ตอนที่ 46 ทบทวน... 2 .1(yaoi)
***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^
(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)
อึกอักๆอยู่ไม่นาน เรียวก็ต้องตัดสินใจมั่วนิ่มไปจนได้
เอ่อ~~5555|||||||||||||| พี่! 55พี่ก็เดาเอาน่ากร!!555 ก็กรชอบพูดถึงพี่น้ำให้ฟังบ่อยๆ
ไม่ใช่เหรอว่าน่ารักอย่านั้น น่ารักอย่างนี้! พี่ก็เลยเดาเอาว่าคงต้องเป็นพี่น้ำของกรแน่ๆ
พี่เดาเก่งใช่มั้ยล่ะครับ555
แหมเก่งจังเลยนะครับหมอเรียว!55.. เด็กหนุ่มหน้าใสพลอยพยักหน้าหงึกๆ ขำไปด้วย
แก้ตัวไปน้ำขุ่นๆหรือน้ำใสแค่ไหนเรียวไม่ค่อยแน่ใจ เมื่อเห็นทุกคนยิ้มให้ก็เบาใจ
ตอนนี้เรื่องที่สำคัญคือเขาต้องหลอกถามอาการของน้ำ ไปรายงานให้เจ้าเทมรู้
เอ่อแล้วนี่ ไม่ทราบว่าคุณน้ำป่วยเป็นอะไรเหรอครับ?
รู้เรื่องดี แต่คุณหมอหนุ่มก็ยังแกล้งถาม..
คนบนเตียงยิ้มให้คนถามเล็กน้อย ก่อนตอบสั้นๆ ก็แค่เพลียน่ะครับ เลยต้องมานอน
ให้น้ำเกลือที่นี่... หึ.. คิดว่าถ้าไม่มีอะไร วันพรุ่งนี้ก็คงได้กลับบ้านแล้วล่ะครับ..
น้ำพูดจบก็ต้องยอมรับเอาแก้วน้ำส้มที่เอสรินให้ มาดื่มอย่างเสียไม่ได้...||||||||||
เจ้าดาราโรคจิตมันเล่นถือมายื่นต่อหน้า แล้วขู่บังคับให้เขากินทางสายตาชัดๆ...
เรียวเห็นเอสเอาใจหนุ่มน่ารักก็อดอมยิ้มไม่ได้.. พวกนั้นคงไม่คิดว่าคนอื่นอย่างเขา
จะมารู้เรื่องที่ทั้งคู่แอบคบกันได้.. ท่าทางดาราหน้าหล่อชื่อดังจะทั้งรัก ทั้งหวง ทั้งห่วง
แฟนตัวเองอย่างมาก...มากทีเดียว........
ดูสิ... มายืนบังหน้าน้ำไว้ ขวางกลางระหว่างที่เขาคุยกับน้ำยังไม่พอ ยังคอยแอบลอบมอง
มาทางเขาด้วยสายตาระแวงตลอดเวลา...
(หึหึ...อย่าคิดนะครับคุณเอส ว่าผมไม่รู้..............สงสัยจะหึงเข้าแล้วนะเนี่ย55)
แม้จะแอบขำอยู่ในใจ แต่ภายนอกคุณหมอเรียวก็ยังเก็บอาการให้นิ่งและสุภาพเข้าไว้..
ผมว่าคุณน้ำดูแข็งแรงอย่างนี้ ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้วล่ะครับ ไม่ปวดหัว..ตัวร้อน
หรือแน่นหน้าอก ตาลาย หูอื้ออะไรทำนองนี้ใช่มั้ยครับ?
เอ่อ........ก็ไม่นะครับ.... ผมปกติดีทุกอย่าง.. สงสัยจะได้น้ำเกลือไปเยอะ รู้สึกมีแรง
ดีขึ้นมากแล้วล่ะครับ ขอบคุณคุณหมอที่เป็นห่วงผมนะครับ น้ำตอบยิ้มให้เรียว
ก่อนจะหันไปมองหน้าเอสที่ย้ายมานั่งด้วยกันบนเตียง ตรงข้างตัวเขาอย่างงงๆ...
เอสหันมายิ้มให้น้ำ แล้วเอื้อมมือไปหยิบลูกแอปเปิ้ลสีแดงสวยบนโต๊ะข้างเตียง
มากัดกินเสียงดัง กร๊วม!! แล้วทำท่าตาโตตกใจ
โห! นี่! คุณจะเอาบ้างมั้ยน้ำ!? กรอบ หวานอร่อยมากเลยนะ! แล้วคุณล่ะ! คุณหมอ!?
กินด้วยกันมั้ยครับ555 ผมไม่หวงหรอก!!! ไม่รู้เจ้าตัวจะรู้ตัวหรือไม่ ว่าเสียงหัวเราะ
ของตนเองช่างไม่เข้ากับแววตาดุดันขณะที่ส่งยิ้มให้อีกฝ่ายเอาเสียเลย
หึ...ขอบคุณครับ...เชิญตามสบายเถอะครับ เรียวกลั้นขำแทบแย่
คนดูอยู่ซึ่งไม่ใช่เพียงเค่หมอเรียว พากันแอบขำท่าทางขี้หวงของเอสจนดาราหนุ่มรู้สึกได้
อึก!///////*// เฮ่ๆๆ!!! อะไร!? พวกนายเป็นอะไรกัน!?.... ฮึ่ยย~!
ค้อนหางตาใส่เพื่อนๆแก้อาย.... รู้สึกตัวว่าคงแสดงออกให้คนรู้มากเกินไป
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่ยอมเขยิบห่างจากคนน่ารักของเขา..
คุณจะมานั่งเบียดผมทำไมเนี่ยเอส? เดี๋ยวนางพยาบาลเข้ามาเห็นก็โดนบ่นเอาหรอก
เขาไม่ให้ขึ้นมานั่งบนเตียงคนไข้นะ คนอยู่ตั้งเยอะแยะ ทำอะไรของเขากันนี่..
น้ำขมวดคิ้วสวย เอียงคอถาม คนที่ไม่เข้าใจว่าเอสแสดงท่าทางเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ
ออกนอกหน้าเกินงาม เพราะกำลังหวงแฟน ก็คงมีแค่ตัวคุณแฟนเองนี่ล่ะ
เปล่านี่! ผมก็แค่มา.................. นั่งกินแอปเปิ้ล!//////*// คนหล่อก็ทำเฉไฉ
ก่อนย้ายตัวเองลงไปนั่งที่โซฟา กัดแอปเปิ้ลเคี้ยวกินแก้มตุ๋ยด้วยท่าทางหงุดหงิด..
กร อมยิ้มขำดารารุ่นพี่ที่ถูกเพื่อนๆแอบมอง ซุบซิบหัวเราะกันคิกคัก
เด็กหนุ่มหันไปชวนหมอเรียวนั่งดื่มน้ำดื่มท่าคุยกัน ถามสารทุกข์สุขดิบ ถามถึงแม่นงค์
ก่อนจะอ้ำอึ้ง... อยากถามถึงใครอีกคนนัก...
เอ่อ...คือ.............หมอเรียวครับ...แล้วเอ่อ.....คือ.. สิ่งที่กรอยากรู้คือ พี่หมอทีของเขา
กำลังทำอะไรอยู่ มีธุระหรืองานยุ่งมากมายแค่ไหนกัน ..จึงหายเงียบไป ติดต่อไม่ได้
แล้วยังไม่ยอมติดต่อกลับมาหาเขาบ้างเลย... ผิดปกติวิสัยจนอดเป็นห่วงไม่ได้...
เด็กหนุ่มเอาแต่พะว้าพะวน คอยเฝ้าดูโทรศัพท์มือถือตัวเองมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว..
ทำได้แค่ส่งข้อความไปหาซ้ำๆมาตลอดเช้านี้...... [ โทรกลับหาน้องบ้างสิครับ! ]
มีอะไรเหรอครับน้องกร? เห็นกรเอาแต่อ้ำๆอึ้งๆ ไม่พูดออกมาเสียที คุณหมอเรียวจึง
ถามเปิดช่องให้เต็มที่ ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไร แต่เขาก็เต็มใจที่จะช่วย
เอ่อ.....................คือผม................||||||||||||| แหะ..คือเปล่าครับไม่มีอะไร..
อยากถาม.. แต่กรกลับไม่กล้าพูดออกไป.............................
ก็ถ้าคุณหมอเรียวรู้เรื่องที่พวกเขา ต้องคุยโทรศัพท์กันก่อนนอนทุกวัน........
ฟังดูแล้วมันหวานแหว๋วเกินผู้ชายไปหน่อยนี่นา!! มันดูแปลกๆไม่ใช่เรอะ!////////
เรื่องที่ทางนั้นไม่ยอมตอบรับโทรศัพท์ของเขาเลย แค่อีกฝ่ายหายไปข้ามวัน
เขาก็ร้อนใจจนอดเป็นห่วงไม่ได้ ใครจะไปกล้าพูดกันเล่า!//////
ครั้งล่าสุดที่คุยกัน พวกเขายังหัวเราะด้วยกันอย่างมีความสุขอยู่เลย.....
กลัวก็แต่ .. เขาจะเผลอไปพูดอะไรให้พี่หมอทีไม่พอใจโดยไม่รู้ตัว
แล้วโดนโกรธเอาหรือเปล่านะ...|||||||||||..
