แสดงว่าตอนนี้หายสับสนแล้วเหรอคะ อิอิ
ชีวิตก็งี้แหละค่ะ มีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกันไป
มีรสชาติออกค่ะ มีความสุขมากๆและรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

แง้ เราก็ไม่ชอบทุเรียน

ถ้าในบ้านซื้อมากิน เราก็ต้องหาเหตุออกไปไกลๆ ไม่ก็หนีไปทำมิวสิคนอกระะเบียงชั้นสอง ปล่อยคนอื่นกินกันจนกว่ากลิ่นจะจาง

แอปเปิ้ล มะละกอ กล้วย ส้ม พี่เต้นมาแล้ว แต่มันเป็นสิบๆ ปีแล้วหล่ะ เด๋วนี้บางอารมณ์ยังนึกถึงก็มีจ๊ะ

น่าสงสารน้องแคทนะ ที่ต้องตกเป็นจำเลย เจ้าของทุเรียนโดยไม่ได้ตั้งใจ น้องเขาคงมึนกลิ่นนะแหละพี่ว่า..

เซ็งเลยนะครับนั่น เจอกลิ่นทุเรียนเข้าไป เป็นช็อก แถมเจอเข้าใจผิดอีก ซวยไปเลย


จะว่าไปก็อยากเต้น แอปเปิ้ล มะละกอ กล้วย ส้ม อีกจังเลยครับ ไม่ได้เต้นนานแล้ว เดี๋ยววันนี้กลีบไปลองที่บ้านดีกว่า




ปล. มัฟฟินหน้ากินจังครับ

555 ..เรื่องราวฮาดีค่ะคุณปุ๊ก

คิดถึงคุณปุ๊กมากมายเลยนะ แต่ชีวิตที่ผ่านมาทั้งของตัวเอง และเพื่อนสนิทมันสับสน อลม่าน บ้านทรายทองเยี่ยงเดียวกัน ..แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดี

มัฟฟินน่ากิน แนวๆ ดีค่ะ

เหมือนรู้ใจกัน เสารนี้จะทำมัฟฟินซักกะหน่อย แต่เป็นมัฟฟินชอคโกแลต พร้อมโยกสะโพกจังหวะ แอปเปิ้ล มะกอ กล้วย ส้ม ด้วยคน

ฮ่า ฮ่า วันนี้มาด้วยเรื่องอย่างฮาเลย ... ด้วยเรืองของรถ ปอ.
ก็เล่นเอาขำก๊าก คนพกทุเรียนตัวจริงก็รอดตัวไปเลยล่ะ ...
แต่ว่ากระเป๋ารถเมล์ก็ช่างกล้าแท้หนอ ... เอ่ยปากออกมาได้
เพื่อนเลยตกใจเลยค่ะ

5555 ฮาดีค่ะ
มัฟฟินกล้วยหอมน่ากินจังเลยค่ะ

น่าสงสารพี่แคทจังเลยตกเป็นจำเลยสังคมอะ หนูก็ไม่กล้าต่อของตามตลาสดเหมือนกันกลัวโดนแม่ค้าด่าอะ

มัฟฟินดูน่ากินออกพี่ หนูก็ชอบกินนะต้องใส่เนยร้อนๆถึงจะอร่อย ^^

เคยแต่นั่งอยู่บนรถเมล์ไม่รู้ใครเหยียบขี้หมาขึ้นมาบนรถ แล้วคิดดูว่า บนรถ ป.อ. กลิ่นมันจะเป็นยังไง ขี้หมาแฉะๆ ด้วย

กระเป๋ารถเมล์เหมือนกัน ที่ทำเรื่อง "ใครเหยียบขี้หมาขึ้นมา"

คิดดูสิครับ นี่หนักกว่าทุเรียนอีกนะ แล้วเค้าก็หาๆๆ แต่หาไม่เจอใครเหยียบ กระเป๋าพูดต่อ "ใครเหยียบขี้หมาขึ้นมาลงป้ายหน้าเลยนะ"

