พ่อรักลูก ลูกก็รู้ว่าพ่อรัก

หายไปจากบล็อกเกือบอาทิตย์ เนื่องจากมีเรื่องยุ่งๆหลายอย่าง
เรื่องใหญ่สุดคือ ครอบครัวเพื่อนของเราพบว่าลูกสาวโอเวอร์โดส ...ในที่สุดก็ช่วยเธอไม่ทัน

เพื่อนโทรมาบอกเราตั้งแต่หัวค่ำว่าพบลูกสาววัย25ของพวกเค้าตอนค่ำ กำลังรอรถพยาบาล
ในที่สุดอีกสามชั่วโมงถัดมา ก็โทรมาบอกว่าช่วยเธอไม่ทันเสียแล้ว


เพื่อนของเราเป็นชายเยอรมันตัวใหญ่ กับภรรยาคนไทยของเค้า ทั้งเบลอ และงุนงง ไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งนี้ได้เกิดขึ้นจริงๆ ลูกสาวที่รักสุดดวงใจของเค้าจากไปตลอดกาลแล้ว


บริจิทเป็นทั้งเพื่อนสนิท และลูกสาวที่ดีมากของลอยด์เพื่อนของเรา เธอมีวงดนตรีของตัวเอง แต่งงานกับหนุ่มอนาคตดี และไม่เหมือนเด็กอเมริกันทั่วไปที่แยกบ้านไปจากพ่อแม่ เธอยังคงเลือกที่จะอยู่ใกล้ๆบ้านพ่อแม่ เธอยังคงไปนั่งเล่นที่สตาร์บัคกับพ่อบ่อยๆ แม้กระทั่งวันสุดท้ายของชีวิต เธอก็ยังใช้เวลาเกือบทั้งวันกับแม่และน้องสาว สิ่งที่เลวร้ายเกิดขึ้นกับเธอเพียงเพราะเธอประสพอุบัติเหตุทางรถยนต์และหมอเลือกที่จะใช้มอร์ฟีนเพื่อระงับปวด ทำให้เธอเริ่มติดยาที่ร้ายแรงขึ้นเรื่อยๆหลังจากการบำบัดที่โรงพยาบาล

ลอยด์ยังคงร้องไห้ทุกครั้งที่พูดถึงลูกสาวของเค้า เราได้แต่ให้สัญญาว่าจะไปวัดไทยเพื่อนำกระดูกของบริจิทไปทำบุญกับพวกเค้า

ลอยด์ทำให้เราคิดถึงพ่อขึ้นมาอย่างจับใจ ว่าถ้าเราเป็นอะไรไป พ่อคงจะเป็นเหมือนเพื่อนเรา หัวใจที่แตกสลายของพ่อ มันเศร้าเกินกว่าจะเยียวยา ฉันได้แต่สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ประมาทและดูแลตัวเองอย่างดีที่สุด เพราะฉันไม่อยากเห็นพ่อต้องร้องไห้อย่างนี้เลย

บล็อกนี้อุทิศให้บริจิท ลูกสาวและเพื่อนที่ดีที่สุดของพ่อแม่



Create Date : 11 กันยายน 2550
Last Update : 11 กันยายน 2550 1:44:04 น. 19 comments
Counter : 3211 Pageviews.

 
อ่านแล้วก็เสียใจด้วยน๊านู๋นัทกับครอบครัวของเพื่อนอ่ะจ้ะ
อ่านแล้วเศร้ามากๆ กับการสูญเสีย คนเป็นพ่อเป็นแม่
พี่ว่าหนักหนาสาหัสมากๆ เลยล่ะจ้ะ


โดย: JewNid วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:10:28:21 น.  

 
โอ้... อ่านแล้วเศร้าใจแทนมากๆ
ยังงัยนู๋นัทก็พยายามเป็นเพื่อนปลอบใจเพื่อนไปก่อนน้า
นู๋นัทเองก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ คนทางนี้เป็นห่วงเหมือนกันเน้อ
ตอนแรกตกใจนึกว่าบ้านลุง jerry


ปล. น่าจะเป็นเรื่องเตือนใจในการดูแลหลังออกจากโรงพยาบาลได้อย่างดีทีเดียว
ควรบอกทางโรงพยาบาลด้วยเนอะ ว่าเคสแบบนี้มันเกิดกันได้ จะได้ไม่เกิดกับบ้านใครอีก...


คิดถึงจ้ะ


โดย: cocoa butter วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:15:51:54 น.  

 
Rest in peace นะคะน้องบริจิท


โดย: ToY (tiny ) วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:23:33:05 น.  

