ตอนที่ 46 ทบทวน... 2.2 (yaoi)
***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^
(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)
กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้..
แค่ขึ้นต้นน้ำก็ต้องขมวดคิ้วแล้ว... แต่ก็ลองตั้งใจฟังแฟนหนุ่มรูปหล่อเขาเล่าดู
มีเจ้าชายน้อยได้ถือกำเนิดขึ้น ท่ามกลางความยินดีปรีดาของทุกคน แต่น่าเศร้านัก
เมื่อราชินีคลอดเจ้าชายมาได้ไม่นานก็ด่วนจากโลกนี้ไป ทิ้งให้พระราชาหาแม่ใหม่ให้เจ้าชาย
ได้ตามอัธยาศัย... และต่อมาไม่นานพระราชาก็หนีตามราชินีองค์เก่าไปอีกเช่นกัน..(ตายอีกแล้ว)
ราชินีองค์ใหม่มีจิตใจที่โหดร้าย และชอบเล่นคุณไสยเป็นชีวิตจิตใจ นางเกลียดชังลูกเลี้ยง
สุดจะบรรยาย เพราะริษยาที่เจ้าชายเกิดมาพร้อมกับหน้าตาที่น่ารัก///// มีแก้มนุ่มๆขาวๆ
มีริมฝีปากบางสวยสีชมพูน่าร๊าก~ แถมยังมีผิวที่ขาว...เนียน....ละเอียด...และนุ่มดุจปุยหิมะ...
เจ้าคนเล่านั้น.. เล่าไปก็คอยจับแก้ม แตะปาก ลูบไล้ไปตามเรียวแขนของคนฟัง
เพื่อสัมผัสกับผิวเนียนสวยเหมือนที่กำลังพูดถึงอย่างเคลิบเคลิ้ม..
เดี๋ยวคุณ!//////*// นี่อย่าลูบดี๊! เฮ้ยผมว่าไอ้นี่มันเรื่องสโนว์ไวท์กับคนขายขนมครกทั้งเจ็ด!
ไม่ใช่เรอะ!!? แค่เปลี่ยนจากเจ้าหญิงเป็นเจ้าชาย น้ำอดขัดคนรักที่มั่วนิ่มเล่ามาไม่ได้
เหรอ?... เอ๊ะผมว่ามันมีแต่ สโนว์ไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ดนะน้ำ?
เออๆ!!//////*// นั่นแหละๆ!! ก็ผมกับไอ้นิกชอบเรียกแบบนี้นี่ แต่ก็หมายถึงเรื่องนั้นแหละ!
อ๋อ55 ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก! นี่มันเรื่องเจ้าชายนิทรา!
จริงดิ!? น้ำขมวดคิ้วครั้งแล้วครั้งเล่า สงสัยนัก
อื้ม! พยักหน้าหนักแน่นเสร็จ เอสก็เล่าต่อ
ยิ่งโตขึ้นเจ้าชายก็ยิ่งงดงาม.. จนเป็นเหตุให้ราชินีใจร้ายซึ่งเป็นแม่เลี้ยงแท้ๆของเจ้าชาย
นั้นทนรับไม่ได้ที่นางแพ้ผู้ชาย และทนไม่ได้ที่จะต้องเห็นเจ้าชายผู้น่ารักยิ่งกว่าตนเอง
เที่ยววิ่งเล่นอยู่ตามสนามหญ้าหน้าวังทิ่มแทงลูกนัยน์ตาไปวันๆ นางจึงตะโกนเรียก
แมวสีฟ้าไม่มีหูแต่ดันมีกระเป๋าหน้าท้อง ที่เลี้ยงไว้ด้วยเวทมนต์ในกระจกให้ออกมา..
เอ๋..55 นี่ราชินีเลี้ยงแมวไว้ในกระจกเหรอ? น้ำถามแทรกขึ้นมาทันที อย่างแปลกใจ
ช่าย...หึหึ...แมวของนางมีชื่อว่า............... โดราเอม่อน!
ห๊ะ!!!? ชื่ออะไรนะ!?
โดราเอม่อน!
อ๊า~ฮ่าฮ่าฮ่า!!!///////ไอ้บ้าเอส! นิทานบ้าอะไรของคุณเนี่ย!!
น้ำส่ายหน้าหัวเราะใหญ่ ว่ามันไม่ใช่แล้ว...
เอาน่า~! ฟังต่อรึเปล่าล่ะ(ยิ้ม)
คนหน้าหล่อยังยืนยันว่านี่คือเรื่องเจ้าชายนิทรา ทั้งที่มีโดราเอม่อนโผล่มาแล้ว...
หึ..555 อ่ะไหนลองเล่าต่อดิ๊
แล้วราชินีก็ตะโกนว่า โดราเอม่อนนนนนนนนนน!!! ช่วยด้วยยยยยยยย!!!
55555555!!!!////////ไอ้บ้า! นี่มันราชินีหรือโนบิตะกันแน่วะ!?555
ถึงน้ำจะขำก๊ากและโต้แย้งเอส แต่เจ้าหน้าหล่อก็ไม่สนใจในคำท้วงติง ยังคงเล่าต่อไป
พอเจ้าโดราเอม่อนโผล่หน้าออกมาจากกระจก ราชินีใจร้ายก็รีบเอ่ยถามอย่างร้อนรนว่า..
บอกข้าเถิดใครงามเลิศในปฐพีใช่ป่ะ! คนน่ารักพูดต่อแทนให้ทันที
แต่เอสกลับส่ายหน้ายิ้มๆ โนว!! ราชินีนั้นถามว่า ชายหล่อเลิสที่สุดในปฐพีอยู่ที่ใด!
เอ๊ะ!? ทำไมถึงถามอย่างนั้นล่ะ!?
เพราะคนที่รับบทเป็นราชินีชั่วในเรื่องนี้คือ นังน้องก๊อปยังไงล่ะ!!5555!!!!
เล่นเอาน้ำขำก๊ากจนหน้าแดง เมื่อเอสบอกว่าสำหรับก๊อปต้องอยากรู้เรื่องนี้ที่สุดเป็นธรรมดา
คนน่ารักตีแขนแฟนหนุ่มแล้วเขยิบหนี บ่นปนขำๆว่าเล่านิทานบ้าอะไรให้เขาฟังก็ไม่รู้
ไม่รู้เรื่องเลย แต่เอสก็ตามดึงน้ำกลับมานั่งกอดกันไว้เหมือนเดิม ก่อนคะยั้นคะยอให้คนรัก
ยอมฟังต่อให้จบ..
