ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 68 ไม่มีอะไรต้องกลัว... (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)









วันรุ่งขึ้น...

นิกกี้ขับรถคันใหม่สีฟ้าน้ำทะเลสวยไปเรียน...


“ขอบคุณครับพี่นิก” น้องแบงค์ส่งยิ้มให้คนที่ขับรถมาส่งเขาถึงหน้าตึกเรียน

“เอ้อเดี๋ยวแบงค์!” หนุ่มตี๋เรียกหนุ่มน้อยไว้ก่อนที่เจ้าตัวจะเปิดประตูลงไปจากรถของเขา

“อะไรเหรอครับ?”

“ลืมของฝากเพื่อนแน่ะ...แล้วก็”

“อ๋อจริงด้วย แบงค์ลืมเลย 55แล้วมีอะไรอีกเหรอครับ?” เอื้อมมือไปหยิบจากเบาะข้างหลัง

พลางหันหน้าไปยิ้มถามคนรักที่ยังพูดไม่จบอีกรอบ

“หึ พี่แค่จะชมว่าเมื่อวานเก่งจังนะ... ไม่ร้องไห้ด้วย ต่อไปนี้ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้วนะ

พี่บอกเขาชัดขนาดนั้น เขาไม่มายุ่งกับเราแล้วล่ะ” นิกกี้ส่งยิ้มหวานให้ พูดถึงเรื่อง

ที่เกิดในร้านพี่แอนเมื่อวาน.. เล่นเอาน้องแบงค์เขิน แต่ยังกังวลใจต่างจากที่นิกกี้คิด

“จะร้องไห้ได้ไงอายเขาแย่...แต่ก็เกือบแล้วล่ะครับ55 โธ่! พี่นิกอย่ามองแบงค์

อย่างนี้สิครับ!//// ” หนุ่มน้อยยกถุงขนมมาบังหน้าตัวเองเหลือให้อีกฝ่ายเห็นแค่ตา

ก่อนออกปากไล่คนรักให้แยกกันไปเรียน “รีบไปได้แล้วครับ! พี่นิกอ่ะ!!!/////”

นิกกี้หัวเราะเอามือขยี้หัวคนตัวเล็กของเขาเล่น “กลางวันโทรหานะ กินข้าวด้วยกัน”

“ครับ////” แบงค์พยักหน้ารับโบกมือบ๊ายบาย แล้วลงจากรถแฟนหนุ่มรุ่นพี่ไป...

...............

......

หลังจากไปส่งแบงค์ นิกกี้ก็ขับรถไปจอดเทียบไม่ไกลจากซุ้มที่เพื่อนๆนั่งชุมนุมกันอยู่

“โอ้โห~~!! แม่จ้าวโว้ย! เชี่ยนิกรถแม่งสวยว่ะ! เฮ้ยไว้กูยื้มขับมั่ง!”

วีปราดเข้ามาลูบๆคลำรถคันใหม่ของนิกกี้เป็นคนแรก พอเพื่อนๆเห็นเจ้าหนุ่มหน้าตี๋

ตีมาดเท่ลงจากรถมาพร้อมหอบของฝากมาให้ ก็พากันปรบมือต้อนรับโห่แซวเป็นการใหญ่


“////*// เฮ้ยพวกมึง เสียงดังหาอะไรนักวะ อายคนอื่นเขามั่งดิ! สัด! เอ้าๆ!!

เชี่ยวีพอแล้ว~~! ไปนั่งนู่นเลยมึง อ่ะๆๆ เอาไปแดกกันซะของฝากพวกมึง! เอ้านังหนู

ของมึง!” นิกกี้ลากวีกลับมานั่งรวมกลุ่มกับเพื่อนๆที่โต๊ะหินอ่อน ก่อนจะล้วงเอา

ขวดใส่ทรายออกมาวางไว้ข้างหน้าหนูแนน...

ไม่ใช่แค่หนูแนนเท่านั้นที่จ้องมองมันเขม็ง ก่อนจะมองหน้าคนเอามาฝากอย่างฉุนๆ

ทุกคนที่โต๊ะก็พากันมองจ้องขวดใส่ทรายที่นิกกี้วางตั้งไว้อย่างเหวอๆ แต่ไม่นานนัก

ทั้งหมดก็หัวเราะให้ลั่น ทั้งวีกับกิ๊ก อาทและโบ บาสก็ด้วย มีก็แต่หนูแนนที่ทำหน้าหงิก

“อีนิกกกกกกกกก!!!! -*- ” สาวเสียงแจ๋นกำลังอ้าปากจะด่าเจ้าเพื่อนตาตี่ตัวแสบ

มันก็เถียงมาก่อน “อะไรๆ!! มึงห้ามด่ากูนะหนูแนน มึงเป็นคนบอกกูเองอ่ะว่าเอาอะไร

ก็ได้ที่มันดูทะเล๊ทะเล! อย่างมึงเอาทรายไปแดกก็พอแล้วก๊ากกก!~ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!”


“มึงกินให้กูดูก่อนสิไอ้ตี่! ไอ้เลว!! /////*//”

ผลคือสาวผมหยิกร่างเล็กรีบฉวยขวดใส่ทราย แล้ว
ถลกกระโปรงขึ้นกระโดดข้ามโต๊ะ  

ลุกมาวิ่งไล่ตี ไล่จะเอาทรายกรอกปากเจ้าเพื่อนหน้าตี๋ตัวแสบให้จ้าล่ะหวั่น

ท่ามกลางเสียงเชียร์ของเพื่อนๆ นิกกี้ยังหัวเราะร่าวิ่งหนีหนูแนนหวุดหวิดไปมา..


..แต่แล้วเสียงหัวเราะสนุกสนานของกลุ่มเพื่อนก็ต้องชะงัก เงียบเป็นเป่าสาก

แบบกะทันหัน เมื่อทุกคนเห็นสาวคนรักเก่าของไอ้เพื่อนหน้าตี๋เดินตรงมา

ทางที่พวกเขานั่งกันอยู่!

“เฮ้ย!|||||||||||||ไอ้นิก! เฮ้ยหนูแนนมึงหยุดก่อน! เดี๋ยวๆไอ้นิกๆ!! มึงดูนั่น!”

อาทวิ่งไปขวางทางนิกกี้ไว้ บอกให้ทั้งหนูแนนและนิกกี้หยุดวิ่งไล่กัน

แล้วชี้ให้ทั้งสองหันหลังกลับไปมอง แก้มบุ๋มที่ยืนกอดอก ส่งยิ้มหวานให้อย่างน่ากลัว


“บุ๋ม!?||||||||||....มาทำไม...มีธุระอะไร?” นิกกี้รีบผละจากกลุ่มเพื่อน ปรี่เข้าไปดึงแขน

แก้มบุ๋มอย่างตกใจ เขาพยายามจะพาหญิงสาวถอยห่างไปคุยกันที่อื่นอย่างร้อนรน

หลังจากเกิดเรื่องเมื่อวาน เขาไม่เข้าใจว่าแก้มบุ๋มต้องการอะไรจากเขาอีก


แต่สาวคนรักเก่ากลับสะบัดมือหนุ่มตี๋ออกแล้วเดินไปพูดให้เพื่อนๆของหนุ่มตี๋

ได้ยินกันอย่างถ้วนหน้า

“แหมๆเย็นชากับบุ๋มจังเลยนะคะนิก! ตั้งแต่ได้เมียเป็นผู้ชายเนี่ย!”

เสียงของสาวสวยที่เอื้อนเอ่ยประโยคเด็ด เย็นวาบเข้าไปกระทบใจคนฟังทุกคน

ที่อยู่บริเวณนั้น…เพื่อนๆของนิกกี้พากันนั่งนิ่งเหมือนโดนสิงเพราะกำลังอึ้ง...

