ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 38 รักมากครับ.../2 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)





ต่อนะจ๊ะ^^






..................

...........


.................. ที่บ้างหลังโตของเจ้าหนุ่มลูกครึ่ง...

นายเทพพิชัยกำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่ในห้องนอนของตัวเอง วันนี้เขาหอบงาน

กลับมาตรวจต่อที่บ้าน...ช่วงนี้ถือว่างานของเขายุ่งพอดู..........ก็หลังจากที่เอาแต่

ตามหาน้องน้ำจนไม่เป็นอันทำงานทำการอยู่ทุกวี่วัน เห็นจะมีช่วงนี้นี่แหละ

ที่เจ้ากล้ามโตจะทำให้ปะป๊าของตัวเองดีใจได้... เนื่องจากอยู่ติดบ้านมากขึ้น

และตั้งใจทำงานอย่างใครเขาได้เสียที..

........ ชายหนุ่มนั้นหวังเอาใจพ่อตัวเองโดยเฉพาะ...เพราะได้คิดว่าในเวลาไม่นาน

ต่อจากนี้ เขาอาจได้พาหวานใจเข้าบ้านก็เป็นได้!... น้องน้ำอยากคุยกับเขา!!

จะไม่ให้ซึ้งใจ ชื่นใจน้ำตาแทบไหลได้อย่างไร เขานั้นสุดแสนจะดีใจ...

รอก็แต่ให้สุดที่รักติดต่อมาหา เขาวางแผนเอาไว้แล้ว ว่าจะค่อยเป็นค่อยไป

กับน้ำ.... ถึงอุปสรรคใหญ่หลวงอย่างป๊าของเขาจะไม่ชอบหน้ากันกับคนที่เขารัก

สักแค่ไหน แต่เขาก็จะพยายาม...พยายามๆๆๆและพยายามให้สำเร็จให้จงได้!..////////

เขาตามจีบน้ำมาตั้งสามปี....เขาไม่ยอมถอยแน่!

................ถึงแม้ว่า...น้ำจะมีแฟนแล้ว......เขาก็จะทำให้ไอ้หมอนั่นมันถอยไปเอง!

...และ ถึงแม้ว่า........จนป่านนี้.....น้องน้ำยังไม่ยอมโทรกลับมาก็ตาม...||||||||||||||||||

........แต่เขาจะไม่ท้อ!......... เขาจะรอต่อ...ไป!.... เขาจะต้องหาทาง...


(เอ๊ะ! แต่คิดอีกทีไปถามเจ้าน้องกวนโอ๊ยของน้ำ ให้มันรู้เรื่องไปเลยเย็นนี้เลยดีกว่า!

กูเบื่อจะรอแล้วโว๊ยยยย!!!).................................. เอาไปเอามา

ความดันทุรังสูงของหนุ่มลูกครึ่งทำให้ใจที่หดหู่ลุกโชนขึ้นสู้อีกครั้ง พร้อมเสียง

โทรศัพท์ที่ดังขึ้น เทพพิชัยได้ยินเสียงเรียกเข้าที่เขาตั้งไว้สำหรับเบอร์นี้โดยเฉพาะ

ก็รีบตะครุบมือถือที่วางไว้ข้างตัวมาดูด้วยรอยยิ้ม.... [ ไอ้กุ้งแห้ง ]

“กร...”

ความผูกพันแปลกๆระหว่างเขากับกร.... เป็นอะไรที่เจ้าตัวยังรู้สึกทะแม่งๆอยู่

ทุกเมื่อเชื่อวัน..........แต่มันก็เหมือนเป็นสิ่งที่ช่วยค้ำจุนจิตใจเขาได้ในบางครั้ง...

บางเวลาที่เขารู้สึกถึงความ....... อ้างว้างในหัวใจ........มันเหงาเหลือเกิน...


เจ้าน้องชายที่เกลียดตัวจริงของเขาเข้าไส้ กลับทำให้เขารู้สึกดีขึ้นได้อย่างประหลาด

... ทุกๆครั้งที่ได้พูดกัน เหมือนพวกเขาจะรู้จักกันมากขึ้น มองเห็นมุมต่างๆที่ไม่เคย

ได้สัมผัสของกันและกันมากขึ้นเรื่อยๆ....

แต่ในเวลาเดียวกันนั้นก็เหมือนพวกเขาไม่รู้จักกันเลย…ก็ว่าได้...

.... แม้บางเรื่องจะไม่จริง แต่ความจริงใจเท่านั้นที่เป็นของจริง.....


หากว่าจะได้คุยกับเจ้ากรเหมือนเดิม..ในฐานะที่ไม่ต้องปิดบังตัวจริงอีกต่อไป

มันจะดีสักแค่ไหนกันนะ......


“ฮัลโหล..หึ...ว่าไงกุ้งแห้ง?.. คิดถึงพี่แล้วเหรอ ถึงโทรมาได้ นึกว่านายมัวแต่

ควงสาวจนเพลินไปแล้วซะอีก”

“หืมม!พี่หมอทีนั่นแหละ! /////ทำแต่งานๆๆๆ ไม่ยอมหยุดพักบ้างเล้ย..ไม่อยากเจอ

หน้าน้องบ้างรึไงครับ.... ผมยังอยากเจอหน้าพี่เลยนะ55 ไว้เรานัดเจอกันดีมั้ยพี่!”


“เฮ้ย!||||||||||||| มะไม่ได้นะ! .....เอ่อคือ!! พี่ยุ่งจะตายชัก! ช่วงนี้คนไข้ทั้งนอกทั้งใน

มีจนล้น รพ. ปวดหัวไปหมดแล้ว ไหนจะที่คลีนิกอีก ไม่มีเวลาว่างเจอกับนายหรอก!”


คำที่รีบปฏิเสธทำเอาปลายสายเสียงอ่อยลงทันที... “...55... เหรอครับ...เอ่อ..

งั้นถ้าพี่ยุ่งมากก็ไม่เป็นไรครับ... ตกลงนี่ผมโทรมากวนพี่ใช่มั้ย..งั้น..”


“...แต่ถ้าแค่คุยโทรศัพท์กันไม่เป็นไรหรอกพี่คุยได้! อย่าคิดมากสิ..

นายไม่ได้รบกวนอะไรเลย.....พี่อยากคุยกับนายนะ..... กร..พี่ขอโทษจริงๆ..

แล้วสักวัน.........เราต้องได้เจอกันแน่ๆ....”

เทพพิชัยนึกถึงหน้าของอีกฝ่าย... ป่านนี้รอยยิ้มใสๆนั่นคงเจือนลงเพราะผิดหวัง..

.....เขาเองก็อยากเจอ..แต่มัน................ทำไม่ได้....


...................................กรถอนใจ ..ก่อนกลับมาอมยิ้มอีกครั้ง

น้ำเสียงที่ทุ้มต่ำมากของอีกฝ่าย ช่วยปลอบโยนจิตใจเขาไว้ได้ทุกครั้ง

ในความรู้สึกของเด็กหนุ่ม เสียงของพี่หมอทีช่างฟังดูอ่อนโยนเสมอ...


