ธรรมปฏิบัติจากฆราวาสเขียนเป็นสิ่งที่ยอมรับได้ยากในสังคมไทย ผมรู้ได้จากที่เขียนใน blog ผมได้พบกับการก่อกวนใน blog การเขียนเหน็บแนม กระแหนะกระแหน ตำหนิการการปฏิบัติที่ผมเขียนใน blog ว่าผิดทาง เขียนแบบคาดเดาเอา ไม่รู้จริง ให้ผมหยุดเขียนแนวนี้ได้แล้ว และไปโมทนาสาธุแนะนำการปฏิบัติสมาธิแบบฤาษีให้กับผมอีกว่านี่คือทางที่ถูกต้อง ...
บทความใน blog จึงเกิดขึ้นมา เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ในการภาวนา แก่ผู้อื่นที่กำลังเดินทางในสายแห่งอริยมรรคนี้
เมื่อท่านได้เข้ามาอ่านข้อเขียนใน blog กรุณาอย่าได้เชื่อผมจนกว่า ท่านได้ทดลองปฏิบัติแล้วและพิสูจน์ด้วยตัวท่านเอง
**กรุณา .อย่า.ได้บริจาคเงินให้ blog ผมทาง e-wallet ครับ **
อยากไปที่วัดสนามในเหมือนกันค่ะ รู้สึกเคารพและศรัทธาหลวงพ่อเทียนมาก
เมื่อประมาณปี 48 เพิ่งรู้จักธรรมะ ได้อ่านหนังสือนิตยสารธรรมะที่ลงประวัติของหลวงพ่อเทียนเป็นตอนๆ ตอนนั้นอ่านแบบคนที่ไม่รู้จักพระป่า ไม่รู้จักกรรมฐานอะไรอื่นนอกจากสายพองยุบ อ่านวิธีปฏิบัติของท่านแล้วก็งงว่า อะไรที่ทำให้ท่านค้นพบวิธีการเจริญสติแบบการเคลื่อนไหว แล้วทำไมท่านจึงรู้ธรรม แตกต่างไปจากพระป่าทั่วไป ติดตามอ่านมาจนจบประวัติของท่านเสร็จก็อยากจะรู้จัก อยากไปกราบ แต่โอ้...ท่านมรณภาพไปตั้งนานแล้ว..
ต่อมาก็ล้มลุกคลุกฝุ่นไปเรื่อยๆ จนเพิ่งกลับมาศึกษาธรรมะคำสอนของท่านจริงๆจังๆ นี่แหละค่ะ