Bloggang.com : tsk.love : ตอนที่10 คนผิดสัญญา..../1

ตอนที่10 คนผิดสัญญา..../1

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)

ใครอ่านเรื่องนี้ขอให้20+ดีกว่านะคะ^^

คนตัวโตรีบเข้าประกบจูบปากอิ่มของหนุ่มร่างเล็กโดยเร็ว ไม่รีรอ

ให้อีกฝ่ายบ่ายเบี่ยงหนีไปไหนได้ ก่อนจะใช้สองมือของเขาจับกด

ร่างเล็กที่สวมเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวบางๆตัวเดียว แนบลงไปบนที่นอนนุ่ม

แล้วพลิกตัวร่างเล็กนั้นให้หันด้านหลังมาทางเขาอย่างเร็ว

คราวนี้ถึงทีหนุ่มตี๋รีบขึ้นนั่งคร่อมบนตัวคนรักบ้าง

ชายเสื้อตัวบางถูกเลิกขึ้นจนมองเห็นผิวขาวผ่องทั่วทั้งตัวของคนใต้ร่าง

ฝ่ามือร้อนไล้ลูบแผ่นหลังขาวเนียนของคนรักอย่างหลงใหล

ดวงตาเรียวรีของชายหนุ่มยังไล่มองตามทุกส่วนที่มือของเขา

ได้สัมผัสผ่านอย่างไม่วางตา ก่อนจะใช้ริมฝีปากบางไล่พรมจูบ

ลงไปอย่างหมายจะฝากรอยรักไว้ให้ทั่วทุกตารางนิ้วของผิวเนียนนั้น

ลมหายใจร้อนๆเป่ารดคนใต้ร่างที่หันหลังให้...ให้ถึงกับสะท้าน...

หนุ่มน้อยต้องกัดปากตัวเองแล้วพ่นลมหายใจออกมาปะทะกับ

ที่นอนนุ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมณ์ที่กำลังร้อนรุ่ม แล้วร่างเล็กก็ยิ่ง

สะท้านหนัก เมื่อถูกอุ้งมือร้อนของคนที่อยู่ข้างบนเข้าจับเคล้นคลึง

บั้นท้ายนุ่ม ก่อนดันก้อนเนื้อแน่นให้แยกห่างจากกันเล็กน้อย

ด้วยต้องการจะสอดนิ้วเข้าไปขยายช่องทางแคบด้านใน

“อ๊ะ!!...อ๊ะ..อึก..” คนตัวเล็กร้องสะดุ้ง

แต่สัมผัสนี้มันไม่ได้ให้ความเจ็บเหมือนดั่งครั้งแรก เพราะช่องทางนั้น

คุ้นชินจากการทำรักครั้งก่อน ความเจ็บแปลบระคนเสียวซ่าน...

มันกำลังทำให้เขาสุขสมเสียมากกว่า...นิ้วเรียวยาวของหนุ่มรุ่นพี่

ยังค่อยๆสอดเพิ่มเข้าไปอีก ทีละนิ้วอย่างได้ใจ... แล้วเสียดสี

ถูไถเข้าออกกับช่องทางรักด้านหลังอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด

ยิ่งคนข้างล่างร้องครางเขาก็ยิ่งเร่งจังหวะ ฝ่ามืออีกข้างนั้นยกดัน

สะโพกเล็กให้ลอยสูงขึ้นแล้วใช้เข่ายันไว้ ก่อนจะล้วงมือเข้าไป

กอบกุมส่วนอ่อนไหวของคนรักทางด้านหน้า จับกระชับมันไว้

ในอุ้งมือร้อน เร่งเร้ารูดขึ้นลง... จนเสียงกระเส่าของคนถูกกระทำ

ร้องดังขึ้นเรื่อยๆอย่างทนเก็บไว้ไม่ไหว ขณะเดียวกันริมฝีปากร้อน

ของคนข้างบนก็ยังไม่หยุดฝังรอยจูบไปทั่วหลังเนียน

“อ๊ะ อ๊า~~~...พะพี่...พี่นิก~พี่นิกครับ!..”

เมื่อถูกเร้าอารมณ์มากเข้า คนรักตัวเล็กก็ร้องครางเรียกชื่อฝ่ายรุก

เป็นเชิงบอกให้รับรู้ ว่าเขาพร้อมจะทะยานไปให้ถึงฝั่งฝันพร้อมๆกันแล้ว

หนุ่มหน้าตี๋ยิ้มรับสัญญาณนั้นอย่างพอใจ เปลี่ยนมาจับต้นขาเรียวเล็ก

ให้แยกห่างกัน แล้วเลื่อนฝ่ามือเข้าลูบไล้ต้นขาอ่อนด้านในที่กำลังสะท้าน

กับมือเขา เร่งยกสะโพกเล็กให้สูงขึ้นกว่าเดิมเพื่อรองรับแก่นกายแข็งขึง

มันพร้อมสอดดันเข้าใส่ช่องทางหฤหรรษ์ตรงหน้าเต็มที

ทันที ที่กดกระแทก เสียงร้องของหนุ่มร่างเล็กก็ครางระงมไปทั่วห้อง

“อ๊า~~~~~~”

ด้วยเสียวที่ถูกสอดขยับความเป็นชายเข้าไปภายในร่าง

หนุ่มน้อยน้ำตาคลอร้องครางไม่ขาดช่วงเมื่อคนข้างบนขย่มสะโพก

ให้ส่วนนั้นเสียดสีกันอย่างเร่งเร้า นอกจากเสียงครวญคราง...

เสียงเนื้อกระทบกัน... ยังมีเสียงของจังหวะหัวใจที่เต้นดัง...

มันชัดเจนและดังก้องในความรู้สึกของคนทั้งสองเหลือเกิน

เสียงลมหายใจของคู่รักหอบแรง ติดขัด และกระชั้นถี่ขึ้นตาม

แรงกายที่โหมกระหน่ำไปกับจังหวะรักพร้อมๆกัน...