ก่อนจะค่อยๆทยอยกันอยากขยับปากถาม ขณะคนพูดแสยะยิ้มเยาะรอ สะใจที่ได้เห็น

หน้าซีดๆ ตกที่นั่งลำบากของชายคนรักเก่า


“อ๋อ~~ ขอโทษค่ะบุ๋มก็ลืมไปบุ๋มมันไม่ใช่ผู้ชายอย่างที่นิกชอบนี่!หึ!วิปริตจังนะคะ

มาหลอกกันอย่างนี้บุ๋มก็เสียหายหมดสิคะ!! หึ! รู้ไว้นะคะนิก! มันไม่ยากหรอก

ถ้าบุ๋มจะบอกเรื่องนี้ให้ใครๆเขารู้กันว่า ผู้เสียหายคือบุ๋ม!! ส่วนนิก! ก็เลว!!

เป็นเกย์เลวๆที่มาหลอกใช้บุ๋มบังหน้าแอ๊บแมนอยู่ได้ตั้งนาน!!! บ้าที่สุดเลย!!!

มันน่าทุเรศมั้ย!สิ่งที่คุณทำกับบุ๋ม คุณจะต้องชดใช้นิกกี้!!! ฮึ่ม!คอยดูเถอะเรื่องนี้

ต้องรู้กันให้ทั่วคณะ! แต่ไม่แน่นะคะมันอาจจะดังไปทั่วมหาลัยเลยก็ได้!

เรื่องร้ายกาจที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงที่น่าสงสารที่สุดอย่างบุ๋มนี่น่ะ!!!! -*- บอกไว้เลยว่า

แล้วนิกจะต้องเสียใจที่ไม่เลือกบุ๋ม!! ใครๆก็ต้องมองว่านิกเป็นคนเลว! 

คำว่าเจ็บว่าอายมันเป็นยังไง แล้วนิกจะได้รู้บ้าง!”


หนุ่มตี๋หน้าซีดเผือดไม่คิดว่าแก้มบุ๋มจะกล้าพูดออกมา หรือนี่คือคำขู่ของเธอ

ที่พูดขู่เขาเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวาน เรื่องนี้จะไม่ยอมให้มันจบด้วยการเจ็บและอับอาย

อยู่แค่ฝ่ายเดียว ||||||||||||| (บ้าเอ๊ย! พูดออกมาจนได้!)



“เฮ้ย! ที่พูดมาน่ะหมายความว่ายังไง!? พูดให้ดีๆนะแก้มบุ๋มเธอจะมาสร้างเรื่องอะไร

จะมาก่อเรื่องอะไรให้ไอ้นิกมันอีก! เลิกกันแล้วไม่จบๆกันไปวะ!? ปากดีไปม้างง!

คนอย่างไอ้นิกเป็นตุ๊ดเป็นเกย์ก็บ้าแล้ว! ไม่มีทางที่ใครหน้าไหน เขาจะเชื่อคำพูด

ของคนอย่างเธอหรอก!!” วีลุกขึ้นชี้หน้าว่าแก้มบุ๋มอย่างไม่พอใจ

ผู้หญิงคนนี้ชอบปั้นน้ำเป็นตัวยกเรื่องบ้าบอมาทำให้เพื่อนเขาไม่สบายใจ

และเดือดร้อนมาตั้งแต่ตอนที่เคยคบกันอยู่แล้ว

อาทต้องลุกขึ้นมาจับไหล่วีไว้ กระซิบบอกให้ใจเย็นอย่าไปเอาเรื่องกับผู้หญิง

เพราะมันจะดูหน้าตัวเมียมากกว่าเท่ ถึงอีกฝ่ายจะมาหาเรื่องก่อนก็ตาม ถึงยังไง

ชาวบ้านเขาก็ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุกับเราด้วย

กิ๊กกับโบว์ก็อยู่ข้างวีและเห็นด้วยกับอาทไม่เชื่อที่แก้มบุ๋มพูดเช่นกัน

ต่างบอกแฟนของตัวเองว่าไม่ต้องกลัว ถ้ามีเรื่องพวกเธอพร้อมจะลุยแทนเอง!...


หนูแนนดูนิ่งกว่าใคร เพราะรู้เรื่องมาก่อนเลยอดเครียดแทนเจ้าเพื่อนตาตี่ไม่ได้

เธอคิดจะรุดไปยืนเถียงกับคู่อริเจ้าเก่าอย่างแก้มบุ๋ม -*- (อย่างยัยนี่สงสัยต้องส่งไป

ทำจมูกใหม่อีกสักที ไม่สิ! เอาให้มันทำทั้งหน้าเลยดีกว่า!)


แต่ก่อนที่เท้าของสาวร่างเล็กจะก้าวไปยืนขวางหน้าเพื่อนตาตี่อย่างที่ใจคิด

กลับมีคนถลันเข้าไปยืนตรงจุดนั้นแทนที่เธอเสียก่อน..

บาสเข้าไปดึงตัวนิกกี้ให้ถอยออกมา จ้องหน้าแก้มบุ๋มแล้วพูดไล่

“ไปให้พ้นไป! เมื่อไหร่จะเลิกมายุ่งวุ่นวายกับไอ้นิกมันซะทีห๊ะ! ผู้หญิงหน้าไม่อาย!

เขาไม่เอาแล้วก็คิดจะหาเรื่องเขา คนโง่ที่ไหนก็ดูออก คนที่สร้างเรื่องพูดออกมา

นั่นแหละโง่ที่สุด!”

“กรี๊ดดด!!!!|||||||||||||||*|| ไอ้พวกบ้า พวกแกนั่นแหละโง่! นี่อย่าบอกนะ!

ว่าพวกแกไม่รู้ว่าเพื่อนตัวเองน่ะมันเป็นเกย์!!!”

สิ้นเสียงกรี๊ดๆของแก้มบุ๋ม ทุกคนก็ค่อยๆหันไปมองหน้านิกกี้

“ไอ้นิก! มึงบอกสิว่ามึงไม่ใช่!ยัยนี่มันเพ้อเจ้อ!” บาสหันไปตะคอกให้นิกกี้

ที่นั่งหน้าซีดกุมขมับตัวเองอยู่ที่โต๊ะหันมาฟังเขา ..ทำไมถึงไม่พูดอะไรบ้างนะ

ปล่อยให้แก้มบุ๋มพูดเรื่องที่ไม่สมควรพูดออกมาอยู่ได้ฉอดๆอย่างนี้|||||||||||||


“ใช่ไอ้นิก! มึงไล่อีผีบ้านี่ไปให้ไกลไป! ถ้ามึงไม่ไล่เดี๋ยวกูไล่ให้เองเอามั้ย!”

หนูแนนมาเขย่าไหล่เพื่อนเร่งบอกให้นิกกี้จัดการ แต่เพื่อนหน้าตี๋ก็ยังเอาแต่นั่งนิ่ง


นิกกี้ทำหน้าลำบากใจ มองหน้าทุกคนอย่างพูดอะไรไม่ออก เล่นเอาความเชื่อมั่น

ที่ทุกคนมีให้เขาสั่นคลอนไปตามๆกัน วีกับอาทต่างทรุดนั่งลงจ้องหน้านิกกี้

“ไอ้นิก..........ไอ้เชี่ย...||||||||||| ทำไมมึงไม่เถียงวะ!!?” วีไม่เข้าใจนิกกี้เลย

อาทก็เช่นกัน “ไอ้นิก! มึงบอกสิ.. มึงไม่ใช่เกย์! มึงไม่ได้ทำเชี่ยๆอย่างนั้น!”


