ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 28 จุดอ่อนอยู่ที่...(หัวใจ)..../1 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)







คนหน้าหล่อกับคนน่ารัก หันหน้ามาจ้องตากันไม่กระพริบ ขณะที่เจ้าเทพพิชัย

กำลังจ้ำอ้าวเข้ามาหา ท่ามกลางสายตานับไม่ถ้วนที่มองตามด้วยความงุนงง....

กลายเป็นจุดสนใจของทุกคนขึ้นมาแล้ว


“เอาไง” เอสพูด

“ป่ะ!” น้ำพยักหน้า

ทั้งคู่ลุกพรวดขึ้นพร้อมกัน เรียกความสนใจของคนทั้งโต๊ะให้หันมามองทางพวกเขา

แทนเทพพิชัย “ไอ้หมอนั่นอีกแล้ว!” กรพึมพำอย่างหัวเสียทันทีที่ได้เห็นเจ้าหนุ่มลูกครึ่ง

ศัตรูตัวร้ายเดินเข้ามาในร้าน ตะโกนเรียกชื่อพี่น้ำของเขาอย่างไร้ยางอาย หันไปมองทาง

คนโดนเรียกที่ลุกยืนทำหน้าไม่ถูก ก็รู้ได้ทันที พี่น้ำของเขาไม่ยินดีที่จะเจอหน้า

ไอ้บ้านี่เลยสักนิด..........มาตามตื้ออยู่ได้ น่าโมโหจริงๆ!!


“พี่น้ำครับตกลงพี่เป็นอะไรกับไอ้หมอนั่น!? คราวที่ผมไปเจอมันที่บ้านพี่ มันทำท่า

อย่างกับว่าสนิทกับพี่ซะเหลือเกิน” กรลุกยืนขึ้นถามน้ำอย่างหงุดหงิด ชี้มือไปทาง

เจ้ากล้ามโตที่มาใหม่ ขณะที่คนทั้งโต๊ะมองหน้ากันไปมาอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวด้วยความงุนงง


“เปล๊า!! ไม่สนิทกันซักกะติ๊ดเดียว! เอ่อ คือ ทุกคนผมขอตัวก่อนนะครับ เพิ่งนึกได้ว่า

เอสต้องไปทำงานต่ออ่ะ! ผมนี่แย่จริงๆเลย ทำไมขี้ลืมแบบนี้ก็ไม่รู้! พี่โอบโทรมา

ผมเลยนึกขึ้นมาได้ ต้องรีบไปแล้ว ไปก่อนนะครับเดี๋ยวไม่ทัน! พี่ผึ้ง! ขอบคุณที่เลี้ยง

พวกเรานะครับ ไปกันเหอะเอส!!”


กรจะร้องเรียกตามถามอะไรน้ำอีก คนหล่อก็รีบดึงแขนหนุ่มน่ารักให้เดินไปอย่างเร็ว

หนุ่มหน้าใสจึงพยายามจะเดินตาม แต่ก็ถูกบิววิ่งมาขวางหน้าไว้ แถมก๊อปยังเข้ามา

เกาะแขนเขาเสียแน่น ทั้งสองพูดห้ามและเหนี่ยวรั้งไม่ให้เขาตามออกไป


“น้องกร! จะตามเขาไปทำไมจ๊ะ! พวกพี่เขารีบไปทำงานกันนะ! อยู่กินสุกี้กับพี่ดีกว่า!”

ดาราสาวพยายามส่งยิ้มหวานแต่ทำตาดุชอบกล ผลักหน้าอกของดารารุ่นน้องให้นั่ง

ลงที่เดิม “อ่ะ เอ่อ แต่ ผม!” กรยังดื้อลุกยืนขึ้นมาอีก แถมร้อนใจอยากตามไปด้วย

ร้องตะโกนเรียกชื่อเอสกับน้ำให้รอเขาก่อน จะขอตามไปด้วยคน จึงถูกคนตัวโตกว่า

ที่เกาะเขายังไม่ยอมปล่อย ใช้กำลังจากมัดกล้ามที่แขน ดึงร่างเขาให้กลับมาหน้าแทบหงาย


“เอ๊ะ!น้องกรครับ! พี่ก๊อปว่าพวกเราอยู่กินสุกี้กับพี่ผึ้งที่นี่ดีกว่านะ! พี่ก๊อปยังมีเรื่อง

อยากจะคุยกับน้องกรเย๊อะแยะเลย!!” ยิ้มหวานให้แต่ทำเสียงแข็งเหมือนแกมบังคับ

“................||||||||||||||| แต่ผมไม่มีอะไรจะคุยกับพี่หรอกครับ ปล่อยผมซี่~!”

กรขนลุกขึ้นมา ไหงพวกพี่บิวพี่ก๊อปต้องมาขวางเขาไว้ด้วยนะ!


พี่ผึ้งได้แต่นั่งงง มองตามพระเอกละครของเขากับคุณผู้ช่วยหน้าหวาน

วิ่งออกจากร้านทางประตูด้านข้าง แล้วหันกลับมามองเจ้าสามคนที่ยื้อยุดกันอยู่ต่อหน้า

“อะไรของพวกมันวะ เอ้อ~ แต่ใครจะไปไหนอีกก็ไปเห๊อะ! กูอนุญาตพวกมึง

ด้วยความยินดีสุดๆ!555 (จ่ายน้อยลงแล้วเว้ยกู!55)”


เมื่อเห็นว่าคนน่ารักหนีไปกับเจ้าดาราดังนั่นอีกแล้ว เทพพิชัยก็เปลี่ยนจากเดินเป็นพุ่งตัว

ตรงรี่เข้ามา ตะคอกถามพวกที่เหลืออยู่ด้วยอาการร้อนรนและและฉุนเฉียวอย่างมาก

ทำไมน้องน้ำเจอเขาทีไร ต้องวิ่งหนีด้วยฟะ!||||||||||*||

“เฮ้ยนี่!! น้องน้ำไปไหนน่ะ!?” เจ้าลูกครึ่งไม่นึกกลัวใครหน้าไหน ทุกคนที่โต๊ะ

ก็ได้แต่เงยหน้ามองคนขู่ถามอย่างเหวอๆ. ....ใครวะเนี่ย!?|||||||||||||


กรหน้ายุ่ง..รำคาญพวกรุ่นพี่ที่จับเขาไว้ก็รำคาญ เหม็นขี้หน้าเจ้าบ้ากล้ามโตอีกต่างหาก

แต่ก็ยังชะเง้อมองตามหลังสองคนที่วิ่งออกไปนอกร้านแล้ว เห็นหลังทั้งคู่อยู่ไวๆ

อยากวิ่งตามไปด้วยคน อยากจะถามอะไรมากมายแท้ๆ...


เพราะไม่มีใครตอบคำถามเขา เทพพิชัยจึงคิดจะไล่ตามออกไปทางประตูด้านข้างอีกคน

ตอนนั้นเอง ดาราหน้าใสที่โดนบิวและก๊อปมะรุมมะตุ้มอยู่ ก็รีบถลันขายื่นไปขวางทาง

ให้ไอ้หนุ่มลูกครึ่งสะดุดล้มหน้าทิ่มลงไปตะครุบกบบนพื้น! หน้ากระแทกอย่างแรง

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวจนถุงข้าวของพะรุงพะรังที่ถืออยู่ กระเด็นหลุดจากทั้งสองมือไป

กระจัดกระจายเป็นวงกว้างอยู่ตามพื้นร้าน... คนทั้งร้านมองหนุ่มลูกครึ่งเป็นตาเดียว!


บิวและก๊อปที่ยืนจับกรไว้คนละฝั่งต่างก็อ้าปากเหวอ หันมามองเจ้ารุ่นน้องที่ทำหน้าสะใจ

ใช้สายตามองคนหน้าทิ่มอย่างเหยียดๆ... (กูไม่ได้ไป มึงก็อย่าหวังจะได้ไปเลย!)

เหลียวไปมองข้างนอก เห็นรถพี่เอสขับไปไกลจนลับตาแล้ว ก็หันกลับมาหัวเราะ

เยาะเย้ยคู่อริเขาอย่างชอบใจ


เทพพิชัยตกใจไม่น้อย ถลึงตาใส่กรด้วยความโมโห!.... ตามไม่ทันแล้วแบบนี้!

“ฮึ่มม!!! มึง!! ไอ้หน้าอ่อน! มึงอีกแล้วเหรอวะ! ไอ้ห่าเอ๊ยอยากลองดีกะกูใช่มั้ย!!!”

ตะคอกคอเป็นเอ็น ลุกพรวดเข้ามากระชากคอเสื้อกรท่ามกลางความตื่นตะลึง

“มึงก็ลองดูดิ!!!” กรตะคอกตอบทำหน้าแน่ใส่ แม้อีกฝ่ายจะตัวโตกว่าสักแค่ไหน


งานนี้ท่าจะมีเรื่องกันแน่แล้ว ก๊อปยังจับกรไว้ไม่ปล่อย ทินกรจึงกระโดดเข้าจับตัว

เทพพิชัยไม่ให้หลุดมาชกต่อยกันได้ ขณะที่พวกทีมงานผู้ชายรีบปราดเข้าประชิดตัว

คนเลือดร้อนทั้งสอง ดึงแยกมือไม้ของคนทั้งคู่ที่ยังพยายามจะยื่นเข้าทำร้ายกันให้ออกห่าง

บิวและหญิงสาวอีกสองสามคนต่างไปยืนรวมกลุ่มหลบหลังผู้กำกับร่างท้วม


“นี่มันอะไรกันค่ะ!? เกิดอะไรขึ้นค่ะพี่ผึ้ง!!?”

เสียงเจ้าของร้านวิ่งออกมาดูเหตการณ์และร้องถามด้วยความตกใจพร้อมกับพนักงาน

ที่วิ่งตามเธอออกมาด้วย พี่ผึ้งเหงื่อแตก... เขาจะทำยังไงดีมีหวังเป็นข่าวใหญ่แน่!||||||||||


“555555 ซะเซอร์ไพร์ส !!!!”

เสียงพี่ผึ้งตะโกนขึ้นดังลั่นร้าน ทำเอาทุกคนหยุดชะงักตามถ้อยคำที่คุ้นหู

“ คัท!!!”

