สามหน้าสามหลัง

ในโลกนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยบังเอิญ
ทุกอย่างมีต้นเหตุ เพียงแต่มันอาจมาโชว์ตัวให้เราดูในรูปแบบของความบังเอิญ
เขา...ไม่ได้บังเอิญเกิดมาเป็นลูกเศรษฐี
เธอ...ไม่ได้บังเอิญเกิดมาเป็นลูกยาจก
เขา...ไม่ได้บังเอิญเกิดมาใจร้าย
เธอ...ไม่ได้บังเอิญเกิดมาเป็นกวี
เหมือนในการ์ตูนเรื่องกังฟูแพนด้าร์ว่าไว้
...เรื่องบังเอิญไม่มีในโลก...
"บุพเพสันนิวาส" ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
มันเดินมาตามทางกรรม

--------------------------------------------

ในชีวิตของคนเรานั้น เราจะสามารถคิดวางแผนได้เฉพาะสิ่งที่เรารู้
เพราะเรามีข้อมูลอยู่ในมือ เราไม่สามารถวางแผนให้กว้างไปกว่านั้นได้
เปรียบเสมือนการขับรถไปบนถนน
เราวางแผนว่าจะไปเส้นทางนี้
เพราะเรารู้ว่า ถนนเส้นนี้ทองไปทางใด

แต่ถ้าเราไปอยู่บนยอดเขา
เราจะเห็นได้เลยว่า มันยังมีถนนสายอื่นจะมาบรรจบตรงนั้นตรงนี้
เชื่อมโยงไปที่โน่นที่นี่ ให้ภาพที่ใหญ่ขึ้นแก่ตัวเราเองได้

แต่ในการเดินทางของชีวิต ไม่มียอดเขาให้เราปีนขึ้นไปดูได้
มีเพียง "ใครคนหนึ่งบนฟ้า" ขอแทนนามในที่นี้ว่า จินนี่ ยักษ์ในตะเกียงอะลาดิน
จินนี่สามารถมองจากยอดเขาแห่งชีวิตได้
และวางแผนเส้นทางให้เราได้
...เส้นทางที่เราไม่รู้...

ดังนั้น...บางอย่างที่เราคาดหวัง แล้วผิดหวัง
อาจเป็นเพราะจินนี่บอกว่าให้รอก่อน
กำลังจะมีสิ่งที่ดีกว่าตามมา

อาจารย์วศิน อินทสระ เคยสอนว่า
"เมื่อมีเรื่องเสียใจ ทุกข์โศก ก็อย่าตีโพยตีพายไปมาก
คิดว่ายังมีโชคร้ายกว่านี้ที่เรายังไม่ได้พบ...
เมื่อมีเรื่องดีใจ ก็อย่าดีใจไปมาก
คิดเสียว่า ยังมีเรื่องน่าดีใจมากกว่านี้ที่เรายังไม่ได้พบ"

ref. ; ดั่งสายน้ำไหล by ขวัญ เพียงหทัย

---------------------------------

เก็บตกเล็กน้อยจากสองสามวันที่ผ่านมา...

มีบางท่านหลังไมค์มาถามไถ่ถึงความเป็นไปในชีวิต
หลังจากที่อัพบล็อคก่อนไป
ขอบคุณสำหรับความคิดถึง ห่วงใยที่ถามไถ่กันนะคะ
ไผ่โอเคดีค่ะ...
เพียงแต่ตามสเต๊ปชีวิตที่ค่อนข้างวุ่นวายเล็กน้อยอย่างที่ว่าไว้
ทำให้ไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรมากมาย
แถมไม่ได้เข้าไปเยี่ยมบล็อคของเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ อีกต่างหาก
ขอโทษด้วยนะคะ เพราะบางทีเข้าไปก็แบบรีบ ๆ ออกแนวมาเร็วไปเร็ว
แว๊ปไปแว๊ปมาเหมือนผีตองเหลือง

ปีนี้ได้ของขวัญและคำอวยพรแปลกกว่าทุกปีค่ะ
มีหลายช่วงขณะที่ทำเอาอึ้ง ๆ ไปเหมือนกัน
ตั้งแต่แพคเก็จโยคะตลอดชีพของแคลิฟอร์เนียร์
(ไม่รู้ชีพนึงจะได้เล่นสักกี่ที...)