555 อ่ะๆ ถ้างั้นแล้วไอ้เจ้า...55โดราเอม่อนมันตอบราชินีไปว่ายังไง..
ก็ตอบว่า ชายหล่อเลิศที่สุดในปฐพี ก็อยู่ตรงหน้าของท่านนี่ไง!!
เอสเล่นชี้ที่หน้าตัวเอง ยิ้มหวานยักคิ้วให้น้ำอย่างทะเล้น
โห่~~!!!แหวะๆๆๆ นิทานไรวะห่วยแตก!555 ไม่ฟังแล้วดีกว่าอ่ะ!55
เสียงหวานโห่ใส่ จึงโดนมือคนหล่อหยิกแก้มเข้าให้เบาๆ///////*//
โธ่ก็เรื่องมันเป็นอย่างนี้จริงๆนี่!//////
55เชื่อเลยนะคุณน่ะมั่วเอาชัดๆเลย! หึ เอ้า! แล้วถ้างั้นก๊อป เอ๊ย! ราชินีใจร้ายเขาว่าไงมั้ง?
นางก็พยักหน้าเห็นด้วยสุดๆน่ะสิ! หึหึหึ
.. แต่แล้วนางก็ถามต่อว่าต้องทำอย่างไร
จึงจะน่ารักกว่าเจ้าชายได้! โดราเอม่อนจึงแนะนำให้ราชินี ออกอุบายกับเจ้าชาย ด้วยการขอ
ให้เจ้าชายออกเดินทางตามหาดราก้อนบอล!ซึ่งมีอยู่ทั่วโลกเพียงเจ็ดลูก แล้วนำมามอบให้นาง
เป็นของขวัญวันเกิดซะ!!!
ฟังถึงตอนนี้น้ำก็ต้องสะดุ้ง คว้าหมอนข้างๆมาตีใส่หน้าเอสพลางหัวเราะอย่างอดไม่ได้
(มันเอาดราก้อนบอลมาอีกเรื่องแล้ว!)
555ดังนั้นราชินีจึงกำจัดเจ้าชายออกจากวังได้สำเร็จ แต่แม้ไม่มีเจ้าชายแล้ว โดราเอม่อน
ในกระจกก็ยังคงให้คำตอบที่ถากถางกับราชินีว่า นางขี้เหร่เกินไป เหมาะที่จะไปเป็น
คนขัดส้วมในวังมากกว่า!........ ตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่มีใครพบเห็นเจ้าแมวสีฟ้าไร้เอวนั่น
ที่ปราสาทของราชินีอีกเลย..
มันตายเหรอ!? น้ำทำตาโต
อ๋อเปล่าหรอก มันแค่ลาออกจากงานแล้วย้ายไปอยู่ญี่ปุ่นเท่านั้นเอง
น้ำคิดในใจ... ไปบ้านโนบิตะแหงๆ!!!
หลังจากออกเดินทางตามคำสั่งของแม่เลี้ยง เจ้าชายผู้น่ารักก็ระหกระเหินไปเรื่อยๆ
เพื่อรวบรวมดราก้อนบอล.. จนตามหามาได้ทั้งหมด หกลูก!
โห~~~~!!!5555 เก๊งเก่งเนอะ!555 น้ำแกล้งทำเสียงตื่นเต้นๆ..
อื้มเขาเก่งนะ////// แล้วก็น่ารักด้วย..
พูดเสร็จเอสก็ยื่นปากไปจุ๊บหน้าผากคนน่ารักของเขาอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนเล่าต่อ
ในขณะที่อยู่บนรถแท็กซี่..
อ่ะเฮ้ย! เดี๋ยวๆๆ!!! อะไรวะ!?อยู่ดีๆมีรถแท็กชี่ได้ไงอ่ะ!?
คนฟังรีบยกมือเบรกเจ้าคนเล่าแทบไม่ทัน
ก็เรื่องนี้มันมีนิครับ! เอสตอบยิ้มแป้น
เอ้อ! เอาเข้าไปเว้ย..
งั้นผมเล่าต่อเลยนะ.. หึ... คนขับแท็กซี่เล่าให้เจ้าชายฟังว่า มีดราก้อนบอลอยู่ในป่าใกล้ๆนี้
เขาจึงสั่งให้คนขับแท็กซี่รีบบึ่งรถไปที่นั่นในทันที ด้วยความหวังอันเต็มเปี่ยม เมื่อรวบรวม
ได้ครบทั้งเจ็ดลูก เขาก็จะได้กลับบ้านเสียที... แต่เมื่อมาถึงป่า.. เจ้าชายก็เหนื่อยล้ามาก
แทบจะหมดแรง เขาอยากนอนพักเหลือเกิน แถมยังหิวจนตาลายด้วย
และตอนนั้นเอง! ที่หางตาสวยของเจ้าชายหนุ่มแสนน่ารักได้เหลือบไปเห็น.......
บ้านที่ทำมาจากขนมหวานตั้งอยู่กลางป่า!!!... เจ้าชายตาโตด้วยความดีใจแล้วรีบวิ่ง
เต็มฝีเท้าเข้าไปแทะกินบ้านขนมหลังนั้นอย่างตะกละตะกลาม มูมมามสิ้นดี!.
ถึงตอนนนี้น้ำรีบหยิกแขนเอสจนคนโดนสะดุ้งร้องอูย! ก่อนเถียงไปอย่างอายๆ ว่า
เขาไม่ได้ตะกละขนาดนั้นเสียหน่อย! ที่สำคัญมันข้ามไปโผล่ในนิทานอีกเรื่องแล้วโว๊ะ!
ไอ้บ้า!! คุณเล่าให้มันดีๆหน่อยสิ!////////*//
เอ้า!ผมว่าคุณที่ไหนเล่า!555 ผมว่าเจ้าชาย!!
ฮึ่มม! คนเป็นเจ้าชายเขาก็ไม่กินมูมมามกันหรอก!/////*//
555คร้าบๆ55 เมื่อเจ้าชายกินฝาบ้านขนมหวานจนหมดไปทั้งแถบ หนังท้องเขาก็ตึงเพราะ
ความอิ่มตื้อ แต่หนังตาเจ้าชายนี่สิ กลับหย่อนเพราะอยากพักผ่อนเต็มแก่แล้ว ดังนั้น..
