Bloggang.com : Hobbit : ☺ความฝัน☺

☺ความฝัน☺

ขออภัยเพื่อนทุกคนที่หายศีรษะไปนานนะคะ
เนื่องจากที่ผ่านมาเป็นช่วงปิดต้นฉบับ
บวกกับฝนตกบ่อยด้วยก็เลยไม่ค่อยได้เข้ามาอัพเดทอะไรเท่าไหร่เลย
เพราะฉะนั้นวันนี้จะอัพยาววว ไปเดินเล่นก่อนค่อยกลับมาอ่านเป็นระยะก็ได้นะคะ

เพราะอัพเสร็จแล้วก็อาจจะหายไปทำโน่นทำนี่อีกเช่นเคย แหะๆ

หืม? แล้วฝนตกเกี่ยวอะไรด้วยนะเหรอ....

ก็เพราะฝนตกแล้วแม่มีเวลาอยู่กะปุ๊กมากขึ้นอ่ะจิ

จะว่าไปอันตัวเราหรือก็ประดุจเด็กมีปัญหา
กว่าแม่จะกลับจากออกกำลัง+ไปธุระก็ดึกดื่น
พอเช้ามาต้องตื่นไปทำงาน แม่ก็นอนหลับอยู่
ช่วงนี้กลับบ้านมาเจอหน้าแม่บ่อยเลยต้องใช้ให้คุ้มค๊าบพี่น้องค๊าบ~

แล้วก็พาลเลยไปถึงหลานด้วยเช่นกัน
เพราะช่วงนี้พ่อแม่ของน้องบีมไม่ค่อยว่าง
แม่เลยมอบหมายให้ปุ๊กกะพี่คอยดูแลติวหนังสือให้หน่อย (แม่คิดถูกไม๊นิ?)

เวลาว่างๆ เธอมักจะมาชวนเล่น "เกมที่ปรึกษา"
โดยเอาตัวโซ่พลาสติกที่เอาไว้ต่อหมากเก็บมาต่อเป็นรูปภาพบ้าง ตัวหนังสือบ้าง
แล้วให้อีกฝ่ายทายว่ามันคืออะไร

พอต่อรูปนี้เสร็จ น้องบีมทายทันควันว่า

"ตัวแซดไงล้า"

แต่ก็โดนถามสวนทันควันเช่นกันว่า

"แน่ใจอ้ะ" เล่นเอาน้องบีมเหวอ~

อาโกวเลยเรียกให้มายืนอีกฝั่งแล้วให้ทายอีกที
น้องบีมไปพักหนึ่ง....ก่อนจะบอกแบบมึนๆ ว่า

"ตัว N แล้วเหรอ?"

แม้จริงๆ แล้วจะตั้งใจหลอกหลาน แต่เพื่อไม่ให้หลานหมดศรัทธาผู้ใหญ่

เลยต้องถือโอกาสสอนไปว่า

"บางอย่างเราต้องมองหลายๆ มุมนะ
เพราะคำตอบอาจจะไม่ได้มีแค่แบบเดียวก็ได้
ถ้าน้องบีมไม่อยากถูกหลอก ต้องมองอะไรให้รอบด้านนะ"

ไม่รู้ว่าจิตใจเด็กเล็กๆ จะซึมซับสิ่งที่พูดได้แค่ไหน
แต่บางทีเด็กๆ โดยเฉพาะสมัยนี้ ก็รับรู้อะไรได้เร็วมาก
ยิ่งพวกผู้ใหญ่ที่ทำอะไรแล้วบอกว่าไม่เป็นไรหรอก ยังเด็กอยู่คงไม่รู้เรื่องเนี่ย
เด็กๆ รู้นะเอ้อ

เล่นจนเลิกไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันเกี่ยวกะที่ปรึกษาตรงไหน

แต่คาดว่าเป็นภาษาเฉพาะ หรือเป็นโลกความคิดส่วนตัวแบบเด็กๆ

อย่างเวลาเช้า น้องบีมมักจะเรียกว่า
"เวลาเมฆขาว"

ส่วนตอนกลางคืน ก็มักจะเรียกว่า
"เวลาฟ้าแดง"
(เพราะมองออกไปนอกหน้าต่างจะเห็นไฟถนนส่องแสงดูคล้ายฟ้าเป็นสีแดง)

จะว่าไปภาษาเด็กมันก็มีความช่างสังเกตอะไรน่ารักๆ ให้ได้ยิ้มเหมือนกันแฮะ

.............................................................

หวนคิดถึงตัวเองก็น่าแปลก.....
ที่ตอนเป็นเด็กเราเฝ้ารอที่จะโตเป็นผู้ใหญ่ แต่กลับรู้สึกว่าการรอคอยมันช่างยาวไกล

ในขณะที่ ณ วันนี้ เราได้เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้ว กลับรู้สึกว่าเวลามันผ่านมาเร็วเหลือเกิน
เร็วจนบางทีก็ไม่ทันได้ชื่นชมหรือรักษาสิ่งที่เคยติดตัวเรามา
ทั้งจินตนาการไร้ขอบเขต ความตรงไปตรงมา การมองโลกในแง่ดี...ฯลฯ
มันตกหล่นไปที่ไหน หรือหลบซ่อนอยู่ที่ใดบ้างก็ไม่รู้

จำได้ว่าตอนเด็กๆ เราเคยฝันอยากเป็นดีไซเนอร์
คิดว่าคงจะมีความสุขดีถ้าเราได้วาดอะไรสวยๆ งามๆ ตลอดเวลา
แต่ลืมไปว่าเป็นดีไซเนอร์ก็ต้องเย็บผ้าเป็นด้วย จึงต้องล้มเลิกไปในที่สุด
เพราะทักษะการเย็บผ้าของตัวเรานั้นเก่งกาจดุจนรกชังสวรรค์แกล้งดีๆ นี่เอง

จนเปลี่ยนมาเป็นอยากทำงานสิ่งพิมพ์
เพราะคิดว่าคงมีความสุขมากที่เราได้ขีดๆ เขียนๆ อะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ตัวเองชอบ
แต่พอได้ทำเข้าจริงๆ สมหวังเข้าจริงๆ.....ก็ยังรู้สึกว่าไม่ใช่
ก้าวนี้คงไม่ใช่รอยเท้าสุดท้ายของเราเหมือนที่คิดอีกต่อไปแล้ว

แล้วอนาคตจะมีความฝันอะไรให้คว้าอีก
...อะไรที่จะเป็นที่สุด...อะไรที่พอ...อะไรกันนะ....

