ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 29 จุดอ่อนอยู่ที่...(หัวใจ)..../2 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)










“เฮ้อ~~~ เอ้อออออ~~อื้มมมมมม~~~~~!!!”

คนหน้าหล่อส่งเสียงอื้อในลำคอไปเรื่อยพร้อมบิดตัวแก้เมื้อย(หลอกๆ) ไปมาทางซ้ายทีขวาที

กางแขนชูเหยียดไปทั่วทิศเป็นวงกว้าง..... จนในที่สุดวงแขนกว้างของชายหนุ่มก็เลื้อยลงไป

โอบไหล่บางของคนน่ารักที่กำลังนั่งดูหนังแอ็คชั่นเร้าใจอยู่ข้างกันบนโซฟาสีขาวตัวหนานุ่ม


....น้ำกระตุกคิ้วเล็กน้อย เพราะรู้สึกได้ถึงอ้อมกอดที่โอบเขาไว้ มันชักจะกระชับแน่นขึ้นเรื่อยๆ ....

ทั้งที่เรื่องราวในจอกำลังดำเนินไปใกล้ถึงจุดไคลแมกซ์ของเรื่องแล้วแท้ๆ... แต่.. เจ้าคนข้างๆนี่

ช่างทำตัวยุกยิก อยู่ไม่สุขจนน่ารำคาญเสียเหลือเกิน....ไม่อยู่นิ่งบ้างเลย... เป็นอะไรของเขากันนะ..


“ฮึ่ย~! ...เอส! อะไรเนี่ย~!? อยู่เฉยๆบ้างได้มั้ย! มือน่ะมือ! วางเฉยๆซะบ้างสิ! ///////*//

หนังกำลังสนุกเดี๋ยวผมก็ดูไม่รู้เรื่องกันพอดีอ่ะ! ถ้าคุณไม่ชอบเรื่องนี้ก็ไปหาอะไรกินไป๊!”

ปรายตามาตะคอกนิดๆ ขู่เสียงแข็งใส่แล้วก็ยังต้องขมวดคิ้วไม่พอใจกับอาการไหวไหล่ขำๆ

แบบไม่ยอมรับรู้ว่ากำลังสร้างความหงุดหงิดน่าดูให้กับเขาของคนรัก


เจ้าดาราหน้าหล่อไม่ได้ตอบอะไรแต่เปลี่ยนมือจากที่โอบแค่ไหล่ เลื้อยลามลงไป

โอบที่เอวบางแทน แถมยังพยายามเขยิบเข้าไปนั่งซ้อนตัวนิดๆอยู่ด้านหลังของน้ำ ...

วางคางเกยบนบ่าเพื่อคลอเคลียผิวเนียนสวย ฝ่ายคนถูกกอดกระชับก็ร้อง “อื้อ~...”

ห่อไหล่หนี แต่คนทำยิ่งยิ้มชอบใจ แล้วซุกจมูกโด่งเข้าสูดกลิ่นกายที่ซอกคอขาวหอมกรุ่น..


พาให้คนรับสัมผัสสะดุ้งนิดๆ ส่งเสียงรำคาญจิ๊จ๊ะออกมา เพราะกำลังเพ่งความสนใจไปที่

หน้าจอโทรทัศน์ตรงหน้า แต่ไอ้เจ้าคนคอยรังควาญความสำราญในการดูหนังครั้งนี้

ก็ช่างขยันจุ๊กจิ๊กกับเขาไม่ขาดช่วงจริงๆ... มือไม้ยุ่มย่ามเสียเหลือเกิน ไม่ว่าเขาจะหันไปเอ็ด

หรือถลึงตาใส่ แม้แต่ร้องโวยบอกว่า “อย่าน่า!”...“อย่าซี่~!!” .. “หยุดนะเอ๊ะ! เอส!!//////*//”

กี่ครั้งกี่หน..... เจ้าหล่อตัวกวนก็ยังคงเดินหน้าเข้ากอด เข้าหอมแก้มนุ่มของเขาไม่เลิก

พยายามที่จะกอดรัดฟัดเหวี่ยง เหมือนกำลังหมั่นเขี้ยวอะไรเขานักหนา ใช้จมูกโด่งคมสัน

กับริมฝีปากหยักได้รูปสวยนั้น เข้าเล่นซุกซนพรมจูบไปทั่วตามเนื้อตามตัวของเขาเป็นระยะๆ...


สายตาคู่คมสีน้ำตาลอ่อนค่อยๆมองไล้ไปทั่วเครื่องหน้าสวยของหนุ่มน่ารัก...

จนมันไปหยุดจดจ่ออยู่ที่ ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อ...น่ารัก.... น่าจูบนั่น..

เอสเบี่ยงตัวมาทางด้านหน้าของน้ำ แล้วเอียงหน้าเข้าไปใกล้กับใบหน้าหวานจน....

บังภาพในจอทีวีเสียมิด..


“บ๊ะ!////////*//ปัดโธ่!! เว้ยยยยยยย!!! อะไรกันนักกันหนาห๊า!!?”

เหลืออดเข้า คนน่ารักก็สะบัดตัวออกจากอ้อมกอดอย่างแรงแล้วลุกพรวดขึ้นยืน หันกลับมา

ยกมือท้าวเอวทั้งสองข้าง ตะคอกเสียงถามใส่หน้าคนข้างๆอย่างกระฟัดกระเฟียดจนหน้างอ..


.... เอสมองหน้าน้ำที่หอบหายใจและแดงนิดๆเพราะตะโกนเสียงดัง... แต่แทนที่ชายหนุ่มจะทำ

หน้าสลดบ้าง กลับอมยิ้มกรุ้มกริ่มไม่เลิกซะได้... “เป็นอะไรเล่าน้ำ!?...หึ... คุณก็ดูหนังไปซี่~!”

ยิ่งอีกฝ่ายทำเป็นยิ้มเห็นเขี้ยวเสน่ห์ไม่หยี่หระอะไร ยิ่งทำให้คนโดนก่อกวนโมโห...


“นั่งดูหนังดีๆ! เป็นมั้ย! ดูซิ! มันเล่นไปถึงไหนๆแล้ว ผมไม่รู้เรื่องกันพอดี ต้องกรอกลับเลย

เห็นมั้ย เมื่อกี้ไอ้ห่านี่มันยังถูกไฟคลอกในคุกอยู่เลย! ตอนนี้แม่งมาโผล่ที่สวนสัตว์ได้ไงวะ!”

ชี้นิ้วไปทางหน้าจอ พลางหยิบรีโหมดมากดรีเพลย์เพื่อย้อนดูใหม่ แล้วนั่งกระแทกตัวลง

บนโซฟากว้างให้ห่างจากเอสเป็นวา...


ใจน้ำเล่นจดจ่ออยู่ที่ตัวหนัง ไม่ยอมสนใจเขาบ้างเลย.... |||||||||||*|| ดาราหนุ่มกอดอก

ลูบคางแล้วขมวดคิ้วอย่างใช้ความคิด...สักพักเขาก็ยิ้มกว้างเหมือนนึกอะไรออก...

เขาลุกเดินไปที่โซนครัว ซึ่งก็ไม่ได้เรียกร้องความสนใจจากคนน่ารักของเขาได้เท่ากับ

ตอนขากลับ.. เมื่อในมือคนหล่อถือชามป๊อบคอร์นสุกใหม่ๆใบใหญ่กลับมาด้วย..


เดินมาถึงก็ล้มตัวนอนลง แทรกเอาหัววางหนุนบนตักนุ่มของคนรัก จนอีกฝ่ายผงะยกแขนขึ้น

“เอสสสสสส!!!?///////*//”

“ผมจะนอนดู... คุณป้อนหน่อยสิ.. นะคร้าบบบบบ(ยิ้มหวาน)”


เสียงนุ่มเอ่ยอ้อนขอ ทำให้คนฟังขมวดคิ้วยิ้มน้อยๆ ถอนใจ...

สงสัยไอ้โรคจิตมันอยากจะอ้อนเขามาก...

ช่วยไม่ได้จึงต้องคอยหยิบขนมป้อนเข้าปากให้เอสเรื่อยๆตามที่ขอ แม้ว่าจะถูก

คนนอนหนุนตักยื้อมือเอาไว้เพื่อจับไปจูบบ้าง ลูบไล้มือเล่นบ้าง... ตลอดเวลาสายตาหวาน

ก็ยังจดจ่ออยู่ที่หน้าจอทีวีไม่เปลี่ยน....

จนถึงกับเผลอหยิบป๊อบคอร์นยัดเข้ารูจมูกคนหน้าหล่อให้ตกใจร้องโวย..

“โหยยยยย~~~น้ามมมมมมม!|||||||||||||*|| ผมกินทางรูจมูกไม่เป็นหรอกนะ!”


เอสนอนทำตาเหลือกขึ้น เงยหน้ามองน้ำ ทั้งที่ยังมีป๊อบคอร์นเลอะอยู่บนใบหน้าและ

ยัดเต็มสองรูจมูกโด่งนั่น

“อ๊ะ! /////////ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!” น้ำก้มมองดูผลงานตัวเองก็ฮาลั่น... ก่อนจะหยุด

เครื่องเล่นให้หนังค้างไว้ แล้วดันหัวเอสให้ลุกนั่ง ช่วยเอาขนมออก ดึงกระดาษทิชชู่

มาเช็ดให้จนสะอาด “เอ้า!55 หล่อเหมือนเดิมแล้ว.. คุณหยิบกินเองดีกว่านะผมว่า..”

พูดยิ้มหวานให้เสร็จ ก็ยกชามป๊อบคอร์นใบโตมาวางไว้บนหน้าตักเจ้าหน้าหล่อแทน

แล้วก็หันกลับไปกดหนังให้เล่นต่อ... ตั้งหน้าตั้งตาดู จนทิ้งให้คนข้างกายต้องนั่งหน้าบูด

คว้าป๊อบคอร์นกำใหญ่ยัดใส่ปากตัวเอง เคี้ยวกินอย่างประชดประชัน... ขัดใจ


.........เวลาผ่านไปสักพัก...

หลังจากที่ต้องนั่งห่างกันเป็นวา แล้วได้แต่เคี้ยวป๊อบคอร์นปลอบใจตัวเอง

ไอ้หนังที่เปรียบเสมือนก้างขวางคอเขา..... ก็จบลง!... เมื่อเห็นว่าหนังแอ็คชั่นเรื่องโปรด

ของน้ำจบแล้วเท่านั้น คนหน้าหล่อก็แทบจะโยนชามป๊อบคอร์นทิ้ง ร้องไชโยโห่ฮิ้ว~

แต่ก็ต้องเก็บอาการและท่าทีเอาไว้ ทำได้เพียงแอบสะใจ

ทำท่ากำมือดึงเข้าหาตัวร้อง “เยส!” เบาๆ



“เฮ่ๆ!เรื่องเมื่อกี้คุณเป็นคนเลือกแล้ว คราวนี้ตาผมเลือกบ้างสิ! ผมอยากดูเรื่องนี้!”

เอสรีบถลันตัวไปคว้ามือนุ่มที่ทำท่าจะใส่แผ่นหนังเรื่องใหม่เองตามใจชอบให้หยุดชะงัก

หนุ่มน่ารักมองหนังผีในมือคนรักที่ร้องอยากดูแล้ว......ถึงกับเหงื่อตก...