“เอ๋...!? หมายความว่ายังไงกันคะพี่ผึ้ง!?” คุณเจ้าของร้านสาวสวยเดินเข้ามาพูดคุย

“พวกเราเล่นซ้อมละครฉากตื่นเต้นกันนิดหน่อยเท่านั้นเองล่ะครับ!

คุณแก้วไม่ต้องตกใจไป ขอโทษด้วยครับผมไม่คิดว่าพวกมันจะอินจัด จนทำเสียงดัง

เอิกเกริกจนลั่นร้านขนาดนี้!”

ทันทีที่หันไปส่งซิกพยักหน้าหัวเราะเสียงดัง ให้ทุกคนร่วมเออออห่อหมกไปด้วย

เหล่าดารานักแสดงและทีมงานทั้งฝูง ต่างก็ทำท่าฝืนฉีกยิ้มรับเสียงปรบมือจากผู้คนในร้าน

ที่คิดว่าเรื่องทั้งหมดนั้น เป็นแค่โชว์การซ้อมละครเท่านั้น... ก็แน่ล่ะ...

เห็นผู้กำกับคนดัง กับดาราดังตั้งหลายคน ยืนล้อมวงกันหัวเราะเฮฮา มันก็น่าจะเป็นแค่

เรื่องเล่นๆเท่านั้น........... “ แสดงกันเก่งจริงๆ... เอาจริงเอาจังกันน่าดูนะคะ โธ่พี่ผึ้งขา~

วันหลังบอกแก้วก่อนบ้างนะคะ อย่าเล่นแผลงๆอย่างนี้อีก ตกใจหมด55”

แล้วพี่ผึ้งก็บอกให้ทุกคนนั่งกินต่อได้ ทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเสีย เพราะหากว่า

รีบร้อนรนจากไปตอนนี้คงผิดสังเกตแน่ คนทั้งร้านอาจจะรู้ว่ามีเรื่องกันจริงๆ...


เทพพิชัยแอบถูกหิ้วปีกออกไปนอกร้านทันที โดยทำทีเป็นกอดคอฉันท์เพื่อนกันไป

แต่ความจริงแล้วคือเขาถูกคุมตัวออกไป เพื่อไม่ให้ก่อเรื่องได้อีก

ทินกรตามเก็บของที่หล่นกระจายให้ ก่อนจะนำไปยื่นใส่หน้าไอ้หนุ่มลูกครึ่งที่เคียดแค้น

กันกรามกรอดไม่หาย....

“ไม่รู้หรอกนะว่ามีเรื่องอะไรกันมา แต่วันนี้นายรีบกลับไปดีกว่า ถ้าฉลาดพอนะ...

พวกเราก็ไม่อยากจะมีเรื่องกับคนที่ไม่รู้จักหรอก เพราะยังไงซะ พวกเราก็อยู่ข้างเดียว

กับกรอยู่แล้ว คงเข้าใจที่พูดใช่มั้ย!?” ทินกรพูดเสียงเรียบ กอดอกจ้องหน้าอีกฝ่าย

ที่มีเพียงตัวคนเดียว ผิดกับเขาที่มีเพื่อนๆทยอยออกมายืนรออยู่ข้างหลังกันอีกนับสิบ...


เจ้าหนุ่มลูกครึ่งเจ็บใจเพียงไหนก็ไม่อาจวู่วามได้ เขาไม่โง่พอจะมีเรื่องทั้งที่เสียเปรียบ

เห็นๆแบบนี้อยู่แล้ว... ได้แต่ชี้หน้ากราดบอกฝากบัญชีแค้นเอาไว้ก่อน รับรองเขาต้อง

กลับมาทวงคืนแน่!... กำลังปัดคราบเลอะที่จับอยู่ตามเสื้อผ้าราคาแพง กับถุงข้าวของ

หันหลังจะเดินจากไปอย่างหัวเสียที่สุด แต่แล้วก็ได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลัง ทำให้เขา

ต้องชะงักหยุดฝีเท้า “เฮ้!!!” เมื่อหันกลับไปมอง ก็เจอเจ้าดาราหน้าอ่อนโผล่หน้ามา

ตะโกนเรียกเขาอย่างร้อนรน เหมือนกลัวจะเรียกไว้ไม่ทัน


{ไอ่!เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!}


ว้ากกกกกกกกกกกกกกกก~~~!!!!0*0 ไอ้ดาราขี้ก้างนั่น!!

มันขยับปากพูดแบบไม่ออกเสียง ทำหน้ากวนตีนแถมชูนิ้วกลางใส่หน้าเขาเต็มๆ!

หนอย!!!!!!||||||||||||||||||*|| มันน่ากระทืบให้จมดินนัก! ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!

คอยดูเถอะกูจะทำให้มึงต้องน้ำตาร่วงจมกองเลือดให้ได้สักวัน!!!


ก่อนที่กรจะยั่วโมโหเทพพิชัยไปมากกว่านี้ ทินกรและเพื่อนๆก็ช่วยกันดึงตัวให้กลับ

เข้าไปในร้านเดี๋ยวนั้น ............ และเมื่อกลับเข้าไปก็เจอพี่ผึ้งด่ายับแบบประชิดตัว


“ผมขอโทษ~~ ก็!...ผมไม่ถูกกับมันนี่พี่!||||||||||||” กรโอดครวญ ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ

“แล้วเราไม่ถูกกับเขาเรื่องอะไร! พี่ยังไม่เห็นเขาจะทำอะไรเราก่อนเลย! ไปแกล้งเขา

แท้ๆ นั่นมันคนรู้จักของเจ้าน้ำไม่ใช่เหรอ!? ทำอะไรไม่คิด! ถ้าเป็นข่าวมึงนั่นแหละ

จะต้องเดือดร้อนไอ้กร! ชื่อเสียงฉิบหายหมด ยัยโอบรู้เข้ามีหวังเป็นลมสิบตลบ!”


“โหย~~~อย่าบอกพี่โอบนะพี่ผึ้ง! ผมขอร้องล่ะ” กรไม่ยอมบอกเหตุผลหรือตอบ

คำถามใด เขาไม่อยากให้คนอื่นล่วงรู้ ว่าทั้งหมดเป็นเพราะ......พี่น้ำ... ทำได้แค่

ยกมือไหว้อ้อนวอน ขอร้องอยู่นานจนพี่ผึ้งรับปากจะไม่บอกผู้จัดการส่วนตัวให้

แต่...สำหรับคนอื่นๆที่มาด้วยกันตั้งหลายคน....กรไม่แน่ใจ...

ไม่ช้าก็เร็วคงรู้ถึงหูพี่โอบแน่...ว่าเขาจะมีเรื่องชกต่อยที่ร้านสุกี้นี้...กำลังเป็นกังวล

ก๊อปก็เข้ามาปลอบใจ “ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกน้องกร ถ้าเรื่องแดง เดี๋ยวพี่ก๊อป

จะเป็นพยานให้เองว่าไอ้หมอนั่น มันเมามาหาเรื่องเรา...ดีมั้ยจ๊ะเอ๊ย! ดีมั้ยครับ!(ยิ้ม)”


“เฮ้ยจริงนะพี่ก๊อป! ขอบคุณมากครับพี่!” เขานี่โชคดีจริงมีแต่คนเข้าข้าง ดีใจจน

เผลอลืมตัวจับมือดาราหนุ่มหน้านวลรุ่นพี่มากุมไว้เพื่อขอบคุณ แต่ก็ต้องรีบปล่อย

แทบไม่ทัน เมื่อโดนมืออีกฝ่ายเลื้อยมาลูบไล้ตามมือและแขนของเขาแทน...||||||||||||

กรเหงื่อตก รีบหาเรื่องเบี่ยงความสนใจหนีมือที่พยายามเลื้อยมาวางบนขาของเขา

ที่ใต้โต๊ะ... “อ่ะ เอ่อ เอ้อๆ เฮ้ยพี่ก๊อปครับ ผมไม่เห็นพี่บิวเลย! เขาไปไหนเนี่ย?

เห็นหายไปตั้งนานแล้วนะพี่ก๊อปไม่ไปตามหาพี่บิวเหรอครับ!?555|||||||||”



พี่ผึ้งได้ยินกรพูดก็ช่วยถามเสริม เมื่อไม่เห็นดาราสาวขี้เล่นได้สักพักแล้ว

แต่ก๊อปกลับทำท่าถอนใจ เบื่อที่กรชิ่งหนีไปนั่งที่เก่าของน้ำซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม

แล้วส่งยิ้มแหยๆให้ ก่อนก้มหน้าก้มตากินสุกี้หลบตาเขา..... (ชิ!.ขี้อายอยู่ด้าย~!)

“เฮอะ! ไม่ต้องไปห่วงเจ้เอ๊ย! เอ่อพี่บิวเขาหรอกครับ! ...เขาคงไปห้องน้ำน่ะ

ไปนานแบบนี้คงโบ๊ะแป้ง ตบหน้าตัวเองเล่นอยู่ในห้องน้ำนั่นแหละพี่....”


ความจริงแล้วก๊อปรู้ดีว่า เมื่อเจ้บิวของเขาแอบแวบหายไปในสถานการณ์แบบนี้

ก็คงไม่พ้นกำลังอยู่ในช่วงรายงานข่าว ความเคลื่อนไหวให้เพื่อนซี้ที่ชิ่งไปได้รับรู้


ที่นอกร้าน...ดาราสาวกำลังนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ในรถสีส้มแปร๋นของตัวเอง

อย่างตื่นเต้นและออกรส...


*********************************

……………………….

…………..

…..


“เฮ้ย55บ้าน่า.......... เติมรึเปล่าๆ มันจะต่อยกันในร้านเลยเหรอวะบิว...”

ได้รู้เรื่องจากเพื่อนที่อยู่ในเหตุการณ์แล้ว คนหน้าหล่อก็ไม่อยากจะเชื่อหู

นี่เจ้ากรช่วยกันไอ้เทพพิชัยไว้ให้หรือนี่........... แน่นอนมันไม่น่าจะทำ

เพื่อเขา แต่คงทำเพื่อน้ำมากกว่า............ นึกๆแล้วน่าขอบคุณแต่ก็น่าโมโหไปในตัว

(กูล่ะเบื่อไอ้พวกนี้เต็มที...แม่งมันจะแย่งกันจีบเมียกูทำแป๊ะไรนักวะ! ของกูเฟ้ย!!)