เจ้าชายผู้สูงศักดิ์จึงถือวิสาสะเดินเข้าไปหาห้องนอนในบ้านของคนอื่นซะเลย
แต่
ดูเหมือนประตูห้องด้านในบ้านหลังนี้ จะไม่ได้ทำมาจากขนมเสียแล้ว เพราะเจ้าชาย
พยายามแทะจนฟันโยกก็ยังกัดไม่เข้า เมื่อเห็นว่ามันทำมาจากไม้แถมยังล็อคแน่นหนา
ก็ต้องยอมตัดใจเลิกคิดกินประตู เพราะเขาเองก็ไม่ใช่ปลวก ถึงอย่างนั้นแทนที่จะล้มเลิก
แต่เจ้าชายผู้น่ารักกลับหันมาใช้วิธีพนมมือ ร่ายคาถาสะเดาะกลอนแทน..
น้ำขมวดคิ้วชนกันยุ่ง... นี่มันเจ้าชายรึขุนแผนวะ!!? มีสะเดาะกลอนได้ด้วยเว้ย!!
เมื่อเปิดประตูได้ เจ้าชายก็รีบก้าวเข้าไปไม่ได้ดูตาม้าตาเรือ จนพลาดท่าตกลงไปในเหวลึก!
หลังประตูบ้านนั้นไม่ได้มีที่นอนนุ่มๆให้พักผ่อน แต่กลับกลายเป็นทางเชื่อมต่อที่เปิดประตูไป
ก็เจอเหวต่างหาก!!! โอ้เจ้าชายช่างซวยจริงๆ!!
น้ำส่ายหน้าแล้วคิดในใจ..... ต้องด่าไอ้คนสร้างบ้านสับปะรังเคหลังนี่ต่างหาก!!!-*-
อะไรของคุณเนี่ย! ไหงพระเอกดันมาตกเหวตายอย่างนี้เล่า!?///////*//
คนฟังขมวดคิ้วตลอด แถมยังทำแก้มป่องหน้าบูดไม่ยอมให้จบแบบนี้จนคนเล่ายังขำ
เปล่าหรอก.. 55 เจ้าชายตกลงไปก็จริงแต่เขาไม่ตายหรอกน้ำ!
ห๊ะ!? ทำไมล่ะ!?
เพราะตอนนั้นได้มีเส้นใยสีขาวที่ทั้งเหนียวและทนทานมาก ถูกปล่อยออกมา
พันรอบตัวเจ้าชายไว้! คนประหลาดที่พ่นใยได้ราวกับใยของแมงมุมนั้น มาช่วยดึง
เจ้าชายขึ้นจากกลางเหวได้ทันเวลาน่ะสิ!
ส...สะ..สไปร์เดอร์แมนมาเรอะ!!!
น้ำตาโตอย่างตื่นเต้นไปกับนิทานที่เอสเล่า แทนที่จะกล่อมคนฟัง
รู้สึกว่ายิ่งเล่า หนุ่มน่ารักก็ยิ่งตาใสแป๋วขึ้นเรื่อยๆมากกว่า....
และเมื่อเจ้าชายรอดขึ้นมาจากหุบเหวได้ ก็ให้รู้สึกประหลาดใจนัก เมื่อผู้ช่วยชีวิต
เป็นเพียงหญิงแปลกหน้านางหนึ่งซึ่งมีผิวขาวซีด สวมใส่ชุดฮันบก! (ชุดประจำชาติเกาหลี)
ยืนทำหน้าเหนื่อยล้าอยู่กลางป่า...
น้ำแจ๊ะปากอย่างขัดใจที่เขาเดาพลาด...... ถึงไม่ใช่สไปร์เดอร์แมนแต่มันก็คงจะเจ๋งพอตัวล่ะ!
แล้วไอ้เจ้าชาย..มึงจะประหลาดใจเรื่องเห็นผู้หญิงใส่ชุดเกาหลีในป่าทำแป๊ะไรวะ!!
ไอ้ที่พ่นใยมาช่วยมึงได้นี่ แม่งไม่น่าตกใจกว่ากันเรอะ~!!!
เจ้าชายถามหล่อนว่า ท่านผู้มีพระคุณของข้า ขอทราบนามของท่านได้หรือไม่
ข้าอยากจะรู้จริงๆว่าท่านเป็นใคร? หญิงคนนั้นจึงรีบน้อมตัวทำความเคารพอย่างเกาหลีให้
ก่อนตอบคำถามของเจ้าชายด้วยกิริยาที่นอบน้อมถ่อมตน นางพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆว่า ...
ข้าคือแดจังกึม!!! มีอาชีพเป็นช่างไม้ธรรมด๊าธรรมดาค่ะท่าน.. ส่วนอาชีพเสริมของข้า
คือปั้นโอ่งมังกรแล้วนำไปขายแถวราชบุรีค่ะ...ฮุฮุฮุ...ที่สำคัญข้าไม่เคยวางยาพิษใคร!
แต่ถ้าท่านเป็นอีสุกอีใสล่ะก็ ข้าจะรักษาให้ฟรีก็ได้นะ โฮะโฮะโฮะ!
แดจังกึม!!! โอ้ว! แม่จ้าวววว!!!!///////*//
ไอ้ดาราโรคจิตนี่มันจะพากูออกนอกทะเลอันดามันไปถึงไหนกันฟะ!!?
น้ำหัวเราะหน้าแดง ตีแขนเอสแล้วตีแขนเอสอีก...
แดจังกึมบ้านมึงสิพ่นใยได้! บอกกูว่าเป็นช่างไม้แต่ดันปั้นโอ่งขายแถวราชบุรี!
เจ้าคนเล่าหน้าหล่อเองยังแอบขำ ก่อนจะเล่าต่อว่า..
แล้วเจ้าชายก็เลยตอบแทนช่างไม้แดจังกึม ด้วยการไปช่วยทำงานที่บ้านของหล่อนระยะหนึ่ง
อ้าว! แล้วดราก้อนบอลลูกสุดท้ายเล่า!?
เดี๋ยวซี่~! น้ำคุณต้องฟังไปเรื่อยๆก่อน มันมากลางเรื่องแล้วล่ะ!
น้ำอดคิดไม่ได้ว่า ไอ้นิทานนอกคอกที่เหมือนยำรวมมิตรนี่มันจะมีจุดจบที่ไหนกัน...