“...หะ..ฮ้าววววววว!...อ่า...ผม....ผมง่วงแล้ว! ผมไปนอนก่อนดีกว่า”

แกล้งทำท่าบิดขี้เกียจ อ้าปากหาวหวอดๆแล้วรีบหันหลังจะเดินหนี

แต่ก็ต้องโดนมือแกร่งคว้าตัวไว้จนได้ ...||||||||||||||||



เอสจับให้น้ำนั่งที่เดิม “ห้ามหนีนะ! มาดูเป็นเพื่อนผมซะดีๆ ก็ไหนคุณว่าไม่กลัวไงครับ”

“เฮ้ย เปล่า! ก็ไม่ได้บอกว่ากลัว ง่วงนอนเฟ้ย!|||||||||||*||”

“ง่วงก็กินป๊อบคอร์นสิ เอาน้ำอะไรมั้ย? (ยัดเยียดชามป๊อบคอร์นให้น้ำถือ แถมยังเดินไป

เปิดตู้เย็น หยิบน้ำอัดลมกระป๋องออกมาสองกระป๋อง วางไว้ให้ต่อหน้า)

... คุณจะใจร้ายทิ้งให้ผมนั่งดูหนังคนเดียวได้ไง ไหนสัญญาว่าเราจะดูด้วยกัน

ทีเรื่องเมื่อกี้ผมยังนั่งดูเป็นเพื่อนคุณเลย” เอสนั่งลงที่เดิมให้ห่างจากน้ำ..แล้วแอบยิ้ม..


“ไม่ได้ใช้ซักหน่อย น่ารำคาญ ไล่ก็ไม่ไปต่างหาก..” เสียงหวานบ่นอุบอิบ

“ คุณว่าอะไรนะ!? -*- ” คนหล่อฟังไม่ถนัดนัก แต่ก็พอรู้ว่าอีกฝ่ายต้องแอบว่าเขาแน่..


“.............ไม่มีอะไร..ลมพัดเย็นดี..”

“....................เหรอ~!..” เอสทำเสียงรับคำประชด แล้วจ้องหน้าน้ำที่หลบตาเขา

คนน่ารักทำไม่รู้ไม่ชี้ลุกเดินไปปิดประตูบานเลื่อนที่ระเบียงจะสองทุ่มกว่าแล้ว..

..เขาดูหนังจนเพลิน เผลอแป๊บเดียวก็มืดสนิท.... บรรยากาศแบบนี้

ใครเขาจะอยากนั่งดูหนังผีกันเล่าไอ้บ้า!


ดาราหน้าหล่อไม่สนใจว่าคนรักจะอยากดูหรือไม่ เพราะเขาอยากจะให้ดูเสียอย่าง!

เอสกดเปิดให้หนังเล่น.........แค่เริ่มเรื่องมาก็ชวนสยองแล้ว...

เสียงดนตรีชวนขนหัวลุกที่ใช้ประกอบในหนัง ทำเอาน้ำตาโตรีบเดินก้าวฉับๆกลับมา

นั่งตัวลีบที่โซฟา........พอจะเบี่ยงหน้าหนี เพราะกลัวจะมีฉากที่ผีออกมา เขากลับรู้สึกได้

ว่าโดนสายตาเจ้าคนนั่งข้างจ้องจับผิด รอเย้ยเขาอยู่ จึงต้องทนแข็งใจทำหน้าบึ้ง ขมวดคิ้ว

ดูหนังไป มือก็กำชายเสื้อตัวเองเย็นเฉียบไป..


“...น้ำ... ถ้าคุณกลัวมาก... ผมปิดให้เอามั้ย..”

น้ำเสียงนุ่มเอ่ยถามเหมือนห่วงใย... แต่พอหันไป ก็เห็นเจ้าของเสียงทำหน้ายิ้มยียวน

กวนโทสะอยู่ไม่ห่าง....

“ ใครกลัว! กะอีแค่หนังผีกระจอกๆหลอกเด็ก ไม่เห็นจะน่ากลัวตรงไหนเลย!”

พูดจบลิ้นยังไม่ทันเข้าปาก หนุ่มน่ารักต้องสะดุ้งตัวตาเบิกโพลง ตกใจกับเสียงกรีดร้อง

โหยหวนที่ดังลั่นออกมาจากในจอโทรทัศน์ เผลอเขยิบตัวเข้าไปนั่งเบียดเอสโดยอัตโนมัติ..


“เอ้า! อะไรเนี่ยน้ำ... เขยิบไปหน่อยซี่! มานั่งเบียดผมทำมั๊ย!?(555)”

เอสทำท่าเลิกคิ้วงง ถามด้วยหน้ากวนๆ ทำเสียงสูงใส่คนรักที่นั่งหน้าซีด


“ก็!.....|||||||||||*|| จะทำไมเล่า! ผมอยากจะนั่งใกล้คุณบ้าง แล้วมันจะเป็นไรไป!”

เขยิบก้นไล่ตามนั่งข้างเอสที่แกล้งเขยิบตัวหนีใหญ่ ...


“เอ... แต่ตอนคุณดูหนังไม่ชอบนั่งใกล้ผมไม่ใช่เหรอ... ทีเมื่อกี้ยังว่าผมอยู่นั่นแหละ..”

คราวนี้แกล้งเอียงหน้ามา หรี่ตาถามให้คนน่ารักอ้ำอึ้งเล่น..


“ก็!....ก็!.... ก็~~มันดึกแล้วววว............ มันก็...หนาวอ่ะ..” น้ำพูดแก้ตัวพลางคว้ากอด

ที่แขนเอสแน่น... นั่งตัวเกร็งเอนหัวซบต้นแขนแกร่งของแฟนหนุ่มไม่ยอมปล่อย


คนปากแข็งทำให้เขาจั๊กจี๊หัวใจเป็นบ้า!////////

.... เอสชำเลืองมองคนน่ารักของเขาแล้วอมยิ้ม เนื้อเรื่องในหนังดำเนินไปยิ่งเข้มข้นเท่าไหร่

น้ำก็ยิ่งกลัวและลุ้นจนตัวแข็งไปหมด และทุกครั้งที่ฉากไหนมีผีโผล่ออกมา ...น้ำก็จะรีบ

เบียดตัวเข้าหาเขามากขึ้นเรื่อยๆ จนแทบจะกลายเป็นแฝดสยามกันอยู่แล้ว

แถมยังแอบหลับตาปี๋ไม่ยอมมองทีวีด้วย.. ไอ้ท่าทางแบบนี้ ก็ยั้งงงงงงงงงงงง!

ไม่ยอมรับว่ากลัวผีสักที!... มันน่าแกล้งนัก!!...หึหึ...


“เอ้ยน้ำ เดี๋ยวผมมานะ คุณดูไปก่อนเลยก็ได้ ผมขอไปห้องน้ำเดี๋ยว”

ได้ฟังเจ้าหน้าหล่อพูดขึ้นมากะทันหัน ขณะที่นั่งดูหนังผีแสนเกลียดไปได้ครึ่งเรื่องแล้ว

คนกำลังอินกับอารมณ์กลัวต้องรีบส่ายหน้ารัว ตอบเสียงร้อนรน

“ไม่เอาอ่ะ! ผมไปด้วยซี่~!(ฮือ~|||||||||||)ผมๆๆก็ปวดฉี่เหมือนคุณพอดี๊ พอดีเลยอ่ะ!”


เอสกลั้นขำแทบไม่ทัน รีบดึงมือน้ำที่เกาะแขนเขาออก แล้วลุกยืนบอกให้ผลัดกันไปดีกว่า

ทำท่าจะเดินหนี แต่อีกฝ่ายนั้นตามเกาะแขนเขาติดหนึบมากกว่าที่คิดไว้ น้ำเล่นยื้อตัวเข้ากอด

ไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ เอสจึงแกล้งทำหน้ายุ่งใส่

“อื๊อ! คุณจะมาดึงผมไว้ทำไมเนี่ยน้ำ ผมจะไปขี้!”

“ผมขี้ด้วย!”

“คุณจะบ้าเรอะ!”

“............คุณ!... ไม่รักผมแล้วใช่มั้ย!!”


เอสถึงกับสะดุ้งกับสายตาหวานที่จ้องหน้าเขาเขม็ง

“เฮ้ยยยย!?||||||||||| แล้วไอ้การที่ผมจะไปขี้นี่มันแปลว่าผมไม่รักคุณตรงไหนครับ!?”

“อึก!....ก็! คุณจะไปขี้คนเดียวอ่ะ!!! ผมไม่ยอมมมมมมมมม~~|||||||||||*||(ฮือ~)”


คนน่ารักไม่ยอมให้เอสไปท่าเดียว ทำหน้าเบะเหมือนจะร้องไห้ขึ้นไปทุกที

คนหน้าหล่อเห็นแฟนตัวเองช่างน่ารักเหลือทน... แต่ที่สุดก็อดสงสารไม่ได้...

“อ่ะๆๆๆ งั้นผมไม่ไปไหนแล้วก็ได้ จู่ๆคุณเล่นพูดอย่างนี้ผมก็หายปวดกันพอดี..”


ยอมลงนั่งที่เดิม โดยมีน้ำตามนั่งเบียดไม่ห่าง.... (สุขใจจริ๊งโว้ยยยยย////////5555)

ตอนนั้นเอง ที่มีฉากผีในหนังโผล่มาหลอกอย่างจังๆกะทันหัน น้ำถึงกับแหกปากร้อง

ลั่นห้อง แล้วกระเด้งตัวขึ้นไปนั่งบนตักเอสทันที ก้มหน้าหลับตาปี๋ซุกตัวกอดเอสไว้

กลัวจนตัวสั่นเทา... คราวนี้แสดงออกมาจังๆทำเอาคนขี้แกล้งกลั้นขำไม่อยู่

ปล่อยเสียงหัวเราะก๊ากอย่างฮาลั่นห้อง! น้ำสะอึกนึกประหลาดใจระคนตกใจไม่น้อย

รีบเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของอกแกร่งที่มีอาการไหวกระเพื่อม ขำเสียเต็มประดา...


เจ้าหล่อขำไม่หยุดแต่พอเห็นแฟนตัวเองเงยหน้า ใช้ดวงตาแดงก่ำจะร้องไห้ขึ้นมอง....

เขาก็ต้องหยุดหัวเราะแทบไม่ทัน.. “อึก...นะน้ำ! ผมขอโทษๆ ผมไม่หัวเราะคุณแล้ว

ผมไม่ได้ตั้งใจนะไม่เอาน่า~อย่ามองผมแบบนี้สิครับ.. ก็คุณอยากทำปากแข็งเองนี่นา”


เท่านั้นแหละไอ้ที่กลั้นไว้ก็ไหลพร่างพรูออกมา... เอสแกล้งหลอกเขานี่นา!..

“ฮึก....ฮือ~…คุณมันแย่ที่สุดเลย! ฮือ...ฮึก..ฮึก.. คุณรู้ใช่มั้ยว่าผมกลัวผีอ่ะ!ฮือออออ”

“โอ๋ๆๆ ผมขอโทษ~ ผมขอโทษครับ ไม่ร้องนะ เราดีกันนะ ดีกันนะครับคนดี..หื้ม..”