“ผม........... อยากให้พี่ย้ายกลับมาอยู่ที่นี่จัง..... พี่ไม่น่าย้ายไปต่างจังหวัดเลย เฮ้อ~~

อืมช่างมันเหอะครับ!55 คือที่ผมโทรมา เพราะมีเรื่องอยากถามพี่หมอทีน่ะครับ”

“.............อื้ม...เรื่องอะไรไงล่ะ?”

“พอดีว่า..............เอ่อ.....แหะ... เพื่อนน่ะครับพี่! เขาไปมีเรื่องกับคนอื่นมาจนได้แผล

เป็นไอ้พวกรอยฟกช้ำบนหน้า ผมอยากรู้ว่ามันนานแค่ไหนครับกว่าจะหายดี..?...”

“.......หา!?||||||||||||||”

“ก็แหม...555พี่เป็นหมอนี่! ตอบให้น้องหายข้องใจหน่อยสิครับ แล้วทำยังไงให้

หายเร็วๆ ให้มันไม่มีแผลเป็น รู้สึกจะมีพวกรอยข่วนเสียด้วยสิ..”


เอาแล้วสิ!!!................. เจ้าหนุ่มเทมอึ้งกิมกี่ไปพักใหญ่...........

(555มาปรึกษาหมอเถื่อนอย่างกูเนี่ยนะ!!!||||||||||||||

ถ้าถามว่าทำให้เป็นแผลยังไงนี่ยังง่ายกว่า.. )


โดนอีกฝ่ายถามซ้ำอย่างเป็นกังวล เร่งเขามาอีกนายเทพพิชัยก็อึกอักๆ...

ก่อนจะอาศัยประสบการณ์ของตัวเองที่เคยมีเรื่องกับชาวบ้านเขามา ตอบคำถาม

แถไปเรื่อยๆ... “เฮ้ย!55555 ไม่เห็นจะยากเล้ย! บอกเพื่อนนายได้เลย

ว่าไม่ต้องห่วงหรอก วันแรกว่าแย่แล้ว ไอ้วันที่สองนี่ยิ่งแย่ใหญ่ แต่บอกเขาว่า

ไม่ต้องคิดมากนะ เพราะวันที่สามก็..”

“ก็ดีขึ้นแล้วใช่มั้ยครับพี่หมอที!?”

“ก็ต้องเลวร้ายยิ่งกว่าวันที่สองแหงอยู่แล้วสิ!”

“เหวอ! จริงดิพี่โหย~ทำไงดีอ่ะ!”

เสียงกรร้องเหวอ เล่นเอาหนูแนนสะดุ้งใจไม่ดีจ้องหน้ากรเขม็ง


ฝ่ายเทพพิชัยก็พยายามใช้ความคิดว่าจะเอาไงต่อ... “เออน่า! มันเป็น

เรื่องธรรมชาติ! บอกเขาไม่ต้องห่วงไปหรอกเดี๋ยววันที่สี่ที่ห้าก็คง..”

“ทุเลาแล้วใช่มั้ยพี่!?”

“เปล่า... แค่คิดว่าหน้าคงไม่ค่อยเหมือนคนเท่าไหร่แล้วล่ะ!”

“ห๊า!!..........|||||||||||||||||” ไม่ใช่แค่กรคนเดียว แต่หนูแนนที่รับรู้จากกรด้วย

ก็แหกปากจนร้องโอยแล้วหน้าซีดเผือด... อยากจะเป็นลม...

“........อึ๋ย! แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่มันจะหายสักทีอ่ะพี่?” กรถามต่ออย่างร้อนใจแทน

พลางเปิดลำโพงให้สาวเจ้าของเรื่องรับฟังด้วย


ด้านคุณหมอกำมะลอก็สนุกใหญ่ จนอดหัวเราะไม่ได้

“555 ก็ไม่เกินชาตินี้หรอก!55แต่ถ้าอยากหายเร็วๆก็...”

“มีวิธีดีๆใช่มั้ยครับ! ///// ทำยังไงพี่หมอทีแนะนำหน่อยสิ!?”

“ไปซื้อยาฆ่าหญ้า!”

“ยาฆ่าหญ้า!? ซื้อมาทำไมพี่!?”

“ กินเข้าไปซักขวดก็หายสนิทแล้ว!”

“มันก็ตายดิพี่!!!||||||||||||||*||”

“ก็ตายน่ะสิ!!ก๊ากกก55555555555”

กรรีบปิดลำโพงโทรศัพท์แล้วเอามาแนบหูตัวเอง เดินหนีพี่หนูแนน

ที่ส่งเสียงด่าฝากพี่หมอทีของเขาแทบไม่ทัน “ไอ้หมอเฮงซวย! -*- ”


ดาราหน้าใสตัดสินใจเดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียงห้อง...

“โธ่~พี่หมอทีครับอย่าเล่นสิ////////*// เพื่อนผมเขาโกรธใหญ่แล้ว..”

หนุ่มลูกครึ่งถอนใจก่อนบอกให้ปลายสายไปหาซื้อยาแก้ปวด แก้ฟกช้ำ

กับน้ำใบบัวบก มาเท่านี้คงพอใช้ได้แล้ว... (ประสบการณ์ส่วนตัวล้วนๆ555

เมื่อสมัยกลับมาเมืองไทยใหม่ๆก็เที่ยวก่อเรื่องไม่เว้นวัน..)


“ขอบคุณครับพี่หมอที...../////// 55 แล้วผมจะโทรมากวนพี่ทุกวันเลยคอยดู555”


.............................................................

...................................

.....................

.............



หลังมื้อเย็นที่แสนอิ่มอร่อย ดาราหน้าใสก็ขอตัวกลับ... แถมยังใจดีอาสา

ไปส่งเพื่อนสาวของเจ้าหนุ่มหน้าตี๋ให้ด้วย.. แต่แทนที่สาวร่างเล็กจะหน้า

บานเป็นจานเชิงด้วยความตื่นเต้นแช่มชื่น... กลับหน้าเหวอ...เอ๋อปนอึ้งไม่หาย

เมื่อได้รู้ความจริงอันยิ่งใหญ่จากปากเพื่อนซี้ของเธอว่า พ่อไอดอลสุดที่รักของเธอ

(พี่เอสขา) ตอนนี้กำลังคบหาเป็นแฟนอยู่กับหนุ่มน่ารักสุดๆอย่างพี่น้ำ!!!


(ฮือ~~~~~~~~~ พี่เอสมีแฟนแล้ววววววววว~~~ T T เป็นพี่น้ำเสียด้วย

ไม่อยากจะเชื่อเลย! พี่น้ำนะพี่น้ำ! ใครจะสู้ได้ล่ะโฮ~~~~~~~~~~~~~~ )

เล่นเอาแฟนคลับตัวยงอย่างหนูแนนชีช้ำกะหล่ำปลี แต่.........สาวเจ้าก็คิดเสียว่า.......