จังหวะนั้นเร่งเร็วขึ้น.. แรงขึ้นอีก เร็วขึ้นอีก อีก อีก อีก .....อีก!

“อืม.....อ๊ะ!..อ๊า~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ที่สุดเสียงครางต่ำลากยาวก็ได้ถูกเปล่งขึ้นพร้อมกัน ด้วยบทรัก

ที่แสนเร่าร้อนได้ดำเนินไปจนถึงจุดหมายปลายทางเรียบร้อย...

ตามมาด้วยเสียงหายใจหอบที่แข่งกันดัง... เซ็กซ์....ที่เกิดจากความรัก

นำพาความสุขที่เปี่ยมล้นมาให้เสมอ... หนุ่มหน้าตี๋ยังนอนทับ

ร่างเล็กไว้ ใช้จมูกโด่งหอมและพรมจูบไปทั่วไหล่หลัง

“พี่รักแบงค์นะ..” คำกระซิบที่ข้างหูทำให้คนฟังยิ้มเขิน พลิกตัว

หันมากอดคนพูดไว้ พร้อมเผยอริมฝีปากอิ่มขึ้นรอรับจุมพิตแสนหวาน

ก่อนจะเอ่ยคำบอกรักที่จุดชนวนให้อารมณ์รักคุกกรุ่นขึ้นอีกครั้ง

“พี่นิกครับ..แบงค์รักพี่นิกที่สุด พี่นิกอย่าทิ้งแบงค์ไปไหนนะครับ..”

“แบงค์คิดว่าพี่...ยังจะไปไหนรอดอีกเหรอ..(ยิ้ม)”

นัยน์ตาเรียวรีสื่อความหมายให้รู้เป็นนัย แฝงไว้ด้วยความเสน่หาและ

ความต้องการที่ยังไม่รู้จักพอ.... แบงค์จ้องมองแล้วอดใจเต้นไม่ได้...

หนุ่มน้อยหลับตาพริ้ม ยกสองแขนขึ้นโอบกอดรอบคอคนรักให้โน้ม

ลงมาหา นึกในใจ...ท่าทางค่ำคืนนี้............คงอีกยาว////////////

.....................................................................

**************************

คนหน้าหล่อมองนาฬิกาที่ข้อมือบอกเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว

.....................ปิ๊งป่อง...

เสียงกริ่งหน้าประตูห้องทำให้เอสหันไปมองทางนั้นแล้วยิ้มอย่างดีใจ

“สงสัยจะมาแล้ว” ดาราหนุ่มรีบวางนิตยสารที่ใช้อ่านฆ่าเวลา ลุกเดินไป

เปิดประตูต้อนรับผู้มาเยือน “ขอบคุณครับ พี่โอบคนสวยของผม!(ยิ้ม)”

“พอเลยย่ะ!เอ้า เอาไปของที่อยากได้ พี่ซื้อมาให้แล้ว แล้วนี่ก็สูทแก กับ...

ไซส์เล็กอีกชุด.... ว่าแต่เจ้าของสูทตัวเล็กนี่อยู่ที่ไหนล่ะ พี่อยากเห็นหน้าจัง”

ผู้จัดการส่วนตัวร่างตุ่ยนุ้ยเดินเข้ามาจัดแจงวางข้าวของในมือที่ขนมาลง

พร้อมพูดพลางสอดส่ายสายตา มองหาสมาชิกใหม่ของห้องหรู...

คนหน้าหล่อรีบตามมาหยิบของตรวจดูแล้วอมยิ้ม

“ผมไล่ให้ไปอาบน้ำแล้วล่ะครับ พี่โอบล่วงหน้าไปที่งานก่อนเลยก็ได้

เดี๋ยวพวกผมจะตามกันไปทีหลังเอง รับประกันว่าไม่สายแน่ครับ”

หนุ่มหล่อทำท่าโค้งขอบคุณ

“หืม~พอได้ของแล้วรีบไล่ชั้นเลยนะ!...ใช่ซี้~จ้างผู้ช่วยคนใหม่มาแล้ว

ผู้จัดการเก่าๆอ้วนๆอย่างชั้นก็ไม่มีความหมาย....”

เอสส่ายหัวขำอาการแกล้งสำออยของพี่โอบ “จบยังพี่?..หึ..”

“...................ย่ะ!..หึ55 เออจบก็ได้ เอ้อ! เกือบลืมแน่ะ อ่ะนี่...

พี่โอนเป็นชื่อแกให้แล้วเรียบร้อย”

ดาราหนุ่มตาโตยื่นมือไปรับซองสีน้ำตาลมาเปิดดูอย่างตื่นเต้นดีใจ

ในนั้นมีใบกรรมสิทธิ์โอนบ้านของน้ำ ซึ่งเขาซื้อผ่านพี่โอบไว้

“ขอบคุณมากครับพี่สาวคนสวย ที่สุดในโลกของผม!555รักพี่โอบ

ที่สุดเลยครับ” ว่าแล้วก็โผกอดหมุนตัวไปมาจนโอบชักจะเวียนหัว

“เอ้าพอๆๆๆโอ๊ยยยย รักชั้นขึ้นมาเชียวนะ…ถ้างั้นก็อย่าทำร้ายชั้น

ด้วยการเบี้ยวงานอีกล่ะ!” เอสรีบปล่อยตัวแล้วยิ้มแห้งๆ...

