Bloggang.com : tsk.love : ตอนที่ 41 เมื่อเราคิดถึงกัน...1 (yaoi)

ตอนที่ 41 เมื่อเราคิดถึงกัน...1 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)

เพราะเห็นว่าลูกชายยังไม่ส่งเสียงใดๆตอบรับกลับมา คนเป็นแม่จึงเอาหู

แนบฟังกับบานประตูห้อง ลองเรียกคนในห้องดูอีก..

“น้องแบงค์! น้องแบงค์ครับลูก!? เปิดประตูให้แม่หน่อย.. มีอะไรหรือเปล่าลูก!?”

น่าแปลกที่แม้แต่พี่ชายของนิกกี้เอง ก็เงียบหายไปเหมือนกัน.. ทั้งสองคน

ไม่ได้ยินเสียงของเธอหรืออย่างไรนะ?....

....ขณะนั้นพวกคนที่อยู่ในห้อง ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ยินเสียงคุณแม่ของน้องแบงค์

แต่เป็นเพราะได้ยินเต็มสองรูหู ว่าคุณแม่กำลังเรียกลูกตัวเองอยู่ จึงไม่รู้จะโต้ตอบ

ไปอย่างไรดี.....คิดๆๆ.......เจ้าดาราหนุ่มที่แอบปีนเข้ามาคิดจนหัวหมุน หันรีหันขวาง

มองไปทั่วห้อง คนน่ารักก็เร่งเขย่าแขน เขย่าตัวเขา กระโดดตัวขึ้นลงกับพื้นอย่างตื่นๆบ้าง

เหมือนไม่รู้จะทำอย่างไรดี ขืนยังชักช้าไม่ออกไปรับหน้านานกว่านี้ เจ้าของบ้านต้อง

สงสัยแน่ว่าคุณลูกชายของเธอหายไปไหน!

เอสบ่นพึมพำเดินไปเดินมาเหมือนไฟลนก้น “เอาไงดีๆๆๆ !ท่าทางผมคงต้อง

หาที่ซ่อนแล้วล่ะ!||||||||||||||” หากเปิดประตูให้ คุณแม่ของน้องแบงค์ต้องรีบเข้ามา

เพราะหวังจะคุยกับลูกชายแน่ แล้วตัวเขาก็คงเสนอหน้าอยู่ให้เห็นไม่ได้

ขณะที่กำลังคิดอยู่ สายตาของเอสต้องไปสะดุดกับประตูอีกบานเข้า คนหล่อชะงัก

มองมันแล้วหันไปมองอีกทาง...อ้าวนั่นก็ประตู... แล้วนี่ก็ประตู!?

“เฮ้ย!รึว่า!! //////” รีบเปิดประตูออกดู นี่มันห้องน้ำในห้องนอนนี่นา! รอดแล้ว!!

“เออใช่!/////// ห้องน้ำ!” น้ำตาโตรีบเดินมาหาเอสอย่างดีใจ โล่งอก

แบบนี้ก็ให้เอสแอบอยู่ในนี้ก็ได้นี่นา แล้วก็ทำเป็นว่าแบงค์เข้าห้องน้ำ

ทั้งสองตกลงกันเสร็จสรรพ พยักหน้าให้กัน

“เฮ้ย!จริงสิแล้วบันไดกับเชือกนี่ล่ะเอส!” นึกขึ้นได้น้ำก็สะกิดเรียกเอส

“อึ๊ย!! จริงด้วย!” ต้องหาที่ซ่อนของพวกนี้รวมทั้งตัวเขาเองด้วย

คนหน้าหล่อหยิบเชือกกับบันไดขึ้น เอาเข้าห้องน้ำไปด้วย

“คุณรีบไปเปิดประตูให้แม่น้องแบงค์เถอะน้ำ ไม่ต้องห่วงผมจะอยู่เงียบๆ!”

“อื้ม!..” น้ำพยักหน้าแล้วรีบผละไป

เอสรีบดึงประตูปิดแล้วกดล็อคทันที ยืนคอยฟังความเคลื่อนไหวข้างนอกอย่างตื่นเต้น

ชายหนุ่มอดนึกไปถึงวันที่น้ำจับได้ว่าน้องชายพาแฟนหนุ่ม ไปแอบไว้ในห้องน้ำไม่ได้

.... เขาเข้าใจความรู้สึกของฝ่ายที่ต้องแอบซ่อนขึ้นมาเลย

วันนั้นแบงค์ก็คงจะรออยู่ในห้องน้ำด้วยความรู้สึกแบบนี้สินะ

กลัวจะมีคนรู้ความผิดที่ทำไว้ มันช่างลำบากใจดีแท้ ทั้งตื่นๆ กลัวๆ ระคนใจเต้น!

แล้วถ้าเกิดถูกจับได้ขึ้นมา.............. งานนี้ ขอแค่อย่าให้แม่ของแบงค์โหดอำมหิต

เหมือนแฟนเขาก็พอ...||||||||||||||

“อ้าวน้ำ.......”

เป็นคำแรกที่ทักอย่างงุนงง เมื่อคนที่เปิดประตูรับไม่ใช่คนที่เธอเรียก

เจ้าของบ้านเดินเข้าไปสำรวจห้องของลูกชาย กวาดสายตามองจนทั่ว

“แล้วน้องล่ะจ๊ะ? ...........ห้องน้ำเหรอลูก?”

เมื่อไม่เห็นตัว... ก็เหลือแค่ที่เดียวจะคิดได้.. อีกฝ่ายจึงรีบพยักหน้ารับ

“คะครับ! ...อ่ะเอ่อ...คือ.......เห็นน้องแบงค์บอกผมว่าปวดท้องน่ะครับ!”

“อุ้ย!ตายจริง... เป็นอะไรมากรึเปล่านะ” คุณแม่รีบเดินไปหยุดตรงหน้าห้องน้ำ

แล้วเรียกถามด้วยความเป็นห่วง เธอก็ไม่ได้ให้ลูกกินอะไรแปลกๆแสลงท้องสักหน่อย

เจ้าดาราหน้าหล่อที่อยู่ข้างใน ต้องหันไปหมุนเปิดก๊อกน้ำจนสุด เสียงน้ำประปา

ที่ไหลดัง เป็นการแสดงให้รู้ว่ามีคนอยู่ข้างในแน่นอน..

“เอ่อ.......คือออออ~..... เขาคงไม่ได้ยินหรอกครับ! เอ่อ~~เบ๊ เอ๊ย! แบงค์!!

แบงค์เขา..............................................................................เขา...”

หนุ่มน่ารักพูดตะกุกตะกัก จนคนรอฟังลุ้นตามแทบแย่

เขาจะหาเหตุผลอะไรมาอธิบายดี ว่าทำไมน้องแบงค์ถึงไม่ได้ยินเสียงแม่

“เขา.......................น่าจะ!...หู! หูๆๆๆๆๆ~”

ไม่รู้จะอ้างอะไร บอกว่ามันหูอื้อก็แล้วกัน!