เขียนมาถึงตรงนี้.....
ทำให้นึกถึงวันหนึ่งที่ปุ๊กนึกอยากไปทำสังฆทานคนเดียวเป็นครั้งแรกในชีวิต
จากที่เคยไปทำสังฆทานแต่กับเพื่อนหรือครอบครัวมาตลอดชีวิต

คิดแล้วก็โดดขึ้นรถไปซื้อยาที่ศิริราชเจ้าประจำ
ที่จัดยาถวายพระกันจนคุ้นเคยดีแล้ว แถมราคายังย่อมเยาว์

ซื้อยาซื้อขนมฝากที่บ้านจนมืดถึงได้ฤกษ์กลับ...แม้ดึกแล้วแต่ป้ายรถก็ยังเต็มไปด้วยคน
ด้วยเพราะฝนตกเป็นระยะ แถมนานๆ ทีรถถึงจะแล่นมาซักคัน

พลันสายตาก็ไปเจอะกับคุณลุงคนหนึ่งกำลังวิ่งมายังรถเมล์ที่จอดป้ายอยู่
ตอนแรกคิดว่าจะวิ่งไปเรียกรถเมล์ไว้ดีไม๊นะ แต่เห็นรถเมล์จอดแช่รออยู่เลยชะงักขาไว้
คนขับคงจะมองเห็นทางกระจกแล้ว อย่างไรคุณลุงก็คงได้ขึ้น

แต่พอคุณลุงวิ่งมาถึง รถเมล์ดันแล่นออกไปไวปานวอกซะงั้นอ้ะ!

นึกโมโห.... นี่หากจะอดทนรอเพียงระยะเวลาแค่สามก้าว
มันก็สามารถย่นระยะเวลาการรอของอีกคนได้เป็นชั่วโมงเลยทีเดียว
แล้วเค้าจะรีบไปขายลิ้นจี่ที่ไหนกันเนี้ยะ??

"คุณลุงคงจะหงุดหงิดมากแน่ๆ เลยสินะ"
เราแอบคิดในใจ...ก็ขนาดเรายังหงุดหงิดแทนขนาดนี้เลยนี่

แต่เมื่อหันกลับมามองคุณลุงอีกทีกลับผิดคาด
เพราะคุณลุงแต่สั่นหัวเบาๆ หัวเราะยิ้มๆ แล้วก็พูดแบบไม่ถือสา
จนต้องย้อนกลับมาดูตัวเองว่านี่เราหอบบุญอยู่เต็มมือแท้ๆ
แต่ใจกลับเบาสู้คุณลุงตรงหน้าไม่ได้เลยซักกะนิดเดียวเลยนะนี่

...............................................................

รุ่งขึ้น...เมื่อไปถึงวัดแห่งหนึ่งก็เข้าไปถามทางกับเจ้าหน้าที่
ด้วยความที่ไม่เคยมาทำที่นี่ เลยงงกะทิศทางเล็กน้อย

แต่ชะรอยอาจจะเพราะอากาศร้อนจัดหรือโหงวเฮ้งของปุ๊กก็สุดจะคาดเดา
ถามใครเขาถึงหน้ามุ่ยแล้วบอกห้วนๆ ว่าให้เดินไปเรื่อยๆ

จนสุดท้ายเดินหลงไปมาก็ได้เจอจนได้ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่นจริงๆ (เย้~

)

บังเอิญนึกได้วันนี้ทางวัดมีพระธาตุที่อัญเชิญมาประดิษฐานในศาลาด้วย
เลยเดินออกไปซื้อพวงมาลัยอีกร้านที่คนขายเป็นคุณป้าสูงวัยท่านหนึ่ง

ถึงแม้อากาศจะร้อนมาก แต่คุณป้าก็ยิ้มแย้มน่ารักมาก พูดจาอ่อนโยนและไพเราะ
ให้ศีลให้พร แถมยังคอยช่วยดูรถไม่ให้ชนเราเพราะถนนแคบมาก
และถึงแม้คนอื่นๆ ที่เดินผ่านไปมาจะไม่ได้ซื้อ บางคนไม่แม้แต่หันมามอง
แต่คุณป้าก็คอยช่วยดูแลความปลอดภัยให้ไม่ต่างกัน

แล้วสองเรื่องนี้มันเกี่ยวกับความฝันตรงไหนนิ?

อาจจะสันโดษหรืออาจจะไม่เอาจริงเอาจังกับชีวิต
ก็เป็นไปได้ทั้งสอง

แต่ในวันหนึ่งข้างหน้า...ไม่ว่าชีวิตจะเปลี่ยนแปลงอีกกี่องศา
เราก็ฝันอยากเป็นคนแก่ที่ยิ้มให้ชีวิตได้ เหมือนกับคุณลุงและคุณป้าคู่นี้แหละ

แล้วเพื่อนบลอคล่ะคะ ฝันอยากเป็นอะไรกันบ้าง?

Create Date : 27 พฤษภาคม 2552

Last Update : 27 พฤษภาคม 2552 17:15:15 น.

62 comments

Counter : 2666 Pageviews.

ไม่รู้จะฝันอะไรแล้ว ช่วงนี้ไม่ฝันเลย

โดย: joblovenuk

วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:44:06 น.

อยากเป็นแม่บ้าน นั่งๆ นอนๆ ทำความสะอาด
จูงหมาไปเดินเล่น ว่างๆ ก็ให้ความบันเทิงแมว

แต่ดูเหมือนว่ายังต้องทำงานหาเลี้ยงตัวเองไปอีกนานอ้ะ แง

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:57:43 น.

เออ..ฝันอยากเป็นอะไรก็ได้
แต่ในอะไรก็ได้หน่ะ...อยากให้มีเวลาว่าง
วาดรูประบายสี
เขียนเริ่องเพ้อฝันไปวันๆ...
create งานใหม่ๆไปเรื่อยๆ...แบบ R&D อ่ะ
ทำขนมหอมๆ..น่าตาน่ากิน
ได้พักบ้าง...จะได้มีเวลามองนกมองฟ้า..
ทักทายหมาแมว..
และที่แน่ๆ...ได้เที่ยวไปทุกที...(ขณะที่ทำงาน)..
เอ..อันสุดท้ายคล้ายๆ พนักงานขายอะไรสักอย่างเน๊อะ
---------------------------------------------------------------------
ชอบการบรรยายด้วยภาพแบบนี้จัง...
เอ...คนชื่อปุ๊กนี่..เก่งจริงๆหน้อ..อิอิ

โดย: พี่ปุ๊ก (mutcha_nu

) วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:45:09 น.

พี่ก๋าเลิกฝันมานานมากแล้วครับน้องปุ๊ก

ชอบวิธีสอนหลานเรื่องตัวเอ็นตัวแซดจังเลยครับ

แล้วก็ชอบความช่างสังเกตอารมณ์ผู้คนของน้องปุ๊กด้วย
ถ่ายทอดมาเป็นการ์ตูนได้น่ารักดีครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:02:59 น.