มันก็ยังดีกว่า ต้องยกพี่เอสสุดที่เลิฟ ให้ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้นะ!...
(แล้วเขาเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ...)


“เอแล้วนี่คนที่บ้านพี่หนูแนน เขาจะว่าอะไรมั้ยครับเนี่ย..” กรหันมาถาม

หญิงสาวหน้าเยินที่ยืนข้างๆ.. พวกเจ้าของห้องได้ยินก็พลอยเป็นห่วงไปด้วย

มีเรื่องจนได้แผลไปทั้งตัว กลับบ้านมืดแถมยังมีผู้ชายไปส่งอีก..

“แหม////// ขอบคุณที่เป็นห่วงหนูแนนกันนะคะ^^ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

น้องกร กับไอ้นิก พ่อกับแม่เขาเห็นออกบ่อยไป55 (เห็นกรในทีวีนะ) ส่วนเรื่อง

ที่ไปบู๊มาเนี่ย...... คงโดนซักเยอะหน่อยล่ะค่ะว่าตกลงใครชนะ..”


น้ำกับเอสยืนยิ้มส่งแขกที่หน้าประตู ก่อนที่คนหน้าหล่อจะผิดสังเกตแล้ว

ร้องทักเจ้าดารารุ่นน้องให้รอท่าอยู่ก่อน... หันไปตะโกนเรียกคนที่ยัง

นั่งจมปลัก เหมือนจะลงหลักปักฐานอยู่ที่โซฟาไม่ยอมไปไหนให้หันมา


“ อ้าวนิกกี้! เฮ่! นี่เขาจะกลับกันแล้วนะ ให้เจ้ากรไปส่งพร้อมหนูแนนเลยสิ!

จะได้ไม่ต้องขึ้นแท็กซี่ รออะไรอยู่เหรอ!?” เอสถาม ขณะที่คนพี่เดินไป

หาน้อง เห็นเจ้าน้องชายตัวโตตาตี่ๆของเขาเอาแต่นั่งหน้าง้ำ เกยคางกับหมอนอิง


“มึงเป็นไรนิกกี้? ถ้าห่วง ... เรื่องไอ้เบ๊ เดี๋ยวกูจะช่วยคิดให้กูบอกแล้วไง..”

น้ำยกมือจับหัวน้องโยกไปมาพลางถาม อีกฝ่ายกลับเงยหน้าขึ้นสบตาพี่

แล้วเอ่ยขออย่างอ้อนๆ...

“ พี่ครับ..... คืนนี้ผมขอนอนด้วยคนนะ.. ผมไม่อยากอยู่คนเดียว..”

คนน่ารักมองหน้าน้องอย่างชั่งใจ ใช้ความคิด กำลังจะอ้าปากอนุญาตให้

ดาราหนุ่มหล่อเจ้าของห้องก็รีบสาวท้าวตามมา ดึงตัวคนที่อยากอาศัยนอน

ห้องของเขาให้ลุกเดิน “นายคิดผิดแล้วนะนิกกี้! กำลังเครียดแบบนี้ต้องไปหา

เพื่อนๆสิ! เอ้อ! มีเพื่อนคบใช่มั้ยเรา!? นั่นแหละพี่คิดแล้วว่านายต้องมีเพื่อน!”


เอสฉีกยิ้มแนะนำไป ก็ผลักไหล่ดันหลังน้องชายคนรักให้ก้าวไปที่ประตู

นิกกี้ละล้าละลังหันมองหาพี่ตัวเอง “ ตะแต่! พี่เอสครับผมอยาก.. อยู่ พะพี่น้ำ!”


“อื้ม!..ที่เอสพูดมาก็ถูกนะไอ้นิก.. กูต้องใช้สมาธิคิดเรื่องมึง ไหนจะเรื่องงาน

ของเอสอีก.. มึงไปหาเพื่อนก็เข้าท่านะ” น้ำเดินมาส่งด้วยอีกคนผลักหัวน้องเบาๆ

ให้ออกจากห้องไปยืนรวมกับกรและหนูแนนที่รออยู่..

น้องของเขาโตแล้ว กะอีเรื่องแค่นี้มันต้องดูแลตัวเองได้...


นิกกี้มองหน้าพี่ที่ยิ้มให้จนบานประตูปิดลง....เขายอมตัดใจไม่ตื้อขอเหมือนเด็กๆอีก..

หันหลังเดินตามกรกับเพื่อนไปที่รถ แล้วก็คิดได้ ว่าจะหาทางออกสำหรับคืนนี้ยังไงดี..

(.......ไปหาเหล้าแดกต่อที่บ้านไอ้บาสก็ได้วะ!)



**************************




............. ก๊อกๆๆ.. “อาเทม......อาเทม!? .ลื้อหลับไปรึยัง?..”


หลังจากวางสายกรไปเขาก็กะว่าจะตรวจทานงานให้เสร็จก่อนสักครึ่ง

แล้วตั้งใจจะออกจากบ้านไปหาน้องชายของคนที่เขาหลงรัก...

ถามเรื่องของน้ำให้มันรู้กันไป เกรงว่าจะถูกหลอกให้รอเก้อ


แต่เมื่อได้ยินเสียงเรียกจากพ่อ เทพพิชัยจึงวางมือจากเอกสารตรงหน้า

เขาบิดขี้เกียจไปซ้ายทีขวาที แก้เมื่อยเล็กน้อย แล้วค่อยยันตัวเองจากท่า

กึ่งนั่งกึ่งนอนให้ลุกขึ้นจากเตียงนอน เดินไปเปิดประตูให้ปะป๊าของเขา..

“What? ..มีอะไรอีกล่ะป๊า ผมทำงานอยู่น่า..”

“ฮึ่ย~ ป๊าก็มีเรื่องจะบอกลื้อน่ะสิ เกือบลืมเลย ว่าจะมาบอกลื้อตั้งหลายวันแล้ว

ป๊าก็มัวแต่ยุ่งๆอยู่..” นายยุทธพิชัยเดินเข้ามาในห้องลูกชาย สีหน้าของคนเป็นพ่อ

ดูยินดีไม่น้อยที่เห็นลูกชายคนเดียวของเขา กลับมาเอาการเอางานอย่างนี้..


“อ๋อ........อยากกินกระเพาะปลาอีกแล้วสิ!? OK! ว่าจะออกไปข้างนอกอยู่พอดี

เดี๋ยวแวะซื้อมาให้แล้วกัน..ร้านเดิมใช่มั้ย!?”