หลังจากได้ช่วยงานเพื่อตอบแทนบุญคุณของช่างไม้แดแล้ว เจ้าชายก็ต้องขอลาไปตามหา
ดราก้อนบอลต่อ... แต่ก่อนออกมาเขาได้สร้างตุ๊กตาไม้ขึ้นมาตัวหนึ่ง เพื่อเป็นเพื่อนร่วมเดินทาง
ไปด้วยกัน.. เพราะความเหงาตลอดการเดินทางที่ผ่านมา ทำให้เจ้าชายไม่อยากอยู่คนเดียวอีกแล้ว
เจ้าชายนำตุ๊กตาไม้ตัวนั้นติดตัวไปด้วยตลอดเวลา ไม่ว่าจะยามเดินยามวิ่ง ยามกินรึยามนอน
แม้กระทั่งยามเข้าส้วม... เจ้าชายรักตุ๊กตาไม้ตัวนั้นมาก ที่สุดเขาก็คิดว่ามันน่าจะมีชื่อ
จึงตั้งชื่อให้มันว่า..
คนน่ารักรีบโพล่งพูดแทรกทันทีที่นึกออก ว่าเนื้อเรื่องตอนนี้มันคุ้น
เหมือนกับนิทานเรื่องอะไร.. พีน็อคคีโอ้!!!
พีน็อคคีเอส!!!
เย้ยยยยย!!! พีน็อคคีเอสเรอะ!!!!|||||||||||||| .... ไอ้บ้านี่มันเอาชื่อตัวเองมาตั้งนิ..
เอสหัวเราะน้ำที่ทำหน้าเหวอแล้วเล่าต่อ
เจ้าชายเดินตามเครื่องมือชี้บอกตำแหน่งดราก้อนบอล ที่เขาหาซื้อมาได้จากร้านทุกอย่างยี่สิบ
จนมาถึงที่กอไผ่ใหญ่กลางป่าลึก.. เจ้าชายก็รีบลงมือ ขุด! ขุด!ขุด! และในที่สุดเขาก็เจอ!..
เสียงหวานรีบแทรกขึ้นทันทีอย่างดีใจแทนเจ้าชาย ดราก้อนบอล!!!//////
หน่อไม้!!!
ห๊ะ!!!|||||||||| ทำไมเป็นหน่อไม้ฟะ!? น้ำสะดุ้ง
คนหล่อตอบทำหน้าจริงจัง อาหารเย็นของเจ้าชาย..
ไอ้บ้าเอส! ///////*// นิทานง่าวอะไรของคุณกันวะ!! ไอ้เจ้าชายมันกำลังเดินหา
ดราก้อนบอลอยู่ดีๆ แล้วเสือกไปหาหน่อไม้แดกได้ยังง๊ายยยย~!
หนุ่มน่ารักขยี้หัวตัวเองอย่างขัดใจ
555555////// ฟังให้จบก่อนสิคุณ! พอได้หน่อไม้นะเจ้าชายก็ลงมือขุดอีก
คราวนี้แหละที่เขาได้!..
ดราก้อนบอล!!!
ฮึ!! ..หัวปลี!!!
วะ!โว้ยยยย~~~~!!!!//////*// ได้ไงวะ!!!
ก็ข้างๆกอไผ่ มีกอกล้วยอยู่น่ะสิ....
................ ... ดีใจด้วยนะไอ้เจ้าชาย วันนี้มึงคงไม่อดตายแล้ว!/////*//
จากนั้นเจ้าชายก็ยังลงมือขุด! ขุด! ขุด! อีกครั้ง!!~ และคราวนี้เองที่เขาขุดเจอ!..
ฮึ่ม!//////*// เอาดิ! ถ้าเป็นหน่อไม้รึหัวปลี หัวมันหัวห่าไรอีกนะ! จะเอานิ้วจิ้มตา
ไอ้คนแต่งเรื่องแม่งให้แหกเลย!
โดนขู่เข้าแบบนี้ เอสเลยต้องหลบตาน้ำ ||||||||||| แล้วเล่าต่อแบบไม่มีการขุดอะไรอีก..
ในที่สุดเจ้าชายก็เจอดราก้อนบอลลูกสุดท้าย! ฮัดช่า!! นี่เขาหาได้ครบทั้งเจ็ดลูกแล้วนะ
ว่าแล้วเจ้าชายก็รีบรำแก้บนไปรอบๆดราก้อนบอลทันที... แต่ตอนนั้นเองได้มีมังกรยักษ์
ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเจ้าชายผู้น่ารัก! เจ้าชายตกใจหูตาแหกระล่ำระลักรีบถาม..
โอ้ท่านมังกรครับ! นี่ท่านออกมาจากลูกแก้ววิเศษทั้งเจ็ด ที่ข้ารวบรวมมาได้หรือ!?
แต่เจ้ามังกรกลับส่ายหน้ารัว ปฏิเสธแล้วบอกว่า มันออกมาจากตุ่มมังกรที่บ้านของช่างไม้แด
แถมยังบอกว่าสะกดรอยตามเจ้าชายมาอีกต่างหาก! เมื่อได้ฟังเจ้าชายจึงถามอย่างเกรงกลัว
มังกรเขี้ยวแหลมนัก เขาถามมังกรนั้นต่อว่า ..ท่านต้องการสิ่งใดจึงได้สะกดรอยตามข้ามา!?
ข้าไม่มีเงินให้ท่านหรอกนะ!!|||||||||||| มังกรยักษกลับขำ แล้วดึงมีดพกสั้นเล่มจิ๋วออกมาจาก
ซอกเกล็ดของตน ตะโกนก้องลั่นป่าให้เจ้าชายผวาว่า ... นี่คือการจี้! ส่งของมีค่ามาให้หมด!
ว่ะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!! เอสทำท่าหัวเราะแบบมังกรให้น้ำดู..
น้ำต้องอมยิ้มกลั้นขำแทบแย่.. เจ้ามังกรซังกะบ๊วยนี่หัวเราะน่าเกลียดจริงๆ...
เจ้าชายมองดราก้อนบอลทั้งเจ็ดลูก สลับกับมองพีน็อคคีเอสที่อุ้มอยู่กับอก
ก่อนตอบเจ้ามังกรโจรห้าร้อยไปว่า .. ของมีค่าของข้าก็มีแต่เจ้าพีน็อคคีเอสนี่ล่ะ!
ทำเอามังกรยักษ์นิ่งอึ้งไปราวห้านาทีได้...จ้องมองสภาพตุ๊กตาไม้พีน็อคคีเอส สลับกับ
ลูกดราก้อนบอล... แล้วลั่นวาจา...ส่งลูกแก้ววิเศษทั้งหมดนั้นมาให้ข้าเดี๋ยวนี้!0*0
เจ้าชายไม่มีทางเลือกจึงต้องส่งดราก้อนบอลให้เจ้ามังกรไป... เมื่อมังกรไปแล้ว
เจ้าชายผู้น่ารักและน่าสงสารก็ได้แต่นั่งร้องไห้เสียใจ เพราะแม่เลี้ยงสั่งเอาไว้เป็นนักหนา
หากไม่นำดราก้อนบอลกลับไปให้นาง ก็ไม่ต้องเสนอหน้ามาให้เห็นอีก!...