เข้าทางเลยล่ะ อิอิอิ
ตอนฝันจะทำห้องสมุดเป็นของขวัญวันเกิดให้น้องๆ
มาช่วนสานฝันเเป็นจริงได้ที่บ๊อกเรานะคะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:10:23 น.

พี่ชอบฟังเด็กๆคุยค่ะ
เพราะรู้สึกว่าโลกเบาลง นุ่มนวลขึ้น เต็มไปด้วยความฝันและจินตนาการมากขึ้น

จริงของปุ๊กค่ะ ที่ว่าเด็กๆรู้เรื่องมากกว่าที่เราคิด
เพราะตอนเด็กๆ พี่ก็รู้เรื่องและจำได้ ในสิ่งที่ผู้ใหญ่คิดว่าไม่รู้เรื่อง จำไม่ได้หรอก
พอโตมา พี่ก็เลยปฏิบัติต่อเด็กแบบผู้ใหญ่ตัวเล็กๆค่ะ

วันก่อนพี่ไปเดินเล่นกับหลานสาวตัวน้อย ห้าขวบ อากาศดี ลมเย็น
พี่รู้สึกมีความสุข ก็บอกกับเธอว่าพี่มีความสุขจัง
เธอก็ตอบกลับมาทันทีว่า เธอก็มีความสุข
พี่รู้ว่าความรู้สึกนี้จะติดตัวเธอไปจนเธอโต เหมือนที่พี่จำความสุขตอนเด็กๆได้

ถ้าถามว่า ความฝันของพี่คืออะไร
พี่จะบอกว่า คุณยาย ญาติของพี่ อายุ 77 แล้ว ยังนุ่งกระโปรงสวย ขึ้นรถไฟฟ้าไปไหนมาไหนเอง
พี่อยากมีความสุขในชีวิตแบบนั้นค่ะ

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:46:43 น.

่หยิงอันฝันอยากเป็นนางสาวไทย เอ๊ย! ไม่ช่ายยยย (ทั้งเตี้ยทั้งตันจะเป็นได้อย่างไร)

เอาจริงๆนะ ความฝันตอนเด็กๆอยากเป็นครูแต่รู้ว่าตัวเองเป็นคนใจร้อนเลยงดความฝันเอาไว้ก่อน กลัวจะไปกระโดดกัดคอลูกคนอื่นเค้าน่ะจ๊ะ กิๆๆๆ

พอโตขึ้นมาหน่อยอยากเป็นหมอแต่ตัวเองดันกลัวเลือดกลัวเข็มแถมยังเรียนไม่เก่งอีก เลยหยุดฝันไปน่ะ

ตอนนี้ถึงไม่ได้มีและไม่ได้เป็นในแบบที่ฝันแต่หยิงอัน
ก็มีความสุขกับสิ่งรอบตัวกับคนรอบข้างมากน่ะจ๊ะ ถึงบางครั้งอาจจะมีทุกข์บ้างก็ตาม

น่านับถือคุณลุงและคุณป้าท่านมากๆ ท่านใช้แต่ละนาทีของชีวิตได้คุ้มค่าจริงๆ เพราะแต่ละนาทีของท่านก็คือความสุข หน้าตาที่ยิ้มแย้มของคุณป้าทำให้คนอื่นดูแล้วมีความสุขไปด้วยเลย

ที่ฮ่องกงฝนตกเหมือนกันจ๊ะ ตกทุกวันด้วย แอบมีเซ็งนิดๆ แต่ก็รู้สึกดีที่อากาศเย็นลงด้วย ได้อย่างเสียอย่างแหล่ะเนาะ

หยิงอันกะครอบครัวสบายดีจ๊ะ เด็กๆเลิกซนกันละ สงสัยจะแก่ขึ้นด้วยล่ะมั้ง อิๆๆๆ

ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ แล้วจะมาเฝ้าบล๊อกให้เรื่อยๆ

โดย: sailamon

วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:19:28 น.

หวัดดีจ้ะปุ๊ก หายไปนานๆกลับมาแต่ละที ก็มีเรื่องดีๆมาให้อ่านอีก ดีจังเลย
แนนว่าดีนะ เพราะคนอย่างคุณลุงกับคุณป้านี่แหละ
ที่ทำให้สังคมไม่ตึงเครียด แถมทำให้บรรยากาศอบอุ่นอีกต่างหาก
คนอยู่รอบข้างก็พลอยได้รับรังสีแห่งความสุขไปด้วย

เรื่องความฝัน เอ๊ แนนฝันอยากเป็นอะไรน๊า หลายอย่างมากๆ
แต่ไม่ได้ดั่งฝันซักอย่าง ฮ่าๆๆ แต่ไม่เป็นไร แนนก็ยังมีความสุขดีอยู่ 555
อันนี้แหละสำคัญเนอะปุ๊ก อยากเป็นอะไร อยากทำอะไร
ขอแค่ให้ตัวเองมีความสุขและไม่เดือดร้อนคนอื่นก็พอ ^^

เห็นปุ๊กใช้เวลาอยู่กับแม่และครอบครัวแล้วแนนก็คิดถึงพ่อแม่จัง

โดย: Complicatedgirl

วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:43:37 น.

เรื่องคุณลุง กับคุณป้าขายพวงมาลัยน่าประทับใจจังเลยค่ะคุณปุ๊ก

จริงๆแล้วคุณปุ๊กก็มีมุมมองที่ดีมากๆเลยค่ะ เช่นพอเห็นคุณลุงยิ้มและส่ายหน้าปุ๊บ คุณปุ๊กก็คิดและมองเห็นได้ทันทีเลยว่าจริงๆมันก็เรื่องแค่นี้เองเน๊อะ

ตอนแรกอ่านสงสัยเหมือนกันค่ะ ว่าฝนตกเกี่ยวอะไร พอมาเจอคำตอบแล้วต้องขำออกมาเลย น่ารักจัง

ตอนเด็กๆความฝันเยอะมากๆเลยคุณปุ๊ก แถมเปลี่ยนได้แทบทุกวันด้วย เดี๋ยวอยากไปนั่น นี่ โน่น

ตอนนี้ไม่ค่อยมีฝันแล้วค่ะ แค่ความหวังดีกว่า หวังให้ชีวิตสงบๆ เรียบๆ ฟังดูน่าเบื่อ เชย หรือเหมือนแกะคำจากหนังสือปรัชญามาพูด แต่จริงๆนะ พอเริ่มอายุมากขึ้น เริ่มรู้สึกว่าอะไรที่เรียบๆ ไม่ต้องหวือหวา แต่ไปแบบมั่นคงเนี่ยล่ะ คือความฝันสูงสุดจริงๆค่ะ อ้อ หรือขอให้ตัวเองมีพอ พอที่จะสามารถให้ความสุขกับชีวิตตัวเองได้ เพราะเราคงไม่สามารถสละความสบายได้หมดน่ะค่ะ แต่ขอให้มีพอ ที่จะแบ่งคนอื่นได้ด้วย เอาแค่นี้ล่ะ ไม่อยากรวย แต่อยากมีแค่พอดีๆ แค่ขอให้เรียบง่าย มั่นคง มีพอเพียง แค่นี้ก็ยากเหมือนกันน้าคุณปุ๊ก เพราะเรากำหนดมันไม่ได้

โดย: KOok_k

วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:2:40:33 น.