“กระเพาะปลา! กระเพาะหมา! กระเพาะแพะอะไรที่ไหนเล่า!! ////////*//

ป๊าจะมาบอกให้ลื้อเตรียมตัว ไปติดต่อพบคนที่มาขอร่วมหุ้นรายใหญ่ พร้อมกับป๊า

ไอ้ที่เราประกาศจะทำโครงการบ้านจัดสรรแห่งใหม่นั่นน่ะ เขาสนใจมากเลยนะ

ถ้าตกลงร่วมธุรกิจกันได้ เสร็จงานนี้อีกหน่อยลื้อจะได้มีประสบการณ์ดีๆมากขึ้น

เป็นงานใหญ่ๆ เวลาทำสัญญาอะไรมันจะได้ไม่โดนเขาเอาเปรียบ! เข้าใจมั้ยอาเทม”


เจ้าหนุ่มลูกครึ่งนั่งกอดอกทำท่าเหมือนตั้งใจฟังพ่อสอน แต่ในใจเขากำลังเริ่มเซ็ง

ที่ชีวิตปะป๊าก็มีแต่งาน งาน งาน แล้วก็งานทั้งปี…


“เอ้อ! คนที่เราจะไปร่วมทุนด้วยนี้นะเขาเป็นคนมีชื่อเสียงด้วยนา! ลื้ออาจจะรู้จักก็ได้”

“ใครอ่ะป๊า?”

“ชื่อ เค็ด!”

“ห๊า...? ใครอ่ะไม่เห็นรู้จักเลย”

“ก็เค็ดน่ะเค็ด! ชื่ออาเค็ด...เอ..รึเก็ท..ไม่ไม่ มันชื่อเม็ด!...”

“เม็ด!? เม็ดอะไรป๊า!??? ใช่คนแน่รึเปล่า! ป๊าจะร่วมทุนกับเขาแล้วยัง

จำชื่อเขาไม่ได้อีกหรอ!” ทั้งพ่อทั้วลูกเกาหัวกันยิก

“โว้ยยย~///////*//อาเม็ด! ..เง็ด! เช็ด! เค็ดๆๆ!อะไรซักอย่างนี่แหละวู้!”

นายยุทธพิชัยเสียหน้าลูก ชักไม่ได้การเดี๋ยวเขาต้องแอบถามเลขาดูใหม่แล้ว

ว่าตกลงเจ้าดารารูปหล่อนั่นจริงๆแล้ว มันชื่ออะไรกันแน่..|||||||||||||


“555555ชื่อพิลึก! สงสัยไม่ดังเท่าไหร่หรอกมั้งป๊า!”

“เฮ้ย!ไม่นาไอ้นายเค็ดเนี่ยเขาดังมากนา ป๊ายังเคยเห็นในทีวีกับตามข้างขวดของ

หรือไม่ก็บนฝากระป๋องบ่อยๆเลย! มันจะเป็นผลดีต่อเรา เวลาที่ประกาศให้จองบ้าน

ในโครงการมากๆเลยนา ลื้อรู้เปล่า ต้องขายดีจนหมดเกลี้ยงแน่ๆ! 555”


“ครับๆๆแล้วมันเมื่อไหร่ล่ะป๊า ที่ว่าจะให้ผมไปด้วย..”

เห็นผู้เป็นพ่ออารมณ์ดีที่ธุรกิจกำลังจะไปได้สวย หากเขายอมทำตาม

คำสั่งพ่อ มันก็น่าจะเป็นผลดีต่อเรื่องความรักของเขาด้วย..


“วันอาทิตย์หน้านี่แหละ หกโมงเย็น ลื้อห้ามผิดนัดกับป๊านะอาเทม..”

“คร้าบบบบ I promise...”

ดันหลังพ่อตัวเองให้รีบกลับห้องนอนไปพักผ่อนได้แล้ว


“ไปๆๆ ป๊ารีบไปนอนแต่หัวค่ำเถอะ เดี๋ยวหน้าเหี่ยวไปมากกว่านี้ผมไม่รู้ด้วยนะ”

“แหม่!//////*// ลื้อนี่มันจริงๆเลยนะ! ไอ้ลูกปากหมา! เฮ้ยอาแทมมี่

มันหยิบลื้อผิดมาจากโรงพยาบาลฝรั่งรึเปล่าวะ!”


หลังปิดประตูห้องแล้ว เทพพิชัยยังได้ยินเสียงปะป๊าของเขาตะโกนล้งเล้ง

บ่นด่าเขาต่ออีกหน่อย .. กำลังขำพ่อเสียงมือถือก็ร้องดังมาจากทางหัวเตียง

เดินมาดูโทรศัพท์ตัวเองก็พบว่าเป็นเบอร์ไม่คุ้นเอาเสียเลย.......ใครกัน..


“ฮัลโหลครับ…...? สวัสดีครับ...?...” ทำไมอีกฝ่ายยังเงียบนะ...

ลูกค้าที่เจอกันวันนี้หรือเปล่า......... (ช่วยพูดอะไรบ้างสิเว้ย! -*- วางซะดีม๊ะ!)



“...อ่ะ..เอ่อ......ฮัลโหล....นี่.........น้ำพูดนะ..”

……………….

…………

….


“..อึก!!!///////// ฮะฮัลโหล!ครับ! น้องน้ำ! น้องน้ำจริงๆใช่มั้ย!!”

ที่ถามย้ำเพราะกำลังตื่นเต้นสุดๆ! เสียงหวานๆของคนที่เขาหลงรัก

ทำไมจะจำไม่ได้ ดีใจเหลือเกินที่ไม่ต้องรอเก้อแล้ว ในที่สุดอีกฝ่ายก็เลิกหนี

หันมายอมพูดคุยกับเขาเสียที

“ น้องน้ำครับ!//////// น้องน้ำหายโกรธพี่เทมแล้วใช่มั้ย!? ความจริงแล้ว

คนที่ขายบ้านคือป๊านะ! พี่ไม่เคยคิดจะขายบ้านของน้ำเลยพี่สาบานได้!

ให้อภัยพี่! แล้วเรามาดีกันเถอะนะครับ! พี่สัญญาว่าพี่จะทำตัวดีๆ ไม่รุ่มร่าม

กับน้องน้ำอีกแล้ว! จะเชื่อฟังที่น้องน้ำพูดทุกอย่าง! พี่!..”


“เอาล่ะๆ!! .. เราอย่าเพิ่งพูดอะไรกันตอนนี้เลย... ที่โทรมาเนี่ยก็เพราะ......

เอ่อ..............ก็....... เพราะว่า.....คือช่วงนี้ยังไม่ค่อยว่างเพราะงั้นวันอาทิตย์หน้า

หกโมงเย็น เรานัดเจอกันหน่อยดีมั้ย.. ||||||||||||(แหวะ...กูไม่อยากเจอเลยอ่ะ)”


“จริงเหรอน้องน้ำ!!/////// งั้นก็ดีสิครับ! เราเจอกันที่ไหนดีล่ะ...อื้มไปร้านที่

พี่เคยพาไปกินข้าว ตอนเซ็นสัญญาเช่าบ้านเมื่อสามปีที่แล้วดีมั้ยจ๊ะ?”