“แหะ..แหะ.. ครับผม”

“....เฮ้อจะว่าไป พี่ถามจริง ทำไมเอสต้องหลบๆซ่อนๆ แอบซื้อบ้าน

หลังนี้ด้วย?..นี่ถ้าพวกแฟนคลับหรือนักข่าวรู้เข้า อาจจะคิดว่าแก

แอบซื้อไว้ซุกเรือนหอรอแต่งซะหรอก”

“อะเอ่อ... เอ่อก็...จะแอบซื้อรึซื้อเปิดเผย มันจะเป็นข่าวก็เป็นได้ทั้งนั้น

เหมือนกันแหละพี่..แต่ที่ผมซื้อผ่านพี่เพราะไม่มีใครรู้จะดีกว่า ถ้ามีคนรู้

มันก็มากเรื่อง... เงียบๆแบบตอนนี้ดีแล้วผมขี้เกียจให้ข่าวน่ะ...รำคาญ”

ชายหนุ่มกล่าวเสร็จก็ตัดบท เดินดันหลังผู้จัดการส่วนตัวสาวร่างอวบให้

ออกไปที่ประตู แล้วยืนโบกมือส่งยิ้มให้เต็มที่... ทำให้โอบจำต้องกลับไป

อย่างเสียไม่ได้ ทั้งที่เธอยังมีเรื่องคาใจ สงสัยอยากจะถามเจ้าตัวดีอีกมาก...

มองส่งพี่โอบเดินหายไปจนลับตา เอสก็ลอบถอนใจ... ถ้าพี่โอบรู้เรื่องน้ำ

จะว่าอย่างไรบ้างก็ไม่รู้........เรื่องที่เขาชอบน้ำซึ่งเป็นผู้ชายด้วยกัน....

“คุณ!” ดาราหนุ่มสะดุ้งกับเสียงหวานที่เรียก หันมาก็เห็นคนน่ารัก

ยืนมองเขาอย่างสงสัย ชายหนุ่มจึงรีบซ่อนซองสีน้ำตาลไว้ด้านหลัง

“คุณโบกมือให้ใครอ่ะ..?”

“หะอ๋อ!..พี่โอบน่ะ”

“อ๋อ........... แล้วนี่... ผมต้องไปกับคุณจริงๆเหรอ...” น้ำถอนใจ

“แหงสิ ก็คุณเป็นคนดูแลผมนี่ ผมอยู่ที่ไหนคุณก็ต้องอยู่นั่น”

เอสขยิบตาข้างหนึ่งให้อย่างทะเล้น หนุ่มน่ารักเม้มปากบางแล้ว

ถอนหายใจอีก หลบตาคนเจ้าเล่ห์มองไปทางอื่นอย่างลำบากใจ

พอเห็นชุดสูทที่เขาต้องใส่คืนนี้วางอยู่ก็รี่ไปหยิบมาดู คนหน้าหล่อจึง

อาศัยจังหวะนั้นรีบกระเถิบขาแอบก้าวเข้าห้องนอน เอาซองเอกสารไป

ใส่ลิ้นชักข้างหัวเตียง แล้วล็อคกุญแจพรางลอบถอนใจอย่างโลงอก

“คุณ” เสียงหวานเรียกเขาจากด้านหลังอีกครั้ง ทำเอาชายหนุ่มสะดุ้งเฮือก

อีกรอบ หันไปเจอคนน่ารักของเขากำลังยกชุดสูทเทียบตัวเองเก้ๆกังๆ

ทำหน้าลำบากใจ... “ต้องใส่ไอ้นี่ด้วยจริงเหรอ...” เอสจึงแกล้งอมยิ้มยั่ว

เดินเข้าไปยกแขนขึ้นท้าวกำแพงกั้นระหว่างตัวน้ำเอาไว้ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ

“ผมใส่ให้เอามั้ย...” คนได้ฟังสะดุ้งโหยง ตกใจรีบระล่ำระลักพูดหน้าแดง

“มะไม่ต้อง! ไม่ต้องมายุ่งกับผม ผมใส่เองได้! ฮึ่ยคนโรคจิต!!//////*//”

ดาราหนุ่มแอบขำน้ำที่ปัดแขนเขา แล้วเดินปึงปังเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ

ก่อนจะหันกลับไปมองที่ลิ้นชักข้างหัวเตียงยิ้มๆ...

............................................................

***************************

........................................

ดาราหนุ่มในชุดสูทสีดำสุดเท่พร้อมออกงานเดินไปที่รถ พลางกดปลดล็อค

สัญญาณกันขโมยให้รถหรูของเขา ขณะเปิดประตูรถจะเข้าไปนั่ง เขาชะงัก

มองคนน่ารักที่เดินตามมาในชุดสูทสีน้ำเงินเข้มผูกหูกระต่ายสีฟ้า...น่ารักดี..

ชายหนุ่มมองถุงที่เขาถือติดมาด้วยแล้วอมยิ้ม ทันทีที่เข้าไปนั่งในรถเอสก็ยื่น

ถุงใบเล็กนั้นให้น้ำ หนุ่มน่ารักกำลังจะคาดเข็มขัดนิรภัยก็ชะงักรับมาเปิดดู

อย่างงงๆ แล้วก็ต้องเงยมองหน้าเอสอย่างประหลาดใจ เมื่อของที่อยู่ในนั้น

มันคือโทรศัพท์มือถือยี่ห้อแพงรุ่นล่าสุดที่กำลังเป็นที่นิยม...

“....ไอ้นี่...หมายความว่าไง..”

“ของคุณ...ผมซื้อให้..”

“ว่าไงนะ!...มันจะมากไปแล้ว ผมไม่เอาหรอก คุณเห็นผมเป็นอะไร

ถึงได้มาซื้อของแพงๆให้แบบนี้ อย่างนี้มันดูถูกกันชัดๆเอาคืนไปเลย!!”

คิ้วสวยขมวดมุ่ยหน้าบึ้งแววตาก็มองเขาอย่างเอาเรื่อง เอสคิดไว้แล้วว่าต้อง

เป็นแบบนี้ น้ำคงไม่ยอมรับและต้องโกรธเขาแน่ จึงหันมาบอกพร้อมรอยยิ้ม

“แน่นอน ไม่ฟรี... ผมจะหักจากเงินเดือนคุณ”

พอได้ยินดังนั้นคนน่ารักก็สะดุ้งรีบดึงถุงใส่โทรศัพท์กลับมาแทบไม่ทัน

“บ้าเอ๊ย!//////*//มาซื้อให้ตามใจชอบได้ไงวะ! คุณมันน่าเกลียดที่สุด

ไม่ปรึกษาผมซักคำ มันแพงนะ!”