“อึก||||||||||||||....กู…..” หนุ่มตี๋มองหน้าเพื่อนทีละคน ....เขาพูดไม่ออกว่าเขาไม่ใช่

เพราะจริงๆแล้วเขาก็เป็นเกย์ และเพิ่งยืนยันอย่างหนักแน่นต่อหน้าแก้มบุ๋มมา

เมื่อวานนี้....แล้ววันนี้จะให้เขากลับคำพูดเพื่อรักษาหน้า รักษาความลับที่เขา

ไม่ต้องการจะมีนี้ต่อไปงั้นหรือ...จริงๆแล้วเขาไม่อยากโกหกเพื่อนเลย...

แต่แววตาที่ทุกคนมองมาที่เขาอย่างผิดหวังนี่มันเหนือความคาดหมายจริงๆ...


“นิกกี้คะ! เงียบทำไมล่ะคะ!หึ! ไหนคนเก่งที่พูดฉอดๆ ยืนยันกับบุ๋มเมื่อวาน

ว่าตัวเองเป็นแฟนกับไอ้แบงค์! หายไปไหนแล้วล่ะคะ!?555 ดูทำหน้าเข้า555!!!”

แก้มบุ๋มหัวเราะสะใจ นิกกี้ไม่โต้ตอบอะไรได้แต่จ้องหน้าเธออย่างโกรธๆ

เมื่อเธอเอ่ยชื่อแบงค์ออกมา ทำให้เพื่อนๆตกใจกันใหญ่


“เชี่ยยยยยยย||||||||||||||| กับไอ้แบงค์เหรอ!!!? จริงดิ!!!”

อาทตาโตร้องเหวอ ทำท่าขนลุกเลยโดนวีตบหัวเข้าให้

“ไอ้บ้าอาท! สติอ่ะ!สติ! มึงก็เอ๋อแดกสมองรึไงถึงไปเชื่อคำเขา!

มันก็ต้องไม่จริงอยู่แล้วไอ้สัด!” วีพูดเสร็จก็เข้ามาจับไหล่ยิ้มให้นิกกี้

ที่เงยมองหน้าเขาเหมือนอยากขอบคุณ “พวกกูเชื่อมึงไอ้นิก! พวกกูอยู่ข้างมึง

เสมอเพื่อน! มึงไม่ต้องกลัวพวกกูจะเข้าใจมึงผิด มึงบอกพวกกูมาดีกว่าว่าไปทำอะไร

ให้ยัยนี่เขาของขึ้นมาหาเรื่องมึงถึงนี่!?”


“..........กู|||||||||||”..... นิกกี้หน้าซีดอีกรอบ ก็เพราะเขาไปบอกหล่อนว่าเป็นเกย์น่ะสิ!


“พูดสิคะนิก! ทำไมคะทีเมื่อวานกับบุ๋มกล้าพูด แต่กับเพื่อนไม่กล้าพูดรึไง!!555

น่าขำนะคะเห็นสภาพนี้ของนิกน่ะ....หึ! น่าสงสารนะบุ๋มไม่เอาไปโพนทะนาก็ได้!

ดีมั้ยคะ!! บุ๋มจะไม่เอาไปพูดที่ไหนเลย ถ้า!....... นิกเลิกกับไอ้แบงค์ก่อนนะ!!!555”


“ไม่!!! ไม่มีวันเลิก! ไปให้พ้น!!! อยากทำอะไรก็เชิญ! แต่จะให้เราเลิกกับแบงค์

ไม่มีวัน! จำไว้นะแก้มบุ๋มคนที่จะไม่มีความสุขที่สุดที่ทำอย่างนี้ก็คือตัวบุ๋มเอง!!!”

นิกกี้สวนกลับไปทันควัน เมื่อได้ยินว่าสาวคนรักเก่าต้องการให้เขาเลิกกับแบงค์

หนุ่มตี๋ลุกขึ้นเดินไล่บี้ให้แก้มบุ๋มตกอกตกใจกับท่าทีแข็งกร้าวแบบปุบปับของเขา

สาวสวยก้าวเท้าถอยหลังอย่างเร็วรี่เพราะถูกเดินไล่ จนขาพันกันส้นรองเท้าพลิก

หกล้มก้นกระแทกพื้น “ว้าย!!!|||||||||||||*|| ดี! ไม่ยอมเลิกกับมันใช่มั้ย!! เห็นดีกันแน่!”


“อยากจะเอาไปบอกใครก็เชิญ! แต่รู้อะไรมั้ยก็มีแต่คนโง่จริงๆนั่นแหละ ที่จะทำเรื่อง

ให้คนอื่นเขาหัวเราะเยาะตัวเอง!! คนเขาอาจจะด่าเรา รังเกียจเราเพราะคำพูดของบุ๋ม

แต่เรื่องที่เขาจะสนใจมากที่สุดคือเรื่องของดาวคณะที่ไม่น่าสงสารสักนิด
อย่างบุ๋มนั่นแหละ!  

อย่าลืมสิว่าบุ๋มเป็นฝ่ายทิ้งไอ้คนเลวๆคนนี้ไปก่อนตั้งนานเป็นชาติแล้ว! แถมยังเปลี่ยน

หน้าผู้ชายที่ควงด้วยเป็นว่าเล่น! ทำเหมือนไม่มีใครรู้เลยว่าบุ๋มนิสัยยังไง!บุ๋มเดาได้มั้ยล่ะ!

คนอื่นเขาจะพูดกันว่ายังไง!?....”


ได้ฟังดังนั้นสาวสวยที่มีแผนร้ายก็ถึงกับอึ้งไป เอาไปเอามาแก้มบุ๋มชักคิดว่า

มันจะได้ไม่คุ้มเสียกับเรื่องที่จะแฉนิกกี้ซะแล้ว...

“ฮึ่ม! |||||||*|| อย่าได้ใจไปนิก! อย่าคิดว่าบุ๋มไม่กล้าพูดแล้วบุ๋มจะไม่ทำอะไรเลย!!”

แก้มบุ๋มชี้หน้านิกกี้ที่ยืนค้ำหัวเธออย่างโกรธๆ แล้วพยายามตั้งหลักลุกยืน 

แม้จะยังหวาดๆกับท่าทีแข็งกร้าวของอีกฝ่าย

หนุ่มหน้าตี๋ได้แต่ส่ายหน้าก่อนถอนใจอย่างทำใจ 

เมื่อรู้ว่าแฟนเก่าเขายังไม่ยอมเลิกคิดแก้แค้น...


ตอนนั้นเองที่หนูแนนปราดเข้าไป แย่งถอดเอารองเท้าข้างหนึ่งของแก้มบุ๋มไป

“กรี๊ด!!!|||||||||||*|| แกอีหนูเน่า!! แกเอารองเท้าชั้นไปทำไมยะ! เอาคืนมานะอีบ้า!”

หนูแนนแสยะยิ้มก่อนจะวิ่งหนีไปคว้าแก้วน้ำแดงมาราดรดรองเท้าสวยต่อหน้าเจ้าของ

“นี่แน่ะ! อีบ้าน่ะมันแก! -*- อีแก้มเส็งเคร็ง! เจอนี่หน่อยเป็นไง55555!!!!”

“กรี๊ดดดดด!!! อีหนูผี! แกกล้าทำกับรองเท้าช้านนน!!!!|||||||||||*|| แก! แก๊!!!”

แก้มบุ๋มยกมือปรี่เข้าหาหนูแนนหวังจะตบให้เต็มหน้า แต่หนูแนนกลับท้าวสะเอว

ยกมือเงื้อสู้ แถมยังมีกิ๊กกับโบว์ถลาเข้ามายืนขนาบข้างเพื่อเป็นแนวร่วม

สาวๆพร้อมใจกันทำหน้าโหด เงื้อง้างมือสมทบจนน่าเกรงขาม..