เทพพิชัยอมยิ้มแป้นอย่างแสนสุขใจ นึกถึงวันนั้นแล้วน้ำน่ารักจริงๆ

ถึงแม้จะไม่ค่อยเต็มใจไปกินข้าวกับเขาเท่าไหร่ แต่สุดท้ายก็ฟาดเรียบเสียจน

ทำกระเป๋าตังค์เขาแทบจะลอยได้555 ..และนั่นก็เป็นเพียงครั้งเดียวที่น้ำ

ยอมออกไปไหนกับเขา .... การนัดเจอกันครั้งนี้คงนับเป็นครั้งที่สองที่เขาจะได้

กินข้าวกับน้องน้ำสุดที่รัก

แต่สำหรับเขาแล้วมันช่างน่าตื่นเต้นเหมือนเดทครั้งแรกจริงๆ////////


“.....ร้านไหน?...จำไม่ได้หรอก! (บ้ารึเปล่าวะใครจะไปจำ |||||||||||*||)

ไปร้านที่กู........เอ่อ.....น้ำอยากไปได้มั้ยล่ะ..”


ไอ้หนุ่มลูกครึ่งเหวอไปเล็กน้อย.... ทั้งที่เขาไม่เคยลืม..

แต่อีกฝ่ายกลับไม่เคยจำเสียนี่.....

ที่เขาว่าคนน่ารักมักใจร้ายนี่ท่าจะจริง.... โดยเฉพาะน้องน้ำของเขา

แต่เขาก็หยุดรักไม่ได้...รักมาตั้งสามปีแล้ว....และเขาจะขอรักต่อไป...

“ได้สิครับน้ำ น้องน้ำอยากไปที่ไหนบอกพี่มาเลยจ้ะ แล้วพี่จะไปรับ..”


“มะไม่ต้อง!|||||||| ไม่ต้องมาเลย! เดี๋ยววันนั้นเจอกันที่ร้านเลยก็แล้วกัน...

....เอ่อ..เป็นร้านอาหารอิตาเลี่ยนนะ ที่อยู่ใกล้กับ..”

นัดแนะบอกจุดหมายปลายทางเสร็จสรรพ ยังไม่ลืมย้ำว่าห้ามผิดนัดเด็ดขาด!


“ได้จ้า!////// วันอาทิตย์หน้าหกโมงเย็น ร้าน. เอ๊ะ!....เฮ้ย!!||||||||”

เจ้าเทมนึกถึงนัดสำคัญของปะป๊าขึ้นมาได้ก็ตกใจ...หน้าเจือน..... แย่ล่ะสิ!

นี่มันวันเดียว!เวลาเดียว!กับที่พ่อของเขาจะพาไปหาเจ้าคอเคล็ดอะไรนั่นเลยนี่หว่า!


“.....เฮ้ยทำไม?.... ไปไม่ได้เหรอ!อย่าบอกนะว่าไปไม่ได้! พี่เทมเห็นน้ำ

ไม่สำคัญเลยใช่มั้ย คนอุตส่าห์จะคุยด้วยแล้วนะ!”


น้ำเสียงตัดพ้อจากคนที่เขารักเหลือเกิน ทำใจเจ้าหนุ่มลูกครึ่งร้อนรน

“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกจ้ะน้องน้ำจ๋า~~คะคือ..คือว่าเอ่อ คือพี่~~|||||||||||”

“บอกมาคำเดียวว่ามึงจะไปมั้ย!? -*- ”

จู่ๆก็เข้าโหมดโหดเหมือนเดิมซะงั้น!|||||||||||||||||

ท่าทางน้องน้ำคงเริ่มโมโหกับท่าทีอึกอักของเขาเข้าแล้ว เดี๋ยวได้อดกันพอดี

“ไปจ้า! ไปจ้ะไป! พี่เทมไปแน่!!!”

“..............หึ........เออ!.ก็เท่าเนี๊ยะ........ แล้วก็ห้ามโทรมาหาเพราะกูงานยุ่งสุดๆ

ถ้าทำตัวน่ารำคาญ ไม่เชื่อหรือไม่ไปตามนัด ก็ไม่ต้องมาคุยกันอีกเลย เข้าใจมั้ย!”


สั่งเสร็จหวานใจของเขาก็ตัดสายทันที....................||||||||||||||||||


เอาไงดีล่ะไอ้เทพพิชัยเอ๊ย........


เจ้ากล้ามโตต้องเบ้หน้า ...แล้วเดินมึนๆออกไปยืนเคาะประตูหน้าห้องพ่อ...

เมื่อพ่อของเขาเปิดประตูออกมา ก็ให้อ้ำอึ้ง......ไม่รู้จะเริ่มยังไง


“หือ?... ลื้อมีอะไรอาเทม..”



............................

*********************************











ในห้องนอน.. บนเตียงกว้างของดาราหนุ่มหล่อ...

เอสนั่งกอดน้ำจากทางด้านหลังกลางที่นอนนุ่ม....กำมือถือในมือข้างหนึ่ง

กอดเอวแฟนตัวเองไว้ข้างหนึ่ง...

“เฮ้อ~…..” หนุ่มน่ารักถอนใจโล่งอก เอนตัวให้หลังเอนไปพิงกับอกของ

คนรักที่ประคองกอดเอาไว้ ก่อนโยนกระดาษที่เขียนบทพูดในมือให้ปลิว

ทิ้งไปทางอื่น ......ทั้งที่เจ้าดาราใหญ่อุตส่าห์ร่างคำพูดไว้ให้ คุยโต้ตอบกับ

เจ้าคนที่เขาเกลียดขี้หน้าเสียดิบดี แต่สุดท้ายก็ตบะแตกจนได้


“ก็ให้พูดดีๆกับไอ้เชี่ยเทพมันน่าขนลุกนี่นา!... แต่ว่ามันก็บอกจะไปแน่ๆ

แล้วนะ.. อย่างนี้เรียกว่าพวกเราทำสำเร็จไปขั้นนึงแล้วใช่ป่ะ!?///////”

น้ำแหงนหน้าถามเอสที่ก้มเอาคางมาเกยบนหัวเขายิ้มๆ...


“ครับคนเก่งของผม55” คนหล่อพูดชมพลางขำกับท่าอ้าปากหาวเสียกว้างของน้ำ

ก่อนใช้ปลายจมูกโด่งซุกซอกคอขาวหอมกรุ่น ที่พยายามถอยหนีจมูกเขา

ด้วยความเขินปนจั๊กจี๋


“ฮะฮะ//////// ไม่เอาน่าอย่าเล่นดิ ผมต้องคิดเรื่องเจ้านิกกี้กับเจ้าเบ๊ต่ออีกนะเนี่ย”

ไล่หอมแก้มนุ่มก็แล้ว .. ไล่กอดไล่ฟัดอย่างหมั่นเขี้ยวก็แล้ว...

คนน่ารักของเขาก็เอาแต่หัวเราะ แล้วดันตัวเองออกห่าง ไม่ยอมเล่นด้วยเสียที

คนหน้าหล่อต้องกลับมานั่งกอดเข่า มองแฟนตัวเองนอนตีขา ถือดินสอขีดๆ

เขียนๆเศษกระดาษบนที่นอน ทำหน้าใช้ความคิดไม่หยุด....