การ์ตูนน่ารักเหมือนเคยเลยพี่

หนูไม่ค่อยฝันว่าอยากเป็นอะไรนะ ชอบฝันว่าจะมีอะไรมากกว่าอะ

แบบมีบ้านสวยๆเหมือนในเมืองนอก ได้เที่ยวรอบโลก มีคิตตี้มากมาย

ส่วนจะได้เป็นผู้บริหาร นายกหญิง หรืออะไรใหญ่ๆโตๆ ไม่ได้สนใจอะ

โดย: น้องผิง

วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:46:05 น.

สวัสดีค่ะคุณปุ๊ก เห็นเม้นต์คุณปุ๊กก็ดีใจ รีบแวะเข้ามาเลยล่ะค่ะ
วันนี้คุณปุ๊กเขียนได้ดีจังเลยค่ะ ดีเหมือนเดิมและมากขึ้นทุกวัน
เรื่องรอยเท้าสุดท้ายนี่โดนมาก ๆ เลยนะคะ ต่างคนต่างหาความฝันกันทั้งนั้น
มันรู้สึกเจ็บแปลบ ๆ บ้าง ถ้าเราเคยคิดว่าสิ่งที่เราฝันจะเป็นรอยเท้าสุดท้าย
แต่พอได้มาทำ กลับรู้สึกว่ามันไม่ใช่ ความรู้สึกมันจะเคว้ง ๆ โหวง ๆ ไปพัก
ทำให้ต้องกลับมาทบทวนอีกครั้ง ว่าฝันต่อไปจะต้องเป็นอะไรกันแน่
แล้วถ้ามันไม่ใช่รอยเท้าสุดท้ายของเราอีกล่ะ เราต้องสู้อีกนานแค่ไหน...

แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของการโตเป็นผู้ใหญ่ คุณปุ๊กว่าอย่างนั้นไหมคะ
ที่เราต้องเรียนรู้เรื่องราวอะไรมากมายเลย ไม่เหมือนตอนที่เราเป็นเด็ก
เราเห็นความฝันสวยงามไปหมด อะไรก็ง่าย ราบรื่น ทุกอย่างเป็นเหมือนที่คิด
แต่ทุกอย่างกลับตรงกันข้าม ถ้าเพียงแต่เราจะคิดว่าเราโตขึ้นและต้องเรียนรู้
เราก็จะไม่ยึดติดกับมันมากจนเกินไป งืมมมม...

เรื่องคุณลุงกับคุณป้านี่ดีจังเลยนะคะ ทำให้มาคิดเหมือนกันค่ะ ว่าในวันเซ็ง ๆ
เจออะไรแย่ ๆ มา ได้มาเจอกับคนที่มองโลกในแง่ดีสักคน ก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นได้
ได้หันกลับมาทบทวนตัวเองว่า เราเองต่างหากที่หงุดหงิดอารมณ์เสียไปเอง
งั้นขอเลียนแบบความฝันคุณปุ๊กนะคะ ว่าโตขึ้นอยากมีรอยยิ้มแบบนี้ล่ะค่ะ
อยากใช้ชีวิตง่าย ๆ ไม่คิดอะไรมาก มีความสุขและความสงบในทุก ๆ วัน
ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม ก็น่าจะมีความสุขได้นะคะ...^^

..........

เม้นต์ยาวค่ะ มันส์ อิอิ
มาบอกคุณปุ๊กว่า ปอยชอบขนมไทยร้านแม่อุดมมากเลยล่ะค่ะ
ข้าง ๆ โรงเรียนสตรีวิทยาตรงราชดำเนินน่ะค่ะคุณปุ๊ก มันจะมีสองร้านนะคะ
ต้องเป็นร้านแม่อุดม อร่อยทุกอย่างเลยล่ะค่ะ ข้าวเหนียวแก้วนี่ก็เด็ดค่ะ เหอะ ๆ
ไม่รู้เคยกินไหม ลองดูค่ะลองดู อิอิ

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ

วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:20:50 น.

อ่านบล็อคนี้แล้วเรียกรอยยิ้มได้เลยค่ะพี่ปุ๊ก

โดย: aritsumemoon IP: 124.120.205.81 วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:24:59 น.

เรียกว่านานจริงๆ ด้วยค่ะคุณปุ๊กที่ไม่ได้เข้ามาทักทายกัน
แต่ขอบคุณนะค่ะที่ว่าเวลามีโอกาสและอัพบล็อกแล้วคุณปุ๊กจะเข้ามา
ทักทายกันเสมอๆ เลยได้รู้ว่าคุณปุ๊กว่างบ้างแล้วและจะส่งข่าว

เรื่องของการมองโลกในแง่ดี เราสูญเสียมันไปตั้งแต่ที่
เราเจอกับเหตุการณ์บั่นทอนชีวิตค่ะ เพราะทัศนคติมันทำให้เราคิดว่า
สิ่งที่เราคิด อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไป

และสิ่งที่คิดว่าดีมาเสมอๆ นั้นมันอาจจะเป็นการแกล้ง เสแสร้ง
อะไรก็ได้สักอย่างมันเลยทำให้ทุกอย่างดูแย่ ... แต่ไม่เป็นไรคะ
เพราะยังไงเวลาเชื่อว่ามันต้องช่วยเราให้ทัศนคติและการมองโลก
ในแง่ดีกลับมาเหมือนเคย รอไว้สักวันค่ะ

สำหรับความฝัน .. ณ ตอนนี้เราไม่ได้ฝันอะไรไกลเลยค่ะคุณปุ๊ก
เรียกว่าถ้าถามเราเรื่องความฝันและความอยากเมื่อสองปีก่อน
เรามีเยอะมาก แต่มาตอนนี้ด้วยเหตุการณ์อะไรหลายๆ อย่างมันเกิดกับเรา
มันเลยสอนเราหลายอย่างเหมือนกัน และตอนนี้เราเอง
ไม่ฝันมากมาย เพราะรู้ว่าเราต้องเผื่อใจเพราะสิ่งต่างๆมันมาหาเรา
โดยพละการเสมอๆ เพราะฉะนั้นความฝันของเราที่สัมผัสได้คือ
การได้อยู่บนโลกอย่างเข้มแข็ง มองอะไรเป็นเหตุและผลเสมอและก็
ต้องเข้าใจกับตัวเองให้มากที่สุดค่ะ เพราะถ้าไม่อยากทุกข์ต่อไป
เราก็คงต้องปรับตัวแล้วก็เข้าใจตัวเอง ให้เวลากับ
ตัวเองให้มากๆ นี่ล่ะคะฝันของเราล่ะคะ

โดย: JewNid

วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:29:37 น.