กลุ้มใจจะปรึกษาพวกเพื่อนๆรุ่นพี่ของเขาก็ไม่กล้าเช่นกัน มีหวังต้องโดนล้อชัวร์!
ทุกคนยิ่งชอบล้อเขาว่าชอบพี่หมอทีอยู่เรื่อย..///////*//
ถึงมันจะจริงก็เถอะ.. ( >/////< อ้าคคคคคคคค~~~~~ )
เรียวนั่งยิ้ม...สังเกตอาการของเด็กหนุ่มที่เม้มปาก ก้มหน้ามองโทรศัพท์ตัวเอง
กรทำหน้างอใส่มือถือนิดๆ... ก่อนจะเงยหน้ามาส่งยิ้มแห้งๆให้เขา..
คุณหมอหนุ่มชั่งใจคิด ราวกับจะรู้ในสิ่งที่กรกำลังคิด......
เอ่อ..อื้ม! ถ้ายังไงผมคงต้องขอตัวกลับก่อนนะครับทุกคน! พี่กลับก่อนนะกร!(ยิ้ม)
ได้ยินว่าจะกลับแล้ว กรก็รีบลุกยืนตามหมอเรียวทันที ขณะที่เอสยิ้มแฉ่งดีใจ
แต่ยังแกล้งพูดชวนให้อยู่ต่ออีกหน่อย
อ้าวทำไมรีบกลับจังล่ะครับ อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิครับ!555
กรพยักหน้ารัวเห็นด้วยกับดารารุ่นพี่แล้วรั้งไว้ นะครับคุณหมอ! อย่าเพิ่งรีบกลับเลย!!
เขายังไม่ได้ลองหาทางเลียบๆเคียงๆ ถามเรื่องของพี่หมอทีเลย../////
ไม่เพียงแต่กรเท่านั้นคนอื่นๆก็ชวนเรียวกินข้าวเช่นกัน..โดยเฉพาะก๊อป
นั่นสิคร้าบ~////// หืมมจะรีบกลับไปไหนกันครับคุณหมอเรียว (สุดหล่ออ๊าย!อ๊าย!////)
เมื่อบิวเผลอจนจับก๊อปไว้ไม่ทัน นังดารารุ่นน้องตัวดีก็รีบถลาเข้าไปหาคุณหมอเรียว
นางเอกสาวจึงรีบเดินตามเข้าไปทำท่าพยักหน้าชวนให้อยู่ต่อด้วย
( แต่ความจริงแล้ว บิวตามไปแอบหยิกก้นก๊อปจนสะดุ้งด้วยความหมั่นไส้ที่สุด..
ทำเอาหนุ่มหน้านวลรุ่นน้องตัวโตต้องหันหน้าไปร้องโอ๊ย~ แบบกลั้นเสียงทางอื่น)
คุณหมอ อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิครับ.. เสียงหวานของคนน่ารักเอ่ยขึ้นอีกคน
น้ำเอ่ยชวนไปตามมารยาท แม้เจ้าตัวแทบไม่อยากกลืนอะไรลงคอเพราะอิ่มตื้อก่อนใครๆ
แต่ผู้มีพระคุณกับคนที่เป็นเหมือนน้องชายของเขา ก็สมควรจะได้รับการต้อนรับ
ผูกมิตรเป็นอย่างดี.... หมอเรียวยิ้มให้น้ำแล้วพยักหน้าพูดขอบคุณ แต่เสียงกระแอมกระไอ
ที่ดังมาจากคนหน้าหล่อทำให้ทุกคนหันไปมอง
อ่ะแฮ่มๆๆ!!! แหมไม่รู้ข้าวจะพอกินรึเปล่านะครับเนี่ย! ไม่ได้เตรียมมาเผื่อ
คุณหมอซะด้วยสิ! เฮ่แต่ไม่เป็นไรนะครับ ถ้ายังไงไม่เกรงใจกัน เอ๊ย! ไม่ต้องเกรงใจกัน!
เดี๋ยวผมออกไปหาซื้อมาให้อีกก็ด๊ายยย!! ดีมั้ยครับ!? เอสทำตาโตฉีกยิ้มพูดใส่เรียว
(ไหงทุกคนต้องชวนเจ้าหมอนี่กินข้าวจริงๆด้วยวะ!//////*// น้ำนี่ก็ยิ้มพร่ำเพรื่อจริงๆ!!)
ท่าทีที่กันท่าของดาราหน้าหล่อชื่อดัง.... ทำเอาคุณหมอหนุ่มอมยิ้ม..
