|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อแม่บุญกลายเป็น....อาจารย์...ของนักศึกษาแพทย์ที่เบลเยียม ๒
สวัสดีค่ะทุก ๆ ท่าน แม่บุญกลับมาเบลเยียมแล้วค่ะ หายไปหนึ่งเดือนเต็ม ๆ พาเพื่อน ๆ ฝรั่งชาวเบลเยียมเพื่อนของมิเชล ท่องเที่ยวเมืองไทยซะฉ่ำปอด ภายในระยะเวลา ๒๓ วันกับ ๑๑ จังหวัด ตั้งแต่ กทม. สมุทรปราการ นครปฐม อยุธยา สุโขทัย ตาก แม่สอด ลำปาง เชียงใหม่ กระบี่ นครศรีธรรมราช และ สุราษฏร์ธานี เป็นแห่งสุดท้ายก่อนส่งขึ้นเครื่องการบินไทยกลับเบลเยียมอย่างปลอดภัย งานนี้ประสบความสำเร็จอย่างน่าชื่นชม ทำเอาฝรั่งหลงไหลอยากกลับมาเที่ยวอีก งานนี้มีเรื่องเล่าตามเคยแล้วค่อยว่ากัน ขอให้มีเวลาก่อนนะคะ
คราวนี้มาว่าเรื่องเดิม ท้าวความเรื่องที่ต้องไปหาหมอมากมายที่เบลเยียม พอกลับเมืองไทยช่วงแรกยังไม่มีเวลาปลีกตัวไปหาหมอได้ ก็ได้แต่ภาวนาขออย่าให้เป็นอะไรมากกว่านี้เลย ไหมที่ถูกเย็บไปจากเบลเยียม ได้ถูกตัดจากเพื่อนที่เป็นพยาบาลในทีมที่เราไปเที่ยวเลยโชคดีไป หลังจากนั้นก็เพียงแต่รอให้แผลแห้ง
เวลาอากาศเย็น อาการมันไม่ออกมาให้เห็น แต่ผื่นที่เป็นรอยวงแหวนกลับขยายตัวอย่างต่อเนื่อง ทีนี้เวลาร้อนมาก ๆ รอบวงแหวนจะเป็นผื่นแดง คันอย่างมาก บางครั้งเผลอยกมือเกา ดูเผิน ๆ เหมือนเกาก้น เลยต้องแอบ ๆ ทำ เพราะกลัวคำครหาว่าทำการอันไม่เหมาะสมในที่สาธารณะ ทั้งนี้ยาที่คุณหมอให้ไปแม่บุญก็จัดการจนหมด
อาการมากำเริบมาก ๆ ตอนไปเที่ยวที่กระบี่ งานนี้ยิ่งเกายิ่งมัน ยิ่งคันยิ่งเกา เพราะอากาศอันร้อนอบอ้าว ครึ้มฟ้าครึ้มฝน ต้องกัดฟันกรอด ๆ เพราะต้องอดทน งานนี้ทนไม่ไหวเผ่นไปหาหมอที่คลีนิคใกล้โรงแรมที่พัก หมอหนุ่ม ..รีบมาดูอาการ แล้วบอกว่า โรคนี้เกิดขึ้นที่บ้านเมืองเขตร้อนชื้น เป็นกันมากพอสมควร วิธีการรักษาคือ ...ต้องขูดเนื้อที่เป็นวงแดง ๆ รอบ ๆ ไปเข้าห้องแลป เพราะเพาะหาเชื้อ แล้วหาสมมุติฐานของโรค ให้ยา ฉีดยาแล้วแต่ความรุนแรง เล่าให้หมอฟังเรื่องที่เกิดขึ้นที่เบลเยียม หมออมยิ้มอย่างขำ ๆ เพราะเป็นเรื่องที่วุ่นวายจริง ๆ ตกลงก็ฉีดยาระงับอาการคันให้ และให้ยามากินอีกหลายวันทีเดียว คืนนั้นจำได้ว่า หลับอย่างสบายไม่คันเป็นครั้งแรกในรอบหลาย ๆ วันเลยทีเดียว
อาการคันหายไป รอยผื่นแดงค่อย ๆ เลือนไปทีละนิด แต่...เมื่อเราเดินทางต่อไปที่ วนอุทยานแห่งชาติเขาสก จ.สุราษฎร์ธานี ด้วยอากาศที่ร้อนแบบชื้นสุด ๆ อาการที่เริ่มหายไปก็กลับคืนมาเยือนกันอีก ราวกับจะตอกย้ำว่า ฉัน...จะอยู่คู่กับเธอไม่ห่างหายไปไหน งานนี้เล่นเอาแม่บุญเหงื่อแตก เพราะทั้งร้อนจากอากาศ และร้อนจากอาการวัยทองควบคู่กัน ผลนะหรือ...อาการคันกับรอยผื่นแดงกลับมาเล่นงานกันอีก คราวนี้มิเชลเองยังกังวล เพราะมันนานเกินเหตุ แม่บุญได้แต่กินยาที่หมอให้จนหมด มันก็แค่ทุเลาไปบ้างเท่านั้นเอง
หลังจากส่งเพื่อน ๆ กลับเบลเยียม ตัวเองเผ่นไปอุดรฯ ไปเยี่ยมคุณพ่อ และพี่ ๆ แม่บุญไม่รอช้า ไปหาหมอที่ รพ. กรุงเทพ สาขา อุดรฯ หมอได้แต่ดู และแนะนำให้ไปหาหมอเฉพาะทางที่ รพ.โรคผิวหนัง งานนี้ให้ยาบรรเทาอาการคันมาเท่ากับวันที่จะอยู่อุดรฯ เท่านั้นเอง
กลับมาถึง กทม. รีบเผ่นไปหาหมอ นั่งแท็กซี่จะไป รพ. โรคผิวหนัง แต่แท็กซี่ส่งผิดที่เลยเดินไปตามทางเพื่อจะไปให้ถูกที่ ชะรอยพระจะเข้าข้าง สายตาเหลือบไปเห็นชื่อ สถาบันเวชศาสตร์โรคเมืองร้อน ของ ม.มหิดล เข้า งานนี้ไม่รอช้า รีบก้าวเข้าไปทันที สถาบันที่ว่า ตั้งอยู่ตรงข้าม รพ.พระมงกุฎ เป็นตึกสูงทันสมัย เดินเข้าไปข้างในไม่ได้กลิ่นยาใด ๆ ทั้ง ๆ ที่เป็นโรงพยาบาลของรัฐ แต่ดูราวกับเป็น รพ.เอกชน เพราะบริการดีเหลือเกิน ไม่ต้องรอนาน เพราะไม่ค่อยมีคนไข้ เนื่องจากคนคงเข้าใจผิดว่าไม่รักษาโรคอื่น แต่แท้จริงรักษาโรคทั่วไปด้วยค่ะ โฆษณาให้เลยก็แล้วกัน แม่บุญไปทำบัตรคนไข้ใหม่แล้วก็รอ อ.หมอ ที่จะลงมาตรวจพร้อม ๆ กับคณะของนักศึกษาแพทย์ แม่บุญเลยไปนั่งดื่มชาร้อน ปาท่องโก๋ สบายใจไป
