ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 52 เครื่องแบบ...2 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)









“แล้วพี่เอสคิดว่า แต่งชุดอะไรไปงานแฟนซีดีล่ะครับ?”



“ฮ่าฮ่าฮ่า!!! ก็ขบวนการเอสเรนเจอร์!ไง!”



“ห๊ะ!!!!!ว่าไงนะ!!?|||||||||||” ทุกคนร้องถามย้ำอย่างไม่แน่ใจ ว่าที่ได้ยินนั้นถูกต้องไหม


“อะไรครับ? ทำไมล่ะ? ไม่รู้จักกันเหรอ 55 มันก็คล้ายกับพวกกิงกะ โอบะเรนเจอร์ไรงี้!

แต่พวกนั้นมันฮีโร่ของเด็กๆ! พวกเราจะต้องเป็นขบวนการเอสเรนเจอร์! ฮีโร่ของผู้ใหญ่!

ผมคิดไว้แล้วว่าจะให้เจ้ากรกับเจ้าก๊อป แล้วก็พี่โอบแต่งตัวเป็นสัตว์ประหลาดเดินเข้าไปในงาน!

แล้วพวกเราที่เหลือก็แปลงร่างเป็นเอสเรนเจอร์สีต่างๆเข้าไปจัดการมันซะ!วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

ฮ่าฮ่า!!! เด่นโคตรๆครับงานนี้!” เจ้าหล่อทำท่าหัวเราะแบบสะใจให้ดู


“...55...?...ฮะ..อะไรน้ำ? ... ทำไมทำท่าอย่างนั้น!?” เอสชะงัก หางตาเหลือบไปเห็น

คนน่ารักของเขานั่งหน้าบู้ทำท่ากากบาทค้างไว้บนหัว.... “ ชิ...แค่ฟังชื่อ ก็ไม่อยากเป็นแล้ว

ไอ้ขบวนการเอสเพ้อเจ้ออะไรเนี่ย! หนอยๆๆเอาชื่อตัวเองมาตั้งกะเป็นพระเอกคนเดียวอ่ะดิ!

ไร้สาระเฟ้ย!!” สิ่งที่น้ำพูดตรงกับใจเพื่อนๆพอดี คนที่ได้รับเสียงปรบมืออย่างล้นหลาม

จึงกลายเป็นน้ำแทนซะงั้น..


“เอสเรนเจอร์ต่างหาก! เฮ้ยได้ไง!!||||||||| ผมอุตส่าห์คิดมานะ!” เอสทำหน้าไม่ยอมแพ้

“แล้วทำไมล่ะ! ทีชุดแมลงของผมล่ะ! อุตส่าห์ทำชุดมาด้วยนะ!!////*//” น้ำก็ไม่ยอมเช่นกัน

บิวกับก๊อปเห็นจึงพลอยโวยวายผสมโรงไปด้วยอีก

“ แล้วทีดอกของบิวล่ะ!ยังไม่มีใครยอมฟังเลยด้วยซ้ำอ่ะ!ไม่มีความยุติธรรมในหมู่โจร!”

“ใช่ค่ะ! แล้วไงล่ะ! ชุดทาร์ซานของน้องก๊อปยังไม่ยอมเลือกกันเลย แล้วจะไปเลือกอีชุด

ขบวนการกิ๊กก๊อกดอกเห็ดไร้สาระอะไรก็ไม่รู้ของพี่เอส ได้ยังไงล่ะค่ะ!!”


ฟังแล้วเอสก็ผงะหน้าเสีย ละล้าละลังเมื่อเขาถูกเพื่อนๆรุม “หนอย~~พวกแก!

นี่แก้แค้นใช่มั้ย!? พะพี่โอบดูเจ้าพวกนี้สิครับ มันอคติชัดๆ”

แต่หวังความช่วยเหลือจากพี่โอบไม่ได้หรอกงานนี้


“ เอส......... (โอบทำหน้าจริงจัง จับไหล่เอสไว้) .... พี่ไม่อยากเป็นสัตว์ประหลาด

คอยล่อให้แกกระโดดถีบกลางงานหรอกนะ! ไอ้ไร้สาระเอ๊ย!!! ว่าแต่คนอื่นเขา

ชั้นว่าแกนี่แหละไร้สาระที่สุด! ไม่ได้เรื่องเล้ยไอ้บ้าเอ๊ย! -*- ”


เมื่อโดนด่าครบทุกคนแล้ว ดาราหน้าหล่อจึงค่อยๆทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรง..........

(ขบวนการเอสเรนเจอร์ไม่ดีตรงไหนครับ?... โธ่..~~ )


“อ่ะแฮ่ม! ....... ///// แหะ...คือสุดท้ายก็คงเหลือแต่ของผมแล้วสินะครับ หึ..”

