มาริลินและสตีเฟนแต่งงานกันมาได้ไม่กี่ปีทั้งสองมีเงินไม่มาก แต่เมื่อมาริลินมองดูผ้าปูที่นอนผืนเปื่อยของพวกเขา เธอก็อยากจะเปลี่ยนมันใหม่ เธอจึงตัดสินใจว่าจะซื้อผ้าปูที่นอนใหม่โดยการใช้บัตรเครดิต และหวังว่าจะหาเงินมาจ่ายได้ในภายหลัง

 

แล้วเธอก็ต้องประหลาดใจเมื่อบทเฝ้าเดี่ยวในวันนั้นพูดถึงพระธรรมสุภาษิต 22:27 ที่ว่า “ถ้าเจ้าไม่มีอะไรชำระเขาทำไมจึงควรให้เขาเอาที่นอนไปจากใต้ตัวเจ้าเล่า” แล้ววันนั้นมาริลินก็ตัดสินใจที่จะไม่เป็นหนี้เพราะผ้าปูที่นอนใหม่

 

การตัดสินใจเรื่องการใช้เงินเป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างเรากับพระเจ้าและเป็นการตัดสินใจที่ยากแต่พระเจ้าไม่ได้ปล่อยให้เราทำโดยไม่มีตัวช่วยพระองค์ทรงบอกว่า “จงถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยทรัพย์สินของตน” (สภษ.3:9)และ “ท่านจะปฏิบัติพระเจ้าและจะปฏิบัติเงินทองพร้อมกันไม่ได้” (มธ.6:24)

 

เมื่อเรารู้จักพระคำสองข้อนี้ เราจึงศึกษาพระวจนะเพิ่มเติมเพื่อจะรู้วิธีการใช้เงินอย่างฉลาด และเราก็พบข้อนี้ที่บอกว่า “จงระวังและเว้นเสียจากการโลภทุกประการ” (ลก.12:15) อีกข้อหนึ่งคือ “คนขี้ยืมก็เป็นทาสของคนให้ยืม” (สภษ.22:7) และใน1ทิโมธีก็เขียนไว้ว่า “ให้เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และไม่เห็นแก่ตัว” (1 ทิโมธี 6:18)

 

เรื่องเงินเป็นเรื่องใหญ่ พระเจ้าผู้จัดเตรียมสิ่งจำเป็นทั้งปวงสามารถสอนเราได้ว่าจะใช้เงินเพื่อถวายเกียรติแด่พระองค์อย่างไร – JDB