“อ๋อ.........น้องคงใส่หูฟัง ฟังเพลงอยู่ใช่มั้ยจ๊ะ?”

“ใช่ครับ!หูมันอื้อ!!”

“หา?....หูอื้อหรือลูก!?”

“อ๊ะ!|||||||||||||..........เอ่อคือไม่ใช่ๆครับ!!......คือมัน! ..ครับคือ!..ใช่ๆๆ!!

แบบว่าเขาคงกำลังนั่งอยู่ในหูฟัง!ใส่ขี้เลยอื้อ!แล้วเพลงก็ไหลดังส้วม!!!

ครั...บ...!?.........”

เฮ้ย!!!. .............
(ว้ากกกก!!!นี่กูพูดเชี่ยอะไรออกไปเนี่ย~~~!!!?|||||||||||||)

คนพูดเองยังไม่เข้าใจตัวเอง ว่าเพิ่งสื่ออะไรออกไปแน่!

คุณแม่น้องแบงค์ถึงกับยืนเงียบไปหลายอึดใจ...

ใช้สายตาที่เหมือนโลกนี้เต็มไปด้วยรหัสลับ!???.มองหน้าน้ำ

คนน่ารักก็ได้แต่ยืนกระพริบตาปริบๆยิ้มค้างอย่างเหวอๆ…

คงมีแค่คนที่แอบฟังอยู่ในห้องน้ำ ต้องกลั้นขำแทบตาย...

“เอ่อ................ขออีกรอบได้มั้ยจ๊ะ... มันหมายความว่ายังไงค่ะลูก?”

น้ำพยายามตั้งสติใหม่ ค่อยๆคิดหาทางเอาตัวรอด ตอบแม่ของแบงค์ไป

“ อ๋อ55/////คือ... ผมหมายถึงน้องแบงค์! เขา.... ใช่ครับใส่หูฟัง! คงฟังเพลงอยู่

เสียงดังครับ เอ่อแบบว่าในนั้น..เสียงน้ำก็ไหลดังอีก! คนกำลังขี้ อุ้ย!เอ่อ...

ทำธุระส่วนตัวอยู่ด้วยหูน้องอาจจะอื้อไป ไม่ได้ยินที่คุณแม่เรียกหรอกครับ!

ฮ่าฮ่าฮ่า!!!...|||||||||||||55..5.. (เวรของกู นี่มันเป็นเหตุผลรึยังวะ... T T )”

“อ๋อ~ เข้าใจแล้วลูก ....ว่าแต่แล้วน้ำได้ของที่จะมาเอารึยังจ๊ะ?”

น้ำรู้สึกโล่งมากขึ้น (เข้าใจกูด้วยแฮะ..) แกล้งเออออบอกไปว่า ได้ของที่ต้องการแล้ว

แต่อยากจะขออยู่คุยกับน้องแบงค์ต่อ ...

สายตาอ้อนๆของหนุ่มน่ารัก น่าเอ็นดูนัก ทำให้คุณแม่ยิ้มอนุญาตอย่างยินดี..

“งั้นเอาอย่างนี้นะ..เดี๋ยวแม่จะลงไปเอาขนมมาให้กินกันนะคะ ค่อยๆคุยกันไปเถอะ

ไม่ต้องรีบกลับหรอก พ่อเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร55”

“ขอบคุณมากคร้าบ!///////”

เมื่อคุณแม่ของแบงค์ลงไปเอาขนม... น้ำก็รีบเคาะเรียกเอสให้เปิดประตู

“..........................อุ๊บ!//////////555555555!!!!!”

เสียงหัวเราะดังมาก่อนเห็นหน้าเจ้าตัวเสียอีก ดาราหนุ่มอดขำเรื่องเมื่อครู่ไม่ได้

เปิดประตูมาก็เจอแฟนตัวเองยืนกอดอก เม้มปากทำหน้าง้ำใส่อีก ทำเขาหัวเราะไม่หยุด

“หืมมม~////////*// ไม่ต้องมาฮาเลย! ก็คนมันตื่นเต้นนี่หว่า!!”

“ /////// ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..”

“ฮึ่ย~!! ปัดโธ่! พอแล้ว!!!//////*/// จะเอาไงต่อล่ะ!?

แม่เขาจะเอาขนมมาให้กินอีกเนี่ย” น้ำชกแขนเอสเบาๆ ทำตาดุที่มาหัวเราะเขา

“555..........อืมมม................. เอางี้นะ...เอ่อ........คุณเอียงหูมานี่สิน้ำ”

เอสยืนขวางกรอบประตูห้องน้ำอมยิ้ม กระดิกนิ้วชี้เรียกให้คนน่ารักของเขา

เข้ามาหาใกล้ๆ.... “จะกระซิบทำไมเล่า!? อยู่กันแค่นี้! ก็มีแค่เรา คุณนี่มันลีลาชะมัด..”

น้ำถามเกาหัวอย่างหงุดหงิด แต่ก็ยอมเอียงหูไปหา แล้วสิ่งที่เขาได้รับกลับมา

นั่นก็คือโดนขโมยหอมแก้มเน้นๆให้สะดุ้งตกใจเล่น

“อื้ออออ~!คุณ!!///////*//ฮึ้ย~!!!” คิ้วสวยขมวดยุ่งกลบความเขิน

ริมฝีปากบางน่ารักเม้มแน่น ไม่รู้จะด่าอะไรดี อีกฝ่ายดูท่าทางชอบใจ

ยิ้มยักคิ้วกวนประสาทเขาแบบนี้ ต่อให้ด่าอะไรไป ก็คงทำเป็นไม่รับรู้ตามเคย

เล่นได้ตลอดสิน่า… น้ำใช้สองมือ ผลักอกเอสจนเซถอยไปสองสามก้าว

เจ้ารูปหล่อยังหัวเราะร่าขำหน้าเขินๆของคนผลัก ได้รับสรุปใจความสำคัญ

การด่าออกมาหนึ่งคำ... “ไอ้บ้า!! /////// ”

...................................................
............................
......... เพราะไม่อยากให้คนเป็นแม่จับผิดเอาได้ ว่าลูกไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว

น้ำจึงตัดสินใจมารับขนมขึ้นไปเอง จะได้ไม่ต้องมีใครขึ้นไปอีก เขาเดินลงบันได

ตรงไปยังห้องครัวชั้นล่าง มองหาหญิงเจ้าของบ้านแสนใจดี...