เสียงกระแอมจากกร ทำให้ทุกคนชะงักหันไปมองทางเด็กหนุ่มพร้อมๆกัน........

จริงสิยังเหลือชุดของกร!


พี่แว่นยิ้ม ตื่นเต้นถาม เจ้าคนที่เหลือนี่ดูจะเข้าท่าที่สุด..

“ว่าไงน้องกร คิดอะไรมาได้เหรอจ๊ะ พี่ต้องฝากความหวังไว้ที่กรแล้วล่ะ”

“แหะๆ ไว้ใจผมได้เลยครับทุกคน” กรเกาหัวตัวเองแก้เขิน “ผมว่าแฟนซีอย่างนี้ เราแต่งเป็น

ผี! กันดีกว่ามั้ยครับฮ่าฮ่าฮ่า !!!อ่ะ! แว๊กกกกกกกกก!!! อ๊อค!!!!||||||||||”


กร!!!!..........



“กูไม่ใส่!!!!-*- ” โดยไม่มีใครคาดคิด... ทันทีที่คำว่า ผี หลุดออกมาจากปากกร

น้ำก็ลุกขึ้นมากระโดดถีบเจ้าเด็กหนุ่ม ที่ยืนยิ้มไม่ทันระวังเสียจนกระเด็นกลิ้งโค่โล่ไปไกล....


“ทะทะทำไม!?ต้องกระโดดถีบผมด้วยอ่ะ!!!? เจ็บนะพี่น้ำ!โอ๊ย~ อูย~~ แรงเยอะชะมัดเลย

ผีมันไม่ดีตรงไหนครับ ผมคิดว่าพี่น้ำต้องเห็นด้วยกับผมเป็นคนแรกด้วยซ้ำ ก็เห็นพี่น้ำชอบดู

หนังผีออกนี่นา!!?” กรคลำสะโพกตัวเองหน้าเซียว ไม่มีใครช่วยแล้วยังมาหัวเราะเยาะเขาอีก


“เฮื่อย!ผีมันมีข้อดีที่ไหนไอ่ฟาย!/////*//ชอบกับผีห่าอะไรเล่า!ไอ้มันสำปะหลังสับปะรังเค!

ไม่รู้เรื่องอะไรแล้วมาคิดเองเออเองอย่างนี้ กูเสียหายนะโว้ย! ถ้าทุกคนใส่ชุดผีนะ!

ผมไม่ไปงานนี้ด้วยแล้ว!” น้ำเล่นยื่นคำขาด ทำหน้าบูดไม่เอาด้วยเด็ดขาด ทุกคนจึง

ลงมติให้ชุดของกร ......... ไม่ผ่านด้วยประการฉะนี้...


“เฮ้ย!!! ได้ไง!?...ใจร้ายยยย~~||||||||||| พี่น้ำ~~ใจร้ายยยยยยย~~~~ ไม่ยุติธรรมเลย!”

ดาราหน้าใสโอดครวญไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา... เพราะคนน่ารักของเรา เขาไม่ถูกโรคกับ

เรื่องผีๆขนาดหนัก...

..........................

...............

......... “เฮ้อ! สรุปนี่ อย่างนี้ก็ไม่ได้อะไรเหมือนเดิมน่ะสิ....” หลังฟังความคิดของทุกคนแล้ว

ก็ยังหาความคืบหน้าคืบศอกใดๆมิได้เลย เพราะอย่างนี้จึงทำให้พี่ใหญ่อย่างพี่โอบต้องครุ่นคิด

เดินไปเดินมา มองหน้าแต่ละคนอย่างชั่งใจ... เธอเข้าใจว่าทุกคนย่อมอยากจะใส่ชุดของตัวเอง

แต่หากต่างคนต่างแต่งกันไป มันก็จะไม่เป็นทีมเดียวกัน

ขณะที่โอบเดินหมุนวนไปรอบโซฟา ผ่านไปที่ใคร คนๆนั้นก็พยายามส่งสัญญาณให้สาวตุ้ยนุ้ย

เลือกชุดของตน...


“แมลง! แมลง! แมลงไงครับพี่! แมลงอร่อยนะครับ!” น้ำพยายามทำเสียงกระซิบ

แต่โอบเห็นว่าอันหลังนี่ไม่เกี่ยวกันนะ...


“ดอก! ดอก! ดอก! พี่โอบดอก! ดอกพี่โอบดอก!” บิวพูดราวกับอยากจะสะกดจิต

แต่ดูเหมือนจะให้ผลตรงกันข้าม โอบรู้สึกราวกับตัวเองถูกด่าอย่างไรไม่รู้....