ปาร์ตี้ร้าย ๆ เหมือนปิดประตูตีแมวจากแก๊งค์เพื่อน ๆ
ที่เหมือนจะทำตัวเป็นแม่สื่อแม่ชักที่ทั้งเอาไม้ทิ่มไม้ตำ
ให้ลงจากคานไปอยู่ในกองไฟเหมือนที่หลายๆ คนในกลุ่มอยู่กัน
สรรค์หาข้อดีของการมีสามีและลูกมากรอกหูอยู่ตลอด
ทำตัวเป็นทนายหน้าหอให้ใครบางคำเหมือนโปรโมชั่นสินค้า
ที่ทั้งลดแลกแจกแถม เหมือนเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของบริษัท
มีการเตี๊ยมเสริมทัพด้วยอาจารย์เก่า ๆ ที่มันไปเชิญมาด้วยอีกต่างหาก
ชงกันดีจริงๆ ลงทุนสุดๆ...
เฮ้อ...เห็นเพื่อนโสดแล้วมันมีปัญหาอะไรกันนักว๊า

ของจากป๊ะป๋า แม่และพี่ ๆ นี่ไม่เท่าไหร่...เดาได้ว่าเป็นตังค์
แต่..เหอะๆๆ ดีตรงที่ได้เท่าอายุเนี๊ยะดิ่ เริ่ดสุดๆ คริๆ
เพิ่งรู้ว่ายิ่งแก่ยิ่งดีเป็นงี้นี่เอง ฮ่าๆๆ แบงค์ใหญ่จำนวนเท่าอายุ เจ๋งสุด

มีชิ้นนึงที่อึ้งแแบบใบ้รับประทานหลังจากกลับมาบ้านแล้วแกะดูจริงๆ คือ...
ตุ๊กตาบลายที่เกือบจะไม่ได้สนใจอะไรมากมายแล้วหล่ะ
ยังสงสัยในใจตอนรับมาว่า...คิดอะไรถึงให้ตุ๊กตา
อยากจะถามอยู่ว่า...บ้าหรือเปล่าที่ซื้อตุ๊กตาให้กันเนี๊ยะ
แก่แล้วนะเว้ย! ม่ะใช่เด็ก ๆ
แต่เห็นหน้าจ๋อย ๆ ลุ้น ๆ
แถมมีบรรยากาศและสายตารอบข้างมองแบบกดดันอีกต่างหาก
ถ้าไม่รับ หรือเฉย ๆ หรือเหวี่ยง สงสัย...จะโดนรุมประณามไปอีกชาติครึ่ง
ทำให้พูดอะไรไม่ออกนอกจาก "ขอบคุณ" ทั้ง ๆ ที่เสียงในหัวก็ร้องเตือนอยู่
แต่..เพราะเห็นแค่ตุ๊กตา...

แล้วก็...จริง ๆ ด้วย
...
...
...
งานเข้าอีกแล้ว...อีน้องบลายในกล่องราคาแพงขึ้นมาเชียว
เพราะไม่ได้มีแต่ตัวมาเนี๊ยะดิ่ ฟูลฟังก์ชั่นเชียว
ทั้งสร้อย...ทั้งแหวน...เฮ้อ...ไม่จบเน๊อะ
การ์ดที่ให้บอกในฐานะเพื่อน แต่...อีของที่ให้นี่...
ถ้าเพื่อนเป็นพ่อเลี้ยง นายหัว หรือเสี่ย จะไม่ว่าสักคำ
แต่...เพื่อนก็ไม่ได้เป็น...ม่ะใช่แล้วมั้ง เยอะไปเปล่า
แล้วสองอย่างนี่...มันมีความหมายในตัวเองเกินไป
เอาไงดีหว่า...อึ้งไปพักนึงแบบเงียบ ๆ

เฮ้อ...เครียด ๆ ไปก็เท่านั้น รับมาแล้วนี่หว่า
ปรึกษาใครก็คงไม่ได้ เพราะดูท่าแล้ว
เพื่อน ๆ แปรพักต์กันหมด
เข้าข้างกันจัง...ไอ้พวกนี้สงสัยองุ่นเปรี้ยวมะนาวหวาน
ไม่ยอมให้เราลั๊นลากับชีวิตโสด สุข ๆ ตามประสา 555

เมื่อคืนไผ่เลยหาหนังไรดูไปเรื่อยเปื่อย เจอฉากนึงที่
เหมือนจะโดนใจ เพราะเป็นวิธีแก้ปัญหากับเรื่องคล้ายคลึงกัน
คือ...เอาไปขายมันซะเลย ฮ่าๆๆ แค่คิดก็มันส์แล้ว...