อ้อมแขนแกร่งกอดร่างบางที่ซุกตัวสะอื้นบนตักไว้แน่น ลูบหัวลูบหลังปลอบอย่างอ่อนโยน

จูบหน้าผากไล้ลงไปบนแก้มเนียน ซับน้ำตาที่รอบดวงตาร้อนผ่าวให้ไม่ห่างอย่างสำนึกผิด



การกระทำที่อ่อนโยนของเอสทำวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาอยู่นาน.. แล้วมันก็ทำให้น้ำ

คลายสะอื้นลงไปได้ จนเผลอ... เผยอริมฝีปากรับสัมผัสนุ่มละมุน จากจูบแผ่วเบาของอีกฝ่าย

ที่ค่อยๆแตะไล่วน ประทับบนรอบริมฝีปากบางน่ารักไปเรื่อยๆ... โดยไม่รู้ตัว...

หนุ่มน่ารักหลับตาพริ้ม รู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก...


สองแขนแกร่งกอดกระชับร่างคนรักให้แนบชิดเข้าหาตัวเองมากยิ่งขึ้น..

คนน่ารักยอมเบียดตัวเข้าหาตามแรงแขนที่ชักนำ.. ใช้สองแขนเรียวของตัวเอง

เกี่ยวกอดรอบคออีกฝ่ายบ้าง ก่อนค่อยๆเลื่อนมือขึ้นลูบไล้เส้นผมนุ่มของคนที่กำลัง

มอบจุมพิตแสนหวานให้... ลมหายใจร้อนผ่าวของทั้งสองหอบแรงขึ้น

ตามรสจูบที่เพิ่มความดูดดื่มเข้าหากันมากขึ้นทุกที... ทุกที...


สักพักคนหล่อจึงค่อยถอนริมฝีปากออกอย่างช้าๆ.. เพื่อเปิดโอกาสให้คนรัก

ได้หอบหายใจโกยอากาศเข้าปอดได้เต็มที่ ก่อนจะต้องรับรสจูบร้อนแรงจากเขาอีกครั้ง

อีกครั้ง ...และอีกไม่รู้กี่ครั้ง... ริมฝีปากของชายหนุ่มตามประกบบดเบียด ดึงดูดให้

อีกริมฝีปากที่เขาเฝ้าถวิลหาตอบรับแลกลิ้นกันไม่ยอมหยุดลงง่ายๆ...

...ร่างบางในอ้อมกอดสะท้านสั่นไหว...ราวกับถูกดูดกลืนเรี่ยวแรงให้เหือดหายไป

ในชั่วขณะนั้น.... น้ำรู้สึกเหมือนตัวเองจะละลายเสียให้ได้....


ดาราหนุ่มมองคนรับสัมผัสที่เคลิ้มตาม ยอมล้มตัวลงนอนบนโซฟานุ่มไม่วางตา

เห็นคนน่ารักของเขามีท่าทีพึงพอใจ ก็อดยกยิ้ม...ตาเป็นประกายไม่ได้...

ได้กอดรัดพร่างพรมจูบร่างบางจนชื่นใจ... ทำให้เขารู้สึกมีความสุขเหลือเกิน...

แต่ก็ยังไม่พอ...........ขอมากกว่านี้ได้มั้ยครับ.......น้ำ..../////////


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!

เฮือก!!!|||||||||||||||


เสียงร้องของนางเอกหนังผีสยองขวัญในจอทีวี ทำเอาทั้งคู่สะดุ้งเฮือก

ลืมตาขึ้นมามองหน้ากันอย่างตกใจ...

เอสไม่รู้จะด่าตัวเองยังไงดี ที่เขาลืมปิดเครื่องเล่นเสียได้!


เมื่อคนน่ารักรู้สึกตัว หลังจากเผลอคล้อยตามคนเจ้าเล่ห์ไปก็หน้างอ รีบผลัก

คนบนร่างออกด้วยความตกใจ ก่อนจะลุกนั่งลูบหน้าลูบตัว กำเสื้อตัวเองอย่างเขินอาย ...

หันไปปิดหนัง แล้วใช้สองมือกุมแก้มแดงระเรื่อที่ร้อนผ่าวของตนเองไว้

ถามคนรักแบบไม่ยอมมองหน้า

“คุณ!.... ไอ้บ้านี่! คนเจ้าเล่ห์! คิดจะทำอะไรผมตั้งแต่แรกแล้วใช่มั้ย!?////////*//”


เอสเกาหัวตัวเองแก้เก้อ เขาไม่รับแต่ก็ไม่ตอบปฏิเสธ... เอื้อมไปจับมือน้ำมาจูบ

“...แหะ../////// ผมรักคุณจัง... ดีกันน้า~”

กำลังจะเขยิบเข้าไปกอดน้ำอีกครั้ง แต่ก็ไวไม่ทันอีกฝ่ายที่สะบัดมือชิ่งหนี ลุกวิ่งไป

เปิดประตูห้องนอนแล้วหันมาแลบลิ้นใส่เขาหน้าแดงแจ๋

“แบร่~!!! ไอ้หื่น! ///////*//นอนข้างนอกไปเลยนะคืนนี้ !

ไม่ต้องมาเรียกเลยนะไอ้เลวววววววว! ร้ายนักนะ! จำไว้เลยไอ้บ้าเอส!!”

“เอ๊า!!|||||||| โธ่~~~น้ำครับ! ไหงงี้อ่ะ!?.. ขอผมนอนด้วยคนสิ!” เอสโอดครวญ

รีบลุกตามมา คนน่ารักจึงถลึงตาดุใส่เขาแล้วปิดประตูห้องทันที......



สรุปคืนนี้ก็อดอีกแล้วเรอะ!!!?...........................

ยืนกอดอกครุ่นคิดทำปากยื่นไปมา ก่อนจะนึกอะไรออก........


...เหอ...เหอ...เหอ...

เอสพยักหน้ากับตัวเองพลางยิ้มกว้างเจ้าเล่ห์ออกมาได้อีกครั้ง..

เขาไม่ยอมให้แผนปฏิบัติการนี้เสียเปล่าง่ายๆหรอกน่า!....555


.......................................

.................

..........

...

ในห้องนอน ขณะที่น้ำกำลังระบายความแค้นใส่เจ้าตุ๊กตา ไอ้หื่น ตามเคย...

เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น.... หนุ่มน่ารักชะงักหันไปมองมือถือตัวเองที่โยนทิ้งไว้

บนเตียงนอน... “ไม่ต้องมาอ้อนขอเข้ามาซะให้ยากเลย! คืนนี้นอนข้างนอกไป!”

กดรับสายได้ก็พูดดุใส่ปลายสายที่ยืนโทรหาอยู่ด้านนอกประตูห้องทันที


แต่ผิดคาด แทนที่เจ้าดาราหน้าหล่อจ้าวแผนการจะง้องแง้งขอนอนด้วย...

“อ๋อ คร้าบบบบผม! คืนนี้ผมผิดเอง ผมจะขอนอนข้างนอกเพื่อสำนึกผิดก็แล้วกัน

คุณสบายใจได้ครับน้ำ ผมจะไม่ขอให้คุณเปิดประตู หรืออนุญาตให้ผมเข้าห้องแน่ๆ”


อะไรกันเจ้าดาราบ้ากามมันผิดปกตินะวันนี้.... หน้าแตกหมดนึกว่าจะง้อเขา!

“....เอ๋..?...อึก....ฮึ่ม! ///////*// แล้วคุณโทรมาทำไม!?”

“ก็.........ไม่มีอะไร๊.... แค่อยากบอกราตรีสวัสดิ์คุณน่ะครับ... ฝันดีผีหลอกนะน้ำ!”

“เฮือก!!!||||||||||||*|| คุณ! ตั้งใจจะขู่ให้ผมกลัวใช่มั้ย!!? ไอ้! ไอ้! ไอ้โรคจิตนิสัยเสีย!!

ฝันไปเหอะ!ผมไม่เปิดประตูให้หรอก!” บ้าที่สุด คว้าไอ้หื่นเขวี้ยงใส่ประตูไล่อย่างโมโห...


“555.....อ๋อ~นี่คุณจะบอกว่า... คุณนอนคนเดียวได้งั้นสิคืนนี้... คิก..”

“ฮึ่ย!! อะไอ้~~~บ้า! ไม่ต้องมายุ่งน่า! ผมไม่มีวันให้คุณเข้ามา!”

“...เฮ่ๆๆ...น้ำ...เสียงอะไรน่ะ...คุณเปิดทีวีในห้องด้วยเหรอ..!?”

“อึก! |||||||| สะสะเสียง!? คุณได้ยินเสียงอะไร!? มะไม่ต้องมาหลอกผมน้า~!! >*< ”


หันควับมองรอบตัวขนลุกเกรียวขึ้นมาทันที เปิดทีวีบ้าอะไร! เขาไม่ได้เปิดเสียหน่อย!

ที่ระเบียงห้องนอนยังไม่ได้ปิด.. ผ้าม่านสีขาวปลิวไปตามแรงลม ...พาให้จิตนาการถึง

สิ่งที่ไม่อยากนึกถึงขึ้นมาเสียแล้ว!

“เอส! คุณหุบปากไปเลย! ไม่ต้องมาหลอกผม!”

“................น้ำ....ผม...ได้ยินจริงๆ....นะ.....สะเสียงเหมือนใครพูดอะไรข้างๆคุณ!”

“ 0*0 !!!! ว้ากกกกกก~! ||||||||*|| หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!! ฮือ!!! ผมไม่พูดกับคุณแล้ว!”

น้ำรีบตัดสายทิ้ง กระโดดไปนั่งกอดเข่าอย่างระแวงบนที่นอนกว้าง....


เหล่มอง........ประตูระเบียงที่ยังไม่ได้ปิด....

ผีมันอาจจะเข้ามาทางนั้นได้นะ! ทำไงดีวะ!! |||||||||||||||||


ด้วยความกลัวจึงดึงผ้าห่มหนามาคลุมตัวไว้ ล้มลงนอนทั้งที่ไม่ปิดไฟสักดวง...

นอนจ้องไปทางระเบียงห้องมืดๆแทบไม่กระพริบตา..

ยังไงก็ไม่กล้าเดินไปปิด..... ปกติแล้วถ้าไม่มีเรื่องอะไรสะกิดใจให้นึกถึง ผี ขึ้นมา..

น้ำก็คงไม่ระแวง หรือคิดอะไรแปลกๆไปเองเป็นแน่... แต่วันนี้เขาโดนคนเจ้าเล่ห์

หลอกให้นั่งดูหนังผี.... ทั้งที่เขากลัวผียิ่งกว่าอะไร... น้ำคิดว่าบางทีแฟนเขา

อาจหลอกเก่งกว่าผีเสียอีก!///////*//


ฟิ้วววววววววววววว~~~~~~~~~~~~!

ลม... พัดผ่านผ้าม่านที่ระเบียง แต่เสียงลมที่หวีดหวิวนั้นเล่นเอาคนที่อยู่บนเตียงสะดุ้ง........

..จะชำเลืองตามองก็ไม่กล้า..T T ทำไมมองอะไรมันก็น่ากลัวไปหมดอย่างนี้~!||||||||||||

...... (ฮือ~ไอ้เอส! จำไว้เลยนะไอ้บ้า!) นึกถึงตุ๊กตาไอ้หื่นที่เขาปาใส่ประตูขึ้นมาได้....