“มาร่วมขบวนการกับผมสิพี่!!!” เอสพยายามชักชวน บอกจะยอมเปลี่ยนให้ผู้จัดการสาวอ้วน

แต่งเป็นเอสเรนเจอร์สีชมพูก็ได้... แต่โอบทำราวกับไม่ได้ยินเสียงเจ้าดาราตัวแสบสักนิด..


“ผี! เชื่อผมพี่! ไม่ต้องไปเชื่อใคร!ผีน่ะเวิร์คสุดแล้วพี่ครับ!!” กรก็เชียร์ชุดตัวเองเต็มที่

แต่เสียงก๊อปก็แทรกเข้ามา “โห่ฮี้โห่ฮี้โห่ฮิ้วววววว~พี่โอบขาทาร์ซานแสนสวยมาแล้วค่า!”


“เฮ้ยเสียงใครมาแห่กลองยาวแถวนี้ฟะ!?เดี๋ยวปั๊ดแปลงร่างเป็นเอสเรนเจอร์

โดดเตะให้ลิ้นปี่ปลิ้นเลย!555” เอสรีบแกล้งขัดคอหนุ่มหน้านวลทันที

ผลคือโดนก๊อปไล่ตีอีกตามเคย.. “อีพี่เอสบ้า!!!!”


ส่วนน้ำก็หันมาเล่นงานกรบ้าง “เฮ้ยไอ้กร! เมื่อกี้นี้มึงแอบบอกพี่โอบ

ให้เอาชุดผีของมึงใช่ม๊ะ!!?เลวมาก!อยากเป็นผีนักใช่มั้ย! เดี๋ยวกูจัดให้!”


“เหวอ~~~!!!! พี่น้ำอย่ามาบีบคอโผ๊มมมมม!!!! ช่วยด้วยยยยยยยย!!!แอ็คๆๆ!~”

กรต้องดิ้นทุรนทุราย หนีเงื้อมมือของน้ำ นิกกี้ที่ขำกับภาพนั้นก็พยายามเข้าไปช่วย

“ก๊าก55555555 พี่น้ำอย่าให้มันถึงตายนะ! ผมขี้เกียจส่งข้าวผัดให้พี่ในคุกอ่ะ555”



“โอ๊ยหยุดๆๆๆๆๆ!!!! พี่ไม่เลือกชุดไหนทั้งนั้นแหละ! ไม่ว่าใครๆ!! ใช้ไม่ได้เล้ย!”

เหลือทนโอบจึงตะโกนเสียงดัง ห้ามทุกคนทะเลาะกัน

“เอาอย่างนี้แล้วกัน เดี๋ยวพี่เลือกชุดให้เอง ห้ามโต้แย้งใดๆเข้าใจมั้ยยะ!!!!”

“โห่!!!!!!!” เสียงโห่ไม่ยอมรับจากทุกคนดังรอบทิศ ทำให้โอบต้องตะคอกอีกรอบ


“อย่ามาหือกับชั้นนะ! ขืนรอพวกแกมีความคิดดีๆคงไม่ต้องได้ไปแล้วงาน! เอาตามนี้แหละ!”


“แล้วจะแต่งเป็นอะไรอ่ะครับพี่~?” ... เสียงอ่อยๆของกรถามอย่างกล้าๆกลัว

กับผู้จัดการส่วนตัวที่ตีหน้ายักษ์ขมูขีใส่... ||||||||||||||


“................ เรื่องนั้นชั้นก็คิดไว้แล้วล่ะว่ามันอาจจะเป็นแบบนี้ คือชั้นคงต้องออกโรงเอง!

และชั้นอยากเป็นแอร์โฮสเตสมาตั้งนานแล้ว!!!///////กรี๊ดดดดดดดดฮะฮะฮะฮะฮะ”

ทุกคนอึ้งไปพักใหญ่ มองพี่โอบที่ทำหน้าฝันกลางวัน ปลาบปลื้มกับชุดแฟนซีของตัวเองยิ่งนัก


“พี่จะบ้าเรอะ!!!/// //*// อย่าบอกนะว่าจะให้พวกเราแต่งเป็นแอร์โฮสเตสกันหมดนี่น่ะ!”

เอสทะลึ่งตัวขึ้นจากพื้นที่เขานอนแอ้งแม้ง เพราะถูกก๊อปไล่ตี รีบถลาเข้าไปหาพี่โอบ


“ว้ายย!/////// แต่บิวกับพี่แว่นเห็นด้วยเนอะ! แอร์โฮสเตสก็เลิศค่า!”