 
โหยยย เศร้าโคตค่ะ
เอาใจช่วยนะคะ



โดย: vodca วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:11:40:52 น.  

 
คงช๊อคไปเลยนะครับ น่ากลัวนะติดเพราะอุบัติเหตุ แบบนี้มันเลี่ยงไม่ได้แท้ๆ


โดย: แป๊กก วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:5:18:50 น.  

 
เสียใจ...อ่ะ

RIP

ว่าแล้วก็คิดถึงพ่อกะแม่ ฮึกๆๆ


โดย: Just Aim วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:18:49:52 น.  

 
มาทักทาย น้องเกือกซ่า

เข้ามาเม้นท์มั่ง หลังจากแอบเรื่องราวของน้องซะเกือบหมดบล็อค อิ

ขอเสนอหน้าออกความเห็นเรื่องนี้ นิดนึงน๊อ ว่าบางทีก็เป็นเหตุสุดวิสัย ที่หมอต้องให้มอร์ฟีนเข้ามาช่วยระงับความเจ็บปวด แต่อย่างว่าเน๊อะ บางที ผลหลังการรักษา มันก็ตามมาคร่าชีวิตคนไข้ได้เหมือนกัน พอดี เพื่อนของแฟนพี่เป็นหมอที่เชี่ยวชาญเกี่ยวกับ painkiller เขาบอก อย่าว่าแต่คนไข้เลย หมอเอง(บางคน)ก็ติดมอร์ฟีน เพราะเป็นผู้สั่งจ่ายยาเอง เอาไปใช้เองก็มี

หวังว่า วงการแพทย์ จะคิดค้นอะไรที่มาทดแทนมอร์ฟีนได้ดีกว่าน๊อ



โดย: สาวแอลเอ (Farm Girl in High Sierra ) วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:0:47:43 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ


โดย: ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์ วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:19:29:00 น.  

 
เศร้าจัง

ไปดีน้า


โดย: เด็กเล็ก วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:1:51:33 น.  

 
โห เศร้าจังค่ะ
ชีวิตคนเรานี่มัน ยุ่งยากจังนะคะ
คิดว่าชีวิตคงจะดีแล้ว
แต่เหตุการณ์บางอย่าง ก็เกิดจนได้


โดย: mungkood วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:14:56:46 น.  

 
อ่านแล้วเศร้าด้วยจริง ๆ ค่ะ ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของน้องเค้าด้วยนะคะ และขอให้วิญญาณน้องเค้าไปสู่สุขคติด้วยค่ะ...


โดย: JC2002 วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:8:47:21 น.  

 
เศร้ามากๆค่ะคุณนัท

คิดถึงนะคะ


โดย: prncess วันที่: 18 พฤศจิกายน 2550 เวลา:6:31:39 น.  

 
เศร้าจัง


โดย: Rene Fabulous วันที่: 18 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:51:06 น.  

 
เศร้ามาก เสียใจด้วยครับ


โดย: Huntington วันที่: 22 พฤศจิกายน 2550 เวลา:6:22:41 น.  

 
ฟังแล้วเศร้าจริง ๆ


โดย: POL_US วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:10:54:44 น.  

 
โฮ่ย ยังอยู่หรือเปล่า ไม่มาอัพเลย


โดย: แป๊กก วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:6:26:58 น.  

 
แวะมาทักมาทายครับ


โดย: CG Guitar วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:3:17:10 น.  

 
น่าสงสารพ่อกับแม่ เนอะ คงจะทำอะไรไม่ถูกเลย ยังไงก็ขอฝากกำลังใจ ให้ไปทางครอบครัวนี้ด้วยนะคะ


โดย: violetsand วันที่: 13 มิถุนายน 2551 เวลา:1:26:11 น.  

 
เป็นสิ่งนึงที่เราก็คิดเหมือนกัน ของขวัญอันมีค่าที่สุดที่จะให้พ่อแม่ได้คือการดูแลตัวเองให้ดี ปลอดภัย อย่าดำเนินชีวิตในทางอโคจร และอย่าทำอะไรให้คนดูถูกถึงพ่อแมได้...


โดย: marzo วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:16:18:57 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เกือกซ่าสีชมพู
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




:บล็อกล่าสุด:
*นิราศอิตาลี (๑)
*นิราศอิตาลี (๒) โปรแกรมอิตาลีหฤโหดต่อ
*นิราศอิตาลี(๓) Roman Holidays วันเเรก
*อีกเรื่องราวของการเดินทาง

Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
11 กันยายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เกือกซ่าสีชมพู's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.