนวคิดดีๆ ไว้เพียบเลย   โดย: tabebuia 17 มกราคม 2549 23:48:16 น.

คนที่จะอ่านหนังสือภาพได้ประทับใจตั้งแต่ครั้งแรก ส่วนใหญ่ต้องมีจังหวะชีวิตสอดคล้องกับการดำเนินเรื่องแบบหนังสือภาพค่ะ เราเองตอนนี้อ่านก็ได้ความรู้สึกไม่เหมือนตอนนั้นแล้ว   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 18 มกราคม 2549 18:43:56 น.

^ ^ แปลว่าเราเด็กลง??   โดย: ยาคูลท์ 18 มกราคม 2549 22:09:54 น.

ริวิวได้เยี่ยมมากครับ   โดย: bigwores 1 กุมภาพันธ์ 2549 8:00:31 น.

อยากรู้ความรู้สึกที่แท้จริง   โดย: คนเหงา IP: 124.120.52.115 4 กันยายน 2550 11:36:13 น.

อยากอ่านผลงานของคนนี้จัง มีให้ยืมบ้างไหม   โดย: คนขับช้า 4 กันยายน 2551 20:26:49 น.