เป็นความฝันที่เป็นไปได้แน่นอน แล้วคงเป็นความฝันที่ทำให้มีความสุขด้วย
เคยมีคนบอกว่าคนที่แค่อยากมีความสุขน้อยๆจะสุขมาก ส่วนคนที่อยากมีความสุขมากๆนั่นแหล่ะจะสุขน้อย ^^
ขอให้ปุ๊กสมดังใจตามความฝันได้ไวไวนะ (หมายถึงยิ้มให้กับชีวิตได้ไวไวนะ ไม่ได้หมายถึงจะให้แก่ไวไว

)

ความฝันที่อยากให้เป็นก็คงอยากจะได้อยู่กับคนที่เรารักอย่างมีความสุข
และมีชีวิตที่ไม่มีความกังวลใดๆ (สงสัยตัวเองนี่ล่ะเป็นหนึ่งคนที่หวังจะสุขมากๆ

)

เคยเก็บ quote เอาไว้อันนึง(จากในบล็อกแก๊งค์นี่แหล่ะ ^^)
รู้สึกว่าความฝันของตัวเองจะเป็นคล้ายๆ quote นี้

Much That I sought I could not find
Much That I found I could not bind
Much That I bound I could not free
Much That I freed , return to me.

หลายสิ่งที่ฉันปรารถนา ฉันหาไม่พบ
หลายสิ่งที่ฉันพบ ฉันเก็บไม่ได้
หลายสิ่งที่ฉันเก็บ ฉันปล่อยไม่ได้
หลายสิ่งที่ฉันปล่อย กลับมาหาฉัน

โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า

วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:46:18 น.

ชอบเรื่องคุณลุงตกรถจังเลยง่า

แบบว่าบางทีเราก็เป็นเดือดเป็นร้อนแทนเค้าแต่จริงๆใจเรากระเพื่อมแทนเค้าไปเองเนาะ

ตอนนี้ฝันอยากไปซิ่งแมวกะไซค์ไกลๆง่ะ จองตั๋วไว้แล้วที่เชียงใหม่โน่น

โดย: ซซ

วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:05:29 น.

เรื่องที่เล่าวันนี้มันเกี่ยวกับความฝันตรงไหนน่ะหรือคะ
ถ้าถามพี่
พี่ก็ว่ามันเกี่ยว
เพราะคุณลุงกับคุณป้าเป็นเหมือนฝันที่เป็นจริงมั้งคะ
เด็กๆ มักจะมีความฝันอันสดใส และมองโลกสวยงามไปหมด
พอโตเป็นผู้ใหญ่ ผ่านชีวิตการเรียน การทำงาน
ที่ออกจะต้องแก่งแย่งแข่งขัน
หลายครั้งที่เราผิดหวังกับคนรอบข้าง
แล้วก็ซึมซับสิ่งรอบตัวมาเป็นภูมิคุ้มกัน
แต่สักวันที่เราได้ตระหนักว่าน้ำใจไมตรีนั้นยังไม่ได้แห้งเหือดไป
มันจะรู้สึกอิ่มเอม ตื้นตัน

พี่ก็ไม่ใช่คนมองโลกในแง่ร้าย
เอ๊ะ หรือว่าจะใช่

โดย: นางไม้หน้า3

วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:57:20 น.

ปุ๊กจ้า

พี่วันมีฝันเดียวกับปุ๊ก ติดปัญหาแบบเดียวกะปุ๊ก
แต่ได้พยายามแล้วในการไปเรียนเย็บผ้าที่ไม่ถนัดเอาซะเลย
ชอบวาดรูป..โดยเฉพาะนางแบบดีไซน์
จินตนาการลากเส้นโค้งเว้า ชุดไปตามอารมณ์ฝัน
นางแบบจิกตามอง ให้ต้องมนต์ แต่เมื่อวาดออกมา
ชุดแบบนั้นจะตัดยังไง จะขายได้มั้ย สารพัดปัญหาแห่งชีวิต
เคยอยู่ใบหยกช่วยพี่เขยขายเสื้อผ้า ลองออกแบบด้วย
แต่เอาเข้าจริงๆ แบบๆ นั้นหน่ะขายยาก สุดท้ายก็ต้องตามตลาด
เดี๋ยวนี้ไม่ต้องออกแบบมาก บินไปจีนเลย โกยเสื้อผ้ากลับมาขาย
ไม่ต้องเหนื่อยยากคิดแบบ เสื้อผ้าจีนถูกม๊ากกกก

เด็กๆ มีมุมมองสวยใส ชอบจังเลยค่ะ"เวลาเมฆขาว" "เวลาฟ้าแดง"
เด็กๆ มีมุมมองแปลกๆ ให้เอ็นดุให้ฮาๆ เสมอนะ
หลายปีก่อน พี่นั่งดูละครกับลูกชาย บทบาทหวานแหววของนางเอกพระเอก
กำลังสวีทวี๊ดวิ๊ว หัวใจคนดูหวามหวิว ลุ้นๆ ให้พระเอกจุ๊บๆ นางเอก
เพราะใกล้กันอีกนิ๊ดนึง...เจ้าตัวเล็กพี่ก็พูดขึ้นมา
" แม่....เค้าไม่เหม็นปากกันหรือไงเนี้ย"

555 เหม็นก้ต้องทนหล่ะจ้า มันเป็นการแสดง เด็กๆ รู้มั้ยเดี๋ยวเค้าก็หลบมุม
"หลบไปมุมไหน หน่ะแม่"
ไง...ตอบคำถามได้ยาวเป็นกิโลเลยเชียว
น้าปุ๊ก มาสอนลูกชายพี่มั้ยเอ่ย

คุณลุงและคุณป้าคู่นั้น น่ารักเหมือนน้ำใส ไหลเย็น
แบบนี้ลูกหลานอยู่ใกล้สุขใจ อีกหน่อยเราแก่เราก็ต้องเป็นแบบนี้...ในสักวัน
ด้วยใจที่ดี..และมีความสุขจากการมองโลกในแง่ดี

เม้นท์ย้าวยาวเลย....อิอิ ยังไม่จบ

ที่น้องปุ๊กเม้นท์ไว้บล็อคพี่ ปุ๊เม้นท์ได้ละเอียดดีค่ะ
มองทุกมุมของเรื่องเลย แต่พี่วันจะมาบอกว่า
ยังไม่มีใครกล้าเลือก CUP ตอนจบเล้ยยยย

โดย: Jiji&Kaka

วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:09:52 น.

