ยากนัก..ที่จะแยกคนออกมาว่า.....คือก้อนกรวด หรือ ฟองน้ำ....
แต่จงเชื่อมั่น...สัญชาติญาณ ความกล้าหาญ และจิตใจที่เป็นกลาง...ก้อจะเป็นตะแกรงช่วยกรอง และตัดสินใจว่าสิ่งนั้นคือก้อนกรวดหรือไม่?....แล้วเราจักไม่รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ตัดสินใจไปแล้ว .....

  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องไผ่


ถ้ากรวดก้อนนั้นมันกลม
และเราเดินไม่ไกลมากนัก

บางทีคิดอีกทีมันก็เหมือนก้อนหินสปาเท้านะครับ

เดินไป นวดไป
เลือดลมไหลเวียนดีครับ


ปล. พี่ก๋ากำลังหมายถึงให้เราเอาความทุกข์
มาเป็นครูสอนใจเราน่ะครับ --- อย่าพยายามขจัดความทุกข์ออกไปจากชีวิต
แต่อยู่ร่วมกับมันอย่างเข้าใจดีกว่าไหม
เพราะที่สุดแล้ว ทุกข์นี้จากไป
ทุกข์ใหม่ก็รอต่อคิวเข้ามาอยู่ดี หนีมันไม่พ้นแน่ๆครับ

  

บางทีการถอดรองเท้าเดิน
มันมีเจ็บบ้าง แต่ก็แค่รบกวน
ร่างกาย ไม่นานก็หาย
ยังดีกว่าสวมไว้ทั้งที่รำคาญ
ที่มันเจ็บจนรบกวนจิตใจ

  

มิตรภาพและความรัก
เป็นเส้นใยบาง ๆ
ยากที่จะคำนวณ
ด้วยตรรกและคณิตศาสตร์

  

เอาหนังสือประวัติศาสตร์พุทธศาสนา
และกาลเวลาของโลกมาฝากให้อ่าน

//goo.gl/0E2yE

  

ทักทายค่ะพี่สาว

  

แวะมาเยี่ยมยามเย็น...สวัสดีครับ

  

เมื่อรู้แล้วว่าตอนนี้ก้อนกรวดมันฝังอยู่ในพื้นรองเท้าแต่วันนี้เรายังไม่รู้ว่าจะถอดรองเท้าออกอย่างไร เราก็ลองหยุดเดินสักพัก ก้อนกรวดที่ใต้พื้นรองเท้าของเรา ็จะไม่เป็นเสี้ยนตำให้เราต้องเจ็บเท้า ระหว่างนั้นก็ลองหาวิธีถอดรองเท้า บางทีอาจพบว่าวิธีถอดรองเท้าไม่ได้ยากเย็นอะไรเลย ^^

  

มาแล้วครับผม เป็นวาระพิเศษ ครับผม เหมือนใครโทรจิตบอกให้มา 555++ ^^

อ่านที่นอ้งก๋าเขียนไว้ก็น่าคิดมากๆนะครับ

ความสัมพันธ์นี้พี่เองก็แย่เหมือนกันนะครับ

อยู่กับมันไป รอบๆตัวก็มีทั้งคนชอบไม่ชอบเต็มไปหมด

เมื่อก่อนไม่ชอบน้อย หลังๆจะครึ่งๆอยู่แล้ว



ความเมตตา ความอดทน ความเข้าใจ กำลังใจ
ที่มีจากคนที่เรารักทำให้เราก้าวต่อไปได้ครับ


บางทีคิดว่าก็คงเป็นเพราะกรรมทีทำมา

เราคงไปหาเรื่องคนไว้เยอะ

ถึงคราวที่เขาจะมาหาเรื่องเราบ้าง

ก็ขอให้จบลงไปชาตินี้

เราไม่โกรธตอบ เข้าใจ ปล่อยวาง

ไม่รับกิริยาไม่ดีของเขา

แล้วก็ใช้ชีวิตของเราต่อไป

"ความเลวของคนอื่นไม่เคยทำให้เราตกนรกครับ"

