แม้คลื่นยักษ์ ไม่พัดพาเขาและเธอจมทะเลไป
ก็ขอให้ความแข็งแกร่งของจิตใจ
พัดพาพวกเขาไปไกลๆ
ไปจากโลกสดใสของทั่นเฝือกตลอดกาล

ด้วยความปรารถนาดี

พอพัดไปหมดแล้ว ก้อกลับมาอยู่สมาคม สนส กันต่อน้า

ก้าก อยู่สนส มาตลอด และตลอดปาย ทั่น

สักวันค่ะ ตอนนี้ถ้ายังลืมไม่ได้ก็ชั่งมันเถิด

เค้าตายไปนานแล้ว

อยู่ที่หนูเองนั่นแระ.....

จะยอมกอดศพเค้าอยู่

หรือส่งวัดเพื่อเผา


เก็บสิ่งดี ๆ เพื่อตัวเอง.....และคนข้างหน้าดีกว่า....ว่างั้นมะ

มันคงจะเป็นความทรงจำตลอดไป แต่เราเก็บมันไว้แล้วมองมันในแง่ดีๆไม่ดีกว่าเหรอคะ จะได้ไม่ต้องทำให้ตัวเองเจ็บอีก


ขอให้ลืมและผ่านเรื่องแย่ๆไปได้เร็วๆนะจ๊ะ มองหาสิ่งดีๆให้ตัวเองดีกว่านะ

ขอบคุณทุกคนนะจ้ะ
จริงๆตอนนี้ไม่ได้คิดถึงตาคนนี้เท่าไหร่แล้วล่ะ
ก็มีเพียงแว๊บๆที่จิตใต้สำนึกจะปล่อยมันออกมามั่ง แต่ ยังงไกตาม คงจะพยายามกดชักโครกทิ้งมันออกไปจากสมองให้เร็วที่สุดนะคะ

ปล.มันยังลอยวนๆอยู่เหมือนขี้ที่ราดไม่ลงน่ะ กึ๋ยย

อโหสิกรรมให้เค้าไปเถอะครับ สำหรับผู้หญิงคนนั้น(พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มลึก)อิอิ

...มาช่วยราดครับ เย้ยย

โหดจัง

เราอาจเคยทำเขาไว้ก็ได้
เป็นเพื่อนร่วมทุกข์กันนะ

ว่าแต่รูปแมว น่ารักมั่กๆ