คนน่ารักแอบคิดในใจ... ความจริงฆ่านังแม่เลี้ยงซะก็สิ้นเรื่องไปแล้วนิ
แล้วเสียงร้องไห้ของเจ้าชายก็ดังก้องไปกระทบเข้าหูของเทพารักษ์ที่อยู่แถวนั้น
เทพารักษ์จึงมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาแล้วปลอบใจ ....อย่าร้องไห้ไปเลยเจ้าชายผู้งดงาม
ข้าได้งมขวานมาคืนให้เจ้าแล้ว ว่าแต่ขวานของเจ้าเป็นขวานเงินหรือขวานทองกันล่ะ หึหึหึ..
คงจะไม่ใช่ขวานเหล็กขึ้นสนิมเก่าๆอันนี้หรอกใช่มั้ย?...หึหึหึ...
เจ้าชายทำหน้าเง็งสุดๆก่อนตอบท่านเทพารักษ์ไปว่า .. ข้าอยากได้ดราก้อนบอลต่างหาก!
ไม่ใช่ขวาน! ||||||||*||ข้าไม่อยากได้ขวาน~~!!ข้าไม่เอาขว๊านนนนน!!! ฮึแง~~~!!!!
เพราะความมั่วนิ่มของเทพารักษ์ ผลคือเจ้าชายยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม จนเทพารักษ์
แสบแก้วหูไปหมด เทพผู้ศักดิ์สิทธิ์ จึงตัดรำคาญด้วยการให้พรแทน เจ้าชายจะขออะไรก็ได้
แต่ขอได้เพียงข้อเดียวเท่านั้น..
น้ำนึก... หากเป็นเขา คงจะขอให้พรวิเศษนั้นสามารถขอเพิ่มได้อีกสักยี่สิบข้อ!/////
แล้วเจ้าชายก็ขอพรให้เทพารักษ์ช่วยนำดราก้อนบอลกลับคืนมาให้เขาทั้งเจ็ดลูกที...
แต่เทพารักษ์กลับส่ายหน้าบอกมิอาจทำได้ เพราะแต่เดิมลูกแก้ววิเศษพวกนั้นก็เป็นของ
มังกรอยู่แล้ว เจ้าชายเถียงคอเป็นเอ็นว่ามันเป็นของเขาต่างหาก! แต่เทพารักษ์ก็เถียงสู้ตาตั้ง
เช่นกันว่า.. ดราก้อนบอล! ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่ามันเป็นลูกแก้วมังกรไม่ใช่เรอะ!!!.........
เจ้าชายได้ฟังก็ตกใจตาโต รีบระล่ำระลักถาม..
ลูก..แก้วมังกร! เปลือกสีแดง!เนื้อสีขาว!
แต่มีเม็ดสีดำปนอยู่ในเนื้อ! ไอ้ที่เขาวางขายอยู่ในตลาดลูกล่ะยี่สิบห้าบาทนั่นใช่มั้ย!!?!
เทพารักษ์ตะคอกกลับ .. ไม่ใช่เว้ย!!! o*0
ข้าหมายถึงคำว่า ดราก้อน มันก็แปลว่ามังกรใช่มั้ยล่ะ!!
เออเนอะ.. นั่นสิ...เจ้าชายคิดตามก็เห็นจริงตามที่ว่า.. |||||||||||||||| .. ยืนคอตกอยู่นาน
แต่ที่สุดก็ยิ้มออกได้ เมื่อเทพารักษ์มีใจสงสารจะให้พรวิเศษกับเขาใหม่อีกข้อหนึ่ง
เจ้าชายผู้น่ารักรู้ตัวว่าเขาได้รับสิทธิ์พิเศษอีกครั้ง ก็รีบกระโดดลงหนองน้ำแถวนั้น
แล้วว่ายท่าฟรีสไตล์ไปกลับอยู่สามรอบ จนคิดออกว่าจะขออะไรกับท่านเทพารักษ์ดี...
เขาขอให้พีน็อคคีเอสมีชีวิต!
กูว่าแล้วววววววววว!!! ... ทำไมซื้อหวยไม่ถูกอย่างนี้นะ!.... น้ำคิด..
แล้วพีน็อคคีเอสก็มีชีวิตขึ้นมาจริงๆ เขากลายร่างเป็นชายหนุ่มรูปงามหล่อเหลาเอาการ...
เรียกว่า.. ตรงเสป็คเจ้าชายสุดๆเลยล่ะ! คึคึคึ!!! ..////////
ดาราหนุ่มเล่าไปก็ทำยักคิ้วหลิ่วตา ทำหน้าเซ็กซี่ให้หนุ่มน่ารักขำเล่น
ทั้งเจ้าชายและพีน็อคคีเอสช่วยกันทำไร่ทำนา และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขในป่าใหญ่
แต่!..... ข่าวการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขของเจ้าชายก็ถูกล่วงรู้ไปถึงหูของแม่เลี้ยงเข้าจนได้!
อ้าว........ เอส..แล้วราชินีรู้ได้ไงฟะ!? น้ำอดขัดจังหวะไม่ได้
...............ก็............. เพราะว่าพวกเขาโดนปาปารัสซี่แอบถ่ายรูปไว้ได้น่ะสิ!!!!
เฮ้ย! ปาปารัสซี่แม่งไปเจอเจ้าชายในป่าได้ยังไงวะ!? อะไรก็เกิดขึ้นได้ในนิทานเรื่องนี้...
.............ก็.........................ไปหาหน่อไม้!
หาหน่อไม้แดกอีกคนแล้วเรอะ!!!-*-
อ่าแหม5555|||||||||||||||.... จ้า55 ใจเย็นสิครับน้ำ555 ฟังต่อนะฟังต่อ..