แหมต้องขอบคุณคุณเอสมากเลยนะครับ... ถ้าไงช่วยซื้อชานมมาด้วยก็ดีครับ
คนหล่อหุบยิ้มที่แกล้งทำทันที||||||||||||| ... เปลี่ยนมายืนกอดอกหน้าง้ำแทน
ส่งผลให้คนอื่นๆแอบขำกันใหญ่... แต่น้ำกลับเอื้อมมือมาดึงชายเสื้อคนรัก
สะกิดเรียกให้เข้าไปใกล้เพื่อกระซิบกระซาบพูด
ทำไมคุณยังไม่ไปอีกล่ะ!? รีบไปซื้อข้าวมาให้คุณหมอเรียวซี่เอส!!
เล่นเอาเอสเหวอไปนิดก่อนจะทำหน้าหงิกยิ่งกว่าเดิม เอสสะบัดหน้าหนี
ไปคว้ากุญแจรถอย่างฮึดฮัดขัดใจ ดาราหนุ่มเดินปึงปังด้วยความน้อยใจจน
เกือบจะออกจากห้องไปแล้ว ถ้าไม่มีเสียงเรียกจากคุณหมอเรียวท้วงไว้ก่อน
เออะเดี๋ยวก่อนครับคุณเอส! ไม่รบกวนคุณเอสดีกว่าครับ!55ขอโทษที
พอดีผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีธุระต้องรีบไปทำต่อที่อื่น แค่อยากจะแกล้ง
คนขี้หวงเล่นเท่านั้น แต่เขายังไม่อยากจะตั้งตัวเป็นศัตรูกับเอสจริงๆหรอก
เพราะแค่สายตาของดาราหนุ่มนั้นก็น่ากลัวแล้ว...555
โอ้!! จริงเหรอครับ! โธ่เสียดายแย่เลยนะเนี่ย555!!! แต่ผมคงไม่รั้งคุณไว้หรอกครับ!
เดี๋ยวคุณจะไปทำธุระไม่ทันนะ รีบไปสิครับรออะไรอยู่ล่ะคุณ!!?
เอสได้ยินว่าเรียวต้องรีบไป ก็หันควับเดินกลับมาหัวเราะแล้วจับมือเช็คแฮนด์ด้วยอย่างดีใจ
เฮ่น้ำ!น้ำ! เขาจะกลับแล้วแน่ะ! 555 เจ้าหน้าหล่อรีบกลับไปยืนข้างแฟนตัวเอง
ชี้มือไปที่เรียวแล้วพูดย้ำๆให้ฟัง จนคนน่ารักต้องขมวดคิ้วมองหน้าเอสอย่างไม่เข้าใจ
ว่าจะบอกให้เขาฟังอะไรนักหนา...|||||||||||
สวัสดีครับคุณหมอเรียว แล้ววันหลังผมจะไปเที่ยวที่บ้านอีกนะครับ.. กรจำใจบอกลา
ด้วยท่าทางเหงาๆ ...เขายังไม่รู้เรื่องพี่หมอทีเลย...
ครับน้องกร คุณแม่พี่ก็บ่นคิดถึงอยู่.. หึ...แล้วไว้เจอกันนะครับ แต่! อย่าลืมโทรมาบอกกัน
ก่อนว่าจะมาเมื่อไหร่ อย่าให้เหมือนคราวที่แล้วอีกล่ะ! เอ่อ...55คราวก่อนพี่เลยไม่ได้อยู่
คุยด้วยนานๆเลยเห็นมั้ยครับ เพราะต้องออกไปทำงานวันหยุดน่ะ555
(ความจริงนั้นเพื่อจะได้ซ่อนเจ้าเทมได้ทันต่างหาก||||||||||||)
เด็กหนุ่มพยักหน้ายิ้มให้เดินไปส่งที่ประตู แต่ตอนนั้นเองที่ดาราหน้านวลรีบเดินกรีดกราย
ยื่นหน้ายื่นตาเข้าไปแทรกกลางระหว่างทั้งสองคน
อุ้ย! แหมมีไปเที่ยวที่บ้านด้วยเหรอครับเนี่ยยย///// อยากไปด้วยจังเลยอ่ะ! ก๊อปอยากรู้จัง
ว่าบ้านคุณหมอจะน่าอยู่แค่ไหนอ่ะค้าบบบ (กระพริบตาปิ๊งๆๆ)
บิวยืนท้าวเอวสองข้างอยู่ข้างหลังพวกผู้ชาย... เหล่มองนังน้องก๊อปอย่างเหนื่อยใจ.....
