มีครบทุกก้อนเลย

  

วันนี้พี่ก๋าพาหมิงหมิงไปว่ายน้ำมาครับ

ชอบนิทานเซนเรื่องนี้นะครับ
พี่ก๋ายังไม่เคยอ่านเลย

  

งั้นพี่ผัดไทฯมีอยู่ห้าทางเลือก..คือ
แบกต่อไป
หามาใส่เพิ่ม
เอาบางก้อนออกไปมั้ง
วางลงเป็นครั้งคราว
หรือ...ถูกทุกข้อ หุหุ

  

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

  

สวัสดียามเย็นค่ะ




.....สัญชาตญาณแห่งความตาย อาจพัฒนามาจากความก้าวร้าว
และความก้าวร้าวเป็นแรงขับอีกชนิดหนึ่งที่เสมอเท่าแรงขับทางเพศ เป็นเรื่องช่วยไม่ได้ที่มนุษย์จะมีสัญชาตญาณแห่งการทำลายล้าง เพราะมนษย์มีแนวโน้มแห่งการทำลายล้างฝังอยู่ ในองค์ประกอบทางชีวภาพ จึงทำให้มนุษย์ไม่สามารถกำจัดพลังการทำลายล้างออกไปจากตัวได้ เขามีทางเลือกเพียงสองประการคือ หนึ่งทำลายล้างตัวเอง หรือสองทำลายองค์ประกอบแวดล้อมภายนอก

ในขณะที่มีชีวิตอยู่ มนุษย์จะพยายามแปลงสัญชาตญาณแห่งความตายให้กลายเป็นแรงขับหลายรูปแบบ โดยมีเป้าประสงค์เพื่อความอยู่รอด แม้กระนั้นในวาระสุดท้ายสัญชาตญาณแห่งความตายก็จะกลับมามีชัย หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ความตาย
คือเป้าหมายท้ายสุดของทุกชีวิต
ซิกมันด์ ฟรอยด์

  

ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะ

มีความสุขมากๆในวันหยุดนี้ค่ะ

  

อ่านแล้วทำให้คิดได้หลายอย่าง ...ต่อให้เรื่องราวมีมามากมายเท่าไร
แต่สุดท้าย ...มันเหล่านั้นก็ต้องผ่านพ้นไปอยู่ดี ...ไม่มีเรื่องอะไรจะทำให้เราทุกข์ใจได้ตลอดกาล ..

  

แวะมาเยี่ยมยามค่ำ...สวัสดีครับ


วันนี้...เราได้นำก้อนหินในตะกร้าด้านหลังออกไปได้หลายก้อนแล้ว นะครับ

วันต่อๆไป เราจะพยายาม นำก้อนหินออกไปอีก...ถ้าไม่จำเป็น เราจะไม่เพิ่มก้อนหินเข้ามาอีก ครับ

  

สวัสดีค่ะคุณไผ่
แต่เดิมมีก้อนหินอยู่หลายก้อน
ตอนนี้โยนทิ้งไปเกือบหมดแล้ว
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกัน

  

อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ

  

หนังสือเล่มนี้เหมือนพี่ก๋าจะมี แต่ยังไม่ไ่ด้อ่านครับ

  

เป็นเรื่องที่น่าคิดจริงๆ เอ ว่าแต่เรามีกี่ก้อนหว่า แบกนานจนชิน

  

แวะมาทักทายค่า ฝันดีฝันหวานนะคะ

  

รู้มากไปก็ทุกข์ รู้น้อยไปก็ทุกข์ เราคงต้องหาจุดพอดีเหมือนทางสายกลางนะครับพี่ไผ่

ราตรีสวัสดิ์ครับพี่ เห็นข่าวว่าที่เชียงใหม่มีหมองควันลงจัด
ขับรถระวังด้วยครับ

  

ชอบนิทานเซนอะ

  

อรุณสวัสดิ์ครับ

  

สวัสดี จ้า ไผ่

เอาหัวใจมาปะให้คะ

ของเค้า..ก้อนหิน ทิ้งบ้าง โยนออกไปบ้าง, เก็บมาใหม่บ้าง บางก้อนก็เก็บน้านนาน จนลืม ว่ามีก้อนนี้อยู่ในตะกร้าด้วยเหรอ?
ต้องควานออกมาจากตะกร้าแล้วทิ้ง...