เห็นคุณแม่ของแบงค์ กำลังตักขนมหวานคือทับทิมกรอบใส่ถ้วย

ตามด้วยเกล็ดน้ำแข็งบดละเอียด และลอยดอกมะลิดอกเล็กๆ หอมชื่นใจใส่ไว้

บนหน้าขนมให้ด้วย... หนุ่มน่ารักชะงักยืนมองจากทางด้านหลัง...

ผู้หญิงที่ดูมีความสุขกับการสาละวนทำขนมตรงหน้านั้น... กำลังทำให้เขาคิดถึง

.......... แม่.................

.... คุณแม่ที่แสนน่ารักของเขา ....ผู้จากไปแล้ว.....

เจ้าของครัวยกขนมสองถ้วยใส่ถาดเสร็จ ก็หันมาเจอเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู

จ้องมองเธออย่างไม่วางตา “..น้ำ? ”

น้ำสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อถูกทักขณะกำลังยืนเหม่อ.. เสียงเรียกจากคนที่ทำให้เขาเห็น

ภาพซ้อนของแม่ตัวเอง เรียกสติที่กำลังนึกย้อนไปหาวันเวลาเก่าๆที่อบอวลไปด้วย

ความรักและความสุขจากครอบครัว.............. ให้กลับมาพบกับความจริง

ว่าคนตรงหน้านี้......... ไม่ใช่แม่ของเขา....

เพราะแม่ของเขาไม่ได้อยู่บนโลกนี้อีกแล้ว....

(แม่ครับ............................. น้ำคิดถึงแม่...)

............ หนุ่มน่ารักนิ่งเงียบไปสักพัก ก็ถอนใจสลัดความอาลัยไปฝืนยิ้มได้

“ส่งมาให้ผมเถอะครับคุณแม่..” ยื่นมือไปรับเอาถาดขนมนั้นมาถือไว้เอง

“ทำไมลงมาเอาเองล่ะค่ะลูก!? ความจริงเดี๋ยวแม่ยกขึ้นไปให้บนห้องก็ได้

แล้วดูสิ! น้องแบงค์นี่ไม่ไหวเลย ปล่อยให้พี่ต้องลงมายกขนมเองแบบนี้..”

คนเป็นแม่พูดยิ้มๆส่ายหัว ลูกชายของเธอช่างไม่รู้จักเอาอกเอาใจ

พี่ชายของคนรักบ้างเลย...

“อ๋อ...เอ่อคือไม่หรอกครับ! ไม่เป็นไรเลยแค่นี้เอง ผมยกไปเองดีกว่า!

555 ..พอดีผมอยากรู้ว่าคุณแม่ทำขนมอะไรไว้น่ะครับ ขอบคุณนะครับ”

ยิ้มให้เจ้าของบ้านแสนใจดี แล้วรีบหันหลังเดินลิ่วขึ้นไปชั้นบน..

ตอนนั้นพ่อของแบงค์เดินเข้าครัวมาเห็นหลังของน้ำไวๆ ก็พูดกับภรรยา

“อ้าว พี่ชายเจ้านิกกี้ยังไม่กลับอีกเหรอ..”

“ขออยู่คุยกับลูกอีกหน่อยค่ะ สงสัยตานิกคงวานพี่ชายมาปลอบใจให้

น่ารักกันจังนะคะ คนพี่นี่ขี้เกรงใจมากๆเลยล่ะค่ะ555”

แม่แบงค์หัวเราะอย่างอารมณ์ดี ก่อนหันไปยื่นถ้วยขนมให้สามี

บังคับให้กินขนมที่เหลือเข้าไปอีก... จะได้ทำอย่างอื่นใหม่...55

..............................................

............................

..........

“เป็นอะไรไปครับน้ำ?” เอสเอ่ยทักทันที ที่เห็นน้ำเดินถือทับทิมกรอบเข้ามา

ด้วยสีหน้าเบื่อโลก... มีอะไรข้างล่างอย่างนั้นหรือ ก่อนลงไป

แฟนเขายังดูมีชีวิตชีวากว่านี้เลย..

“ น้ำ........... เอ่อ... ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่...”

“แค่..?......แค่อะไรครับ?”

เอสถามย้ำขณะที่น้ำวางถาดขนมแล้วลงนั่งกับพื้น ใช้ช้อนตักทับทิมกรอบ

ในถ้วยของตัวเองขึ้นมามองจ้อง.... “ผมคิดถึงแม่..........” เอาขนมเข้าปากไปคำ

ก็เคี้ยวแล้วยิ้มๆชมว่าอร่อยเบาๆ..

เห็นคนน่ารักของเขาทำหน้าหงอย คนหน้าหล่อก็กระเถิบเข้าไปนั่งใกล้ๆ

สิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุด ก็คือการได้เห็นน้ำเศร้า....

น้ำถอนใจ ทอดสายตาเหม่อออกไปนอกหน้าต่างพูดให้เอสฟัง

“แม่ผมเขาชอบทำอาหารแล้วก็ชอบทำขนมมาก... ทุกวันๆเห็นแม่ใส่ผ้ากันเปื้อน

ยืนในครัวมากกว่าส่วนไหนๆของบ้านแล้ว เขาชอบทำขนมไว้รอพวกผม

กลับมากินที่บ้าน.... ทั้งอาเตี่ย.... ทั้งไอ้นิก...แล้วก็ผม พวกเราชอบแย่งกัน

ขอให้แม่ทำเมนูที่ตัวเองชอบ55........... มิน่าล่ะ....ไอ้ตาตี่มันถึงชอบมาอ้อน

ขอกินข้าวที่บ้านนี้....” เห็นแม่ของแบงค์แล้ว เจ้าน้องชายของเขาก็คงจะคิดถึงแม่

เหมือนกันแน่ๆ...

น้ำพูดถึงแม่อย่างแสนคิดถึง ทำให้เอสเห็นแล้วอยากปลอบใจคนรักบ้าง

“..........อืมมม.......คุณอยากกินอะไร บอกผมสิ...ไว้เรามาทำด้วยกันนะ”

ได้ยินว่าโดนชวนทำขนม น้ำก็หันไปขมวดคิ้วถามปนหัวเราะ

“คุณคิดอะไรอยู่น่ะเอส555 ผมทำไม่เป็นหรอกโธ่~”

“ก็เปล่า... ผมจะเป็นคนลงมือทำให้คุณกินเอง ... หึ.....ส่วนคุณก็มีหน้าที่

คอยชิมว่า.......มันเหมือนที่แม่คุณทำรึยัง ดีมั้ยน้ำ (ยิ้ม)”

“เอส.........”

“เอาไว้ถ้าคุณคิดถึงพ่อแม่เมื่อไหร่ ก็มาอ้อนผมได้ จะให้ทำขนมหรือทำยิ่งกว่านั้น

ผมก็จะเป็นคนทำให้คุณเอง ผมจะคอยเติมความรักให้คุณเอง......ตกลงมั้ยน้ำ”

เอสพูดพร้อมรอยยิ้มกว้าง แล้วลองตักขนมขึ้นมากิน ..ขนาดเคี้ยวก็ยังยิ้ม...