เชิญสิครับ มากับน้องกรก็ได้ครับ ผมยินดีต้อนรับทุกคนเสมอ คำตอบรับของหมอเรียว
ทำเอาก๊อปยิ้มแก้มปริ เพิ่มดีกรีความหวานที่สื่อออกมาทางสายตาให้ยิ่งเยิ้มเข้าไปใหญ่
เอ่อแหมไม่ทราบว่าคุณหมอเรียว..////แบบว่าทำงานที่ไหนเหรอครับ.... แบบว่าเผื่อก๊อป
ไม่สบายปุ๊บปั๊บพรุ่งนี้อะไรเงี้ย... จะได้ไปหา..//// คิกคิก..////// ไปรักษากับคุณหมอน่ะครับ
เพราะช่วงเนี้ยก๊อปรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ใจซะให้ได้เลย//// อุ้ย! พูดผิดค้าบเป็นไข้เฉยๆ(อิอิ)
ดาราหนุ่มแอบสาวยืนกระมิดกระเมี้ยนเอียงอาย บิดไปบิดมาอย่างเขินๆ จนกรต้องเบือน
สายตาหนี.... แต่เมื่อเด็กหนุ่มนึกได้ ก็แอบยิ้มอย่างดีใจมาก!
ไอ้ท่าทางที่เหมือนจะปิ๊งคุณหมอของพี่ก๊อป นี่มันหมายความว่า
เขารอดแล้วใช่มั้ย!!! /////// 55555เยสสสสส!!!!
........ หึหึ.. เรียวหัวเราะเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าตัวจริงของดาราดาวร้ายชื่อดัง
จะมีท่าทางที่ดูนุ่มนิ่มขนาดนี้ ก่อนเหลือบสายตาไปลอบมองนางเอกสาว.. ผู้หญิงคนเดียว
ในห้องที่ยืนจ้องมองมาทางเขา..
หมอหนุ่มทำท่าเหมือนหาอะไรสักอย่างในกระเป๋าสตางค์ที่ล้วงออกมา
ก่อนจะยิ้มที่หาเจอ.. แล้วมองหน้าชายหนุ่มอีกสองคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขา
นี่นามบัตรของผมเองครับ.. เรียวชูนามบัตรขึ้นบอกด้วยรอยยิ้ม
ทันทีที่เห็นนามบัตรก๊อปก็ตาโตรีบแบมือรับอย่างดีใจ
แต่.. คนให้กลับเดินผ่านเลยทั้งตัวเขาและดารารุ่นน้องอย่างกรไป...หยุดอยู่ที่
ตรงหน้าเพื่อนนางเอกสาวรุ่นพี่!
เก็บไว้นะครับ... หมอเรียวเล่นส่งให้ถึงมือบิว ก่อนจะยิ้มเขินๆเกาหัวตัวเองเล็กน้อย
มองสบตากับดาราสาวอย่างเขินอาย....////// แล้วหันไปพยักหน้าบอกลาเอสกับน้ำ
รวมถึงก๊อปและกรที่ยืนเหวออีกรอบ ...
บิวนั้นได้แต่ยืนอึ้งหน้าแดงเล็กน้อย....////// ก่อนจะอมยิ้มแอบโบกมือตอบหมอเรียวนิดๆ
เล่นเอาก๊อปยืนอ้าปากเหวอ มองหมอเรียวสุดหล่อของเขาเดินโบกมือบ๊ายบายอย่างเขินๆ
ให้สาวสวยรุ่นพี่ผ่านหน้าไป!!!|||||||||||||
หนุ่มหน้านวลต้องเบ้หน้าลง... ทำท่าเหมือนจะร้องไห้
และทันทีที่เรียวเปิดประตูกลับออกไปแล้ว... ก๊อปก็ปล่อยโฮทันที แถมยังวิ่งเข้าไปไล่แย่ง
นามบัตรของหมอเรียวจากบิวที่วิ่งหนีวนไปรอบห้อง ท่ามกลางเสียงฮาของเอส
โฮ~~~~~~~~~!!!!||||||||||||*|| น้องก๊อปไม่ย๊อมมม!!! แง!!! อีเจ้บิวบ้า! บ้าๆ!!
ใจร้าย!!! อีหมอเรียวบ้า!! ใจร้ายที่สุดเลย~!!!! โฮ~~~~~!!!! พี่น้ำขา!!
ช่วยด่าอีเจ้บิวให้ก๊อปที!โฮ~~!!! ทำไมต้องมายืนหน้าสวยข้างหลังน้องก๊อปด้วย!
โวยวายหาพวกด้วยความงอน .. ก็อปเข้าไปร้องงอแงแกล้งบีบน้ำตากับน้ำ
หลังจากเจ้บิวไม่ยอมให้นามบัตรหมอเรียว....
เดือดร้อนน้ำต้องช่วยปลอบใจและหันไปเอ็ดเอสที่ขำไม่เลิก
บิวเองก็มายื่นหน้าทำยิ้มหวานให้เพื่อนรุ่นน้องตัวโต ชูนิ้วก้อยให้เป็นการง้อ..
