หมูคลุกฝุ่น Inspired by เจ๊ม่วย
แหมก้อยจั่วหัวกระทู้ด้วยคำว่าเจ๊ติดกันมาสองทู้แล้วนะคะ เจ๊เลี๊ยบกะเจ๊ม่วย ทั้งสองเจ๊เนี่ยทำอาหารอร่อยกันทั้งคู่ ... แต่วันนี้เรามาคุยกันเรื่องเจ๊ม่วยกันค่ะ เจ๊ม่วยเป็นเจ้าของร้านส้มตำริมถนน ณ ระนอง ทางเข้าไปบริษัทก้อยค่ะ ส่วนมากก็จะเปิดตั้งแต่ตอนเย็นห้าโมงกว่าๆเป็นต้นไปจนถึงดึก ประเภทอาหารก็เป็นอีสา่นเด๊อค่า...เจ๊ม่วยชอบทำอาหารแบบวันแมนโชว์ ลูกน้องตั้งหลายคนช่วยได้แค่เดินส่งของหรือจัดโต๊ะ บางทีจัดโต๊ะไม่ถูกใจ...เจ๊ม่วยก็จะมาลงมือแทน ต้องคอยเตือนกันว่า เจ๊ๆๆๆๆ ไปตำส้มตำต่อเถอะ ... อย่างเงี้ย...เมื่อไหร่จะได้กิน บางครั้งก้อยก็หงุดหงิด เวลาคนเยอะๆ แล้วแกก็ทำไม่ทัน... ... แต่พอเห็นหน้าเจ๊ม่วยแล้วก็ขำเพราะ เจ๊แกชอบพูดว่า เป็นกำลังใจให้เจ๊ม่วยด้วย จนประโยคนี้เป็นประโยคฮิตในหมู่พรรคพวกที่ทำงานค่ะเมื่อหลายเดือนก่อนก็ไปกินกันกับน้องๆ ก้อยก็นั่งมองเจ๊ม่วยตำส้มตำตามปรกติ แต่เอ...แต่ทำไมวันนี้เจ๊ม่วยทำหน้ามีเลศนัยก็ไม่รู้ ... อ๋าวววววว มองต่ำลงไปอีกหน่อย ขำกลิ้งเลยค่ะ เจ๊ม่วยแกท้องโตได้ซักห้าเดือนแล้ว แกเขินพวกเราหน่ะค่ะ เพราะเจ๊ม่วยเนี่ยก็สี่สิบกว่าเข้าไปแล้วนะคะ ... ยังแซวแกว่า เลิกขายส้มตำตั้งดึกดื่น เอาเวลาที่ไหนจ๊ะเจ๊ม่วย เจ๊แกก็อายม้วนต้วน ... เนี่ยท้องนี้ห่างจากท้องที่แล้วสิบปีค่ะคิดถึงเจ๊ม่วยจัง ... ตอนนี้ร้านปิด ... เจ๊ม่วยคงไปคลอด ... คิดถึงหมูคลุกฝุ่นเจ๊ม่วยจ้านึกฮึดลองทำเองดูทีซิเรา ... ไปได้คอหมูจาก Foodland ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วค่ะ ยัดใส่ตู้เย็นช่องกลางเอาไว้ ไม่มีเวลาจะทำเลย เมื่อวันศุกร์หยุด เลยกะว่าจะทำคุณพ่อทานตอนเที่ยงค่ะ ซื้อมาสองชิ้นใหญ่ๆ ที่นี่เค้าดีนะคะ พอเลือกได้แล้ว น้องเค้าจะเถือๆเอามันออกให้อีกหน่อย ปรกติเวลาที่เจ๊ม่วยแกทำหมูคลุกฝุ่น แกใช้คอหมูย่างค่ะ ... ก้อยไม่รู้ว่าแกหมักยัง ... ก้อยหมักด้วยสามเกลอก็แล้วกันค่ะ ตำๆๆๆ ให้ละเอียด เอาลงไปหมักกะหมู ใส่เกลือป่นกับน้ำตาลหน่อยนึง เหยาะซ๊อสเห็ดหอมลงไปหน่อยค่ะ ... เหมือนน้ำมันหอยเลยค่ะ ซ๊อสเนี่ยน้องเล่เป็นคนแนะนำให้ซื้อคลุกเคล้าให้ทั่ว ... ก้อยหมักตั้งแต่คืนวันพฤหัสค่ะ แช่เย็นเอาไว้ พอตอนเช้าวันศุกร์ก็เอาออกมาตั้งไว้ข้างนอก หมูคลุกฝุ่น ... เราใช้หมูย่างสุกแล้วคลุกกับข้าวคั่วนะคะ เอาข้าวเหนียวมาคั่วเอง จะหอมกว่าที่ซื้อแบบคั่วป่นมาแล้ว ข้าวเหนียวก้อยเก่าไปหน่อยค่ะ เม็ดเป็นรูๆเหมือนตัวมอดกิน แต่กลิ่นไม่เหม็นก็เลยยังเอามาใช้ค่ะ ... คั่วให้เหลืองประมาณนี้นะคะ ใช้เครื่องทุ่นแรงบดเอาค่ะ ได้ข้าวคั่วใหม่ๆ หอมสมใจ เราจะทานหมูคลุกฝุ่นกะน้ำจิ้มแจ่วค่ะ ... เตรียมคั้นน้ำมะขามเปียกเอาไว้ น้ำตาลปี๊บใช้หน่อยนึง พอดีที่บ้านทานติดหวานหน่ิอยค่ะ น้ำตาลปี๊บอันนี้พี่เอ๋ซื้อมาฝากค่ะ เป็นของ OTOP ไหนก็ไม่รู้ แต่แพ๊คกิ้งดีจัง ทำเป็นกระปุกพลาสติก แล้วก็มีฝาปิด ผสมกันแล้วก็เติมน้ำปลา พริกป่นลงไปค่ะ ชิมแล้วรสชาติยังไม่จัดจ้านก็เลยต้องบีบมะนาวเติมลงไปอีกนอกเหนือจากน้ำมะขาม ชิมให้ได้รสเปรี้ยว เค็ม หวานนิดๆตามชอบนะคะ มีผักชีเหี่ยวๆเหลืออยู่หน่อย ก้อยก็หั่นลงไปด้วย ใส่ข้าวคั่วลงไปในน้ำจิ้มด้วยนะคะ เริ่มย่างหมูกันดีกว่า พลิกกลับเอาอีกด้านลง ... สีสวยจังค่ะ น่ากินตั้งแต่ตอนนี้แล้ว พอหมูย่างสุก ... แล้วก็เอาหมูลงไปคลุกข้าวคั่วนะคะ เวลาเสริฟ ก็หั่นเป็นขิ้นๆตามขวาง ... ก้อยโรยข้าวคั่วลงไปเพิ่มอีกนะคะแบบรูปบนสุด แบบว่าชอบที่มันหอมดีค่ะก่อนที่จะย่างหมู ก้อยทำอู๋หน่อไม้ใส่เห็ดด้วยค่ะ จะเอาไปทานกับน้องๆที่ห้องคุณแก้วตอนบ่ายวันศุกร์ หนนี้ใช้หน่อไม้ขูดเป็นเส้นๆแทน จะเข้าเนื้อดีกว่าหั่นหน่อไม้เป็นท่อนๆค่ะ ... ไม่เผ็ดมาก เอามาเสริฟคุณพ่อด้วยค่ะใครอยากดูสูตรอู๋หน่อไม้กับเห็ด... ไปดูที่นี่นะคะ//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=jekyll-and-hyde&month=03-2006&date=20&group=7&blog=1 ทานกับข้าวเหนียวค่ะ ... ก้อยทานไม่เยอะค่ะ เก็บท้องไว้มากินกับน้องๆที่ห้องคุณแก้วค่ะ เพราะขอให้น้องแหม่มทำขนมจีนน้ำยาปลาดุกไปให้ทานค่ะ เลยกินข้าวเหนียวไปแค่เนี๊ย.......เองค่ะ วันนี้มีเวลาถ่ายรูปเด็กๆที่บ้านค่ะ ... ทักทายกันก่อน ด้วยลุงริชชี่ค่ะ วันนี้ลุงคึกจัด...วิ่งทั้งวันเลยค่ะ เสียงของริชชี่จะเห่าดังกังวานมากค่ะ ตามประสาคอรัสอย่างพวกก้อย ต้องบอกว่าเจ้าชี่เนี่ยเสียงเบส มาถึงเจ้าทองหยดบ้างค่ะ ... หันทางนี้ก็ดูหล่อดีหรอก พอมาทางนี้ ... ตอนนี้กลายเป็นหมาหน้าบากไปแล้วค่ะ กัดกับเจ้าทองหยาดเมื่ออาทิตย์ก่อน อิจฉากันเวลาก้อยกลับบ้านค่ะ เจ้าทองหยาด แสบมากเลยค่ะ ระรานรังแกเจ้าทองหยด แต่ตัวเองก็ได้แผลที่หน้าไปเหมือนกันค่ะ ตรงแก้มที่ด้านขวาในรูปนะคะ แผลเล็กกว่าของเจ้าทองหยดหน่อย ... หมดหล่อเลย ไอ้เจ้าทองหยาดนะคะ ถ้านอนๆอยู่แล้วก้อยเดินผ่าน ... เค้าจะทักด้วยวิธีนี้ค่ะ ขำทุกทีที่เห็นค่ะ