เมษายน 2556

27 เมษายน 2013

อ่าน: 1 ซามูเอล 3:1-10

และพระเจ้าทรงเรียกขึ้นอีกว่า “ซามูเอล เอ๋ย!” - 1 ซามูเอล 3:6

พระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: 1 พงศ์กษัตริย์ 1:1-53, 2:1-46, ลูกา 19:28-48

ฉันและเพื่อนร่วมงานอีกสองสามคน เพิ่งเดินผ่านจุดตรวจรักษาความปลอดภัยของสนามบิน และกำลังเดินไปยังประตูขึ้นเครื่อง ฉันได้ยินเสียงประกาศว่า “โปรดทราบ คุณแอน ซีตาส กรุณาติดต่อเจ้าหน้าที่” ชื่อนี้ไม่ค่อยซ้ำกับใคร เราจึงคิดว่าน่าจะหมายถึงฉัน ฉันเองก็คิดว่าตัวเองคงจะลืมอะไรไว้ที่จุดตรวจ ฉันถามเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง ที่บอกให้ฉันไปที่โทรศัพท์สีแดง แล้วยกหูบอกชื่อและถามว่าทำไมจึงตามตัวฉัน ฉันมองหาโทรศัพท์และยกหูขึ้น แต่เจ้าหน้าที่ที่รับสายบอกว่า “ไม่นี่ครับ เราไม่ได้เรียกคุณ” ฉันบอกว่า “แต่ฉันได้ยินชื่อฉันแน่ๆ” เจ้าหน้าที่ตอบมาเป็นครั้งที่สองว่า “ไม่ครับ เราไม่ได้เรียกคุณ” ฉันเลยไม่รู้ว่าทำไมจึงมีคนเรียกชื่อฉันในวันนั้น

เด็กชายซามูเอล ถูก “เรียก” เมื่อนานมาแล้ว (1ซมอ.3:4) พระคัมภีร์บอกว่าเขา “ไม่เคยรู้จักพระเจ้าและยังไม่เคยทรงสำแดงพระดำรัสของพระเจ้าแก่เขา” (1ซมอ.3:7)  ดังนั้นปุโรหิตเอลีจึงช่วยให้เขาเข้าใจว่าใครกำลังเรียกเขาอยู่  (1ซมอ.3:8-9) พระเจ้าทรงเปิดเผยแผนการของพระองค์ที่มีต่อชีวิตของซามูเอล

พระเจ้าทรงมีแผนการณ์สำหรับเราเช่นกัน และพระองค์ตรัสเรียกเราที่ในใจว่า “บรรดาผู้ทำงานเหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเราและเราจะให้ท่านทั้งหลายหายเหนื่อยเป็นสุข” (มธ.11:28) นั่นเป็นเสียงเรียกเพื่อให้เรารับของประทานคือความรอด การพักผ่อน และสันติสุขจากพระองค์ พระผู้ช่วยให้รอดกำลังเรียกเราให้มาหาพระองค์ – AMC