..................หวัดดีจ้าปุ๊ก..........................

พี่ก้อยังคง ยุ่งอีนุงตุงนังอย่างต่อเนื่อง ...

แล้วก้อคาดว่า ยังต่อเนื่องไปอีกหลายวันเลย
เพิ่งจะรู้ว่า ย้ายออฟฟิศใหม่ เรื่องมันเยอะยุ่งยั่บขนาดนี้ ^^"

พี่ชอบ ตัว Z กับ ตัว N
มองได้หลายมุมจริง ๆ ด้วย

ความคิดของเด็ก ดีที่ตรงไปตรงมา ไม่เสแสร้งนี่แหล่ะ

โดย: myover

วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:02:13 น.

พี่ปุ๊กคะ หนูเพิ่งได้อ่านบล็อค
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=hobbit&group=12
ของพี่ปุ๊ก รู้สึกชอบมาก
เลยขออนุญาตเอาไปลงในเฟซบุ๊คได้ไหมคะ จะให้เพื่อนๆอ่านกัน ^^
ขอบคุณค่า (แอบมัดมือชก แหะๆ)

โดย: aritsumemoon IP: 124.120.201.16 วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:41:02 น.

สวัสดีค่าคุณปุ๊ก
แวะมาทักทายวันหยุดค่ะ
ไปเที่ยวไหนบ้างหรือเปล่าคะ
^^

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ

วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:51:41 น.

บล็อกนี้น่ารักที่สุดเลย จะมากี่ครั้งๆ ก็รู้สึกดี อยากกลับไปเป็นเด็กจัง
สบายดีนะคะ แวะมาเยี่ยมยามบ่ายวันหยุดคะ

โดย: บี๋ (Yushi

) วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:21:51 น.

ความฝันตอนเด็กๆ จะว่าไปมันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
อาจเป็นเพราะตอนเด็กๆ เรายังไม่ค่อยรู้อะไรมากนัก คิดอยากเป็นอะไรก็ได้ ตามที่ใจเราต้องการ

ตอนเด็กเรามักฝันอยากเป็นผู้ใหญ่เร็วๆ แต่พอเป็นผู้ใหญ่แล้ว กลับอยากกลับไปเป็นเด็ก

ตอนนี้ผมกำลังพยายามไล่ตามความฝันของตัวเองอยู่ ไม่รู้จะสำเร็จหรือเปล่า แต่ยังไงก็จะพยายามอย่างเต็มที่ เพราะถ้าไม่พยายามอย่างเต็มที่ เราอาจจะต้องมานั่งเสียใจในภายหลัง

โดย: นายต่อ Ver. ต่างแดน (toor36

) วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:11:08 น.

อยู่ที่วัยในแต่ละช่วงครับ

ตอนเด็ก ๆ ก็เคยฝัน ว่า โตขึ้นอยากใช้ชีวิตสบาย ๆ โดยที่ไม่ต้องทำงานลำบาก ไม่ต้องให้ใครมาสั่ง มาจู้จี้จุกจิก ( ขยันแต่เด็กเลยเรา ^-------^ )

พอช่วงวัยเรียนอยู่มหาลัย ก็ฝัน เรียนจบมา อยากนั่งทำงานในออฟฟิศ มีสังคมสังสรรค์ มีสิ่งใหม่ ๆ ให้เรียนรู้ตลอดเวลา อยากมีประสบการณ์ใหม่ ๆ เข้ามาในชีวิต และสิ้นปีก็มีโบนัสก้อนโตให้อีก สมัยนั้นเงินเดือนสตาร์ทและโบนัสให้เยอะมาก(ดูจากชีวิตแฟนที่คบกันในขณะนั้น) ถึงแม้ตอนนี้ มีอะไร ๆ เป็นของตัวเอง ไม่ลำบากอะไร แต่ใจก็ยังโหยหาสิ่งเหล่านี้อยู่

ส่วนวัยนี้ ตอนนี้ ก็ขอแค่ วัน ๆ มีเรื่องที่ทำให้เรายิ้มได้อย่างสุขใจ อิ่มใจ ก็พอแล้ว ยกตัวอย่าง เรื่องที่คุณปุ๊กเจอป้าในตอนท้ายบล็อค ผมว่า เป็นเหตุการณ์ที่เจอไม่บ่อยนะ ในยุคนี้ และอยากเป็นคนที่ยิ้มให้ชีวิตได้ เหมือนอย่างคุณลุงคุณป้าคู่นี้แหละ

เห็นคุณลุงในบล็อคคุณปุ๊กแล้ว คุณลุงท่านได้บุญโดยบริสุทธิ์โดยที่ไม่ต้องไปเข้าวัด หรือ ให้ทานกับสิ่งใดเลย

โดย: postmaker

วันที่: 1 มิถุนายน 2552 เวลา:15:57:59 น.

กลับมาแล้วจ้าน้องปุ๊กกกก พร้อมมีเด็กห้อยท้ายมาหนึ่งติ่ง
คิดถึงการ์ตูนน้องจริงๆ เดี๋ยวว่างๆจะแว๊บเข้าไปอ่านย้อนหลังนะจ๊า

ตอนเด็กๆฝันเหมือนกันเลย
อยากเป็นดีไซน์เนอร์ ถึงขั้นตอนมัธยมหลังเลิกเรียน รีบกลับบ้านมาดูทีวี สอนออกแบบตักกสิลา (ถ้าจำไม่ผิดนะ แฮ่ะ ๆ) แล้วก็วาดตามไปเรื่อยๆ แต่หัวเราคงไม่ค่อยครีเอทก็เลยลืมๆไป

อยากทำงานเกี่ยวกับหนังสือ เพราะชอบอ่าน ชอบเขียน เดี๋ยวนี้ก็ยังชอบอยู่ แม้จะไม่ได้เรื่องก็ตาม อยากทำนิตยสาร แต่เงินน้อย (หรือเปล่า) ก็เลยต้องเลิกคิด เพราะชีวิตภาระเยอะ เดือนๆนึงจำเป็นต้องใช้เงินมาก

ตอนนี้ อยากเป็นคุณแม่ที่เจ๋งๆ (แต่ยังนึกไม่ออกว่าเจ๋งยังไงนะ) สำหรับลูกชาย อิ อิ

อ้อ อีกอย่าง...อยากไปเรียนเมืองนอก ฮ่า ฮ่า ตอนนี้ไม่ได้แล้ว ความฝันฝากไว้กับลูกชาย โตขึ้นจะให้ลูกไปเรียนเมืองนอก แล้วเราตามไปดูแล

คิดถึงอีกรอบ จุ๊บๆ

โดย: Piterek

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:16:56:23 น.