คนหล่อหัวเราะนิดๆก่อนตักขนมขึ้นมาอีกช้อน แล้วยื่นไปหาอีกฝ่ายที่เอาแต่

นั่งมองหน้าเขาอึ้งๆด้วยแก้มที่แดงระเรื่อ.... อดขำน้ำที่อมยิ้มทำหลบตาไม่ได้

คนน่ารักกระมิดกระเมี้ยนกินขนมที่เขาป้อนเข้าปากให้ กลบเกลื่อนด้วยเสียงบ่น

และคิ้วที่ผูกกันจนเป็นโบว์เพราะความเขิน..

“ฮึ่ม.. คุณนี่จริงๆเลย… /////// อ่ะๆ ก็ได้..” ดูเหมือนคนพูดยังไม่รู้ตัว

ว่ากำลังทำให้อีกฝ่ายคิดว่า น่าร๊ากกกก/////// แค่ไหน..

“ขอบคุณนะ/////” น้ำเคี้ยวขนมที่เอสป้อนให้ไปก็ก้มหน้าพูดเบาๆ

แล้วช้อนที่มีขนมทับทิมกรอบสีแดงสวยหอมอร่อย ก็ถูกยื่นมาจ่อใกล้ๆกับ

ปากของดาราหนุ่มบ้าง...

เอสยิ้มอ้าปากกินขนมจากช้อนของน้ำ ก่อนส่งสายตาเชื่อมเหมือนเป็นการอ้อน

ขอว่า... ป้อนเขาอีกได้มั้ย...

“หึๆอะไรกันเมื่อกี้บอกให้ผมอ้อนคุณ ยังไม่ทันไรเลยมาอ้อนผมแทนซะแล้ว”

ไม่ว่าที่ไหน.. เมื่อไหร่.. ถ้าน้ำรู้สึกคิดถึงพ่อกับแม่เมื่อไร...

เอสจะเป็นคนมอบความรักสามเท่าให้กับน้ำเอง....

*********************

……………

………………..ซ่า……ซ่าซ่า... เสียงอาบน้ำดังออกมาจากในห้องน้ำ

ทำเอาใจคนนั้งคอยที่เตียงนอน อดเต้นแรงขึ้นไม่ได้...///////

ที่บ้านหลังสีเขียวอ่อน.. น้องแบงค์อยู่ในห้องนอนของลูกชายคนเล็ก

นั่งอมยิ้มรอคนรักรุ่นพี่ของเขาอาบน้ำ นึกไปถึงเรื่องที่เขาจะทำจากนี้...

พี่นิกบอกเขาว่า........ จะพาไปเที่ยว ไปดูหนัง ไปกินข้าว... ไปที่ที่อยากไป

ไปด้วยกันสองคน ... พวกเขาจะใช้เวลาร่วมกันก่อนจะพาไปส่งที่บ้าน..

แกร็ก! .. “หึ... รอพี่เดี๋ยวนะแบงค์ ขอพี่แต่งตัวหล่อๆแป๊บเดียวนะ55”

นิกกี้ยิ้มจนตาหยี พูดพลางใช้ผ้าขยี้หัวตัวเองเดินออกมาจากในห้องน้ำ..

กลิ่นครีมอาบน้ำสตรอเบอร์รี่หอมฟุ้ง ลอยผ่านหน้าแบงค์ไปทันทีที่แฟนหนุ่มเดินผ่าน

หนุ่มน้อยใจเต้น...////// เขินหน้าแดงขึ้น มองตามหนุ่มตี๋ที่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว...

หยดน้ำที่ยังเกาะพราวบนร่างแกร่งที่มีกล้ามท้องน้อยสวยๆนั่น

ทำให้หนุ่มรุ่นพี่ดูเซ็กซี่นัก...... เล่นเอาหนุ่มร่างเล็กต้องแอบกัดปากตัวเองนิดๆ

อย่างหมั่นเขี้ยว... เสียงหัวใจของคนมองเต้นระรัวขึ้นอย่างยั้งไม่อยู่..

“อ๊ะ!?... หือ!? ///// เป็นอะไรเหรอแบงค์?” คนที่กำลังง่วนอยู่กับการเลือกเสื้อผ้า

ต้องสะดุ้งใจเต้น เมื่อถูกคนรักตัวเล็กของเขาเข้ามากอดแน่นจากด้านหลัง

นิกกี้อมยิ้ม ค่อยๆหมุนตัวไปหา แล้วเชยคางให้ใบหน้าจิ้มลิ้มนั้น

แหงนมองสบตากับเขา ฝ่ามืออุ่นๆลูบเบาๆที่ข้างแก้มของหนุ่มน้อย..

ยังมีรอยช้ำปรากฏให้เห็นชัดเจน “น้องแบงค์ครับ.. พี่ขอโทษ

พี่ไม่อยากให้เขามายุ่งกับคนที่พี่รัก... ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับเรื่องของเรา

แต่กลับทำให้เรื่องมันก็ดันกลายเป็นแบบนี้..”

รักเก่าทำเรื่องยุ่งยากให้เขาจนปวดหัว.. ต่อจากนี้ไปเขาจะไม่ยอมให้แก้มบุ๋ม

หรือใครมาทำให้แบงค์ต้องเจ็บตัว...หรือเจ็บใจได้อีก เขาจะดูแลแบงค์ให้ดีกว่านี้

“พี่นิกอย่าโทษตัวเองเลยครับ... ทั้งหมดมันเป็นเพราะแบงค์งี่เง้าเอง..

เป็นเพราะแบงค์มันใช้ไม่ได้เอง.... แบงค์รู้ ว่าพี่นิกรักแบงค์ แต่ก็แค่กลัวว่าพี่นิก

จะรักใครมากกว่าแบงค์มั้ย” หมายถึงสาวคนรักเก่าของแฟนหนุ่มรุ่นพี่

ผู้หญิงสาวสวยเจ้าเล่ห์คนนั้น คิดจะแย่งพี่นิกของเขากลับไป..

แถมตอนนี้พวกเขาต้องโดนพ่อลงโทษ ห่างกันแบบนี้ยิ่งทำให้นึกกลัวแก้มบุ๋มนัก

“ฟังนะแบงค์.. คนที่พี่รักที่สุด จนคิดว่ายอมตายแทนยังได้ บนโลกนี้ก็มีแค่พี่น้ำ....

กับแบงค์เท่านั้น...”

