Start from ourselves
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
25 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 

เมื่อรู้ว่าน้อง เอ็นท์ ไมติด ...

กำลังคิดว่าตัวเองเหนื่อยๆ เหนื่อยกาย เหนื่อยใจกับการทำงาน และจะแอบท้อแท้ อยู่พอดี ...

แต่เมื่อกี๋ได้คุยกับน้องชาย ที่เป็นลูกพี่ลูกน้อง โทรมาบอกด้วยเสียงเศร้าๆว่า เอ็นไม่ติด ... มันเศร้าว่ะ ...

เอ็นทรานซ์เป็นความหวังของเด็กน้อยวันนี้ซะด้วย ลืมเรื่องตัวเองเหนื่อยๆ รู้สึกแย่ๆ ท้อๆไปได้เล็กน้อย ถึงปานกลาง

แต่ก็ต้องปลอบน้องว่า เอ็นทรานซ์ไม่ใช่สุดท้ายของชีวิตนะ เราก็ต้องหามหาวิทยาลัยอื่นๆ เข้าแทน แนะนำไปว่าให้เรียนบัญชีรามคำแหง เพราะว่าที่บ้านน้องเค้าไม่ได้มีตังค์มากพอที่จะเข้าเอกชนได้ ... แล้วปีหน้ามาเอ็นใหม่ได้ .. อย่าเพิ่งท้อแท้ คนเราต้องมีความหวัง ...

ไม่รู้ว่าแนะนำไปดีอ่ะเปล่า....

ไม่รู้ว่าน้องเค้าคิดยังไง รู้แต่ว่าเสียงเศร้ามากเลยอ่ะ .. ทำไมหนอ ชีวิตการเอ็นท์มันถึงได้กำหนดชีวิตคนได้จิง ...

ปลอบไปปลอบมา เหมือนเป็นการให้กำลังใจตัวเองไปด้วย
ต้องสู้ๆ ต่อไปเนอะ อุปสรรคทำให้เราเข้มแข็ง และขยันต่อไป

ใครกำลังเศร้าอยู่อย่าเพิ่งท้อแท้ ทุกอย่างยังมีความหวังเสมอ ...




 

Create Date : 25 พฤษภาคม 2549
8 comments
Last Update : 25 พฤษภาคม 2549 1:05:18 น.
Counter : 654 Pageviews.

 

เห็นใจด้วยคนครับ ค่านิยมของสังคมมันกำหนดมาอย่างนั้นนะ ชีวิตยังต้องก้าวอีกไกลนัก สถาบันการศึกษาเป็นส่วนหนึ่งเท่านั้นแต่ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต มีเรื่องต้องต่อสู้กันอีกเยอะ สู้ ๆ สู้ตายคร้าบ

 

โดย: 90210 25 พฤษภาคม 2549 8:04:08 น.  

 

สถาบันการศึกษาไม่ได้เป็นตัวกำหนดคุณภาพของคนนะคะ ถึงสถาบันดี ก็ไม่ได้การันตีว่าคนคนนั้นจะประสบความสำเร็จในชีวิต

ให้กำลังใจทั้งเจ้าของบล๊อกและน้องนะคะ ให้สู้ต่อไป หากน้องอยากเรียนมหาวิทยาลัยรัฐบาลจริงๆ ก็ยังมีบางที่อาจจะเปิดรับเพิ่ม ให้น้องติดตามข่าวสารการศึกษา หรือว่าน้องคิดจะเรียนมหาวิทยาลัยเปิด ก็อยากให้ตั้งใจ เพราะไม่ว่าจะเรียนที่ไหนก็ยากไม่แพ้กันหรอกค่ะ ยิ่งรามคำแหงเนี่ย ถ้าจบภายใน4ปี ก็กลายเป็นคนคุณภาพไม่แพ้กับจบจากมหาวิทยาลัยรัฐบาลเลยนะ

อย่าเครียดเลยเนอะ ทำใจให้สบายดีกว่าค่ะ

 

โดย: Thunn@Maotod 25 พฤษภาคม 2549 13:01:50 น.  

 

ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไป

พาน้องไปดูที่เรียนที่อื่นก็ได้นะคะ

สู้ๆค่ะ

 

โดย: แกงส้มผักบุ้ง 25 พฤษภาคม 2549 14:33:53 น.  

 

Your last few words really help me today - the day that I am low after the meeting with my professor.

Regarding your brother, I would suggest he enroll in an open university like you said- Ramkhamhaeng- and keep studying hard. I am sure that he will find success in some ways.