น้ำลุกนั่งแล้วพรวดพราดลงจากเตียงทั้งที่ยังห่อตัวด้วยผ้าห่มผืนใหญ่ มองหา ไอ้หื่น

ที่น่าจะตกอยู่บนพื้นห้องแถวหน้าประตู... คิดว่าจะเอาไอ้หื่นเล็กมานอนกอดเป็นเพื่อน...

แต่ไม่รู้มันหายไปไหน ทำไมเขาถึงหาไม่เจอนะ……?……………

…. เอ๊ะ!

................. ไม่นะ!.... หรือว่า...

ผีเอาไปซ่อนไว้! จะได้เหลือแค่เขา อยู่ในห้องคนเดียว!!!........


(แล้ว... ไอ้หื่น มันนับเป็นคนด้วยเหรอ..)

..................................

.................

.......

.........................
…………..


ผ่านไปสักพักแต่....คนหน้าหล่อก็ยังคงยืนคอยอยู่หน้าประตูห้องนอน.... เพื่อรอ....เวลา...


ชายหนุ่มก้มหน้าและเปลี่ยนจากอมยิ้ม เป็นคลี่ยิ้มอย่างดีใจทันทีทันใดเมื่อเห็น

บานประตูตรงหน้าค่อยๆเปิดกว้าง พร้อมกับคนข้างในที่ห่อตัวด้วยผ้าห่มจนมิดหัว

โผล่หน้าออกมายืนทำตาแดงๆเหมือนกระต่ายเสียขวัญ..


เอสเงยขึ้นมอง...ถอนใจส่ายหน้าช้าๆ แล้วเริ่มทำปากส่งเสียงจุ๊ๆๆ....

เหมือนบอกว่า อย่าร้องไห้ไปเลย... เขายิ้มหวานให้ ก่อนจะผ่ายสองมือออกกว้าง

อ้าแขนรอรับคนตรงหน้าที่เริ่มสะอื้นออกมานิดๆ ....


“ฮึก....~~เอส~ ....น้ำหาไอ้หื่นไม่เจอ!” หนุ่มน่ารักร้องบอกพร้อมกับเดินเข้าไปกอด

ซุกตัวกับอกกว้างของคนรัก ฝ่ามือที่อบอุ่นทั้งสองข้างกอดตอบลูบหัวเขาเอาไว้

“หือ..?..หึ... อะไรครับ ผมก็อยู่นี่ไง..”

“ไม่ใช่~ น้ำหมายถึง หมายถึงไอ้หื่นน่ะ!.... ไอ้ตัวเล็กที่คุณให้น้ำไว้มันหายไปแล้ว~

น้ำขอโทษ น้ำขอโทษนะคงเพราะน้ำชอบซ้อมมันบ่อยๆ...ฮือ~มันเลยหนีน้ำไป..”


ดาราหนุ่มทำหน้าไม่ถูกทั้งสงสัยทั้งจะขำ... เจ้าตุ๊กตาที่หน้าเหมือนเขามันจะหายไปไหน

ได้ยังไง… ในเมื่อเขายังมองเห็นขาเล็กๆของมันอยู่ที่พื้น โผล่พ้นออกมาจากชายผ้าห่ม

ที่น้ำใช้ห่อตัวอยู่เลย.....555

แสดงว่าคนรักของเขา คงเดินลากมันเข้าไปอยู่ใต้ผ้านี้โดยไม่รู้ตัว

เอสสังเกตว่าน้ำ เริ่มเรียกแทนตัวเองด้วยชื่ออีกแล้ว.. เผลอมาอ้อนเขาแล้วสิ///////


“ถ้าอยากให้มันกลับมา คุณก็เอาผ้าห่มออกก่อนสิน้ำ”

น้ำขมวดคิ้วงงกับคำพูดของเอส แต่ก็ค่อยๆดึงผ้าห่มออกจากตัวอย่างว่าง่าย ..... แล้วก็เจอ

ไอ้หื่นนอนทำปากจู๋มองหน้าเขาอยู่บนพื้น ข้างๆกับเท้าเขานี่เอง!.....

เจ้าของรีบก้มลงเก็บมันขึ้นมาด้วยความดีใจ “โธ่~~~~~~~ตกใจหมด! //////*//บ้าจัง..”

เสียงหวานบ่นใช้นิ้วดีดหน้าผากเจ้าตุ๊กตาตัวเล็กในมือแก้เขิน... ก่อนชำเลืองตามอง

คนรักที่ยืนยิ้มอยู่ได้...


“อื้ม.... คุณก็... หาเจอแล้ว....งั้นก็ไปนอนเถอะ..”

นอกจากจะไม่เหนี่ยวรั้งแล้ว คนหล่อยังดันหลังหนุ่มน่ารักให้เดินกลับเข้าห้องนอน

เพียงคนเดียว แถมยังจะปิดประตูให้โดยที่เจ้าตัวยอมอยู่แค่ตรงหน้าห้องเท่านั้น


“อ่ะอ้าวววว!?...เอส~…คุณไม่เข้าห้อง...เหรอ..” น้ำงงไม่น้อย รั้งตัวเองไว้

แล้วเอี้ยวตัวกลับมาถามอีกฝ่ายหน้าเหรอหรา

“ไม่หรอกครับ ก็คุณบอกให้ผมนอนข้างนอก....ผมก็จะนอนข้างนอกอย่างที่คุณบอก

เว้นเสียแต่ว่า..... คุณจะอยากให้ผม.. เข้าไปนอนข้างในแล้ว....”


คนน่ารักทำตาหลุกหลิกไปมา เม้มปากสีชมพูระเรื่อของตัวเองแล้วยื่นมือไปวางไอ้หื่น

ไว้บนชั้นวางของข้างๆ.... เดินเข้าไปใกล้ๆคนรักก่อนจะช้อนตาคู่หวานขึ้นมองเอียงอาย

ยังเอามือลูบท้ายทอยแก้เขิน เพราะคนหล่อตรงหน้าเล่นยิ้มหวานให้ไม่หุบ...


“.....น้ำ........///////... น้ำกลัวอ่ะ.... เอสนอนกับน้ำนะ..”

พูดเสียงอ่อย...แต่เหมือนจะอ้อนนิดๆเสร็จก็โผเข้าไปกอดอีกฝ่าย แต่ก็กอดไว้ไม่ได้นาน

เพราะถูกช้อนตัวขึ้นอุ้มอย่างรวดเร็วจนร้องเหวอ ส่งผลให้พวงแก้มใสแดงระเรื่อและใจเต้น

ไปไม่น้อย..กับไอ้ท่า... เจ้าบ่าวอุ้มเจ้าสาวเดินเข้าห้องแบบนี้... >//////<


“คุณใจร้าย.... ชอบแกล้งน้ำ... ก็รู้ว่าน้ำกลัวแท้ๆ...”

โดนวางตัวลงบนเตียงนอนนุ่มปุ๊บก็อดที่จะตัดพ้อไม่ได้

“หืมมม... คุณนั่นแหละ รู้ตัวมั้ยครับ (บีบจมูกน้ำเบาๆเพราะหมั่นเขี้ยว) ว่าใจร้ายกว่าผม

ซะอีก.. ก็รู้ว่าผมอยากกอดคุณแค่ไหน.... แต่ก็ยังชอบแกล้งให้ผมทรมานอยู่ได้..”


โดนตัดพ้อกลับไม้นี้ เลยต้องหลบสายตาวาวตรงหน้าแทบไม่ทัน....น้ำอ้ำอึ้งเล็กน้อย

ก่อนจะยิ้มหวานแก้ตัว.. “แฮ่...////// งะงั้น... เราหายกันเนอะ...” ชูนิ้วก้อยขอคืนดีกระดิกไปมา

เอสยิ้มมุมปากยอมเอานิ้วก้อยตัวเองเข้าไปเกี่ยวด้วย แล้วก้มไปจุ๊บปากบางที่ทำท่าจูจุ๊บรอ..

“ตะแต่ว่า... พรุ่งนี้มีงานแต่เช้า..”

เอสหรี่ตามอง คนน่ารักยังไม่ยอมหมดฤทธิ์เบี่ยงแก้มแดงหนีหน้าเขาไปมา

“นั้นสิ....งั้นผมไปนอนข้างนอกดีกว่า...”

พอทำท่าจะลุกมือนุ่มก็รีบผวาดึงรั้งเข้ามากอดเขาแน่น

“มะไม่เอาอ่ะ! น้ำไม่อยากนอนคนเดียวแล้วนี่นา!”

“............งั้น... ทำได้ป่ะ..” เอสอมยิ้มแกล้งถามเสียงกะล่อน...

น้ำก็ได้แต่พยักหน้าอายๆ แล้วต้องยอมให้คนเจ้าเล่ห์ดับไฟสักที...

...........................................

........................

..........


************************

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



โดนกำจุดอ่อนเอาไว้อย่างนี้ มันเสียเปรียบชัดๆ!

.................... หนุ่มน่ารักนอนเปล่าเปลือยห่อตัวด้วยผ่าห่มหนานุ่มผืนโต กลิ้งไปกลิ้งมา

เล่นบนเตียงกว้างแก้เซ็ง... เขากำลังนอนคิดอะไรเพลินๆอยู่คนเดียว... แล้วท้องเจ้ากรรม

มันก็ดันร้องดังขึ้นมาจนได้...... มองนาฬิกาบนโต๊ะข้างหัวเตียง มันก็เกือบจะเที่ยงวันแล้ว....

หิว...ไม่ใช่เรื่องแปลก ในเมื่อได้เวลาอาหารกลางวันแถมเมื่อคืนนี้ก็ยังต้องเสียพลังงานไปมาก


เช้าวันนี้ที่สุด เอสก็ต้องออกไปทำงานคนเดียวอย่างที่คาด... คนน่ารักลุกจากเตียงทั้งที่ลาก

ผ้าห่มห่อตัวเข้าครัวไปด้วย... อุ่นแซนด์วิชแช่แข็งในไมโครเวฟ (เอสสอนให้ใช้จนคล่องแล้ว)

จากนั้นก็ลากสังขารตัวเองไปแปรงฟัน ก่อนจะนอนกินแซนด์วิชบนเตียง....

กลิ้งไปกลิ้งมาเหมือนเดิม


ตื่นลืมตาหลังค่ำคืนที่ดื่มด่ำทีไร.....เขาต้องล้า และรู้สึกเพลียเกินกว่าที่จะตามเอสไปทำงานด้วย

ทุกที… ถึงได้พยายามจะห้ามไว้ว่าอย่าเพิ่ง.... แต่เจ้าดาราหน้าหม้อเอ๊ย!หน้าหล่อนั่น

ไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันนักนะ รุ่งเช้าก็เห็นออกไปทำงานสบายปร๋อ ... ดูเหมือนว่า

เจ้าหมอนั่นจะสดชื่นมากกว่าปกติด้วยซ้ำ...////////*// (ไอ้บ้าเอ๊ย!)


ทิ้งให้เขาต้องนอนแหงกอยู่กับบ้านคนเดียว...........ไม่ชอบเลย.... มันเหงานี่นา////////

........... กำลังเคี้ยวแซนด์วิชตุ้ยๆมือถือก็สั่นดัง ..