คำสารภาพรัก ทำเอาหนุ่มน้อยยิ้มน้ำตาคลอ สุดแสนจะดีใจ

“พี่นิก//////// จริงๆนะครับ! แบงค์ก็รักพี่นิกที่สุด!” สวมกอดเอวคนรัก

แล้วซบหน้ากับอกแกร่งที่เปลือยอยู่ อีกฝ่ายก็กอดตอบแล้วลูบหัวเขา

อย่างอ่อนโยน

“แบงค์เห็นพี่เป็นคนเจ้าชู้เหรอ?”

“หือ.. (ส่ายหน้ารัว)”

“เห็นพี่ชอบโกหกเลยไม่เชื่อใจเหรอ?”

“เอ่อไม่นะครับ ไม่ใช่..”

“ถ้าอย่างนั้น แบงค์เชื่อใจพี่แล้วใช่มั้ย ว่าพี่รักแบงค์คนเดียว พี่ไม่ได้รักเขาแล้ว”

“พี่นิก///////.......................ครับ!แบงค์จะเชื่อพี่! แล้วต่อจากนี้ ต่อให้เขามายั่ว

หรืออ้างอะไรเพื่อเข้าหาพี่นิกอีก พี่นิกก็ต้องอย่าหวั่นไหวนะครับ!”

ท่าทีขึงขัง จ้องตารอคำตอบของหนุ่มร่างเล็ก ทำให้คนฟังขำจนถูกหยิกท้อง

“โอ๊ย!555 ////// ครับๆๆ!!! ใครมายั่วพี่ก็ไม่สนหรอก.. นอกจาก...”

“นอกจาก! มีนอกจากด้วยเหรอ!! พี่นิกอ่ะ! หมายความว่ายังไงครับ!?

คิดจะนอกใจแบงค์เหรอ!!!?” เดี๋ยวเหอะคนเจ้าชู้~~~ -*-

“นอกจากแบงค์คนเดียวไง../////” นิกกี้ตอบหนุ่มรุ่นน้องพร้อมทำท่ายักคิ้ว

ยิ้มทะเล้นให้ ก่อนเลื่อนฝ่ามือ ลูบไล้แผ่นหลังของคนในอ้อมกอดเพื่อแกล้งเล่น

“อึก...................///////// พี่นิกนี่!” ไอ้พี่นิกบ้า~~~~~~~~~ >///////<

หนุ่มหน้าตี๋หัวเราะชอบใจ ดึงผ้าขนหนูผืนเล็กที่พาดบ่าตัวเองมาคลุมหัวคนรัก

แกล้งขยี้หัวแบงค์ให้ทรงผมยุ่งเหยิงเล่น ก่อนจะหันไปแหวกเสื้อในตู้

เลือกหาตัวที่เหมาะสำหรับการเดทในวันนี้...

เลือกไปเลือกมา นิกกี้ก็ได้เสื้อที่คิดว่าเข้าท่าที่สุดแล้วออกมาสองตัว

คนจะใส่มองเสื้อทั้งสองตัวเทียบกันแล้วก็สองจิตสองใจ

“ อืม....แบงค์... แบงค์ว่า.............ตัวไหนดี? ตัวนี้รึตัวนี้.. แบงค์ชอบตัวไหน?”

ตกลงใจว่าจะยกให้แฟนหนุ่มเป็นคนช่วยตัดสินให้

คนช่วยเลือกมองเสื้อในมือของคนรักทั้งตัวซ้ายและตัวขวา สลับกันไปมา..

ก่อนหยุดมองที่หน้าคนถามความเห็นเขา... อมยิ้มเขินๆ

“แบงค์ชอบ.............. ตัวนี้ครับ~//////////”

บอกไปตามความจริง... ด้วยการใช้นิ้วชี้ จิ้มไปที่หน้าอกของคนรัก...

แล้วปลายนิ้วชี้ที่สั่นเล็กๆ ก็ค่อยๆลากเลื่อนลงมาเบาๆ ตามร่องกล้ามเนื้อสวย

ให้ไปหยุดอยู่ตรงท้องน้อย.. เหนือผ้าขนหนูที่ผูกเอวไว้อย่างหมิ่นเหม่......

หนุ่มน้อยช้อนสายตาอ้อนๆขึ้น มองหน้าอีกฝ่ายให้รู้สึกร้อนวูบวาบไม่น้อย

กลั้นยิ้มไม่อยู่ห้ามไม่ให้หน้าแดงก็ไม่ไหว ..รู้สึกเขินจนบอกไม่ถูก

อยากให้คนรักเข้าใจความรู้สึกของเขาในตอนนี้......

“หึหึ////// แบงค์... ไม่เอาน่า~อย่าเล่นดิ! เวลายิ่งมีน้อยๆ เดี๋ยวจะโดนดีนะเรา!หึ..”

หนุ่มหน้าตี๋เอ่ยกลั้วหัวเราะ แขม่วท้องถอยหนีมือเล็กที่ลูบวนให้รู้สึกสยิวเล่น

“....ครับ/////// เวลายิ่งมีน้อยๆอยู่ ...” คราวนี้หนุ่มร่างเล็กรีบตามเข้ากอด แล้วเงยหน้า

ขึ้นมองสบตา กับดวงตาคู่เรียวรีที่ดูตื่นเต้นในท่าทีของเขา อาการเหวอนิดๆ

แสดงออกทางสีหน้าให้เห็นได้ทันที เขาจึงรีบย้ำให้คนฟังแน่ใจ..

“... แล้วพี่นิกไม่คิดว่าเราน่าจะทำอย่างอื่นกัน... ที่นี่บ้างเหรอครับ/////// ..”

นิกกี้กระหยิ่มยิ้มให้เสียงกระซิบที่ดูขัดเขินนั่น เขาทิ้งเสื้อทั้งสองตัว

ที่ถืออยู่ในมือเดี๋ยวนั้น แล้วคว้ากอดเอวบางของแฟนหนุ่มช่างอ้อนไว้แทน..

“หึ/////// แล้ว.........แบงค์อยากทำอะไรกับพี่.. ในห้องนอน.....ที่มีแค่เราสองคน...

อย่างนี้เหรอจ๊ะ..” ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ แต่ก็ยังแกล้งถามให้อีกฝ่ายเขินเข้าไปใหญ่

“พี่นิกอ่ะ!แกล้งแบงค์!//////”

“555งั้นนี่ก็หมายความว่า แบงค์ไม่อยากไปดูหนังที่โรงแล้ว ..

แต่อยากอยู่ดูหนังของพี่แทนใช่ป่ะ!?”

“ไอ้พี่นิกบ้า!///////*// อ๊ะ!!เฮ้ย!!!”

หนุ่มน้อยเขินจนผลักหน้าอกคนรักรุ่นพี่ แต่แรงกระแทกกลับทำให้ผ้าขนหนู

ที่คนตัวโตนุ่งอยู่นั้น หลุดลงไปกองกับพื้นแทน!