ก็เพราะบอกใครไม่ได้อยู่อย่างนี้น่ะสิ............ ถ้าเขาไม่ได้เป็นดารา...ป่านนี้คง

ไม่ต้องมาคอยหลบๆซ่อนๆ แคร์สายตาใครๆแบบนี้..........และบอกทุกๆคน

ให้รู้ไปเสียทีว่า คนน่ารักของเขามีเจ้าของตั้งนานแล้วโว้ยยยยยยย!!...

เอสถอนใจวางสายจากบิว แล้วหันมาเจอกับตาคู่หวานที่จ้องเขา ทำหน้าอยากรู้

เรื่องทั้งหมดอยู่ข้างๆ...








ล้อรถคันหรูของดาราหน้าหล่อเคลื่อนตัวอีกครั้ง หลังจอดตั้งหลักอยู่ข้างทาง

ห่างจากร้านที่พากันหนีมาไกล “ดีนะ...พี่ผึ้งแกหัวไว...แต่พี่โอบต้องโกรธแน่..”

เสียงหวานพูดบ่นๆ กอดอกส่ายหัวระอาใจกับพวกผู้ชายรอบตัว..

.เขาก็เป็นผู้ชายเหมือนกันนะ เจ้าพวกนั้นมันบ้าชัดๆ/////*//มาตามก้นเขาอยู่ได้!


“......ห่วงมันเหรอ..” เสียงนุ่มเหมือนเอ่ยลอยๆ แต่สะกิดใจให้คนได้ยินหันมอง

“......หึงอ่ะดี๊..” น้ำทำพูดลอยๆบ้าง มองทางข้างหน้า แต่แอบชำเลืองหางตามอง

คนขับรูปหล่อที่ทำหน้าหงิกให้เห็นอย่างปิดไม่มิด.... “ไม่ได้หึง.....”

คนปฏิเสธทำท่าขับรถขึงขังไม่ยอมพูดอะไรไปมากกว่านั้น หนุ่มน่ารักได้แต่อมยิ้ม

ลองตอบเขาเสียงห้วนแถมหน้าบูดแบบนี้.......มันก็หึงแหละว้า~~!(คิกคิก)


“มองอะไรเล่า~///////*// เอ้อ! ผมยอมรับว่าหึงก็ได้! ก็ผมไม่ชอบนี่!”

เอสเห็นคนน่ารักมองเขาไม่หยุดก็หลุดเก็กจนได้...

“คุณไม่ชอบเรื่องอะไรกัน?..” สงสัยก็ยิ่งเอียงคอถาม ทำตาแป๋วหลอกล่อให้คนรักพูดอีก

“.............ก็เจ้ากร....”

“กรมันทำไม..”

“..ก็มันชอบมายุ่งกับคุณ..”

“...........แล้วไง”

“เฮ่! อะไรกันยังมาถามผมว่า แล้วไงอีกเหรอ!///////*//”

“ผมก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับใครทั้งนั้น... นอกจากคุณคนเดียว...จะไปหึงเขาทำไมเล่า!/////”

น้ำก้มหน้าเขินๆทำแก้มป่องอมยิ้มนิดๆ...


คำพูดของน้ำทำให้เอสดีใจจนยิ้มออกได้ แต่ก็แกล้งขมวดคิ้วทำหน้ายังข้องใจ

คุยด้วยทั้งที่ตามองแต่ทางถนนข้างหน้า “ เอ๊ะ..นี่คุณพูดเองนะ..หึ.....งั้นคืนนี้...

ถ้าผมบอกว่าอยากยุ่งกับคุณ ..คุณจะยอมยุ่งกับผมมั้ย?..” คำถามหยั่งเชิงกำกวมแบบนี้

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหมายถึงอะไร แววตาเจ้าเล่ห์แสนกรุ้มกริ่ม สะท้อนแสงจาก

พระอาทิตย์ยามเย็นที่ตกกระทบกับกระจกรถบนท้องถนน ดูเป็นประกายวิบวับ

เต็มไปด้วยความหวังขึ้นมา.....

ไอ้เรื่องกิจกรรมบนเตียง เพื่อกระชับความสัมพันธ์ภายในห้องนอนของพวกเขานั้น...

ถือว่าค่อนข้างน้อยมากทีเดียว เหตุก็เพราะ ..ไม่บ่อยนักหรอก ที่คนน่ารักจะยอมให้

ล่วงเกินมากกว่าแค่ภายนอก..


น้ำก้มหน้านิ่งเงียบไปนาน ก่อนจะค่อยๆปล่อยเสียงหัวเราะออกมา พาให้คนรอลุ้น

หัวเราะตามอย่างดีใจไปด้วย

“ฮะฮะฮ่าฮ่าฮ่า!!แปลว่าคุณโอเค!///////” ถามเชิงตอบเองอย่างตื่นเต้น

“ฮ่า!ฮ่า!ฮ่า!ด๊อยไรเล่า!! ///////*//” ใบหน้าหวานหันควับมาถลึงตาดุ ตะคอกใส่ทันควัน

เพี๊ยะ!!!...............แถมด้วยตบหัวไอ้หน้าหล่อจอมหื่นเป็นการสั่งสอน...


“เจ๊บ!!||||||||||หืมม..โหย~~น้ำครับเถอะน่า~~ น่า!นะ!นานแล้วน้า~///////นะนะนะ”

ดาราหนุ่มยังไม่เลิกพยายาม เอื้อมมือข้างหนึ่งไปสะกิดไหล่บางรบเร้า อ้อนขออย่างดื้อๆ


แต่คนรักกลับเอ่ยเสียงแข็ง แล้วตีมือเขาที่ลูบไล้ต้นแขนเรียวนั้นเล่น

“พรุ่งนี้งานช่วงเช้าของคุณเต็มเอี๊ยด! ไม่ต้องมาปะเหลาะซะให้ยากเลยไอ้กาม!”

ด่าด้วยหน้าแดงๆเสร็จ ก็เปลี่ยนไปทำหน้ามุ่ยๆจ้องถนนข้างหน้า ไม่ยอมคุยด้วยอีก


อยู่ๆเสียงนุ่มก็เอ่ยดัง “.........เขินอ่ะดี๊..”

เอสพูดทำลอยหน้าลอยตา ขณะที่ยังขับรถต่อไปเรื่อย... แอบเหล่มองคนนั่งข้างเล็กน้อย

ก็เห็นเม้มปากบางสีชมพูระเรื่อแน่น...ขมวดคิ้วจนเหมือนจะผูกกันเป็นโบว์ได้

ดูหน้าบึ้งแต่ในขณะเดียวกัน กลับเหมือนจะหลุดยิ้มได้ทุกเวลา..

ไอ้ท่าทางแบบนี้...มันท่าเขินของเจ้าตัวเขาชัดๆ (555 แหมๆๆ ทำมาเป็นโมโห~..คิก)


“ไม่ได้เขินเว้ย!~//////*// ไม่มีอารมณ์!!” ตัดบทแก้เขินหันไปมองข้างทางแทน

รถแล่นผ่านสองข้างทางที่เต็มไปด้วยตึกสูงๆ อาคารทันสมัย แหล่งช็อปปิ้ง

และผู้คนเดินถนนมากมาย คนหน้าหล่อแอบอมยิ้มที่น้ำเขินเขา แต่ก็ยังเสียดาย

เรื่องบนเตียงที่น้ำเอาแต่ปฏิเสธเขาร่ำไป...


ก่อนที่รถจะเลี้ยวเข้าสู่เส้นทางกลับบ้าน ดาราหนุ่มก็เอ่ยถามความต้องการของคนรัก

“อืมมม.....ไปไหนดี กลับบ้านเลย หรือคุณอยากไปไหนซื้ออะไรรึเปล่าครับ?”

“อืม..ไม่รู้ดิ.. กลับบ้านกันเลยก็ได้..”

เสียงหวานตอบยักไหล่เล็กน้อย เขาไม่ได้ต้องการอะไรเป็นพิเศษ แล้วเอนตัวพิง

พนักเบาะรถหลับตาลง เหมือนตั้งใจจะงีบหลับจนกว่าจะถึงคอนโด...

ตอนนั้นเอง พลันสายตาคู่คมของเจ้าคนขับรถ ก็ไปสะดุดเข้ากับป้ายโฆษณาตัวอย่าง

หนังผีสยองขวัญสั่นประสาทเรื่องใหม่ ที่กำลังจะได้เข้าฉายในโรงภาพยนตร์เร็ววันนี้..


ปิ๊ง!........ ความคิดชั่วร้าย เอ๊ย! ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของชายหนุ่มทันที

คนหล่อเหลือบหางตาลอบมองใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้ม นอนยิ้มกำลังสบายอยู่ข้างๆ

.......แล้วแอบยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่คนเดียว..

……………

……..



เปลือกตาที่มีแพขนตายาวล้อมรับกับใบหน้าเรียวมนสวยกระตุกไหว ค่อยๆปรือขึ้น

เมื่อรู้สึกตัวว่าถูกมือแกร่งของแฟนหนุ่มเขย่าแขนเรียกให้ลงจากรถ..

ตาคู่สวยหวานมองทิวทัศน์รอบตัวที่แปลกไป น้ำขยี้ตาเล็กน้อยด้วยความงัวเงีย

และอ้าปากหาว ขมวดคิ้วหันมองซ้ายขวาด้วยอาการงงๆ... ยังไม่ถึงคอนโดนี่นา..


คนหน้าหล่อล็อครถเสร็จก็เดินอ้อมมาสะกิดแขนหนุ่มน่ารัก ชี้ให้ดูร้านขายซีดีหนัง

ที่อยู่เยื้องไปจากจุดจอดรถไม่ไกลนัก ... “ ไม่ได้ดูหนังใหม่ๆเลยเดี๋ยวนี้...ผมว่า

เราไปหาหนังสนุกๆ ไว้นั่งดูด้วยกันที่บ้านเราดีมั้ยครับน้ำ...ผมอยากดู...(ยิ้มหวาน)”


“อื้ม!^^ ” น้ำพยักหน้าส่งยิ้มน่ารักตอบไป เขาคิดว่ามันก็ดีเหมือนกัน

ความจริงก็กำลังนึกเซ็งๆ ที่ไม่ได้อยู่กินสุกี้กับพวกเพื่อนๆเพราะเจ้าตัวมารนั่น...