ถึงเวลานัด หมอเรียกเข้าไปตรวจ เวรกรรม...รอยที่เคยแดงจัด กลับลางเลือน แทบจะมองอะไรไม่เห็น เพราะแม่บุญเล่นเปิดแอร์นอนทุกวัน มันเลยยุบ งานนี้ได้เล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบให้ อ.หมอฟัง เธอบอกว่า ให้งดยาทั้งหมด รอให้อาการกำเริบ แล้วให้กลับไปหาหมอคนที่รักษาให้ที่เบลเยียม พร้อมกับแนะนำให้ขูดบริเวณที่แดงไปตรวจ พูดเหมือนกับคุณหมอที่กระบี่ ไม่มีผิด ค่ารักษา ๗๐ บาท เพราะไม่มียาอะไรจะให้ เพราะยาที่เอาไปให้ดูมันครอบคุมทุกอย่างแล้ว
แม่บุญกลับมาถึงเบลเยียม อากาศหนาวที่เยื้องย่างเข้ามา ทำให้เกิดอาการใหม่คือ คัน ไปทั้งตัว ทาครีมเทแบบไม่มีขยัก ทาทุกที่ แต่ก็ยังคัน เกาจนเป็นตุ่มแดงไปหมด ในใจภาวนาให้เจ้าตัวการกลับมาอีกจะได้ไปหาหมอที่นี่ ให้แกได้ขูดเนื้อไปดูให้สมใจ ได้แต่รอ...พร้อมอาการคัน
สรุป...เรื่องนี้คงไม่จบลงง่าย ๆ เหมือนหนังไทย แต่เป็นเรื่องยาวที่หมอเขาติดตามผลต่อไป ส่วนแม่บุญก็คันและเกาต่อไป ...
Create Date : 28 พฤศจิกายน 2556 |
|
22 comments |
Last Update : 22 มีนาคม 2557 16:36:06 น. |
Counter : 3161 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Little witches IP: 78.21.23.4 28 พฤศจิกายน 2556 5:25:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: Sai Eeuu 28 พฤศจิกายน 2556 6:04:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 28 พฤศจิกายน 2556 15:55:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาผงแดง IP: 92.2.214.21 28 พฤศจิกายน 2556 18:49:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: Maeboon 28 พฤศจิกายน 2556 19:43:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 28 พฤศจิกายน 2556 20:02:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 28 พฤศจิกายน 2556 21:36:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาผงแดง IP: 92.2.214.21 29 พฤศจิกายน 2556 0:32:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 29 พฤศจิกายน 2556 6:45:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: Lee Jay 29 พฤศจิกายน 2556 11:10:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: Maeboon 29 พฤศจิกายน 2556 13:52:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาผงแดง IP: 92.6.111.93 29 พฤศจิกายน 2556 17:53:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาผงแดง IP: 92.2.222.246 1 ธันวาคม 2556 4:19:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: Maeboon 1 ธันวาคม 2556 18:20:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาผงแดง IP: 92.6.106.170 2 ธันวาคม 2556 1:29:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: Maeboon 4 ธันวาคม 2556 2:34:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาผงแดง IP: 92.2.214.119 5 ธันวาคม 2556 1:50:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Belgium
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]
|
แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ
ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|