เฮ้ย ทำไมต้องพูดแบบนี้ ป้ายหน้าป้ายที่เราจะลง พอถึงป้ายที่ต่อจะลง ไม่มีใครลงเลยสักคน ฮามั้ยล่ะ ต่อก็ไม่กล้าลง กลัวคนหาว่าเหยียบขี้หมา (จะกลัวทำไม) เลยต้องไปลงป้ายหน้า แล้วเดินกลับมา เศร้าจริงๆ

อ่านเรื่องน้องแคทแล้วมาเจอเรื่องของคุณต่อ แล้วขำดีๆๆๆอย่างว่ากระเป๋าพูดแบบนี้ใครจะกล้า! ถ้าเป็นโรส..คงลงอีกป้ายเหมือนกัน...หรือไม่ก็ลงป้ายนั้นแล๊ะ! แล้วก็ฮาๆๆว่าไม่ใช่หนูๆๆๆๆนะพอลงแล้วก็จบกัน

หวัดดีปุ๊กจัง งานยุ่งมากอ่ะจิ่ อาทิตย์หน้าหยิงอันก็คงจะยุ่งมากเหมือนอ่ะจ๊ะ วันอาทิตย์ก็คงไม่ได้หยุด เฮ้อ

เรื่องกลิ่นทุเรียนในรถเนี่ยเป็นอันตรายร้ายกับหยิงอันเชียวล่ะ ได้กลิ่นเมื่อไหร่จะเวียนหัวตัวร้อนทุกที
มัฟฟินกล้วยหอมน่ากินสุดๆ หน้าตาไม่สวยแต่ก็อาหร่อย ก็คงเหมือนคนขี้เหร่แต่ใจดีเช่นหยิงอันน่ะน๊อ

เอาชุดอาหารมาอวดพี่ปุ๊ก ^^

^
^
อะ ทำไมรูปมันใหญ่จัง ดูเสร็จลบออกก็ได้นะพี่เดี๋ยวจะไปทำให้ blog มันโหลดช้า

555 เขียนได้น่ารักมากเลยค่ะ วาดรูปก็สวยมากๆๆ ชอบจริงๆ เราเคยหนหนึ่งนะ กำลังขึ้นบันไดเลื่อน แล้วมีผู้หญิงคนหนึ่งรีบเดินแซงขึ้นไปคิดว่าเธอต้องไปเข้าห้องน้ำแน่ๆ เพราะกลิ่นที่เธอฝากไว้มันฟ้องค่ะ แต่!!! ปรากฎว่า พอเธอจากไป คนที่ยืนข้างหน้า 2-3 คน ดันหันมาโกรธเรา เฮ้ยย เปล่านะ ช๊านนไม่ได้เป็นคนฝากกลิ่น ช๊านเป็นจำเลยของสังคม งือๆๆ

มัฟฟิ่นลาวาเหรอ ไม่หรอก หน้าตาน่าทานมากๆเลย เราชอบกินมัฟฟิ่นด้วย ตอนนี้มีกาแฟแล้ว ขอมองแกล้มกาแฟนะคะ

สวัสดีค่ะคุณปุ๊ก เรื่องเล่าวันนี้ฮามากๆเลยค่ะ
เปิดมาอ่าน เลยขำกลิ้งแต่เช้าเลย
คุณปุ๊กสบายดีนะคะ มัฟฟินก็น่าทานมากๆ
ไม่เห็นเหมือนลาวาเลยค่ะ ฮี่ๆๆ ถ้ามีเหลือก็ขอชิมด้วยคนสิคะ
ขอกันตรงๆเลยนี่แหละค่ะ ด้านได้อายอด กรั่กๆๆ