เล่นเอาแก้มบุ๋มชะงัก|||||||| กลืนน้ำลายแล้วถอยกรูด กลับตัวหนีแทบไม่ทัน

“กรี๊ดดดดดดดด------ด!!! อีพวกบ้า! ฝากไว้ก่อนเถอะ!”


นิกกี้ถอนใจหน้าเครียด ยืนมองดูสาวคนรักเก่าของเขามาก่อเรื่องแล้วชิ่งจากไป

ด้วยร้องเท้าส้นสูงข้างเดียวอย่างทุลักทุเล ได้ยินเสียงพวกผู้หญิงข้างหลัง

พากันตีมือหัวเราะสะใจ


บาสเดินมาจับไหล่นิกกี้ให้หันมามอง... ดูเพื่อนๆที่เปลี่ยนสีหน้าเป็นซีเรียส

ต้องการคำตอบหรือคำอธิบายอะไรก็ได้ ไม่ใช่การเงียบอย่างที่กำลังทำ...

“คือ........ ฮะฮะ.....ก็.......เป็นจริงแล้วไม่ดีเหรอวะ.....ก็...พวกมึงก็ชอบยุให้กู

เป็นแฟนกับแบงค์นี่!ฮะฮะฮะ” นิกกี้แสร้งหัวเราะสุดชีวิต พยายามทำให้มันกลายเป็น

เรื่องขำๆ พูดกับเพื่อนทั้งที่ในใจเขาสั่นไปหมด

เพื่อนๆทำไมต้องมองหน้าเขาแปลกๆแบบนี้ด้วย!||||||||||||||||||||||


“เฮ้ยวี....มึงโอเค..!” นิกกี้ยื่นมือไปจับแขนเพื่อน แต่เพื่อนเขากลับปัดมือนั้นทิ้งทันที!

“มึงไม่ต้องมาจับกู! กูไม่คิดเลยนะว่ามึงจะปิดพวกกู ตลอดเวลาที่ผ่านมามึงคิดอะไรในหัว

พวกกูไม่เคยรู้เลย! มึงแม่งเห็นพวกกูเป็นตัวอะไรวะสัดนิก! กูขยะแขยงมึงไอ้เชี่ย!!!

มึงทำกับเพื่อนอย่างนี้เหรอ! กูใช่เพื่อนมึงแน่รึเปล่า!? พวกกูเป็นเพื่อนมึงแน่เหรอ!!?

ไอ้เลว!!! สันดานเอ๊ยอย่ามายุ่งกะกูอีก ไม่ต้องพูดเชี่ยไรเลย! โว้ยยยย!!!! ไอ้ห่านิก!!

ไอ้เชี่ยยยยนิก!!!! กูรับไม่ได้เว้ย! คนอย่างมึงกูขอเลิกคบไอ้สัด!!!”

วีตะคอกต่อว่านิกกี้อย่างโมโห โดยที่นิกกี้ได้แต่อึ้งกับสิ่งที่เพื่อนเขาพูดออกมา...


“เฮ้ยไอ้วีมึงใจเย็นก่อนสิวะ!” อาทเขย่าตัวจับวีไว้เมื่อวีทำท่าเหมือนจะชกหน้านิกกี้

บาสก็เข้ามาห้ามอีกคน กิ๊กซึ่งเป็นแฟนวีรีบมาดึงตัววีให้ถอยห่างจากนิกกี้

แล้วชวนกันให้ไปทางอื่น วีจะได้ใจเย็นลง แต่ก่อนไปวีก็ยืนกรานประกาศต่อหน้าทุกคน

“ใครจะคบไอ้เชี่ยนี่ก็คบไป! แต่กูไม่คบ! คนอย่างนี้กูไม่คบ!! เฮ้ยพวกเราไป!

ไอ้อาทมึงจะอยู่กับมันรึกูมึงเลือกเอา!!” วีถามอาท อาทก็ทำหน้าเลิ่กลั่ก

หันไปมองนิกกี้แต่พอถูกวีเร่งก็รีบวิ่งไปยืนข้างวี

ส่วนบาสยืนกรานว่าจะอยู่ข้างนิกกี้ หนูแนนก็ด้วย


บาสพูดเสียงหนักแน่นใส่หน้าวี “พวกกูรู้อยู่แล้วว่าไอ้นิกมันเป็นเกย์

ถ้ามึงจะเลิกคบเพราะมันโกหกมึง มึงเลิกคบกูด้วยเลย! เพราะกูก็เป็น!!”

เล่นเอาทุกคนเหวอ ตกใจกันยกใหญ่อีกรอบ คราวนี้บาสเลยโดนด่าด้วย

“ล้อกันเล่นรึเปล่าเนี่ย!โธ่เว้ย!!! ไอ้พวกเชี่ย!!! กูไม่น่าคบกับพวกมึงเลย” วีตะคอก

วีกับอาทต่อว่าบาสกับหนูแนนที่ไม่เคยปริปากบอกเรื่องนี้กับพวกเขาเขามาก่อนเลย


“เฮ้ยไอ้บาส!|||||||||| นี่มึงรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ! ว้าย!! นี่มึงก็เป็นเหรอ!

ทำไมกูไม่รู้วะ!!!||||||||||” หนูแนนเอามือทาบอกตกใจ เรื่องบาสเป็นเกย์เธอก็เพิ่งได้รู้

พร้อมกับทุกคน สาวร่างเล็กหันไปจ้องหน้านิกกี้ คิดว่าบางทีเจ้าหน้าตี๋อาจรู้มาก่อน

เพราะเจ้าพวกนี้ส่อพิรุธมานาน มันคงมีเรื่องอะไรปิดบังเธอไว้

.. แต่เวลานี้ก็ไม่ใช่เวลาที่ควรถาม


“ขอบใจนะบาส.....หนูแนน....อึก....พวกมึง.......เป็นเพื่อนรักกูนะ.......อย่าไปไหนกันเลย

ทุกคน.......อยู่กับกูเถอะ......กูรักพวกมึงนะ.....ไอ้วี.......ไอ้อาท.........กูขอ....ขอโทษ.....

ทำไมมึงต้องโกรธกูขนาดนี้ด้วย......ฮึก.....กูชอบผู้ชาย...มันผิดมากขนาดนี้เลยเหรอ...”

ทุกคำที่นิกกี้พูด เหมือนไม่เข้าหูเพื่อนเลยสักนิด ทุกคนเอาแต่เถียงกันเรื่องเขา

เขาโดนเพื่อนด่าจนหน้าดำหน้าแดง ก่อนจะพากันเดินหนีไป

...หนุ่มตี๋ร้องเรียกพวกพ้องที่พากันหันหลังใส่ ..แต่ไม่มีใครหันมามองเขาสักคน....

ที่สุดจึงได้แต่ยืนน้ำตาเอ่อมองจนเพื่อนๆเดินหายไปลับตา


หนูแนนกับบาสจับไหล่นิกกี้ไว้คนละข้าง น้ำตาของหนุ่มตี๋ไหลออกมาพร้อมๆกับที่

หันมากอดเพื่อนทั้งสอง

“ฮึก.....ฮึกฮึกโฮ!!!~ กูผิดขนาดนี้เลยเหรอวะ!!? แล้วทำไม! ทำไมพวกมึงไม่โกรธกู!

ทำไมพวกมันต้องโกรธกู!? ทำไมพวกมันรังเกียจกู!? กูไม่เข้าใจ!!กูไม่เข้าใจ!!!ฮึกโฮ!!!”

วันคืนที่เคยร่วมทุกข์ ร่วมสุข ผ่านมาด้วยกันทั้งสี่คน.... มันไม่มีความหมายอะไรเลยสินะ


หนูแนนกับบาสก็ไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่น้ำตาคลอ แล้วพาลจะร้องไปด้วยกันกับนิกกี้..