แล้วยื่นนามบัตรให้ก๊อปเพราะขี้เกียจจะแกล้งแล้ว55.....
ตอนแรกก๊อปก็ทำท่าจะหยิบแต่แล้วก็เปลี่ยนใจไม่เอา ยอมเกี่ยวก้อยกับบิวอย่างเดียว
บอกให้รู้ว่ายอมดีด้วยก็ได้!/////// แต่ดาราหน้านวลก็ยังแอบกัดเพื่อนสาวรุ่นพี่เล็กๆ
เชอะ! เพราะน้องก๊อปไม่อยากจะปล่อยให้เจ้บิวขึ้นคานจนหงำเหงือกหรอกนะค่ะ!
สวยๆอย่างน้องก๊อปน่ะ หาเอาใหม่ง่ายกว่าเยอะเลย!! ก๊อปทำท่าไม่แคร์ เบ้ปากใส่
จนบิวไล่ดึงปากที่ยื่นออกมาอย่างน่าหมั่นไส้นั้นให้น้ำกับเอสได้ขำ
นี่นังก๊อป จะว่าไปแล้วชั้นรู้สึกว่าแกจะเรียกเขาว่าคุณหมอ ก่อนหน้ากรจะทักอีกนะ...?
แค่เห็นหน้าแกก็รู้เลยเหรอว่าเขาเป็นหมอ? แกรู้ได้ยังไงยะ?
ฮึ!! ออร่าหมอแผ่ออกมาซะขนาดนั้น! เห็นหน้ายิ้มๆแบบนั้นมันทำให้ก๊อปนึกถึง
รอยยิ้มของคุณหมอฟันแถวบ้านนี่........อีกอย่างที่นี่มันก็โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอเจ้....
เขาคงไม่ใช่นางพยาบาลหรอกจริงม๊ะค่ะ! ก็ไม่รู้สิแบบว่า......น่าจะใช่อ่ะ!
มั่วสิงั้น! ! บิวส่ายหน้าหัวเราะ นังรุ่นน้องแอบสาวคนนี้เดาเก่ง พอๆกับคุณหมอรูปหล่อ
คนนั้นเลย... เขามาถึงก็ทักถูกทันทีว่าคนป่วยเป็นใคร...
หืมมมแต่...แหมน้องก๊อปก็เสียดายเหมือนกันนะค่ะเนี่ย.... เพราะเจ้บิวคนเดียวเลย!-*-
เอาน่าก๊อป55...คนหล่อๆดีๆมีอีกตั้งเยอะนะ... หน้าตาดีอย่างก๊อปจะไปแคร์ทำไม
ถึงน้ำเองยังอดจะหลุดขำไม่ได้เหมือนกัน แต่เมื่อเห็นคนน้อยใจยังหน้างอ
ชูนิ้วโป้งให้เอสที่ลอยหน้าล้อเลียน จึงต้องหันไปทำตาดุใส่แฟนหนุ่มอีก
เอส! อย่าซี่!! ช่วยพูดอะไรบ้างสิ คุณนี่เอาแต่ขำแล้วล้อน้องอยู่ได้!
ฮะฮะฮะ... เอ้อ! แกจะไปแคร์ทำไมวะก๊อป? เพิ่งจะเจอเขาเมื่อกี้!! นี่ๆ!! ผู้ชายหล่อๆ
ดีๆมีอยู่ตรงหน้าแกนี่ไง! เอสหัวเราะชี้ที่หน้าอกตัวเองทำหน้าภูมิใจให้ดู
ทำเอาทั้งบิว ก๊อปและน้ำ พร้อมใจกันมองหน้าเจ้าหล่อชอบหลงตัวเองอย่างเอือมๆ....
ชิ! ไม่เอาด้วยหรอกพี่เอสน่ะนะ! ..... น่ารำคาญจะตายไป (แลบลิ้นใส่เอส)
กลับไปหาน้องกรอย่างเดิมดีกว่า! เนอะน้องกรขา ปลอบพี่ก๊อปหน่อยสิคะ...อ้าว!?
..น้องกรไปไหนอ่ะ? ทุกคนไม่เห็นกรก็หันมองหาไปรอบห้อง บิวเดินไปดูที่ห้องน้ำ
ก็ไม่มี.......
...................................
..................
คุณหมอเรียวครับ! คุณหมอเรียว!
กรวิ่งตามมาเรียกเรียวไว้ทันที่ทางเดินหน้าห้องพิเศษ..
มีอะไรเหรอครับ?