ถ้าให้พูดถึงเรื่องแผนการแล้วล่ะก็.........................

จะมีใครเก่งเกินเจ้าดาราหน้าหล่อไปได้...

.......... ไม่นานนักเอสก็นึกอะไรดีๆออก... เขาอมยิ้มมองน้ำที่บ่น

พึมพำเรื่องน้องอย่างมีเลศนัย...


.............................................................

...........................

***********************



“ขอบคุณมากนะค่ะน้องกรขา~~!! >////< ”

“ครับไม่เป็นไรครับ! 55 ขอให้หายเร็วๆนะพี่หนูแนน!”

โบกมือลาพร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้ม... เมื่อไปส่งนิกกี้ที่บ้านเพื่อนแล้ว

ดาราหน้าใสก็พาสาวร่างเล็กมาส่งถึงบ้านเป็นที่เรียบร้อย เขารีบขอตัว

กลับไปพักผ่อนที่บ้านตัวเองบ้าง ระหว่างทางขากลับจากบ้านหนูแนน

กรก็นึกได้ว่าทางนี้เป็นทางเดียวกับที่ไปบ้านคุณหมอเรียว....


เมื่อนึกถึงก็คิดถึงขึ้นมา....... เด็กหนุ่มอมยิ้มเอื้อมมือไปเปิดเพลงฟัง

วันนี้ก็มืดค่ำแล้ว เอาไว้วันพรุ่งนี้เขาค่อยไปเยี่ยมหาแม่นงค์กับหมอเรียวจะดีกว่า

..........................

.............กำลังนึกอะไรเพลินๆรถที่ขับสวนกันเลนข้างๆก็พุ่งสวนไปอย่างเร็ว

จนดาราหน้าใสใจหายใจคว่ำ! “ เฮ้ยยยยย!!!|||||||||||*|| อะอะไอ้บ้าเอ๊ย!

ขับรถอย่างนี้จะรีบไปตายห่าที่ไหนวะแม่งง~~” เล่นเอาด่าตามหลังไม่เลิก

แล้วคาดว่าคันก่อนหน้า หรือที่ตามหลังเขามาก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน


..................................

.....................


กรไม่รู้หรอกว่า เจ้ารถคันที่เขาด่าแช่งอยู่นั้น.... คนขับก็คือคนที่เขาคิดถึง

อยากเจอเป็นนักหนา........ นายเทพพิชัยขับรถราวกับนักแข่งมหาประลัย...

ตะบี้ตะบันเหยียบคันเร่งไปด้วยความโมโห.....

“บ้า! ป๊าบ้า! ไม่เคยเข้าใจลูกเลย!!!-*-”


เหตุเพราะนัดของน้ำ ดันมาชนกับนัดของพ่อเสียได้...

เจ้าลูกครึ่งลงเอยด้วยการทะเลาะกับพ่อไปตามระเบียบ โดนด่าแทบลาตาย

สุดท้ายเลยต้องหนีไปอาศัยนอนที่บ้านเพื่อนรักอย่างเรียว เพื่อหนีเสียงด่าของพ่อ...

คิดจะบังคับให้เขายกเลิกนัดกับคนที่เขาเฝ้ารักได้ยังไง!

ไอ้งานนั่นมันอาจจะสำคัญก็จริง ... แต่หากเขาพลาดนัดน้องน้ำหนนี้

คงไม่มีโอกาสให้แก้ตัวหนที่สองอีกแน่... เลือกความรักมันผิดตรงไหน!


(ก็ผมรักเขามากนี่ครับ)


พ่อเขาเห็นงานสำคัญกว่าความสุขของลูกได้ยังไง! ไหนว่าทำทุกอย่างก็เพื่อลูก

แต่นี่มันไม่เห็นได้ทำเพื่อเขาตรงไหนเลยนี่หว่า!!?||||||||||||||||*||

เซ็งเช็ด!

ทำไมต้องมานัดกันวันนั้นด้วยนะ! แต่ก็เอาเถอะ

เรื่องบังเอิญไม่ได้เกิดกับเขาบ่อยนักหรอก..........


..................................................

............................


****************************************




“น้ำ”......... เอสสะกิดเรียกคนน่ารักที่เอาแต่นั่งคิดนอนคิด หาทางวางแผน

คิดช่วยน้องชายคนเดียวให้มีโอกาสได้เคลียร์เรื่องปัญหาหัวใจกับคนรัก 

เพราะไม่ได้รับอนุญาติให้ติดต่อกันนานถึงหนึ่งเดือน...


“อะไรครับ...คุณอย่าเพิ่งกวนซี่ ผมกำลังใช้หมองอยู่นะ..” เสียงหวานตอบกลับ

แต่ไม่ยอมหันมามองหน้าคนเรียก...


“เอางี้!.... ผมจะช่วยคุณคิดเอง! แต่! ...////// ต้องมีค่าจ้างด้วยนะ..”

ได้ยินน้ำก็หูผึ่ง ตาโตรีบหันไปยิ้มกว้างถามคนรักว่ามีวิธีดีๆแล้วหรือ


“หึหึ...ยังไม่บอก.......คุณต้องจ่ายค่าจ้างผมมาก่อนสิครับ! เอ้องานนี้ไม่มีฟรีนะ!”

น้ำเสียงคนหล่อยียวนใช้ได้ ทำเอาแฟนหนุ่มน่ารักสะดุ้งตัวถอยหนีนิดๆ เพราะ

ท่าทางอีกฝ่ายไม่ค่อยน่าไว้ใจ... “อึก....อะไรกัน แค่นี้ต้องมีค่าจ้างด้วย แถมเก็บก่อน

อีกต่างหาก... คุณอยากได้อะไรกันแน่...//////*// ?”


“55 อะไรของคุณน่ะ! ผมก็แค่อยากจะให้คุณนวด!”

“ห๊า!?.... นวด?”

“อื้ม!ใช่! ก็เนี่ยวันนี้ผมรู้สึกปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัวเลยครับ เหนื่อยมากเลย

คุณช่วยนวดให้ผมหน่อยนะน้ำนะ/////////”


น้ำอมยิ้ม...เขยิบเข้าไปใกล้เอส ขำเจ้าดาราดังที่เอ่ยอ้อนเสร็จก็รีบ

ล้มตัวลงนอนคว่ำแล้วหันหน้ามาพยักเพยิด ยิ้มแฉ่งให้เขา

“หึ....///// โธ่...แต่...มือผมหนักนะ”

“โอ๊ยนั่นแหละ! ผมชอบ!///////”


หนุ่มน่ารักตัดสินใจทำตามคำขอ ยอมจ่ายค่าจ้างช่วยวางแผนเป็นการนวด

ให้เอสอย่างที่ต้องการ...


“น้ำ.... คุณว่า.. ผมใจร้ายรึเปล่า ที่ไม่ยอมให้นิกกี้เขานอนที่นี่ด้วย..”