ตามมาดูการ์ตูนอีก

หนูปุ๊กวาดหลานตาโต สนใจใฝ่รู้มากเลยค่ะ

พูดถึงซื้อยาไปถวายสังฆทานแล้วนึกอะไรได้
พวกแฮ้บของจากร้านยา มักมาในมาดจะซื้อยาไปทำบุญบ่อยมากเลย พี่เจอเพื่อนๆเล่ามาสามรายแล้ว

ไม่ได้หมายถึงหนูปุ๊กนะคะ

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:20:10:20 น.

+ ช่วงนี้หลังจากที่ทุกคนในครอบครัวผมได้เข้ามาอยู่ร่วมในชายคาบ้านเดียวกันแล้ว ผมก็ต้องให้เวลากับครอบครัวมากขึ้น และลดเวลาส่วนตัวให้น้อยลงเช่นกันครับ ... ถึงแม้จะยังไม่ค่อยคุ้น แต่ก็อบอุ่นดีเนอะ

+ มีหลานให้เลี้ยง ให้สอนนั่นสอนนี่ ก็ดีนะครับ ผมยังอยากมีเลย ลุ้นพี่สาวกับพี่เขยอยู่เนี่ย ให้มีไวๆ อ่า

+ ผมก็ยังไม่ได้ทำในสิ่งตัวเองมีความสุขกับมันจริงๆ เช่นกันครับ (ถ้าได้ทำงานแบบนี้ คงเหมือนสวรรค์เลยเนาะ) ... ส่วนสังฆทานยา ผมก็เคยไปถวายวันเกิดครั้งนึง ก็รู้สึกดีนะครับ ได้ถวายของที่ชาวบ้านทั่วไปอาจไม่ได้นึกถึงกันเท่าไหร่

+ ชอบการ(แอบ)หักมุมช่วงท้ายมากเลยครับ เพราะผมอ่านเพลินซะจนลืมหัวข้อของหน้านี้ (ความฝัน) ไปแล้ว พอคุณปุ๊กพูดขึ้นมาก็เลยงงเล็กน้อย แต่พอระลึกชาติได้ก็อมยิ้มเลยอ่ะครับ เข้าใจโยงใยได้น่ารักดีจังอ่า ถือเป็นความฝันที่สมถะและพอเพียงดีนะครับผม

... จะสุข จะทุกข์ ก็เป็นที่ใจเราเองนั่นแล

โดย: บลูยอชท์

วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:16:21:12 น.

โห .. เพื่อนปุ๊ก บลอคนี้ดูดีมีสาระมาก
เค้าอายอ่ะตัว บลอคเค้ามันเน่ามาก

เค้าเลยเปลี่ยนลอคอินซะเลย.. อิอิ เกี่ยวป่ะ

ตอนเด้กๆเค้าฝันไปเรื่อยเปื่อยตามวัยแหละตัว
มีช่วงนึง ไปเที่ยวสวนสนุก(จริงๆคือ งานวัดแถวบ้าน

)
แล้วเห็นคนขายลูกโป่งมีลูกโป่งเยอะ
เลยนึกชอบใจ อยากจะเป็นคนขายลูกโป่งอยู่พักใหญ่

แต่เดี๋ยวนี้เหรอ แค่เห็นลูกโป่งก็กลัวแล้ว
เคยโดนลูกโป่งมันแตกใกล้ๆหน้า เจ็บมากกกกก

จากนั้นเลยกลัวมาจนทุกวันนี้
ล้มเลิกความคิดที่จะเป็นคนขายลูกโป่งอย่างถาวร.. เอวัง

โดย: apple juice

วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:12:57:06 น.

คิดถึงบ้านเหมือนกันครับ ไม่ได้กลับบ้านมาหลายเดือนแล้ว

ปัจจุบันคนเราเห็นแก่ตัวมากขึ้น

แต่อย่างน้อยๆ โลกเราก็ยังไม่แล้งน้ำใจคับ

โดย: foscarnet

วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:15:41:08 น.

ไม่ฝันแล้วค่ะ เพราะที่ทำอยู่เกินฝันทั้งนั้นเลย

โดย: coji

วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:13:24:33 น.

โดย: นายแมมมอส

วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:23:18:43 น.

สวัสดีครับน้องปุ๊ก หวังว่าคงสบายดีนะครับ เป็นคนใจบุญใฝ่พระศาสนามาก ตอนนี้พี่ไม่ฝันอะไรนอกจากขอให้โลกเกิดสันติสุขครับ

โดย: Johann sebastian Bach

วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:8:29:36 น.

เคยมีคนบอกไว้ว่า เวลาที่เรา อายุมากขึ้นเรา จะใจเย็นลง
ช่วงนี้ก็มีเรื่อง ผ่านมาให้ จี๊ดสมองบ่อยๆ
ก็ยิ้มรับ อย่างเดียว(แต่ในใจจะด่าก็อีกเรื่องนะ)
ได้แต่คิดว่า โหย ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ อาจจะมีการแปลงร่างแล้วปล่อยแสง(นึกภาพ ก๊อตซิลล่า)

แต่ก็ ยิ้มรับ จนบางทีคู่กรณีก็อาจจะสำนึกผิดไปเอง

มันเหมือนกับเราเข้าใจโลกมากขึ้นอ่ะนะ (แบบ ลุงกะป้าที่ คุณปุ๊กเมานี่แหละ)
บางทีเราก็คิดว่า เราไม่สามารถจะบังคับให้คนอื่นดีกับเราไม่ได้ เราก็ดีกับเค้าซะเอง คอนโทรลตัวเองง่ายสุดแล้ววว

โดย: hedgehog

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:18:47:56 น.

แวะมาเยี่ยมหนูปุ๊ก วันที่ฝนตกเปาะแปะค่ะ
หวังว่าเด็กหญิง Hobbit คงสบายดีนะคะ

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:21:14:46 น.

มาเยี่ยมๆ

สบายดีรึเปล่าครับ...

โดย: MuHN

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:0:37:30 น.

เข้ามาปัดกวาดและตบยุงให้บล๊อกนี้ อิๆๆๆ

โดย: sailamon

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:12:17:34 น.