...ที่โต๊ะหินอ่อนด้านหลังพวกเขา… ถุงขนมของฝากจากทะเลที่นิกกี้หอบมาให้เพื่อนๆ

หล่นลงไปกองอยู่ตามพื้น...........เมื่อไม่มีใครหยิบมันไป คนเอามาก็ได้แต่มองมัน

ถูกทิ้งเอาไว้..... มองอยู่อย่างนั้นแล้วรู้สึกได้เพียงอย่างเดียว คือ.....เขาเสียใจ..



..................................................

.................................

................

.........




“มึงเห็นที่พวกไอ้วีไอ้อาทแม่งทำม๊ะ! -*- น่าหมั่นไส้ที่สุด ทำเป็นนั่งห่างซะเป็นโยชน์!”

หนูแนนทำท่าเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน นั่งคุยกับบาส หลังจากเรียนเสร็จนิกกี้ก็รีบกลับบ้าน

อาการของเพื่อนตาตี่ไม่สู้ดีนัก สีหน้าแย่มากและไม่ยอมพูดถึงเรื่องวีกับอาทอีกเลย

นิกกี้เสียใจมาก แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังปั้นหน้ายิ้มให้แบงค์เห็นแค่คนเดียว.....

ทั้งหนูแนนและบาสถูกสั่งห้าม ไม่ให้พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าต่อหน้าแบงค์เด็ดขาด


“เบื่อไอ้ตี่มันจริงๆเลย ทำไมไม่บอกแบงค์นะ! จะได้ระวังตัวไว้ กูล่ะห่วงเรื่องเดียว

กลัวอีแก้มเบ้ามันจะไปขู่อะไรน้องแบงค์เอาน่ะสิ! เฮ้อ!!” หนูแนนท้าวคางกับ

กองหนังสือเรียนข้างจานข้าวที่ถูกกินจนเกลี้ยง.. อดบ่นไม่ได้ เธอถอนใจ 

แล้วใช้มือพัดเรียกลมให้พัดมาเข้าหน้าตัวเองเพื่อคลายร้อน 

ทั้งสองนั่งกันอยู่ที่ร้านอาหารตามสั่งข้างรั้วมหาวิทยาลัย...


“ไม่น่าห่วงมั้ง... ไอ้นิกมันบอกอยู่ว่าจะคอยดูแบงค์เอง ต่อไปนี้ถ้าว่างเมื่อไหร่

เราคงได้เห็นพวกมันตัวติดกันยิ่งกว่าเดิม ร่อนไปให้ทั่วมหาลัยล่ะ...หึ” 

เสียงบาสฟังดูเศร้าลงไปจนหนูแนนไม่สบายใจ เธอรู้เรื่องที่บาสแอบรักนิกกี้แล้ว..

“บาส.........กูเพิ่งรู้...........เรื่องมึงกับไอ้นิก....มึงมีอะไรก็บอกกูนะ....

กูเข้าใจว่าการที่เรารักคนที่เขาไม่รักเรา .... มันทรมานแค่ไหน....ถึงมันจะมีความสุข

กับการได้แอบรักเขาก็ตาม....กูเป็นเพื่อนมึงเสมอนะไอ้บาส...”


บาสยิ้มให้หนูแนนอย่างขอบคุณ ก่อนจะส่ายหน้าช้าๆ

“ไม่หรอกหนูแนน......... แอบรัก....กูน่ะเลยจุดนั้นมาแล้ว....กูอกหักสมบูรณ์แบบ

ไอ้นิกมันไม่เหลือความหวังอะไรให้กูแล้ว........มันเป็นเพื่อนกู....คงมีแค่กู

ที่ยังบ้า...บ้าอยู่คนเดียว.........เหลือแค่มึงแล้วล่ะที่ได้แต่แอบรักเขาแล้วไม่กล้าบอก

มึงจะรอให้มันสายเกินไปเหมือนกูเหรอหนูแนน......กูว่ามึงบอกที่ทินเขาไปเถอะ

ก่อนที่จะไม่เหลืออะไรให้ฝันแบบกู.... กูน่ะรู้ตัวเมื่อสาย....แต่มึงไม่เหมือนกัน

มึงมันรู้ตัวอยู่ก่อนแล้ว! มึงรู้อยู่แล้วว่ามึงรักใคร แล้วเขาก็ยังฟรีอีกต่างหาก

ไม่กลัวหมาคาบไปแดกรึไงวะ ทำไมไม่ให้โอกาสตัวเอง กูเอาใจช่วยมึงเสมอนะ...”


หนูแนนนิ่งฟังเพื่อนแล้วเหมือนน้ำตามันท่วมท้นขึ้นมาจากข้างในหัวใจของเธอ

“ฮึก.........ฮือออ.. กูกลัวนี่!... ~กูกลัวเขาจะบอกว่าไม่รักกู!~ฮึกฮือออออ”

“เอ๊า!!~แล้วกันนังหนูเอ๊ย!~.. 555

ตอนแรกบาสรู้สึกอยากจะร้องไห้ แต่ตอนนี้กลายเป็นหนูแนนร้องแทนเสียเอง

ชายหนุ่มได้แต่ปลอบเพื่อน บอกให้ดูเรื่องของเขาเป็นตัวอย่าง

“มึงอย่ามัวแต่ไม่กล้าสิวะ อยากจะรักก็รักเลย บอกเขาไป...ไม่มีอะไรต้องกลัว

อย่างกู แค่เรื่องที่ชอบผู้ชายเหมือนกันก็แย่แล้ว...นี่ยังเสือกรักคนมีเจ้าของ

ซ้ำร้ายเป็นเพื่อนตัวเอง หนักที่สุด คือมันไม่ได้คิดอะไรกับกูเลย.........

แต่กูก็ยังบอกรักมันมาแล้วเลย ถึงต้องอกหัก ก็ยังดีกว่าอมพะนำเก็บคำว่ารักเอาไว้

มึงน่ะ ดีกว่ากูตั้งไม่รู้กี่เท่าคิดดู...”


บาสรู้สึกเป็นห่วงเพื่อนทุกคน ไม่ว่าจะเป็นหนูแนนที่ร้องไห้อยู่ตรงนี้ หรือวีกับอาท

ที่บอกเลิกคบเพื่อนไปด้วยความโกรธ......

โดยเฉพาะนิกกี้... ที่พยายามทำเป็นเข้มแข็งต่อหน้าใครๆ... เขาเป็นห่วงที่สุด





++++++++++++++++++++++++++++++







สองวันต่อมาที่รีสอร์ท... 18.30 น.

“ยะ~~~~~~~~~~~~~~~โฮ่ว!!!////// ฮ่าฮ่าฮ่า เอส! เอส! คุณดูผมเซ่!555

ผมกำลังว่ายน้ำอยู่เนี๊ยะ!!! ///เย่ๆๆ!!! ผมว่ายน้ำได้แล้ว!~ ย่ะโฮ่!!!!~ สนุกจังโว้ยวู้!!”


หลังจากทุ่มเทสอนกันอยู่หลายวัน วันนี้คนหน้าหล่อก็ได้ยิ้มแป้น

ดีใจที่เห็นคนน่ารักของเขาว่ายน้ำเป็นในที่สุด ..