“โหล...พี่เมื่อวานผมขอโทษนะ...แหะ..”

เสียงเจ้านิกกี้รีบโทรมาแก้ตัวที่รับปากแล้วแต่ดันเมาจนมาดูหนังด้วยกันไม่ไหว...

สงสัยเจ้าตี่นี่ก็เพิ่งตื่นเหมือนกัน น้ำถอนใจยิ้มๆ ได้แต่บอกน้องช่างมันเถอะ...

เมื่อคืนก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก...////////


“พี่ทำงานอยู่เหรอ..”

“.................เปล่า..กู...อยู่บ้าน..”

“อ้าวทำไมไม่ไปทำงานกับพี่เอสล่ะ!? ไม่สบายเหรอให้ผมแวะไปหามั้ย..”

“ไม่ต้อง..กูไม่ได้เป็นไร///////”

“...........แนะ!.... ปิดอะไรไว้ป่าววววว?”

“ฮึ่ย~~!!!//////*//มึงไม่รู้สักเรื่องได้ม๊ะ!”

“เชอะๆ!!ไม่ต้องบอก ผมก็พอเดาออกหรอกน่า พี่เอสปล่อยให้นอนอยู่บ้านแบบนี้

เมื่อคืนดูหนังกันจนดึกดื่นล่ะสิท่า....................กี่ท่าล่ะ..”

“เดี๋ยวปั๊ดขึ้นแท็กซี่ไปจิ้มตาแหก ไอ้หอกหัก!//////*// ทำไม!มึงจะร้องไห้อีกรึไง!”

“...................................... ทำบ่อย ระวังท้องไม่รู้ด้วย!555555”

“ไอ้ควายยยยยยยย!! กูไม่มีมดลูกเฟร้ยยย!!!”

“เลิกพูดเถอะ.... น้ำตาจะไหล.... เดี๋ยวนี้ก๋ากั่นขึ้นเยอะนะเรา..”

“ไอ้~~~~~ฟายนิก!!!/////*// ถ้ามึงยังล้อกูอีก กูจะสั่งเก็บไอ้เบ๊ไว้ในรูสัก3เดือน!คอยดู!”

“โห.............อีกแระ!! พาล!...พาลทั้งปี ||||||||||||”


น้ำกัดปากหน้าแดง....ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงมากความ เขายิ่งจะอายเปล่าๆ

หาทางเปลี่ยนเรื่องพูดจะดีกว่า... ชั่งใจลองเอ่ยถามน้องดู

“เฮ้ยมึง....มึงว่าอย่างเอสน่ะ.....เอ่อ.....มันมีจุดอ่อนบ้างป่ะ!?”

“........หา?.....จุดอ่อน?.... ถามทำไมเนี่ยพี่”

“ก็.......ถามดูเฉยๆ กูก็แค่อยากรู้อ่ะ!”

“ฮะฮะ อะไรกันแล้วพี่อยู่กับเขา มากกว่าผมซะอีกยังไม่รู้อีกเหรอ?”

“โธ่~ถ้ากูรู้จะถามมึงเรอะ! เผื่อมึงจะดูออก..”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! รู้ดิ! ทำไมผมจะไม่รู้!จุดอ่อนพี่เอสน่ะใหญ่เบ้อเร้อ!ฮ่าฮ่า”

“หา!?... ใหญ่เบ้อเร้อ!?....อะไรกันวะ?”

“ก็..........พี่ไง!”

“ห๊ะ!?... กู!?”

“ไม่รู้ตัวรึไงว่าพี่เอสเขารักพี่ขนาดไหน จุดอ่อนของผู้ชายรักจริงอย่างพวกผม

ก็อยู่ที่หัวใจเหมือนกันทั้งนั้นแหละคร้าบบบบ!” อวยพี่เขยแล้วยังยอตัวเองไปด้วย

น้ำอดหมั่นไส้น้องไม่ได้ “ปากดี............กูไม่เข้าใจอยู่ดี..”

“ฮะฮะ!! แหมๆๆก็พี่นั่นแหละ! เป็นจุดอ่อนของพี่เอส! ....รู้จักคำว่ายอดรักยอดดวงใจม๊ะ?”

“....................///////// มึง.......... ย้ายไปอยู่คณะเดียวกับไอ้พี่เอสบ้าของมึงเลยไป!”

“คณะไร?”

“ลิเก!/////*//”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า~ เขิลลลลน้องอ่ะดิ!”


................ น้ำอึ้งไม่น้อยกับคำเฉลยของน้องชาย ถ้าเขาเป็นจุดอ่อนของเอสจริงๆ

แล้วจะแกล้งคืนยังไงดีน้า~/////////// ... ได้ยินเสียงน้องหัวเราะแซวมากเข้า

ก็อดหาเรื่องแก้เขินไม่ได้ “ มึงไม่ต้องมากวนตีนกูเชี่ยนิก!//////*// แล้วนี่ยังไม่

ชาร์ตแบ็ตอีกเหรอ ใช้แต่ของไอ้เบ๊โทรมาอยู่ได้ ขี้งกเหมือนใครวะมึงนี่!”

“(ไม่อยากจะบอกว่าเหมือนพี่แหละ อิอิ) สงสัยต้องใช้อีกสักพักแหละ 55

มันพังอ่ะ ส่งซ่อมอยู่เนี่ย” ไม่อยากบอกว่าน้องแบงค์ทำ เดี๋ยวคุณพี่ชายหน้าหวาน

จะหาเรื่องเช่งแฟนเขาอีก...

“อ้าวแล้วกัน ทำไมไม่รู้จักระวังวะ! เมาเมื่อวานล่ะสิท่า ไอ้..”

“โว๊ะ!แบงค์มารับแล้วพี่ ผมลงทะเบียนเรียนซัมเมอร์ไว้ ไปก่อนนะคร้าบบ”

รีบวางสายแล้วชิ่งออกจากบ้านไปขึ้นรถแฟนตัวเล็ก ก่อนจะโดนเสียงพี่ชายระเบิดแก้วหูเล่น..


น้ำยังห่อตัวด้วยผ้าห่ม นอนคว่ำอยู่บนเตียง ขมวดคิ้วมองโทรศัพท์ในมือ

ไอ้ตาตี่ ไม่รู้จะรีบอะไรนักหนา .. เดี๋ยวนี้มีแต่คนชอบตัดสายใส่เขาเรื่อย -*-

คิดจะเข้าไปอาบน้ำเสียหน่อย ยังไม่ทันจะวางโทรศัพท์ไว้ มันก็สั่นดังขึ้นอีกครั้ง

คราวนี้คนโทรมาไม่ใช่น้อง แต่เป็นเจ้าคนที่เขาก็คิดว่า เหมือนน้องชายอีกคน..


“พี่น้ำไม่สบายเหรอครับ เป็นอะไรมากมั้ย ผมเป็นห่วงนะครับ”

น้ำขำขึ้นจมูกเล็กน้อย... เสียงเจ้ากรโทรมาอ้อนเขาอีกแล้ว... เจ้าเด็กอายุน้อยกว่าคนนี้

ชอบตามติดเขาอยู่เรื่อย ทำเอสหึงบ่อยๆ.... แต่ก็น่าแปลกที่เขาไม่นึกโกรธอะไร

คงเพราะเขาเอ็นดูเจ้านี่เหมือนน้องมากกว่า “ไม่เป็นไรหรอก...มีไรรึเปล่า งานเป็นไง”


กรยิ้มออกเมื่อได้ยินเสียงหวานส่งมาตามสาย.... แค่ไม่ได้เห็นหน้าพี่น้ำครึ่งวัน

เขาก็คิดถึงจะตายอยู่แล้ว/////// “งานเสร็จแล้วครับ มีอีกทีตอนเย็น...ผมแวะไปหาได้มั้ย”

“จะแวะมาเหรอ...มาทำไมกูไม่ได้เป็นไรมากซักหน่อย แค่....เอ่อ……….

... เพลียเฉยๆ (//////เพราะโดนไอ้หื่นตัวใหญ่เล่นงานเมื่อคืนน่ะ) ”


“แต่ผมอยากไปนี่ครับ! พี่เอสน่ะแย่! ทิ้งให้พี่น้ำไม่สบายอยู่บ้านคนเดียวได้ยังไง

ไม่มีใครดูแล แล้วตัวเองก็ออกไปทำงานข้างนอกด้วย เห็นว่ามีคิวจนถึงมืดเลย

ผมจะไปอยู่เป็นเพื่อนพี่น้ำเองนะครับ^^”

“หา.......อ่า......แหะ...มึงไม่คิดว่ากูอยากจะอยู่คนเดียวบ้างเหรอ..”

“ง่ะ! T T |||||||||||| พี่น้ามมมมมมอ่ะ!”

“ฮะฮะฮะ กูล้อเล่นน่า! เอ้าอยากจะมาก็มาดิ ซื้อข้าวมาให้กูด้วยนะ ขี้เกียจกินข้าวแช่แข็ง”

“ฮะ! จริงนะพี่! เย่------------!!! ผมจะรีบไปหาเดี๋ยวนี้เลยครับ!” ยิ้มแก้มแทบปริ

กระโดดโลดเต้นดีใจ จนพวกทีมงานที่กำลังทยอยเก็บของเตรียมกลับบ้านมองกันใหญ่


“เออ งั้นแค่นี้นะ กูไปอาบน้ำก่อน..” น้ำยันตัวลุกนั่งจะกดวางสายก็ยังได้ยินเสียงเจ้ากร

แซวล้อเลียนเขามาตามสาย “โห~~นี่พี่ยังไม่ได้อาบน้ำอีกเหรอเนี่ย! เน่าว่ะ!555”


“พ่อมึงสิ!//////*// ก็กูเพิ่งลุกไหว! กูไม่สบายนะเว้ยไอ้ห่านี่!!”

“ฮะฮะไม่ต้องอาบหรอก เดี๋ยวผมไปเช็ดตัวให้พี่เอง....เอาป่าว///////”

“มึงไม่ต้องมาทะลึ่งกะกู สัดกร/////*// กูอาบเองได้เว้ย! แก้ผ้าแล้วเนี่ยมึงจะปล่อยให้กู

อาบน้ำได้รึยังครับ!?” คนน่ารักปลดผ้าห่มออกจากตัวทิ้งไว้บนที่นอน แล้วเดินเข้า

ห้องอาบน้ำไป ทั้งที่ยังคุยสายกับดาราหน้าใส...

........เล่นเอาเจ้าเด็กหนุ่มเหวอเอ๋ออึ้ง ยืนหน้าแดงถือโทรศัพท์ค้าง....

เห็นกรเงียบไปน้ำก็เรียก “เฮ้ย! ไอ้กรๆ...?...ยังอยู่รึเปล่า? เกือบลืมบอกให้ซื้อ

น้ำปั่นขึ้นมาด้วย ร้านใต้ตึกก่อนขึ้นมาคอนโดที่นี่แหละ อร่อยดี มึงได้ยินกูมั้ยเนี่ย!?”

คว้าครีมอาบน้ำกลิ่นสตรอเบอร์รี่มาถือไว้ก็เรียกกรซ้ำ


หนุ่มหน้าใสได้สติก็กรอกเสียงถามอายๆกลับไป “พะพะพี่น้ำ...////////โป๊อยู่จริงอ่ะ!?”