คนถูกเรียกไว้หยุดเดิน หันมาเลิกคิ้วถามคนที่วิ่งกระหืดกระหอบมาหา
คือ! เอ่อ! คือ....พี่หมอที!.........เอ่อแล้วพี่หมอทีเขาเป็นยังไงบ้างครับ!? แหมผมก็
ไม่ค่อยได้คุยกับเขาด้วยครับช่วงนี้55... ลืมถามถึงไปเลย!555///////
เด็กหนุ่มหน้าใสยิ้มหลบตาอีกฝ่าย ทั้งที่เขาคุยกับคนที่ถามถึงนั่นทุกวันแท้ๆ..
ยกเว้นเมื่อวานนี้.... จนถึงตอนนี้.... พี่หมอทีเล่นไม่ติดต่อกลับมาเลย
บางทีคุณหมอเรียวอาจจะรู้อะไรก็ได้....
หมอเรียวยิ้มแล้วทำท่านึก.... อ้าวว..... หึ... นี่น้องกรไม่ค่อยได้คุยกับเจ้าทีมันเหรอครับ
กรชะงัก หลบตาพูดตอบไปแบบเขินเล็กน้อย
แหะ........ครับพวกเราไม่ได้คุยกันทุกวันซะหน่อย...///////
ฟังที่กรพูด เรียวก็แอบขำ... มิน่าล่ะ...ถึงมาถามถึงมันกับพี่ นี่แสดงว่ากรต้องยังไม่รู้
แน่เลย .. ว่าตอนนี้มันกำลังไม่สบาย..
ห๊ะ! อะไรนะครับ! ไม่สบาย!! พี่หมอทีเป็นอะไรครับคุณหมอ!? เป็นมากมั้ย! แล้ว!
แล้วพี่เขาเป็นยังไงบ้างครับ!!!|||||||||||| บ้าชะมัดเลย! ไม่โทรมาบอกผมสักคำ! ปล่อยให้..
อะไรครับ?..
เอ่อ ...///// เปล่าครับ... ปล่อยให้เขาเป็นกังวล แอบน้อยใจ และรอเก้ออยู่ได้น่ะสิ..
เห็นกรมีท่าทางเป็นห่วงพี่หมอทีมาก เรียวจึงจับไหล่เด็กหนุ่มข้างหนึ่งเบาๆ
แล้วพูดให้สบายใจ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับกร พี่เขาแค่เป็นไข้หวัดธรรมดา
เดี๋ยวก็หาย เพียงแต่ช่วงนี้ ...สงสัยมันคงจะปิดมือถือไว้...... ทีมันต้องนอนพักผ่อนมากๆ
ร่างกายจะได้ฟื้นกลับมาแข็งแรงเร็วๆ ... เอ่อ..ขนาดตัวพี่เองยังติดต่อกับมันไม่ได้เลย!
555||||||||| ... พี่คิดว่าพอมันดีขึ้นแล้ว คงโทรกลับมาหาพวกเราเองล่ะครับ
กรไม่ต้องเป็นห่วงนะ พูดกับกรเสร็จ คุณหมอหนุ่มก็เดินยิ้มไป....
ทิ้งให้กรยืนหน้าแดง....เขินที่จริงๆแล้วคุณหมอเรียวอาจจะรู้ก็ได้
ว่าเขากำลังรอโทรศัพท์จากพี่หมอที...////////
ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะได้อ่านข้อความจากเขาเมื่อไหร่... แต่กรก็รีบหยิบมือถือมากด
ส่งข้อความที่เต็มไปด้วยความห่วงใย........ และความรักจากใจไปหาในทันที...
[ หายเร็วๆนะครับพี่... คิดถึงพี่จังครับ... ]
.........................................
.......................
.......
**************************************
สองทุ่มแล้ว.... ที่บ้านแบงค์...
หนุ่มร่างเล็กอาบน้ำสวมชุดนอนกางเกงขายาวเรียบร้อย เดินเช็ดผมที่ยังชื้น
ไปหยิบจดหมายจากคนรักรุ่นพี่มาแกะอ่านด้วยรอยยิ้ม...
พี่นิกไม่เคยลืมฝากจดหมายไว้ให้เขาผ่านทางร้านข้าวที่มหาวิทยาลัยทุกวัน
ยิ่งพวกเขาได้เจอหน้ากันแค่ไกลๆ... ไม่ได้พูดคุยหรือมองสบตากันอย่างนี้..
ก็ยิ่งรู้สึกรัก... และคิดถึงอีกฝ่ายมากขึ้นทุกวันๆ
(พี่นิกครับ แบงค์อยากไปอยู่ใกล้ๆพี่ที่สุดเลยครับ///////)
เอ๋!!?........................ พี่น้ำ! เข้าโรงพยาบาลเหรอ! และเมื่อแบงค์อ่านเจอว่า
พี่ชายของคนรักต้องนอนให้น้ำเกลือที่โรงพยาบาลก็นึกเป็นห่วง.. อยากไปเยี่ยมขึ้นมาทันที..