พระ อ.มั่นกล่าวไว้สั้นๆแต่ลึกซึ้งครับ


เป็นกำลังใจให้นะครับ ^^

  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องไผ่

  

เหล่านั้นคือบทเรียนที่สอนให้เราเคาะรองเท้าก่อนสวมเสมอ

สิ่งใดเกิดขึ้นแล้วสิ่งนั้นดีเสมอ

  

สวัสดียามสายๆ ค่ะ ความสัมพันธ์ ความผูกพันนี่แหละสร้างความลำบากใจและความทุกข์ใจให้เราบ่อยๆ น้องชายเคยบอกว่า "ถ้าไม่อยากเจ็บ ก็อย่าไปสร้างความผูกพันกับใคร" แต่มันทำไม่ได้จริงไหมคะ เพราะฉะนั้นก็แค่ทำใจยอมรับมัน หรือทนเจ็บปวดต่อไปก็เท่านั้นเอง เพราะอย่างที่คุณไผ่เคยบอก ความทุกข์ไม่ได้อยู่กับเราตลอดไปหรอก

  

หวัดดีวันหยุด....
หัวแม่โ้้ป้งทั้งคู่ ...นิ้วเท้าอีกแปดนิ้ว พื้นเท้าทั้งหลาย ส้นเท้า และตาตุ่ม...สบายดีแล้วยัง..อะ....ฝากทักทายด้วยนะ...ว่าเป็นห่วง..ฮิๆๆ

  

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะคุณไผ่
สลัดก้อนกรวดทิ้งไป
ถ้าสลัดไม่ได้ก็หาคนช่วยนะ
แผลหรือความเจ็บปวดมีวันรักษาให้หายได้

  

เห็นด้วยอะพี่

  

แล้วจะต้องทำยังไงถึงจะดีที่สุดสำหรับทุกฝ่าย

.
.

.

เมื่อก่อนพี่ก๋าก็คิดแบบนี้
แต่ตอนนี้พี่ก๋าคิดแต่ว่า
ทำยังไงมันถึงจะดีที่สุดสำหรับเราครับ 555

ระหว่างการคิดเพื่อเห็นแก่ตนเองกับการคิดเพื่อเห็นแก่ตัวเอง
มันดูคล้ายกันมาก
แต่ผลลัพธ์มันต่างกัน

เพราะ "เห็นแก่ตัว" คือ พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองได้เปรียบ
สบายใจ ชนะ

แต่ "เห็นแก่ตน" คือ พยายามพิจารณาจากสิ่งที่เราสามารถทำได้
และทำได้ดีที่สุดในขณะนั้นๆ ใครจะรับผลจากการตัดสินใจของเราอย่างไร
รู้สึกชอบเกลียด ชังอย่างไร
บางครั้งมันอยู่เหนือขอบเขตที่เราจะต้องไปรับผิดชอบน่ะครับ

เราทำให้ดีที่สุด
เท่าที่เราจะทำได้
เท่านั้นพอแล้ว

  

รู้ว่ามีกรวด ก็ถอดรองเท้าแล้วครับ
ปัญหามีไว้ให้รีบแก้ไข ถ้าปล่อยไว้
....

  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องไผ่

  

อรุณสวัสดิ์ค่า สบายใจขึ้นหรือยังคะ

  

สวัสดีครับน้องไผ่ อิอิ ขอบคุณคนหัวอกเดียวกันครับ

.................