เล่าเรื่องสนุกดีครับ

บล็อกก็ดูแปลกดี

ชอบรูปวาดอ่ะ

มัฟฟินกล้วยหอมน่าทานดีค่ะ อร่อยช่ายมะคะ พูดถึงทุเรียนเมื่อเช้าพอก้าวเข้าประตูที่ทำงานก็ได้กลิ่นลอยมาเลยค่ะ อบอวลอยู่นานเพราะมีคนเอาทุเรียนมากิน โหยยแล้วมากินในห้องแอร์อ่ะ คิดดูดี่เตยก็ต้องรีบหนีเข้าห้องไปซะ มันก็หวานอร่อยอ่ะเนอะ แต่เวลากินเสร็จแล้วกลิ่นมันทรมานจมูกจัง เตยไม่ค่อยทานทุเรียนหรอกค่ะ ชอบพวกผลไม้ออกเปรี้ยวๆมากกว่า

คิดถึงคุณปุ๊กเสมอ เตยไม่ค่อยได้อัพบล๊อกนานๆหนอัพซะทีค่ะ

คุณปุ๊ก เชอรี่มาแล้วค่ะ ช่วงนี้ยุ่งๆ ไม่ค่อยได้เข้าบล๊อกเหมือนกันเลย คุณปุ๊กสบายดีนะคะ

เรื่องทุเรียนนี่ เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบทานนะคะแต่ก็เข้าใจว่ากลิ่นมันร้าวรานใจหลายคนที่เขาไม่ชอบและโดยเฉพาะในห้องที่มีแอร์หรือกระทั่งบนรถแอร์ที่มีคนจากหลายที่มาอยู่ร่วมกัน

สำหรับเรื่องซื้อของ ฮาฮา เขียนได้ตรงใจเพราะเคยเห็นภาพแบบนี้มาเหมือนกันค่ะ แม่ค้าดุจังเยยยย

เค๊กกล้วยหอมที่คุณปุ๊กทำดูน่าทานนะคะ ดูสิเนื้อในเห็นเนื้อกล้วยด้วย

เชอรี่ไปแล้ว และ คุณปุ๊กเทคแคร์นะคะ

ปุ๊กกี้ปุ๊กจ๋า เค้าขำบลอคตัวมากมายเลยล่ะวันนี้
โดยเฉพาะเรื่องน้องแคท เค้าก็ขึ้นรถเมล์เหมือนกัน
แต่ยังไม่เคยเจอทุเรียนนะ แต่เคยเจอคนกินลูกชิ้นอ่ะตัว
เหม็นหึ่งทั้งรถเล้ยยย


เค้กตะเองน่ากินจัง ถึงไม่สวย
แต่เค้าก็จะกิน คิคิก

กระต่ายกับปุ๊กรักกันนะน๊า

แวะมาบอกว่า เพิ่งอัพบลอคล่ะ
แทนที่จะอัพเสร็จก่อนค่อยมาเนอะ


เป็นบลอคปุ๊กไง เค้าเลนมาบ่อย กิ๊ววว

วะฮ่ะฮ่ะฮ่า ... คอมบังวะ
ชินจังมาเยี่ยมตอนเย็นๆอีกแล้วฮับป๋ม
กินข้าวเยอะๆนะฮับ จะได้โตไวๆ
ร่างกายแข็งแรงเหมือนป๋มไงฮับ



คุณปุ๊กเขียนเรื่องได้ฮามากๆเลยครับ

อ่านทุกเรื่องก็ขำทุกเรื่องอ่ะครับ

มัฟฟินกล้วยหอม อืม ... ขอชิ้นนึงได้ป่าวครับ ???

ชอบรูปวาดรูปรถเมล์แหล่ะปุ๊ก มันมีเสน่ห์ตรงที่มันเบี้ยวๆนี่แหล่ะนะ
หลังคายึกยือ ล้อเบี้ยวๆ มันเลยดูชวนขำดี

แล้วจะพยายามช่วยกระจายข่าวให้นะปุ๊ก ว่าน้องแคทเป็นผู้บริสุทธิ์

วันนี้เราเอาเรื่องเล่าของคุณปุ๊กไปเล่าให้พ่อแม่ฟัง
ปรากฏว่าเค้าขำก๊ากเลยค่ะ วันนี้เราเลยมีความสุขเล็กๆ
เพราะว่าทำให้ตั้ง 2 คนมีฮา ... บรรยากาศบ้านเราเลย
ดีไปเลยค่ะ

ไม่เป็นไรนะคะ ถ้าหากวายุ่งอะไรแล้วแวะมาทักทาย
กันช้า ถือว่ารู้กันว่าคุณปุ๊กยุ่งค่ะ เพราะว่าบางทีเราเอง
ก็แวะเข้ามาช้าเหมือนกัน ...