ราชินีใจร้ายส่งทหาร 300 มาจับตัวเจ้าชายไปขังลืมไว้บนหอคอยที่สูงเสียดฟ้า
โดยเสกมนต์ดำใส่เจ้าชายให้เป็นโรคนอนไม่หลับไปตลอดชีวิต! เพื่อให้เจ้าชายทรมานเล่น
และวิธีแก้มีเพียงวิธีเดียว คือเจ้าชายต้องได้รับจุมพิตที่เต็มไปด้วยความรัก
จากคนที่เจ้าชายรักเท่านั้น! แต่ทว่าคนที่เจ้าชายรักอย่างพีน็อคคีเอส กลับถูกจับไปขังไว้
ที่คุกใต้ดินของปราสาทซะงั้น ราชินีสอบปากคำพีน็อคคีเอสอย่างละเอียดยิบ
เพื่อตามล่าหาตัวคนที่เจ้าชายรักแล้วนำมาฆ่าทิ้งซะ! ทั้งนี้ทั้งนั้นเป็นเพราะราชินี
โง่เกินกว่าที่จะล่วงรู้ดูออก ว่าเจ้าชายกับพีน็อคคีเอสเขาอินเลิฟกัน//////55
เอสยื่นหน้าเอาปลายจมูกของตัวเองไปถูเล่นกับปลายจมูกของน้ำ แล้วหัวเราะ/////
///// หืมเอส... แล้วอย่างนี้พวกเขาจะทำยังไงกันล่ะ โดนจับแยกกันแบบนี้?
หึ... ราชินีกลัวว่าพีน็อคคีเอสจะโกหก นางจึงเล่นคุณไสย สาปให้ปากของเขาต้องยื่นยาว
ออกมาทุกครั้งเมื่อไรก็ตามที่เขาโกหก!..
ปากเหรอ.........หึหึฮะฮะ..เคยได้ยินแต่จมูกจะยาวถ้าโกหกนะ
โธ่ก็บอกกี่ครั้งแล้วว่านี่มันเรื่องเจ้าชายนิทรา! ผมไม่ได้ลอกใครม๊า!!
555 เหรอ~~~~..หึ..
พีน็อคคีเอสต้องโกหกราชินีทุกครั้งที่ถูกถาม ปากของเขาจึงยาวออกๆ ยาวออกมาเรื่อยๆ
ดูน่าทุเรศเหลือทน ........แล้วเวลาก็ผ่านไป... นานแรมปีที่เจ้าชายถูกจับไปขังบนหอคอยสูง
ผมของเจ้าชายก็ยาวขึ้นมาก.... มากจนสามารถหย่อนจากหน้าต่างของหอคอย ลงมาถึง
พื้นหญ้าข้างล่างได้..
น้ำคิด ..........ผมยาวขนาดนั้น .. เฮ้ย.. ปีเดียวเนี่ยนะ!||||||||||
เจ้าชายจึงใช้ผมของตัวเองต่างเชือกปีนหนีลงมา แถมข้างล่างไม่มีทหารเฝ้า
เพราะราชินีชะล่าใจ เขาจึงแอบไปช่วยพีน็อคคีเอสสุดที่รักที่นอนปากยื่นอยู่ในคุกใต้ดินด้วย
ทั้งคู่หนีออกจากวังไปด้วยกัน แต่ระหว่างทางก็ถูกจับได้อีกครั้งด้วยฝีมือของราชินี
ที่ลงทุนออกโรงเอง คราวนี้นางตัดสินใจจะฆ่าทั้งสองคนให้ตายพร้อมๆกัน
แล้วเอาไปหมกในไร่อ้อยซะ! เจ้าชายผู้น่ารักนั้นรีบร้องขอชีวิตทันทีที่ได้รู้
แต่หาใช่ชีวิตของเขาไม่ กลับเป็นชีวิตของพีน็อคคีเอสแทน เท่านั้นแหละราชินีจึงรู้ทันที
ว่าคนรักของเจ้าชายคือพีน็อคคีเอสนี่เอง!... ไม่รอช้า นางรีบใช้เชือกมัดปากที่ยื่นยาวของ
พีน็อคคีเอสซะ! แล้วเอาสำลีอุดจมูกให้มันขาดใจตายคาที่!!!
น้ำรีบเขย่าแขนคนเล่าหน้าหล่อ เฮ้ยตายไม่ได้นะ!! ผมไม่ยอมด้วย!////////*//
ทำไมปล่อยให้มันตายง่ายตายดาย ตายน่าทุเรศขนาดนั้นเล่า~!!!
555 ผมยังเล่าไม่จบเลยนะน้ำ! ใครบอกว่าพีน็อคคีเอสเขาจะตายแบบนั้นเล่า!
อ้าวก็คุณไง!! ชี้หน้าคนพูดอยู่แหมบๆ
อ่า..ฟังก่อนๆ55|||||||||||||| เมื่อเห็นว่าคนรักต้องสิ้นชีพด้วยฝีมือของแม่เลี้ยงใจร้าย
เจ้าชายก็เสียใจจนตะโกนแหกปากร้องไห้เสียงดังมากออกไป ทันใดนั้นเอง! เจ้ามังกรร้าย
ตัวเก่าที่เคยจี้เอาดราก้อนบอลไป เผอิ๊ญ~มันไปรับจ้างเผาไร้อ้อยแถวนั้นพอดี
เจ้ามังกรได้ยินเสียงร้องของเจ้าชายก็จำได้ จึงบุกเข้าไปหาอย่างระริกระรี้ดีใจ...หวังจะขู่เอา
ของมีค่าที่ติดตัวเจ้าชายมาอีกครั้ง...
ทันทีที่ทั้งราชินีและเจ้าชายเห็นมังกรยักษ์ปรากฏกายขึ้น ทั้งคู่ก็ตกใจอย่างมาก
..เจอกันอีกแล้วนะ หึหึ เจ้าชาย! เจ้ามังกรทัก เจ้าชายผู้น่ารักถามกลับไปอย่างเกรงกลัว ...
นี่ท่านต้องการสิ่งใดกันท่านมังกร!?... มังกรร้ายหัวเราะขึ้นจมูกก่อนขู่ด้วยเสียงอันแผดดัง
ลั่นไร่อ้อยว่า.. ก็เหมือนเดิมน่ะสิ! ส่งของมีค่าของเจ้ามาให้ข้าเดี๋ยวนี้!!!5555!!!!
เจ้าชายส่ายหน้าบอก เขาไม่เหลืออะไรอีกแล้ว แต่เจ้ามังกรกลับไม่เชื่อและขู่เข็ญ
จะเอาให้ได้ จนปัญญาเจ้าชาย ที่สุดเขาก็ต้องถอนใจ ก่อนเหลือบไปมองสบตา
กับราชินีใจโหดที่ยืนตัวแข็ง ขาสั่นอยู่ต่อหน้ามังกรยักษ์ด้วยกัน แล้วพูดว่า.... ท่านแม่....