แต่..หยั่งว่าเน๊อะ ใครจะทำลง...หาข้อสรุปยังไม่ได้ก็...
ไม่ต้องหามันแล้วกันว่าจะเอายังไงต่อไป
จับมันลงกล่องเหมือนเดิมทั้งตุ๊กตาและ accessories
แล้วใส่ลิ้นชักมันไปทั้งอย่างงั้นแหละ
ไม่รู้จะทำอะไรให้มันดีกว่านี้แล้ว...
สุดท้ายก็ต้องหาอะไรทำแล้วบอกตัวเองว่า...
แล้วแต่ "จินนี่" แล้วกัน



Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2555 13:14:55 น.
Counter : 1105 Pageviews.

11 comments
  
สวัสดีค่ะพี่สาว ชอบบทความด้านบนมากทีเดียว เข้าท่า ๆ

แล้วเก๊าะชอบบทความด้านล่างมากทีเดียว เข้าท่าสุด ๆ เหมือนกัน

อีตรงแบ๊งค์ใหญ่เท่าอายุอ่า ไม่เอาตุ๊กตาบลายท์นะ

ว่าแต๊

ได้แบ๊งค์มากี่ใบอ่ะ

บอกได้มะ

ได้มะ

ถามนิด ถามหน่อยเถอะพี่

ถามหน่อยแค่นี้ ได้แมะ ได้แม๊

อิ้ววววววว

โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:14:52:27 น.
  

มาเยี่ยมชม มาทักทาย

มาให้กำลังใจแก่ จขบ. ครับ

ว่าแล้วก็อยากจะเจอ จินนี่ เหมือกนันครับ พอดีว่ามีเรื่องหลาย ๆ อย่างอยากจะถามกับจินนี้ครับ

อิอิ
โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:15:51:32 น.
  
ข่าวดี...จินนี่ทำงานไม่มีวันหยุด
ข่าวไม่ค่อยดีเท่าไร...จินนี้มันอาจไม่ค่อยรู้บริบทของคนไทย บางครั้งมันก็งงเหมือนกัน

สัญชาติญาณตัวเองก็เลยจะดีที่สุดอะ....
โดย: biocellulose วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:28:59 น.
  
พี่ไผ่มีเพื่อนๆเป็นกองเชียร์ผมว่ายังไงก็ดีออกละครับดูรักใคร่กันดี
แต่ว่าจะโสดไม่โสดคนที่รู้ดีที่สุดก็คือเรา
มีความสุขในทุกๆวันครับพี่ แปะหัวใจให้1ดวงครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:52:18 น.
  
ไว้ถึงเวลาก็รู้เองเนอะ ว่าอยากโสดหรืออยากมีคู่
โดย: bee_บี วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:23:20 น.
  
ชีวิตคนเราก็แบบนี้แหละ ปลงซะเถอะ ไม่มีพรเทพ พรมนุษย์ เปรียบประดุจ ความดี ที่ทำเอง.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:0:08:34 น.
  
นั้นซิครับพี่ผมว่าทำทุกอย่างให้ดีที่สุดก็พอแล้ว
เรื่องต่างๆถ้ามันดีก็ถือเป็นกำไรชีวิตไป

ราตรีสวัสดิ์ครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:0:31:29 น.
  
ความบังเอิญ คือความน่าจะเป็นที่เล็กน้อยจนน่าแปลกใจล่ะน้อคับ

อิๆ
โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:0:40:26 น.
  
โดย: ภูผา กะ วาริน วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:14:23:46 น.
  
โดย: มาลีหกเก้าเจ็ดแปด วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:24:41 น.
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

ขอบคุณนะคะน้องไผ่ ที่แวะมาทักทายกัน

พี่ก้อคิดว่าความบังเอิญไม่มีหรอก มีแต่กรรม ซึ่งผลของกรรมก็คือผลของการกระทำของเรานี่เองแหละ

มีความสุขมากๆนะคะน้องไผ่
โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:11:14:31 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คมไผ่
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



Q ; เป็นคนแบบไหน
A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน

Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร
A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น

Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ
A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
New Comments
กุมภาพันธ์ 2555

 
 
 
1
3
4
6
8
10
11
12
13
15
20
21
22
23
24
25
26
27
28
 
 
16 กุมภาพันธ์ 2555
All Blog
Friends Blog
[Add คมไผ่'s blog to your weblog]