ถึงนิกกี้จะเขียนบอกว่าพี่ชายอาจจะออกจากโรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้...
แต่ไม่ว่ายังไง... น้องแบงค์ก็รู้สึกอยากไปเยี่ยมน้ำให้ได้อยู่ดี..
แล้วจะไปยังไงดีล่ะเรา... หนุ่มน้อยบ่นกับตัวเองอย่างกลุ้มใจ..
เห็นทีเขาต้องวางแผนลุยเดี่ยวเสียแล้วงานนี้..
*******************************************
มืดแล้วพระจันทร์กับดวงดาวย่อมขึ้นมาแทนที่พระอาทิตย์..
หนุ่มน่ารักนั่งมองเหม่อ.. ดูวิวกลางคืนผ่านประตูกระจกที่ปิดกั้นระเบียงไว้..
ในห้องพิเศษของโรงพยาบาล เงียบลงผิดกับช่วงกลางวันไปถนัดใจ คนมาเยี่ยม
พากันกลับบ้านไปจนหมด แม้แต่เจ้าน้องชายตัวแสบก็กลับไปพร้อมหอบของฝากของกิน
ที่คนนำมาเยี่ยมพี่ชายตั้งมากมายไปด้วย
ทุกคนดีใจเมื่อคุณหมอยืนยันว่าน้ำกลับบ้านได้พรุ่งนี้แน่นอน..
แต่แสงไฟจากตึกและถนนในตอนกลางคืนสวยๆนั้น ไม่ได้ทำให้น้ำเพลิดเพลิน
คนน่ารักกลับเหม่อมองแล้วนึกถึงเรื่องราวที่คาใจเขามาตลอด...
น้ำครับ... คุณยังไม่นอนอีกเหรอ? เอสที่เปิดประตูเข้าห้องมา หลังจากไปส่งนิกกี้กลับบ้าน
และแวะแจกลายเซ็นให้นางพยาบาลตามรายทาง เห็นคนน่ารักของเขานั่งเหม่อเงียบๆ
ก็เดินเข้าไปนั่งบนเตียงด้วยกันข้างๆ... ทันทีที่เอสนั่งลงน้ำก็หันไปกอดคนรักไว้
ซุกหน้ากับอกกว้างแล้วเงยหน้ายิ้มให้กันก่อนพูด ผมยังไม่ง่วงครับ..
คนหน้าหล่อเคลียหลังมือกับแก้มนุ่มแล้วเลยไปลูบหัวให้อย่างอ่อนโยน..
....นี่แฟนเขากำลังอ้อนเขาอยู่หรือเปล่านะ?////////..
เอ........ เอายังไงดีน้า~?.. หึหึ... งั้นเดี๋ยวผมเล่านิทานให้คุณฟังดีมั้ยครับ?
เอสยิ้มเอาใจแกล้งพูดให้น้ำขำ แต่อีกฝ่ายกลับอมยิ้มพยักหน้า บอกว่าอยากฟังซะงั้น..
ดาราหนุ่มหัวเราะ 55นี่คุณเอาจริงเหรอน้ำ!?555 โธ่ อืมมม... ไอ้ผมก็ไม่เคยเล่านิทาน
ให้ใครฟังซะด้วยสิ...... แล้วคุณอยากจะฟังเรื่องอะไรล่ะ
อะไรก็ได้... น้ำยังนั่งกอดซบอยู่กับอกของเอส คนหล่อทำหน้านึกไปนึกมาก็อมยิ้ม
เอาเรื่องเจ้าชายนิทราดีมั้ย?
หือ?... มันมีด้วยเหรอ?.. ผมเคยได้ยินแต่เรื่องเจ้าหญิงนิทรานะ..
มีซี่!! สนุกด้วยนะ คุณอยากฟังมั้ยล่ะ
ดาราหนุ่มหน้าหล่อยิ้มเห็นเขี้ยวเสน่ห์มองตาหนุ่มน่ารักที่ทำหน้างง
หึ... ก็เล่ามาสิ... น้ำอดขำชื่อเรื่องไม่ได้... นิทานของเจ้าโรคจิตมันจะเป็นยังไงนะ..
| Create Date : 21 กรกฎาคม 2555 |
| Last Update : 21 กรกฎาคม 2555 20:16:02 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1505 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
อืม...คิดถึงแบงค์จัง นี่งวดนี้คุณวิส่งเรื่องมาให้ได้อ่านแม้จะไม่กี่บรรทัดก็หายคิดถึงแระ