“ก็กูบอกว่ากำลังจะอาบน้ำไง.... บ้านมึงอาบทั้งๆใส่ผ้าอยู่รึไง..”


หมายความว่า!............... พี่น้ำคุยกับเขาทั้งที่แก้ผ้าอยู่เรอะ!!!//////// เฮ้ย!!

นี่พี่แกยั่วรึเปล่าเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!


“พะพะพะพะพะพี่พี่!! พี่น้ำครับ ผะผะผม! ผม!จะไปหาพี่ ดะดะเดี๋ยวนี้เลยครับ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นห่าไรวะ? ติดอ่างเฉยเลย!555 มึงอย่าลืมข้าวกูล่ะเอาอะไรก็ได้

แต่น้ำปั่นกูเอาสตรอเบอร์รี่ปั่นนะ ....ที่สำคัญมึงออกตังค์เพราะมึงมาเยี่ยมกู(55)”

“เต็มที่ไปเลยพี่! ผมจะรีบไปหานะคร้าบบบบ//////”

“55 เออๆ ไม่รู้จะมาทำไม ไปเที่ยวกับเพื่อนไม่ดีกว่า แต่มึงไม่ต้องห่วงนะ รับรอง

มาถึงกูไม่เน่าแน่555 กูใช้ครีมอาบน้ำกลิ่นสตรอเบอร์รี่เชียวนะเว้ย หอม~จะตาย”

น้ำเปิดฝาครีมแล้วดมกลิ่นหอมชื่นใจที่เขาโปรดปราน โดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่ากำลัง

ทำให้คนบางคนคลั่งจะตายอยู่แล้ว..

“ ผม! จะ! รีบ! ไป! //////” เด็กหนุ่มพูดอย่างหนักแน่น แล้วรีบวิ่งฉิ่วไปขึ้นรถคันงาม

บึ่งรถแล่นเร็วจี๋ แซงหน้ารถคันหรูของดาราหน้าหล่อรุ่นพี่ที่เพิ่งขับออกไปก่อนหน้า


“เฮ้ยไอ้กร! ตกใจหมด จะรีบไปไหนของมันวะ!?” จำรถรุ่นน้องได้ เอสบ่นพึมพำ

ขับรถเลี้ยวเข้าสู่เส้นทางที่มุ่งตรงไปยังถนนอีกสาย เขาต้องรีบไปทำงานอื่นที่เหลือ...

วันนี้คงใช้เวลาทำงานทั้งวัน แต่ถึงน้ำจะไม่ได้มาด้วย เมื่อคืนนี้เขาก็ได้รับกำลังใจมาเต็มเปี่ยม

...อิอิ//////// อยากให้ถึงช่วงเย็นเร็วๆจะแย่.... เพราะเขามีแผนจะกลับไปรับคนน่ารัก

ออกไปกินข้าวที่ร้านโปรดด้วยกัน...


................................................................

........................................


*****************************


............

..................... ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งใกล้กับมหาวิทยาลัยที่หนุ่มหน้าตี๋เรียน


หลังเรียนส่วนของวันนี้เสร็จ คนที่ว่างตรงกันมีแค่นิกกี้ กับหนูแนน ชวนกันไปหา

อะไรกินที่ร้านในแหล่งช็อปปิ้งนี้... แน่นอนว่าเมื่อหนุ่มตี๋เริ่มมึนกับเสียงแจ๋นของเพื่อน

ก็หาเรื่องโทรตามคนรักรุ่นน้องให้มาร่วมวงอีกคน ... เขาอยากสดชื่นกับเสียงใสๆของ

น้องแบงค์มากกว่านังแม่มดที่นั่งด่าเขาอยู่นี่....เรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องบลาๆๆๆ..||||||||*||


“ฮัลโหล...แบงค์ถึงไหนแล้ว พี่อยู่ชั้นสามนะร้าน...”

คุยกับหนุ่มน้อยเสร็จก็ส่งมือถือคืนให้เพื่อน สาวร่างเล็กกำลังแต่งหน้าแต่งตา

มือข้างหนึ่งถือลิปสีแดงสดทาปากอยู่ อีกข้างก็ถือตลับแป้งพับที่มีกระจกส่อง...

“เฮ้ยมึงจะเติมปากเติมแป้ง...เพื่อ!?.... เดี๋ยวมึงก็ยัดห่า เอ๊ย!รับประทานอาหารแล้วนี่ครับ?”

หนุ่มหน้าตี๋ทำหน้างง สงสัยไม่หาย ใช่ว่ามากับรุ่นพี่ทินกรของมันเสียเมื่อไหร่

ที่เห็นก็มีกันแค่สองคน “จะแต่งทำไมนักหนา แต่งไปก็ศพเหมือนเดิม!555”


“เจือก! /////*// ร้านนี้ผู้ชายเยอะเว้ย! แหกตาดูซะมั้งอีตี่! แล้วมึงก็ไม่ต้องมานั่งใกล้กูเลย

เดี๋ยวคนหล่อแถวนี้เขาจะเข้าใจผิดคิดว่ามึงกะกู เป็นในสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน”

“โห!นังหนูแนน น้อยๆหน่อยมึง เป็นอะไรวะทำท่าซะ!?”

นิกกี้ยกน้ำขึ้นดื่มเกาหัวตัวเองไปด้วยอย่างคันเอ๊ย!งงกับคำพูดของเพื่อนสนิท


“ก็เดี๋ยวคนอื่นเขาจะเข้าใจผิดว่า กูเป็นแฟนกะมึงไง! แค่คิดกูก็ขนลุก!..บรื้อ~ปวดขี้ว่ะ!”

นิกกี้อดมองเพื่อนอย่างอึ้งๆไม่ได้ ช่างกล้าคิดจริงๆ...

“โอ๊ะ! ถ้ามีใครมาได้ยิน นี่มึงยังคิดว่าผู้ชายหน้าไหน เขาจะคิดสั้นมาขอมึงเป็นแฟน

อีกมั้ยเนี่ย! อีนังแม่มดหัวหยิก! แสลนที่สอง! สอดรู้ล่ะที่หนึ่ง!นังหนูเน่าเอ๊ย~

ถ้าเป็นแฟนกับมึงแล้วมีข้าวแถมซักสามกระสอบ กูจะเอาแต่ข้าว! ส่วนมึงกูจะจับมัด

กะต้นกล้วยเหี่ยวๆแล้วปล่อยลอยน้ำ ให้ปลาตอดมึงไปตามยถากรรม! -*- ”


“แรงนะ.......... แต่กูไม่แคร์!โฮะโฮะโฮะโฮะ!!!”

สาวร่างเล็กลุกยืนใช้สายตาจิกเพื่อนหน้าตี๋ แล้วหัวเราะเสียงหลอนๆใส่หน้า

ก่อนแกล้งเดินไขว้ขาให้ดูเหมือนนางแบบไปเข้าห้องน้ำ...


นิกกี้ได้แต่ส่ายหน้าขมวดคิ้วขำๆ ..... กำลังนั่งบ่นถึงคนรักที่ยังไม่โผล่มาเสียที

ก็ต้องสะดุ้งตกใจไม่น้อยกับเสียงทักทาย จากด้านหลัง


“ไง! นิกกี้ หายดีแล้วเหรอ โทษทีนะที่พี่ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเท่าไหร่55”

“เฮ้ยยยย!.......” มองคนถือวิสาสะ นั่งลงที่เก้าอี้ข้างตัว.... ได้แต่นึกด่าในใจ ใช่ซี่~~

ก็พี่กูไม่ได้กลับไปอยู่ที่บ้านนี่! ...บ้าชะมัดไหงมาเจอกันที่นี่ได้นะ... ไอ้คุณเทพพิชัย!


“บังเอิญจังเลยนะ พี่มาซื้อของแถวนี้พอดี เห็นผู้หญิงปากแดงๆนั่งอยู่ในร้านสะดุดตา

สุดๆเลย พอมองมาก็เห็นนาย โชคดีจังนะ55” (ถึงความจริงกูอยากจะเจอพี่มึงมากกว่า)

“ฮะฮะฮะฮะฮะฮ่าฮ่า....||||||||||||*||” เล่นเอานิกกี้พูดอะไรไม่ออกได้แต่หัวเราะแกนๆ..

(ทำไมมึงไม่เดินผ่านกูป๊ายยยย!... อีนังหนูแนนเพราะปากมึง...)


“เมื่อวานนี้ พี่เจอน้องน้ำที่ร้านสุกี้....... พี่ไม่เข้าใจทำไมเขาต้องวิ่งหนีพี่เรื่อยเลย..”

นิกกี้ได้ฟังก็แทบไม่เชื่อหู.. (นี่มึงยังไม่รู้ตัวอีกเรอะ! ว่าพี่กูเกลียดมึงขนาดไหน!..)

“นิกกี้....ช่วย... นัดน้องน้ำให้พี่หน่อยสิ พี่อยากปรับความเข้าใจกับเขา...”

(ไปตายห่าซะ!! กูอยากจะตะโกนแสกหน้ามึงเหลือเกิน!) ถึงในใจจะนั่งด่าเจ้าหนุ่ม

ลูกครึ่งสักเพียงไหน แต่เจ้าตาหยีก็ทำฝืนยิ้มให้ เพราะนึกถึงเรื่องแผนการที่เคยคุยกับ

พวกพี่ชายไว้ขึ้นมาได้ เขาคิดว่ามันน่าจะได้เวลาแล้ว!


“ด๊ายยย! ได้! ได้สิผมจะนัดให้!....อืมม นี่ความจริงพี่น้ำก็ดูเหมือน...

อยากจะคุยกับคุณอยู่เหมือนกัน..”

“เฮ้ย! จริงเหรอ! ขอบใจมากนะไอ้น้อง ถ้าไงเอาเบอร์น้องน้ำมาให้พี่มา!”

“อึก...โทษที แต่ผมคงให้พี่เองไม่ได้หรอก... เอาเบอร์พี่มาดีกว่า แล้วผมจะช่วย

พูดให้.... ช่วงนี้พี่น้ำเขายังดูยุ่งๆกับงานอยู่... ผมจะบอกให้พี่น้ำโทรไปหานะ..”

“จริงๆนะ! ///////ขอบใจมากๆๆ555555”


เทพพิชัยตบบ่าหนุ่มตี๋ ขอบอกขอบใจเป็นการใหญ่ มันเกินกว่าที่เขาคาคคิดไว้มาก

รู้สึกตัวเองชักเริ่มโชคเข้าข้างขึ้นมาแล้ว หน้ามันบานอย่างบอกไม่ถูก รีบเร่งไปขอ

กระดาษกับปากกาจากพนักงานของร้าน มาจดเบอร์โทรตัวเองส่งให้ด้วยความ

กระดี๊กระด๊า... “เอ่อ...คือ... แฟนผมมาโน่นแล้ว....ถ้าไง..” นิกกี้ชี้ไปทางสาวเพื่อนซี้

ที่กำลังเดินกลับมาที่โต๊ะ แล้วทำท่าเหมือนต้องการขอเวลาส่วนตัว ...
(กูไม่อยากใช้คำนี้กับมึงเล้ยยย||||||||นังหนูแนน)


เทพพิชัยเห็นปากแดงแจ๊ดของสาวร่างเล็กลอยเด่นมาแต่ไกลก็จำได้…

“ หึ...แฟนแปลก...เอ่อ หมายถึงสวยดีนี่55” ทำทียิ้มพยักหน้าเข้าใจ แล้วยอมจากไป

แต่โดยดี ระหว่างที่เดินไปยังไม่วายขอบใจนิกกี้ไม่เลิก...