“..ก็ผมรำคาญอ่ะ คุณชอบมายืมโทรศัพท์ผมอยู่ได้..” เอสแกล้งพูดยักไหล่ให้

“โธ่~ไอ้ขี้งก! ถึงไงซื้อมาคุณก็ต้องเติมตังค์ให้ผมอยู่ดี รู้ไว้ด้วย!

ผมมีเงินที่ไหน แค่นี้หนี้ก็ท่วมหัวจะแย่แล้ว..” น้ำบ่นอุบอิบไม่ขาดสาย

แต่ในใจเขาก็ตื่นเต้นนิดๆ รื้อเอามือถือเครื่องใหม่ออกมาแกะดู

“อื้ม ผมชาร์ตแบตใส่ซิมให้แล้ว คุณลองเปิดเครื่องดูสิ ชอบมั้ย..”

เมื่อน้ำลองเปิดเครื่อง...ทันทีที่เห็นหน้าจอก็ต้องผงะ

“เฮ้ย!!..นี่..คุณเอารูปคุณมาขึ้นหน้าจอโทรศัพท์ผมทำไม!//////*//”

“อ๊ะๆ!ห้ามลบนะ ไม่งั้นผมจะหักเงินค่าจานที่คุณทำแตก”

“เหวอ~ไม่ได้มีรูปเดียวด้วยใส่มาทำไมเยอะแยะเต็มไปหมด บ้าเอ๊ย!

ใครอยากจะได้รูปคุณกัน ไม่ต้องมาขู่ผม อยากหักก็หักเงินไปเลย!”

“ผมซื้อมาใบละห้าร้อย..”

“.....!............................”

------เล่นเอาคนน่ารักชะงักเหงื่อตก... หันหน้าไปสบถเบาๆทางอื่น

“..........บัดซบ!”

“หา?..ว่าอะไรนะ”

“ส~~~สวยดี!............. เก็บไว้ก็ได้รูปคุณ..||||||||||||..”

คนหน้าหล่ออมยิ้ม...ออกรถไปก็แอบนึก (ตอนนี้กูได้อยู่แค่ในโทรศัพท์

แต่คอยดูเถ๊อะ! ไว้อีกหน่อยจะเข้าไปอยู่ในหัวใจซะเลย!5555555)

จู่ๆหนุ่มน่ารักก็รู้สึกหนาวขึ้นมา... “นี่... ลดแอร์หน่อยดิ ขนลุกอ่ะ..|||||||||”

.............................................................

……………..

****************************

ณ โรงแรมหรู

ซึ่งใช้เป็นสถานที่จัดงานเลี้ยงมอบรางวัลของนิตยสารชื่อดังฉบับหนึ่ง

น้ำเดินตามดาราหนุ่มที่กำลังทักทายผู้คนมากหน้าหลายตาไปเรื่อยๆ

ทั้งแขกผู้ใหญ่ ดารารุ่นเดอะ กองทัพนักข่าว และผู้มาร่วมงานคนอื่นๆ...

คนน่ารักเดินหน้าหงิกหอบของเต็มสองไม้สองมืออย่างทุลักทุเล

ตามหลังเอสไป ทั้งของขวัญจากบรรดาแฟนคลับหน้างาน ช่อดอกไม้

แล้วยังของรางวัลเอย ของที่ระลึกเอยจากงานนี้อีก มันมากมายจนล้นมือ

แทบจะมองไม่เห็นทางข้างหน้าเขาอยู่แล้ว คนที่เดินสวนหรือเข้ามาทักเอส

ก็ชอบมาเบียดโดนเขาเกือบล้มก็หลายครั้ง มันช่างน่าหงุดหงิดนัก...แต่ที่

น่ารำคาญที่สุดคือ ทำไมเขาต้องโดนบังคับให้สวมแว่นกันแดดสีดำด้วย!

(ไอ้ดาราโรคจิต มืดจะตายห่าให้กูใส่แว่นดำ มันบ้ารึเปล่า

แล้วยังใช้กูถือเชี่ยอะไรขนาดนี้วะเนี่ย เห็นกูเป็นขี้ข้าใช้เอาๆ!)

ได้แต่กัดฟันบ่นด่าอุบอิบอยู่ในลำคอ แต่ก็ยังต้องเดินตามคนหน้าหล่อต้อยๆ

ที่หรูๆแบบนี้เขาไม่คุ้นเคย ผู้คนก็เยอะแยะแปลกหน้าทั้งนั้น ทั้งที่เคยเห็น

ในทีวีและไม่เคยรู้จัก... ทุกคนล้วนแต่ดูดีมีระดับ แต่งองค์ทรงเครื่อง

มาข่มกันสุดฤทธิ์ แต่ถ้าเอาที่เด่นจริงๆ ก็ยังไม่เห็นมีใครสู้เอสได้สักคนเดียว

คนหล่ออยู่แล้ว... ยิ่งแต่งตัวดีๆแบบนี้ มันยิ่งหล่อเข้าไปใหญ่ และใบหน้า

หล่อเหล่าคมคายปานเทพบุตรกับหุ่นสุดเท่ก็ทำให้สาวสวยมากมาย

เข้ามาทักทายดาราหนุ่มพร้อมโปรยเสน่ห์ ชม้ายชายตาทิ้งเบอร์ให้บ้าง

จนเอสรับมือไม่หวาดไม่ไหว เขาเลี่ยงอย่างนุ่มนวลยิ้มพราวอย่างรักษาหน้า

คนน่ารักสังเกตได้ ดูเหมือนดาราหนุ่มจะอึดอัดมากขึ้นเรื่อยๆเสียมากกว่า

เขายังไม่เห็นทีท่าว่าชายหนุ่มจะให้ความสำคัญเป็นพิเศษกับใครทั้งนั้น.......