แน่นอนพวกผู้หญิงย่อมเห็นดีเห็นงามด้วยอยู่แล้ว แต่...


“บ้าน่ะสิยะ! ห้ามใครมาแต่งซ้ำกับชั้นนะ! เดี๋ยวชั้นไม่ได้เกิดกันพอดี!/////*//

พวกแกก็ไปหาชุดเครื่องแบบอาชีพอื่นมาใส่กันเข้าไปสิ!คอนเซ็ปต์ของเราก็คือ

คนในเครื่องแบบยังไงล่ะ!!!!”


“โห~!!!!! คนในเครื่องแบบ!” และแล้วเมื่อมองหน้า ปรึกษากันอยู่สองสามวินาที

ทุกคนก็ร้อง “ไชโย!!!!///////”

เลือกชุดได้สักที....






****************************



………

………… “อ่า....ฮาโหลคร้าบบบ///////// จำเสียงน้องชายได้มั้ยครับ พี่หมอที..”

“.......หึ.... ถามอะไรบ้าๆจำขึ้นใจเลยไม่รู้เหรอ....”

“โอ๊ะ///////// จริงอ่ะ...”


ได้ยินเสียงกรทีไร เทมก็รู้สึกดีทุกครั้ง...เจ้าลูกครึ่งยิ้มยืนคุยโทรศัพท์อยู่ข้างหน้าต่างห้องนอน

“มีอะไรเจ้ากุ้งแห้ง..วันนี้ถึงได้โทรมาก่อน ทุกทีทำเจ้าเล่ห์รอให้พี่โทรไปหา

จะได้ไม่เปลืองตังค์นี่นา..”


.........กรเดินหน้าแดงๆไปวางกระเป๋าเป้ลงบนเตียง แล้วออกไปรับลมที่ริมระเบียง

เด็กหนุ่มเพิ่งกลับถึงบ้าน หลังไปประชุมกันเพื่อเลือกชุดแฟนซีที่คอนโดของเอส

มาถึงก็รีบโทรหาคนที่เขาอยากบอกเรื่องสำคัญให้รู้อย่างตื่นเต้นดีใจ

“โธ่!///////*// ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย ผมแค่อยากจะลองดูว่าพี่จะทำเป็นลืม

ไม่ยอมโทรหาผมอีกรึเปล่า.... แหะ.. อื้ม! พี่หมอทีครับ เราได้ชุดคอนเซ็ปต์แล้วนะ

พี่ต้องชอบแน่ๆเลย”


“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ล่ะ ก็ไหนกรบอกว่าพี่ไม่ต้องแต่งเหมือนพวกกรก็ได้ไง..”

“ครับ! แต่ผมว่างานนี้ถึงพี่จะแต่งก็เหมือนไม่แต่งแหละ555”

“หือ? หมายความว่ายังไง? หึ...”

“ก็พวกเราจะแต่งชุดเครื่องแบบของอาชีพต่างๆกันไปน่ะสิครับ! หมายความว่าพี่

จะแต่งเป็นคุณหมอก็ได้นะ! ดีมั้ยล่ะครับ ^^ พี่ชินกับชุดหมออยู่แล้วจะได้ไม่ต้องเขิน”


“55 จริงเหรอ!?......... อืมม... มันก็เข้าท่าดีนะ..” จะได้ใส่ผ้าปิดปากไปได้! ยอดเลย!

เทมคิดว่าตัวเองมีทางออกแล้ว เรื่องที่จะไม่ให้กรต้องเห็นหน้าเขา...





**********************************************


และหลังจากที่ตกลงเรื่องชุดแฟนซีกับกลุ่มเพื่อนๆได้แล้ว เอสก็ยังต้องออกไปทำงานข้างนอก

ตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อตเช่นเคย








ที่บ้านหลังสีเขียวอ่อนแสนสวยคืนนั้น...... เอสที่กลับจากการทำงานมาเหนื่อยๆ

เปิดประตูเข้าห้องนอนมาได้ ก็เดินมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงทันที แต่แค่คนหล่อหลับตาลงเท่านั้น

เสียงเนื้อถูกตีดัง “เพี๊ยะ!!!” ก็ทำเอาเขาสะดุ้งลุกขึ้นมานั่งหน้าเหรอกลางที่นอน...

น้ำกำลังยืนทำหน้าดุจ้องเขาอยู่

“เอส! คุณกลับมาก็รีบไปอาบน้ำก่อนซี่! จะมานอนเฉยเลยได้ไง! ไอ้ซกมก!!”

โดนน้ำว่าเอา เอสก็นิ่งฟัง....................... แบบหลับใน...

“เพี๊ยะ!!!”