เรื่องการรอจริงคะว่า ยิ่งรอมันยิ่งช้า ยิ่งนาน เพราะว่า
ใจเราไปจดจ่ออยู่แต่กับเรื่องที่เรารอไปหมดซะแล้ว
แต่อย่างว่านะค่ะว่า อายุน้อยๆ ความสามารถในการยั้งใจ
มันจะน้อยกว่ายามแก่ อ่ะ อ้าว นี่ไม่ได้หมายถึงว่าเราแก่
หรอกนะค่ะ แต่เรียกว่า ปสก.มันสอนเรามากกว่าเน๊าะ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะค่ะ อุปสรรคมีไว้ให้เราก้าวข้าม
ค่ะ บางทีมันอาจจะไม่ดีเหมือนที่เราหวังไว้กับผลแห่งการรอ
แต่ว่ามันก็คุ้มค่านะคะ เพราะว่าเราเองก็จะได้รู้ว่า ตัวเองนั้น
มีความสามารถแค่ไหนในการรอ .... ว่าแล้วก็

รอ ร๊อ รอกันต่อไปค่ะ

ชอบเรื่องน้องแคทอ่ะครับ ฮามากๆ 55555555555555555555555 ชอบๆ ขอไปเล่าต่อมั่ง จะขำเหมือนอ่าน blog น้องปุ๊กมั้ยเนี่ย

5555 สงสารเพื่อนจังค่ะ เออ...นะ แล้วเผลอตัวเลงไปทำไมเนี่ย แต่ถ้าเป็นวิคก่อนลงคงตะโกนดังๆ ว่า ไม่ได้เอาทุเรียนมาค่ะ อิ อิ

ขนมมัฟฟิ่นน่าทานจังเลยค่ะ ยังดูดีนะคะแม้ว่าจะหกล้นไปตั้งครึ่ง

คิดถึงคุณปุ๊กนะคะ

ดีค่า คิดถึงคุณปุ๊กจัง คุณปุ๊กไม่ได้อัพนานเลยนะน๊ารอบเนี้ย


รอบนี้ อ่านไปขำไป นึกว่าเข้าบล็อคขายหัวเราะ 55

แถมมัพฟินน่ากินม๊ากกก มีสูตรป่ะคะเนี่ย

ยังไงขอบคุณมากๆที่อวยพรเรื่องนิด้านะคะ
ดีใจที่สอบติด(ข้อเขียน) แต่จริงๆแอบสับสนหลายเรื่องง่ะ
ถ้าสักพักยังไม่หายจะยืม แอปเปิ้ล มะละกล้วย กอส้มไปใช้มั่ง 55

อ่าน ไปก็ อมยิ้มไป เหมือนเคย ครับ คุณปุ๊ก ^^

555555555555 ขำเรื่องน้องแคทมากเลยค่ะ

เรื่องคุณปุ๊กก็ขำ 5555555

คุณปุ๊กวาดการ์ตูนเก่งจัง ชอบ ๆ ค่ะ ตลกดีด้วย

มัฟฟิน ถึงจะเป็นลาฟาแต่ก็อร่อยใช่มั๊ยคะ แต่เราว่ามันน่าอร่อยดีค่ะ

มีความสุขมาก ๆ นะคะ

ฮาค่ะ แต่น่าจะไปลงป้ายข้างหน้าจิงๆน่ะแหล่ะ

อยากทำขนมเป็นมั่งจังเลย

ตามมาจากคอมเม้นท์ที่บล็อกค่ะ
วันนี้วันศุกร์แล้ว พรุ่งนี้ก็ได้หยุดสองวัน
พักผ่อนเยอะๆและมีความสุขมากๆนะคะ