แต่ก็ไม่ได้นึกเอะใจ..... กับรอยยิ้มที่หวานผิดปกติ และท่าทีระริกระรี้แปลกๆ

ของคนตรงหน้าเท่าไหร่นัก.. คงเพราะเจ้าหน้าหล่ออยากได้หนังสนุกๆไปดู....

แต่...........คนน่ารักประเมินการกระทำของอีกฝ่ายต่ำไปเสียแล้ว...

ยอมเดินเข้าร้าน เลือกหนังไปดูด้วยกันที่บ้านแต่โดยดี ไม่คิดอะไรแบบนี้

...เรียกว่าติดกับนายเอสเข้าเต็มเปา!

……………………….

…………..

……..

น้ำถือหนังที่เลือกมาได้สองสามเรื่อง แล้วเดินชะเง้อคอมองหาแฟนของเขา

ที่แยกตัวไปเลือกหนังมุมอื่น... เมื่อเดินมาเจอเอสก็ยิ้มยื่นหนังที่เขาเลือกได้ให้ดู

“หืม..น่าสนุกดีนะ” ดาราหนุ่มชมแฟนตัวเองว่าเลือกหนังเก่ง รู้ด้วยว่าเขาชอบหนังบู๊..

“หึ...แล้วของคุณล่ะ..ได้อะไรมั่งยัง?”

เจ้ารูปหล่อรีบยิ้มกว้างโชว์หนังที่เขาเลือกมาบ้าง....แต่เล่นเอาอีกฝ่ายสะดุ้งตกใจ

จ้องแผ่นหนังสี่ห้าเรื่องในมือเขาจนตาโตแล้วร้อง “เฮ้ยยยยย!!!|||||||||||||||”

เห็นอาการของน้ำเป็นไปอย่างที่เขาคิดก็หัวเราะนิดๆแกล้งพูด

“55เป็นอะไรครับ?...หือ....ทำไมอ่ะ..คุณ.....................................กลัวอ่ะดี๊~!”

คนพูดทำท่าขมวดคิ้วหรี่ตามองแล้วเบะปาก เหมือนเย้ยหยัน พาให้คนได้ฟังมีน้ำโห


“ไอ้บ้า! เปล่า! ไม่ได้กล้วเว้ย!....” แต่คนอวดเก่งก็ตอบแบบหลบตา...

แล้วที่ไม่กล้ามองมากยิ่งกว่าสายตาคมตรงหน้า...ก็คือไอ้ของที่อยู่ในมืออีกฝ่าย..

หนังผีล้วนๆเลย!!!....

(อ๊ากกกกกกก!!!ไอ้ดาราโรคจิต! ไอ้หื่นกามข้ามโลก!ไอ้ผัวเฮงซวย! ทำไมวะ!
ทำไมต้องเป็นหนังผี~อี๋อี๋อี๋~|||||||||||||*||...เค้ากลัวอ่ะ!!!...ฮือ~ TT )


“อ้าววววว! เหรอออออ!?..55...หึ..แหม! ว่าจะเปลี่ยนเรื่องอยู่พอดี ผมก็นึกว่าคุณกลัว!

แต่ถ้าคุณไม่ได้กลัวอย่างนี้...งั้นผมซื้อหมดนี่เลยนะ! จะได้ดูด้วยกัน...คืนนี้...(อิอิ)”

“เฮ้ย!!...................เอ่อ...เยอะไปป่าวววว เอาแค่เรื่องเดียวก็พอแล้วม้างงงง |||||||||||”

เสียงหวานตอบเหมือนไม่ได้ปฏิเสธ แต่ก็รู้ได้ว่าไม่อยากให้ซื้อนักหรอก...


…ไอ้เรื่องที่กลัวผีมากนี้...น้ำไม่อยากให้เอสรู้ที่สุด...

เพราะคนขี้แกล้งอย่างแฟนเขา ต้องใช้จุดอ่อนข้อนี้มาแกล้งเขาเล่นแน่ๆ...

แต่เมื่อคราวที่น้องชายถูกส่งเข้าโรงพยาบาล... พอรู้เท่านั้นว่าไปกอดศพ

คนไม่รู้จัก ขนหัวงี้ลุกเกรียว ขนลุกขนพองไล่กอดเอสไม่ยอมปล่อยแท้ๆ

ถึงอย่างนั้นก็ยังวางฟอร์มปฏิเสธว่าเขา... ไม่ได้กลัวผีเสียหน่อย!

อ้างว่าแค่ตกใจเท่านั้นเอง ทำปากแข็งเรื่อยมา ...

โดยไม่รู้ว่า คนหน้าหล่อเขาจับได้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วจ้า....


เอสอมยิ้ม หอบหนังทั้งหมดที่เลือกได้(ส่วนใหญ่ก็เป็นหนังผี..555)

เดินตรงไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์ ... โดยมีคนน่ารักเดินเหงื่อตกตามหลังอย่างเอื่อยๆไป


น้ำลุกลี้ลุกลนครุ่นคิดไม่ตกตลอดทางกลับคอนโด...
(ท่าจะซีเรียสกว่าเรื่องเจ้าเทพพิชัยเสียอีก)

ทำยังไงดี... เขาไม่อยากดูไอ้หนังผีบ้าพวกนี้เลย!|||||||||||||



**********************
**********************

…….


………


……………. ในร้านสุกี้ที่นิกกี้นัดกับเพื่อนๆไว้...

หนุ่มน้อยร่างเล็กนั่งกินอาหารอย่างไม่ค่อยสบายใจนัก...

ปรายตามองแฟนหนุ่มรุ่นพี่ที่หัวเราะเฮฮาเสียงดังผิดกับเขาลิบลับ

“...หึหึหึ.....มึง! เตรียมตัวคลานกลับบ้านได้เลยไอ่เชี่ยนิก!”

บาสชี้หน้าหนุ่มตี๋คำรามในลำคอ

“เอ้อ!!555มึงทายม๊า! มึงทายมา!” นิกกี้เอากุ้งที่คีบอยู่ในมือชี้หน้าเพื่อน


วันนี้นอกจากสาวประจำกลุ่มอย่างหนูแนนแล้ว ยังมีเพื่อนผู้หญิงมาด้วยอีกสองคน

คือกิ๊กซึ่งเป็นแฟนกับวี และโบว์แฟนของอาท.. พวกสาวๆนั่งข้างเดียวกันคุยจุ๊กจิ๊กแล้ว

หัวเราะเสียงดังไม่น้อย ขำกับมุกบ้าๆของพวกผู้ชายที่เล่นเอาปัญหากวนๆมาทายกัน


นิกกี้กับบาสแข่งกันทายปัญหาอะไรเอ่ยเท่าที่จะคิดได้ ให้คนที่ตอบผิดยกเบียร์ขึ้นดื่ม

ให้หมดแก้ว และต้องยอมกินกับแกล้มที่อีกฝ่ายคีบให้...ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม..

แต่ทั้งโต๊ะต่างส่งเสียงเชียร์ให้บาสชนะ เพราะอยากจะแกล้งเอาฤกษ์เอาชัย

ให้เจ้าคนเพิ่งถอดเฝือกออกมากกว่า


“มะม่วงอะไร! ทำไมมึงกินไม่ได้!?555” บาสกอดอกหัวเราะอย่างเป็นต่อ

เล่นเกมส์นี้กันมาได้สักพักนึงแล้ว อีกฝ่ายต้องยกเบียร์ดื่มมากกว่าเขาจนหน้าตี๋ๆของมัน

เริ่มแดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์แล้วตอนนี้

“หึหึหึ..มึงดูถูกกูมากไปแล้วสัดบาส! คำถามเบบี๋ของมึงกูรู้คำตอบอยู่แล้วเฟ้ย!!555”

นิกกี้หัวเราะสะใจ ก่อนจะทำท่ายักคิ้วให้แบงค์ที่นั่งข้างๆเพื่ออวดความเก่ง..


“เฮ้ยโธ่มึงไม่ต้องมาลีลาดีกว่าไอ้นิก รู้ก็ตอบกูมาดิ! แต่ถ้ามึงตอบผิดนะ...หึหึหึหึ”

บาสใช้ตะเกียบคีบพริกขี้หนูเม็ดยักษ์สามเม็ดกับกระเทียมสดอีกสามกลีบ ไปวางใส่

ถ้วยกินสุกี้ของเพื่อนหน้าตี๋แล้วหัวเราะเสียงกวนๆ นำให้เพื่อนคนอื่นขำตาม


นิกกี้หรี่ตามองกับที่ต้องกินแกล้มเบียร์เมื่อตอบผิดข้อนี้แล้ว.......หัวเราะในลำคออย่าง

กวนๆบ้าง ก่อนคีบเนื้อหมูบดดิบๆใส่รวมไปด้วย “ เอาดี๊~แถมเพิ่มไอ้นี่ด้วยเอ้า!!

แต่ถ้ากูตอบถูกมึงต้องกินเองเอาป่าวล่า~!?” เสียงโห่ฮาดังขึ้นอย่างนึกสนุกรอบโต๊ะ

โดนท้าทายมีหรือจะไม่รับ บาสอมยิ้มตกลงท่ามกลางเสียงคะยั้นคะยอของเพื่อนๆ


“โอเคเลยมึง! กูแถมไอ้นี่อีกก็ยังด้าย~!” คราวนี้บาสเอื้อมมือไปหยิบไข่ดิบมาตอก

ใส่ถ้วยเพิ่มอีกสองฟอง!!...

แบงค์มองของในถ้วยที่คนแพ้ต้องกินแล้ว ทำหน้าพะอืดพะอมแทนคนรักรุ่นพี่เหลือเกิน

นี่ถ้าพี่นิกแพ้ต้องกินไอ้พวกนี้เข้าไปจริงๆหรือ! บ้าไปแล้ว~เล่นอะไรกันก็ไม่รู้!

หนุ่มน้อยพยายามจะอ้าปากร้องห้าม แต่ก็ไม่ทัน เมื่อเห็นพี่หนูแนนเทน้ำแดงลงไปอีก

แล้วหัวเราะจับมือเช็คแฮนด์กับอาทใหญ่


“เอ้าว่ามาเล้ยยยยย 555 ตกลงมึงจะตอบกูว่าอะไร!?”