“โอ๊ะ!|||||||อู๊ยยย~! น้ำ! คุณจะตีผมทำไมนักหนาล่ะครับ!?” เล่นเอาเนื้อที่แขนแดงเป็นรอยฝ่ามือ

“ก็คุณไม่ได้ฟังที่ผมพูดเลย! บอกให้ไปอาบน้ำก่อนไง ง่วงก็ต้องไปอาบก่อนเดี๋ยวค่อยมานอน”

“ผมไม่ไหวแล้วววว~~ ผมง่วงมากเลยฮะฮ้าวววววววว~~~~~” ดาราหนุ่มอ้าปากหาวเสียกว้าง

หนังตาของเขามันอยากจะโผเข้าหากันจนห้ามไม่อยู่

คนน่ารักเห็นท่าทางคนรักจะดื้ออยากซักแห้ง จึงพยายามทั้งฉุดทั้งดึงทั้งดัน ลากเจ้ารูปหล่อให้

ลุกขึ้นไปอาบน้ำก่อนนอนให้ได้.... “โอ๊ย!โว๊ย!//////*// ตัวหนักเป็นบ้าเลยเอส! นี่!คุณอย่าน่า!

ไม่ต้องกลิ้งมาทับผมเล้ยย~ ไปเลยนะเอสไปอาบน้ำเลย!! ไม่อย่างนั้น!........”

เห็นน้ำชะงักเงียบไปนาน เอสจึงสะลึมสะลือปรือตาขึ้นมองใบหน้าหวานที่แก้มแดงเอียงอาย

ระยะประชิด เข้าไปใกล้ๆ... “ น้ำ?.... ไม่อย่างนั้นทำไมเหรอ...?”


“ก็........ ไม่อย่างนั้น...ไม่อย่างนั้นๆๆ...ไม่อย่างนั้น.........ผม....ไม่ให้นอนกอด......นะ////// ”

คนน่ารักพูดไม่ยอมสบตาด้วยความขัดเขิน แต่นั่นทำให้คนรักยิ้มกว้างออกทั้งที่ตาปรือเต็มที

เอสบิดขี้เกียจก่อนขโมยหอมแก้มน้ำหนึ่งฟอด แล้วหัวเราะอารมณ์ดี

ลุกเดินไปหยิบผ้าขนหนูพาดบ่า เข้าห้องอาบน้ำไป...

...........................

..........ซ่า~ ซ่า ~ ซ่า ~
....

และแล้วเมื่อเอสอาบน้ำเสร็จ.... สวมชุดนอนเรียบร้อย ก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา...พบกับ

ภาพของคนน่ารักที่ทำให้เขาต้องตกตะลึง!


“เฮ้ย!น้ำ!!! ทำไมคุณ.......ทำไมคุณถึงกลับมาแต่งเป็นยุงอีกล่ะ!!?”

น้ำใส่ชุดผึ้งเมื่อกลางวันนั่งเหมือนรอเอสอยู่ที่ปลายเตียง เม้มปากแน่นแก้มแดงเล็กน้อย...

มองค้อนคนรักที่อ้าปากหวอจนเว่อร์ “ยุงบ้าอะไรเล่า! ก็บอกว่านี่มันผึ้ง!นี่มันผึ้ง!/////*//”


“อะเอ่อๆ ผึ้งก็ผึ้งครับ...แล้วนี่อย่าบอกนะว่าคุณจะใส่ชุดนี้นอนน่ะ...ฮะฮะ”

เอสใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กขยี้ผมตัวเอง เดินเข้ามานั่งหัวเราะน้ำใกล้ๆ

“ไม่ต้องมาขำเลยนะ.......... ก็ไหนคุณบอกผมว่า... ให้เก็บเอาไว้ใส่ตอนนอน..

ใส่ให้คุณดูคนเดียวเพราะว่าคุณอยากจะดู......ห...ห...เหล็กในผมไงอ่ะ! >////< ”


“เออ! จริงด้วยแฮะ!//////ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!!” คำตอบจากน้ำเล่นเอาเอสหัวเราะกลิ้ง


“ปัทโธ่!//////*// ขำอยู่ได้ไอ้บ้านี่! ผมก็อายเป็นนะ!! ไม่เอาล่ะจะไปถอดแล้ว!!”

หนุ่มน่ารักกระฟัดกระเฟียดจะลุกจากเตียง แต่ตอนนั้นมือของคนหน้าหล่อก็ฉุดมือเขาเอาไว้

“จะไปหนายยยยยย~~~~หึหึหึ...”

“ก็...////// ก็ไปถอดไอ้ชุดบ้านี่ออกอ่ะดิ! ไม่ใส่ให้ดูแล้ว..คนอุตส่าห์...”

