ภูทอก หนองคาย
(วัดเจติยาคีรีวิหาร)


24 มกราคม 2552

เป็นทริปเดียวกับการไปเยี่ยมทะเลบัวแดง ที่หนองหาน อ.กุมภวาปี จ.อุดรธานี เมื่อเราขึ้นจากการลงเรือชมดอกบัวแดง เราเดินทางต่อ ซึ่งเป้าหมายต่อไปคือ "ภูทอก" จังหวัดหนองคาย

การเดินทางที่มีระยะห่างกันพอสมควร อย่างน้อยก็ 200 กม. ขึ้นไป เราต้องเลือกเส้นทางให้เหมาะสม เพราะรถเราบริโภคน้ำมันพอประมาณ.... เราใช้เส้นทางลัด ทีออกจากบ้านเดียม เข้าไปบรรจบกับ เส้นทางลัดอีกทางที่แยกออกจากถนนมิตรภาพ (สาย 2) เข้า อ.กุมภวาปี ไป อ.หนองหาน แล้วขับตามเส้นทางสาย 22 อุดรธานี - สกลนคร พอถึง อ.พังโคน สกลนคร ก็เลี้ยวซ้ายตามเส้นทางหมายเลข 222 ที่จะไปบึงกาฬ แต่พอถึง อ.ศรีวิไล ก็มีทางแยกไปภูทอก

ไหว้พระก่อนขึ้นภู

ที่ตั้ง วัดภูทอกตั้งอยู่ที่บ้านคำแคนพัฒนา หมู่ที่ 6 ตำบลนาแสง อำเภอศรีวิไล จังหวัดหนองคาย อยู่ห่างจากตัวจังหวัดหนองคาย 186 กิโลเมตร ตามเส้นทางหลวง จังหวัด หมายเลข 212 หนองคาย - บึงกาฬ - ศรีวิไล เป็นสถานที่จัดการเรียนการสอนพระปริญัติธรรม แผนกธรรม ตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2525 และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งของจังหวัดหนองคาย ที่มีประชาชนทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศเดินทางไปท่องเที่ยว เป็นจำนวนมาก

บันไดขึ้นจากชั้น 1 -2

หลังจากที่ไหว้พระเสร็จก็เดินผ่านประตูสวรรค์เพื่อจะเริ่มปีนขึ้นไปบนภูทอก เลยประตูไปจะพบป้ายเขียนว่าถ้ายังหยุดส่งเสียงดังไม่ได้ ก็ให้กลับออกไปเสียตรงนี้

ที่ท่านเขียนไว้แบบนั้นก็เพราะเลยจากจุดนี้ไปคือสถานที่วัด ซึ่งต้องการความเงียบสงบ.... เลยตรงนี้ไปอีกหน่อยก้เป็นบันไดไม้เพื่อขึ้นสู่ชั้นสอง สาม และสี่

ศาลาที่ชั้น 5

วัดเจติยาคิรีวิหาร

เป็นวัดปฏิบัติสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต และหลวงปู่จวน กุลเชฏโฐ โดยเป็นวัดที่หลวงปู่จวน (มรณภาพแล้ว) ได้สร้างบันไดรอบภูเขา (ภูทอก) สูง 7 ชั้น สามารถชมทิวทัศน์ได้อย่างสวยงาม

วัดเจติยาคิรีวิหาร หรือ ภูทอก ตั้งขึ้นเมื่อปีพุทธศักราช 2483 โดย พระอาจารย์จวน ได้มาบำเพ็ญเพียรอยู่ที่ภูวัว อำเภอเซกา จังหวัดหนองคาย คืนหนึ่งได้เกิดนิมิตรขึ้นเห็นปราสาท 2 หลัง ลักษณะสวยงามมากอยู่ทางด้านภูทอกน้อย ดังนั้นพระอาจารย์จวน จึงได้เดินทางมาพิสูจน์ตามที่เกิดนิมิตร และได้พบลักษณะภูมิประเทศที่สวยงามร่มรื่น เหมาะที่จะปฏิบัติธรรม จึงได้สำรวจ และปักกรดอยู่ที่ ถ้ำบนภูทอก กับพระครูศริธรรมวัฒน์ ต่อมาชาวบ้านคำแคนเห็นพระอาจารย์จวน ธุดงค์มาอยู่ที่ภูทอก จึงพร้อมใจกันอารธนาให้สร้างวัด ขึ้นที่ภูทอก ในปีพุทธศักราช 2512 ชาวบ้านนาคำแคนได้มาช่วยกันสร้างบันได้ขึ้นภูทอก จนถึงชั้นที่ 5-6 และได้ปลูกสร้างเสนาสนะสำหรับพระสงฆ์อยู่ถึง 2 เดือน 10 วัน จึงแล้วเสร็จ