บาสกอดอก ชูคอเชิดหน้ายิ้มหยันใส่

หนุ่มตี๋เห็นท่าทางของเพื่อนก็คิด....... ไอ้หมอนี่มันเป็นตัวกวนอวัยวะเบื้องล่างที่สุด

ในกลุ่มแล้ว ลองมันมั่นใจว่าเขาต้องตอบผิดถึงขนาดนี้.....ก็ไม่ควรประมาทเหมือนกัน


“เฮ้ยบาส...ในฐานะที่เรามาฉลองกันวันนี้เนื่องในโอกาสที่กูเพิ่งผ่าเฝือกออก กูขอ

ตัวช่วยแบบรายการทีวีมั่งได้ป่าววะ?”

“เฮ้ยยยยยยย555มึงป๊อดอ่ะดิๆๆ!!! เฮอะ!ถ้ามึงคิดว่ามันจะช่วยมึงได้ก็เอาดี๊~

มึงได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้!!ก๊ากก5555” ทำท่าชี้มือไปที่หน้าเพื่อนแล้วขำก๊าก มั่นใจว่า

ยังไงซะก็ไม่มีทางตอบถูกอยู่แล้ว...

“เอางี้กูขอตอบก่อนครั้งนึง แล้วถ้ามันไม่ถูก ค่อยให้ตัวช่วยกูตอบแทน ถ้ายังผิดอีกนะ

กูยอมแดกหมดนี่เลยเอ้า!!” ว่าแล้วเจ้าตาตี่ก็คว้าเบียร์เหยือกใหญ่มาวางตรงหน้า

“ได้!555 มึงเตรียมตัวแดกให้เต็มคราบเลยเชี่ยนิก กูจะฮารอมึง!ก๊ากกกกก”

นิกกี้ปล่อยให้เพื่อนหัวเราะจนตัวงอ แต่ตัวเองกลับแสยะยิ้มน่ากลัว... แบงค์มองรุ่นพี่

หน้าตี๋เหมือนมีแผนการในใจก็กระซิบถาม “พี่นิกอย่าบอกจะให้แบงค์ตอบแทนนะ!

แบงค์ไม่รู้หรอก!|||||||||||||” หนุ่มน้อยได้รับการกระซิบกระซาบตอบ “หึหึ ม่ายหรอก~

พี่รู้ว่ามันต้องกวนตีนแน่! แต่! พี่ก็มีแผนรับมือมันแล้วววว55”


“เฮ้ย! พวกมึงจะจู๋จี๋กันก็หัดเกรงใจกันมั่งสิวะ! มึงมาสนใจเรื่องกูก่อนๆ!!” บาสเห็นภาพ

เจ้ารุ่นพี่กับรุ่นน้องรหัสคู่นี้ สนิทสนมใกล้ชิดกันจนชินตาแล้ว แต่ก็ยังอดล้อว่าเป็นคู่รัก

ให้เพื่อนวีนเล่นไม่ได้เพราะมันทำให้เขาสนุกดี...

นิกกี้กับแบงค์โดนแซวก็ชงักพากันส่ายหน้า... อายแฟนเพื่อนที่ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก

พวกสาวๆไม่รู้เรื่องอะไรด้วยคงจะคิดว่าเป็นเรื่องจริงตามที่บาสแกล้งแซวเล่น...


แม้ว่าจริงๆแล้ว....ไอ้เรื่องที่โดนล้อจะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ!.. แต่ก็ไม่มีใครได้รู้ความจริง

ยิ่งถูกเอาเรื่องจริงที่ไม่อาจบอกใครได้แบบนี้มาล้อ.... มันยิ่งจะทำให้พวกเขารู้สึก

กระอักกระอ่วนภายในใจมากขึ้นทุกวัน....... เพื่อนทุกคนต่างคิดว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่ว่า

จึงสนุกกันใหญ่ แต่ถ้าวันไหนรู้ความจริงขึ้นมา ...ไม่อาจคาดเดาได้เลยว่า ทุกคนจะยัง

สนุกกันอยู่ได้ไหม...


หนุ่มหน้าตี๋ลุกเอื้อมมือเอาตะเกียบไปไล่เคาะหัวเพื่อนที่หัวเราะกันไม่ยอมหยุด พวกเพื่อน

ก็เอี้ยวตัวหลบกันให้จ้าล่ะหวั่น.. แต่เมื่อได้เห็นรุ่นน้องที่ถูกล้ออีกคน เอาแต่ก้มหน้าแดงๆ

ดื่มน้ำโค้กไม่ยอมสบตาใคร ทุกคนก็ยิ่งพากันส่งเสียงเย้วๆ แซวเพื่อนรุ่นน้องหน้าตาจิ้มลิ้ม

ให้ยิ่งได้อาย.. นิกกี้หันมามอง..ก็เห็นแบงค์ทำสายตาเหมือนขอความช่วยเหลือ...

เขารู้สึกว่าเรื่องมันชักจะไปกันใหญ่ จึงพยายามนำบทสนทนาให้หันเหกลับมาที่เรื่องเดิม


“โอ๊ย~~///////*// ไอ้พวกจิตอกุศล! คุณพวกมึงทั้งหลายจะพอกันได้รึยังครับ!

กูจะได้ตอบปัญหาซะที!” นิกกี้ร้องโวยให้ทุกคนหยุดพูดเรื่องของตัวเองกับแฟนรุ่นน้อง

เสียงหนูแนนแจ๋นขึ้นให้คนอื่นๆเพลาเสียงลง จะได้ฟังเจ้าตาหยีตอบคำถาม เพื่อรอเวลา

จะได้โห่ฮากันยิ่งกว่าเดิม...

“ไอ้มะม่วงเชี่ยที่แดกไม่ได้ของมึงเนี่ยนะสัดบาส! กู! เคยเอาไปถามพี่กูแล้ว!..

กูเล่นทายปัญหากับพี่กูออกบ่อยไป! อ่ะโธ่!!55 เหวอไปเลยดิมึง! ข้อนี้อ่ะนะ

มันต้องตอบว่า!... มะม่วงมัน! 55 ไงกูถูกอ่ะดิห่าเอ๊ย!!!555แดกเลยมึง!แดกๆ!!”


หนุ่มตี๋หัวเราะร่า ดันถ้วยกับแกล้มชวนสยองกับเหยือกเบียร์ตรงหน้า ไปให้อีกฝ่ายที่ยัง

ยิ้มมองเขานิ่งๆ... “มึงตอบห่าไรของมึง! ไอ่ควาย! มะม่วงมันเนี่ยนะที่มึงคิดว่าถูก!555”

เอาล่ะสิ..พอบาสพูดออกมาก็พาให้นิกกี้หุบยิ้มลงทันที แบงค์เริ่มมีสีหน้าไม่ดี กลัวว่า

พี่นิกของเขาจะถูกบังคับให้กินของชวนอ้วกทั้งหมดนั่น... แต่ขณะเดียวกันเพื่อนคนอื่นๆ

พากันหัวเราะอย่างสะใจ....ไม่ว่าใครจะแพ้และโดนลงโทษ มันก็น่าสนุกทั้งนั้นแล้วตอนนี้!


“เฮ้ยมึงอย่ามามั่วเชี่ยบาส! มะม่วงมันน่ะถูก! ก็! มันเป็นมะม่วงมัน ไม่ใช่มะม่วงมึงไง!

แล้วมึงจะเอาไปกินได้ไง เพราะมันไม่ใช่ของมึง! กูรู้เฉลยนะเว้ย~อย่ามา..”

“ผิด! แล้วกูก็ไม่ได้มั่วด้วย 555ไม่รู้ล่ะตอนนี้เท่ากับมึงตอบผิดแล้ว! มึงจะใช้ตัวช่วยหรือ

ไม่ใช่!? ให้ว่องเลยมึง รีบๆตอบผิดแล้วแดกหมูดิบให้กูดูซะดีๆ! ก๊ากกกก55555”


เมื่อบาสกลับมาได้เปรียบ เพื่อนๆก็ขำนิกกี้กันใหญ่ แบงค์ไม่เข้าใจเลย...

คำตอบของพี่นิกน่าจะถูกแล้วนี่นา... พี่บาสเนี่ย... กวน(ตีน)จริงๆด้วย!

“อึ๋ย~ทำไงดีอ่ะครับพี่นิก! แพ้แหงๆเลยทีนี้

ฮึก..ผมขี้เกียจพาพี่ไปล้างท้องที่ รพ. น้า~~!||||||||||||”



แต่คนรักรุ่นพี่กลับแสยะยิ้ม.....เขาไม่นึกกลัวว่าจะแพ้เลยสักนิด ในเมื่อยังมีตัวช่วยอยู่

และตัวช่วยของเขานี่ล่ะ คือไพ่ไม้ตายที่จะใช้สยบไอ้เพื่อนปากดี

(ให้มันหนีหน้าม่อยไปฟ้องแม่เสียให้เข็ด! กร๊ากกกกก555555555 )


ว่าแล้วก็เอ่ยปากขอยืมโทรศัพท์ของแบงค์ “พี่นิกจะโทรหาใครครับ?” หนุ่มน้อยถาม

แต่ก่อนที่จะจะตอบ ไอ้พวกเพื่อนตัวดีมันก็พูดโห่แซวกันอีกแล้ว ..เรื่องที่หนุ่มตี๋ใช้มือถือ

ของรุ่นน้องราวกับเป็นของตัวเอง....

บาสยังเยาะถามนิกกี้จะโทรหาใคร “เฮ้ยถ้ามึงจะโทรตามสไปเดอร์แมนมาช่วย

บอกให้มันเตรียมใยมาพ่นใส่กูเยอะๆเลยนะเว้ย กูชอบ!สัด!5555”

“บักวอกบาส! มึงขอใยสไปเดอร์งี้ อย่าบอกนะว่ามึงจะเล่น..” วีขมวดคิ้วจ้องหน้าเพื่อน

“55 เอ้อกูจะได้มีเยื่อใยให้ใครต่อใครเยอะๆไง!555” บาสหัวเราะอยู่คนเดียว...

สักพักรู้สึกตัวว่าถูกเพื่อนมองหน้า เพราะไอ้มุกเยื่อใยสไปเดอร์... ก็พยายามทำหน้ายิ้มเนียนๆ


“..เอ.. ทำไรอยู่หว่า... ไม่รับสักที..” นิกกี้บ่นพึมพำขณะที่ต่อสายหาใครคนหนึ่ง

“เฮ้ยมึงจะถ่วงเวลากูป่าววะ!? ถ้ามึงจะขอตอบเองอีกครั้ง กูก็โอเค้! คึคึคึ”

เจ้าตาตี่ยอมไม่ได้เห็นเพื่อนเยาะ จึงหัวเราะเสียงดังกลบบ้าง

“55555 มึง! เดี๋ยวมึงจะได้รู้ ไอ้ที่เขาว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้าน่ะมันไม่จริงหรอกเว้ยยยยยย!