“หึ... ไม่หรอก ผมว่าให้มันไปหาเพื่อน ก็น่าจะดีกว่ามานั่งจมปลักคิดเรื่อง

ไอ้เบ๊อยู่ที่นี่นะ... คุณอย่าห่วงไปเลย”

น้ำ พูดไปก็คอยนวดเฟ้นแถวๆต้นคอและบ่ากว้างให้เอสไปด้วย

คนหล่ออมยิ้ม นอนคว่ำแต่ก็แอบชำเลืองมองคนรักที่นั่งนวดให้อยู่ข้างกาย..


“น้ำ! พอแล้วล่ะ”

“อ้าว!? ทำไมล่ะ? ก็ไหนคุณว่าปวดตรงนั้น เมื่อยตรงนี้ แต่นี่ผมยัง

นวดให้ได้ไม่เท่าไหร่เลยนะ..”

“หายแล้วๆ มานี่เถอะเดี๋ยวผมนวดให้คุณบ้างดีกว่านะ!(ยิ้ม)”

“เอ๋?.........” ขณะที่ยังงงๆ เอสก็จับมือเขา ดึงให้ลงไปนอนคว่ำหน้าบ้าง

น้ำหนักมือที่กดลงไล่ไปตามแผ่นหลัง ให้ความรู้สึกดีและผ่อนคลาย

จนปฏิเสธไม่ลง... “ อื้มม........////// คุณอยากนวดก็ได้..แต่ห้ามจั๊กจี๋ผมนะ..”

น้ำยังพยายามหันมองเอสอย่างระแวง.. “55ไม่ทำหรอกน่า” ได้ยินอีกฝ่าย

ที่ชอบแกล้งเขารับปากก็ค่อยซบหน้าลงกับที่นอนนุ่มอย่างสบายใจ...

“ หึ...คุณนี่มันบ้าชะมัดเลยเอส ก็ไหนคุณบ่นว่าเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว อยากให้

ผมนวดให้คุณ แล้วดันมานวดให้ผมซะเองทำไมเนี่ย5555 ไอ้บ้าเอ๊ย...”


คนหน้าหล่อยังอมยิ้มไม่หุบ แววตาเป็นประกาย...

เมื่อน้ำดูผ่อนคลายขึ้นมากแล้ว เขาจึงค่อยๆเคลื่อนตัวมานอนกอดทับ

ร่างบางที่กำลังเพลินให้สะดุ้งตกใจ “อื้อ!!/////*// มันหนักนะเอส!”

น้ำร้องบ่นจะพลิกตัวก็ขยับไม่ได้ แถมมือปลาหมึกซุกซนของอีกฝ่าย

ยังล้วงเข้าไปยุ่มย่ามภายใต้เสื้อนอนเนื้อบางของเขาอีก


“เอส! จะทำอะไร!? อย่านะเดี๋ยวเหอะ! วันนี้ผมไม่มีอารมณ์เล่นด้วยนะ

ปล่อยซี่~! บอกว่าอย่าไง! ไม่เอ๊า~~ เอ๊ะบอกให้หยุดไงไอ้เอส!! ไอ้ๆๆ”

ร้องห้ามไปก็เหมือนอีกฝ่ายไม่มีหู โดนนอนทับไว้แบบนี้เขาก็หนีไม่ได้น่ะสิ!


เอสใช้จมูกโด่งฝังเข้าที่หลังคอของคนรัก สูดกลิ่นกายหอมอ่อนๆชื่นใจ

พลางเคลื่อนริมฝีปากไล้จูบเรื่อยไปถึงใบหู…เสียงทุ้มนุ่มหู กระซิบบอก..

“ ก็บอกแล้วไง ว่าผมขอค่าจ้างเป็นการนวด.. เดี๋ยวผมจะนวดให้คุณเอง...

ทั้งตัวเลย///////”


ร่างบางเริ่มสะท้านกับสัมผัสที่ทำให้ใจเต้น...

อ้อมแขนแกร่งกักตัวเขาไว้ไม่ยอมให้ไปไหน

ริมฝีปากหยักได้รูปสวยนั่น.. กดเน้นย้ำ ซ้ำๆเข้าที่ท้ายทอยแล้วไล่ลงมา

ตามต้นคอด้านหลัง ลมหายใจร้อนผ่าวของเอสเล่นเอาน้ำพูดอะไรไม่ออก...


แล้วเสียงกระซิบที่ตามมาอีกระลอก ก็ยิ่งทำให้คนน่ารักต้องสั่น..

เพราะหัวใจถูกทำให้เต้นแรงด้วยประโยคที่คนรัก เป็นต้องเอ่ยทุกครั้ง

เมื่อถึงเวลา...เอาจริง...



“ผมรักคุณ... รักมากนะครับน้ำ...”




นวดแบบนี้มีที่ไหนกัน!///////*//

ไอ้ดาราโรคจิตนี่มันลามกจริงๆผับผ่าเซ่!ว้อย~!!!








tsktonight.TBC.


*** แหะๆๆ ////// ยาวเอาโล่ค่ะ555

แฟนเลิฟซีนน้องน้ำกับนายเอสคนไหนรู้สึกหงุดหงิดๆเสียเหลือเกิน....
(ตอนหน้ามาป๊ะกันแหมนะจ๊ะ! กับฉากนี้...อิอิ แน่นอนค่าขอ18+นะค่ะ^^
ใครไม่ชอบเลิฟซีนชุดหน้าเอาหูตาไปไร่ไปนา อ่านข้ามๆไปช่วงอื่นแล้วกันนะจ้ะ
นานๆเจ๊อะกันที แต่อย่าไปหวังไรมากค่ะ สนิมขึ้นวิไปหมดแล้วขอเคาะออกก่อน55)

เอ.......แผนของนายเอสนี่จะได้เรื่องมั้ยนะ น้ำต้องลงทุนจ่ายค่าจ้างด้วยการ
ยอมให้นวด ตามแบบฉบับของหนุ่มหน้าหล่อเขาซะด้วยสิ!555

เรื่องราวชวนหัวยังคงดำเนินต่อไปค่ะ

ส่วนตอนพิเศษเนื่องในวันสงกรานต์นี้ อย่าลืมกลับมาอ่านกันนะค่ะ^^
วิจะลงให้แต่ต้องขอเวลาให้หนุ่มๆเขาไปลั่นล้ากันก่อน แหมเขามาขออนุญาตวิ
ไปเที่ยวกันตั้งสามวันแน่ะ!...วิก็จำต้องปล่อยไปค่ะเพราะจะได้มีเรื่องสนุกๆ
กลับมาเล่าให้พวกเราฟังกันนะค่ะ >< (ส่วนอันตัวของวิเองนี่...T T
ทำงานยันเตอ่ะ น่าสงสารม๊ะ ไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนกับชาวบ้านเขาเล้ย~~
ช่วงนี้งานเข้าเยอะเชียวล่ะค่ะ ทำไมหว่า ไม่รู้ใครเป็นเหมือนวิบ้างรึเปล่านะ55)