^
^
ลาวาค่ะ ไม่ใช่ลาฟา 555

ไม่รู้ว่ายุติธรรมป่าวนะครับที่ไม่ให้คนขนทุเรียนขึ้นรถเมล์ เห๋อๆ ผมเคยนั่งรถตู้ครับ มีคนเอาส้มตำขึ้นมาด้วย ผมแทบจะเป็นลมเลย เวียนหัวมากเพราะรถตู้อบอ้าว ร้อน
ส่วนมัฟฟินก็ยังน่าทานนะครับ ผมเองก็เป็น ชอบใส่ขนมเยอะๆแล้วพอมันขึ้นก็ล้นพิมพ์เสียอารมณ์ แต่น่าอร่อยครับ
ปล.น้องข้าวตูมันซนจังครับ กัดสายไฟแหลกเลย
ตอนนี้ตัวบ้าเหะเลย

ลาวามัฟฟินน่าทานนะคะ

โอย...ปุ๊ก ฮาได้ใจดีแท้ แถมขนมยังน่ากินอีกต่างหาก

ชอบจังเลยเรื่อง ฆาตกรรมในห้องปิดตายเนี่ย เห็นภาพชัดสุดๆ

เอาน่า ถ้าน้องแคทเธอลงแล้ว กลิ่นทุเรียนยังไม่หายไปจากรถคันนั้น เดี๋ยวฆาตกรตัวจริงก็ต้องเปิดเผยตัวในเวลาไม่ช้าแน่นอน ฮ่าๆๆ

กระเป๋ารถเมล์เธอก็ช่างดุเสียนี่กระไร เหอๆๆๆ

ชอบรูปวาดตอนต่อราคาแม่ค้าจังปุ๊ก มีสีสันและลายเส้นงดงาม น่าจะเอาไปทำการ์ตูน 3 ช่องจบในขายหัวเราะนะ อิอิอิ

ปล.เพลงนี้จำได้ว่าสมัยก่อนเคยได้ยิน แต่นึกไม่ออกว่าได้ยินจากไหน

สวัสดีค่ะน้องปุ๊ก

เรื่องเล่ากับภาพประกอบน่ารักมาก ๆ เลย สงสารน้องสาวน้องปุ๊ก แต่ก็อดขำไม่ได้ ฮ่า

โอ้โห มัฟฟินลาวา เอ๊ย มัฟฟินกล้วยหอมนี่ครั้งแรกได้ยังงี้ก็เก่งแล้วค่า พี่ยังทำไม่ได้เล้ย

ปล. ไม่เคยเต้นเพลงกล้วย ส้ม มะละกออ่ะค่ะ

เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกันครับ มีคนเอาทุเรียนขึ้นรถเมล์แล้วเค้าไล่ลงเลยอ่ะ จะว่ไปก็สงสารคนนั้น

ส่วนเพลง แอปเปิ้ล มะละกอ กล้วย ส้ม เพลงนี้เต้นตั้งแต่ประถมยันมหาลัยเลยครับ

เช้าแล้วหม่ำข้าวยังค๊า! แวะมาส่งข้าวเช้าค๊า!

ปุ๊กกี้ปุ๊กจ๋า
เค้าไม่อยากบอกตะเองเล้ยยย
ว่า " เค้าอัพบลอคอีกแล้วง่า"

คือ มันว่างอ่ะตัว อยู่บ้านนอก

อารมณ์ผมในตอนนี้...ก็ดีขึ้นบ้างแล้วครับ ดูมันนิ่งเงียบๆยังไงไม่รู้ แต่บางทีก็อดคิดถึงเรื่องเดิมๆแล้วเศร้าทุกทีเลยครับ...ผมเชื่อว่ากาลเวลาคงช่วยให้ลดความเศร้าได้ แต่บาดแผลที่มีอยู่คงจะเจ็บทุกครั้งที่ถูกสะกิดครับ
ถ้าจะเปรียบไปแล้ว ผมคงได้ผลไม้นี้...ระกำ

วันนี้ไม่มีอาหารมาส่งนะค๊า! มีแต่ความคิดถึงมาให้....(จะอิ่มไหมเนี่ย!)