แล้วนางเอกสาวคู่ขวัญร่วมค่าย เพื่อนสนิทที่ได้ลงละครเรื่องเดียวกันอยู่ตอนนี้

ก็เข้ามาทักและดึงให้เอสไปนั่งร่วมโต๊ะเดียวกัน ซึ่งมีเพื่อนดารารุ่นน้อง

ร่วมก๊วนอย่างก๊อปนั่งรออยู่..

“ ดีจังที่แกมางานนี้ หมู่นี้เห็นไม่ออกงานเลย นี่ถ้าไม่เจอที่กองถ่าย

ก็ไม่เคยได้เห็นหน้าเพื่อนเลยนะ” บิวเอ่ยถาม

“ใช่ๆ คิดถึงพี่เอสจะแย่ เวลาออกงานพี่เอ็นเตอร์เทนคนเก่ง ไปที่ไหน

ก็สนุกเนอะทำไมไม่ค่อยออกงานเลยครับเห็นว่าช่วงนี้อีเว้นท์ก็งดรับด้วย?”

ก๊อปช่วยเสริมด้วยเก็กเสียงแมนเข้าใส่

“ฮะฮะ บ้ากันรึไง คิดถึงไร พึ่งจะเจอกันที่กองเมื่อวานซืน” เอสทำหัวเราะ

กลบเกลื่อน(ก็เพราะกูมัวแต่ไล่ตามจีบน้ำอยู่อ่ะดิ....)

“เอ..แล้วคนนั้น...ข้างหลังพี่ใครอ่ะครับ?..” ก๊อปถามดาราหนุ่มรุ่นพี่

อย่างสงสัย เมื่อเห็นน้ำยืนหอบข้าวของเก้ๆกังๆอยู่ข้างหลังไม่ห่าง...

“เอ้อ! จริงสิน้ำ คุณเอาของไปเก็บให้ผมที่รถก่อนไป.....เอ่อแล้ว..

มานั่งข้างผมตรงนี้นะครับ” คนหน้าหล่อหันไปบอกยิ้มให้

แล้วเอามือตบเบาะเก้าอี้ข้างตัวเบาๆ น้ำถอนใจก่อนจะพยักหน้าเดินไป

ตามที่เอสสั่ง พอเขาเห็นว่าน้ำไปแล้วก็หันไปบอกกับเพื่อน

“ผู้ช่วยคนใหม่ของพี่เอง”

บิวเอ่ยสวนอย่างแปลกใจ “เฮ้ยจริงเหรอเอส!...ดูดีออก! นี่ชั้นนึกว่าดาราใหม่

ที่พี่โอบฝากให้แกพาออกงานด้วยซ้ำ.. ว้าว---เขามีแฟนรึยังอ่ะ?.. คิกคิก”

“มีแล้ว!!!” ดาราหนุ่มรีบตอบสวนกลับเสียดังลั่นโต๊ะอย่างลืมตัว...

ทำเอาเพื่อนๆตกใจเหล่มองตากันจนเลิ่กลัก...

.......แย่ล่ะเขาเผลอหลุดตะคอกกลับไปซะแล้ว เอสได้แต่หัวเราะกลบเกลื่อน

“5555..ไอ้หมอนั่น มีเมีย2! ลูกอีก10 !สนใจเหรอบิว?555..||||||||||”

“หืม~บ้าน่ะสิ ชั้นก็ถามไปงั้นเอง..ลูกเมียยุบยับอย่างนี้ไม่เอาด้วยหรอก”

แล้วเพื่อนๆดาราที่มาร่วมโต๊ะก็พากันมาแสดงความยินดีกับเอส

“ดีใจด้วยนะครับพี่เอส ที่ได้รางวัลพระเอกยอดนิยมขวัญใจแม่ค้า

ปากตลาดอ่ะ555” ก๊อปพูดปนหัวเราะกับรุ่นพี่

“......แหะ..ขอบใจนะ แต่พี่ว่าเขาตั้งชื่อรางวัลแหม่งๆไงไม่รู้ว่ะ...”

แล้วทั้งสามก็พากันหัวเราะเฮฮาตามประสาเพื่อนฝูง เพื่อนดาราคนอื่น

ก็ทยอยมาทักทายและแสดงความยินดีกับเอสผลัดเปลี่ยนกันไปเรื่อย...

................................

น้ำเดินหอบของมากมายมาจนถึงประตูหัองจัดเลี้ยงอย่างลำบาก

ทั้งที่คิดว่าต่อจากตรงนี้จะได้เดินไปถึงรถอย่างสบายขึ้น เพราะไม่ต้อง

คอยหลบคนที่เยอะเหมือนมดในงาน จู่ๆเขากลับต้องร้องโอยอย่างตกใจ

เมื่อถูกใครบางคนเดินสวนเข้ามาชนอย่างจัง จนเขาต้องล้มหงายหลัง

ลงไปนั่งกับพื้น ข้าวของของเอสที่ถือมาหล่นกระจัดกระจายไปหมด

คนน่ารักขมวดคิ้ว เงยหน้าขึ้นขยับแว่นดำมอง คนที่เดินชนอย่างเคืองๆ

..ถ้าจำไม่ผิดไอ้บ้านี่ก็เป็นดารา.....

กร ดาราวัยรุ่นหน้าใส ผู้เป็นดาวรุ่งพุ่งแรงและเป็นที่น่าจับตามอง

ของวงการอยู่ขณะนี้ สาวๆคลั่งไคล้เขากันทั่วบ้านทั่วเมืองไม่น้อยไปกว่า

ดารารุ่นพี่อย่างเอสเลย… กรรีบเอ่ยขอโทษแล้วช่วยเก็บของคืน

ให้น้ำอย่างลวกๆ เขามางานสายมากแล้ว

“ขอโทษครับๆๆๆ ผมรีบจริงๆพี่ ไม่ทันระวังพี่ไม่เจ็บใช่มั้ย..”

“เจ็บสิวะ! ถามได้! ไม่รู้จักแหกตาดูให้มันดีๆ ไอ้หน้าอ่อน!”