ข้าก็เหลือแต่ท่านแม่แล้วล่ะ...
เฮือก!!!|||||||||||||| ราชินีสะดุ้งตัวสุดแรงเกิด! หน้าซีดเผือดยิ่งกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า!!
ทำไมต้องเป็นข้า!!!! ไอ้ลูกเลี้ยงทรพี! แกมันช่างเป็นมารชีวิตข้าเหลือเกิน!โฮ~~~~~!!!!
ข้าเกลียดเจ้า! ข้าเกลียดเจ้า~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!!!!!! 0|||||||0
แล้วราชินีใจร้ายก็โดนมังกรยักษ์พาหายเข้ากลีบเมฆไป... เจ้าชายรีบยกมือสาธุท่วมหัว ..
ขออย่าได้เจอะเจอเจ้าคู่นี้อีกเลยตลอดชีวิต!////// นับ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ไม่มีใคร
ได้พบเห็นราชินีอีกเลย สำหรับพีน็อคคีเอสนั้น.. เขากลับมามีชีวิตอีกครั้งได้ก็เพราะ
เจ้ามังกรได้ทำถุงใส่ดราก้อนบอลทั้งเจ็ดลูกตกเอาไว้!!! เจ้าชายจึงฉวยโอกาสใช้มันขอพรให้
พีน็อคคีเอสฟื้นคืนมา ...แล้วทั้งคู่ก็กลับเข้าวังไปครองราชย์..
และครองรักกันอย่างแสนจะมีความสุขตลอดไป....
ดีจัง////// จบแล้วเหรอเอส55
สนุกมั้ยครับน้ำ..
สนุกดิ! ผมไม่เคยฟังนิทานที่ไหนไร้สาระบ้าบอคอแตกได้ขนาดนี้มาก่อนเลยอ่ะ..คิก///// แต่...
แต่อะไรเหรอ.. ตกลงนี่ชมหรือด่าครับเนี่ย..
55 ..ถือว่าผมชมก็แล้วกันนะ...หึ.. แต่มันเป็นเจ้าชายนิทราตรงไหนกัน?
คนน่ารักทำหน้าสงสัย แล้วมองหน้าอีกฝ่ายที่ยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างไม่เข้าใจ..
ก็เจ้าชายเขาถูกเสกให้นอนไม่หลับใช่มั้ยล่า แต่มันก็แก้ไขได้ด้วยจูบจากคนที่เขารัก
เพราะงั้นพอพีน็อคคีเอสเขาฟื้นคืนชีพมา มันก็หมายความว่า เจ้าชายจะได้รับจุมพิต
ที่เต็มไปด้วยความรักจากพีน็อคคีเอสทุกคืนก่อนนอน ทำให้เจ้าชายได้นอนหลับฝันดี
กลายเป็นเจ้าชายนิทราไงครับ..
คนหน้าหล่อมองสบตาหวานกับคนน่ารักของเขาที่แก้มแดงระเรื่อขึ้นอย่างไม่รู้ตัว..
แล้วคืนนี้ไม่ทราบว่าเจ้าชาย.. พร้อมจะรับจูบจากข้ารึยังขอรับ//////
น้ำฟังที่เอสพูดก็ใจเต้นตึกตัก../////// ค่อยๆพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มที่เอียงอาย..
ริมฝีปากของทั้งคู่ค่อยๆเคลื่อนเข้ามาประกบกัน และแลกจูบหวานๆให้กันและกัน
เอาล่ะ...//// ทีนี้เจ้าชายก็นอนได้แล้วใช่มั้ยครับ
ดาราหนุ่มยิ้มละมุนให้คนรักขณะที่พาเข้านอน
เอส... //// แต่ผมว่า... ไอ้เจ้าชายในนิทาน มันคงไม่อยากจะจูบกับปากยื่นๆ
ของพีน็อคคีเอสหรอกมั้ง555
โธ่ไม่หรอก.. หึ.. คุณยังไม่รู้!พีน็อคคีเอสเขามีวิธีทำให้ปากหดกลับคืนสภาพเดิมได้!
เท่านี้ก็จูบกับเจ้าชายได้อย่างไม่มีปัญหาแล้ว
แล้วทำยังไงปากเขาถึงหดกลับเท่าเดิมล่ะ? น้ำดึงผ้าห่มมาคลุมหน้าอกตัวเองพลางถาม
หึ... เขาก็พูดความจริงไง... มันก็หดกลับมาเอง.....อ๊ะๆ!!! เฮ้ดูสิ!ดูๆ!! น้ำคุณดูปากผมสิ!
มันยื่นออกมาใหญ่แล้ว!! ทำไงดี! สงสัยผมคงต้องพูดความจริงซะแล้วล่ะ!!
เอสเล่นให้น้ำขำ เขาทำปากยื่นๆแหลมๆให้น้ำดู คนน่ารักอดอมยิ้มไม่ได้เอสเล่นเป็นเด็กๆ
หึ//// แล้วคุณโกหกอะไรล่ะปากมันถึงได้ยาวแบบเนี้ย?55
ก็ถ้าจะทำให้ปากหดเท่าเดิม มันต้องพูดคำว่า.......///// ข้ารักเจ้า!...กับเจ้าชายเท่านั้นน่ะสิ
555 ไอ้มั่วเอ๊ย! แต่งมาได้นะไอ้นิทานหลอกคนทั้งโลกอย่างนี้น่ะ บ้าจริงๆ/////
น้ำรู้แล้วว่าเอสจะเล่นอะไร.......... แต่มันก็ทำให้เขาอดเขินไม่ได้อยู่ดี
ข้ารักเจ้า.//////......
...เอส/////
..ข้ารักเจ้า
ข้ารักเจ้า ... ข้ารักเจ้า... ข้ารักเจ้า.. ข้ารักเจ้าที่สุดเลย.. .//////
//////////......
คนถูกบอกรักได้แต่นอนยิ้มเขินจนแก้มแดง...
ข้า......ก็รักเจ้าที่สุดเลย... >/////< เมื่อน้ำเล่นด้วย เอสก็หัวเราะชอบใจใหญ่
แล้วไล่จุ๊บที่ปากบางน่ารักนั่นอีกครั้งก่อนนอน คนหล่อเดินไปปิดไฟแล้วล้มตัวลงนอน
ที่โซฟาข้างเตียง แต่ก่อนที่เขาจะหลับตาเสียงหวานก็เรียกเขาเอาไว้
เอส...
หือ? อะไรครับน้ำ..