“อ้าวเฮ้ย!//////” นิกกี้รีบก้มดูท่อนล่างตัวเอง แล้วเงยหน้ามองอีกฝ่าย

ก็เห็นกำลังจ้องส่วนนั้นของเขาตาโตด้วยความตกใจ แถมหน้าแดงไปใหญ่แล้ว

“อึก!!!/////////” เล่นเอาทั้งคู่ชะงักงันพูดอะไรไม่ออกไปชั่วอึดใจ..

แล้วทันใดนั้น เมื่อเจ้าหนุ่มหน้าตี๋ตั้งสติได้ เขาก็ตัดสินใจเข้ารวบตัวคนที่กำลังเอ๋อ

อุ้มจนตัวลอยให้ร้องเหวอ พาขึ้นเตียงทั้งๆที่อยู่ในสภาพนั้นกันเสียเลย.....

“เหวอ~~! พะพะพี่นิก!////// ใจเย็นครับ!พี่! พี่นิกดะเดี๋ยว

เดี๋ยวก่อนสิคร๊าบ~!!!” ให้คนเขาตั้งตัวบ้างซี่~

“ไม่ด๋งไม่เดี๋ยวแล้ว!!!/////” (ยั่วกูดีนัก..หึหึ..)

.......................

...........................................

.....................

.........

“ฮึกก! ตายล่ะ!! พี่นิก! พี่นิกครับ! รีบตื่นเร็วเข้า~!!!”

หลังทำกิจกรรมสั่งลา ก่อนจะไม่ได้.... กันอีกตั้งเดือน นิกกี้กับแบงค์ก็เผลอ

เคลิ้มหลับไปจนได้ หนุ่มน้อยตกใจตื่น รีบกระเด้งตัวขึ้นคว้านาฬิกาข้อมือ

ของคนรักที่ถอดวางทิ้งไว้บนหัวเตียง ดูเวลาแล้วดวงตากลมโตก็ต้องเบิกกว้าง

ด้วยความตกใจมาก “อึ๋ย! นี่มันจะห้าโมงเย็นแล้วนี่!! พี่นิกตื่นเร็วครับ! |||||||||||

ป่านนี้พี่เอสกับพี่น้ำจะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้!! พวกพี่เขายังอยู่ที่บ้านแบงค์อยู่เลย!!!”

“เฮ้ย!!! จริงดิ!” คราวนี้คนตัวโตกว่าสะดุ้งพรวด ลุกนั่งบ้าง

ชายหนุ่มทั้งสองมองหน้ากันอย่างตื่นๆ เพิ่งลืมตาก็ยังมีเบลอๆอยู่บ้าง

แต่ตกใจมากกว่าที่พวกเขาเผลอไผลจนเลยเถิด คนที่รออยู่ต้องกำลังโกรธแน่||||||||||||

นิกกี้หันรีหันขวาง รีบควานหาโทรศัพท์มือถือตัวเอง บ่นว่าโยนทิ้งไว้

บนเตียงแต่หายไปไหนก็ไม่รู้... คนรักตัวเล็กของเขาก็ช่วยหาด้วยและเป็นคนเจอ

อยู่ใต้หมอน “เย้ยยย!!! ซวยเพราะแบ็ตหมดนี่เอง! โห่!!”

เจ้าตาตี่ร้องซวยแล้วตบหน้าผากตัวเองไปมา เร่งลุกเดินไปหยิบที่ชาร์ตแบ็ตทั้งๆ

ร่างยังเปลือยเปล่าล่อนจ้อน.... ส่วนอีกคนที่เคยเห็นกันตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว ก็ยังนั่งเขิน..

ต้องหลบตาแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำแก้อาย แทนอีกฝ่ายที่ไม่เคยนึกอายเขาบ้างเลย/////

นิกกี้ร้อนใจนัก ไม่รู้ทางนั้นจะเป็นอย่างไรบ้าง

พอเสียบที่ชาร์ตแบ็ตได้ก็รีบโทรหาคุณพี่เขยทันที

“โหลๆ! พี่เอส! ทางนั้นเป็นยังไงบ้างครับพี่!?|||||||||| ผมขอโทษ!

พอดีมือถือผมมันแบ็ตหมด! ผมไม่รู้เรื่องเลยอ่ะมันเพลิน! เอ๊ย!!///// คือ!

ผมเถลไถลไปหน่อย ขอโทษจริงๆครับ!! พี่เอสยังไปทำงานทันมั้ยเนี่ย!?”

...................................
………….

ทางด้านคนหน้าหล่อ พอได้รับการติดต่อกลับจากเจ้าน้องชายตัวแสบของคนรัก

ก็โดนแย่งเอามือถือไปคุยแทนทันที ทั้งคู่ยังอยู่ในห้องนอนของแบงค์

เพราะไปไหนไม่ได้

เอสได้แต่นั่งท้าวคางบนเตียง เงยมองน้ำที่เดินไปเดินมาผ่านหน้าเขา

ด่าน้องแทบลืมหายใจด้วยความโมโห “ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยนิก!!!!

มึงกล้าทิ้งกูไว้ที่นี่นะ!จะระริกระรี้กับไอ้เบ๊ไปถึงไหนห๊า!!! มึงรีบเอามันกลับมา

เดี๋ยวนี้! รู้มั้ยกูต้องหน้าด้านทู่ซี้ขออยู่บ้านมันแบบมึนๆกี่รอบแล้วไอ้ตัวดี มึงห่วงกู

บ้างมั้ยห๊ะ!! ไม่ห่วงกูก็ห่วงบ้างว่าความจะแตก ถ้ามึงไม่รีบมา เดี๋ยวกูจะปีนหนีออก

ทางหน้าต่างเองไอ้พวกเด็กชั่ว!!! รวมหัวกันหลอกกูดีนัก ก็ไหนมึงบอกแป๊บเดียว

เดี๋ยวมา แป๊บๆ แป๊บเชี่ยอะไรสัด! สันดานเอ๊ย~ล่อไปสี่ห้าโมงเย็นแล้ว! เอสต้องไป

ให้ถึงกองถ่ายตอนหกโมงครึ่งนะ! นี่ก็โทรไปขอเลื่อนวันเขามางานนึงแล้วไอ้ควาย

ไอ้นิก!!~ อ่ะไอ่ๆๆๆ~ไอ้งูพิษ!! ไอ้พวกชาวนากับงูเห่า! ไอ้เข็นครกขึ้นภูเขา!

ไอ้หอกข้างแคร่! ไอ้สาระเลวได้ใจไอ้น้องเชี่ย มึงมันไอ้พวกฝนเข็มให้เป็นทั่ง!!

ไอ้คนหามเสา! ไอ้เห็บหงอย!ไอ้ด๊อยเหี่ยว! ..................................ไอ้สัด!!