วิไม่ได้ร่าเริงลั่นล้าตลอดเวลา ไม่ได้มองโลกในแง่ดีจนเกินไปเหมือนสมัยเด็ก
วิเองบางทีก็เครียด แต่คนบนโลกนี้ใครเขาก็เครียดกันได้ทั้งนั้นแหละเนอะ
คิดงี้ก็เลยเป็นคนหายเครียดเร็วค่ะ55 ขี้เกียจเสียเวลากลุ้มใจนานๆมันน่าเบื่อจะตายไป

เรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉะไร้สาระแต่ สวย!....... ( เดาเอาเอง)


คุยกันไปมา^^

ถึงคุณ อาณาจักร์แห่งเรา // แหมตอนที่แล้วได้รับเสียงตอบรับว่าสะใจ
แทบทุกคนเลยค่ะ555 ดีใจที่คุณชอบฟิคของวิ ตอนนี้แต่งมาถึงส่วนที่สองแล้วค่ะ
วิแบ่งเป็นสามช่วงค่ะเรื่องนี้ เพราะงั้นเรื่องนี้ยังไม่จบง่ายๆน่ะสิค่ะ
กลัวคนอ่านจะเบื่อตามอยู่เหมือนกัน55 แต่มีคนแวะมาให้กำลังใจวิเรื่อย
ก็ดีใจมากเลยค่ะ สงกรานต์นี้กลัวคนมารดน้ำตะหงิดๆ สงสัยเราจะกลัวน้ำ5555

ถึงคุณ พี่นิด // ไม่ต้องแปลกใจไปค่านี่มันแนววิเอ๊ง!555 ยังไงก็น่ารักปนฮาไว้
อยากขอบคุณพี่นิดที่ทำให้เรทติ้งพุ่งกระฉูด555ได้ข่าวว่าอ่านหลายรอบ
ถึงไม่ค่อยมีคนได้อ่าน555 แต่ขอให้สมาชิกเผ่าชนกลุ่มน้อยของเรา
รักกันนานๆนะจ๊ะ 555 ขอบคุณสำหรับกำลังใจอันท่วมทุ่งท่วมคันนาที่ให้มา
แต่วินี่ช่างน่าซะจริงๆ ไม่เคยเข็นอะไรมาได้ไวกับชาวบ้านเขาเล้ย555 สู้ๆค่ะ^^

(สำหรับตอนพิเศษอย่างที่แจ้งไปค่า ตามที่รีเควสมานั้นไม่เป็นการรบกวนเลยค่า
ขออะไรวิจัดให้!! หวานแน่ๆๆๆ! แต่ปนอะไรมาด้วยเดี๋ยวไว้เที่ยวสาดน้ำ แล้วค่อย
มานั่งอ่านฟิควิดูนะจ๊ะ555)

ถึงคุณ Kuro_Goru // สะใจๆๆๆๆ555 ดีใจๆๆๆๆๆ ที่ชอบนะค่ะกรี๊ด^^
หนุ่มนิกกี้อยากปรับความเข้าใจกับน้องแบงค์เดี๋ยวนั้น แต่ถูกทำโทษซะแล้ว
คงต้องตามไปให้กำลังใจต่อล่ะจ้า...คิกคิก วิกำลังวางโครงเรื่องไว้เพลินเชียว
ไอเดียไหลมาเทมา แต่ไม่ค่อยมีเวลาแต่งซะเป๊ะพ่อง เฮื่อย~ ได้กำลังใจแล้วดีขึ้น
มากมายก่ายกอง ขอบคุณนะค้า~~






Create Date : 12 เมษายน 2555
Last Update : 5 พฤษภาคม 2555 12:27:20 น. 3 comments
Counter : 2418 Pageviews.

 
หนุกมากมายอ่ะค่ะ
สู้ๆนะคะ


โดย: บิวซัง IP: 110.171.28.32 วันที่: 12 เมษายน 2555 เวลา:23:01:44 น.  

 
(ขอเม้นรวม2ตอนเหมือนเดิมนะคะ เอิ้กๆ)
โอ้ว!รู้สึกดีใจนะคะที่ครอบครัวของแบงค์นั้น
เข้าใจในตัวแบงค์และเข้าใจนิกกี้ และเราก็พอเข้าใจ
ในสิ่งที่พ่อแบงค์ทำนะคะ คุณพ่อของแบงค์
ก็คงไม่อยากคาดโทษแบบนั้นแน่ๆ แต่ที่ทำไป
ก็คงทำเพื่อลูกชายสุดที่รัก และคงอยากเห็น
ลูกมีความสุขในภายภาคหน้านั้นแหละนะคะ
แต่ก็สงสารทั้งคู่อยู่นิดๆนั้นแหละคะ ไม่เจอหน้า
กันเดือนนึงแน้ (ถ้าเป็นเราไม่ได้พบหน้าคนที่นานๆ
เนี่ย คงแทบขาดใจไม่ก็เหงาตายแน่ๆเลยคะ 55+)
ส่วนทางพี่เอสกับน้องน้ำก็กำลังวางแผนกับนายเทพ
ซะด้วยสิ อืมน่าลุ้นอีกแล้วสินะคะว่าจะมีแผนอะไรกันแน่
และยังมีแผนการเพื่อนิกกิ้อีก (*/ว่าแต่ค่านวดตอบแทน
มัน... หึหึหึหึ จะรอติดตามวิธีนวดของพี่เอสนะคะ คริคริ)

ปล.วันหยุดเราก็มีงานเข้ามาบางเหมือนกันคะ แต่ส่วน
มากพอได้หยุดก็ไม่ได้ไปไหนหรอกคะ ต้องอยู่บ้าน
ทำงานบ้านไปเรื่อย 55+ กว่าจะจัดบ้านเสร็จ ทำอะไร
เสร็จก็หมดไปวันๆนึงแล้วละคะ TvT ส่วนเรื่องเครียด
เนี่ยเราเชื่อคะคงไม่มีใครไม่มีเรื่องไม่สบายใจหรอกแต่
มันก็ขึ้นอยู่กับเราอีกนั้นละค่ะว่าจะเก็บเอามาคิดนานรึเปล่า
55+ ยังไงคุณวิก็สู้ๆนะคะ เราคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ ^^V


โดย: Kuro_Goku IP: 10.20.24.81, 182.255.9.62 วันที่: 18 เมษายน 2555 เวลา:10:58:56 น.  

 
ให้กำลังใจนิกกี้กับน้องแบงค์นะครับ กำลังอยู่ในช่วงลองใจกัน หึหึ
ส่วนกร โอ้ ถ้าได้ลองเลี้ยวเข้าบ้านหมอเลียวคงจะสนุกพิลึก


โดย: อาณาจักรแห่งเรา วันที่: 18 เมษายน 2555 เวลา:14:15:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
<<
เมษายน 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
12 เมษายน 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.