หนุ่มตี๋ยิ้มแกนๆให้ แต่พอคนที่เขาไม่ชอบขี้หน้าสุดๆคล้อยหลังไปแล้ว ก็ถลึงตา

แยกเขี้ยวใส่อย่างโมโห....


“ใครอ่ะ?... ญาติมึงเหรอ ทะเลาะกันรึไง?” หนูแนนกลับมานั่งที่เดิม เห็นนายเทพพิชัย

แต่ไกลๆ ก็อดสงสัยไม่ได้ ถามพลางล้วงลิปสติกขึ้นมาเติมปากอีก...

เพื่อนหน้าตี๋ไม่ตอบเรื่องที่ถูกถามแต่กลับเฉไฉ ถามสวนไปด้วยน้ำเสียงตกใจ


“เฮ้ย! หนูแนน มึงยังจะทาอีกเรอะ! มึงทาลิปอีกทำไมเนี่ย!? กูอายเขา!!! ||||||||||||

มันแดงจนจะทะลุออกไปถึงหน้าประตูห้างแล้ว! อะไรวะ กลับมาก็เติมปาก

ตกลงมึงรอแบงค์ไม่ไหว เลยไปหาอะไรแดกในห้องน้ำมาแล้วใช่มั้ย!?”

“หุบปาก!///////*// ก็ตอนอยู่ในห้องน้ำ ไฟมันคนละสีกับข้างนอกนี่ กูต้องแน่ใจว่า

กูสวยในทุกๆโซนแสงไฟของห้าง!” ไหวไหล่อย่าได้แคร์ผู้คนที่เดินผ่านไปมา...


นิกกี้ได้แต่ส่ายหน้าขำ แล้วก็ต้องชะงักแปลกใจ เมื่อจู่ๆมีมือยื่นกล่องของขวัญใบย่อม

มาให้เขาต่อหน้า ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นดูคนให้..........อดยิ้มกว้างไม่ได้

“สุขสันต์วันเกิดครับพี่นิก!^^ใกล้วันเกิดพี่นิกแล้ว แบงค์อยากให้เป็นคนแรก”


น่าร๊ากกกกกกก น่ารักจริงจริ๊งงงง ~~~~ แฟนเขา! อยากจะดึงมากอดแน่นๆแล้ว

หอมแก้มให้หายหมั่นเขี้ยว แต่ก็ทำได้แค่ “..////// ขอบใจนะ”

แกะกล่องออกดูของขวัญชิ้นแรกของปี.. เป็นนาฬิกาเท่ๆ หนึ่งเรือนคงแพงไม่ใช่น้อย

“พี่นิกชอบของขวัญแบงค์มั้ยครับ/////” ส่งยิ้มใสๆให้พลางนั่งลงที่ข้างๆ

“อื้ม/////ชอบสิ”

หนุ่มน้อยตามด้วยส่งมือถือของคนรักคืนให้ แต่หลบตาพูด... “เบอร์ใหม่นะครับพี่นิก

...คือ... เบอร์เก่าแบงค์ทำหายไปแล้ว.. พี่นิกอย่าโกรธแบงค์เลยนะครับ”

“อ้าวเสร็จแล้วเหรอ!? เร็วจังแค่ข้ามวัน...โห---ร้านนี้ซ่อมเก่งว่ะ เหมือนเดิมเปี๊ยบ55”

เป็นเพราะแบงค์รู้สึกไม่ดีอยากจะคืนมือถือให้คนรักเร็วๆ จึงรีบเอามาให้..


หนุ่มตี๋ไม่นึกโกรธคนรักเลยซักนิด.... ก็ใครจะไปโกรธลงเล่า มิน่าล่ะ ถึงรีบซื้อ

ของขวัญมาปะเหลาะเขา... “55ดูทำหน้าเข้าสิ! พี่ไม่โกรธหรอกน่า~ไม่ได้เก็บ

คลิปเด็ดๆไว้ในนั้นสักหน่อย555 ไม่เป็นไรๆ..”

“อี๋~~~~~อีลามก! มึง...อุบาทว์!!” หนูแนนทำท่าขนลุกเอียงตัวหนีนิกกี้

“อะไรๆของมึง กูแอบถ่ายแมวบ้านมึงเล่นกันไว้ นี่มันอุบาทว์ตรงไหนวะ!?”

“อ้าวววว///////*// ก็กูนึกว่า.... ช่างมันเหอะน่า~~ ว่าแต่! แล้วของขวัญพี่ล่ะ?”


หนุ่มน้อยขมวดคิ้วงงๆก่อนพูด.. “เอ๋...........ถ้าจำไม่ผิด.. วันเกิดพี่หนูแนนมัน

ผ่านมาแล้วไม่ใช่เหรอครับ ผมกับพี่นิกยังไปฉลองด้วยที่ร้านคาราโอเกะไง....

ผมจำได้ว่าให้ผ้าพันคอพี่ไปนะ..”

สาวรุ่นพี่มั่วนิ่มไม่สำเร็จก็ส่งเสียง “ชิ!..” อย่างขัดใจ

อีกสองคนจึงมองหน้ากัน อดขำไม่ได้…


ขณะที่ปล่อยให้คนรักกับเพื่อนช่วยกันสั่งอาหาร หนุ่มหน้าตี๋ก็รีบต่อสายไปหา

พี่ชายด้วยเบอร์ใหม่ เพราะอยากจะรีบรายงานความคืบหน้าเรื่องเจ้าเทพพิชัย..


“แหม รอตั้งนานแหนะ หิวจะแย่ นึกว่าแบงค์หลงทางหาร้านไม่เจอซะแล้ว...

ที่แท้ก็มัวแต่ไปหาซื้อของขวัญให้ไอ้บ้านี่...”

“ร้านหาไม่ยากหรอกครับ โต๊ะพวกพี่ยิ่งหาง่ายเข้าไปใหญ่ ยังไม่ทันเข้าร้านผมก็เห็น

ปากพี่หนูแนน แดงมาแต่ไกล55 ..อุ๊บ!” รีบปิดปากตัวเองที่เผลอพูด

แต่นิกกี้กลับยื่นหน้ามาหัวเราะใส่ข้างหูเพื่อนดังๆ “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!” แล้วรีบชิ่งหนี

ไปหามุมยืนคุยโทรศัพท์กับพี่ชายของเขา


“ฮึ่ย~~~ อะไรกันยะ!///////*// แบงค์น่ะเป็นผู้ชายไม่รู้เรื่องหรอก แบบนี้เขาเรียก

กำลังสวยจ้ะ! มันไม่แดงขนาดนั้นซักหน่อย!” คว้ากระจกมาส่องดู ยังอดสะดุ้งไม่ได้!

แต่ก็ยังยิ้มให้ตัวเองในกระจกแล้วบอกว่า “สวยดีออก...”

หนุ่มน้อยแอบขำคิกคัก มองพี่หนูแนนที่มั่นใจกับสีปากของตัวเองสุดๆ




**********************************
***********************************


.....................................................

............................

............... ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~~…

เสียงดูดน้ำปั่นจนหมดแก้ว... ทำให้คนซื้อมาอมยิ้มดีใจ..

ดาราหน้าใสนั่งท้าวคางกับโต๊ะอาหาร ยิ้มเหม่อ...

เฝ้ามองคนน่ารักกินข้าวอย่างมีความสุข... พี่น้ำของเขานั่งเอนหลังกับพนักเก้าอี้

เอามือลูบพุงตัวเองก่อนตีแปะๆ... บ่นงึมงำว่า อิ่มแล้ว... คาวาอี้ว่ะ!!!(น่ารักโว้ย~)


รอยยิ้มกับเสียงหัวเราะน่ารักๆของคนตรงหน้านี้...

ทำให้เขาต้องใจเต้นได้ตลอดเวลาสิน่า!

ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง... ได้กลิ่นหอมๆจากตัวของคนที่ทำให้เขาลุ่มหลง...

มันพาให้เคลิ้มดีจริงๆ... พี่น้ำ...................ตัวหอมจริงๆด้วย... ขนาดนั่งห่างๆ

ยังได้กลิ่นหอมอ่อนๆ.. น่าจับมากอด หอมแก้มชะมัด!///////// (เขินโว้ย~~)


เจ้าเด็กหนุ่มกำลังคลุ้มคลั่งแบบเก็บอาการอยู่เพลินๆก็สะดุ้งนิดๆ เมื่อเสียงหวาน

เอ่ยเหมือนออกคำสั่งกับเขา... “มองห่าอะไรวะ? มองแล้วยิ้มอยู่ได้ หน้าร้อนนี้

มึงต้องไปฉีดยาซะนะ|||||||||||..... เอ้า! เอาไป!กูกินเสร็จแล้วมึงก็เก็บจานไปล้างดิ!”


ซื้อข้าวมาให้.... ออกตังค์ให้ด้วย...... จัดใส่จานยกมาให้กิน แล้วยังต้องเก็บล้างให้อีก

ถ้าเป็นคนอื่นเขาจะยอมให้อย่างนี้มั้ย.......... ไม่ล่ะ จะตบให้หัวทิ่มเลย....

แต่เพราะเป็น..... พี่น้ำ////////............ถึงเต็มใจทำให้ทุกอย่าง


กรลงมือล้างจานอย่างมีความสุขเหลือแสน... น้ำตาปริ่มด้วยความดีใจกับเหตุผล

ที่คนน่ารักบอกเขาไว้ว่า... “มึงซื้อมาให้กู มึงก็ต้องเป็นคนล้างดิ... ถูกป่ะ”

บอกตรงๆว่าเหตุผลของพี่น้ำช่างดูมึนๆ... มึนมาก...

แต่ในเมื่อคนพูดคือพี่น้ำสุดน่ารักของเขา อะไรก็ถูกทุกอย่างเลยคร้าบบบบบบบบ!



ขณะที่กรกำลังล้างจานด้วยความปลื้มปิติอยู่ในครัว หนุ่มน่ารักก็ได้รับโทรศัพท์

จากน้องชายหน้าตี๋ น้ำย้ายตัวเองมานั่งคุยมือถือที่โซฟา..

“เฮ้ย..........มึงจะเล่นงี้เลยเหรอวะ!” เอ่ยถามย้ำกับน้องเหมือนไม่ค่อยแน่ใจ

“ก็ถ้าพี่ไม่ยอมเจอกับมันตรงๆซักที เมื่อไหร่ถึงจะเริ่มแผนได้เล่า..”

“..............ไอ้นิก... กู.. ไม่รู้สิ... ชักไม่แน่ใจ มึงว่าพ่อมันจะเอาอยู่แน่เหรอวะ?

ถ้าเป็นไปได้ กูไม่อยากจะเจอมันทั้งพ่อทั้งลูก”

“แต่พี่จะหนีมันไปตลอดชีวิตไม่ได้หรอกนะ..”