“โอ๋ๆๆๆ ผมขอโทษคร้าบบบบ หึหึ อย่างอนนะจ๊ะ..” จมูกโด่งเข้าหอมแก้มผึ้งน้อยหน้างอ

ให้เปลี่ยนมาอมยิ้มได้... “แต่ถ้าคุณจะถอดล่ะก็........คึคึ...มา! ผมถอดให้เอ๊ง!”

ว่าแล้วดาราหนุ่มก็ชิงผลักคนน่ารักของเขา ให้ล้มกลิ้งลงไปบนเตียงด้วยกันพร้อมเสียงหัวเราะ

“เหวอ!!!/////*//เอส! ไอ้บ้านี่อยู่ๆก็ผลักมาได้ตกใจหมดเลย”

“ฮ่าฮ่าฮ่าคุณรู้อะไรมั้ยน้ำ ผมตื่นเต้นชะมัดเลย เพราะตั้งแต่เกิดมานะ ผมยังไม่เคย

นอนกับผึ้งมาก่อนเลยจริงๆนะ เนี่ย! ครั้งแรก ฮ่าฮ่าฮ่า”

“หืม~~~!//////*// ไอ้คนประสาทแดก! ทะลึ่ง! อ้าวๆอะไรกัน.....หาวอ้าปากกว้าง

เกินไปแล้วเห็นลิ้นไก่หมดแล้วเนี่ยๆๆ” เพิ่งหัวเราะอยู่แหมบๆแต่ตอนนี้เอสหาวซะแล้ว


น้ำขมวดคิ้วมองเจ้าหน้าหล่อยิ้มหวานตาเยิ้มเข้ามาจูจุ๊บที่ปากบางของเขาอยู่หลายที...ก่อนที่

เจ้าของริมฝีปากร้อนนั้นจะค่อยๆซุกหน้าลงไป จ่อจมูกคลอเคลียแถวแก้มนิ่ม...แล้วเลื่อนลงไป

....หลับ........ไปทั้งอย่างนั้น... “อ้าวเฮ้ย!?..... เอส?......หลับ......หลับซะแล้วอ่ะ....

..............ว้า.....” ก็ช่วยไม่ได้นะในเมื่อเอสทำงานหนัก เขาก็ต้องพักผ่อน

งั้นวันนี้น้ำจะยอมยกให้ก็แล้วกัน……… เห็นเอสมีสภาพที่หัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายอย่างนี้

หนุ่มน่ารักนอนถอนใจนิดๆ... และนึกไปว่านานเท่าไหร่แล้วนะที่เขาไม่ได้... กับคนรักเลย...


ทุกครั้งเอสมักจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเสมอ..... น้ำจึงอายเกินกว่าที่จะเอ่ยปากขอ...

เขาคงต้องรอให้พ้นช่วงนี้ไปก่อน

ความรู้สึกต้องการที่ทำให้หัวใจเต้นแรง...ตุบ...ตุบ.. ตื่นเต้นและว้าวุ่นใจ...

พาลทำให้หงุดหงิด งุ่นง่าน จนหน้าแดงซ่าน เข้าเล่นงานคนน่ารักให้นอนลืมตาค้าง

ในอ้อมกอดของคนรักอยู่ค่อนคืน............. “เฮ้อ~///////.....”



…………………..

………….

…….



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++


จากนั้น...ผ่านมาหลายวัน........


และแล้วก็ถึงวันงาน....


สี่โมงเย็น ที่บ้านสีเขียวอ่อนหลังงาม สมาชิกทั้งสามคนในบ้านแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย

เตรียมตัวไปงานแฟนซีด้วยความครื้นเครง...


“โอ้โห! ฮะฮะ หล่อเหมือนกันนะมึงไอ้นิก! หล่อเหมือนพี่เลย5555”

เสียงน้ำร้องทักทันที ที่เปิดประตูเข้ามาเจอน้องชายหน้าตี๋ยืนยิ้มแผล่ตรงหน้ากระจก

นิกกี้แต่งแฟนซีในชุดเครื่องแบบนายร้อยตำรวจได้เท่บาดใจเชียวล่ะ


“หึ55 แหมพี่ก็ดู..... เป็นคุณหมอใจดี๊ดีเนอะ555 (ประชด) แต่ถ้าผมไม่สบายล่ะก็

ผมไม่มีวันยอมให้พี่รักษาแน่5555” หนุ่มหน้าตี๋หันมามองพี่ชายเต็มๆตาในชุด

คุณหมอสวมเสื้อกราวน์ มีหูฟังของแพทย์คล้องคอ


“หนอย! ไม่ต้องมาปากดีหรอกไอ้หมานิก....เอ๊ย!หึหึ... คุณนายร้อยครับ! ถ้าคุณเกิด

ไม่สบายขึ้นมา ผมจะส่งคุณเข้าห้องดับจิตไปเลยดีมั้ยครับ555”

“อ่า||||||||||| มะไม่เอาล่ะครับ55 ... เอจะว่าไปแล้วพี่น้ำน่ะขี้โกงนี่นา..”