มีความสุข วันทำงานคะ
ขอให้ จินนี่ จะให้รองเท้าคู่ใหม่ ใส่พอดี กับน้องไผ่นะคะ

  

เข้มแข็งแล้วตามกาลเวลา

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันคะ

  

มีความสุขกับการทำงานนะครับน้องไผ่

ปล. ใครพูดอะไร
ไม่ค่อยสำคัญกับพี่ก๋าเลยครับ อิอิอิ

  

ทักทายยามบ่ายค่ะ

  

พี่ก๋าไม่ได้เก่งขั้นเทพหรอกครับ
แต่ทุกวันนี้ทำแต่งาน
เลี้ยงแต่ลูก
เลยไม่มีเวลาไปเม้าท์มอยกับใครหรือให้ใครมานั่งเม้าท์มอยด้วยน่ะครับ เอิ๊กๆๆๆ

  

ชอบเรื่องวันนี้จ้ะไผ่


วันนี้สาระล้วนๆ แต่ไม่เครียดจ้ะ อ่านแล้วรู้สึกสบาย...ชอบ

  

สวัสดีค่ะคุณไผ่
การตัดทิ้งทุกอย่างคงยาก ก้อนนี้เหวี่ยงไปก็มีก้อนใหม่เข้ามา
บางครั้งต้องทำใจอยู่กับมันให้ได้เหมือนกัน

  

มาแปะ ให้กับคุณ คมไผ่ ครับ

  

รู้ตัวแล้วค่ะว่า ถึงเวลาที่เราต้องหยุด
แล้วเอาหินออกจากตระกร้าได้แล้ว
รู้สึกดีที่ได้อ่านบล๊อกของคุณคมไผ่วันนี้ค่ะ

  

  

สวัสดียามเย็นค่ะ

ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะ

  

ดันดารามาแล้วคร้าบบบบ

  

ราตรีสวัสดิ์ครับพี่ไผ่ เห็นว่าที่เชียงใหม่อากาสเย็นๆดูแลสุขภาพด้วยครับ

  

สวัสดีค่ะคุณไผ่
อ่านแล้วโดนใจค่ะ
โดยเฉพาะข้อความนี้

วันนี้...คุณมีหินในตะกร้าด้านหลังกี่ก้อนคะ
เอามันออกบ้างดีไหม?
หรือจะแบกมันต่อไปพร้อมใส่ก้อนใหม่ลงไปเรื่อยๆ

ชอบมากๆ ค่ะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ
หากเราปล่อยวาง ไม่ต้องถือมันก็ไม่หนักค่ะ
แต่ก็อีกแหละ พูดง่ายแต่ทำยาก
เอาเป็นว่า พยายามปล่อยวางให้มากที่สุด ก็แล้วกันค่ะ

ราตรีสวัสดิ์นะคะ

  

อรุณสวัสดิ์ครัน้องไผ่

  

มาตรฐานดันทุรัง 1 ดวง

  

พี่ก๋าดีใจมากที่หมิงหมิงได้เรียนที่ ต้นกล้าครับ

  

ยังไม่อยากโยนทิ้ง

ยังชอบเป็นบ้าหอบฟาง

มีมากมีเหลือดีกว่าขาดแคลน

ตามประสาคนเคยยากไร้มาช่วงวัยเด็ก

เลยปล่อย หรือ ละวาง ยังไม่ไ้ด้

รอเวลาไปพบพระผู้เป็นเจ้าก่อนจึงละวางได้ทั้งหมด

  

แม้แต่บุญ

ทำแล้วก็ต้องปล่อยวางค่ะ

  

ชอบจัง ^^

แปะหัวใจให้ 1 ดวงเลยค่ะ อิอิ

  

สวัสดีค่ะคุณไผ่
มาส่งท้ายเดือนแห่งความรัก
วันที่ 4 ปี มี 1ครั้ง


มีขนมเบื้องมาฝากค่ะ