ตะพาบตัวที่ ๙ ของปอป้าโจทย์คราวนี้กำหนดหัวข้อไว้ว่า " โปสการ์ดที่อยู่ในหนังสือหน้า ๒๓ "หนังสือหน้า ๒๓ ทุกเล่มของปอป้า ไม่มีโปสการ์ดเสียบไว้สักเล่มแต่ปอป้าก็มีโปสการ์ดอันเป็นที่รักอยู่กะเขาหนึ่งใบจึงขอกล้อมแกล้ม ส่งเข้าโครงการตะพาบด้วยคน..นะคะโปสการ์ดที่ว่านั้น ปกติเก็บรักษาไว้อย่างดีในลิ้นชักหัวเตียง ยามใดที่อ่านหนังสือพระธรรม ก็จะนำโปสการ์ดใบนี้มาใช้คั่นหน้ากระดาษ ต่อเมื่ออ่านหนังสือจบ โปสการ์ดใบนั้นก็จะถูกนำไปเก็บไว้ที่เดิม เรียกว่าถนุถนอมเป็นอย่างดี ก็แหม...อายุของโปสการ์ดน่ะ น้อง ๆ ปอป้าเชียวนะโปสการ์ดใบนี้ ได้รับจากเพื่อนรักคนหนึ่ง นาน...มากแล้ว ยังจำได้ถึงเสียงของเพื่อน ยามเมื่อยื่นโปสการ์ดใบนี้มาให้ ฉันว่ามันเหมาะกับเธอมาก ศิษย์ผู้ไม่เคยพบอาจารย์ ด้านหน้าของโปสการ์ดเป็นภาพถ่ายท่านพุทธทาสภิกขุผู้เป็นอาจารย์ที่ลูกศิษย์อย่างปอป้า ไม่เคยได้พบตัวจริงเลยสักครั้ง ด้านหลังมีคำกลอนชื่อ เป็นมนุษย์ หรือเป็นคน เขียนไว้ เป็นบทกลอนที่ประกอบด้วยอักษรสละสลวย และมีความหมายเป็นอย่างมาก โปสการ์ดนี้ หาซื้อที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว เพราะมีเพียงชิ้นเดียวในโลก เนื่องจากเป็นฝีมือการผลิตของเพื่อนปอป้าเอง บทกลอนของท่านพุทธทาสที่เพื่อนนำมาปะไว้ที่ด้านหลังโปสการ์ด เขียนไว้ว่า....บทกลอนนี้ อ่านคราใด ก็ให้ความรู้สึกที่ดีทุกครั้งไป เป็นบทกลอนที่อ่านได้ง่าย ๆ ไม่ต้องแปลความหมายให้ยุ่งยาก อ่านแล้วก็เท่ากับเตือนตัวเองว่า อย่าทำตัวเป็นเพียงแค่ คน เท่านั้น เกิดมาทั้งทีต้องเป็น มนุษย์ ให้ได้ และสิ่งที่จะช่วยยกระดับจิตและตัวเองได้ดี เห็นจะมีก็แต่พระธรรมของพระพุทธองค์เท่านั้น โปสการ์ดใบนี้ มีคุณค่าต่อจิตใจของปอป้าเป็นอย่างมาก เนื่องเพราะ..หนึ่ง...เพื่อนที่แสนดีเป็นคนมอบให้ สอง...เป็นผลงานชิ้นเอกชิ้นเดียวในโลก ที่เพื่อนบรรจงตั้งใจทำให้เราโดยเฉพาะสาม...เป็นโปสการ์ดที่ถูกใจมากที่สุด ทั้งรูปภาพและคำกลอนเพียงเหตุผลแค่ ๓ ข้อนี้ ก็ทำให้โปสการ์ดใบนี้มีคุณค่าควรแก่การเก็บรักษาเป็นอย่างยิ่ง แม้วันเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน แม้โปสการ์ดจะถูกหยิบมาอ่านมาดูกี่ครั้งแล้วก็ตาม แม้สีของโปสการ์ดจะเริ่มซีดจาง และแม้กระดาษจะเยินไปบ้าง แต่ปอป้าก็ยังคงนำมันออกมาอ่าน และซ่อมแซมตามกาลเวลา ที่สำคัญ ยังคงเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี เก็บรักษาไว้คู่กับพระธรรมของพระพุทธองค์ พระธรรมที่เป็นเครื่องนำชีวิตปอป้าตลอดมา...และ ตลอดไปเพลง ยังจำได้ไหม ถ้าจะโหวตให้ปอป้า...สาขา Dharma Blog...นะคะ ขอบคุณ...ค่ะ
ปอป้าขอฝากงานตะพาบไว้ก่อนล่วงหน้า...นะคะ
เพราะพรุ่งนี้อาจจะไม่ได้เข้าบล๊อก
ต้องพาสังขารไปให้คุณหมอทำการบูรณะซ่อมแซม
เนื่องจากโดนคุณป่วนเล่นงานอีกแล้ว...ค่ะ
ค่อยยังชั่วแล้วจะกลับมาทักทายพูดคุยด้วยเหมือนเดิม..นะคะ
ปลายฝนต้นหนาวมาเยือนแล้ว
อย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพตัวเองและคนใกล้ชิดด้วย...ค่ะ