Country of Bald เมืองคนหัวล้าน
ขณะนั่งรอเพื่อนอยู่ในคอฟฟี่ชอป ตอนบ่ายสาม ไม่มีลูกค้าเลยนอกจากฉันกะหนุ่มหน้าตาดีโต๊ะข้างๆ
อูยย..หล่อฟ่ะ แต่ หัวล้าน
หน้าตาไม่น่าจะเกินสามสิบ หัวล้านอีกละ พูดไปก็แปลก ผู้ชายเมกัน หัวล้านกันทั้งๆที่อายุยังน้อยๆ เหมือนโรคติดต่อร้ายแรง
ฉันว่า ตัวการคืออาหารที่เต็มไปด้วยสารเคมี (ที่ไม่รุ้ว่า อันตราย หรือไม่อันตรายรึเปล่า) นี่แร่ะ
อาหารเกือบทุกอย่างที่นี่ สีสด กรอบ สมบูรณ์เหมือน อาหารที่ทำจากพลาสติก
(เอ๊ะ...หรือที่ฉันหัวหงอก ไม่ใช่ เพราะแก่ แต่เป็นเพราะอาหาร)
ลัทธิวัตถุนิยมในเมกา ที่ผลักให้คนบริโภค..บริโภค และบริโภค กำลังทำลายทั้งสุขภาพและคุณภาพชีวิตของคนในประเทศตัวเองลงเรื่อยๆ ในขณะเดียวกัน ก็สูบกลืนทรัพยากรธรรมชาตของ บริเวณอื่นในโลก เหมือนหลุมดำที่ไม่มีวันหยุด
เวลานี้คำว่าประเทศ แทบจะไม่มีความหมายแล้วในด้านทรัพยากรวิทยา เพราะโลก ก็คือโลก หนึ่งดาวเคราะห์ในจักรวาล ... คนในประเทศหนึ่งใช้ คนอีกประเทศสุดขอบฟ้าก็รับผลเช่นกัน
แต่คนในประเทศนี้ส่วนใหญ่ โดนกระแสเชี่ยวกรากของพฤติกรรม บริโภคนิยม ล้างสมองส่วนการใช้ของอย่างมีเหตุผลและ การประหยัดทรัพยากรไปโดยสิ้นเชิง
ตัวอย่างง่ายๆ 80%ของสินค้าเครื่องใช้ในบ้าน มีmode "ใช้แล้วทิ้ง" ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป้นแปรงสีฟัน ผ้าเช็ดโต๊ะ จานชามช้อนส้อม ไปจนถึงการใช้รถยนต์
ฉันพยายามต่อสู้กับสินค้าใช้แล้วทิ้งทั้งหลายแหล่มานาน แต่ก็ต้องยอมแพ้กับคนรอบตัวที่เรียกร้องหาสินค้า "ใช้แล้วทิ้ง"ทุกครั้งที่มาบ้าน โดยเฉพาะผ้าเช็ดโต๊ะกะม๊อบถูพื้น ....... คนพวกนี้จะคิดยังไงนี้ ถ้ารู้ว่า ผ้าเช็ดโต๊ะที่บ้านอาม่าฉันอายุเกินกว่า สิบปีทั้งนั้น สภาพยังเจ๋งอยู่เลย
ฉันเคยโต้วาที (ใช้คำว่าไรอ่ะ - discuss ) กับเพื่อนเมกัน (ที่หัวล้านตอนอายุ 25) ถึงเรื่องสินค้าใช้แล้วทิ้ง เค้าไม่คิดว่าการใช้ผ้าเช็ดโต๊ะแบบใช้แล้วทิ้ง หรือ ม๊อปถูพื้นแบบกระดาษลอกๆ เป็นอีกหนึ่งเหตุผลของปรากฏการณ์เรือนกระจก ....ฉันไม่อยากโทษโฆษณาในทีวี 1000 ช่องที่นี่ แต่มันก้น่าจะมีส่วนล่ะ
หนึ่งคำตอบที่ทำให้ฉันอึ้ง เถียงต่อไม่ออกคือ .. ทีคนไทย ก็ทิ้งขยะลงคลองจนน้ำเน่า รวมทั้งทำลายทรัพยากรอื่นๆเหมือนกัน (เค้าเคยมาเมืองไทย) ....เรื่องจิตสำนึกในการรักษาสภาพแวดล้อมเนี่ย บางทีคนในเมกาใช้เยอะ แต่ก็เอากลับมาใช้ใหม่ด้วย แต่บางประเทศไม่ใช้เยอะ แต่ทำลายสภาพแวดล้อมด้วยสาเหตุอื่นเหมือนกัน
ว่าแล้ว ฉันก็กินแซนวิซจานโตไม่หมด เอากลับบ้านไปก็ไม่รุ้จะได้กินอีกมั้ย จะทิ้งก็เสียดาย ทำไมมันไม่ขายจานเล็กๆวะเนีย
ตาหัวล้านโต๊ะข้างๆแอบมองว่าฉันถ่ายรูปอะไร
อย่าบอกเขานะว่าฉันถ่ายรูปหัวเค้ามาลงบ๊อก อิอิอิ
Create Date : 08 พฤศจิกายน 2548 |
|
22 comments |
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2548 3:59:40 น. |
Counter : 632 Pageviews. |
|
|
|