ถ้ำ หรือหลืบหินบนชั้นห้า

พอถึงชั้นห้า ก็มีศาลาให้เราไปไหว้พระ ซึ่งศาลาตั้งอยู่ในถ้ำ (หรือใต้หลืบหิน) อีกด้านหนึ่งเป้นหน้าผา มองเห็นวิวกว้างไกล ซึ่งก่อนจะมาถึงตรงนี้ จะมีทางแยกออกไปสองทาง เราสามารถเดินวนไปอีกด้านของภูทอก แล้วค่อยมาตรงนี้ก็ได้

เลยจากศาลาไปตามทางที่จะไปสู่ชั้นที่ 6 จะเห็นถ้ำหรือหลืบหินดังภาพ ซึ่งภูทอกนี่แปลกจะมีธรรมชาติของหินผาแบบนี้เต็มไปหมด จะว่ารอบภูเลยก้ไม่ผิด

ทางเดินเลียบหน้าผาบนชั้นห้า

หน้าผาที่มีหลังคาเป็นเชิงหินรูปแปลกๆ

บนชั้นหกก็จะมีศาลาหรือถ้ำให้เราได้ไหว้พระอีก โดยหลังพระพุทธรูปนั้นจะมีถ้ำที่เรียกว่าถ้ำพญานาค ส่วนจะเข้าไปลึกขนาดไหนนั้นไม่รู้...

ศาลาที่ชั้น 6 ด้านหลังพระพุทธรูปนาคปรก จะมีถ้ำที่เรียกว่าถ้ำพญานาค

ทางเดินเลียบหน้าผาบนชั้น 6 ผ่านต้นไผ่กำลังผลิใบ

มองออกไปทางทิศเหนือ คือภูทอกใหญ่

เดินบนสะพานรอบภูชั้น 6

พอมาถึงจุดที่เป็นสะพานไม้ให้เดินลัดเลาะไปตามหน้าผา สูง ชัน นี่คือไฮไลท์ของที่นี่ โดยเดินไปตามสพานไม้แคบๆ ดูหินผาสีแดงสลับดำไปเรื่อย เดินไป หวาดเสียวไป ทั้งอยากหยุดถ่ายภาพ แต่ถ้าประเภทกลัวความสูง ก็อย่ามองลงไปด้านล่างละกันครับ

มองทิวทัศน์ด้านล่าง

เปลี่ยนมุมดูบ้าง

บางช่วงก็มีหลังคา

พุทธวิหาร

พุทธวิหาร แปลว่า สถานที่พักผ่อนของท่านผู้ตรัสรู้แล้ว เป็นสถานที่เก็บพระบรมสารีริกธาตุและเป็นที่พระอริยหลายองค์มาพักผ่อนและละสังขารที่นี่ มีลักษณะที่แปลกและน่าอัศจรรย์ที่สุด คล้ายกับพระธาตุอินทร์แขวนที่ประเทศพม่า ปัจจุบันมีสะพานไม้เชื่อมต่อระหว่างสะพานหินกับพุทธวิหาร

พุทธวิหาร (บางครั้งเรียกว่า ตุ้มนกทา)

ในอดีตก่อนที่จะมีการสร้างสะพานไม้เชื่อมต่อ บุคคลธรรมดาไม่อาจข้ามมาที่พุทธวิหารได้ เพราะมีหุบเหวขวางกั้น ว่ากันว่าสถานที่ตรงนี้ในอดีตมีแต่ผู้มีบุญญาบารมีเท่านั้นที่ข้ามไปปลีกวิเวกที่ตรงนั้นได้

ปัจจุบันมีสะพานข้าม แต่ทางวัดก็ปิดประตูไว้ คงให้คนเข้าไปได้ในบางโอกาสเท่านนั้น เราเข้าไปยืนมองอยู่หน้าวิหารใกล้แคเอื้อมได้เท่านั้นเอง.