พอน้ำว่ายน้ำเป็นเท่านั้นแหละ จากที่เคยบ่นจากที่เคยขี้เกียจ ก็กลายเป็นเห่อ

ว่ายมันตั้งแต่เช้ายันค่ำ ถ้าไม่โดนบังคับ เป็นไม่ยอมขึ้นจากน้ำมากินข้าวกินปลา

เอสมีความสุขที่เห็นน้ำมีความสุข เขาเฝ้ามองคนรักว่ายวนรอบตัวเองพร้อมเสียงหัวเราะ


“ฮ่าฮ่า!! ต่อไปนี้ ไม่มีอะไรที่ผมต้องกลัวอีกแล้ว!” หนุ่มน่ารักทำตาใสแป๋ว

ว่ายน้ำจ๋อมแจ๋มมาเกาะเอวคนรูปหล่อที่ยิ้มมองเขาอย่างหมั่นเขี้ยว

“อ๋อเหรอครับ ผีก็ไม่กลัวแล้วสิ?”

“บร๊ะ! |||||||||||*|| เดี๋ยวตีปากเลยเอส! คุณพูดถึงมันทำไมเล่า! ผีเผอที่ไหนมี!

ซี๊ซั๊ว! ที่นี่ไม่มีผีหรอกไอ้คนงมงายชอบตำน้ำพริกละลายในปากไปเรื่อย!////*//”

“ละลายแม่น้ำเถอะ ..พริกนะ..ละลายในปากได้ไงไม่ใช่เอ็มแอนด์เอ็มนะครับ!||||||| 

แล้วมันก็ไม่ได้เกี่ยวกันตรงไหนเล้ยคุณ! จะทำให้ผมสับสนกับความเป็นไทยไปถึง

เมื่อไหร่เนี่ย ..สุภาษิตคุณนี่ยังมั่วเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลยนะน้ำ โธ่เอ๊ย.. 

มาห้ามผมพูด! ไหนบอกไม่กลัวอะไรแล้วไงครับ !? หึหึ..”


“ก็ไม่ได้กลัวเฟ้ย!////*// เขาเรียกว่าไม่ถูกกันเฉยๆ!”

“ฮะฮะ โฮ่! เก่งจังนะ ....งั้น....เดี๋ยวคืนนี้ ผมจะเล่าเรื่องผีให้คุณฟังดีมั้ยน้ำ หึหึหึ”

“ไอ้บ้า!|||||||||||||*|| หุบปากไปเลย ไอ้ดาราโรคจิต!ไม่ต้องมาขู่ ผมไม่กลัวหรอก!”

“ฮั่นแนะ! ฮึ!.... ไม่กลัวเหรอ...ด๊าย... นี่น้ำ! คุณไม่รู้เหรอ ว่าที่ทะเลน่ะผีเยอะที่สุด!”

“เฮือก||||||||| ผะผีปลารึไง! ปากไม่ดี!! -*- ”

“เอ๊า! 55 จริงๆนะ! ก็เขาว่า คนที่ฆ่ากัน เขาชอบเอาศพคนตายไปทิ้งไว้กลางทะเล

ให้ปลากินเพื่อทำลายหลักฐาน แต่บางทีมันก็เหลือเศษซาก รอดมาจนถูกคลื่นซัด

เข้าฝั่งมาให้เห็นน่าสยดสยองสุดๆ!....แล้วทีนี้คุณคิดดูเอาสิว่าวิญญาณคนตายมันจะ

สิงอยู่ที่ไหนได้! ถ้าไม่ใช่ในทะเลเนี่ย!!! ระวังเถอะน้ำ! ห้ามมาว่ายน้ำคนเดียวนะ!

วันหลังถ้าแอบมาคนเดียวไม่เชื่อผม โดนผีลากขาลงทะเลไปผมไม่รู้ด้วยนะ!(555)”

เอสทำหน้าตาจริงจัง แกล้งพูดขู่ให้น้ำกลัว... จะได้ไม่แอบหนีเขามาเล่นน้ำคนเดียว


“อ๊าค~~~~~~~~~~~~~!!!||||||||||||||*|| หยุดนะ! ไอ้คนโกหก!

ในทะเลสีครามสดใสนี่ไม่มีผีหรอกเฟ้ย!!!!////*//” คนน่ารักโวยวาย ปิดหูตัวเองใหญ่

“.......เอ๊ะ!?.............” เห็นเอสอุทาน แล้วยืนท้าวเอวนิ่งไปน้ำก็หันมองรอบตัว

หันไปมองข้างหลังตนอย่างนึกระแวง พอหันกลับมามองหน้าแฟนหนุ่ม ก็ยังเห็น

ทำหน้าประหลาดๆไม่หาย... “อะเอส!||||||||||||| เป็นอะไร!? มอง..มองอะไรเหรอ!?”

เอสเล่นมองไปแต่ที่ข้างหลังของน้ำไกลๆ น่าสงสัยที่สุด


คนหน้าหล่อทำท่างงเกาหัว ขมวดคิ้วก่อนพูด.. “แปลก... ก็เมื่อกี้ เหมือน...เหมือนผม

เห็นผู้หญิงผมยาวๆยืนโบกมือให้ผมอยู่ตรงโขดหินไกลๆนู้นน่ะ... แต่แค่แว๊บเดียวนะ

แล้วผมก็มองไม่เห็นเขาแล้ว.. คิดว่าเป็นพวกแฟนคลับผมรึเปล่า ...แปลกจังแฮะ

ว่ายน้ำหายไปทางไหนนะ ขึ้นฝั่งที่ชายหาดก็ต้องเห็นสิ ทำไมหายตัวไปไวอย่างนั้น?

เอ๊ะหรือผมตาฝาดไป?....ก็ไม่น่าจะใช่นะ มีผู้หญิงผมดำยาวโบกมือให้ผมแน่ๆ!..

ผมเขายาวมากเลย แล้วใส่ชุดสีขาวนะคุณ! ใส่ชุดอย่างนั้นเห็นแว๊บเดียวก็สะดุดตาจะตาย

แต่ดูดีๆตอนนี้กลับไม่มีใครสักคน.... ประหลาด..”


เอสบรรยายไป... น้ำก็ขนลุกไป||||||||||||| ...” อึ๋ย!!! มันใช่ผีรึเปล่า!!?”

“เฮ่! จะใช่ได้ไง ก็ไหนคุณว่าที่นี่ไม่มีผีไงน้ำ..”

“ก็!||||||| ก็มันก็ใช่อ่ะ! ตะตะแต่ผมเริ่มไม่มั่นใจแล้วนี่ เมื่อกี้คุณยังเล่าว่ามี..

ที่สำคัญนี่มันพระอาทิตย์ตกดินแล้วน้า~! มันเป็นเวลาผีออกหากินคุณไม่รู้เรอะ!!!”

“เฮ้ย! งั้นก็น่าคิดเนอะ มีสิทธิ์! บรื้อออ~~!!! ถ้าเป็นผีจริงๆ! ผมหนีดีกว่า!”

“เหวอ~~~~~~~!!!||||||||||||| เอสสสสสส! ฮืออออ!! รอน้ำด้วยดี๊~ไอ้บ้า!”


น้ำไม่รีรอ รีบตะกายขึ้นฝั่ง แล้ววิ่งตามไล่ตีเจ้าดาราหน้าหล่อที่หัวเราะร่า

แกล้งวิ่งหนีเขาไป บนทางหาดทรายขาว ที่มีฟองคลื่นขาวๆซัดเข้าฝั่งตลอดทางนั้น

ทั้งเอสและน้ำ วิ่งไล่หยอกเล่นกันมาจนสายตาของคนทั้งคู่ ต้องสะดุดเข้ากับ

ร่างของเด็กหนุ่มที่ดูคุ้นตา.....คุ้นสุดๆ....