เจ้าตาตี่หรี่ตามองชุดพี่ชายตั้งแต่หัวจรดเท้า

“อะไรๆ? กูไปขี้โกงอะไรมึงตรงไหนวะ?” น้ำขมวดคิ้วงง

“ก็ชุดพี่แค่ใส่เสื้อกราวน์ทับก็เสร็จแล้วอ่ะ... โหยแล้วดูของผม ติดนู่นติดนี่เต็มไปหมดเลย”

“ก็มึงอยากเป็นนายร้อยเองนี่นา55 ...เอาน่า...เท่แล้วๆดีแล้วน่า! อย่าบ่นไปเลย นี่ถ้าไอ้เบ๊

มาเห็นนะ! รับรองมันต้องปลื้มมึงจนไม่เป็นอันกินอันนอนเลยล่ะไอ้หัวเห็ดนั่นน่ะ555”

อดเอ่ยถึงด้วยความคิดถึงไม่ได้...


“จริงนะพี่!///// แหะๆ...งั้นพี่น้ำ! พี่ช่วยถ่ายรูปผมใส่ชุดนี้เก็บไว้ให้แบงค์ดูหน่อยสิครับ”

นิกกี้เข้ามาอ้อนพี่ แต่น้ำกลับส่ายหน้ากอดอกเชิด

“หึ..... ผมเป็นคุณหมอนะคร้าบบบ ...หึหึหึ.... ไม่ใช่พี่ชายธรรมดาๆนะ อยากให้ถ่ายรูปให้

ต้องพูดไงก่อนล่ะ”..... อมยิ้มอย่างนึกสนุก น้ำตั้งใจว่าวันนี้เขาจะเล่นเป็นหมอให้ตลอดงาน


“55 ... เอ่อ... คุณหมอน้ำครับ คุณหมอพี่น้ำช่วยกรุณาถ่ายรูปให้นายร้อยหล่อๆตาดำๆ

คนนี้ด้วยเถอะนะครับ จะเก็บไว้ให้แฟนดูอ่ะครับ/////”


“ฮะฮะฮะ โหนี่ต้องอ้อนกันขนาดนี้เลยเหรอ..” เสียงหัวเราะของเอสดังมาจากประตูหน้าห้อง

น้ำและนิกกี้ได้ยินเสียงคนหล่อร้องทักก็หันไปมองพร้อมรอยยิ้มกว้าง


“โอ้โห้!!! พี่เอสหล่อระเบิดไปเลยพี่!!!!” เสียงน้องชายร้องทักเสียดังลั่นบ้าน

ผิดกับพี่ชายที่ได้แต่มองแล้วอมยิ้มเขินๆให้กับคนรักที่วันนี้แต่งหล่อเสียเต็มยศ....

.......


.........................

........







tsktonight…TBC.

*** วิป่วยอีกแล้วค่ะ แหะๆ... คิดถึงแฟนๆที่รักทุกคนจังเล้ยยยยยย
ตอนนี้ดูสบายๆเอาไว้รอลุ้นตอนหน้าวันงาน...อิอิ


ตอบจ้า^^

ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา // ดีใจที่ทำให้กระชุ่มกระชวยนะจ๊ะ คิดถึงคนแต่งเยอะๆล่ะ
เรื่องของเทมกะกรที่ทุกคนลุ้นนักลุ้นหนา ....ก็จงลุ้นต่อไป555

ถึงคุณ Kaey // วิก็คิดถึงคุณค่ะ ตอนนี้ก็เฉลยแล้วว่าไอ้ความคิดเกี่ยวกับ
ธรรมชาติของน้ำเป็นไง นิกกี้ก็รอวันจะได้พาน้องแบงค์ไปเที่ยวทะเลลั่นล้ากันค่ะ
ส่วนตัววินั้น.... เรียบร้อยแล้วค่ะ หวัดรับประทานเรียบไม่เหลือหรอ
เขาป่วยกันทั่วบ้านทั่วเมืองวิจะพลาดได้ไง555

ถึงคุณ JHG // แหะๆให้เดากันไปเล่นๆว่านายเอสจะแต่งเป็นอะไร ขอบอกว่าหล่อมว๊ากก
ตอนหน้าเทมป๊ะกะทุกคนแน่ๆ งานนี้เขาจะมีสภาพเป็นเช่นไรโปรดติดตามนะจ๊ะ^^