เพราะอะไรรู้ม๊ะ คิกคิกคิก!!!”

ทั้งโต๊ะสนใจฟังทำหน้างงไม่แพ้บาสที่โดนเจาะจงพูดเย้ย.... “อะไรของมึงวะ! ลีลาเกิ๊น!”


“เพราะเหนือกว่าฟ้ายังมี พี่กู! ไง..”

เหมือนเฉลยกลายๆว่าหนุ่มหน้าตี๋กำลังโทรหาใคร พาให้ทุกคนมองหน้ากันเหรอหราไม่น้อย

“เฮ้ย...มึงแม่งเด็กวะ! เชี่ยนิกโทรหาพี่น้ำทำไมวะ ขี้โกงนี่หว่า~จะให้พี่มึงด่ากูเรอะ!||||||||||”

บาสโวยไม่ยอมให้นิกกี้ใช้ตัวช่วยนี้ แต่คนที่หนุ่มตี๋รอก็รับสายเสียแล้ว

“มึงไม่ต้องห่วง กูแค่จะให้พี่ตอบปัญหาข้อนี้แทนกู อย่างที่ตกลงกันไว้ ถ้าพี่กู

ตอบผิดนะ!กูก็ยอมถือว่ากูแพ้ไม่มีการแก้ตัวใดๆทั้งสิ้นอ่ะ! ทุกคนเป็นพยานเลยอ่ะ!”

นิกกี้รับปากหนักแน่น เพื่อนคนอื่นๆก็พากันคะยั้นคะยอให้บาสเล่นด้วย...ถ้าแน่จริง..

..........บาสหน้านิ่ว...

ยังไงเสียเขาก็ไม่ยอมเป็นฝ่ายกินกับแกล้ม ที่ไม่ถูกสุขอนามัยสุดๆตรงหน้านี้แน่!

พี่น้ำ...คงตอบไม่ถูกหรอกน่า...

....................................

..................

.................................
………………..



ณ คอนโด... ห้องชุดสุดหรูของดาราชื่อดัง...... เอส...

กำลังครึ้มอกครึ้มใจหลังอาบน้ำแต่งตัวออกมาเสร็จ ก็ตรงรี่ไป…

เปิดเครื่องเล่นดีวีดีและทีวีไว้รอท่า.... นั่งขัดสมาธิเลือกหนังที่ซื้อมา

เขาจะใช้เวลาว่างนี้ดูหนังกับน้ำให้ฉ่ำปอดไปเล้ยยยย......


แต่ว่าไอ้หนังที่คนน่ารักของเขาเลือกน่ะ....ก็ปล่อยให้อยู่ในถุงแบบนั้นนั่นแหละ

หนังผีที่เขาเลือกมานี่สิ! สำคัญ...(55) ชายหนุ่มเลือกเรื่องที่น่าจะน่ากลัวที่สุดขึ้นมาดู

แล้วแสยะยิ้ม.. สายตาคู่คมแสนเจ้าเล่ห์ เหล่มองหาร่างบางของคนรัก...

เห็นเป้าหมายกำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ริมระเบียงห้อง ก็ยิ้มบางๆอย่างมีความสุขกับภาพ

ตรงหน้า.................


สายลมเย็นๆพัดผ่านผ้าม่านสีขาวตรงประตูระเบียงให้ปลิวสะบัด...

เหมือนกับเส้นผมนุ่มสลวยสีน้ำตาลอ่อนของคนน่ารัก....ก็กำลังพลิ้วไหว

ร่างบางที่โดนแสงอาทิตย์ยามเย็นใกล้จะลับขอบฟ้าสาดส่อง แสงสว่างที่อ่อนโยนนั้น..

สะท้อนกับผิวกายขาวเนียนอมชมพูให้ดูยิ่ง...สวย....สวยเหลือเกิน.....


เอสแอบมอง...ดูคนรักยามเผลอก็เผยยิ้มหวานไม่รู้ตัว..... น้ำ.... จะรู้บ้างมั้ยนะ...

ไม่ว่าจะเมื่อไหร่... เขาก็อยากจะเข้าไปรวบตัว กอดร่างบางนั้นไว้ให้เต็มสองอ้อมแขน

อยากจะเคล้าคลอผิวสวยเนียนนุ่มนั้น แล้วขอสูดกลิ่นกายที่หอมหวานให้เต็มปอด

อยากกดจมูกเข้ากับพวงแก้มขาวใสอมชมพูระเรื่อ แล้วประกบบดเบียดริมฝีปากบางน่ารัก

นั้นให้ชุ่มชื่นหัวใจ อยากจะจูบ...............อยู่อย่างนั้นให้นานเท่านาน

อยากกระซิบว่ารัก...รัก....รัก... ที่ข้างหู ซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่รู้เบื่อ.....

ถ้าน้ำรู้ว่าตัวเขาอยากจะทำอย่างนี้ตลอดเวลา คงว่าเขาบ้า.......แล้วไม่พ้นไล่ตีเขา

เพราะเขินจนอยากจะซ่อนแก้มแดงๆอีกแน่....หึ...////////


ขี้อายจังน้า~~….. เพราะงี้จะเข้าด้ายเข้าเข็มกันทีไร..เขาถึงแห้วแดกอยู่เรื่อย...|||||||||||||~



สายตาคมเลื่อนจากร่างบางของคนรักที่ระเบียงห้อง มาก้มมองแผ่นซีดีหนังผีที่อยู่ในมือ...

แล้วค่อยปรายหางตาขึ้นมองร่างของคนรัก ที่หันหลังให้อยู่ไกลๆอย่างเจ้าเล่ห์อีกครั้ง

แต่.... ไอ้สิ่งนี้มันน่าจะช่วยเขาได้!.

...เหอ ..เหอ ...เหอ...


…………

……

…

…….. “ว่าไงนะ? มึงก็เลยจะให้กูช่วยตอบปัญหาแทนให้เนี่ยนะ..”

น้ำขมวดคิ้วถามย้ำให้แน่ใจ เจ้าน้องชายตัวดีหาเรื่องมากวนใจเขาอีกแล้ว


“นะนะ พี่น้ำช่วยน้องหน่อยน่านะ! ถ้าแพ้ ผมอาจจะท้องเสีย แล้วไปดูหนัง

เป็นเพื่อนพี่ไม่ได้นา..” นิกกี้พูดอ้อนขอพี่จนยอมรับปาก แลกกับ....

สั่งให้รีบไปหา เพื่อดูหนังที่ซื้อมาใหม่ที่คอนโดของเอสด้วยกัน...

(มีหลายๆคนจะได้ไม่ค่อย...กลัว...แต่ยังไงมันก็.. น่ากลัวอยู่ดีอ่ะ!..|||||||||||
ไอ้บ้าเอสเอ๊ย! ฮือ~จำไว้เลยมึ้งงงง!)



เจ้าหน้าตี๋ดีใจกระดี๊กระด๊าที่พี่ยอมเล่นด้วย รีบส่งโทรศัพท์ให้เพื่อน

“เออ................มึงทายมาดิ กูฟังอยู่..” เสียงคุณพี่ชายหน้าหวานของเพื่อนสนิท

พูดมาตามสาย ฟังแล้วไม่รู้ทำไม เขาถึงได้กลืนน้ำลายยากเย็นนักนะ...

บาสค่อยพูดเปลี่ยนสรรพนามให้สุภาพขึ้นมาโดยอัตโนมัติ

“เอ่อ..ครับ.. คือมะม่วงอะไรที่มึ..! เอ๊ย แหะๆ ที่พี่น้ำกินไม่ได้ครับ..”

“....อืมมม........................ไม่มี............ไม่มีอ่ะ..”

“...หา?....อ่า.... เป็นคำตอบรึเปล่าครับพี่?...”

“เอ้อ คำตอบ”

“พี่ไม่ได้ล้อผมเล่นใช่มั้ยครับ!? จะตอบแบบนี้จริงเหรอ คิด อีก...ซักนิดป่ะครับ..”

“..... ไม่อ่ะ ไม่มี นี่แหล่ะถูกแล้ว”

“งั้น....ผมให้พี่ตอบใหม่อีกที พี่จะลองมั้ย”

“ไม่...”

“แน่นะครับ ตอบแบบนี้!?”

“อื้ม! กูตอบแล้วไง มันไม่มีหรอก”


เฮ่!.... ก็นึกว่าพี่น้ำจะเก่งกาจอะไร ไอ้นิกมันถึงได้มั่นใจนัก...555 บาสยิ้มกว้าง

ทำหน้ายียวนล้อเลียนนิกกี้ที่นั่งฝั่งตรงข้ามทันที ได้ฟังคำตอบของพี่ชายเพื่อนแล้ว

มันผิดชัดๆ เจ้าตี่มันแพ้เขาแน่แล้ว!


“.... เอ่อ พี่น้ำแน่ใจนะครับ ว่าจะตอบว่า ไม่! มี!” พูดเสียงดังให้ทุกคนได้ยินคำตอบ

“เออ! กูตอบว่าไม่มี! แต่ถ้ามึงยังถามย้ำอีกทีเดี๋ยวมึงมีเรื่องกะกู!”

“ชะอุ้ย!||||||||||| แหะๆ...คะครือว่า..แบบว่า...พี่น้ำครับ.. พี่ตอบผิด! นะครับ”

“ตรงไหน!?”

บาสสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ฟังเสียงหวานถามสวนกลับมาทันควัน...

พอมองหน้าเจ้าคนน้อง มันก็เอาแต่กอดอกทำหน้าอมยิ้มกริ่ม... ไม่สะดุ้งสะเทือน

ที่เขาบอกว่าพี่ชายทายผิดสักนิด.... รีบเฉลยคำตอบให้คนแพ้เข้าใจดีกว่า..