สันเขาที่เหมือนสะพานหินที่ทอดไปหาพุทธวิหาร

สะพานหิน ยาวทอดตัวออกมาจากภูทอก ยื่นออกมาทางพุทธวิหาร (ดูภาพประกอบ) เมื่อยืนบนสะพานหินจะสามารถมองเห็นภูทอกใหญ่และมองเห็นทัศนียภาพสองฟากฝั่งได้อย่างชัดเจน รวมทั้งสูดอากาศที่บริสุทธิ์ด้วย แต่ก็หวิวๆเหมือนกัน

ทางที่จะไปพุทธวิหาร มีสะพานไม้เชื่อม

สะพานไม้ มีความยาวประมาณ 10 เมตร เป็นสะพานที่เชื่อมต่อระหว่างสะพานหินและพุทธวิหาร เมื่อยืนอยู่บนสะพานไม้แล้วมองลงไปด้านล่าง จะเห็นแต่ต้นไม้และหุบเหวลึก ใครกลัวความสูงไม่ควรมองลงไป

มองกลับขึ้นไปที่ชั้น หก และชั้นเจ็ด

สภาพของวัด วัดเจติยาคิรีวิหาร หรือ ภูทอกมีขนาดความสูง โดยวัดจากฐานถึงยอด 460 เมตร มีบันไดเรียงขึ้นตามชั้นต่าง ๆ 7 ชั้น และฐานชั้นที่ 6 วัดโดยรอบได้ 800 เมตร เป็นหน้าผาสูงชัน

นอกจากนั้นยังมีเจดีย์พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ สร้างด้วยคอนกรีต เสริมเหล็กประดับด้วยหินอ่อนขนาดกว้าง 16 เมตร สูง 31 เมตร สร้างเมื่อปีพุทธศักราช 2529

วิวภูทอกจากเจดีย์

หลังจากขึ้นไปเดินรอบหน้าผาที่ชั้นหก และลงมาชั้นห้าเพื่อไปชมพุทธวิหาร หรือหินรูปตุ้มนกทา (กรงใส่นกกระทา) แล้วเราก็กลับสู่พื้นราบอีกครั้งเพื่อไปนมัสการพระอาจารย์จวนที่เจดีย์ และอ่านเรื่องราวต่างๆของท่านที่นั่น ซึ่งก็ได้รวบรวมเครื่องอัตถบริขารของท่านไว้ที่นี่ เหมือนพิพิธภัณฑ์เกจิอาจารย์ชื่อดังอื่น ไม่ว่าจะเป็น พระอาจารย์วัน ที่วัดถ้ำพวง อำเภอสอยดาว สกลนคร

เจดีย์และพิพิธภัณฑ์อัตถบริขารพระอาจารย์จวน

เข้าใกล้อีกนิด

แสดงพระธาตุ

รูปเหมือนพระอาจารย์จวน

ก่อนกลับซูมเข้าไปดูชั้น 5 - 6 - 7 อีกครั้ง

ข้างทางที่ไปภูทอกเต็มไปด้วยสวนยาง

เรากลับออกมาจากวัดเจติยาคีรีวิหารเอาเมื่อตอนห้าโมงเย็นเศษ และขับย้อนออกไปทาง อำเภอพังโคน เพื่อกลับขอนแก่น...... ตามเส้นทางเข้าไปภูทอกวันนี้ เราจะเห็นสวนยางที่โตเต็มที่ กำลังกรีด และใกล้จะได้กรีดเต็มไปหมด บางแห่งดูเผินๆนึกว่าตัวเองขับอยู่แถวภาคใต้ซะอีก...

เป็นอันว่าวันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่เราได้ออกจากบ้านไปเที่ยวไกลพอสมควร ได้ทั้งภาพสวยงามทางน้ำ และบนอากาศ (บนเขา) และมากไปกว่านั้น คือได้ไหว้พระด้วย.

ลาด้วยภาพผลไม้ (ไม่ทราบชื่อ)ที่ปลูกไว้ทางขึ้นเจดีย์