ทั้งคู่ต่างนอนตะแคงหันหน้ามามองกัน
คนหนึ่งนอนบนเตียงคนไข้ส่วนอีกคนนอนที่โซฟาใกล้ๆ
ผมลองคิดดูแล้วนะ.. น้ำบอก
เรื่องอะไรครับ?.. เป็นเรื่องที่ทำให้แฟนเขาต้องนั่งเหม่อทั้งวันหรือเปล่า...
เอ่อ..... คุณจะโกรธมั้ย.............. ถ้า.... ผมจะบอกว่า....
น้ำอ้ำอึ้งจนเอสต้องลุกเดิน มาคุกเข่าลงข้างเตียงคนไข้แล้วยิ้มให้
แสงไฟจากมุมระเบียงนอกห้องสะท้อนให้เห็นแววตาที่อ่อนโยนของชายคนรัก
น้ำหลับตาพริ้มยิ้มรับเมื่อเอสจูบเขาเบาๆที่กระหม่อม...
พูดมาเถอะครับผมไม่โกรธหรอก......บอกผมมาเถอะน้ำ..
เสียงนุ่มเอ่ย บอกให้คนตรงหน้าได้วางใจ ไม่ว่ามีเรื่องอะไรเขาก็พร้อมที่จะรับฟัง...
หนุ่มน่ารักถอนใจนิดๆ .... ผม........อยากจะนัดเจอกับไอ้เทพพิชัย....อีกครั้ง...
tsktonight
TBC.
***ต้องขออภัยคนที่คาดหวังไว้สูงกับนิทานของนายเอสด้วยค่ะ555 เจ้าคู่รักติงต๊องนี่ไม่รู้ใครบ้ากว่ากัน...คำตอบที่ถูกต้องสงสัยคงเป็นนังคนแต่งแน่นอน555 ลองนับดูเล่นๆก็ได้นะค่ะว่านิทานมั่วนิ่มของเอสมีเรื่องอะไรบ้าง^^ หายไปนาน มาคลายเครียดกันหน่อยเนอะ คิดถึงสุดๆเลยค่า~
ตอบจ้า!
ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา // แหมๆความทรมานใจของคู่เทมกะกรนี่คงจะถูกใจ คุณมากแน่ๆ55 ต่อจากนี้ก็ต้องรอดูกันว่ามันจะทรมานหัวใจกันยังไงนะ อุบไว้ก่อน เพราะช่วงนี้แฟนๆเขาเริ่มร้องกระจองอแง ว่าอย่าแกล้งเทมกะกรนักเลยอ่ะค่ะ555 ส่วนตอนนี้ท่าทางโทนเรื่องจะออกไปทางศรีธัญญาค่ะ55 ไม่ต้องกลัวมันจะจบเร็วหรอกค่ะ มีอีกหลายฉากหลายอย่างที่วิอยากเขียนในเรื่องนี้... เดี๋ยวต้องคอยอ่านกันไปว่าพวกหนุ่มๆ เขาจะไปไหนทำอะไรกันนะจ๊ะ..ฮุฮุ
ถึงคุณ Kaey // เป็นไงค่ะเอสดูแลน้องน้ำได้หวานอย่างที่หวังมั้ยเอ่ย555 ขอบคุณที่รอกันนะค่ะ เรื่องที่สงสารนายเทมนี่ไม่แปลกหรอกค่ะหลายคนบอกวิว่าสงสารเขาจนร้องไห้เลยก็มี ขนาดเราไม่จัดหนักนะเนี่ย555(แอบหัวเราะชั่วร้ายๆ > < )
ถึงคุณ pjang // งานนี้น้องก๊อปเขาอุตส่าห์ลุ้นแทบแย่ แต่ดันกินแห้วเข้าหัวเบ้อเร้อเลยค่ะ55 หลายคนก็ถามวินะค่ะ ว่าคู่ก๊อป ก๊อปคู่ใคร บอกเลยว่า น้องก๊อปมีคู่นะค้า~~~! ฮิ้ววววว~! แต่วิจะไม่ได้เขียนถึงมากหรอกค่ะแค่เป็นสีสันเท่านั้น ส่วนจะเป็นใคร คือว่ามันยังไม่ถึง ช่วงที่จะออกโรงหรอกค่ะ555 ต้องรอดูกันนะจ๊ะ^^ แหมขอบคุณมากๆเลยค่ะที่ชมว่าสนุก ดีใจนะค่ะ และจะดีใจมากถ้ารอนังคนแต่งคนนี้ได้555 วิบอกไว้ตลอดแหละค่ะว่าช้าหน่อยนะ แต่มาแน่ๆจ้า!
ถึงคุณ JHG // ขอบคุณค่า แหมก็เอสเขาเป็นพระเอกนี่ค่ะ55 ตัวร้ายแต่ก็รักนะอย่างเจ้าเทม เลยโดนสอยสะบักสะบอมตามระบบเรื่องค่ะ555 ขอบคุณที่เชียร์นะค่ะ แหมเขาว่าหลังฝนซา ฟ้าจะสดใสนะ แต่ไม่รู้มันจะซาเมื่อไหร่เท่านั้นเอง หรือจะตกกะปริบกะปรอยไปเรื่อยๆหว่า55
ขอบคุณทุกกำลังใจที่น่ารักค่ะ
Create Date : 21 กรกฎาคม 2555 |
Last Update : 21 กรกฎาคม 2555 20:23:32 น. |
|
4 comments
|
Counter : 2801 Pageviews. |
|
|
|
โดย: JHG IP: 110.49.240.163 วันที่: 21 กรกฎาคม 2555 เวลา:22:53:31 น. |
|
|
|
โดย: Kaey IP: 31.220.253.93 วันที่: 22 กรกฎาคม 2555 เวลา:19:15:08 น. |
|
|
|
โดย: pjang IP: 110.49.248.185 วันที่: 24 กรกฎาคม 2555 เวลา:21:01:57 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 2.2 ขอคาราวะเลยคะ เป็นการอ่านนิทานเรื่องเดียวที่เหมือนได้อ่านหลายเรื่อง (ขอโทษนะคะ นับไม่ไหวดารามากันอย่างคับคั่ง ตั้งแต่ชาติญี่ปุ่น เกาหลี ยันฝั่งยุโรปกันเลยที่เดียว) แต่คุณวิเก่งมากเลยค่ะแต่งได้สนุกมาก แถมตอนสุดท้ายยังทำให้เอสกับน้ำสวีตกันได้อีก อ๊ายเขิน~
........เป็นกำลังใจ้ให้คุณวิต่อไปด้วยจ้า~