เห็นแค่ด้านหลังก็จำได้ว่าคือดาราหน้าใสนั่นเอง


กรยืนพิงต้นมะพร้าวใหญ่ หันหลังมาทางพวกเขา เอสและน้ำจึงมองหน้ากัน

แล้วต่างอมยิ้มอย่างมีเลศนัย รอยยิ้มซุกซนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชายหนุ่มทั้งสอง

ทันทีที่เห็นกรถือโทรศัพท์แนบหู........ เจ้าเด็กบ้ามันแอบหลบมาโทรหาใครกันนะ

ทั้งคู่คิดว่าไม่น่าจะเดาพลาด คนที่กรอยากโทรหาคงไม่พ้น..ไอ้คุณพี่เทมแหงๆ!(55)


“วันนี้เป็นฝ่ายโทรมาหาพี่ก่อนซะด้วย นึกยังไงครับไหนห้ามคุยกันต้องรอหลังสี่ทุ่มไงจ๊ะ?”

เทพพิชัยพูดสายกับเจ้ากุ้งแห้งของเขาไปก็กลั้วเสียงหัวเราะเบาๆไปด้วย

“ไม่ต้องพูดอะไรมากเลยพี่เทม! ก่อนอื่นไหนบอกผมมาซิ!นี่มันกี่วันแล้วครับ!?-*-

ไหนสัญญาว่าจะรีบไปรีบมาไงครับ!”

“โธ่กรจ๋า~|||||||||| ใกล้จะเสร็จแล้วน้า~ เดี๋ยวพี่จะรีบไปหานะครับ”

“หืม~~ไม่ต้องมาทำเสียงอ่อนเสียงหวานหรอกครับ/////*//ใช้กับผมไม่ได้ผลหรอก

มาช้าอย่างนี้แล้วจะมาขอให้คนเค้ายกโทษให้เนี่ยนะ!”

“ก็พี่มาทำงานจริงๆ ไม่ได้หนีกรไปทำเรื่องไร้สาระที่ไหนซะหน่อย”

“ก็นั่นแหละๆ!! ก็!”

“ก็อะไร?”

“ก็........ก็...///////ไม่รู้!”

“อ้าว...55 อยากจะพูดอะไรแล้วไม่กล้าพูดกับพี่ล่ะสิ”

“ไม่ใช่////*//!”

“ถ้าอย่างนั้น แล้วเมื่อกี้จะพูดว่าอะไร?”

“ก็!.............ก็.....////” เด็กหนุ่มเขินหน้าแดงระเรื่อขึ้น แอบขมวดคิ้วแล้วอมยิ้ม

หมั่นไส้เจ้าคนไล่ต้อนนัก.. ก็จะอะไรเสียอีก...ก็เขาคิดถึงนี่นา...///


“ก็รีบๆมาเร็วๆก็แล้วกันครับ!../// ถ้าทิ้งให้ผมรอจนเบื่อจะหนีกลับบ้านให้ดู

แล้วไม่ยกโทษให้พี่แล้วด้วย!/////*//”

“โธ่กุ้งแห้ง~~~~ คิดถึงนะ~~~ รักอ่ะ!(ทำเสียงอ้อนสุดๆ)”

“อึก!//////*// หนะหน้าไม่อาย! พูดออกมาง่ายเกินไปแล้ว!”

“แล้วทำไมพี่ต้องพูดอ้อมโลกเหมือนนายด้วยล่ะ......55 อยากเจอเค้าใช่มั้ยล่า!

ใจร้ายจังแฮะจะบอกว่าคิดถึงกันสักคำก็ไม่มี....”

“อ่ะ! อะไรเล่า!!/////*// พี่เทม!....บ้า////ผมไม่ได้คิดถึงพี่ซะหน่อย!”

“..........นิดนึง....น่า~////”

“..........ฮึ!.......ก็...////ก็....................นิด....นิดนึง... แค่บางทีอ่ะนะ.../////”

“หึหึ..... อะไรคิดถึงพี่แค่นั้นเองเหรอ!?”

“ไม่ต้องมาพูดดี ปล่อยให้ผมโดนแกล้งทุกวันเลย ถ้าพี่ไม่รีบมาไวๆ

ผมโกรธจริงๆแล้วนะ!”

“เฮ้ยได้ไง! แล้วใครแกล้งนาย!?”

“ก็ทุกคนนั่นแหละ!/////*// เพราะพี่คนเดียวเลย! ผมโดนเขาล้อเอา

เพราะพี่นั่นแหละ!....(แอบพูดงุ้งงิ้งๆ) ไอ้คิงคองบ้าเอ๊ย////รีบกลับมา...รับผิดชอบเลย”

“อ๊ะน๊ะ!!//// ฮ่าฮ่าฮ่า!!! ได้!! พี่รับผิดชอบเอง ถ้าไม่ติดเรื่องด่วนอะไร

พรุ่งนี้คงไปหานายได้แล้วล่ะกุ้งแห้ง”

“เฮ้ยจริงนะ!!!//// ห้ามโกหกนะ!!!”

กรร้องเสียงดังอย่างดีใจ แอบหนีมาคุยโทรศัพท์ไกลถึงนี่ คงไม่ต้องกลัวใครได้ยิน


แต่หลังจากวางสายแล้วอมยิ้มหน้าแดงให้มือถือตัวเองได้สักพัก

คุณดาราหน้าใสก็ต้องตกใจหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม เมื่อหมุนตัวหันกลับมาเห็น

เอสและน้ำยืนยิ้มทำสายตาล้อเลียน รอให้เขาหันมาเจออยู่นานแล้ว

“พี่เอส!! พี่น้ำ!!///////*//”

เอสกับน้ำแกล้งทำมือเป็นท่าถือโทรศัพท์คุยกัน ดัดเสียงอ่อนเสียงหวานต่อหน้ากร

“โหย~~ ไอ้พี่กอลิล่าอ้า~ เค้าคิดถึ๊งงงคิดถึงตะเองจะบ้าตายอยู่แล้วน้า~~!”

พอเอสแกล้งเล่นเป็นกรเสร็จก็ส่งสัญญาณ กระพริบตาข้างนึงให้น้ำเล่นเป็นเทม..

“โธ่มายฮันนี่! สุดที่รักยาหยีมณีสวาทยอดดวงใจของเพ่!! ไอเลิฟยูนะดาร์ลิ้งงงง!”

เด็กหนุ่มถูกพวกรุ่นพี่รุมล้อเข้าอีกแล้ว ขึ้นเสียงดังไล่ทันที

“อ๊าคคคคคคค!!!!///////*// หยุดนะ!! ผมไม่ได้พูดแบบนี้เลย ไม่ใช่~!!!”

กรโวยวายไล่กวดเอสและน้ำ สองหนุ่มขี้แกล้งพากันหัวเราะร่าชอบใจ

วิ่งหนีไปก็ยังพูดล้อเลียนกร ทำท่าเป็นเทพพิชัยส่งจูบให้ไปตลอดทาง 

 เป็นที่สนุกสนานของเขาล่ะ...


.......................................................
......................
.........
...


*********************





“เย่!!! เฮ่!!!! ฮะฮะฮ่าฮ่าๆๆๆ”

เสียงเฮของกลุ่มเพื่อนดังขึ้นพร้อมเสียงชนแก้ว 

ทุกคนมาฉลอง
ที่ร้านของชัยเนื่องในโอกาสที่น้ำว่ายน้ำเป็น 

ไม่มีลูกค้าอื่นนอกจากกลุ่มของเพื่อนๆเจ้าของร้านแล้ว …


กำลังนั่งดื่มเครื่องดื่มเบาๆกัน 
มีแอลกอฮอล์บ้างไม่มีบ้าง จู่ๆก๊อปกับบิวก็เสนอ..