มึงไม่ต้องมาร้องเพลงพี่เบิร์ดให้กูฟัง! //////*//หมอกรึควันเชี่ยไรเดี๋ยวกูจะส่ง

ให้มึงลอยไปเกิดใหม่ไอ้หอยแมลงภู่ ! ไอ้ปลากระป๋องหมดอายุ! ทำไม! ทำไม!!

ทำไมมึงมือไม่พาย แต่เสือกชอบเอาตีนตบหน้าปลาในน้ำเล่นห๊า!! หมาตี่!

นี่มึงคิดจะให้กูเห็นกงจักรเป็นดอกหน้าวัวไปถึงเมื่อไหร่! ไปกินขี้ช้างซะไป๊

ไอ้เด็กเชี่ย!!! แฮกๆๆ.......แฮก .....แฮก........... ........ ..................เอ๊ะ? (-*-)

(ตืดดดดดด......) เฮ้ย....................... อ้าวไอ้ฟายเอ๊ย! วางไปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ!!

......................................ฮึ้ย~อ๊าคคคคคคคคคคคค~~~~~~~~~~~~!!!!”

น้ำหงุดหงิดอาละวาดอย่างหัวเสียสุดๆ จะปาโทรศัพท์ทิ้งจนเอสต้องรีบมา

จับตัวไว้ คว้าเอากลับคืนไปแทบไม่ทัน||||||||||||||||...

......................................
………….

ส่วนทางเจ้าน้องตัวแสบนั้น ก็ยังนั่งยองๆทั้งเปลือยๆ มองโทรศัพท์ในมือเหงื่อแตก

..กู่ไม่กลับแล้ว..พี่ชายเขา ||||||||||||| หนุ่มตี๋โดนด่าจนไม่รู้เหนือรู้ใต้เล่นเอามึนตึบ..

น้องแบงค์แต่งตัวเรียบร้อยออกมาจากห้องน้ำ เจอนิกกี้ยังอยู่ในสภาพเดิม

ก็ยืนท้าวเอวถาม “พี่นิก....... คิดจะแก้ผ้าไปถึงเมื่อไหร่ครับ!?/////*//”

ช่วยรู้สึกตัวเสียทีเถอะ ว่าควรจะหาเสื้อผ้ามาใส่ได้แล้ว

นิกกี้มองหน้าแบงค์... เขาต้องรีบพาคนรักกลับไปส่งแล้ว

“อึก!//////// อะไรครับพี่นิก!?” น้องแบงค์สะดุ้งตัวนิดๆ เมื่อถูกจู่โจมดึงมือ

ให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของคนที่นั่งกับพื้น โดนกอดเอาไว้เสียแน่น

“แบงค์.................แทนที่จะให้พี่ใส่ผ้า พี่ว่าแบงค์ถอดออกดีกว่าม๊ะ..

แล้วเราก็มาต่อกันอีกซักรอบนึงเนอะ...”

“พี่นิก/////*//........ เดี๋ยวก็โดนพี่น้ำฆ่าเอาหรอกครับ..”

หนุ่มหน้าตี๋เหลือกตาขึ้นมองเพดานห้องอย่างสุดเซ็ง.........

.......................................

....................
.........
…

......สี่สิบนาทีต่อมา ..

รถหรูของเอสก็ถูกขับมาจอดตรงที่เดิม ก่อนถึงบ้านของแบงค์เล็กน้อย

แต่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในรถทั้งสองคนยังอาลัยอาวรณ์กันอยู่ไม่ห่าง..

นิกกี้จับมือแบงค์ไว้ทั้งสองข้าง พูดมองสบตากัน อยากบอกให้รู้ว่าเขาไม่ต้องการ

ปล่อยให้ลงจากรถแค่ไหน “หนึ่งเดือน..... ใครๆก็บอกว่ามันแป๊บเดียว

แต่สำหรับพี่นานโคตรๆ.. ไม่อยากคืนให้ที่บ้านเล้ย~!///////” หนุ่มหน้าตี๋ดึงตัว

คนรักรุ่นน้องมากอดแน่นๆ

“พี่นิก..///////// แบงค์ต้องคิดถึงพี่นิกมากแน่ๆเลย.. ถึงเราอาจจะได้เห็นหน้ากันบ้าง

แต่เราก็มองหน้ากันตรงๆ หรือคุยกันไม่ได้.. ยัยแพร(เพื่อนสนิทแบงค์) ก็เป็นพวกเดียว

กับพ่อ ต้องเอามาฟ้องพ่อแน่ๆเลยถ้าแบงค์ขัดคำสั่งอ่ะ...|||||||||| แบบว่าแพรเขาโมโห

ที่พี่นิกปล่อยให้พี่แก้มบุ๋มมาตบหน้าแบงค์น่ะครับ โธ่ ..ทั้งๆที่พี่นิกไม่ได้ผิด.. เฮ้อ~

แถมพ่อก็ห้ามไม่ให้ไปไหนนอกจากมหาลัยเลยด้วย.. ดูพ่อทำกับแบงค์สิพี่นิก

ถ้าเป็นพี่เบนซ์ก็ว่าไปอย่าง แบงค์ไม่ใช่ลูกสาวสักหน่อย...”

ได้ยินที่แบงค์พูด นิกกี้ก็เข้าใจอยู่ว่าเพื่อนๆและทางบ้านคงเป็นห่วงแบงค์มาก

“พ่อเขารักแบงค์ไงถึงได้ทำแบบนี้55 .... พี่ก็คงคิดถึงแบงค์มากเหมือนกัน..”

ส่งสายตาอ้อนๆมองคนรักตัวเล็กของเขา

“พี่นิกครับ......... ถ้าแบงค์คิดถึงพี่นิก แบงค์จะมองไปบนท้องฟ้าแล้วกันนะครับ

แบงค์จะส่งความคิดถึงไปหาพี่... แม้เราจะไม่ได้เจอกันอีก...ฮึก...แต่แบงค์

จะคอยบอกผ่านสายลม ..ฮึอฮือ~.. ว่ารักพี่ฮือออ~พี่นิกจะอยู่ในใจของแบงค์

ตลอดไปครับ..ฮึกฮือออ” หนุ่มน้อยพูดทั้งน้ำตา สะอื้นกอดคนตรงหน้าไว้

“โธ่แบงค์อย่าร้องไห้น่า พี่จะไปรอที่ทางช้างเผือกนะจ๊ะ หน้าของพี่ก็คงลอยมาปรากฏ

ให้เห็นอยู่ที่เมฆก้อนไหนสักกะ..! จ๊ากกกก!!!////*// เฮ้ยพี่ยังไม่ตายนะแบงค์!!!”