 

โดย: ss IP: 139.184.178.73 25 พฤษภาคม 2549 23:40:56 น.  

 

จริงๆแล้ว สังคมทำให้เด็กเกิดความกดดันเนอะ เราแต่ละคนอาจจะเป็นคนสร้างค่านิยมนั้นๆ มาโดยที่เราไม่รู้ตัว

เราชื่นชมคนที่จบมหาวิทยาลัยดังๆ โดยไม่รู้ตัว
บริษัทหลายบริษัทเจาะจงรับพนักงาน และเลือกจากมหาวิทยาลัยเป็นเกณฑ์ในการคัดเลือก เพื่อง่ายต่อการคัดเลือก

เรื่องค่านิยมนี้คงเปลี่ยนแปลงอย่างจริงๆ เพราะมันอยู่ในจิตใจ อยู่ในสภาพแวดล้อมนี้ไปแล้ว

แต่เราเปลี่ยนความคิด หรือ "ทัศนคติ"ของตัวเราเองได้ ... เราเชื่ออย่างนั้น

แต่มันไม่ง่ายเลยอ่ะ ที่จะสอนพูดให้น้องรู้สึกอย่างที่เรารู้สึก ... Take some time "_"

Dear Khun ss ,

Glad to hear that my last words can help you...To be confirmed ka...

IMPOSSIBLE จริงๆ แล้วมาจาก "I'MPOSSIBLE"

 

โดย: The Phu (The phu ) 26 พฤษภาคม 2549 0:05:49 น.  

 

เนี้ยว~

แบบนี้แหละคะเมืองไทย เพราะเราเองก็เคยหลงกับค่านิยมเหล่านั้น เราเองเคยสอบเตรียมไม่ติด ช่วงนั้นก็รู้สึกว่าชีวิตนี้ช่างหมดคุณค่า เรากลายเป็นคนโง่ในสายตาผู้อื่น

แต่ก็นะเราไม่ได้เรียนเตรียมเราก็สอบเข้ามหาลัยได้

เพราะฉะนั้นน้องของคุณพี่อ่า ไม่ได้เอ็นติดก็สามารถหางานที่ดีมีอนาคตที่ดีได้ อย่าจมปลักอยู่กับความคิดเดิมๆเลย เพราะเราเองก็เคยมาแล้วมันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย มีแต่ความรู้สึกตัวเองที่จะแย่ลงเรื่อยๆ

ใครจะรู้น้องของคุณพี่อาจรวยที่สุดในประเทศก็ได้ เนอะ ใช้เวลาเยี่ยวยาหัวใจของตัวเองล่ะกัน

 

โดย: Conch 30 พฤษภาคม 2549 12:30:34 น.  

 

เวลาจะรักษาทุกอย่างค่ะ ..

 

โดย: The phu (The phu ) 31 พฤษภาคม 2549 23:44:44 น.  

 

สู้ๆนะคะ
มหาลัยชีวิต หน่วยกิตก็ย่อมแพงเป็นธรรมดา
อาจจะเรียนด้วยน้ำตา แต่ก็คุ้มค่ากับปริญญาที่ได้รับไป
เป็นกำลังใจให้น้องคุณค่ะ

 

โดย: a r i t s u m e m o o n 2 กรกฎาคม 2549 15:07:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


The phu
Location :
Bangkok Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hi, I am very pleased to have my own blog. This blog was inspired from a friend from Pantip -Klaiban.... Actually I do write diary in my book..not everyday but quite often.. and in Thai.

I started to know Klaiban (Pantip) when I intended to have a Toefl test and found out adviser there. Many friends gave recommend on my essays and encouraged me in writing. I wish I can do it better.

==========

มาเขียนเพิ่ม ( 9 พย 2552 )

กลับมาเป็นนักศึกษาได้สองปีกว่าแล้ว
ตอนนี้เรียนอยู่ที่ปักกิ่ง
หาความรู้ รวมทั้งค้นหาตัวเองอยู่
รักในธรรมชาติ และธรรมชาติ
เขียนบล็อกเพื่อช่วยให้ตัวเองได้บันทึกเรื่องราว
อีกทั้งเพื่อจะได้แชร์ความรู้สึกตัวเองออกมา
บล็อกช่วยแก้เหงาในบางครั้ง

ตอนนี้ใครอยากถามอะไรเกี่ยวกับจีนๆ
รวมทั้งภาษาจีน
อยากให้ถามมาเลย ตอบได้ตอบไม่ได้ไม่รู้
แต่จะพยายามหาข้อมูลมาให้ค่ะ
ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ
New Comments
Friends' blogs
[Add The phu's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.