“เอ่อ55ก็พี่ครับ มันต้องตอบว่ามะม่วงของกูเอ๊ย! ของผมอ่ะครับ! ผมไม่มีวันให้พี่กิน”

“แต่กูจะกินอ่ะ”

“ห๊ะ!?.............................||||||||||||||” ไม่อยากจะเชื่อหู...คำพูดของปลายสายทำเอา

บาสชะงักค้างไปชั่วอึดใจ เพื่อนๆที่คิดว่านิกกี้แพ้แน่แล้ว ต่างพุ่งความสนใจไปที่บาส


ทางน้ำเองก็ขมวดคิ้ว....เขายังงงไม่หาย คำตอบของเขาน่าจะถูกต้องแล้ว!......?....


“พี่.... พี่น้ำครับ ผมไม่ให้พี่กิน....มะม่วงของผมน่ะ พี่ก็กินไม่ได้..”

“มึงจะให้มะม่วงกูกินดีๆ รึมึงจะให้มันต้องเปื้อนเลือดกับน้ำตาของมึงก่อน..”

“.................|||||||||||||||||...พี่น๊าม!ผมแค่เล่นทายปัญหาเฉยๆนะครับ! ไหงงี้อ่ะ!!!?”

“ไม่รู้อ่ะ!..........กูจะกิน... มะม่วงใครกูก็จะกิน กูกินได้ทั้งนั้นแหละ!”

“เฮ้ย!|||||||||||”

“ตอบว่าไม่มีน่ะถูกแล้วเว้ย! เข้าใจ๊!”

“เฮ้ยยยย!!||||||||||||”

“เพราะงั้นกูก็ต้องชนะดิ!”

“เฮ้ยยยยยยยยยย!!!||||||||||||||||”

“ ถ้ามึงข้องใจมาเคลียร์กับกูตัวๆมา! โอเค๊! กูตอบถูกแล้ว! มึงอ่ะแพ้!

แดกๆเข้าไปซะเหอะ!555”

“พี่น้ามมมมมมม!!!||||||||||||||||||||”


นิกกี้หัวเราะลั่นรีบคว้าดึงโทรศัพท์จากมือเพื่อนมา แล้วพูดขอบคุณพี่ ....

ก็กะแล้ววว!ว่าพี่น้ำต้องทำให้ไอ้เจ้าบาสร้องเสียงหลง หน้าม่อยเหวอเอ๋อแดกแบบนี้

เพราะไอ้คราวที่เขาเล่นทายปัญหาข้อนี้กับคุณพี่ชาย... เขาก็ต้องร้องเหวอโวยวายลั่นบ้าน

เหมือนกับมันตอนนี้ไม่มีผิด..555


รับคำว่าจะไปหาแล้ววางสายเสร็จ ก็นำเพื่อนทั้งโต๊ะหัวเราะฮาลั่น กับสีหน้าที่เหมือนถูก

ผีหลอกของบาส “ฮ่าฮ่าฮ่า!!! เป็นไงล่ะมึง!สัดบาสมึงเจอพี่กู! แดกเลย! แดก!ๆๆๆๆๆ”


ไม่รอช้าวีกับอาทรีบเข้าชาร์ต ล็อคแขนบาสเอาไว้ นิกกี้ก็ถือถ้วยขึ้นเตรียมตักป้อน

แต่ไม่ว่าจะโดนหนูแนนบีบปากยังไง คนเสียทีก็ยังร้องโวยวายเบี่ยงหนีจนตาเหลือก

สุดท้ายไหงเขาต้องเป็นคนมาโดนเพื่อนรุมแกล้งเสียเองเนี่ย!..

ไม่มีทาง! เขาไม่ย๊อม!!|||||||||||*||

ร้องให้รุ่นน้องอย่างแบงค์ช่วย หนุ่มน้อยก็ได้แต่ก้มหน้าขำโบกไม้โบกมือ ประมาณว่า

ช่วยไม่ได้จริงๆ....ส่วนสองสาวที่เหลือ คือกิ๊กกับโบว์ก็เอาแต่นั่งขำน้ำตาเล็ด ...

สุดท้ายบาสจึงต้องพึ่งตัวเอง รวมพลังเฮือกใหญ่ ทั้งถีบ ทั้งศอกไม่ไว้หน้า

ใส่ไอ้พวกเพื่อนทรยศทั้งหลาย แล้วชิ่งวิ่งหนีออกจากโต๊ะ แต่ใครจะปล่อยเหยื่อไปง่ายๆ

เจ้าหน้าตี๋จึงถือถ้วยถือช้อนไล่ตาม บาสเห็นก็แหกปากร้องไม่ยอมกินท่าเดียว

เล่นวิ่งกันจนเลยออกไปถึงนอกร้าน ทำเพื่อนๆชะเง้อคอตาม หัวเราะงอหาย ฮากันสุดๆ..


แบงค์ดีใจที่พี่นิกไม่ต้องโดนกินไอ้พวกกับแกล้มบ้าๆในถ้วยนั่น และนึกเห็นใจพี่บาส

อยู่เหมือนกัน......... แต่ทำยังไงเขาก็กลั้นขำไม่ได้เสียที..

เมื่อนึกไปถึงพี่น้ำ..... อย่างพี่น้ำเนี่ย...... ถึงไม่รู้ว่าพูดอะไรกับพี่บาสบ้าง

แต่บอกตามตรงว่าตัวเขาเองก็เจอมาเยอะ....เจ็บมาเย๊อะ.....55

ใครจะไปกล้าหือกับพี่แก..
(พี่น้ำเก่งที่สุดเลยครับ!…คิกคิก ^////^)


************************************
*******************

********


แต่.......คนเก่งตอนนี้กำลังจะเอาตัวไม่รอดซะแล้ว.... ดวงตาคู่หวานเบิกโตเท่าไข่ห่าน

เมื่อได้รับโทรศัพท์จากคนรักของน้องชาย “ คือพี่นิกเมาครับ..|||||||||”


“บ้าเอ๊ย! ไอ้น้องบ้า! แดกไม่บันยะบันยัง! ทำห่าอะไรไม่คิด!
(ไม่คิดถึงกูเลย มึงไม่คิดเผื่อกูบ้างเล้ยย~||||||||*||)”

คนน่ารักหลบมารับสายแบงค์ด้วยความดีใจอยู่ในครัวเพราะคิดว่าใกล้จะมาถึงกันแล้ว

แต่เขากลับต้องผิดหวัง เมื่อเจ้าน้องชายตัวแสบเมาหลับพับไปเรียบร้อยแล้ว.. -*-

“เฮ้ยเบ๊...มึงก็มาเหอะ~นะ... มาดูหนังด้วยกันสนุกนะเว้ย~..เอาไอ้นิกมันมา

วางทิ้งไว้แถวนี้ก็ได้เดี๋ยวมันก็สร่างเองแหละ..” ยังลองตื้อดู ...เผื่อจะเปลี่ยนใจ..


“โหยแต่พี่นิกเมามากเลยนะครับ...ผมขอโทษที่ไม่ได้ยั้งไว้บ้าง คือเห็นเขาดีใจ..

แหะ/////// พี่น้ำครับ..พี่นิกคงไปดูหนังกับพี่น้ำไม่ได้หรอกครับ แล้วตอนนี้ผมก็กำลัง

พาพี่เขากลับบ้านด้วย ผมขับรถอยู่จะขึ้นทางด่วนแล้ว...เอ่อ ถ้าไงไว้ค่อยเจอกันนะครับ

ขอบคุณที่ชวนครับพี่ ขอให้ดูหนังกับพี่เอสให้สนุกนะครับ ^^ ”


“เฮ้ยยย! เดี๋ยวสิวะได้เบ๊! ไอ้เบ๊! โธ่เว้ย~~ฮือ~แม่งเดี๋ยวนี้กล้าตัดสายกูนะ....”

น้ำบ่นพอหันหลังกลับก็ต้องสะดุ้งตกใจ...............

คนหน้าหล่อยืนยิ้มกว้างแววตาวับวาวชอบกล ชูแผ่นหนังสองเรื่องในมือให้เขาดู

“คุณอยากดูเรื่องไหนก่อนดีครับน้ำ..”

คนน่ารักเม้มปาก จ้องหนังในมือเอสซ้ายทีขวาที... เป็นหนังบู๊แอ็คชั่นกับหนังผี..

ไม่เห็นต้องคิดเลย เขาไม่มีทางเลือกหนังผีอยู่แล้ว!||||||||||

“เอาอันนี้..” น้ำชี้มือไปทางหนังแอ็คชั่นในมือซ้ายของแฟนหนุ่ม..

เอสอมยิ้ม .....เขาคิดไว้แล้ว.... ตอนแรกมันต้องทำให้น้ำยอมดูหนังด้วยกันก่อน...หึหึ


คนหน้าหล่อเข้าไปจูงมือหนุ่มน่ารักให้เดินไปนั่งที่โซฟาหน้าทีวี..ซึ่งอีกฝ่ายก็เดินตาม

แต่โดยดี.........ถ้าไม่ใช่หนังผีเขาไม่มีปัญหาอยู่แล้ว...

.....สายตาคู่สวยเหลือบมองไปยังท้องฟ้านอกระเบียงห้อง....อา.....ท้องฟ้า.......

ใกล้จะมืดแล้วสินะ.....



……………………..

………..
***************


……….

…………. หลังรถ BMW สีขาว ลงจากทางด่วนมาได้สักพัก ...

หนุ่มน้อยร่างเล็กที่ทำหน้าที่ขับรถก็คอยชำเลืองมองหน้าคนรัก ที่เมาหลับอยู่เบาะข้างๆ

เป็นระยะๆ... วันนี้เขาดีใจจริงๆที่พี่นิกหายดี................... เอ...

แต่...อย่างนี้เขาก็ไม่จำเป็นต้องคอยอยู่ดูแล ไม่ต้องนอนค้างเป็นเพื่อนที่บ้านพี่นิก

แล้วน่ะสิ.... แหม~ เสียดายนิดๆ///////// (เฮ้ย!บ้าจังเรา/////*// คิดอะไรก็ไม่รู้!)


คนรักรุ่นพี่ของเขานั้น....แสนจะทำให้เขามีความสุข............... แต่ว่า...

จะว่าไปก็นึกขึ้นมาได้....... มันยังมีเรื่องให้ค้างคาหัวใจไม่หาย กังวลไม่เลิกอยู่..

....เรื่องคนรักเก่าของพี่นิก...