สวัสดีตอนบ่ายวันอาทิตย์ครับผม
เมื่อกี๊อากาศยังดีแดดจ้ามากๆ อยู่เลย ...
เผลอแว้บเดียว ตอนนี้ฝนตกฟ้าร้องซะแล้ว
อย่าตากฝนนะครับ เดี๋ยวจะไม่สบาย
เป็นห่วงมากๆรู้ไหมครับ

วันสุดสบายอย่างนี้ก็ต้องเอาดอกไม้สวยๆ หอมๆมาฝาก
ขอให้วันนี้เป็นวันแสนสุขสนุกสนานที่สุดอีกวันนึงนะครับ

เป็นคนที่เกลียดทุเรียนมาก ๆคะ

โอ้โฮ้ น้องปุ๊ก บล๊อคนี้อ่านสนุกดีจังเลย
ฮุ ฮุ ฮุ น้องแคท น่าสงสารจัง แต่ก็ฮาดี

ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน แต่ก็คิดถึงเสมอนะจ๊ะ

ทำไรอยู่จ๊ะปุ๊กจัง วันนี้หยิงอันอยู่แ่ต่ในบ้านน่ัะ
อากาศร้อนเหลือเกินเลยเปิดแอร์เล่นคอม ดูทีวี ปิดท้ายด้วยการนอนหลับ โอ๊ว สวรรค์
คิดถึงนะจ๊ะ

วาดการ์ตูนส์ได้น่ารักมากเลยนะค้า
วาดบ่อยๆนะ จะรออ่าน ชอบมาก

น้องปุ๊กคนน่ารักว่างมาอัพบล็อกแล้วเหรอ
เจ๊ไม่ได้มาหานานอย่าโกรธกันเด้อ
เจ๊ว่าเค้กหนูดูหน้าตา อ่ยนะ ถึงแม้มันจะดูเป็นลาวา แต่ถ้ารสชาติไม่ป็นสงสก็พอแล้วอ่ะ ฮี่ๆๆ

ลืมบอกไปว่าการ์ตูนที่วาดอ่ะ...น่ารักสุดดดดดดชอบบบบบบค๊า!

เข้าใจแล้วว่าทำไมคุณปุ๊กถึงจำชื่อผิด
ช่วงนี้สับสนนั้นเอง

ม่ายได้ชื่อพุทราค๊า

อิอิอิอิ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆนะคะ

โหยยย วาดรูปได้น่ารักมากๆคร้าบบบบบบบบ...
ชอบๆๆๆ

แล้วเอามาลงอีกนะฮะ.. จะแอบมาดู

เค้าอัพอีกแล้ววว ปุ๊กกกก
วันนี้บ้าพลังอัพตั้ง 2 บลอคแน่ะ
กลุ้มจิต ว่างจัด

เค้าไปบ่นที่บลอคพี่ตี๋มา
บอกว่า ถ้าเอาเค้ากับตะเองรวมกันหาร 2
คงจะออกมาพอดีกว่านี้นะ
เค้าอัพบ่อย ตะเองก็ดอง อิอิ

ตัวสบายดีใช่ไม๊ คิดถึงนะน๊า

ถ้าวันไหนเจอเรื่องไม่ได้ดังใจ
อย่าลืมเปิดเพลงนี้ แล้วร้องว่า....
“กล้วยชิบส์!” ใส่อุปสรรคดังๆ นะคะ

May the smile be with you 2

ขอบคุณหนูปุ๊กสำหรับเรื่องเล่าหลากรสหลายอารมณ์นะคะ
เรื่องแรกก็ขำๆ อ่านแล้วนึกภาพ แล้วยิ้มตามไปด้วย
เรื่องของน้องแคทก็น่าสงสาร และน่าเห็นใจที่ต้องตกอยู่ใน
สถานการณ์เช่นนั้น
ส่วนเรื่องสุดท้ายก็ขำดีนะคะ แต่ไม่ทราบว่าหนูปุ๊ก
จะขำออกรึเปล่าในตอนนั้น ..