“นี่ๆๆ ทุกคน! จะฉลองกันทั้งที น้องก๊อปว่าพวกเราอย่ามัวแต่มานั่งอุดอู้

อยู่ในรีสอร์ทนี่เลยนะครับ”

“อ้าวแล้วไม่ให้อยู่ที่นี่ แล้วจะให้ไปอยู่ที่ไหนล่ะครับ” กรทำหน้างงถาม

บิวจึงยิ้มกว้างบอกข้อมูลที่เธอกับแม่เพื่อนแอบสาวเพิ่งได้รู้มาวันนี้

“พี่ได้ยินคนที่มาพักที่นี่เขาคุยกันว่า ใกล้ๆนี้มีผับเปิดใหม่! โปรเยอะ!

น่าเที่ยวม๊ากกกกก! 555ฟังแล้วกรี๊ดมั้ยล่ะค่ะ!”


“โอ๊ะ..... น่าสนแฮะ!” กรตาโต หันไปยิ้มพยักเพยิดหน้า ทำนองชวนเอสกับน้ำ

พอน้ำได้ยินว่ามีคนอยากไปเที่ยวกลางคืน ก็หันไปสังเกตอาการเอส 

 นานแล้ว...ที่เจ้ารูปหล่อเขาไม่ได้ไปเที่ยวเถลไถลทำนองนี้ที่ไหนเลย...

(ตั้งแต่มาเป็นแฟนกันนี่แหละ)  แต่ก็ไม่ยักจะระรี้อย่างที่คิด....


“คุณว่าไงครับเอส...” น้ำหรี่ตามองหน้าคนรัก แฟนเขายังนั่งทำหน้าเฉยๆ

“ก็แล้วแต่คุณครับน้ำ... ผมไม่ชอบเที่ยวกลางคืน”

เอสพูดไปแล้ว ทั้งบิว ก๊อป และกร พากันส่งเสียงโห่ให้คำตอบของเขา

บิวด่าเอสว่าตอแหลเกินไปแล้ว ทำเอาเอสหลุดขำ


“อ้าวเหรอ ผมก็นึกว่าคุณอยากไปซะอีก..... งั้นไม่ไปเนอะ!”

เสียงหวานพูดออกมาแล้ว ทำงานกร่อย ทุกคนร้องว้าทันที

คนน่ารักอดขำในใจไม่ได้ เพราะเจ้าคนที่ออกปากว่าไม่ชอบเที่ยวกลางคืน

ดันหน้าเหี่ยวกว่าใคร ทำหน้าเสียดายแบบเก็บอาการไม่อยู่ให้เห็นซะงั้น

(ตอนเจอหน้ากันครั้งแรก กำลังหนีเที่ยวผับไม่ใช่รึไง โธ่ไอ้บ้าเอสเอ๊ย555)



“55 อืม...แต่ถ้าคุณเกิดอยากไป...” น้ำแกล้งหยุดพูดแอบเหล่มองหน้าเอสก่อน

คราวนี้เจ้าหน้าหล่อรีบยิ้มเหงือกบาน พยักหน้ารัวไม่เก็บอาการ ไม่เก๊กอะไรแล้ว

“งั้นเราก็ไปกัน!” หนุ่มน่ารักยกแก้วชูขึ้นให้ทุกคนชนแก้วกัน ร้องเฮเสียงลั่นร้าน

คืนนี้ชัยอาสาจะนำทางพาไปเที่ยวให้เองเพราะเขาเป็นเจ้าถิ่น


ขณะที่ทุกคนส่งเสียงเฮฮา ....หลังประตูห้องครัวของร้าน โจ้ยังสวมผ้ากันเปื้อน

ถือถาดเสิร์ฟน้ำ ยืนปาดเหงื่อทำท่าลุกลี้ลุกลน กระซิบกระซาบพูดกับเปา...

“เมื่อกี้กูได้ยินเขาคุยกันว่าคืนนี้จะไปผับที่เปิดใหม่นั่น! มึงเอาไงไอ้เปา!?”

เปาได้ฟังก็ตาวาว กระตุกยิ้มชั่วร้ายขึ้นทันที.... “ดี! งั้นลงมือคืนนี้เลย! หึหึ!!”










tsktonight.TBC…

*** อ่ะจ้ะ! ^^ วิไปนั่งแต่งเรื่องนี้คร่าวๆมาจนจบแล้วล่ะค่ะ!
เรื่องนี้จะมีถึงตอนประมาณ ตอนที่80 ก็จะจบแล้วค่ะ บอกเพื่อนๆแฟนๆทุกคน
ที่ติดตามรักกันมาโดยตลอด เรื่องนี้นานสามปีแล้ว ต้องลุ้นว่ามันจะจบในปีนี้
หรือประมาณต้นปีหน้า... ถ้าวิไม่หายนานก็คงจบในปีนี้ล่ะจ้า รักทุกคนนะคะ > <



ถึงคุณ pjang // ถั่วต้มแล้วค่า! แก้มบุ๋มยังมีบทต่อไปอีกจนจบเลยล่ะจ้ะ
แล้วถ้าห่วงน้องน้ำมากตอนหน้าห้ามพลาดนะคะ ^^

ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา // 555 รู้สึกจะออกแนวละเหี่ยใจเนอะ ^^

ถึงคุณ Kaey // ขอบคุณที่ห่วงน้องน้ำกันนะคะ ^^ ยันต์ของน้ำสงสัยคาถาจะเสื่อม
มีคนปองร้ายแต่คนน่ารักเขาไม่รู้เรื่องรู้ราวเลยล่ะค่ะ!








Create Date : 02 กันยายน 2556
Last Update : 7 กันยายน 2556 18:44:29 น. 3 comments
Counter : 1405 Pageviews.

 
โอ๊ยสมัยนี้แล้วมันอะไรกันนักหนาจะชายชายหญิงๆก็รักกันได้ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนแล้วเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแค่นี้ทำรับไม่ได้โว๊ยเครียดแทนอ๊ะสติกลับมาไม่อยากให้เพื่อนๆเป็นแบบนี้เลยสงสารนิกกี้อ่ะแต่ก้หวังว่าคงจะเข้าใจกันได้ในที่สุดนะก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแล้วนี่นากังวลด้านน้องน้ำมากกว่าว่าจะโดนทำร้ายหรือเปล่าขอให้คนทำผิดคิดชั่วมันได้รับโทษด้วยเถอะอินมากนะเนี๊ยะ


โดย: pjang IP: 119.42.80.213 วันที่: 3 กันยายน 2556 เวลา:15:49:52 น.  

 
พอรู้ว่าจะจบอยากบอกว่า มาอั๊บช้าๆนะ โดยเฉพาะตอน80
สงสานนิกกี้
เป็นห่วงแบงค์และน้ำ
สุดท้ายเชียร์หนูแนน
ท้ายสุดเอาใจช่วยให้คุณวิแต่งเรื่องนี้ไม่จบเพราะคงคิดถึงตัวละครทุกตัวแน่ ไม่ว่าจะตัวพระ นาย ตัวร้าย ดี


โดย: อาณาจักรแห่งเรา วันที่: 6 กันยายน 2556 เวลา:2:19:59 น.  

 
นิกกี้มีเพื่อนแบบนี้เลิกคบไปเลยดีก่าค่ะ เพื่อนต้องเข้าใจเพื่อนซิเน้อะ
เอสต้องดูแลน้ำดีๆนะคะ (พกยันต์ไปเยอะๆ 555)
ส่วนเทพพิชัยก็รีบมาหากรเร็วๆนะคะ น้องรอนานแล้ว อิอิ

ไม่อยากให้จบเลยค่ะคุณวิ ต่อภาค 2 ได้มั้ยคะ ^-^


โดย: Kaey IP: 49.231.114.238 วันที่: 7 กันยายน 2556 เวลา:15:46:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
<<
กันยายน 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
2 กันยายน 2556
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.