เมื่อลุกขึ้นได้หนุ่มน่ารักก็ว่าใส่ทันที เล่นเอากรชะงักไม่พอใจบ้าง

“อ้าวววว!..เฮ้ยพี่ นี่ผมก็พูดด้วยดีๆนะ ก็ผมไม่ได้ตั้งใจทำไมพี่พูดงี้!”

“ก็เพราะกูนิสัยไม่ดีไง เก็ทม๊ะ!.....แบร่รร!!” ว่าแล้วน้ำก็แลบลิ้นให้

ก่อนเดินทำหน้ากวนๆหอบของออกไปอย่างไม่สบอารมณ์

ทิ้งให้กรยืนงง.. เกาหัวตัวเองแล้วเขาควรโกรธดีมั้ย...แต่น้ำทำให้

ดาราหน้าใสอดขำไม่ได้มากกว่า.. “มีงี้ด้วย... 55อะไรของเขาวะ..555”

…………………….

…………

หลังจากเก็บของเสร็จ น้ำก็จำใจต้องกลับมานั่งในงานตามที่เจ้านายเขาบอก

แต่เมื่อได้เห็นอาหารบนโต๊ะ.....หน้าที่หงิกก็เริ่มยิ้มออกบ้าง

หันมากระซิบถามเอส “ เอากลับบ้านได้ป่ะ?..”

“อุ๊บ!..55 อย่าบ้าน่าน้ำ คุณกินให้อิ่มเถอะ ผมมีปัญญาเลี้ยงคุณได้น่า

ไม่ปล่อยให้คุณอดตายหรอก” คนหน้าหล่อตอบแบบกลั้นหัวเราะ

ตอนนั้นเองที่ กร เดินกลับมาที่โต๊ะหลังจากไปห้องน้ำมา ดาราหน้าใส

นั่งลงฝั่งตรงข้ามกับน้ำพอดี... ทันทีที่เห็นคนน่ารักกำลังแทะกุ้งตัวใหญ่

เต็มปาก เขาก็จำได้พลันร้องทักอย่างตกใจ “เฮ้ย!” คนทั้งโต๊ะหันมอง

“เฮ้ย!” น้ำชะงักเอาผ้าเช็ดปากตัวเอง ขยับแว่นตาดำก้มหน้าก้มตาหลบ

(...เวรเอ๊ย! เสือกมานั่งโต๊ะเดียวกะกูอีกไอ้เด็กเปรต~|||||||||||..)

ทั้งเอส บิว และก๊อป ต่างมองทั้งคู่อย่างงงๆ....

ก๊อปรีบกระแซะเข้ามาถามดารารุ่นน้องกว่าตัว

“นี่น้องกร มีอะไรกับผู้ช่วยของพี่เอสเขาเหรอครับ ทำไมต้องตกใจกันด้วย?”

เอสเองก็หันไปมองหน้าน้ำเหมือนจะถามว่ามันยังไงกัน...

กรกลับเอ่ยขึ้นก่อน “เอ่อ..ก็พอดีผมเจอพี่เขาตรงทางเข้าอ่ะครับ...เห็นหอบ

ของเยอะแยะ แค่จำได้น่ะ ไม่คิดว่าจะเจอกันอีกเห็นพี่เขาออกไปแล้ว

เอ๊ะนี่เขาเป็นผู้ช่วยพี่เอสเหรอครับ..” กรหันมาลงท้ายถามเอสอย่างแปลกใจ

เขาอยู่สังกัดเดียวกับคนหน้าหล่อ พี่โอบเองก็เป็นผู้จัดการส่วนตัวของเขาด้วย

เหมือนกัน... ไม่เห็นเคยรู้เรื่องผู้ช่วยคนนี้มาก่อน

“อื้อ... ผู้ช่วยพี่เอง...เอ้อกรแล้วพี่โอบล่ะ น่าจะมาก่อนเราอีกไม่เห็นเลย?”

ดาราหน้าหล่อพยายามเปลี่ยนเรื่องเฉไฉไป เขาไม่อยากให้ใคร

สนใจเรื่องของน้ำมากไปกว่านี้........ บางทีเขาอาจคิดผิดที่พาน้ำมางาน

เพราะไม่อยากให้คนน่ารักของเขาต้องนั่งเหงาเศร้าอยู่ที่บ้าน

แต่นอกจากกรและพวกเพื่อนก็มีคนเข้ามาถามเรื่องของน้ำมากจน

เกินไปเสียแล้ว ...น้ำเด่นเกินไป... รู้อย่างนี้เขาไม่น่าพามาด้วยเลย

(กูหวงนะเฟ้ย!//////)

“พี่โอบฝากมายินดีกับพวกเราด้วยครับ ส่วนตัวพี่เขาจะแยกไปอีกงาน”

ปากหนุ่มหน้าใสก็ตอบคำถามของดารารุ่นพี่ที่เขานับถือไป แต่สายตา

กลับจับจ้องผู้ช่วยที่นั่งข้างกายเอสไม่วางตา ปล่อยให้หนุ่มแอบไม่แท้

อีกคนกระแซะเข้ามาหา “พี่ยินดีด้วยนะกรที่ได้รางวัลดาราดาวรุ่งชายจาก

ผลโหวตของหนังสือกรเก่งมากเลย ว่าแต่ลองกินไอ้นี่รึยังพี่แนะนำเลยนะ..”

ยังไม่ทันพูดจบ จากที่ทำท่าจะตักอาหารให้กร ก๊อปต้องสะดุ้งเพราะถูกหยิก

เข้าที่ต้นขา หันควับมามองดาราสาวที่พูดไม่ขยับริมฝีปากแต่หน้าฉีกยิ้ม

เตือนเสียงรอดไรฟันออกมาเบาๆ

{นังก๊อป!... หล่อนจะออกนอกหน้าไปแล้ว~!}

ก๊อปเบ้หน้าอย่างขัดใจ แล้วค่อยเขยิบตัวออกห่างดาราหนุ่มรุ่นน้องที่เขา

หมายตา... “แฮ่ม..|||||||||..อะเอ้อ ไอ้นั้นก็อร่อย.. ตักกินดูเองแล้วกันนะ..”