และที่ชอบมากก็นี่เลยค่ะ .. มัฟฟินเอนปิซ่ารสกล้วยหอม
อยากได้มาทานกับกาแฟตอนเช้าสักชิ้นหนึ่ง ..

สวัสดีค่ะคุณปุ๊กไม่ได้มาเยี่ยมเยียนซะนานเลยเหอๆ

ช่วงนี้ยุ่งเรื่องบ้านเลยไม่ได้เเวะมาสักเท่าไหร่ยังคิดถึงเพื่อนๆอยู่เสมอละคะ

สวัสดีตอนบ่ายๆวันอังคารครับ
เอากาแฟมาเสิร์ฟแก้ง่วงและพักสมองแก้เครียด
แต่ถ้าแพ้คาเฟอีนก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย อย่าตากฝนนะครับ
รักษาสุขภาพด้วย เดี๋ยวจะไม่สบาย ผมเป็นห่วงนะ

เข้ามาขำอีกครั้งครับ

พี่ปุ๊กหวัดดีค่าพี่ โอ้ยยยยยขำมากๆเลยอะพี่ รูปประกอบอะวาดได้สุดยอด

คิดถึงพี่ปุ๊กจังเลย ฮือๆๆๆๆ

โอ๊ยยยย ช่วยด้วยค่า ฮากระจาย ไม่ไหวแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนกล้าหิ้วทุเรียนขึ้น ปอ. ดีนะที่เราไม่ได้ขึ้นคันที่ว่านี่ แต่เคยเจอคนกินกุยช่ายนึ่งบน ปอ. อ่ะค่ะ กลิ่นงี้สุดยอดเหมือนกันนะ

ได้กาแฟนายโอ้แย้ว.....มื้อเย็นมาหม่ำผัดวุ้นเส้นดีก่า

ขำการ์ตูนมากๆเลยครับ
น่าสงสารน้องแคทจริงๆ
โถ ใครนะใคร ช่างเป็นผู้ร้ายปากแข็งเหลือเกิน



เพลงก็สนุกสนานเข้ากับเรื่องราวดีครับ

คิคิ แค่อ่านประโยคแรกก็ขำแล้วค่ะ ส่วนตัวเองตอนเป็น นศ.เต้นบ้างแต่ไม่วิ้วๆๆ เท่าไหร่เพราะอายๆๆ เจ้าค่ะ แต่ตอนที่ทำงานในม. สิค่ะ อิอิ ด๊านได้เป็นอ.ที่ปรึกษาเด็กรับน้องซะ หนุกมากๆ ยิ่งเด็กที่เป็นผู้ชิ้งอะค๊า เด้งได้แหลมากๆ อิอิ อ่านเรื่องคุงน้องแล้วอารมณ์ดีเลยค่า

แวะมาอมขำอีกครั้งก่อนนอน และรอเรื่องใหม่นะคะ

เข้ามาฮาครับ 55555 เจอคล้ายกันครับที่นั่งรถเมล์จะลงป้ายสะพานควาย แล้วเจ้ากระเป๋าพูดว่า ควายลงได้เลยครับ เลยต้องนั่งเลยไปอีกสองป้าย

ว่าแล้วขอแอด blog นี้นะครับ

เก็บดอกไม้มาฝากคุณปุ๊กค่ะ ...