ดิฉันเพิ่งมาบล็อกนี้ครั้งแรก

วาดการ์ตูนน่ารักจัง เก่งมากค่ะ

โดย: ภาวันต์

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:22:56:44 น.

พอถึงวัยนี้แล้ว...ไม่ฝันอะไรเลยครับ

รู้ว่าเป็นไปไม่ค่อยได้เท่าไหร่ เลยเลิกฝันดีกว่า

โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:21:59:46 น.

ชอบภาพประกอบจัง

อือ การเดินทางของฝันไม่มีจุดสิ้นสุด ตราบที่ลมหายใจยังคงดำเนินอยู่

โดย: p_tham

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:11:11:35 น.

ก๊อกๆๆๆ มาเยี่ยมจ้า

โดย: mutcha_nu

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:16:53:21 น.

ทำไมตะเองไม่อัพง่า
เน่าๆหนอนๆ.. อิ๊ๆๆๆ

จริงๆเค้าก็ดองบลอคเหมือนกันแหละ
แต่เค้าอัพแล้ว เลยมาเยาะเย้ยตัว

โดย: apple juice

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:23:13:47 น.

มีอาหารซีฟู้ดมายั่วน้ำลายหนูปุ๊กยามดึกค่ะ

แต่ถ้าทนไม่ไหว ดูดอกไม้ไปพลางๆก่อนก็ได้

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:23:32:26 น.

สวัสดียามเช้าครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:7:53:25 น.

สวัสดีคร่าคุณปุ๊ก แวะมาเยี่ยมฉลองบ้านใหม่ติดเนตวันแรกค่ะ

การรอคอยอันยาวนานสิ้นสุดลงแล้ว
ดีใจจังเลย ชีวิตออนไลน์ของไก่จะได้กลับมาซะที

เวอร์เนอะ

โดย: Chicky POP

วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:23:13:47 น.

เรื่องฝันอยากเป็นนั่นเป็นนี่เยอะแยะไปหมดเลยล่ะ
แต่ตอนนี้นะฝันแค่ว่าอยากให้จิตสงบจัง เดี๋ยวๆก็พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก อะไรนักหนาก็ไม่รู้ อยากยิ้มได้ตลอดเหมือนกันอ่ะ หุหุ

โดย: FreakGirL

วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:13:03:32 น.

สวัสดีค่าคุณปุ๊ก
หายไปนานอีกแล้วนะคะ
คิดถึงล้วน ๆ เลยค่ะ
เลยแวะมาหา อิอิ
อย่าเป็นไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่นะคะ
รักษาสุขภาพดี ๆ ค่า

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ

วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:18:08:40 น.

ไม่ได้เข้ามานานมาก ขออภัยด้วยคร้าบบ

การ์ตูนยังคงน่ารัก แฝงแง่คิดเหมือนเคย...

ชอบเรื่องของคุณลุงคนนั้นมาก เข้าใจอารมณ์ในแววตาคุณปุ๊กในรูปสุดท้ายเลยครับ

ปกติเวลาคนอื่นถามถึงอนาคตฝันอยากทำอะไรก็จะตอบว่า ไม่รู้ ตลอดเลยน่ะครับ

แต่จริงๆก็แอบมีความฝันเหมือนกันนะ เป็นภาพๆนึงที่ชอบผุดเข้ามาในหัว

เป็นภาพบ้านเล็กๆเชิงเขาหิมาลัย ที่มีลำธารใสๆไหลผ่านหลังบ้าน

วิวด้านหลังเป็นเทือกเขาหิมะ ในวันที่แดดดี แล้วเราก็อยู่เงียบๆในบ้าน แต่ต้องมีอินเตอร์เนต(ห้าๆๆๆ)

แต่ถ้าตอบแบบนี้ไปก็คงจะไม่ใช่คำตอบที่คนส่วนมากต้องการ

เลยตอบว่าไม่รู้ หรือไม่ก็ อยากทำงาน NGO เค้าจะได้พอใจ หรืออย่างน้อยก็ไม่หาว่าเพ้อเจ้อ...

โดย: Unravel

วันที่: 20 มิถุนายน 2552 เวลา:14:54:38 น.

เค้าอยากอ่านการ์ตูนส์อีกง่ะ
ม่ะไหร่จะมาอัพซ้ากกกกกที

(ปัดหยากไย่)

โดย: Piterek

วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:14:21:53 น.

วันนี้วันพระค่ะ
ขึ้น 15ค่ำ เดือน 8
ขอฝากภาษาข้อคิดที่ได้ใจดีจังเลยค่ะ

วิสัยมนุษย์ ได้ยินเสียงนกร้องก็ชอบ
ได้ยินเสียงกบร้องก็ชัง
เห็นดอกไม้ก็อยากจะปลูก

ซึ้งล้วนแต่ใช้อารมณ์ตามรูปลักษณ์ทั้งสิ้น
ถ้าหากพิจารณาตามรูปลักษณ์ธรรมชาติ
อันใดเล่าที่มิใช่ร้องรำทำเพลงไปตามธรรมชาติ?
มิใช่งอกงามตามวิถีแห่งการเจริญเติบโตของชีวิต

อารมณ์ แห่งความวิตกยินดี ชังหรือชอบ
ล้วนเพราะเห็นคล้อยไปตามรูปลักษณ์

นิทัศน์อุทาหรณ์

อนุโมทนาค่ะ..กัลยาณมิตรทุกๆๆคน
ที่แวะเข้าหาด้วยความรู้สึกที่ดี

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:20:20:10 น.

ไม่มีอะไรหรอกนะ แวะมาหาเพราะคิดถึงแค่นั้นเอ๊ง

เดี๋ยวจะคิดว่าลืมกัน พี่ไม่ค่อยได้มาทักทายปุ๊กเลยเนอะพักนี้

ไม่ได้มาไม่ได้แปลว่าไม่คิดถึงน๊า เค้าแค่ไม่มีเวลาแค่นั้นเอง

ทำงานเยอะๆ อย่าลืมพักผ่อนบ้างนะจ๊ะ

โดย: akikonoh

วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:12:06:43 น.

โดย: นางไม้หน้า3

วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:13:43:58 น.

หวัดดีจ้าปุ๊ก

ขอบคุณที่แวะไปบล็อก บอกข่าวน๊า > <~

ย้ายที่ทำงานใหม่ อะไร ๆ ก็ยังไม่ค่อยลงตัวซะเท่าไหร่

ออนเอ็ม ก้อไม่ตรงกะชาวบ้านเค้า

เลยไม่เจอใครเลย .....

ปุ๊กซำบายดีน๊า ^^

โดย: myover

วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:13:59:01 น.