เมื่อบิวแอบเอ็ดที่ก๊อปไม่ยอมเก็บอาการระริกระรี้ไว้ หนุ่มหน้านวลสวม

หัวใจสาว จึงต้องสงบเสงี่ยมขึ้น ทั้งที่ดีใจจนเนื้อเต้นเมื่อได้นั่งข้างกร

แล้วอยู่ๆกรก็เอ่ยทักอย่างอดไม่ได้หลังจากจ้องมองอยู่นาน

“..เอ่อ..คือ..ทำไมผู้ช่วยพี่เอส..กินกุ้งทั้งเปลือกล่ะครับ!?

กุ้งนี่เปลือกมันแข็งจะตาย พี่กินเข้าไปได้ไง..|||||||||||”

ทุกคนหันมามองน้ำเป็นตาเดียวกัน กุ้งยังคาปากคนน่ารักอยู่เลย...

“น้ำ! ทำไมคุณไม่แกะเปลือก!?” เอสระวังไม่ทำให้ใครรู้ว่าเขาสนใจน้ำ

จนเกินไป จึงไม่ทันได้สังเกต น้ำคายเปลือกกุ้งที่แข็งๆใส่ทิชชูออกมา

แล้วพูดอ้อมแอ้มรู้สึกอายคนอื่น...

“.........ขี้เกียจแกะ ยุ่งยาก น่ารำคาญ ทุกทีไอ้นิกมัน.....ก็แกะให้..”

เดือดร้อนเอสต้องคว้ากุ้งมาแกะใส่จานให้อย่างร้อนรน

“ปัทโธ่~ทำไมไม่บอกผมล่ะผมจะแกะให้!”

เพื่อนๆมองการกระทำของดาราหนุ่มอย่างแปลกใจ...

บิวชี้มือไปทางหนุ่มน่ารักสลับกับเพื่อนหน้าหล่อของตัวเองอย่างขำๆ

“เอ๋........555อะไรกันเนี่ย ตกลงใครมาดูแลใครกันแน่5555”

พาให้คนอื่นหัวเราะไปด้วย คนหน้าหล่อชะงักมือคิด...แย่แล้ว

เขาจะโอ๋น้ำจนออกนอกหน้ามากไม่ได้ ชายหนุ่มจึงยิ้มหวาน

ทำเป็นหยิบกุ้งใส่จานให้คนอื่นบ้าง

“555ผมเป็นคนชอบแกะกุ้ง!555เห็นใครไม่แกะทีไรอดไม่ได้ต้องเอามา

แกะให้เองทุกทีเลย5555 นี่ก็แกะเผื่อทุกๆคนเลยนะ 55ผมชอบๆแกะ||||||||”

เพื่อนดาราต่างล้อกันใหญ่ว่า เป็นบุญนักได้กินกุ้งที่ดาราขวัญใจแม่ค้า

ปากตลาดแกะให้เสียด้วย...

“อ้อ พี่เอสครับ พี่โอบยังฝากมาเตือนเรื่องงานถ่ายโฆษณาวันพรุ่งนี้..”

กรเอ่ยบอกดาราหน้าหล่อรุ่นพี่ที่กำลังหยิบกุ้งใส่จานให้เขา เขาเกือบจะ

ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว “..อื้ม..ขอบใจนะ...” เอสทำยิ้มให้แต่ความจริงเขาก็

ไม่ได้ใส่ใจใครหน้าไหนทั้งนั้นนักหรอก...นอกจากน้ำที่นั่งมองกุ้งในจาน

ตัวเองตาละห้อย..

“คุณเป็นอะไรรึเปล่าน้ำ...ทำไมไม่กินล่ะ? รึว่า.....ง่วงนอนเหรอ จะว่าไป

พรุ่งนี้เรามีงานแต่เช้า ถ้าไงผมว่ากลับกันก่อนดีกว่ามั้ย..”

“.............เปล่าหรอก..ผมยังไม่ง่วงแต่ไม่รู้ป่านนี้...ไอ้นิกมันกินข้าวรึยัง..”

เอสมองอาการคนน่ารักของเขาท่าจะคิดถึงน้อง... ชักอิจฉาเจ้านิกกี้ขึ้นมา

ซะแล้วสิ “ป่านนี้ น้องคุณเขานอนไปแล้วล่ะ!”

“ยังหรอก......... มันนอนดึกจะตาย ชอบหาอะไรกินตอนกลางคืน... คุณ..

เอ่อคือ...วันนี้ขอผมกลับไปนอนที่บ้านไม่ได้เหรอ...”

คนหน้าหล่อนึกดีใจที่แว่นดำบังสายตาหวานคู่นั้นไว้... ไม่อย่างนั้น

เขาอาจใจอ่อนก็ได้ “ไม่ได้หรอก มีงานแต่เช้านะน้ำมันเสียเวลา...”

“เอ๊ะ! นี่พวกพี่อยู่ด้วยกันเหรอครับ!?” เสียงกรเอ่ยถามขึ้นอย่างคาดไม่ถึง

หลังจากได้ยินบทสนทนาของทั้งคู่ คนอย่างเอสเนี่ยนะจะยอมให้ใครมาอยู่ด้วย...

ชิงถามตัดหน้าเพื่อนสนิทอย่างบิวกับก๊อป ที่กำลังจะขยับปากพร้อมกันเสียอีก

แต่คนถูกถามกลับรีบลุกขึ้นลากเก้าอี้เสียงดัง ทำทีเป็นไม่ทันได้ยินที่ถาม

แล้วชิงลาทุกคนอย่างรีบร้อนเป็นการตัดบท ก่อนจะพาผู้ช่วยของเขากลับออก

ไปจากงานเลี้ยงหรูหรา โดยไม่สนใจเสียงชวนให้อยู่ต่อของใครทั้งนั้น...

...............................................