หนุ่มตี๋สะดุ้งหยิกแก้มเจ้าหนุ่มรุ่นน้องตัวเล็กให้คิดดูใหม่

“ฮะฮะฮะ////// ฮึกฮึก...นั่นสิครับ ฮะฮะ...”

“เฮ้อ..../////หึ แบงค์... ถ้าคิดถึงพี่ไม่ต้องมองท้องฟ้าหรอก เพราะพี่จะอยู่ในนี้เอง..”

นิกกี้จับมือแบงค์มาวางไว้ที่หน้าอกข้างซ้าย ตรงตำแหน่งหัวใจของแบงค์เอง..

เล่นเอาหนุ่มน้อยเขินดีใจจนยิ้มไม่หุบ “ครับ//////....ละแล้ว แบงค์ล่ะครับ~ ”

โดนทำหน้าอ้อนถาม คราวนี้หนุ่มหน้าตี๋เลยจับที่อกข้างซ้ายของตัวเองบ้าง

“แบงค์ก็อยู่ในนี้ของพี่เหมือนกันไง... หึหึ รู้สึกเหมือนได้ยิน........

เสียงหัวใจตัวเองกำลังเต้นใช่มั้ย..”

“ครับ.....รู้สึกครับ..”

“นั่นแหละมันแปลว่าพี่รักแบงค์ พี่คิดถึงแบงค์ ตลอดเวลา”

“พี่นิก////// แบงค์ก็เหมือนกันนะ! แบงค์รักพี่นิกที่สุด!!”

“ใช่ช่ายยยย!นั่นแหละ แบงค์ต้องรักพี่ไปอีกนาน555//////”

คนตัวเล็กโผเข้ากอดคนรักตัวโตอีกหน น้ำตาซึมอีกรอบ.. พวกเขารู้ดีว่า

เดี๋ยวมันก็ผ่านไป... แต่หนึ่งเดือนมันนานราวกับหนึ่งปีสำหรับพวกเขาเลย

นิกกี้จูบหน้าผากแฟนหนุ่มแล้วเช็ดน้ำตาให้

“ ไม่ต้องห่วงนะ ไว้พี่จะรีบมารับไปเที่ยวให้ฉ่ำปอด ทันทีที่ครบเดือนเลยล่ะ55

แล้วอย่าลืมไปกินข้าวในมอ.ที่ร้านเดิมทุกวันล่ะ!”

“แบงค์จะลืมได้ไงครับ แล้วแบงค์จะรอนะครับ//////”

ใช่แล้ว พวกเขามีแผนดีๆที่รู้กันแค่สองคน....

วิธีที่ถึงแม้จะไม่ได้พบหน้ากันด้วยซ้ำ แต่พวกเขาก็จะเหมือนได้อยู่ใกล้กัน..

********************************************

หกโมงเย็นจนจะทุ่มแล้ว... ช่วงนี้พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าเร็วเสียด้วย

ทำให้บรรยากาศในเวลานี้ใกล้มืดเต็มที..

“เอาล่ะถึงแล้ว รีบเข้าไปกันเถอะ นิกกี้ก็อยู่กับน้ำตอนที่พี่ทำงานนะ”

ดาราหนุ่มจอดรถเมื่อถึงกองถ่าย เขาโทรบอกพี่ผึ้งแล้วว่าให้ถ่ายทำส่วนของ

นักแสดงคนอื่นไปก่อน เพราะตัวเองคงไปถึงช้ากว่าใคร คนหล่อได้รับคำด่า

กลับมาเหมือนอย่างเคยๆ...(เมื่อก่อนก็เป็นเจ้าชายสายเสมออ่ะนะ55.)

เอสหันไปพยักหน้ายิ้มให้ คุณผู้ช่วยที่นั่งหน้าบึ้งใส่น้องชายมาตลอดทาง...

น้ำยังเคืองเจ้าน้องตัวแสบไม่หาย แม้เขาจะบอกไปแล้วว่าไม่โกรธอะไรนิกกี้

เอสเปิดประตูลงไปนอกรถ แต่เห็นอีกสองคนก็ยังนั่งอยู่ข้างในไม่ขยับ

เขาจึงเคาะกระจกรถเบาๆเรียก...

คนน่ารักถอนใจยังหน้าตูม แล้วชะงักมองนิ้วก้อยสั่นๆที่ค่อยๆกระดิกไปกระดิกมา

ยื่นให้ตรงหน้าเขา หันไปมองเจ้าของนิ้วตาหยี ก็ยิ้มแฉ่ง

..... เจ้าตาตี่มันกำลังพยายามง้อเขาอยู่

น้ำขมวดคิ้วมองเจ้านิ้วตอแหลตรงหน้าอย่างหมั่นไส้ แล้วจู่ๆก็ใช้สองมือคว้าหมับ!

จับมันไว้แน่น นิกกี้สะดุ้งเฮือกตกใจ ร้องลั่นรถทันทีที่ถูกฟันคมๆของพี่ชาย

กัดนิ้วก้อยเขา! |||||||||||||||

เล่นเอาเอสที่ยืนรออยู่ด้านนอกตัวรถ ต้องรีบเปิดประตูส่วนที่นั่งด้านหลัง

เข้าไปช่วยดึงตัวน้ำ บังคับง้างปากให้ปล่อยเป็นพัลวัน

“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย~~~~~~~!!!!|||||||||||||| พี่น้ำ! พี่น้ามมมมมมมม

ผมขอโทษษษษษษษษษ!!!” เจ้าน้องตัวดีร้องบอกขอโทษไม่ขาดปาก

ยันหัวพี่ชายให้ถอยห่าง ขณะที่คนพี่ก็กัดไม่ปล่อย...

“น้ำ! น้ำ!||||||||||| พอแล้วๆ!! เดี๋ยวนิ้วน้องก็ขาดกันพอดี!”

เอสดึงตัวน้ำออกมาห่างน้องได้ ก็รีบลากให้ออกไปนอกรถ

หนุ่มน่ารักสะบัดตัวออกทันที นึกฉุนและน้อยใจ เลยหันไปแผลงฤทธิ์

ใส่แฟนหนุ่มด้วย “หนอย~!~///////*// นี่คุณเข้าข้างมันเรอะ!”

คราวนี้จึงถึงตาเอส ต้องร้องลั่นลานจอดรถบ้าง คนน่ารักของเขางับแขนซ้าย

เข้าให้ เจ้าหน้าตี๋ต้องรีบออกจากรถ มาช่วยดึงตัวพี่ชายอย่างร้อนรน

วุ่นวายกันอยู่ตรงนั้นราวสิบนาทีได้....

กว่าที่ทั้งสามคนจะได้เดินเข้ากองถ่าย..

(มีต่อนะจ๊ะ^^)

Create Date : 29 พฤษภาคม 2555

Last Update : 29 พฤษภาคม 2555 20:17:32 น.

0 comments

Counter : 1474 Pageviews.