พยายามจะไม่ผูกกรรม ก่อกรรม แจมกรรมกับใครเขาแล้วหล่ะ เพราะมีรู้สึกว่า ถ้าไผ่หยุกสักคนนึง ใครจะทำอะไรยังไงกันก็...ช่างเขา รู้เท่าที่ควรรู้ ตอบสนองเท่าที่ควรตอบสนองตามบทบาทหน้าที่กันไป

นึกถึงคำของแม่ชีศันสนีย์ที่โปรโมทเสถียรธรรมสถานไว้ในโฆษณาหล่ะค่ะพี่ "ทุกข์มีไว้ให้เห็น ไม่ได้มีไว้ให้เป็น"

วรรคแรกดีมากๆนะครับ พี่ก็จะจำไปใช้ด้วย

อันที่สองนี้อยู่บทการเจริญสตินะครับ

พระท่านกล่าวว่า "รู้ทุกข์เท่ากับรู้ธรรม"

เพราะตลอดสายการปฏิบัติคือการเรียนรู้ความทุกข์ที่เกิดขึ้นในกาย

และในใจของเรานีเอง แต่ส่วนใหญ่รู้ทุกข์แล้วก็เป็นทุกข์ด้วย 555++

เขาเรียกว่าไม่เป็นกลางครับ กำลังสติสมาธิยังไม่พอ

ยากนะครับ แต่ก็ไม่เกินความสามารถ

หลวงพ่อชาบอกว่า

หนามตำเท้า เราก็ไม่ได้เอาออกกก็เจ็บบางครั้งที่ไปโดนมัน

พอถึงเวลาเราตัดสินใจว่าไม่ทนแล้วต้องเอามันออก

ก็บ่งหนามเอามันออกจนไม่เจ็บอีก

เหมือนความทุกข์นะครับ ปฏิบัติจนใจไม่เอาความทุกข์แล้ว

ปัญญาในศาสนามีได้ถึงขนาดนี้เลยครับ

สนทนาธรรมตามกาลเป็นมงคลชีวิตนะครับน้องไผ่ อิอิ

มีความสุขกับการทำงานนะครับ ^^

  

สวัสดีวันจันทร์ค่ะคุณไผ่
ขอให้มีกำลังกายและกำลังใจในการทำงานนะคะ

เอาก๋วยเตี๋ยวลุยสวนมาฝาก แซบบบมากขอบอก

  

  

สวัสดีจ้ะ น้องไผ่
ไม่ได้แวะเวียนมานาน

มัวแต่ ติดซีรีย์....

ไม่ค่อยได้อัพบล๊อก ของตัวเอง และ เข้าไปเยี่ยมเยี่ยนเพื่อนๆ น้องๆ พี่ๆ เลยคะ

เคาะ ซะนะ ก้อนกรวดเล็กๆ เด๊ยวเจ็บเท้า...
หยุดพักสักหน่อยก่อนก้าวเดิน สำรวจดูสิ มีก้อนกรวดเล็กๆ มีหนามหรืออะไรที่เป็นอุปสรรค ต่อเท้า กับ รองเท้าของเรา
เมื่อเอาก้อนกรวดออก เคาะมันออก เท้าเราก็ จะสบาย ก้าวเดินไปพร้อมกับ รองเท้าคู่ใจ ไปยังจุดหมาย ตามที่มุ่งหวังไว้ โดยไร้อุปสรรค...

พี่จะสอนลูกให้เคาะรองเท้านักเรียนก่อนใส่เสมอ มด แมงสาบ ตะขาบ จิ้งจก,... ที่แอบอยู่ จะได้ออกไป
เพราะรองเท้าลูกวางอยู่ด้านนอกบ้าน เป็นตะแกรง-ที่วางรองเท้า รองเท้าก็เหม็นกลิ่นอับของเท้า เพราะแม่ไม่ค่อยได้ซักให้ ....555
แมลง แมงต่างๆ ก็ชอบไปแอบ คงหอม สำหรับมัน
....

  

เข้าใจเปรียบเทียบค่ะคุณไผ่

และแน่นอน ปัญหามีไว้ให้แก้

รองเท้ามีก้อนกรวด ก็ให้เคาะออกค่ะ


กิจการทางร้านเป็นอย่างไรบ้างแล้วค่ะ เป็นกำลัีงใจทุกขั้นตอนค่ะ