ดาราหนุ่มขับรถมาได้สักพัก เห็นคนน่ารักของเขานั่งซึมก็เริ่มไม่สบายใจ

อะไรกันเนี่ยยังไม่ทันข้ามวัน...น้ำโฮมซิกเสียแล้ว เอสจึงลองเอ่ยขึ้น

เพื่อหยั่งเชิง “ อืม...นิกกี้เขาชอบกินอะไรล่ะ?”

น้ำเหม่อมองวิวข้างทางอยู่ได้ยินชื่อเจ้าน้องชายตัวแสบก็ชะงัก หันมามอง

คนหน้าหล่อที่จู่ๆก็ถามถึง “หือ..?..ก็เห็นมันก็ชอบกินไปหมดทุกอย่าง

คุณถามทำไม.....” แล้วเอสก็จอดรถเข้าข้างทางชี้ให้น้ำดูร้านบะหมี่เกี๊ยว

รถเข็นข้างทาง ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม มีลูกค้าเข้าร้านเยอะมากทีเดียว

“ถ้างั้นเดี๋ยวคุณลงไปซื้อมานะ ร้านนี้เขาทำอร่อยมากพี่โอบเคยซื้อมาฝากผม

บ่อยๆ แล้วเราจะได้แวะเอาไปฝากให้นิกกี้ก่อนกลับบ้านดีมั้ย..(ยิ้ม)”

“คุณพูดจริงเหรอ!” น้ำเผลอยิ้มออกมาอย่างดีใจ จนเอสถึงกับอึ้งไป....

จะว่าไปนี่เป็นครั้งแรกเลยที่น้ำ... ยิ้มให้เขา... (ไม่นับตอนเมานะ)

เพียงแค่นี้ หัวใจของชายหนุ่มสุดหล่อก็กระตุก ราวกับมีกระแสไฟเข้าชาร์ต

มันเต้นตึกตักแรงขึ้นไม่รู้จะหยุดได้อย่างไร รอยยิ้มของคนที่เขาหลงรัก....

ในที่สุดน้ำก็ยอมยิ้มให้เขาบ้างแล้ว มันช่างเป็นรอยยิ้มที่....น่ารักเหลือเกิน//////

……………………….

****************

………………… “อ๊ะ!”

เสียงร้องสะดุ้งเล็กๆของหนุ่มน้อยดังขึ้น เมื่อผู้ที่ทาบทับอยู่บนร่างเล็กนั้น

จับขาเรียวของเขาให้ยกสูงขึ้นพร้อมแทรกกลางลำตัวเข้าหา

ดันแก่นกายให้บดเบียดกลางหว่างขาของคนรักอย่างหยอกเย้า...

หนุ่มหน้าตี๋ยังพรมจูบไปทั่วตัวคนรักร่างเล็กไม่หยุดราวกับจะอ้อนขออีก

แต่เสียงใสที่หอบเล็กๆเอ่ยท้วงขึ้นเสียก่อน

“พี่นิก/////วันนี้ตั้งหลายครั้งแล้ว พอเถอะครับ พรุ่งนี้แบงค์มีเรียนเช้า”

“อื้ม~อีกนิดน่า....” ว่าแล้วก็จูบลงไปบนปากอิ่มอย่างเว้าวอน มีหรือที่

แบงค์จะทนใจแข็งได้ แต่....แล้วทั้งคู่ก็ต้องชะงักงัน.. ยังไม่ทันได้เริ่ม

บทรักยกใหม่ เมื่อหู..........ราวกับได้ยินเสียงเครื่องยนต์จากนอกบ้าน...

เสียงรถแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน.? ใช่หรือนี่ก็ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว

ลองเงี่ยหูฟังดูอีกที คราวนี้ได้ยินเสียงเปิดประตูรั้วบ้าน!

นิกกี้รีบทะลึ่งลุกพรวดออกจากตัวคนรัก ตรงไปแง้มผ้าม่านที่หน้าต่างดู

ด้วยความกังวลใจ แล้วเขาก็เห็นว่ามีรถจอดอยู่ที่หน้าบ้านจริงๆ แถมรถหรู

คันนี้ยังเป็นรถของดาราหนุ่มชื่อดัง...พี่เอส... มาทำไมกัน?..เอ๊ะ!ถ้าอย่างนั้น

พี่ชายของเขาล่ะ! หนุ่มตี๋เห็นแต่เอสถือถุงของกินลงมาจากรถหลายถุง

เขาเบนสายตามองหาพี่ชายหน้าหวานด้วยใจระทึกแล้วก็เจอ น้ำกำลัง

เดินวนรอบรถBMWสีขาวที่จอดอยู่ในรั้วบ้าน หนุ่มน่ารักมองแล้วมองอีก.....

ก่อนจะยกมือเกาหัว “รถใครวะ?....”

“ฉิบหายแล้ว!พี่น้ำมา!!” นิกกี้ร้องบอกแบงค์อย่างตกใจ

ทั้งคู่หันมามองหน้ากันตาโต หน้าซีดเป็นไก่ต้ม.........

ทำยังไงดี!

tsktonight
TO BE CONTINUE

***แหะๆบางทีคนเราก็มีท้อใจบ้าง ยอมรับว่าช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา

ท้อไปเยอะ...แต่มีแฟนฟิคที่ยังชอบเราอยู่และเพิ่มขึ้นทำให้มีกำลังใจ

เพิ่มขึ้นมาเลยค่ะแถมยังมีคนแวะมาอ่านบล็อกเราแล้วทักทายกันด้วย

เลิฟๆนะคะ^^

Create Date : 28 สิงหาคม 2554

Last Update : 1 ตุลาคม 2555 14:13:42 น.

1 comments

Counter : 2251 Pageviews.

หื่นได้ใจ แท้ๆ อิๆๆๆ จัดหนักมาเลยนะคะ คุณนักเขียน แต่ตื่นเต้น กับไปกับนิกกี้ จะแก้ตัวยังไงดี^___^".

โดย: lek^lek IP: 49.48.109.21 วันที่: 26 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:48:14 น.