สวัสดีงะ
เว็บ นี้ สด ใส จังเลย
จาก: pump18577@hotmail.com

ตอนแรกว่าจะแวะเข้ามาขอบคุณที่แวะไปเม้นท์ที่บล็อคไว้

แต่พอเข้ามาแล้ว....โอ๊ยยยย ถ้าไม่แวะเข้ามาล่ะก็...ต้องเสียใจแน่ๆ เลย เพราะบล็อคนี้น่ารักมาก....มีความเป็นติสท์เล็กๆ อย่างที่ชอบเลย
(แต่ตัวเองไม่สามารถ.....)

เป็นคนนึงที่ชอบกินทุเรียนมาก แต่ไม่ชอบกลิ่นของทุเรียนที่เป็นปลาร้า และไม่ชอบกลิ่นปากที่เกิดจากการกินทุเรียนด้วย รวมทั้งกลิ่นที่ออกมาจากส่วนอื่นของร่างกาย ภายหลังการกิน.....โอววว รับไม่ได้จริงๆ ....

ขออนุญาตแอดบล็อคนี้ไว้เลย.....ติดใจความน่ารัก คงต้องแวะมาเป็นขาประจำด้วยคนแล้ว

พี่ปุ๊ก พี่สาวหวัดดีค่า คิดถึงจังเลยยย

ทำไมเป็นหน้าบล๊อกเดิมล่ะค่ะ ^^

ไปลงประชามติหรือยังเอ๋ย วันนี้ร้อนมากๆดูแลสุขภาพด้วยน่ะพี่

อ้าว....ลืมปล. ไปนิดนึงว่า

การ์ตูนน่ารักมาก และมัฟฟินก็น่าหม่ำ ไม่ขี้เหร่เลยจริงๆ นะ

อะ blog นี้คุ้นๆนา แต่อ่านอีกรอบก็ยังขำอยู่ดีอะ ^^

ปล หนู up blog แล้วนา

เรื่องจริงป่ะครับ..เขาห้ามนำ ทุเรียน ขึ้นรถแอร์ เหรอ..

พูดถึงทุเรียนทีไรก็นึกถึงเหตุการณ์นี้ทุกทีครับ เมื่อตอนสมัยเรียนมหาลัยใหม่ ๆ ผมนั่งรถจากเชียงใหม่กลับกรุงเทพ มีลุงคนหนึ่งท่าทางเงอะ ๆ งะ ๆ ขึ้นมาด้วย ก็นั่งกันมาจนถึงนครสวรรค์แล้วพักกินข้าวที่ปั๊ม ลุงคนนี้ดันซื้อทุเรียนขึ้นรถมาด้วย เจอคนขับพูดเลยว่า ลุง ๆ ถ้าอยากไปกทม. ก็เอาทุเรียนไปทิ้งซะ หรือไม่ก็ลุงก็ลงไปขึ้นคันอื่น - -"

ตอนนี้น่าสงสารลุงมาก ๆ เลย แต่ลุงแกก็ยอมเอาไปทิ้งนะ

55555555555555555555555

ส่วนขนมข้างล่างนี่น่ากินนะครับเนี้ย

หวัดดีจ๊าปุ๊กจัง สบายดีป่ะจ๊ะ อ่านอีกรอบก็ขำอีกรอบ
เอ... ว่าแต่หายไปใหนน๊า

คิดถึงจ๊ะ

ว้าว....Profile รูปนี้สวยเด้งเชียวล่ะปุ๊ก

สวยเด้งแบบ แอ๊ปเปิล มะละกอ ส้ม กล้วย (เห็นมะ 4 เด้งแหนะ)

แวะเอาตำสะเด็ดแซ่บนัวมาฝากค๊า!!

เห็นด้วยกับน้องกระต่ายจ๊ะ ว่าปุ๊กไม่ยอมอัพบล็อก...

ชอบเรื่องนี้ครับ
อ่านแล้วยิ้มๆ อยู่คนเดียว
ขนมก็น่าอร่อยนะครับ น่าทานทีเดียว

พี่ขอยืมคำว่า "กล้าวชิปส์" ไปใช้ด้วยนะครับ ชอบจัง :-)