“...เออ...กูรู้..” น้ำรู้สึกอึดอัดใจ แต่น้องเขาก็พูดถูกทุกอย่าง

“พี่ต้องเป็นคนโทรไปนัดมันเอง แต่ไม่ต้องห่วง พวกผมตามไปด้วยแน่..แล้ว

เราต้องให้พี่เอสช่วยติดต่อพ่อมัน มาเจอหน้าจะๆไปเลยที่ร้านเดียวกัน!”

“..............อือ.........ก็ต้องลอง..”


กรล้างจานเสร็จพอดี ตะโกนบอกน้ำว่าเรียบร้อยแล้ว เดินยิ้มมาเลือกหนังที่ชั้นวาง

กะว่าจะเปิดดูกับคนน่ารักซึ่งบอกอนุญาตแล้ว นิกกี้ได้ยินเสียงกรก็ตากระตุก

ระล่ำระลักถามว่าพี่เขาอยู่กับใคร นั่นไม่น่าใช่เสียงพี่เอส!..

“อ๋อ...ไอ้กรน่ะ มันแวะมาหา”

“หา!? ไอ้กร! กร ที่เป็นดาราน่ะเรอะ!”

“เออ..ไม..”

“บ้า!!! นี่พี่อยู่กับมันสองคนได้ยังไง! พี่เอสล่ะ!?”

นิกกี้ถามเสียงดังใส่จนน้ำสะดุ้ง หูแทบอื้อ “มึงสิบ้า! เป็นอะไรของมึง!?

ชอบแหกปากอยู่เรื่อย เอสเขาก็ไปทำงานสิ กลับมามืดๆล่ะมั้ง.. อ่ะอ้าวเฮ้ย!ไอ้นิก!?

แม่งงง ไอ้หมาตาตี่ ตัดสายกูอีกแล้วนะ! -*- ฮึ่ย~~ เป็นห่าอะไรของมัน..?...”



ได้ยินพี่ชายตอบอย่างนั้น เจ้าหนุ่มตี๋ยิ่งทนไม่ได้ รีบตัดสายพี่แล้วต่อหา

คุณพี่เขยแทน ทำอะไรอยู่นะถึงได้ปล่อยให้ผู้ชายอื่นเข้าหาพี่ชายเขาอย่างนี้!

พี่เขาก็งี่เง้าที่สุดเลย!~~~~~โธ่ โดนจ้องตาเป็นมัน ยังไปไว้ใจมันอี๊ก!!!

โฮ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!!!กูไม่ย๊อมมมม กูไม่ยอมจริงๆด้วย!!


เอาล่ะสิ.......... งานนี้โรคคลั่งพี่ชายตัวเองของเจ้าหนุ่มหน้าตี๋

ท่าทางจะกำเริบอีกแล้ว...


ด้านคนหน้าหล่อที่กำลังอ่านสคริปรายการอยู่ รู้สึกตัวว่ามือถือสั่นมีสายเข้า

ก็รีบหยิบดู เห็นเป็นเบอร์ใหม่ไม่คุ้นตาก็รีบกดรับ

ไม่ใช่ว่าใครจะได้เบอร์โทรส่วนตัวของเขาไปง่ายๆ หากโทรผิดก็แล้วไป

แต่ถ้าเกิดเป็นธุระสำคัญคงต้องรีบคุยก่อน เพราะนี่ก็ใกล้จะได้เวลาถ่ายทำแล้ว..

ทันทีที่รับสาย...เสียงเจ้านิกกี้ก็คำรามฟึดฟัดเรียกชื่อเขาอย่างฉุนเฉียว

ถึงจะแปลกใจแต่ดาราหนุ่มก็ยังถามเสียงกลั้วหัวเราะ คิดเอาว่าคุณน้องเมียจะเล่นอะไร



“55ว่าไงนิกกี้ วันนี้พี่น้ำไม่ได้อยู่กับพี่นะ พี่ให้หยุดอยู่บ้าน..”

“กลับบ้านเดี๋ยวนี้!!!”

“ห๊ะ!?....อะไรนะ” งงครับงง คนหล่อจับต้นชนปลายไม่ถูก

“ถ้าพี่ไม่กลับไปจิกหัวไอ้คุณกร ออกจากคอนโดของพี่ภายใน 5 นาทีนี้ ผมจะลุยเอง!

แล้วพี่ก็ไม่ต้องมานับญาติกับผมอีกเลย!”

น้ำเสียงหนุ่มตี๋นั้นเข้มดุดัน เอาจริงเสียจนเอสเหวอ

“เดี๋ยวๆๆ ไอ้เจ้ากร.......... มันจะไปอยู่ที่คอนโดพี่ได้ไง!?”

“ไม่รู้! รู้แต่ตอนนี้มันเสนอหน้าไปนั่งจีบพี่น้ำ ถึงในห้องพี่แล้ว รู้เรื่องซะบ้างซี่!”

“เฮ้ย!!!จริงเรอะ!!!?” เอสตกใจไม่อยากจะเชื่อหู ปล่อยบทในมือหล่นลงพื้น

นี่คนน่ารักของเขาปล่อยให้มันเข้าห้องได้ยังง๊ายยยย~~~!


“ไปเคลียร์มันออกจากพื้นที่ด่วน! อย่าให้ผมต้องลงมือเองนะ!

ไม่งั้นผมจะยึดของกลาง(พี่น้ำ)กลับบ้าน!”

“เหวอ~~~! ระระรู้แล้ว! พี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้!.ใจเย็นๆนะนิกกี้!!||||||||||||”


แอบมาตีท้ายครัวเขาได้ยังไงกันนะเจ้ากร! ฮึ่ย! ประมาทมันไม่ได้เลย ทำเอาเจ้านิกกี้

เดือดปุดๆเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนี้................ยังหวงพี่ไม่ได้ลดลงเลยนี่หว่า.. -_- …

รู้สึกตัวเองช่างโชคดีเหลือเกินที่เจ้าหน้าตี๋มาถูกชะตาด้วย....

ตอนนี้ที่สำคัญคือเขาต้องรีบกลับไปจัดการเจ้ากรก่อน คอยดูนะจะจับเมียเขา

ตีก้นให้ลายเลย! ทำไมไม่ฟังเขาบ้างนะบอกว่าไอ้เด็กนั่นมันไม่น่าไว้ใจก็ไม่ฟังกันบ้าง

ถ้าโดนปล้ำขึ้นมาจะทำยังไง! ร้อนรนอยู่ไม่ได้เสียแล้ว ดาราหน้าหล่อรีบกระเสือกกระสน

ไปขึ้นรถตัวเอง โดยมีทีมงานตามร้องเรียกเขาไว้เป็นพรวน

“แล้วผมจะรีบกลับมา!” พูดแค่นี้ก็รีบบึ่งรถออกไป ทิ้งไว้แต่กลิ่นยางไหม้

ให้เหล่าทีมงานยืนดมหน้าซีดกันเป็นแถว


ระหว่างทางก็เร่งกดโทรศัพท์หาหนุ่มน่ารัก..... แต่คนรับสายกลับเป็น..

“ฮัลโหลพี่เอสเหรอครับ555 แปลกใจมั้ย ผมกรนะ”

“ไอ้กร! นี่แกไปอยู่บ้านพี่ได้ไงวะ! แล้วน้ำไปไหนทำไมแกมารับแทน!?”

“55เสียใจด้วยนะ พี่น้ำหลับอยู่ครับ วันนี้พี่น้ำเขาหยุดนะพี่เอสห้ามใช้งานพี่น้ำเด็ดขาด!

และผม.....จะดูแลพี่เขาเอง//////// แค่นี้นะครับ”


ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!||||||||||||*||

นี่ยังมีหน้าหลับต่อหน้ามันอีกเรอะ!!! ไม่ไหวจะเคลียร์กับเมียกู!

เหยียบแม่ง 200 ซะเลยดีมั้ย!

รถคงแล่นไม่ทันใจที่แสนร้อนรุ่มของเอสแล้ว... ตอนนี้..


..........................................

......................

.........


tsktonight….TBC.


*** มาตามสัญญา^^ .... ขอให้นัยน์ตาของแฟนๆขอโทษครับผมเผลอวิบวับๆ เหมือนประกายเพชร
เต็มไปด้วยความสุขสดใสในทุกๆเรื่อง! Yea!


ปล. เปลี่ยนบทบรรยายให้ใหม่แล้วนะจ๊ะ ขอโทษทีค่ะคราวนี้วิผิดเอง555
ผิดก็คือผิดค่ะ ไม่ชอบแก้ตัว คนเราพลาดกันได้ แต่ทุกอย่างแก้ไขได้เสมอ
(มันลืมอ่ะ!วะฮ่าฮ่าฮ่า... T T ) ขำได้ตามอัธยาศัยจ้ะ ดีใจจังค่ะที่ช่วยบอก

ขอบคุณนะค่ะ^^



Create Date : 01 มกราคม 2555
Last Update : 1 ตุลาคม 2555 17:18:10 น. 4 comments
Counter : 1632 Pageviews.

 
ขำ+สนุกมาก ฮาน้ำอะปากแข็งจริงๆๆ เอสก้อแผนเยอะมาก รอตอนต่อไปนะค๊ะ อัพเร็วๆน้าาาา สนุกดีพี่ชอบ


โดย: cielsebas IP: 223.205.46.129 วันที่: 1 มกราคม 2555 เวลา:23:14:41 น.  

 


โดย: อาณาจักรแห่งเรา วันที่: 2 มกราคม 2555 เวลา:15:53:05 น.  

 
เห...ทำไมข้อความไม่ขึ้นอ่า

ผมจะบอกว่า ตอนนี้กำลังสงสัยว่าหนุ่มหน้าตี๋เปลี่ยนเบอร์แล้วก็จริง แต่ทำไมคุณพี่เขยถึงรู้ได้ว่านี่คือเบอร์น้องเมียล่ะครับ


โดย: อาณาจักรแห่งเรา วันที่: 2 มกราคม 2555 เวลา:15:55:24 น.  

 
กร๊ากกกกถูกใจจริงๆกับแผนของเอสทำเอาคนน่ารัก
กลัวจนไปไม่รอดเลยอ่ะ...แต่แหมน่าเสียดาย
ที่น้องวิเล่นตัดฉากวี๊ดวิ๊ววววออกซ้าาานี่
แหม...ขัดใจจัง(ล้อเล่นน่ะ)
เรื่องกะลังสนุก...ไหนจะเจ้ากรดาราหน้าใหม่สุดหล่อ
ที่ตามจีบคนน่ารักไม่เลิก..ส่วนเจ้าหนุ่มตี๋ก็ยังสวมบท
คุณพ่อหวงลูกสาว(?)อยู่อีกอ่ะ....55555
อยากรู้จริงว่าเจ้าตาตี่จะมีแผนจัดการนายเทพยังไง???
และเจ้าหน้าหล่อของเราจะทำยังไงกับแฟนตัวเอง....
ยิ่งอ่านยิ่งลุ้นยิ่งสนุกน่าติดตาม...
เป็นกำลังใจให้น้องวินะคะ...รอตอนต่อไปอยู่คร่า
***Happy New Year 2012***
ขอให้มีความสุขตลอดปีและตลอดไป...
คิดหวังสิ่งใดขอให้สมหวังทุกประการนะคะ


โดย: พี่นิด IP: 58.9.240.69 วันที่: 2 มกราคม 2555 เวลา:19:08:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
<<
มกราคม 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
1 มกราคม 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.