ถึงคุณ ช่อมาลี // ยินดีต้อนรับมากๆเลยค่า^^ วิดีใจที่ได้รับรู้ว่าแฟนๆอ่านแล้วมีความสุข
จะพูดคุย แลกเปลี่ยน หรือมารั่วกับวิก็ได้ทั้งนั้นเลยจ้ะ วิรอเสมอค่ะ ขอบคุณที่สุด

ถึงคุณ pjang // ไม่รู้เม้นท์คราวที่แล้วไปอยู่รอลบทิ้งได้ไงเนอะ สงสัยมันมีพวกคำ
ที่น่าสงสัยอย่างพญาเหี้ยก555 ไม่ต้องงงค่ะเอาคำหลังมาตัด กไก่ออกก็รู้เองจ้า
ก็ว่าเอ...หายไปไหนนะ555

ถึงคุณ วินัย นักรบนพดล // อันนี้วิงงเล็กน้อยถึงปานกลางค่ะ
...แต่ก็ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะจ๊ะ^^







Create Date : 06 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2555 19:30:27 น. 5 comments
Counter : 1633 Pageviews.

 
555+ แต่ละไอเดียประหลาดพิศดารมาก โดยเฉพาะของน้ำ สงสารนิกกี้สุดๆ กลายเป็นตัวอะไรไปซะแล้วY_Y (ผีเสื้อกลางคืน ก๊าก) แต่น้องน้ำน่าจะเปลี่ยนจากชุดคุณหมอเป็นนางพยาบาลนะคะคงน่ารักน่าดู ว่าแต่เอสแต่งชุดอะไรละเนี่ย? เย้ ตอนหน้าเทมกะกรจะได้เจอกันแล้ว ใช่อะป่าวคุณวิ


โดย: JHG IP: 110.49.224.234 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:0:25:17 น.  

 
และแล้วก็ได้เห็นชุดธรรมชาติของน้ำ 555 รู้สึกว่าชุดแฟนซีของแต่ละคนก็จะมีเอกลักษณ์ฮาๆ กันนะคะ (ไอเดียบรรเจิดมาก ฮ่าาา)
ว่าแต่จะเกิดอารัยขึ้นกับเทพพิชัยกะกรมั้ยคะ กลัวมาม่าจังเลยค่ะ

หายป่วยไวๆนะคะคุณวิ ^^


โดย: Kaey IP: 180.180.131.28 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:19:43:26 น.  

 
เป็นกำลังใจให้คุณวิหายป่วยนะครับ

...ว่าแต่เอสแต่งเป็นอาชีพอะไรน่ะ แล้วทำไมน้ำใจตรงกับเทมเลยนิ...แต่งเป็นหมอเหมือนกัน


โดย: อาณาจักรแห่งเรา วันที่: 10 พฤศจิกายน 2555 เวลา:12:04:29 น.  

 
เห็นไม่ตอบของเรา ก็คิดว่า เอ๊ะ หรือว่าของเรามันคอมเม้นสุดท้ายเลยไม่เห็นน้า แต่ได้รับคำตอบแล้ว อย่างนี้นี่เอง ช่วงนี้ก็อินเทรนด์เหมือนกันค่ะ ไม่สบาย ตัวร้อนมา 2 วันแล้ว แต่ยังมีแรงมาติดตามผลงานอยู่ค่ะ ขอบอกช่วงเสนอชุด กะเอาให้ฮาตายกันไปข้างเลยใช่มั๊ยค่ะ ไม่มีช่วงพักให้ได้หายใจกันเลย สุดยอดคิดได้ไงเนี้ยะ แต่ละนาง แต่ละนาย ยังไง ก้ขอให้เราทั้งคู่หายไว ๆ นะจ๊ะ


โดย: pjang IP: 119.42.80.145 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2555 เวลา:16:19:43 น.  

 
เข้ามาอ่านช้าโฮ่!!!!เสียดายมาก รอมาหลายวัน อย่างใจจดใจจ่อ งานยุ่งไปนีส-นุง ชอบมุขเหล็กไนของเอสจังค่ะ น่ารักดี รอให้โดนต่อยก่อนเต๊อะจะฮาให้ลั่น 2 ตอนนี้มุมฮา น่ารักๆ^^แบบว่าขอดราม่าบ้างก็ได้ นะคะ เป้นกำลังใจให้คุณวิลงตอนต่อไปแล้วก็หายไวๆนะคะ


โดย: ช่อมาลี IP: 223.205.48.241 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2555 เวลา:22:21:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2555
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
6 พฤศจิกายน 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.