สัญญาณไฟแดงสว่างขึ้น ....ระหว่างที่รถจอดรอให้สัญญาณไฟกลายเป็นสีเขียว

แบงค์มองคนเมาที่หลับหน้าแดงก่ำไม่รู้เรื่องก็ถอนใจน้อยๆ....

เขายิ้มนิดๆเอื้อมมือไปลูบหน้าลูบผมให้อย่างอ่อนโยนและเบามือ.. ก่อนจะล้วงเอา

มือถือของคนรักที่ตนยึดมาเก็บไว้เองขึ้นมาดู แล้วเขาก็ต้องถอนใจอีกรอบ....


ไม่อยากจะยอมรับนักแต่...จุดอ่อนของเขาก็คงเป็นความขี้ขลาด ขี้กลัว นี่ล่ะ..

เขากลัว............. กลัวเหลือเกินว่า คนรักเก่าของพี่นิกจะติดต่อมาอีกทันทีที่เปิดเครื่อง

บางทีเขาอาจจะวิตกจริตมากไป..........บ้า.....แล้วก็คิดมากไปเอง....ความจริงแล้ว

มันอาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้ แฟนเก่าพี่นิกอาจจะมีธุระสำคัญบางอย่างถึงได้ติดต่อมาหา

............. เขาอยากจะเป็นคนมองโลกในแง่ดีอย่างนั้นจริงๆ..... ให้ตายเหอะ!


ไม่รู้แล้วว่าตัวเองกำลังจะทำสิ่งที่ควรหรือเปล่า................

อยู่ดีๆก็ถอดซิมการ์ดออกจากตัวเครื่อง... ทำแบบนี้...........พี่นิกจะโกรธเขามั้ยนะ

หนุ่มน้อยลอบมองหน้าคนรักอย่างสำนึกผิด... แต่ก็ไม่คิดจะเปลี่ยนใจกับการกระทำ

ของตนเอง..... จะให้พี่นิกรู้ความจริงไม่ได้เรื่องที่เขาทำอย่างนี้เพราะอะไร....

เขาไม่อยากถูกมองว่าเป็นคนใจแคบ.... เขาก็เป็นเพียงแค่ผู้ชายขี้ขลาดที่กลัวจะเสีย

คนรักให้คนอื่นไปเท่านั้นเอง..... ใช่... เขาเป็นคนเห็นแก่ตัวธรรมดาๆคนหนึ่งที่ถือคติว่า

กันไว้ดีกว่าแก้............เพราะฉะนั้น.. เบอร์นี้อย่าใช้เลยนะครับพี่นิก...


เห็นข้างทางมีพงหญ้าอยู่........ กดกระจกรถให้เลื่อนลง .....

เป๊าะ!!........... หักซิมการ์ดโยนทิ้งไปซะ!....

เท่านี้ก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลย...


เขาคงต้องโกหกพี่นิก ทั้งที่ไม่อยากเลย.... ผมขอโทษนะครับ...



..........ไว้ค่อยบอกว่า เขาทำมือถือของพี่นิกหล่น แล้วเอาไปส่งซ่อม เก็บซิมการ์ดไว้ให้แล้ว

พอตอนที่เอามาคืน ก็บอกว่าทำซิมหายแล้วกัน.... อื้ม! เอาอย่างนี้แหละ!

(แล้วผมจะซื้อซิมอันใหม่มาใช้คืนให้นะครับพี่นิก...เฮ้อ~)


แบงค์อมยิ้ม หันไปมองหน้านิกกี้อีกครั้ง...

วันนี้ไม่ได้พาพี่นิกไปหาพี่น้ำที่คอนโดพี่เอสก็ดีแล้ว เพราะเขารู้สึกอยากจะอยู่กับคนรัก

ตามลำพังแค่สองคนมากกว่า...


สัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียวแล้ว... “เรารีบกลับบ้านกันดีกว่านะครับพี่นิก”

หนุ่มน้อยออกรถพร้อมพูดเบาๆกับคนรักหน้าตี๋ที่ยังหลับอยู่..

เห็นใบหน้าเจ้าคนเมาหลับนั้นเหมือนเผยอริมฝีปากยิ้มนิดๆ


...ราวกับกำลังยิ้มรับคำพูด และความคิดของเขาเลย..





tsktonigt..TBC.

*** หายไปนาน แหมๆๆ วิมีข้ออ้างนะค่ะ.... เจ็บตาอ่ะ!

ไม่ได้จับคอมไปหลายวันมากมาย555 คิดถึ๊งคิดถึงทุกคนนะคะ^^

ไม่รู้ช่วงนี้เป็นไรเดี๋ยวเป็นโน่นเป็นนี่ตลอดๆๆๆ เบื่อสุดๆ แต่ได้มาแต่งฟิคก็

ทำให้มีความสุขได้นะ ดีใจนะคะที่ทุกคนยังคิดถึงกันและเปิดเข้ามาอ่าน/////


ตอบเม้นท์ค่า~

ถึง คุณKuro_Goku ดีใจที่คอยติดตามตลอดแม้ว่าคนเขียนมันจะอู้ตลอด55

วิก็พยายามอยู่ทุกวัน เพราะมีกำลังใจดีนี่แหละค่ะ^^ รักจัง อยากให้รู้ว่าวิก็

คิดถึงและรออ่านเม้นท์ทุกครั้งเลยจ้า~


ถึง พี่นิด โอ้โห! เม้นท์ให้ทั้งสองตอนเลย น่ารักจังคิดถึงวิมั้ยค่ะ55

แหมตอนนี้ อะไรๆมันก็คงจะเข้าที่เข้าทางเยอะแล้วเนอะ แต่ฟิคของวิมันยัง

มีเรื่องให้วุ่นกันอยู่เรื่อยๆนั่นแหละค่ะ รสชาติของชีวิต555


ถึง คุณ cielsebas ขอบคุณที่เม้นท์มาทักกันนะคะ^^

รู้สึกอย่างไรก็คุยกันได้ค่ะ รออ่านเสมอ



ขอให้แฟนๆที่น่ารักของเรื่อง ขอโทษครับผมเผลอ มีความสุขกับช่วงวันหยุดปีใหม่นี้มากๆเลยนะค่ะ แล้ววิจะให้ของขวัญปีใหม่เป็นตอนหน้าล่ะกัน....อิอิ

ปล.ตอนหน้าชื่อเหมือนเดิมแต่มีเลข 2 นะจ๊ะ





Create Date : 23 ธันวาคม 2554
Last Update : 1 ตุลาคม 2555 17:10:42 น. 4 comments
Counter : 1965 Pageviews.

 


โดย: new pek วันที่: 23 ธันวาคม 2554 เวลา:21:48:20 น.  

 
ง่ะ^^เปิดมาเจอตอนเที่ยงคืนพอดี
แปะไว้ก่อนพรุ่งนี้ค่อยมาอ่านนะจ๊ะน้องวิ
ง่วงมากกกก~~~~~


โดย: พี่นิดเจ้าเก่าจ้า IP: 110.49.168.136 วันที่: 24 ธันวาคม 2554 เวลา:0:04:27 น.  

 
55555ศึกชิงนาย(?)ระหว่างคนหน้าหล่อกะดาราหน้าใส
แถมพ่วงด้วนเกย์ล่ำ!!!!ช่างดุเด็ดเผ็ดมันส์ปนฮาซ้าาาาาาา
แต่คนที่คิดว่าจะรอดดันหนีเกย์หื่นมาเจอคนหื่นกว่า!!!!
คนที่ตั้งหน้าตั้งตาขอปั่มปั๊มแต่ก็อดมาตลอด....555
แหม..ดันเอาจุดอ่อนของคนน่ารักมาต่อรองแบบนี้
คิดจะเอาเจ้าตาตี่มาเป็นกันชนก็ดันเมาพับไปซะน์ี่...
แล้วแบบนี้จะพึ่งใคร....???
อื่มมมมม....จิ้นไปไกลถึงตอนหน้าแล้วอ่ะว่าคนน่ารักของเรา
จะรอดพ้นคนหื่นไปได้ไม๊(แต่คนอ่านขอภาวนาว่าอย่ารอด
เลยน้าาา)อยากอ่านเลิฟซีนน่ารักๆปนฮาอ่ะ....ค่ะ
เป็นกำลังใจให้น้องวินะค้าาา


โดย: พี่นิดคร่า^^ IP: 58.9.74.51 วันที่: 26 ธันวาคม 2554 เวลา:19:22:56 น.  

 
โอ้ว!พึ่งเห็นว่าอัพแล้ว เรามาซะช้าเลย 555+
(/นั่งทำงานจนแทบไม่ได้เล่นเน๊ตเท่าไหร่ จะสิ้นปี
ก็แทบสิ้นใจ ฮือๆ TwT~ อ่ะ พอๆมาบ่นอะไรเนี่ย เข้าเรื่องๆ)

ขอกดไลท์ให้น้องกรคะ แหมมมม กันท่าช่วยน้องน้ำซะขนาด
นี้ 55+ แต่ดูท่าน้องกรอาจจะไม่รอดน้องก๊อปนะคะเนี่ย เอิ้กๆ
(แต่ในใจกำลังคิดว่า เห็นน้องกรกะตาเทพพิชัยนี้ แง่งกันไป
แง่งกันมานี้ สุดท้ายจะลงเอยกันรึเปล่าน้า แบบเกลียดหน้า
กันแล้วกลายเป็นชอบแทนอะไรแบบนี้ 55+ (/เพ้อไปไหนเนี่ยเรา))
ทางด้าน2พี่น้อง น้ำกับนิกกี้ แหมมมม น้องน้ำเด็ดจริงๆเอาซะ
ตาบาสหน้าหงายกันไปเลยทีเดียว กร๊ากกกกกกกกกกกกก
แต่ดูท่าทางแล้วตอนหน้าพี่เอสน่าจะ Win แฮะ เล่นรู้จุดอ่อน
แถมเตรียมของแกล้งน้ำพร้อมซะขนาดนี้ หึหึหึหึหึหึหึ
จะรอลุ้นนะคะว่าน้ำจะทำอย่างไร และจะรอดรึไม่ หึหึหึหึ
จะรอติดตามตอนต่อไปนะคะ ^w^~

ปล.สู้ๆนะคะคุณวิ ^_^V


โดย: Kuro_Goku IP: 10.20.182.82, 182.255.9.34 วันที่: 29 ธันวาคม 2554 เวลา:16:39:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2554
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
23 ธันวาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.